ชบาถูกอุ้มขึ้นไปนอนคว่ำหน้าอยู่บนตัวของนายหัวอาชา ซึ่งเขาแล้วเธอนอนกลับด้านกัน แท่งเอ็นใหญ่อยู่ตรงหน้าของชบาพอดี ทำให้เธอเห็นสัดส่วนของมันอย่างชัดเจนมันใหญ่มากใหญ่ชนิดที่ว่ามือของเธอกำไม่มิด แถมมีเส้นเลือดอยู่รอบลำเต็มไปหมด มีน้ำเมือกสีใสๆ ไหลออกมาจากปลายหัวอีก"นะ นายหัวจะให้ชบามาทำอะไรจ๊ะ!?" เธอเอ่ยถามเสียงสั่น เพราะไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน และก็ไม่รู้ด้วยว่าเธอจะต้องทำยังไงต่อไปเมื่อมาอยู่ตรงจุดนี้แล้ว"อมสิ อมมันเข้าไปเลย""อมเหรอ??""อืม...อมเข้าปากไปเลย""....." แล้วเธอจะต้องอมมันเข้าไปในปากได้ยังไงทั้งแท่ง ในเมื่อปากของเธอก็เล็กนิดเดียว ถ้ายัดเข้าไปทั้งแท่งคงจะลึกถึงคอหอยของเธอเลย "ชะ ชบาทำไม่เป็น ชบาไม่กล้า""ลองทำดูก่อนสิ อมแค่เท่าที่อมได้ก็พอ""....." อย่างนั้นก็พอโล่งใจขึ้นมาหน่อย เพราะถ้าให้อมลงไปทั้งแท่งนี่คงจะไม่ไหวเธออาจจะจุกคอตายก่อน"อืมม....." นายหัวอาชาครางและเกร็งไปทั้งตัว เมื่อปากเล็กๆ ของชบาสัมผัสโดนที่ปลายหัวบาน ก่อนจะครอบงำลงไปอย่างเก้ๆ กังๆแต่การกระทำที่ดูไม่เป็นของเธอก็ทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อย"จ๊วบ เป๊าะ!" เธอเผลอดูดปลายหัวบานแรงไปหน่อย แล้วปล่อยออกมาทีเดียวจน
กึด~"อ๊ะ! นะ นายหัว ฮึก ทะ ทำไมมันเจ็บแบบนี้ ฮึก พะ พอแล้ว ยะ หยุดทำเถอะ" ชบาร้องไห้น้ำตาไหล เมื่อนายหัวอาชาพยายามสอดแก่นกายใหญ่เข้ามาในร่องของเธอ ซึ่งมันเข้าได้เพียงหัวเท่านั้นเลือดสีแดงฉานไหลออกมาเคลือบปลายหัวบาน ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกดีมากๆ ที่ได้เป็นคนแรกของเธอมือเล็กจิกลงที่ต้นแขนใหญ่อย่างแรง จนมีเลือดซิบออกมาติดปลายเล็บของเธอ มันบ่งบอกว่าเธอกำลังเจ็บปวดอย่างมากกับการกระทำในครั้งนี้"จะ เจ็บฮื้อ....ชบาเจ็บ!""ทนอีกนิดนะชบา...อืม" เขาพยายามดันแท่งเอ็นเข้ามาในร่องของชบาเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนว่ายิ่งพยายามอ่อนโยนในตอนนี้ก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกเจ็บมากขึ้นเท่านั้น "ชบา....ทนนะ นิดเดียว""หือ??"ปึก!!!นายหัวอาชากระแทกท่อนเอ็นที่เหลือเพียงครึ่งเข้าไปในร่องของชบาทีเดียวจนมิดลำ ทำให้ชบานอนร้องไห้น้ำตาไหลแล้วเม้มปากแน่นเพื่อข่มความเจ็บปวดเอาไว้มันเจ็บจนเธอไม่มีเสียงร้องออกมา มีเพียงน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นคำตอบของความเจ็บปวด"ฮึก เจ็บ...ชบาเจ็บนายหัว" เธอมองหน้าชายร่างใหญ่ด้วยสายตาที่พร่ามัว เพราะดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา"เดี๋ยวก็หายเจ็บนะคนดี" มือหนาลูบหัวคนตรงหน้าอย่างอ่อนโยนร่องแคบของเธอมีการฉีกข
