Home / โรแมนติก / นางเช่า / EP 7/1 สาวเสิร์ฟพรหมจรรย์

Share

EP 7/1 สาวเสิร์ฟพรหมจรรย์

last update Last Updated: 2025-01-13 01:00:18

[7]

สาวเสิร์ฟพรหมจรรย์

____________________

ปรายรุ้งไม่เข้าใจเลยว่าปัญหาของเจ้านายเหตุใดต้องได้รับความช่วยเหลือจากเธอ ทว่าเมื่อกลับเข้ามาที่ห้อง VIP 5 อีกครั้ง กุญแจรถยนต์ของใครบางคนก็ถูกยัดใส่มือมา เฮียเปายืนยิ้มอย่างขออภัยในความไม่สะดวกแล้วชี้ไปยังร่างของชลกรที่ตอนนี้โดนหิ้วปีกด้วยสองบริกรชาย เขาส่งยิ้มแป้นพร้อมกับตาหวานฉ่ำมาให้  ก่อนจะคอพับคออ่อนแล้วสลบเหมือดราวกับตาย

“หนูขับรถเป็นใช่ไหม” เจ้านายถาม ปรายรุ้งพยักหน้า “ดีเลย รบกวนจริงๆ ช่วยขับไปส่งมันหน่อย เดี๋ยวเฮียบอกที่อยู่ให้”

“แล้วทำไมเฮียไม่ไปส่งเองละคะ”

“เฮียต้องอยู่เคลียร์ความเรียบร้อย ต้องรอแคชเชียร์ปิดบัญชี กว่าจะได้กลับบ้านก็คงตีสามโน่น”

“หนูก็ยังต้องเก็บร้าน กว่าจะเสร็จก็เช้า ที่สำคัญหนูไม่ได้สนิทกับเขามากขนาดนั้นนะ”

“จริงเหรอ...ก็เห็นซื้อข้าวของให้กันนี่นา” ว่าพลางส่งถุงกระดาษให้ปรายรุ้ง หญิงสาวรับไปด้วยใบหน้าที่เหมือนโดนบัง

Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • นางเช่า   EP 7/2 สาวเสิร์ฟพรหมจรรย์

    คล้อยหลังสองสาวต่างวัย ชลกรก็ขยับกายลุกขึ้นนั่ง เขายิ้มบางๆ ยามนึกถึงสิ่งที่มารดาบอกปรายรุ้ง มารดาเขาเป็นคนเจ้าระเบียบและชอบบงการเป็นที่หนึ่ง ห่วงหวงเขาเป็นที่สุด แต่เห็นได้ชัดแล้วว่าปรายรุ้งกับหน้าตาอันใสซื่อของหล่อนกำลังทำลายกำแพงความห่วงหวงของมารดาให้พังทลาย หลายครั้งที่เขาพาผู้หญิงมาบ้านนี้ แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่มารดาจะสละเวลามาสนทนาด้วย แถมยังชวนให้ค้างอีก ต่างจากคนอื่นๆ ที่คอยแต่จะไล่ให้กลับไป มันเป็นลางดี เขาเชื่ออย่างเต็มหัวใจเลย___________________________ปรายรุ้งเข้านอนเมื่ออาบน้ำเสร็จเรียบร้อย เธอสวมเสื้อคลุมที่หาเจอในตู้เสื้อผ้า คงจะเตรียมไว้สำหรับแขกที่มาพัก หญิงสาวถอนหายใจอย่างปลงๆ ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะได้มานอนในบ้านเศรษฐีที่หรูหราเสียนี่กระไร ก็อยากชื่นชมความงามของห้องอยู่หรอกนะ แต่เปลือกตานี่สิ มันไม่ให้ความร่วมมือ สุดท้ายเลยต้องยอมหลับตาแล้วเข้าสู่ห้วงนิทราด้วยความอ่อนเพลียปรายรุ้งหลับไปราวครึ่งชั่วโมง เสียงไขกุญแจประตูก็ดังขึ้น ก่อนที่บุรุษร่างสูงจะก้าวเข้ามา เขาอาบน้ำแต่งตัวเสียหอมกรุ่น ทำใจให้แข็งว่าจะไม่มาหาปรายร

