Главная / รักโบราณ / นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ / ตอนที่ 27 เขาคือชายในดวงใจ...

Share

ตอนที่ 27 เขาคือชายในดวงใจ...

last update Последнее обновление: 2025-03-02 01:12:37

นางนอนหันหลังให้กับเขา ก่อนที่ร่างหนาจะโอบนางเอาไว้ปากก็คอยซุกไซ้ไปทั่วหลัง คอและไหล่ของนางไม่หยุด

“เหยาเหยา ตกลงว่าเจ้ากับบุรุษผู้นั้น เป็นอะไรกันแน่”

“เขาเป็นอาจารย์อาของข้า เป็นผู้สอนวิชาเรียกสัตว์ และเคล็ดวิชาดัชนีพิฆาตมารให้”

“ดัชนีพิฆาตมาร เขาคงมิใช่ผู้อาวุโสฮ่าวหรอกใช่หรือไม่ เคล็ดวิชานี้หายสาบสูญไปนานแล้ว”

“ท่านรู้จักอาจารย์อางั้นหรือ”

“เขาชื่อฮ่าวเซียวผิงใช่หรือไม่”

“ไม่ใช่เจ้าค่ะ”

“ถ้าเช่นนั้นก็คนละคน แต่แซ่เดียวกัน หรือว่าเขาเป็นทายาทของอาวุโสฮ่าว เห็นบอกว่าเขาอายุไม่มาก เหยาเหยา แล้วเจ้ารู้สึกอะไรกับเขาหรือไม่”

“….”

“เหตุใดเจ้าไม่ตอบข้า เหยาเหยา หรือว่าเจ้า”

เขาดึงตัวนางหันมา ก่อนจะจับหน้านางให้มาสบตากับเขา นางหลบสายตาก่อนจะเบี่ยงตัวหนีเขา

“หรือว่าเจ้า ครั้งก่อนที่พูดถึงเขาที่เนินเขานั่น เจ้าจะบอกว่า เจ้ามีใจให้กับบุรุษแซ่ฮ่าวผู้นั้นงั้นหรือ”

“ท่านมาเพื่อต้องการทราบเรื่องนี้หรือเพคะองค์ชาย”

“ใช่ ข้าอยากรู้ นี่เจ้า…”

“ใช่เพคะ หม่อมฉันชอบเขา ชอบมานานตั้งแต่อาจารย์สอนวิชาหม่อมฉันแล้ว และคิดว่าเขาคือบุรุษที่สงบ สง่างามและน่าเกรงขาม ในสายตาหม่อมฉัน ไม่เคยเห็นผู้ใดที่ดีกว่าอาจาร
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Заблокированная глава

Related chapter

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 28 เป็นหวัด....

    ไป๋ซินเหยามองตามหลังลู่จื่อหยางที่เดินออกไปด้วยความรู้สึกเจ็บแปลกๆ ที่หัวใจ แต่เป็นนางที่เป็นคนตัดความสัมพันธ์นี้เอง ตอนนี้ไม่มีสิทธิ์ที่จะเสียใจสองวันก่อนการประลองวันนี้สำนักฉีกวงและอีกห้าสำนักต่างมาร่วมกันเพื่อรอรับเสด็จองค์ไท่จื่อที่จะเดินทางมาเพื่อเปิดการแข่งขันการประลอง ไป๋ซินเหยาที่ยืนข้างๆ อาจารย์ลี่คุณและอีกด้านหนึ่งคือลู่จื่อหยาง ด้านหลังพวกเขาไปเป็นศิษย์ของสำนักเพ่ยเฉิง และอีกฝั่งคือบรรดาอาจารย์และศิษย์ห้าสำนักที่เหลือ“นี่ คนที่ยืนข้างๆ อาจารย์ของเพ่ยเฉิงคือผู้ใดกันหรือ”“ไม่รู้ แต่งดงามมากเลยว่าหรือไม่”“พวกท่านเงียบๆ กันหน่อย ศิษย์พี่ สำรวมเสียบ้าง ก็แค่สตรีคนเดียว จะอะไรนักหนา”“แค่สตรีงั้นหรือ แล้วเหตุใดสำนักเราไม่ทำให้บุรุษอื่นเหลียวมองได้เช่นนางกันเล่า นี่ถงถงเจ้ามองดูรอบๆ สิ สายตาบุรุษส่วนใหญ่พวกเขามองไปที่ใดกัน”ถงถงศิษย์ของสำนักตงหูมองไปรอบ ๆ ก็พบว่าพวกบุรุษจากสำนักต่าง ๆ ล้วนแต่มองมาที่สตรีผู้นั้นจริง ๆ จนนางต้องหันไปมองตามสายตาเหล่านั้นก็ต้องยอมรับว่านางงดงามดั่งว่าจริง ๆ“ข้าเห็นด้วยกับท่าน นางงดงามจริง ๆ”“ใช่ไหมเล่า เจ้าดูสิแต่ว่านางมิได้อยู่ด้านหลังที่ศิษย์

    Последнее обновление : 2025-03-02
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 29 เพื่อนใหม่ต่างสำนัก....