เช้าวันต่อมาสรุปว่านายหัวอาชาต้องเป็นคนลงมาทำอาหารเอง เพราะชบาเธอไม่ค่อยสบายในใจก็นึกคิดว่าเมื่อคืนเขาก็ไม่ได้ทำรุนแรงอะไรกับเธอ แต่ทำไมเช้ามาเธอถึงเป็นไข้ได้ฝี่วว ฝี่วว ฝู่ววนายหัวอาชาผิวปากร้องรำทำเพลงอย่างสบายใจขณะที่กำลังยืนทำอาหารอยู่ โดยไม่ได้สังเกตเลยว่ามีคนกำลังเดินมาหาเขาจากทางด้านหลัง"แฮ่มๆๆ ผิวปากสบายใจเลยนะครับ สงสัยจะง้อกันหนักเลย" หาญเอ่ยแซวผู้เป็นเจ้านาย พร้อมกับยืนยิ้มกรุ้มกริ่ม"มีอะไรไอ้หาญ?""เปล่าครับ แค่เมื่อคืนได้ยินเสียงอะไรก็ไม่รู้ลอยมาตามลม ตอนเช้าก็เลยจะมาถามนายหัวดูน่ะครับว่าได้ยินเสียงนั้นหรือเปล่า""ไม่ได้ยิน" เขาตอบเสียงเรียบแต่ความจริงเขาเป็นต้นกำเนิดเสียงต่างหาก แต่ขี้เกียจจะยอมรับอะไรกับลูกน้องคนนี้"แน่ใจเหรอครับว่าไม่ได้ยิน""เออ! มึงจะยืนอยู่ตรงนี้อีกนานไหม กูจะทำกับข้าว""หือ....แล้วแม่ครัวของนายหัวหายไปไหนครับ หน้าที่นี้มันไม่ใช่หน้าที่ของนายหัวนี่ครับ ทำไมถึงมาทำเองล่ะครับ""บ๊ะ! ไอ้นี่ถามมากมายจริงๆ ปั๊ดเดี๊ยะฟาดด้วยตะหลิวเลยมึง! จะไปไหนก็ไปป่ะ""โถ่....จะไล่ผมไปไหนล่ะครับ วันนี้วันหยุดผมก็เดินไปเรื่อยๆ ของผมนั่นแหละ อยากไปเดี๋ยวผมก็ไปเองน
หลายวันผ่านไปเช้าของวันหนึ่งที่ชบาตื่นขึ้นมาทำอาหารในตอนเช้าตามปกติ ขณะที่เธอกำลังยืนหันหลังล้างจานอยู่ก็มีใครบางคนเดินเข้ามาประชิดตัวเธอจากทางด้านหลังก่อนที่เจ้าของร่างนั้นจะค่อยๆ เลิกชุดนอนกระโปรงของชบาขึ้นเล็กน้อย แล้วล้วงเข้าไปลูบไล้กลีบอวบอูมด้านใน"นะ นายหัว อื้อ!""อืมม อย่าร้องเสียงดังสิ แล้วก็มีคนเข้ามาเห็นหรอก" นายหัวอาชาเอ่ยพูดเสียงแหบพร่า ก่อนจะล้วงเอาแก่นกายใหญ่ออกมาจากกางเกงบ๊อกเซอร์โดยที่ไม่ได้ถอดกางเกงออกแล้วจับกางเกงในตัวสีชมพูของชบาแหวกข้าง ดันแท่งใหญ่เข้าไปอย่างช้าๆ จนสุดลำยาว"อืมม...." เขากดแช่แก่นกายใหญ่เอาไว้ ก่อนจะผละตัวออกมาแล้วดึงกระโปรงชุดนอนของชบาลงมาปกปิด ก่อนจะเริ่มโยกขยับอย่างช้าๆ ชบาที่กำลังยืนล้างจานอยู่ก็ต้องรีบวางมือแล้วเลื่อนไปจับกับขอบซิงค์ทันที"อื้มม นายหัว....อะไรกันเนี่ยอื้ออ ตอนกลางคืนก็เอาได้นี่ เอาอะไรตอนนี้เดี๋ยวพี่หาญก็มาเห็นหรอก" เธอรู้ดีว่าทุกเช้า หาญลูกน้องคนสนิทจะมารอที่บ้านทุกวัน ถ้าหาญเข้ามาเห็นว่าทั้งสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่ คงได้ซวยแน่ๆ"ซี๊ดด มันไม่เข้ามาเห็นหรอก""พูดอย่างนั้นไม่ได้นะจ๊ะนายหัว อ่า...ชบาต้องรีบทำกับข้าว""ตอนนี้