    Last Updated : 2025-01-14
  • นางเช่า   EP 7/3 สาวเสิร์ฟพรหมจรรย์ NC++

    “โอ๊ย...เจ็บ!”“โอ...ปราย ชู่ว์...ฉันขอโทษ...มันจะไม่เจ็บ หายใจเข้าลึกๆ ที่รัก”ปรายรุ้งอ้าปากค้าง จ้องแต่ใบหน้าหล่อเหลาขาวผ่องของคนที่ทาบทับอยู่ข้างบน น้ำตาใสๆ ไหลออกมาเพื่อระบายความเจ็บปวด สองมือเธอขยุ้มแขนเขา จิกเล็บลงไปแรงๆ อย่างไม่สนว่าเขาจะเจ็บหรือไม่ เพราะความเจ็บที่เบื้องล่างมันมากมายมหาศาลจนเธอจะต้านทานไม่ไหวแล้ว“มองตาฉัน ปราย...มองตาฉัน” เขาสั่งหญิงสาวทำตาม เขาเลยจุมพิตที่ข้างแก้มเธอ ช่วยจูบซับเอาน้ำตาแห่งความเจ็บปวดทิ้งไปเสีย เธอรู้สึกเหมือนเนื้อถูกฉีกให้แยกออกจากกันด้วยท่อนเหล็กร้อนที่ไร้ความคม มันแช่อยู่ในกายเธอ แข็งขึง ร้อนผ่าวและเต้นอยู่ตุบๆ มันคับตึงและฝืดเกินกว่าจะทำสิ่งใดได้มากกว่านอนนิ่งๆ อยู่เช่นนี้“อย่าร้อง...ฉันขอโทษ เธอเจ็บ ฉันรู้ ฉันก็ทรมานไม่แพ้เธอ มันคับและแน่นจนฉันหายใจแทบไม่ออก ปราย...ได้โปรด ผ่อนคลาย ฉันจะจูบเธอ ลูบไล้เธอ เธอเป็นของฉัน และฉัน...เป็นของเธอแล้ว เราจะช่วยกัน ได้โปรด...”ปรายรุ้งพยักหน้าทั้งที่สองคิ้วยังขมวดมุ่น ชลกรทำอย่างที่เขาว่าไว้อย่างไม่ขาดตกบก

    Last Updated : 2025-01-15
  • นางเช่า   EP 7/4 สาวเสิร์ฟพรหมจรรย์

    อรุณรุ่งวันใหม่ทรายทองอ้าปากหาวหวอดๆ เพราะถูกปลุกให้ตื่นเพื่อเดินทางแต่เช้า พวกเธอเช็คเอาท์เรียบร้อย แต่ยังต้องนั่งรอ รออะไรก็ไม่รู้ที่เก้าอี้ตรงล็อบบี้อันโอ่โถง รอเกือบสิบห้านาที ผู้จัดการโรงแรมก็เดินเข้ามาหาพร้อมกับบุรุษต่างชาติร่างอวบที่มีเรื่องกับเธอเมื่อวาน ทว่าสภาพของเขาในตอนนี้แย่กว่าเมื่อวานหลายเท่านัก ใบหน้าเขามีร่องรอยเหมือนถูกซ้อมด้วยหมัด มันบวมปูด บางแห่งแดงช้ำ เขาเข้ามาหาเธอและกล่าวขออภัยอย่างขลาดๆ เธอรีบยกโทษให้เพราะต่อให้มีเรื่องกันอย่างไรเธอก็จำได้ว่าเขาเมา และตอนนี้เขาก็สำนึกผิดแล้วผู้จัดการโรงแรมพาผู้ชายคนนั้นกลับไปเมื่อการเอ่ยขออภัยเสร็จสิ้น ทว่าพอสังเกตดีๆ เธอก็พบว่าผู้ชายคนนั้นพยายามมองมาที่อังเดรหลายต่อหลายครั้ง มองมาแบบกลัวเกรง และไม่ยอมสบตาเมื่ออังเดรมองกลับ“อ้อ...ทีนี้ฉันก็รู้แล้วละว่ามือคุณเป็นอะไร” ทรายทองเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทัน ไม่พอใจอย่างที่สุดที่เขาใช้ศาลเตี้ยตัดสินความ เธอมองไปยังบุรุษร่างหนาที่ชื่อนิคด้วย พ่อเอลฟ์ยักษ์รีบก้มหน้าลงราวกับรู้ความผิดของตัวเอง“ไปเถอะ เราต้องกลับกรุงเทพฯ แล้ว” อังเดรเลี่ย

    Last Updated : 2025-01-16
  • นางเช่า   EP 7/5 สาวเสิร์ฟพรหมจรรย์

    “ตาโช! ตื่นเดี๋ยวนี้นะ! ตาโช!” นางเท้าสะเอวร้องเรียกคนที่ยังหลับ หัวใจเต้นแรงด้วยความโมโห ชลกรจะยุ่งกับสตรีเป็นร้อยเป็นพันนางก็ไม่ใส่ใจ ทว่าสตรีที่มีโลหิตพรหมจรรย์นั้นเล่า มันน่าใจหายจนนางปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านเลยไม่ลง“ตาโช! โธ่เอ๊ย ตื่นเดี๋ยวนี้นะ!” ไม่ร้องเรียกเปล่าๆ แต่หยิบหมอนอีกใบแล้วจับฟาดลงไปบนหน้าของบุตรชายแรงๆฟึ่บ! ฟึ่บ!“อ๊ากกก!!! ม๊า! ทำอะไรเนี่ย!” ชลกรเด้งกายขึ้นจากที่นอน สองมือรวบผ้านวมมาห่อร่างไว้ด้วยว่าอายมารดา“ม๊าไม่ได้ทำ แกต่างหากที่ทำ!”“ทำอะไร ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ”ชลกรบอกมารดา ทำหน้ายื่นจมูกย่นอย่างเด็กที่กำลังขุ่นเคืองใจ“ถ้าไม่ได้ทำแล้วนั่นอะไรฮะ!” นางเถียงแล้วทุ่มหมอนลงบนเตียงแรงๆ ก่อนจะชี้มือไปยังรอยแดงบนผ้าปูที่นอนชลกรมองตามแล้วนึกขึ้นมาได้ ที่นอนอีกฝั่งควรเป็นของปรายรุ้ง แล้วหล่อนไปไหนแล้วล่ะ“ม๊า! ปรายรุ้งไปไหน”“ไปแล้ว”“ไปไหน!?&rdqu