    ไป๋ซินเหยาเดินออกมาจากห้องของลู่จื่อหยางพร้อมกับรีบปาดน้ำตาอย่างรวดเร็วก่อนที่ใครจะเห็นเข้า ระหว่างทางเดินกลับ นางพบว่ามีศิษย์หญิงต่างสำนักคนหนึ่งนั่งกุมข้อเท้าอยู่ที่พื้นจึงรีบวิ่งไปหา“แม่นาง เจ้าเป็นอะไรหรือไม่”ถงถงเงยหน้าผู้ถาม และต้องตกใจเมื่อเห็นไป๋ซินเหยา ยิ่งมองใกล้ๆ กลับรู้สึกว่าแม่นางผู้นี้ช่างงดงามกว่าที่เห็นตอนแรกยิ่งนัก“ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ไม่ทันระวังเลยถูกตะขาบกัดเอาเจ้าค่ะ”“ที่พักข้าอยู่ตรงนี้ เจ้าตามข้ามาทำแผลก่อนเถิด หากไม่หายทันงานประลองจะแย่เอา”“แม่นาง แต่ว่าข้า…”“เจ้าไม่ต้องกลัวหรอก ข้ามิใช่ศัตรูของเจ้าหรอก มาเถอะ ไม่ต้องเกรงใจ ข้ามียารักษาแมลงพวกนี้”ถงถงยอมให้ไป๋ซินเหยาพยุงไปที่เรือนหลังน้ำตก ถงถงพบว่าที่นี่ช่างร่มรื่นย์และอากาศเย็นสบายจนไม่อยากกลับเลย นางนั่งรอที่ระเบียง หลังจากนั้นซินเหยาก็รีบวิ่งเข้าไปเอายามาให้พร้อมผ้าพันแผล“แม่นาง นี่ยา เจ้าใช้ทาบริเวณที่ถูกกัด ช่วงนี้ฝนตก อากาศชื้น สัตว์พวกนี้ชอบออกมา เจ้าต้องระวังตัวหน่อย”“ขอบคุณเจ้าค่ะ ท่าน ..เอ่อ..”“ข้าไป๋ซินเหยา เรียกว่าซินเหยาก็ได้ แล้วเจ้าล่ะ ชื่ออะไรมาจากสำนักใดหรือ”“ข้าน้อยชื่อถงถงเข้าค่ะ ม

    Последнее обновление : 2025-03-03
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 30 ทดสอบเวทีประลอง

    ลู่จื่อหยางเดินกำถุงหอมในมือกลับไปที่ห้องพักของเขาก่อนจะล้มตัวลงนอนอีกรอบ เขาไม่สามารถสลัดสายตาของนางที่หันมามองเขาด้วยความน้อยใจ เสียใจตอนที่เขาผลักนางออกไปได้เขาจึงตั้งใจจะเดินไปเพื่อขอบคุณและขอโทษนางจึงได้เห็นว่านางทำถุงหอมตกเอาไว้ แต่เมื่อไปถึง กับเห็นว่านางกำลังสนทนากับบุรุษต่างสำนักหลายคนกับศิษย์น้องที่เรือนพัก“เจ้ามันคนไม่รู้จักพอ ไป๋ซินเหยา ข้าไม่จำเป็นต้องมีเยื่อใยใดๆ กับเจ้าอีกต่อไป”เขาโยนถึงหอมนั่นไปที่โต๊ะ และล้มตัวลงนอนพักอีกรอบ ไข้เขาเริ่มลดลงเมื่อเช็ดตัวและดื่มยาที่นางยกมาให้ แต่ด้วยความที่นอนมากไปทำให้เขานอนต่อไม่ได้ ร่างกายที่ผ่านการฝึกยุทธมาทำให้เขาหายป่วยได้รวดเร็ว ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบถุงหอมที่โยนทิ้งไว้บนโต๊ะ มาสอดเอาไว้ที่ใต้หมอนและเดินออกไปจากห้องเพื่อไปหาองค์ไท่จื่อ“ดีขึ้นแล้วหรือ เหตุใดรีบลุกขึ้นมาล่ะ”“ดีขึ้นแล้วพ่ะย่ะค่ะ”องค์ไท่จื่อหันไปมองสีหน้าของจื่อหยางที่บอกว่าดีขึ้น แต่ดูท่าทางเขายังคงหงุดหงิดอยู่“สีหน้าก็ดูดีขึ้นอยู่หรอก แต่เหตุใดดูเจ้าจะอารมณ์ไม่ดีล่ะ”“ไม่มีอะไรพ่ะย่ะค่ะ ท่านดูอะไรอยู่”“กำหนดการวันเปิดประลองน่ะ น่าสนใจดีนะ เจ้าไม่อยากลองหน่อยหร

    Последнее обновление : 2025-03-03
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 31 แพ้ใจตัวเอง