บรืน~ชบาเหลือบไปมองรถที่แล่นเข้ามา 2 คัน อีกคันนึงเป็นรถของนายหัวอาชา ส่วนอีกคันนึงเป็นรถของใครไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นรถเก๋งสีขาว"ใครมากัน" ชบาบ่นพึมพำ จะว่าเป็นญาติเธอก็คงจะไม่ใช่เพราะพ่อกับแม่ของเธอไม่ได้มีรถเก๋งหรูหราขนาดนี้ อีกอย่างชบาก็ไม่ได้มีญาติพี่น้องที่ไหนเพราะเธอเป็นลูกคนเดียวนายหัวอาชาลงจากรถแล้วเดินเข้ามาในบ้าน ก่อนที่จะมีผู้หญิงหน้าตาสะสวยใส่ส้นสูงเดินตามหลังนายหัวอาชามา"อาชาเดี๋ยวสิอาชา!""....." ชบาได้แต่ยืนงงเพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และนายหัวอาชาดูมีท่าทีไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ด้วยทั้งสองเดินตามกันไปในป่าทางไปโกดังที่ชบาถูกขังเอาไว้"เกิดอะไรขึ้นเหรอจ๊ะพี่หาญ มีอะไรกันหรือเปล่า" เธอเลือกที่จะถามหาญลูกน้องคนสนิทของนายหัวอาชา เพราะเขาเป็นคนที่อยู่ใกล้ชิดสนิทสนมกับนายหัวอาชามากที่สุด"เมียเก่านายหัว" หาญตอบ"ห๊ะ!? เมียนายหัว?""เออดิ เลิกกันไปตั้งนานแล้วล่ะ แต่จะกลับมาขอคืนดี ตื๊อไม่เลิกนายหัวก็เลยโมโหอย่างนั้น""....." ชบาได้แต่ยืนนิ่ง ถ้าตัวจริงของนายหัวอาชากลับมาแล้ว เธอจะทำยังไงต่อไป คงให้ใครรู้ไม่ได้ว่าเธอกับนายหัวอาชาได้เสียเป็นผัวเมียกันแล้ว"คุณปาหนันเขาเลิกกับนา
เช้าวันต่อมาผู้หญิงคนนั้นยอมออกไปจากไร่แต่โดยดี และนายหัวอาชาก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอเลยทว่า....ตอนเช้ามันกลับมีคนขับรถเข้ามาอีก ซึ่งมันเป็นรถอีกคันที่ไม่ใช่รถเก๋งของผู้หญิงเมื่อวาน"ใครมาอีกน้อ" ชบาบ่นพึมพำ เพราะเรื่องเมื่อวานมันยังทำให้เธอปวดหัวไม่หาย ถ้ามีเรื่องวันนี้เกิดขึ้นอีกไม่รู้ว่าเธอจะปวดหัวอีกแค่ไหน แล้วก็ไม่รู้ว่านายหัวอาชาจะโมโหอีกหรือเปล่าปึก!มีคนเปิดประตูลงจากรถคันนั้นแล้วเดินเข้ามาในบ้านของนายหัวอาชาซึ่งชบาเธอกำลังถูบ้านอยู่พอดี"มาหาใครจ๊ะ?""ฉันมาหาเจ้าของบ้านนี้ ถ้าเธอไม่ใช่ก็หุบปากไป" ผู้หญิงคนนั้นมองชบาด้วยสายตาที่เหยียดหยาม"ขอโทษจ้ะ ถ้าจะมาหานายหัวตอนนี้ในหัวไม่อยู่บ้านหรอกจ้ะ นายหัวออกไปทำงาน" ชบาเธอรีบบอก ที่เธอถามมันไม่ได้แปลว่าเธอจะก้าวก่ายอะไรเรื่องของเจ้านาย แต่มันเป็นเพราะว่านายหัวอาชาไม่ได้อยู่บ้าน"ฉันรอได้ ไปเอาน้ำมาเสิร์ฟฉัน""จ้ะๆ"ชบาเดินเข้าไปในครัวหยิบน้ำเย็นใส่แก้วแล้วถือออกมาวางให้กับผู้หญิงคนนั้น"นี่หล่อน!""จ๊ะป้า""ว๊าย! นี่หล่อนมาเรียกใครว่าป้าย๊ะ! ฉันเป็นแฟนของอาชา เพราะฉะนั้นหล่อนต้องเรียกฉันว่านายหญิง""ขอโทษจ้ะนายหญิง" ชบารีบก้มหัว"ดี!