    Last Updated : 2025-01-17
  • นางเช่า   EP 8/1 จิ้ม...ล้างหนี้ ร้อยทีคงพอ

    [8]จิ้ม...ล้างหนี้ ร้อยทีคงพอ**********ทรายทองยังไม่กลับมาตอนที่ปรายรุ้งมาถึงบ้าน หญิงสาวจัดการกินยาตามที่ฉลากเขียนบอกไว้ ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อเตรียมตัวหลับสักงีบ โปรแกรมออกไปเดินหางานคงต้องพับเก็บไปสักวันหนึ่งเธอหยิบสมาร์ตโฟนมาต่อสายหาผู้จัดการร้านที่ทำงานอยู่ บอกเขาว่าไม่สามารถไปทำงานได้ในวันนี้ แน่นอนว่าโดนบ่นมาเป็นชุดเพราะเพิ่งขอลาไปเมื่อไม่กี่วันนี่เองเธอพยายามบอกเขาให้เข้าใจ เพราะคิดว่าตัวเองอาจกำลังป่วย ผู้จัดการที่เป็นหนุ่มใจสาวยังสาธยายถึงความจำเป็นที่เธอควรไปทำงานในวันศุกร์ซึ่งเป็นวันที่ลูกค้ามาเยอะ เธอเข้าใจละนะแต่ไม่สามารถลากสังขารที่กำลังจะเป็นไข้ ไปทำงานได้จริงๆ ผู้จัดการยังถามถึงสาเหตุของอาการป่วย เธอไม่สามารถตอบได้ และเมื่อเขายังตื๊อไม่เลิก เธอเลยบอกให้เขาไปถามเฮียเปา เพราะเฮียคงรู้ว่าเธอเป็นอะไร และนั่นทำให้ผู้จัดการยอมวางสายในที่สุดตอนนี้เธอไม่สนแล้วว่าจะเป็นอย่างไร โดนทำโทษหรือหักเงินอะไรบ้างไหม เธอแค่อยากหลับตาลงแล้วนอนเสีย ก่อนที่อาการปวดศีรษะจะรุมเร

    Last Updated : 2025-01-18
  • นางเช่า   EP 8/2 จิ้ม...ล้างหนี้ ร้อยทีคงพอ

    “เซ็งจริงๆ น่าเบื่อชะมัด ไม่รู้จะตื๊ออะไรนักหนา” บ่นให้เสี่ยที่ไม่เคยคุยกันสักคำอย่างระอาใจ ก่อนจะนึกบางอย่างขึ้นมาได้ วันนี้เธอเล่นจนเงินเกลี้ยงบัญชีแล้ว มีเงินเท่าไหร่ก็เอาออกมาแลกชิปจนหมด และในเมื่อมี่ถงยังไม่ยอมแพ้ แล้วเธอจะยอมแพ้ได้อย่างไร“อังเดรรู้ไหมว่าฉันอยู่นี่”“ทราบครับ และเจ้านายยังหวังให้คุณทรายทองกลับบ้านก่อนสว่าง” นิคเปรย ร่างสูงใหญ่ (ใหญ่มาก) แทบจะกินพื้นที่เก้าอี้ตัวที่อยู่ข้างๆ ไปด้วยหญิงสาวเบะปากใส่คนที่นิคเรียกว่าเจ้านาย แม้จะอยู่ไกลแค่ไหนแต่ก็ไม่เลิกนิสัยชอบบงการ“เอาเงินมานิค”“หือ?”“โทรไปหาอังเดร บอกเขาว่าฉันต้องการเงิน อ้อ...บอกเขาด้วยว่าฉันยืม ไม่ได้ขอ” เธออธิบาย ไม่อยากติดหนี้บุญคุณใคร เพราะนี่คือเงินที่เธอตั้งใจเอามาเล่นพนัน“เท่าไหร่ครับ”“หนึ่งล้าน”ดวงตาของนิคเบิกโต รีบลุกจากหน้าบาร์เพื่อไปโทรหาเจ้านายในที่ที่เงียบกว่านี้*****ทรายทองนั่งรออยู่เกือบครึ่งชั่วโมง จนมี