    “ผู้อาวุโส นี่ท่าน…”“ตาข้ามิได้บอด แต่ข้าอยากเตือนท่านหน่อย เรื่องบางเรื่องก็รอมิได้ คนบางคนหากไม่แย่งชิงก็ไม่ได้มา"“ข้ามิได้คิดอะไรกับท่านหญิงขอรับ ข้ามีคนในใจอยู่แล้ว เพียงแต่นาง….”“คุณชาย ไม่สิ องค์ชายแปด ความจริงใจเท่านั้นที่จะเอาชนะทุกสิ่งได้ ข้าหวังว่าท่านจะเลือกได้ถูกนะ”“แต่ว่า คนในใจของนาง มิใช่ข้า”“เรื่องบางเรื่องอาจจริง เรื่องบางเรื่องก็ไม่จริง ท่านจะแยกไม่ออกเชียวหรือ ลองใช้ใจสัมผัสดูสิ เอาล่ะ ข้าขอตัวไปพักผ่อนก่อน เรื่องเวทีก็ฝากท่านด้วยก็แล้วกันนะคุณชายลู่”“ผู้อาวุโสโปรดวางใจข้าจะจัดการให้ขอรับ”“พี่ซินเหยา ได้ข่าวว่าพี่ถูกเสาเวทีล้ม เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ”ถงถงวิ่งมาด้วยความตกใจขณะที่สืออ้ายที่กำลังพันแผลให้ซินเหยาตกใจไปด้วย“ถงถง ข้าตกใจหมดเลย มาไม่ให้สุ้มให้เสียง”“ขอโทษทีสืออ้าย นี่ต้องพันทั้งแขนเชียวหรือ แล้วนิ้วท่าน…”“ไม่เป็นไร แค่ดามนิ้วเอาไว้น่ะ เจ้าไม่ต้องห่วงหรอก อย่างมากข้าก็แค่ไม่ลงสนามเท่านั้น”“ซินเหยา ข้าเอายามาให้เจ้า ยานี่ช่วยรักษาแผลกระดูกได้ผลชะงัดนัด”“ขอบคุณพี่อี้หานเจ้าค่ะ แต่ว่าสืออ้ายทายาและพันแผลให้ข้าแล้ว เอาไว้ข้าจะทาพรุ่งนี้นะเจ้าคะ”“เสา

    Последнее обновление : 2025-03-04
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 32 ความฝันหรือความจริง

    “เหยาเหยา เดิมทีข้าแค่จะเอายามาให้เจ้า ไม่คิดว่าเจ้าจะ…อย่าโทษข้าเลยนะ ใครให้เจ้าเชื้อเชิญข้าเองเล่า”เขาเริ่มซุกไซ้ซอกคอก่อนจะใช้ลิ้นนั้นค่อยๆ สำรวจเรือนกายของนางที่เริ่มบิดตัวไปมารับสัมผัสของเขาทั้ง ๆ ที่กึ่งหลับกึ่งตื่นเพราะฤทธิ์ยา“อาา อุ่นจัง อื้มมมม”“เหยาเหยา ยังหนาวอยู่หรือไม่”เขาถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้วพร้อมกับเสื้อผ้าของนางที่หลุดลุ่ยออกมาก่อนที่จื่อหยางจะส่งพวกมันไปกองรวมกันที่ข้างเตียงอย่างไม่สนใจ มือของเขาประคองเต้างามทั้งสองเอาไว้ในมือประสานงานกับลิ้นที่โลมเลียไปทั่วอย่างกระหาย“อาา เหยาเหยา เจ้าช่างยั่วยวนนัก”“อาาา อืมมม จื่อหยาง พี่จื่อหยางง อาาา อย่าทิ้งข้า อื้มมม”“ไม่ ข้าไม่เคยทิ้งเจ้า เจ้าต่างหากที่ใจร้ายกับข้า เหยาเหยา เจ้ารักข้าหรือไม่”“อื้มม อ๊าา คนใจร้าย ท่านมีคู่หมั้นแล้ว ท่านทิ้งข้า ท่านทำ ฮือออ..ท่านทำร้ายข้า ท่านทำ ฮืออ”คนตัวเล็กโวยวายพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว เขาพรมจูบไปที่ปลายหางตาเพื่อซับน้ำตาที่ทั้งเค็มและขมเข้าไป นี่เองคือความรู้สึกของนาง ซินเหยาแค่รู้สึกว่าเรื่องของเขาทั้งสองไม่มีทางเป็นไปได้เพราะมีท่านหญิงอยู่“เหยาเหยา เพียงแค่เจ้าบ

    Последнее обновление : 2025-03-04
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 33 แกล้งละเมออีกสักคืน...

    “ท่านพี่จื่อหยาง นี่ท่าน…”“องค์ไท่จื่อเสด็จ…”จื่อหยางลุกขึ้นพร้อมๆ กับทุกคนในสนามประลองเมื่อขบวนเสด็จมาถึงโดยที่ไม่สนใจหยุนเซียนอีก ไม่มีประโยชน์ที่จะต่อปากต่อคำกับนางเมื่อพิธีการต่างๆ ผ่านไป ก็ถึงเวลาที่ทุกสำนักจะเริ่มทำการจับสลากเพื่อเลือกคู่ประลอง โดยแพ้คัดออกจนได้ผู้ชนะเป็นคนสุดท้ายที่ไร้พ่าย“คู่แรก สำนักซินอี้ กับ ฉีกวง”ผ่านการประลองไปเกือบห้าคู่ ก่อนที่ต้องหยุดลงเพราะพายุฝนจึงได้ทำการหยุดชั่วคราวและให้ทุกสำนักกลับเรือนพัก และมาประลองต่อในวันพรุ่งนี้“พี่อี้หาน ท่านเยี่ยมมากเลย กระบวนท่าที่ท่านซัดใส่สำนักซินอี้ท่าเดียวจบนั่น”“โชคดีที่ฝนตกก่อน มิเช่นนั้นเขาอาจจะแย่เอาได้”"แต่อย่างไรก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ไป เขาเองก็พอจะรู้ว่าสู้ไม่ได้แต่แรกแล้วล่ะ พี่อี้หาน ข้าชักกลัวท่านเสียแล้วสิขอรับ"“พี่จินเย่ถ่อมตัวเกินไป ฝ่ามือท่านที่จัดการกับสุ่ยอี้จากอ้ายเฟยก็ไม่ธรรมดา วันนี้ข้าเลื่อมใสท่านจริงๆ”“ดีเลย วันนี้พวกท่านชนะมาทั้งคู่ มา ใช้ชาแทนสุรา ดื่มฉลองให้พวกท่านกับชัยชนะรอบแรก ดื่ม"""ดื่ม""ค่ำคืนนี้ยังคงมีฝนตกอยู่ ทำให้ไป๋ซินเหยานอนไม่หลับ คิดทบทวนเรื่องเมื่อคืนนี้ ตกลงเป็นเรื่อง