ตกดึกขณะที่ชบากำลังเตรียมที่หลับที่นอนในห้องของตัวเองอยู่ นายหัวอาชาก็เปิดประตูเข้ามาในห้องของเธอโดยที่ไม่เคาะประตูสักครั้งเดียว"นายหัว อื้อ..."เขาไม่รีรอพุ่งเข้าไซ้ซอกคอของคนตัวเล็กทันที สภาพนี้ไม่ต้องเดาเลยว่าต้องการอะไรจากเธอ"ยะ อย่านายหัว เดี๋ยวมีคนมาเห็น" ชบาพยายามห้ามปรามเขา"มีคนมาเห็นที่ว่า คือราตรีเหรอ?""อื้อ...""เธออยู่กับฉันทำไมต้องไปสนใจคนอื่นด้วย ฉันยังไม่เคลียร์เลยนะที่เธอเอาของของคนอื่นขึ้นไปบนห้องของฉันโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต ทั้งๆ ที่ฉันก็บอกเธอแล้ว""ชบาบอกเค้าแล้วจ้ะ แต่เค้า....""เค้าทำไม?" นายหัวอาชาผละหน้าออกมา"คือ....ชบาห้ามเขาแล้วจ้ะ แต่เขาบอกว่าเป็นแฟนของนายหัว ชบาก็เลยขัดไม่ได้..." ชบาก้มหน้างุด"เธอนี่มันซื่อจริงๆ เลยนะ ฉันมีแฟนแล้วฉันจะมาเอาเธอทำไม?""ชะ ชบาไม่รู้""เดี๋ยวนะ หน้าเธอ....ไปทำอะไรมา?" ขณะที่กำลังยืนซักไซ้กันอยู่ ดวงตาคมกริบก็ไปสะดุดเข้ากับแก้มของชบา แม้เธอจะพยายามอาบน้ำปะแป้งให้ขาวเพื่อปกปิดรอย แต่มันก็ยังแดงออกมาอยู่ดี"ปะ เปล่าจ้ะ คือชบาคันน่ะจ้ะ ก็เลยอาบน้ำแล้วเอาแป้งโปะไว้มันจะได้หายคัน""ชบา" ร่างหนาข่มเสียงเข้มใส่คนตรงหน้า เมื่อจับพ
เช้าวันต่อมาชบากับนายหัวอาชาตื่นขึ้นมาพร้อมกันในตอนเช้า พอลงมาข้างล่างก็พบว่าผู้หญิงคนนั้นยังอยู่ที่เดิม ยังไม่ยอมกลับไป"นายหัว....ผู้หญิงคนนั้นยังไม่ยอมกลับไปเลย" ชบาแอบสะกิดเบาๆ เพราะเธอต้องเข้ามาวุ่นวายทำให้นายหัวอาชาโมโหอีกแน่ๆ"ช่างเถอะ ไม่ต้องสนใจก็พอ" เขาตอบก่อนจะแยกไปหลังบ้านตรงคอกม้าของเขา ปล่อยให้ชบาทำหน้าที่แม่บ้านของเธอเอง"นี่เธอ อาชาล่ะ""เอ่อ...อยู่ตรงคอกม้าจ้ะ""ฉันถามอะไรหน่อยสิ""จ้ะ""เธอเป็นอะไรกับอาชา เป็นแค่แม่บ้าน หรือว่าคลานขึ้นไปทำงานบนเตียงกับอาชาด้วย?" ราตรีเอ่ยถาม พร้อมกับจ้องมองหน้าของชบาเพื่อเค้นเอาคำตอบให้ได้เมื่อคืนเธอแอบเห็นว่าชบาขึ้นไปด้านบนห้องของนายหัวอาชา".....""ตอบสิ หรือว่าตอบไม่ได้เพราะเธอทำแบบนั้นจริงๆ? นี่เธอหน้าตาก็ยังเด็กอยู่เลยนะ ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ซะแล้วล่ะ พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรือไงกัน?""คุณ!?" ชบามองหน้าของราตรีด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไร ที่ราตรีพูดลามปามถึงพ่อแม่ของเธอ"ทำไม!? พูดแค่นี้ถึงกับรับไม่ได้หรือไง?" ราตรีมองหน้าของชบาพร้อมกับยกยิ้มเจ้าเล่ห์"หนูก็ไม่รู้หรอกนะว่าคุณถูกสั่งสอนมายังไง ถึงได้มาลามปามถึงพ่อแม่คนอื่นแบบนี้ แ