    Last Updated : 2025-01-19
  • นางเช่า   EP 8/3 จิ้ม...ล้างหนี้ ร้อยทีคงพอ

    ชลกรถอยห่างร่างที่กำลังอาเจียน เขาทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนมองอยู่อย่างนั้น แล้วชั่วนาทีร่างอรชรของปรายรุ้งก็ปรากฏขึ้น หล่อนพุ่งตัวออกมาจากห้องตัวเอง วิ่งผ่านหน้าเขาเข้าไปหาพี่สาว“พี่ทราย! ไหวไหมพี่ ช้าหน่อย อ้วกช้าๆ หายใจลึกๆ”“โอ้กกก....”บุรุษเพียงหนึ่งเดียวส่ายหน้าระอาเมื่อได้ยินเสียงอาเจียน ปกติเขาก็เมาค้างละนะ แต่ไม่เคยอาเจียนอย่างทรายทองเลย เจ้าหล่อนคงอาการหนักน่าดู“นี่คุณ! ไปรอที่โซฟาโน่นสิ มายืนดูอยู่ได้ ไม่เหม็นหรือไง” คนสวยท้วงแล้วออกมาไล่ให้ชลกรไปนั่งที่โซฟา ทว่าจากพี่สาวมาไม่ถึงครึ่งนาที เจ้าหล่อนก็ร้องหา“ยัยปราย! ขอน้ำส้ม! เร็วเข้า!”ปรายรุ้งแทบเหาะไปที่ห้องครัว จัดการเทน้ำส้มมาแก้วใหญ่แล้ววิ่งเอาไปให้พี่สาวในห้องน้ำ ท่ามกลางสายตาของชลกรที่มองมาอย่างลุ้นระทึกสิบนาทีผ่านไปทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะปกติชลกรนั่งนิ่งอยู่บนโซฟาตัวยาว มีปรายรุ้งนั่งอยู่ห่างออกไปบนโซฟาตัวเดียวกัน ส่วนทรายทองนั้น นั่งตาขวางอยู่บนโซฟาเดี่ยวอีกตัว เจ้าหล่อนถือแก้วน้ำส้มแก้วที่สองไว้มั่น และจิบมั

    Last Updated : 2025-01-20
  • นางเช่า   EP 8/4 จิ้ม...ล้างหนี้ ร้อยทีคงพอ

    ปรายรุ้งน้ำตาคลอ“หนูเกิดมาจน หนูรู้ และหนูจะไม่ดันทุรัง เจ็บวันนี้ดีกว่าเจ็บวันหน้า หนูแค่รู้สึกดีกับเขา หนูยังไม่ได้รักเขาหรอก เชื่อเถอะ”ทรายทองเดินไปหาปรายรุ้ง ยืนอยู่ตรงหน้าน้องสาวแล้วเอื้อมมือไปหาศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมดำขลับ ดึงรั้งมันเข้าหาตัวแล้วกอดเจ้าหล่อนไว้เพื่อปลอบประโลม“รักหรือไม่รัก ตัวเองรู้ดีที่สุด แต่แกยังดีที่รู้จักถอยห่างจากมัน อย่าเป็นเหมือนฉันที่เหมือนติดกับลึกลงไปทุกที มันทรมานมากนะปราย จำเอาไว้ให้ดี และอย่าได้เผลอมาอยู่ในตำแหน่งเดียวกับฉัน มันไม่มีความสุขเลย”“พี่ทราย...ฮือออ...”ปรายรุ้งร้องไห้โฮ กอดเอวพี่สาวแน่นหนึบ ในอกโหวงเหวงว่างเปล่าเหมือนไม่มีก้อนเนื้อที่เรียกว่าหัวใจ ยิ่งได้ฟังสิ่งที่พี่สาวเอื้อนเอ่ย ก็ยิ่งตอกย้ำถึงสิ่งที่เธอได้ทำ เธอทิ้งมันไปแล้ว ความหวังอันริบหรี่นั้น เธอควรดีใจที่เอาตัวรอดจากความทุกข์ระทมมาได้ แต่เชื่อไหมว่าเธอไม่มีความสุขเลย ความสุขของเธอได้ติดสอยห้อยตามชลกรไปแล้ว และเธอไม่รู้ว่าจะตามมันกลับมาได้อย่างไร“หยุดร้องก่อนเถอะ เรามีเรื่องจะต้องคุยกัน&