    Последнее обновление : 2025-03-05
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 34 ชมการประลอง

    ไป๋ซินเหยากะพริบตาถี่ ๆ ก่อนจะหันไปที่คนข้างๆ ซึ่งได้หายไปแล้วพร้อมกับสายฝนในยามเช้าที่หยุดตกสนิทแล้วเช่นกัน นางก้มลงมองร่างของตัวเองที่สวมชุดนอนเรียบร้อยเช่นเคย“หากไม่รู้ข้าก็คงคิดว่าฝันไปจริง ๆ จื่อหยาง คืนนี้ข้าจะบอกท่านทุกอย่าง”ซินเหยาเดินไปอาบน้ำเพื่อไปลานประลองเช่นเดียวกับเมื่อวาน วันนี้เป็นอี้หานและจินเย่ที่มารับนางไปกินข้าวเช้าและเดินไปที่ลานประลองด้วยกัน ซินเหยามองไปยังที่นั่งของลู่จื่อหยาง ที่ยังคงมีเป่าหยุนเซียนนั่งอยู่ข้างๆ วันนี้นางตั้งใจมองไปที่เขา แต่เขามิได้หันกลับมามองนาง จนอาจารย์เรียก นางจึงหันไปคุยกับอาจารย์ลี่คุณ“อาจารย์ ตกใจหมดเลยเจ้าค่ะ ท่านมีอะไรหรือเจ้าคะ”“แผลเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง ดีขึ้นหรือยัง”“ดีขึ้นมากแล้วเจ้าค่ะ ดีพอที่จะประลองได้แล้วเจ้าค่ะ”“อย่าพึ่งๆๆ ข้าไม่อยากหามเจ้าลงจากเวทีให้อับอาย นั่งดูเฉยๆ ไปก่อน ยังไม่ถึงเวลา”“อาจารย์ ท่านปรามาสข้าเกินไปนะเจ้าคะ”“ไป วันนี้ไปนั่งกับข้า เอา พวกเจ้าน่ะ ไปเตรียมตัวกันได้แล้ว”“ขอรับอาจารย์”ไป๋ซินเหยาเดินไปนั่งข้างๆ อาจารย์ ซึ่งถัดจากอาจารย์ลี่คุณคือลู่จื่อหยาง เขาเพียงลอบมองนางตอนที่นางเดินผ่านไปเท่านั้น เป่า

    Последнее обновление : 2025-03-05
  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 35 นางเล่นผิดกฎ!!

    การประลองคู่ที่สองผ่านไปด้วยความรวดเร็ว เมื่อหงสุ่ยใช้วิชาตัวเบาที่ฝึกมาเอาชนะซินอี้ไปได้้ จิตใจของซินเหยาเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จื่อหยางสังเกตได้จากมือที่ชุ่มเหงื่อของนาง เขาจึงหันมาบอกนาง“แม่นางไป๋ เจ้าวางใจเถอะ มีข้าอยู่ ไม่ปล่อยให้พวกนางฆ่ากันได้หรอก”“ยิ่งท่านพูดเช่นนี้ข้าก็ยิ่งวิตกนะเจ้าคะ”“เรารอชมไปก่อน บนเวทีก็มีกรรมการ เจ้าไม่ไว้ใจเขาหรือ เอาเป็นว่า หากดูท่าไม่ดี ข้าจะสั่งหยุดเอง ตกลงหรือไม่ เจ้าจะได้สบายใจขึ้น”“ขอบคุณคุณชายลู่เจ้าค่ะ”“มือเจ้าชุ่มเหงื่อไปหมดแล้ว มา ข้าจะเช็ดให้”“เอ่อ ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าเช็ดเองก็ได้เจ้าค่ะ ขอบคุณ”เขายอมปล่อยมือจากนาง ก่อนจะหันไปที่เวทีประลอง ฟางหรูและถงถงเดินขึ้นบนเวทีพร้อมกัน สายตาของทั้งคู่จับจ้องอีกฝ่ายด้วยความไม่เป็นมิตร กรรมการผู้ตัดสินบนเวทีก็สังเกตเห็น“พวกเจ้าคำนับกันและกัน จำไว้ว่ารักษากฎ กติกาการแข่งขัน หากข้าบอกให้หยุด จงอย่าได้โจมตีต่อ”พวกนางคำนับกัน ก่อนจะเดินกลับมาประจำที่ รอสัญญาณเริ่มประลอง เมื่อเสียงกลองดังขึ้น ทั้งคู่ก็เข้าโจมตีกันทันที ครั้งนี้ฟางหรูเลือกที่จะเข้าโจมตีโดยไม่หลบหลีก ก่อนที่ถงถงจะใช้พลังปราณต้านนางเอา