3 ปีต่อมาหลังจากที่ชบาคลอดลูกคนที่สองได้ไม่นานเธอก็ได้ตั้งท้องลูกคนที่สามซึ่งก็เป็นลูกผู้ชายยังไม่ได้ผู้หญิงตามที่คนเป็นพ่อคาดหวังเอาไว้ลูกชายคนที่สองได้ตั้งชื่อให้ว่า องศา ส่วนลูกชายคนที่สามที่ยังอยู่ในท้องยังไม่ได้คิดชื่อไว้เพราะอยากได้ลูกสาวจึงขยันปั๊มลูก แต่ก็ยังได้ลูกชายทั้งสามคนเลยชบาเดินออกมาตรงหน้าบ้านก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าบ้าน มองดูลูกชายกำลังวิ่งเล่นอยู่กันอย่างสนุกสนานสองหนุ่มมีพี่เลี้ยงเยอะแยะเลยส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนงานของนายหัวอาชาที่ชอบมาเล่นกับลูกชายของเขาทั้งสองคนชบาเลยไม่ต้องเหนื่อยอะไรมากมาย เพราะมีคนคอยดูแลลูกชายให้ ส่วนงานบ้านเธอก็ไม่ต้องทำอะไรมากมายเพราะนายหัวอาชาจะเป็นคนกลับมาทำเองทุกอย่าง หลังจากที่เลิกงานกลับมาชีวิตของเธอดูมีความสุขขึ้นเยอะเลยตั้งแต่ได้มาอยู่ที่นี่ ได้มีลูกได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ ได้มีรักแท้ที่เธอไม่เคยเจอมันมาก่อนที่บ้านของเธอก็กลับไปอยู่บ้างเป็นครั้งคราว และก็ได้ข่าวมาว่านัทลูกชายกำนันแต่งงานมีครอบครัวไปแล้วเหมือนกัน ซึ่งชบาเองเธอก็ยินดีด้วยเพราะไม่อยากให้นัทมาจมปลักอยู่กับเธออย่างน้อยทุกอย่างมันก็ลงตัวได้ด้วยดี จะเหลือก็แ
7 เดือนต่อมาชบากำลังท้องลูกคนที่สองได้5เดือนแล้ว เป็นผู้ชายตามที่นายหัวอาชาคิดเอาไว้เลย ครั้งนี้ชบาไม่ได้แพ้ท้องและนายหัวอาชาก็ไม่ได้แพ้ท้องเช่นกัน เป็นท้องที่สบายมาก ชบากินได้ทุกอย่างตั้งแต่รู้ว่าตัวเองท้องนายหัวอาชาต้องหยุดงานเพื่อมาดูแลภรรยาที่กำลังท้องและลูกชายวัยกำลังซน มอบหมายงานและหน้าที่ควบคุมคนงานให้เป็นหน้าที่ของหาญแทน เพราะหาญเป็นคนที่ไว้ใจได้ และอยู่กับเขามานานจึงพอจะรู้วิธีการวางตัวอยู่บ้างเพราะไม่อยากให้ชบาหยิบจับอะไรเลย เขาจึงทำงานแทนเธอทุกอย่างที่เป็นงานบ้านของผู้หญิง ชบาเธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยและได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ทุกเดือนนายหัวอาชาต้องขับรถพาชบาไปพบหมอที่โรงพยาบาลตามกำหนด และพาลูกชายจอมซนไปด้วย พยาบาลสาวๆ พากันมาติดตรึม เพราะมีสายตาที่เจ้าชู้ไม่แพ้พ่อ มีสาวๆ มาติดตั้งแต่เด็กเลย>"ชบาว่าโตขึ้นนายหัวต้องเตรียมสินสอดเอาไว้เยอะเลย ไม่รู้ว่าจะได้เมียกี่คน ดูขนาดพ่อสิ...." ชบาเหล่ตาไปมองที่นายหัวอาชาเล็กน้อย"นั่นไม่ได้เรียกว่าเมียสักหน่อย ก็แค่ทางผ่าน""ของผู้ชายเจ้าชู้?""โถ่ชบา เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วนะ ตอนนี้ปัจจุบันนี้ฉันมีแค่เธอคนเดียวไม่เคยไปมี
เวลาผ่านไปหลังจากที่ทุกอย่างเริ่มจะลงตัวมากขึ้น ชบาก็หันกลับมาทำหน้าที่ของแม่บ้านอีกครั้ง ส่วนนายหัวอาชาก็ออกไปทำงานบ้างเป็นบางครั้ง แต่ส่วนใหญ่จะใช้ชีวิตอยู่กับลูกมากกว่ายิ่งโตลูกชายก็ยิ่งเหมือนเขา ทั้งขี้เล่นหูตาว่องไว ออกแนวเจ้าชู้ไม่แพ้พ่อเลย ไม่ต้องเดาเลยว่าโตขึ้นจะเหมือนใครความรักของทั้งสองมันก่อตัวเริ่มขึ้นเรื่อยๆ ครั้งนี้เป็นความรักอย่างจริงจัง