    Last Updated : 2025-01-21

Latest chapter

  • นางเช่า   บทส่งท้าย

    บทส่งท้าย___________ทรายทองนั่งป้อนข้าวสองแฝด ในตอนที่อังเดรเดินลงบันไดมา นิคยืนอยู่ไม่ไกล รอรับคำสั่งเจ้านายอย่างเอลฟ์ตัวยักษ์ผู้ภักดีอยู่เช่นเดิม ผิดก็แต่ช่วงนี้ เอลฟ์ตัวยักษ์มักเปลี่ยนฝ่ายย้ายข้างมาภักดีต่อคุณหนูตัวแสบแสนซนอยู่บ่อยๆ แน่ละ สองแฝดน่ารักและน่าเอ็นดูเหลือเกิน“โอย...สายๆๆ สายแล้วที่รัก” เขาบ่นขณะเดินรีบๆ มาหาภรรยากับลูก ก้มลงหอมแก้มสองแฝดแรงๆ ลูกน้อยที่หน้าเหมือนเขาอย่างกับแกะ ก่อนจะหันมาจุมพิตภรรยาที่ข้างขมับ“รีบก็ไปสิคะ เดี๋ยวรถติดนะคุณเอื้อ”อังเดรพยักหน้า ก็อยากจะไปละนะแต่ว่า...“อะไรคะ” ถามสามีเพราะเขาก้มลงมาใกล้เธอแล้วแบมือขออะไรสักอย่าง“ก็ตังค์ไปทำงานไง”ทรายทองทำหน้ายุ่ง “ให้แล้ว วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงเหมือนทุกวันไงคะ” บอกเหมือนรำคาญ ก็แหม...สามีที่รักทำเหมือนจำวันสำคัญวันนี้ไม่ได้นี่นา“แต่มันไม่พอนี่ที่รัก” ก้มลงมากระซิบอีก อายเจ้านิคเกินจะกล่าวยามต้องแบมือขอเงินภรรยา“โอ๊ยคุณเอื้อ จะเอาอะไรนักหนาคะ อาหารการกินทรายก็สั่งเลขาจัดให้แล้ว แทบไม่ต้องซื้ออะไรเลยนะ แถมที่ให้ไปก็ตั้งเยอะ” บ่นอย่างงอนๆ“สองร้อยเนี่ยนะที่รัก!” อังเดรร้องออกมาอย่างสุดจะทน ได้ยินเสีย

  • นางเช่า   EP 20/3 กรงขังผีเสื้อ

    คนถูกทักสะดุ้งโหยงรีบซ่อนถุงยางอนามัยกับเข็มไว้ข้างหลัง สองตามองไปที่หน้าประตูห้องน้ำ ปรายรุ้งโผล่แค่ส่วนหน้ากับไหล่ขาวๆ ออกมานิดหน่อยแต่ช่างยั่วคนมองสิ้นดี“อ่า...ก็...หะ...หา หากรรไกรตัดเล็บไง”“หรือคะ...ฉันถูหลังไม่ถึง มาถูให้หน่อยสิ” คนสวยมียั่ว คนถูกยั่วหูผึ่ง “อ๊ะๆ หยิบถุงยางมาด้วยสิคะที่รัก”“จ้า...ไม่ลืมจ้าไม่ลืม หึๆๆ” บอกว่าไม่ลืมแต่น้ำเสียงเจ้าเล่ห์เหลือร้าย ทว่าปรายรุ้งไม่ทันได้สังเกต เพราะเพียงแค่ชลกรถอดเสื้อผ้าแล้วเดินเข้ามาในห้องน้ำในสภาพเปลือยเปล่า หญิงสาวก็ลืมไปแล้วว่าการถูหลังมันคืออะไร_____________สองเดือนต่อมางานเลี้ยงครบรอบการแต่งงานของทรายทอง ถูกจัดขึ้นที่คฤหาสน์อัชวินอย่างเป็นกันเองที่สุด ทว่าแขกที่มาร่วมงานก็ยังต้องแต่งตัวสวยแบบว่าผูกเนกไทใส่สูท ทั้งสหายและญาติๆ ของครอบครัวอัชวินและครอบครัววัฒนากูร ต่างถูกเชิญมางานเลี้ยงอย่างอบอุ่น งานเลี้ยงแบบที่มีการเปิดฟลอร์เต้นรำจึงดูหรูหราอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทุกคนในงานต่างมีรอยยิ้มพร่างพราย ซุ้มอาหารและเครื่องดื่มถูกจัดไว้อย่างสวยงามและพรั่งพร้อมอย่างที่สุด สองแฝดของทรายทองถูกพาเข้านอนตั้งแต่ยังไม่สองทุ่ม ทั้งสองหลับสนิทรา

  • นางเช่า   EP 20/2 กรงขังผีเสื้อ

    “เป็นอะไรไปคะ แค่จะมีน้องต้องงอนพ่อแม่ด้วยเหรอ ไม่ใช่เด็กสามขวบนะคะ” ทรายทองติงสามี ไม่ได้เอ่ยอย่างตำหนิมากมาย แค่อยากให้เขาเข้าใจว่าทุกสิ่งมันเกิดขึ้นได้เสมอ คนเราไม่สามารถบงการทุกอย่างได้หรอกคนถูกติงถอนหายใจอีกครั้ง สองตาทอดมองออกไปยังชายหาด สองแขนโอบเอวภรรยาไว้แน่น“ก็ห่วงนี่นา แม่ไม่ใช่สาวรุ่นแล้วนะ อีกไม่กี่ปีก็ห้าสิบแล้ว มันอันตราย ฉันเคืองพ่อด้วย อะไรจะฟิตขนาดนั้น”“โธ่คุณเอื้อ พวกเขาก็เหมือนคู่แต่งงานใหม่ดีๆ นี่เอง อย่าไปงอนพวกเขามากเลย ชีวิตคนเรามันสั้นนะคะ ให้พวกเขาได้อยู่ดูแลกันไปอย่างมีความสุขเถอะ อีกอย่างน่ะ มีเด็กเยอะๆ ครอบครัวจะได้อบอุ่นไม่ใช่หรือคะ”“มีปัญหาตั้งมากกับการมีลูกในตอนอายุเยอะแล้ว” เขายังท้วงติงไม่เลิก“งั้นคุณก็ช่วยพ่อคุณดูแลแม่สิคะ เราอาจต้องมีหมอประจำบ้านที่เป็นหมอสูติก็คราวนี้แหละ ยิ่งอายุเยอะยิ่งอันตราย แต่ถ้าเรารู้วิธีดูแลแก้ไข มันก็ไม่น่าห่วงไม่ใช่หรือคะ แม่คุณไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะ มันเป็นความผิดพลาดเหมือนกัน แต่มันเป็นความผิดที่งดงามเหลือเกินคุณเอื้อ มันเป็นเรื่องดี แทนที่จะงอนพวกเขา ทรายว่ามาเอาใจช่วยพวกเขาดีกว่านะคะ”อังเดรกอดภรรยาแน่นขึ้นไปอีก ทรา