    Последнее обновление : 2025-03-05

Latest chapter

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนพิเศษที่ 4

    ใบหน้าของเขาตกใจระคนดีใจเมื่อมองไปที่ใบหน้าอันงดงามของพระชายาที่บอกเขาเรื่องนี้ มิน่าเล่านางจึงไม่ยอมให้เขาทำ เพราะต้องการบอกข่าวดีนี้ก่อนที่จะเข้าหอ“จริงหรือ เหยาเหยา เจ้าจะบอกว่า ในท้องเจ้าตอนนี้…มีลูกของเราอยู่เช่นนั้นหรือ”“เพคะ เพราะฉะนั้น พระองค์จะทำอะไร…ก็ จะหักโหมเช่นเดิมมิได้นะเพคะ”“ข้าดีใจยิ่งนัก ข้าดีใจที่สุดเลย เหยาเหยา นี่มันเรื่องดีมากจริงๆ เหตุใดเจ้าไม่บอกข้าก่อนหน้านี้ พิธีการทั้งหลายนั่น ข้าจะได้สั่งลดเพื่อไม่ให้เจ้าและลูกต้องเหนื่อยมากขนาดนี้”“ข้าปรึกษาแม่นมแล้วเพคะ แม่นมก็จัดการทุกอย่างให้รวบรัดแล้ว ก่อนหน้านี้หม่อมฉันมีอาการแพ้ท้องหนัก ทั้งจวนเลยวุ่นวายเกรงว่าข้าจะทนไม่ไหว ทั้งเครื่องประดับและชุดหนักๆ นี่ก็ถูกถอดออกไปหลายชิ้นเหลือเพียงสิ่งที่สำคัญๆ ไว้เท่านั้นเพคะ”“นี่ขนาดเจ้าเอาออกไปบ้างแล้ว แต่เหตุใดมันยังดูเยอะและหนักอยู่เล่า ตอนนี้เจ้ารู้สึกเช่นไรบ้าง อยากกินอะไรหรือไม่ เจ้ายังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้านี่นา ข้าจะไปสั่งให้คนยกอาหารมาให้นะ”ว่าแล้วเขาก็รีบเดินไปเปิดประตู แม่สื่อถึงกับตกใจที่เจ้าบ่าวจู่ ๆ ก็เปิดประตูออกมา แต่เขาเพียงสั่งอาหารเพื่อให้เจ้าสาวเ

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนพิเศษที่ 3

    พระราชพิธีผ่านไปด้วยความราบรื่นและโล่งอกของทั้งแม่นมหวงและพระชายาหลิวอ๋องที่มีความกังวลเกี่ยวกับอาการแพ้ท้องของเจ้าสาวซึ่งไม่ต้องการแจ้งข่าวนี้ให้กับผู้อื่นทราบเจ้าบ่าวเองก็แทบจะไม่อยากรับแขกอีกต่อไป เขาอยากจะเร่งให้จบงานเลี้ยงที่ท้องพระโรงเร็วๆ เสียเหลือเกินเพราะคิดถึงเจ้าสาวที่เฝ้ารอมาหลายสิบวันเต็มที่แล้วตำหนักบูรพา ห้องส่งตัวเจ้าสาว“พระชายา อีกประเดี๋ยวเมื่อองค์ไท่จื่อเข้ามา จะเปิดหน้าเจ้าสาวก่อน และดื่มสุรามงคล คืนนี้จะมีแม่สื่อเฝ้าอยู่หน้าห้องจนกว่าไฟในห้องจะดับลงเพื่อส่งตัวพวกท่านเข้าหอ พิธีเข้าหอ ห้ามมิให้คู่บ่าวสาวออกจากห้องหอจนกว่าจะรุ่งสาง”“ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะแม่นม”“เอาล่ะ ตอนนี้ข้าจะออกไปแล้วนะเพคะ องค์ไท่จื่อน่าจะกำลังมาแล้ว”“ขอบคุณแม่นมเจ้าค่ะ”เป็นดังคาด องค์ไท่จื่อ เว่ยจื่อหยางเสด็จมาถึงห้องส่งตัวก่อนเวลาถึงสองเค่อ เขาไม่อาจรอได้อีกต่อไปแล้ว เขาทิ้งให้องค์ชายห้า เจ้าบ่าวอีกคนทำหน้าที่รับแขกแทนเขา แล้วเขาก็มาที่ห้องส่งตัวก่อน องค์ชายห้าเข้าใจความรู้สึกของจื่อหยางดี เขาจึงรับหน้าที่ดูแลแขกในงานแทนน้องชายประตูห้องส่งตัวถูกเปิดออก เว่ยจื่อหยางเดินเข้ามา ตอนแรกเขารี