ไม่ได้มีเรื่องเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้องก่อนชบาเธอเป็นคนที่ทำหน้าที่แม่หน้าที่เมียและหน้าที่แม่บ้านได้อย่างดีมากๆ ไม่ขาดตกบกพร่องตรงส่วนไหนเลยโลกของนายหัวอาชามันกลับมาสดใสอีกครั้ง เมื่อมีชบาและลูกชายเข้ามาในชีวิต เขาเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บกดเก็บตัวและไม่ค่อยพูดกับใคร แต่พอมีชบาเข้ามามันทำให้เขาเริ่มเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ อีกครั้งพ่อกับแม่ของเขาก็คงอยากเห็นลูกชายมีความสุขแบบนี้เหมือนกัน เสียดายที่พ่อกับแม่ของเขาไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าหลานนายหัวอาชาสั่งให้คนงานขยับขยายรอบๆ บ้านให้กว้างขึ้นอีก ตรงไหนที่เป็นป่าสั่งลูกน้องโล๊ะทิ้งออกให้หมด เพื่อที่จะมีพื้นที่ให้ลูกชายและลูกของเขาอีกหลายๆ คนได้วิ่งเล่นโกดังที่เคยจับชบาไปขังเอาไว้ก็สั่งให้ลูกน้องร
เวลาผ่านไปนายหัวอาชาจ้างคนงานผู้หญิงมาคอยเป็นแม่บ้านแทนชบา เธอจะได้มีเวลาเลี้ยงลูกไม่ต้องทำงานอะไร ส่วนนายหัวอาชาก็ไปทำงานบ้างเป็นบางวัน ส่วนใหญ่จะใช้เวลาอยู่กับลูกกับชบามากกว่าเพราะชีวิตนี้อุทิศให้กับเมียกับลูกหมดแล้ว ชบาคือคนที่เข้ามาเติมเต็มทำให้ชีวิตของเขามีสีสันขึ้นอีกครั้ง ทำให้ผู้ชายยิ้มยากอย่างเขากลับมายิ้มง่ายอีกครั้งตอนนี้ลูกชายก็อายุได้ 5 เดือนกว่าแล้ว กำลังน่ารักเลย แถมยังหน้าตาเหมือนกับพ่อถอดแบบกันออกมาเป๊ะๆ ใครเห็นก็ต้องหลงในความน่ารักของอาชาน้อยชีวิตของชบาดีขึ้นมากเธอไม่ต้องทำงานหนัก ไม่ต้องตามใช้หนี้ให้กับพ่อแม่อีกแล้ว เพราะต่อจากนี้ถ้าพ่อกับแม่ของเธอจะก่อหนี้สินเพิ่มเธอก็คงช่วยเหลืออะไรไม่ได้อีกแล้ว ที่ผ่านมาเธอก็ช่วยเหลือมาเยอะมากเกินแล้วค่าน้ำนมมันไม่ได้แลกด้วยเงิน แต่มันแลกมาด้วยความรัก ซึ่งในตอนนี้เธอก็มีความรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน การที่เธอมีลูกมันทำให้เธอได้รู้ได้สัมผัสคำว่าแม่ที่แท้จริงถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่รู้ว่าพ่อแม่ของเธอเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง เพราะพ่อกับแม่ของเธอไม่เคยติดต่อกลับมาเลย และเธอก็ไม่รู้จะติดต่อหรือไปตามหาพ่อกับแม่ของเธอที่ไหนสุดท้ายมันก็แล้
หลายวันต่อมา"นะชบาไปอยู่กับฉันนะ ฉันจะดูแลเธอกับลูกเอง" เสียงของนายหัวอาชากำลังเว้าวอนให้ชบายอมไปอยู่กับเขา เพื่อที่เขาจะได้มีเวลาดูแลเธอมากขึ้น"ไปเถอะชบา บ้านหลังนี้เอ็งก็ปล่อยเอาไว้แบบนี้แหละ อยากมาอยู่เมื่อไหร่ก็ค่อยมา" ป้าแกพูดขึ้นอีกคน"แล้วป้าจะอยู่ยังไง" ชบาเองก็เป็นห่วงป้าแก เพราะป้าแกก็ชราลงมากแล้ว แถมไม่มีลูกหลานคอยดูแลอีกด้วย"ป้าอยู่ได้ ป้าอยู่คนเดียวมาตั้งนานแล้วเอ็งก็เห็น""แต่ชบาเป็นห่วงป้า""ไม่ต้องห่วงหรอกไปเถอะ เอ็งกับลูกจะได้ไม่ต้องลำบาก""....." สิ่งเดียวที่เธอไม่อยากไปก็คือเป็นห่วงป้า เพราะป้าแกก็คอยดูแลเธอมาตั้งแต่เด็ก แถมตอนเธอท้องก็ยังช่วยดูแลเธออีก"ป้าน่ะแก่แล้ว จะเป็นจะตายมันก็เป็นเรื่องธรรมชาติไม่มีใครฝืนธรรมชาติได้หรอก"".....""