  • นางเช่า   EP 20/1 กรงขังผีเสื้อ

    [20]กรงขังผีเสื้อ_________“พี่ทราย...พี่คะ!”ทรายทองสะดุ้งโหยง กะพริบตาปริบๆ รู้สึกถึงมืออุ่นของน้องสาวที่จับมือตนอยู่“เอ่อ...ขอโทษที มันแค่คิดอะไรเพลินๆ น่ะ” ตอบออกไปแล้วเหลือบมองสามีแวบหนึ่ง อังเดรเดินเข้ามาหาเธอ วางมือบนไหล่บางอย่างต้องการให้กำลังใจปรายรุ้งยิ้มให้พี่สาว “บอกหนูหน่อย ทำไมพี่ไปอยู่กับคนอื่น ทำไมไม่อยู่กับหนูคะ แล้วทำไมแม่ต้องบอกว่าพี่ตายแล้ว”“เรื่องมันยาวน่ะปราย แต่ว่า มันไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่สองผัวเมียที่มีลูกไม่ได้ มาเจอพี่ เห็นพี่แล้วคงนึกเอ็นดูเลยขอไปเลี้ยง พ่อแม่เอง ก็คงอยากให้ลูกมีความเป็นอยู่ที่ดีละมั้ง ก็แค่นั่นแหละ”“หรือคะ ดีจัง...แม่เคยเล่าว่าตอนหนูเด็กๆ บ้านเราจนมากๆ เพิ่งพอมีใช้บ้างตอนที่พ่อมีเรือเป็นของตัวเอง แล้วพี่ละคะ พี่เป็นยังไงบ้าง”“ก็สบายดี คนฐานะดีย่อมเลี้ยงดูเด็กคนหนึ่งได้ดีอย่างใจพวกเขา เสียก็แต่พวกท่านอายุสั้นไปหน่อย”ปรายรุ้งพยักหน้าเข้าใจ แต่ก็ยังมีอีกหลายข้อที่ยังไม่ได้บทสรุป“แล้วทำไมพี่ไม่มาหาเราบ้าง”“เพราะว่า เอ่อ...เรื่องมันยาวไงปราย คร้านจะเล่า เอาไว้ว่างๆ จะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน” ทรายทองปฏิเสธ เงยหน้ามองสามีก็เห็นเขามองลงมาอย่

  • นางเช่า   EP 19/4 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

    สองสาวต่างกอดกันแล้วร่ำไห้ ทรายทองรู้สึกเหมือนว่าความลับที่แบกมานานได้ถูกทำลายให้สูญสลายไป ด้วยคำถามเพียงไม่กี่คำของน้องสาว ส่วนปรายรุ้งนั้นสุดแสนจะดีใจ ดีใจยิ่งกว่าถูกบอกรักจากชลกรเสียอีก“พี่ทราย พี่รู้ไหมว่าหนูดีใจแค่ไหน...ฮึกๆ ในที่สุดพี่ก็เป็นพี่สาวหนูจริงๆ ฮึกๆ”“อือ...แกอย่าร้องสิ ร้องทำไม เลยทำให้ฉันร้องด้วย” ว่าพลางปาดน้ำตาป้อยๆ รอยยิ้มแห่งความยินดีปรากฏบนใบหน้าของทั้งสอง สองบุรุษที่ยืนดูอยู่ อดยิ้มออกมาไม่ได้ทั้งอังเดรและชลกรต่างรู้ว่าสองสตรีรักกันมากแค่ไหน มันเป็นเรื่องดีที่ทั้งคู่กลายมาเป็นพี่น้องกันจริงๆ แต่ลึกๆ แล้วอังเดรยังข้องใจ เหตุใดทรายทองถึงไม่บอกเรื่องนี้ให้ปรายรุ้งรู้ตั้งแต่แรกปรายรุ้งผละจากการกอดพี่สาว“พี่ปิดบังหนูทำไม ทำไมไม่บอกล่ะ”“มัน...ไม่มีจังหวะน่ะ” ทรายทองแก้ต่างไปเรื่อย เธอกลัวต่างหาก กลัวความจริง ไม่อยากให้ปรายรุ้งต้องเจ็บปวดไปกับตัวเอง“ทำไมละคะ ทำไมพี่ถึงไม่อยู่กับหนู ไม่อยู่กับพ่อแม่ ทำไม”ปรายรุ้งถามรัวๆ นั่งถามพี่สาวจริงจัง ไม่หวั่นแม้ว่าใต้เข่าของตัวเองจะเป็นเม็ดทราย หยดน้ำตาบนใบหน้ายังมีอยู่ แต่หญิงสาวไม่สนใจจะเช็ดมันแล้วนัยน์ตาของตาทรายทองไ