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนพิเศษที่ 2

    ท่านหมอวิ่งเข้าไปยังห้องที่ซินเหยานอนพักอยู่ ตอนนี้นางหยุดอาเจียนแล้ว เขาเริ่มจับชีพจรของนางก่อนและก็หันมามองที่แม่นมหวงและพระชายาที่มองไปที่คนป่วยอย่างนึกเป็นห่วง ท่านหมอลุกขึ้นมาพร้อมกับความตกใจของทั้งคู่“ท่านหมอ เหตุใดตรวจเพียงนิดเดียว นางเป็นหนักถึงเพียงนี้ ท่านจะรีบลุกไปไหนกัน”“ยินดีกับพระชายาด้วย คุณหนูตั้งครรภ์แล้วขอรับ”ทั้งสองที่รอฟังเบิกตากว้างด้วยความตกใจระคนดีใจ พร้อมกับแม่นมที่คอยตบแขนพระชายาหลิวอ๋อง“พระชายา ท่านได้ยินหรือไม่ ข่าวดีเช่นนี้ พระชายา”“มีครรภ์ เหยาเหยามีครรภ์ แม่นม ข้ามิได้ฟังผิดไป”“ไม่ผิดเจ้าค่ะ เร็วเข้า พวกเจ้ารีบไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้คุณหนู ท่านน่ะ รีบไปเตรียมอาหารบำรุง ข้าจะรีบจดให้ว่าต้องซื้อสิ่งใดบ้าง พระชายา ท่านอยู่เป็นเพื่อนคุณหนูก่อน ข้าจะรีบไปช่วยท่านป้าฝูเตรียมของบำรุง”“ท่านหมอ แล้วช่วงนี้ต้องระวังสิ่งใดบ้างเจ้าคะ”“พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วงไป ไม่มีอะไรหนัก ช่วงนี้ให้นางพักผ่อนมาก ๆ อย่ายกของหนัก ห้ามวิ่ง ระวังเรื่องอาหารรสจัด ส่วนเรื่องอื่น ไม่น่าต้องเป็นห่วง ช่วงครรภ์อ่อนๆ การพักผ่อนเป็นเรื่องสำคัญ”“ขอบคุณท่านหมอเจ้าค่ะ”“ยินดีด้วยๆ พระช

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนพิเศษที่ 1

    พระราชพิธีแต่งตั้งองค์ไท่จื่ออย่างเป็นทางการได้ผ่านไปสองวันแล้ว เหลืออีกเพียงสิบวันก็จะถึงวันพระราชพิธีสมรสและแต่งตั้งพระชายาองค์ไท่จื่อจวนสกุลหลิวต่างเร่งตกแต่งจวนและส่วนหนึ่งก็รีบจัดเตรียมสถานที่เพื่อรอรับงานใหญ่ ไม่คิดว่าการกลับมาเมืองหลวงในครั้งนี้จะเกิดเรื่องมากมายถึงเพียงนี้“พวกเขามากันแล้ว อาจารย์ ศิษย์จะไปต้อนรับพวกเขาเอง”“ไปเถอะๆ แล้วพาพวกเขาไปห้องพักด้วย”“ขอรับอาจารย์”เซียวจุนวิ่งออกไปหน้าจวน รถม้าสองคันที่จอดต่อกันอยู่เพื่อมาร่วมงานสำคัญที่จะเกิดขึ้นในอีกสิบวันข้างหน้า เซียวจุนวิ่งออกมารอรับพวกเขา ประตูรถม้าคันแรกเปิดออกมาแล้ว สิงอี้หานเดินนำหน้าออกมาพร้อมกับพยุงอันถงถงลงมาจากรถม้า ก่อนจะลงมาทักทายเซียวจุนที่รออยู่หน้าจวน“คุณชายสิง แม่นางอัน ยินดีต้อนรับ การเดินทางเป็นอย่างไรบ้าง”""คุณชายเซียว""พวกเขาเอ่ยทักขึ้นพร้อมกัน ไป๋ซินเหยาเล่าเรื่องเซียวจุนในจดหมายให้พวกเขาฟังแล้วก่อนเดินทางมาที่นี่ พวกเขาพบเซียวจุนอีกครั้ง แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้ เซียวจุนจะดูเป็นมิตรมากกว่าที่เจอตอนอยู่เขาเซียนซี“พี่เซียว พวกข้าปลอดภัยดี ระยะทางค่อนข้างไกลแต่เดินทางสะดวก ได้ข่าวว่าท่านบาดเจ

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 82 รักเดียวในดวงใจ (ตอนจบ)

