( 04 ) ชัก...ให้หน่อย NC20+

ชบาหลับตาปี๋พยายามที่จะไม่มองตรงส่วนนั้นของนายหัวอาชา แต่เขากลับบังคับให้เธอลืมตาขึ้นมามอง

แล้วจับกายแกร่งชักรูด

ขนาดของมันเมื่ออยู่ในมือของชบา เธอกำมันได้เพียงครึ่งเท่านั้น

"ชักสิชบาอ่าาาส์...."

"ทะ ทำไงชะ ชบาไม่รู้" เธอเอ่ยถามน้ำเสียงตะกุกตะกัก เพราะไม่เคยทำให้ใครและก็กลัวว่าจะทำไม่ถูกใจนายหัวอาชาด้วย

มือหยาบเลื่อนไปกุมมือของหญิงสาวที่จับแก่นกายของตนเองอยู่ ก่อนจะชักรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ สอนเธอไปในภาคปฏิบัติ เพราะเธอน่าจะเรียนรู้เร็วกว่าคำพูด

"อืมม...." เขาส่งเสียงครางในลำคอ

"....." ชบาพยายามหลับตาอยู่บ่อยครั้ง เพื่อที่จะไม่ต้องมองเห็นแก่นกายยักษ์สีน้ำตาล รายรอบไปด้วยเส้นเลือดปูดโปน ดูน่ากลัวไม่น้อยเลย

"ซี๊ดด เสียวจัง....ดูดนมหน่อย" ว่าแล้วร่างหนาก็พลิกตัวนอนตะแคงข้าง โดยที่ยังให้ชบาจับแก่นกายของตนเองชักรูดอยู่แบบนั้น ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะไล่ตะปบเต้าอวบที่อยู่ข้างๆ

"อื้มมม จ๊วบ จ๊วบ"

"อ๊ะ....นายหัวอืออ..."

"อย่าคราง ฉันจะทนไม่ไหว" นายหัวอาชาเอ่ยบอกเสียงแหบพร่า เพราะถ้าชบาร้องครางไปมากกว่านี้เกรงว่าเขาจะทนไม่ไหว

และเผลอทำอะไรเธอ โดยที่เธอไม่ได้เต็มใจด้วยเลย

"....." เพื่อป้องกันไม่ให้เสียงครางของเธอเล็ดลอดออกไป ชบาเม้มปากแน่นกลั้นเสียงครางเอาไว้ให้อยู่ภายในลำคอของเธอ

คนตัวใหญ่ไล่ซุกไซ้ไปทั่วร่างกายของชบา ราวกับว่าทั้งร่างกายของเธอมันเหมือนกับรังผึ้งที่มีน้ำผึ้งหอมหวานอยู่ด้านใน

และดูเหมือนว่าเธอจะเป็นของหวานให้กับนายหัวอาชาได้เป็นอย่างดีเลยด้วย

ปึก! ปึก! ปึก!

มือหนาเลื่อนไปจับมือของชบาอีกครั้ง แล้วออกแรงชักรูดแก่นกายของตัวเองโดยที่มีมือของชบาอยู่ตรงกลาง มือหนากำท่อนเอ็นของตัวเองแน่นขึ้นพร้อมกับหลับตาดูดเต้าอวบของเธอไปด้วย จินตนาการไปว่าเขากำลังกระแทกอยู่ในร่องของชบา ที่แสนจะแน่นและตอดรัดกายแกร่งเป็นอย่างดี

แค่หลับตานึกภาพก็ทำเอาเขาแทบจะทนไม่ไหว

"ซี๊ดอ่าาส์ ชบาแน่นมาก อ่าาาส์ ฟิตมากอื้มม" ไม่นานน้ำกามสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาจากปลายหัวบานเปรอะเปื้อนเต็มกางเกงของชบา เพราะเขาหันตะแคงข้างเข้าหาเธอ

"อืมม...." อย่างเงียบสงบลงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นายหัวอาชาพลิกตัวนอนหงายกับเตียง โดยที่แก่นกายยังแข็งตั้งโด่แบบนั้น มีน้ำสีขาวติดอยู่ที่ปลายหัวและรอบๆ ลำท่อนสีน้ำตาล "ห้องของเธออยู่ด้านล่าง ห้องน้ำก็อยู่ข้างล่างนั่นแหละใช้ได้ตามสบาย"

"ชบาไปได้แล้วใช่ไหมจ๊ะ?"

"อืม....พรุ่งนี้มานวดให้ฉันใหม่ด้วย"

"....." เธอไม่ได้ตอบอะไร รีบดึงเสื้อลงมาแล้วเดินออกมาจากห้องของในหัวอาชาทันที

นี่น่ะเหรอนวด มันเกินคำว่านวดไปไกลเลย

ชบารีบเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนที่นายหัวอาชาบอกกับเธอ ภายในห้องมีที่นอนเตรียมเอาไว้ครบหมดแล้ว

ไม่ได้เสียใจอะไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะมันยังไม่ได้เลยเถิดไปถึงขั้นเสียตัว และเธอก็ยังมีโอกาสหนีก่อนที่เรื่องอย่างว่ามันจะเกิดขึ้น

ทำไมเธอต้องเอาตัวเข้าไปแลกกับเงินที่เธอไม่ได้เป็นคนเอามาด้วยล่ะ เพราะนั่นมันชีวิตของเธอทั้งชีวิตเลย

ไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อกับแม่ของเธอต้องเอาตัวเธอเข้ามาแลกกับเงินด้วย

เงินแค่ไม่กี่แสนมันมีความสำคัญมากกว่าชีวิตของเธอเหรอ มากกว่าชีวิตของลูกสาวที่ให้กำเนิดมาเลยอย่างนั้นเหรอ

ชบาเป็นเด็กที่เข้มแข็งใจแข็งพอสมควร ถ้าไม่เจอเรื่องอะไรที่สะเทือนใจเธอจริงๆ เธอก็จะไม่ร้องไห้ออกมา เหมือนกับครั้งแรกที่เธอถูกแม่เอามาทิ้งไว้ที่นี่

ผ่านไปสักพัก

ชบาควานหาเสื้อผ้าในตู้ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าออกมาใส่ ซึ่งมันเป็นเสื้อผ้าที่ตัวใหญ่มาก เดาได้ว่าน่าจะเป็นเสื้อผ้าของนายหัวอาชา เธอจึงใส่แค่เสื้อตัวเดียวและด้านล่างเป็นกางเกงขาสั้นที่เธอสวมซับมากับกางเกงขายาวที่ใส่อยู่

เธอถูกพามาที่นี่โดยที่ไม่ได้เตรียมตัวไม่ได้เก็บเอาข้าวของอะไรของเธอมาเลย

เรียกง่ายๆ ว่าถูกหลอกมาโดยที่ไม่รู้ตัวมาก่อน

อยู่ที่นี่ก็ดูเหมือนจะไม่ได้ลำบากอะไร แต่ต้องอยู่ร่วมบ้านกับเจ้านายที่หื่นกามบ้าเซ็กซ์ ไม่รู้ว่าวันไหนเขาจะจับเธอแล้วทำเรื่องอย่างว่า

ขนาดเจอกันแค่วันแรกเขายังทำแบบนี้กับเธอเลย นับประสาอะไรกับวันต่อไป และอนาคตข้างหน้า เพราะนายหัวอาชาก็ได้เปรยเอาไว้ ว่าเธออยากเป็นเมียเขาไหม

ต่อให้เธอจะปฏิเสธไป แต่เธอก็รู้ดีว่าคำปฏิเสธของเธอคงช่วยอะไรไม่ได้ตลอดไปหรอก

ทางเดียวที่เธอจะหนีรอดได้ก็คือหนี หนีไปให้ไกลจากที่นี่ หนีไปให้ไกลจากเจ้านายที่หื่นกาม

และเธอก็คงจะกลับบ้านไม่ได้ เพราะถ้าเธอกลับบ้านพ่อกับแม่ของเธอต้องพาเธอกลับมาส่งที่นี่เหมือนเดิมแน่นอน

.........

ชบานอนคิดอะไรหลายๆ อย่างจนเผลอหลับไป จนกระทั่งรู้สึกตัวตื่นมาอีกทีก็เช้าตรู่แล้ว

เธอรีบลุกขึ้นไปจัดแจงทำอาหารตอนเช้าให้กับนายหัวอาชาทันที ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะตื่นก่อนเธอซะอีก เพราะนายหัวอาชากำลังยืนอยู่กับม้าทางด้านหลังบ้าน

ชบามองหน้าของนายหัวราชาแว๊บนึงก่อนจะรีบเดินเข้าไปในครัว ภาพเมื่อคืนที่เธอกับเขาทำเรื่องอย่างว่ากันมันทำให้เธอรู้สึกอายจนเธอไม่อยากจะมองหน้าเขา การกระทำนี้มันบ่งบอกว่าเธอดูง่ายกับผู้ชายยังไงก็ไม่รู้

"อย่าคิดบ้าๆ แบบนั้นสิชบา ผู้ชายคนนั้นไว้ใจได้แค่ไหนก็ยังไม่รู้เลย" ชบาบ่นพึมพำกับตัวเอง ขนาดพ่อแม่ที่เธอรักมากและไว้ใจมากยังทำแบบนี้กับเธอ นับประสาอะไรกับคนนอกครอบครัวอย่างเขาล่ะ

"ชบา..."

"....." เสียงนั้นทำให้ชบาหยุดการกระทำทุกอย่าง ไม่ใช่แค่ว่าเธอตกใจ แต่เธอลนลานจนทำอะไรไม่ถูกเลยต่างหาก

"ตอนเย็นฉันจะไปตลาดนะ เธอจะไปด้วยไหม จะได้ไปซื้อเสื้อผ้า" นายหัวอาชามองชบาที่ใส่เสื้อของเขาอยู่ เสื้อของเขามันยาวลงไปจนเกือบคลุมเข่าของเธอ

"....."

"ชบา....ชบา....ชบา!" เสียงสุดท้ายเป็นน้ำเสียงที่ค่อนข้างดุดัน ทำให้ชบาสะดุ้งจนทำฟองน้ำที่ถืออยู่ในมือหล่นลงพื้น

"จ้ะๆ"

"เป็นอะไรของเธอ เรียกตั้งนาน?"

"เปล่าๆ จ้ะ"

"แน่ใจ?"

"จ้ะ"

"ฉันกินข้าวเช้าตอนเจ็ดโมงนะ"

"จ้ะๆ ชบาจะรีบทำเดี๋ยวนี้ล่ะจ้ะ"