  • นางเช่า   EP 19/3 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

    “ฉันจะใส่”“ไม่เอา อายเขา เอารองเท้าคุณคืนไปนะตาบ้า ฮ่าๆๆ” เธอหัวเราะอย่างกลั้นไม่อยู่ มองเท้าเขาแล้วขำแรง เหมือนเอารองเท้าเด็กมาสวมให้ช้างอะไรอย่างนั้น“ใส่เถอะน่า ถ้าฉันใส่แล้วเธอหัวเราะ ฉันจะใส่มันให้เธอดูทุกวันเลย”“โอ๊ย...คุณโช...แค่นี้ก็รักจะตายอยู่แล้ว...” บอกเขาแล้วเกาะแขนประจบ เอาแก้มถูๆ ต้นแขนเขาเหมือนอย่างที่เคยเห็นทรายทองทำกับอังเดร“ก็อยากให้รักมากๆ นี่นา เอาละ เราจะไปซื้อรองเท้าหรือว่าจะขึ้นไปหาพี่สาวเธอก่อนดี”“ไปซื้อรองเท้าค่า อย่าไปห่วงพี่ทรายเลย สามีนางมาค่ะ เราเข้าไปก็เป็นส่วนเกิน”“ดีจริง...เราไปหาที่เงียบๆ คุยกันดีกว่า...หึๆ”“อย่านะคุณโช ไม่ต้องเลย” บอกเขาอย่างนั้นแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ สุดท้ายก็โดนชลกรลากแขนไปขึ้นรถ และไม่ได้กลับมาที่โรงพยาบาลอีก แม้ว่าจะถึงเวลาที่ทรายทองต้องกลับบ้านก็ตาม___________หลายเดือนต่อมากลิ่นน้ำทะเลเค็มๆ ลอยมาปะทะประสาทรับกลิ่นของทรายทองอย่างจัง ทว่านั่นไม่ทำให้คุณแม่มือใหม่สนใจมันได้เท่ามะม่วงเปรี้ยวในตะกร้าที่แม่ค้าหิ้วมาขาย ลูกชายฝาแฝดของเธอตอนนี้อายุได้สิบเดือนแล้ว และกำลังนั่งเล่นกองทรายอยู่กับบิดาของแกและนิค น้ำทะเลตอนบ่ายคล้อยเริ

  • นางเช่า   EP 19/2 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

    “โอเคๆ ตั้งแล้วๆ อ่า...คนนี้ชื่ออะไรดีน้า อืม...อนาวิลดีไหม”“เพราะมากค่ะสามีขา...” คนขี้อ้อนเอ่ยชมสามีทันทีที่ได้ชื่อถูกใจ “แล้วอีกคนละคะ”อังเดรทำหน้าคิดหนักยิ่งกว่าเก่า “อืม...อนาวิลแล้วก็ต้อง...อณิษฐ์...ใช่ อณิษฐ์” เขายิ้มกว้าง ทรายทองกระแซะร่างเข้าหาสามี สอดแขนโอบเอวเขาไว้ ในขณะที่อังเดรก็กอดเธอกลับมา“สามีตั้งชื่อเก่งมากค่ะ ชื่อเล่นเดี๋ยวทรายตั้งเอง” บอกเขาแล้วเงยหน้าจุมพิตปลายคางสากไปหนึ่งที“หายโกรธแล้วใช่ไหมคนดี”ทรายทองส่ายหน้าเบาๆ“ไม่ได้โกรธ แค่น้อยใจ โดนสามีง้อบ่อยๆ เดี๋ยวก็หาย ถ้าจะให้หายไวละก็ควรมีกระเป๋าแบรนด์เนมมาปลอบใจสักโหลสองโหล”“โอเว่อร์ มันเปลือง...อีกอย่างน่ะ เงินฉันฉันให้เธอหมดแล้ว อยากได้อะไรก็ไปซื้อเอาครับ”คราวนี้อังเดรเป็นต่อ เขากลั้นขำ หากจะให้สามีทำเซอร์ไพรส์มอบของขวัญให้ในวันพิเศษต่างๆ ละก็ หล่อนคงหมดหวังละ เพราะทุกบาททุกสตางค์ให้ศรีภรรยาไปหมดสิ้นแล้ว“โอ๊ย...คุณเอื้ออ่า...ไม่รับมุกเลย งั้นเดี๋ยวทรายจะโอนเงินให้เดือนละแสนแล้วกัน”“เอาไว้ให้สามีใช้จ่ายใช่ไหมที่รัก”“เอาไว้ซื้อของขวัญเซอร์ไพรส์เมียย่ะ”“เธอมันร้ายจริงๆ”“ก็มันเป็นนิสัยของทรายไปแล้ว...อื้อ