    จื่อหยางรีบลุกขึ้นจากตักของซินเหยาที่เขากำลังนอนหนุนอย่างสบาย และหันมากอดนางแทน“ข้าก็ไม่ได้อยากโกหกเจ้านะ เพียงแต่เหตุการณ์บางอย่างทำให้ข้าบอกเจ้าไม่ได้ หากบอกเจ้าไป เรื่องบางเรื่องอาจจะไม่เป็นเช่นนี้ ไหนเจ้าบอกว่าไม่โกรธข้าแล้วอย่างไรเล่า”“ข้าก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำ เป็นท่านที่ร้อนตัวออกมาเอง”“ก็ได้ๆ ข้าผิดเองๆ ทุกเรื่องเลย ข้าผิดแต่เพียงผู้เดียว”“แล้วหลังจากนั้นเล่าเพคะ”“จากนั้น เซว่านชิงก็เอาขวดยานั่นมาให้ข้ากับเสด็จพี่ตรวจดู พบว่ามันเป็นยาพิษ พวกเราเลยสลับขวดใหม่และซ้อนแผนนาง ทำให้เซว่านชิงทำเหมือนทำตามแผนของนาง ข้ารู้ว่านางกำนัลนั่นเป็นคนของหยุนเซียน นางต้องฟ้องแน่ และก็อย่างที่เจ้าเห็นนั่นแหละ”“มีเพียงข้าคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องแผนการนี้”“นั่นเพราะพวกเราไม่มีเวลาบอกกับเจ้า เซว่านชิงเองก็บอกเจ้าไม่ได้เพราะนางกำนัลสองคนนั้นจับตาดูพวกเจ้าอยู่ นางจึงทำได้เพียงทำตามแผนเท่านั้น”“ท่านไม่เชื่อว่าข้าจะเป็นคนทำตั้งแต่แรก”“ข้าไม่มีทางเชื่ออยู่แล้ว เจ้าไม่ใช่คนแบบนั้น และคงไม่โง่ขนาดที่จะวางยาพิษอย่างโจ่งแจ้งแบบนั้น ดูก็รู้ว่าเรื่องนี้ต้องมีคนใส่ร้ายเจ้าแน่ ๆ”“ขอเพียงพระองค์เชื่อ หม่อม

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 81 นางโจรขโมยใจ

    “ข้ากลัวว่าเจ้าจะปฏิเสธข้า ไม่ยอมรับข้า เจ้าเป็นคนรักอิสระดั่งนกที่โบยบินอยู่บนท้องนภาที่ยิ่งใหญ่ แต่ตัวข้าคือพญาอินทรีที่ต้องคอยเฝ้ามองสรรพสิ่ง คอยจัดการกับสิ่งที่ไม่ถูกต้องและกำจัดเหยื่อที่มารุกราน ข้ากลัวว่าหากเจ้าไม่รักข้าก่อน ข้าจะไม่สามารถกุมหัวใจเจ้าได้ เจ้าจะโบยบินจากข้าไป นั่นคงทำให้ข้าไม่มีแรงที่จะมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป”“แต่อย่างไรพระองค์ก็ต้องเลือก และสิ่งที่เลือกก็ช่างยิ่งใหญ่ แม้จะไม่มีหม่อมฉัน พระองค์ก็ยืนหยัดเพื่อราษฎรได้นะเพคะ”“เมื่อก่อนได้ แต่ตอนนี้ข้าไม่แน่ใจ เหยาเหยา เจ้าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตข้า ตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่รู้ที่หัวใจข้าถูกเจ้าขโมยมันไปจนหมดสิ้น ข้าไม่เป็นตัวของตัวเอง ข้าผู้ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด กลับกลัวว่าเจ้าจะไม่พอใจ อารมณ์เจ้าขึ้นๆ ลงๆ ก็ทำให้ข้ากลัวจนทำอะไรน่าอับอายมากมาย ข้ามักจะทำตัวไม่ถูกเวลาที่อยู่ต่อหน้าเจ้า นึกๆ ไปแล้ว พอเป็นเรื่องของเจ้า ข้ารู้สึกว่าข้าเป็นเพียงแค่ลูกนกหัดบินเท่านั้น และไม่รู้ตัวว่าเมื่อไหร่ ที่ขาดเจ้าไม่ได้ รู้แต่ว่าตอนนี้ อีกครึ่งชีวิตที่เหลือของข้า อยากจะอยู่กับเจ้าตลอดไป”“พระองค์พูดเช่นนี้ ต้องการให้หม่อมฉันยกโทษให้งั

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ    ตอนที่ 80 ความจริงทั้งหมด

    ไป๋ซินเหยาหันมามองหน้าเว่ยจื่อหยางด้วยความตกใจเช่นกัน เรื่องนี้เขาไม่เคยบอกนางมาก่อน ฐานะที่แท้จริงของเขาพึ่งมาเปิดเผยวันนี้ นางหันไปมองที่ท่านอา ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะรู้ก่อนหน้านั้นอยู่แล้ว“ที่แท้พระองค์เฝ้าระวังมาโดยตลอด พระองค์ระแวงกระหม่อมมาโดยตลอด หึ นี่คือสิ่งตอบแทนข้ารับรับใช้ที่ซื่อสัตย์”“ซื่อสัตย์ ท่านยังกล้าพูดว่าท่านซื่อสัตย์เช่นนั้นหรือ ท่านอาศัยเอาความบาดหมางของพระชายารองหลิวอ๋อง ยุยงให้แม่ทัพหลิงร่วมมือกับท่านเพื่อจะก่อกบฏแบ่งแยกดินแดน ยังดีที่เสด็จพี่ข้าเชี่ยวชาญการทูต สามารถเกลี้ยกล่อมให้แม่ทัพหลิงล้มเลิกความคิดนี้ได้ คิดว่าท่านจะหยุด แต่ไม่เลย ท่านกลับหาเรื่องใช้บุตรสาวคิดแผนการร้าย จะป้ายสีให้พระสนมกับองค์หญิงแคว้นเหวยหน่วนมีความผิดเพื่อยุยงให้แคว้นเหวยหน่วนก่อสงครามและท่านก็จะเป็นนกขมิ้นที่ตามเก็บผลประโยชน์ในภายหลัง ท่านยังกล้าพูดว่าท่านเป็นขุนนางซื่อสัตย์ ท่านไม่อายปากบ้างหรือ”“ฮ่าๆๆ องค์ชาย ไม่ ไม่สิ องค์ไท่จื่อ แม้แต่เรื่องนี้ท่านก็สืบรู้จนหมด นับถือจริงๆ ที่แท้ พวกท่านเดินทางไปเจียงหยางเพราะเรื่องแม่ทัพหลิงนี่เอง ถึงว่า เขาไม่คิดจะติดต่อข้ามาอีกเลย ข้าคิดว่าทอ