เอ็งน่ะจะได้มีที่อยู่จะได้แจ้งเกิดให้กับลูกได้""จ้ะป้า แล้วชบาจะกลับมาเยี่ยมป้าบ่อยๆ นะ"ชบายอมไปกับนายหัวอาชาด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง แต่อย่างหนึ่งคือเธอรักในหัวอาชา และก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม แต่ที่เธอยอมเดินออกมาก็เพราะว่าอยากให้นายหัวอาชาไปเจอคนที่ดีๆ เหมาะสมกับเขามากกว่าเธอแต่นายหัวอาชาไม่ได้ต้องการใคร ต้องการแค่คนคนนึงที่จะเข
บรืน~"มึงแน่ใจนะว่าที่นี่ไอ้หาญ?""ครับนายหัว ผมลองไปถามคนที่มาส่งชบาคราวนั้นเขาบอกว่าชบานั่งรถมาลงที่นี่ครับ" หาญตอบยืนยันตอนนี้นายหัวอาชากับหาญกำลังยืนอยู่ตรงหน้าบ้านหลังนึง ซึ่งมี 2 หลังติดกันขวามือเป็นบ้านที่เป็นร้านค้า ส่วนบ้านอีกหลังนึงเป็นบ้านไม้ยกสูงไม่รู้ว่านายหัวอาชานึกยังไงให้หาญไปสืบตามหาบ้านของชบา แล้วก็พากันมาตามหาชบาตามที่รู้มา"ลองไปถามป้าที่ร้านค้าดูมั้ยครับนายหัว""อืม..." นายหัวพยักหน้าตอบรับ ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปตรงร้านค้าที่เปิดอยู่"ซื้ออะไรเลือกได้เลยพ่อหนุ่ม" ป้าแกเอ่ยถามขึ้น"ป้าครับ ผมขอถามอะไรหน่อยครับ""อะไรล่ะ""ที่นี่มีคนชื่อชบาหรือเปล่าครับป้า""ชบา มีสิว่าแต่พ่อหนุ่มเป็นใครกัน มาตามหาชบามันทำไม""เอ่อ..." นายหัวอาชาไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี"เจ้านายของผมมาตามหาเมียครับ เมียชื่อชบา เป็นเด็กตัวเล็กๆ เตี้ยๆ ครับป้า""มาตามหาเมีย ชบานั่นน่ะเร๊อะเมียพ่อหนุ่ม""ใช่ครับป้า ชบาเป็นเมียของผมเอง" เมื่อหาญเปิดทางแบบนั้นแล้ว เขาก็เลยต้องพูดไปตามน้ำ แต่ความจริงชบาก็เป็นเมียของเขานั่นแหละ แต่ไม่รู้จะบอกยังไงดีเหมือนกัน"ชบามันไม่อยู่หรอก มันไปอำเภอตั้งแต่เช้
>หลังคลอดชบาพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาล 3 วันจากนั้นคุณหมอก็อนุญาตให้เธอกลับบ้านได้ ที่บ้านก่อนจะคลอดเธอเตรียมทุกอย่างพร้อมหมดแล้วและก็มีป้าคอยแวะเวียนมาดูลูกให้เธอได้พักผ่อน สำหรับคุณแม่มือใหม่อย่างเธอมันรู้สึกตื่นเต้นมาก ทุกอย่างเธอเป็นคนทำเองหมด ไม่ว่าจะอาบน้ำลูกป้อนนมลูกมันเหนื่อยมากๆ แต่เธอก็มีความสุขที่ได้เห็นหน้าลูกทุกวัน นัทก็คอยแวะเวียนมาหาอยู่บ่อยครั้ง แต่เพราะต้องทำงานช่วงนี้ก็เลยไม่ค่อยได้แวะมาเท่าไรหลังจากที่เธอได้ลิ้มรสชาติของความเจ็บปวด มันก็ทำให้เธอได้รู้ทันทีว่ากว่าแม่ของเธอจะคลอดออกมาได้มันทรมานมากแค่ไหน แล้วไหนจะต้องเลี้ยงเธอเหมือนกับลูกของเธอในตอนนี้อีกไม่ต่างอะไรจากเธอในตอนนี้เลยเพราะแม่ของเธอต้องเลี้ยงเธอมาคนเดียวโดยที่ไม่มีใครคอยช่วยเลี้ยงมันเหนื่อยมากจริงๆ ชบาเธอเข้าใจความรู้สึกของแม่เธอแล้ว"กินข้าวยังชบาเอ้ย""ยังเลยจ้ะป้า" ชบาขานรับ เพราะลูกของเธอตื่นร้องไห้ตั้งแต่ตีห้า ตอนนี้แปดโมงเช้าเพิ่งจะได้เงียบเสียงไป ตอนกลางคืนเธอก็แทบจะไม่ได้นอนเพราะต้องคอยระแวงขึ้นมาดูลูกน้อย"ไอ้ตัวเล็กร้องไห้อีกแล้วรึ""จ้ะป้า ร้องตั้งแต่เช้ามืดเลย นี่ก็เพิ่งจะหลับไป"