  • นางเช่า   EP 19/1 ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก

    [19]ผู้ชายที่ไม่เคยถูกรัก________________เช้าวันถัดมาก๊อกๆๆประตูถูกเคาะและถูกเปิดออกในนาทีต่อมา ทรายทองยืนอยู่ที่ปลายเตียง กำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ อังเดรปรากฏกายใต้กรอบประตู เขาเดินเข้ามาช้าๆ มีร่างเอลฟ์ยักษ์ของนิคเดินตามมาติดๆ นิคหยุดยืนอยู่ชิดผนังด้านหนึ่ง ส่วนอังเดรหยุดยืนที่กลางห้อง เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคออย่างประหม่า“นึกว่า...จะไม่มานะคะ”“มาสิ ฉันต้องมาแน่ แต่ว่า...ช้าไปหน่อย...ฉันรีบที่สุดแล้ว มันไม่มีเที่ยวบินที่เร็วกว่านี้ ฉัน...”อุแว้....อุแว้...“โอ...คุณพระ! นี่ฉันได้ลูกแฝด!?”อังเดรช็อกเหมือนถูกช็อตด้วยไฟฟ้าแสนโวลต์ เขาจ้องมองกระบะทารกทั้งสองตาค้าง ปรายรุ้งอุ้มทารกคนหนึ่งขึ้นมา เจ้าหนูยังร้องจ้า“พี่ทราย สงสัยน้องจะหิว พี่กลับขึ้นเตียงเถอะจะได้เอาน้องกินนม” คนเป็นน้องบอกทรายทองขยับขึ้นไปนั่งแล้วรีบเอ่ยบางอย่าง“ให้คุณเอื้ออุ้มลูกมาซิปราย”อังเดรยืนตัวแข็ง หัวใจเขาเต้นแรง นั่นมันมนุษย์ตัวเล็กที่แผดเสียงร้องจ้า ที่สำคัญคือมีมนุษย์ตัวเล็กตั้งสองคนแน่ะ ให้ตายเถอะ! ประสาทจะกิน ทรายทองไม่ยอมบอกเขาเลยกับการมีครรภ์แฝด หล่อนมันตัวแสบ อยากให้เขาช็อกตายหรืออย่างไร“เอาสิคุ

  • นางเช่า   EP 18/5 รักลูกบ้างไหม

    “อย่ามาพูด เลิกจ้ำจี้ฉันเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกทีย่ะ” ปรามเขาอย่างเคืองๆ ก็ปากบอกอยากจะมีลูก แต่ใช้งานเธออย่างกับนางเอกหนังเอวีละก็ เชิญไปมีกับคนอื่นเถอะ ถ้ามีลูกขึ้นมาเธอคงเหมือนซอมบี้ ไม่ต้องมีเวลาหลับเวลานอนกันละ“ปรายใจร้าย...” เขาสวนทันควัน มือข้างหนึ่งเลื่อนไปโอบเอวบางแล้วดึงเข้าหาตัว ทว่ายังจ้องผิวเนื้อของทารกแฝดไม่วางตา“มีลูกนี่งานใหญ่นะคุณโช เรายังไม่เต็มอิ่มกับชีวิตหนุ่มสาวเลย ฉันยังอยากอยู่กับคุณไปก่อน เราอย่าเพิ่งมีลูกกันเลย รออีกสักนิดดีกว่า นะๆ” ปรายรุ้งอ้อนสามี ทั้งอธิบายความเป็นจริงให้เขารู้ชลกรขยับไปยืนซ้อนหลังปรายรุ้ง กอดเอวหล่อนไว้หลวมๆ แล้วเกยคางบนไหล่บาง แอบสูดกลิ่นหอมของคนรักที่ซอกคอขาวแต่สองตายังจ้องสองแฝด“แล้วแต่เธอเถอะ แต่อย่านานนะที่รัก ม๊าอยากอุ้มหลานจะแย่แล้ว”“ฉันรู้ค่ะ รออีกสักปีนะคะ ระหว่างนี้เราก็มาช่วยพี่ทรายเลี้ยงหลาน ฝึกงานไปด้วยดีไหมคะ”“เป็นความคิดที่เยี่ยมมาก ซ้อมบทพ่อแม่ไปพลางๆ เวลาเรามีลูกเราจะได้ไม่หัวหมุนเนาะ”หนุ่มสาวคุยกันกะหนุงกะหนิงจนทรายทองลอบยิ้ม พวกเขาดูรักกันดี ออดอ้อนกัน รับฟังความคิดเห็นของกันและกัน ไม่เหมือนคู่เธอเลยที่ฝ่ายชายเอาแ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status