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 79 ความละโมบเป็นเหตุ

    ฝ่าบาทเป็นผู้สั่งการเองโดยไม่รอให้เสนาบดีเป่าร้องขอชีวิตบุตรสาว เขาเองก็คงไม่ได้อยากทำเช่นนั้น การเก็บบุตรสาวที่ทำให้ชื่อเสียงของสกุลเป่าเสื่อมเสียเอาไว้เป็นเรื่องที่ไม่มีอยู่ในความคิดของเขา ตัดเนื้อร้ายออก อย่างไรก็ยังดีกว่าที่เสียหายทั้งตระกูล“หมอหลวง อาการฮองเฮาเป็นเช่นไรบ้าง”“ทูลฝ่าบาท ฮองเฮาปลอดภัยดี ชีพจรเต้นคงที่ ราวกับว่าพระองค์กำลังพักผ่อนอยู่ ทางที่ดีปล่อยให้พระองค์นอนพักผ่อนอย่าให้ผู้ใดไปรบกวนจะเป็นการดีพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนี้ก็ฝากให้พวกท่านจัดการก็แล้วกัน”“รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ”หมอหลวงออกไปแล้ว พระสนมโม่เฟยเองก็ถูกสั่งให้ไปพักพร้อมกับองค์หญิงเซว่านชิง ตอนนี้เหลือเพียงฝ่าบาท องค์ชายทั้งสอง เสนาบดีเป่า ไป๋ซินเหยาและหลิวอ๋องที่อยู่ในกระโจม“ไป๋ซินเหยา เรื่องนี้ต้องขอโทษเจ้าที่ถูกกล่าวหาอย่างไม่เป็นธรรม”“ฝ่าบาทอย่าได้ทรงกังวลเพคะ เพียงเรื่องคลี่คลายได้หม่อมฉันก็ไม่ติดใจเอาความแล้วเพคะ”“ฝ่าบาท บุตรีกระหม่อมอายุยังน้อย ที่ทำไปก็เพราะอารมณ์ชั่ววูบ หวังว่าฝ่าบาทจะไม่ลงโทษนางมากเกินไปพ่ะย่ะค่ะ”“หึ เสนาบดีเป่า ท่านบอกว่านางอายุน้อย ทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แต่ที่นางจะเอาชีวิตคือฮ

  • นางโจรขโมยใจองค์ไท่จื่อ   ตอนที่ 78 ลงโทษคนร้าย

    “เป่าหยุนเซียน แล้วที่เจ้าโวยวายว่าฮองเฮาถูกวางยาพิษและกล่าวโทษผู้อื่นนี่มันอย่างไรกัน ข้าต้องการคำอธิบาย”ฝ่าบาทหันมาถามเอาความกับหยุนเซียนที่นั่งคุกเข่าสั่นอยู่กับพื้น“ฝ่าบาท คิดว่านางคงตกใจเพราะนางนั่งอยู่กับฮองเฮาและคงตกใจเมื่อเห็นว่าฮองเฮาล้มลง จึงคิดว่านางถูกพิษพ่ะย่ะค่ะ”เป่าอี้หยวนเป็นผู้แก้ต่างให้บุตรสาวเพื่อให้นางได้พ้นข้อกล่าวหาโง่ๆ นี้ หากไม่ใช่นางที่โวยวายทำแตกตื่น เรื่องนี้คงมิได้ลุกลามเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้“งั้นหรือ แล้วเหตุใดนางถึงได้กล่าวโทษไป๋ซินเหยากับองค์หญิงทันทีที่คิดว่าฮองเฮาโดนยาพิษเล่าท่านเสนาบดี”“เรื่องนี้ข้าคิดว่าข้าอธิบายได้เพคะ”เซว่านชิงเดินก้าวออกมาเผชิญหน้ากับเป่าหยุนเซียนที่นั่งส่ายหน้าร้องขอความเห็นใจจากเซว่านชิงอยู่ แต่ตอนนี้นางเห็นธาตุแท้ของเป่าหยุนเซียนแล้ว เมื่อหลอกใช้นางแล้วยังจะโยนความผิดให้นางและเสด็จอาที่เป็นพระสนมรับเคราะห์ไปด้วยเพื่อให้ตนเองได้พ้นผิด“องค์หญิง เจ้าหมายความว่าเช่นไร”“ทูลฝ่าบาท ก่อนหน้านั้นเป็นท่านหญิงผู้นี้ที่เข้ามาทำตัวสนิทสนมกับหม่อมฉันและพระสนมเพื่อยุให้หม่อมฉันทำร้ายแม่นางไป๋เพคะ รวมถึงเหตุการณ์วันนี้...”“องค์หญิง ท่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status