7 เดือนต่อมา"โอ๊ะ!?" ชบาหยุดเดินพร้อมกับเลื่อนมือไปจับที่ท้องใหญ่ของตัวเอง เมื่อเธอรู้สึกเหมือนกับว่ามีบางอย่างแตกตรงใต้หว่างขาและมีน้ำไหลออกมา"ไอ้ชบา!?" ป้าแกรีบวิ่งมาทันที "เอ็งกำลังจะคลอดแล้ว นัทโว้ยนัท!""ครับป้า!" นัทวิ่งมาแต่ไกล"พาชบามันไปโรงพยาบาลที น้ำคร่ำมันแตกแล้วมันจะคลอดลูก" ป้าแกพูดด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าชบาจะคลอดวันนี้ มันอีกตั้งอาทิตย์นึงกว่าจะถึงกำหนดคลอดแต่หมอก็บอกเอาไว้แล้วว่าในช่วง 2 อาทิตย์นี้อาจจะคลอดก่อนก็ได้ เพราะท้องของชบาใหญ่มาก"ดะ ได้ครับ" นัทรีบไปถอยรถกระบะของตัวเองมารับชบาทันที จากนั้นก็รีบขับรถพาไปที่โรงพยาบาล"โอ๊ะ!? อื้มม!!""ชบาเป็นยังไงบ้าง อดทนหน่อยนะพี่กำลังรีบพาไปโรงพยาบาล" นัทคอยหันไปมองชบาอยู่เป็นระยะๆ เพราะเธอกำลังนั่งกุมท้องพร้อมกับส่งเสียงร้องโอดโอยด้วยความทรมานน้ำคร่ำก็ไหลออกมาอย่างไม่หยุด เหมือนกับว่าเธอจะคลอดในรถให้ได้"อื้ออ....ชบาปวดท้องอ่ะพี่นัท ปวดอยากเบ่ง!" ชบาพยายามกลั้นเอาไว้เพื่อให้นัทพาเธอไปถึงโรงพยาบาล แต่ความรู้สึกในตอนนี้มันเหมือนกับว่ามีอะไรค่อยๆ ไหลออกมา และเธอก็ปวดท้องมากขึ้นกว่าเดิมอีกด้วย"ทำใจดีๆ ก่อนนะชบา อีกนิดเ
>"สวัสดีค่ะคุณพยาบาล" ชบาเดินไปตรงหน้าเคาน์เตอร์ พร้อมกับสะพายกระเป๋าที่ข้างในมีของพะรุงพะรัง ไม่รู้ว่าฝากท้องครั้งแรกเขาต้องใช้อะไรบ้าง เธอก็หยิบมาหมดเลย"มาทำอะไรคะ?" พยาบาลเอ่ยถาม"มาฝากท้องค่ะ" ชบาพูด พร้อมกับหยิบเอาเอกสารออกมาจากกระเป๋าสะพาย"เคยมาที่โรงพยาบาลหรือยังคะ ถ้ายังไม่เคยมาเดี๋ยวรบกวนกรอกประวัติของคนไข้ด้วยนะคะ""ได้ค่ะๆ" ชบารับเอกสารจากพยาบาลมา แล้วก็รีบกรอกข้อมูลของเธอลงไปทันที"วันนี้สามีได้มาด้วยหรือเปล่าคะ?""เอ่อ ไม่มาค่ะ ไม่มี" ชบาพูดน้ำเสียงตะกุกตะกัก"ถ้าอย่างนั้นไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวไปนั่งรอหมอเรียกเข้าตรวจนะคะ""ได้คุณพยาบาล"ชบาเดินไปนั่งรอบนเก้าอี้ด้วยความตื่นเต้น วันนี้เธอให้นัทลูกชายของกำนันเป็นคนมาส่งที่โรงพยาบาล เพราะหารถเดินทางมาไม่ได้เวลาผ่านไป( นางสาวชญานิษฐ์ เชิญเข้าห้องตรวจ 2 ค่ะ )เสียงประกาศตามสายเป็นชื่อของชบา เธอรีบเดินไปที่ห้องตรวจตามที่พยาบาลประกาศทันที"สวัสดีค่ะคุณหมอ""สวัสดีครับ เชิญนั่งก่อนนะครับ""ค่ะ""วันนี้มาตรวจครรภ์นะครับ""ใช่ค่ะ มาตรวจครรภ์แล้วก็ฝากครรภ์ด้วยเลยค่ะ""งั้นเดี๋ยวหมอขออนุญาตเจาะเลือดไปตรวจนะค