Home / โรแมนติก / นางบำเรอแสนรัก / บังเอิญทั้งนั้น 4

Share

บังเอิญทั้งนั้น 4

last update Last Updated: 2025-02-26 15:39:13

แต่เพราะเธอเป็นคนนอกจึงไม่สามารถเข้าไปถามอาการ หรือนั่งรอหน้าห้องฉุกเฉินได้

ทว่าไม่กี่นาทีต่อมาพลก็เดินทางมาถึงพร้อมกับนุ่ม เธอโผกอดทั้งสองคนแล้วปล่อยโฮ

“มันเกิดอะไรขึ้นวะอัณ”

“หนูไม่รู้ หนูเห็นเขากับคุณปลาเดินออกจากผับ เลยตามไปที่ลานจอดรถ หนูเห็นคนร้าย แต่หนูก็ช่วยเขาไม่ทัน ฮือๆ”

“ไม่เป็นไร ใจเย็นๆ นะ นายต้องไม่เป็นไร” นุ่มปลอบพร้อมกอด

อัณชญาลูบหลังไหล่ ทั้งที่ตนเองก็ใจไม่ดีเช่นกัน

พลเดินไปเข้าไปสอบถามเจ้าหน้าที่ จึงได้รู้ว่านายของเขาต้องผ่าตัดด่วน เพราะยิงโดนจุดสำคัญ และเสียเลือดมาก

ทั้งหมด รวมทั้งปาลินด้วยจึงได้ขึ้นไปนั่งอยู่หน้าห้องผ่าตัด แม้สายตา

อีกฝ่ายจะมองเธออย่างสงสัย แต่อัณชญาก็ไม่ได้สนใจ

การรอคอยและเฝ้ารอด้วยไม่รู้ว่าปลายทางนั้นจะทำให้สุขหรือทุกข์กว่าเดิม ช่างทรมานเหลือเกิน

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า นานจนปาลินหลับคาเก้าอี้ นุ่มกับพลนั่งสัปหงก ในขณะอัณชญาสายตายังคงจดจ้องอยู่กับประตูห้องผ่าตัด กระทั่งนายแพทย์เจ้าของไข้และทีมผ่าตัดทยอยเดินออกมาจากห้อง

อัณชญารีบถลาเข้าไปหาทันที

“ใครเป็นเจ้าของไข้” เสียงนั้นปลุกให้พลตื่น แล้วลุกเข้ามาหานายแพทย์เจ้าของไข้

“ผมครับ”

“คนไข้ปลอดภัยไว้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • นางบำเรอแสนรัก   การกลับมาเจอกันอีกครั้ง 1

    การกลับมาเจอกันอีกครั้ง “รีบอาบน้ำแล้วไปนอนเถอะ” นุ่มบอก หลังจากที่สุดท้ายแล้วพลก็พาอัณชญากลับมายังเรือนเล็ก แทนที่จะไปส่งเธอที่คอนโดฯ โดยให้เหตุผลว่า ขี้เกียจไปแวะหลายที่ พอบอกว่ากลับเองได้ เขาก็หันมาตวาดใส่‘เลิกดื้อสักครั้งเถอะ กูเหนื่อยนะ!’อัณชญาก็เลยต้องทำตามที่พลสั่งห้องพักในเรือนหลังเล็ก ยังมีเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวของอัณชญา เพราะตอนไปอยู่กรุงเทพฯ ก็ไม่ได้เอาไปหมด และนุ่มก็ยังดูแลข้าวของเธอเป็นอย่างดี ไม่มีฝุ่นเกาะอัณชญาอาบน้ำไม่กี่นาที แต่งตัวเรียบร้อยก็ทิ้งตัวลงบนฟูก อีกไม่กี่ชั่วโมงฟ้าก็สางแล้ว แต่เธอก็นอนไม่หลับ พลิกตัวไปมา“นายไม่เป็นไรแล้ว ทำใจให้สบาย แล้วก็หลับซะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน”นุ่มที่ง่วงและเผลอสัปหงกตั้งแต่อยู่หน้าห้องผ่าตัดบอก จากนั้นก็หลับไปอย่างง่ายดายราวกับปิดสวิตซ์ ขณะที่อัณชญากว่าจะหลับลงได้ฟ้าก็เริ่มสางแล้วอัณชญาตื่นขึ้นมาพบว่าห้องสว่างไสว พบตนเองนอนอยู่เพียงลำพัง เธอหยิบโทรศัพท์มากดดูเวลาก็เห็นว่าใกล้เที่ยงจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวออกจากห้อง เจอป้าหมายกับนุ่มกำลังยกของกินมาวางบนโต๊ะ เธอจึงรีบเข้ามาช่วย“คิดถึงป้าหมายจังเลย” อัณชญาพูดหลังจากยกมื

    Last Updated : 2025-02-26
  • นางบำเรอแสนรัก   การกลับมาเจอกันอีกครั้ง 2

    แต่ก็มีกระแสวิพากษ์วิจารณ์ว่า การเลิกลาอาจไม่จริง หรือทั้งสองมีเหตุผลอื่นที่ให้ข่าวเช่นนั้น ซึ่งอัณชญาเองก็สงสัยไม่ต่างจากแฟนคลับคนอื่นๆ เช่นกัน“ต่อไปนี้ ห้ามออกไปไหนคนเดียว ถ้าจะออกไปโทร. บอกไอ้พี ตอนนี้ไอ้พีย้ายมาอยู่ที่บ้านใหญ่แล้ว มีอะไรก็เรียกได้เลย” พลสั่งเมื่อเคลื่อนรถเข้ามาจอดในโรงรถเรียบร้อยอัณชญาขานรับ แล้วหิ้วกระเป๋าไปยังเรือนเล็ก โดยมีนุ่มเดินเคียงข้าง“พี่ดีใจจังเลย เราได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง”“แต่อีกสองอาทิตย์หนูต้องไปฝึกงานที่โรงแรม...ที่พักที่เช่าไว้ก็ใกล้โรงแรมกว่า” อัณชญาอธิบาย“จากบ้านไปในเมือง ขับรถแค่ครึ่งชั่วโมงเองนะ อย่าอยู่คนเดียวเลย”“น้าพีก็ต้องไปรับส่งหนูต่อไปงั้นเหรอ”“ก็ต้องเป็นแบบนั้นแหละ”“หนูไม่ได้เป็นนางบำเรอของนายแล้วนะ ทำไมต้องคนคอยดูแล”“ก็นายเป็นห่วงนั่นแหละ” นุ่มตอบสีหน้ายิ้มๆ เหมือนรู้อะไรบางอย่าง แต่พูดมากก็ไม่ได้“นี่ก็เย็นมากแล้ว ปลากลับไปเถอะ” เสียงห้าวทุ้มบอก เมื่อหญิงสาวซุกหน้ากับท่อนแขนเขาอย่างอ้อยอิ่ง ในห้องพักฟื้นที่แผลของเขาคลายความเจ็บปวดไปมากแล้ว หลังจากนอนรักษาตัวครบสัปดาห์ครอบครัวของญาติผู้พี่ รวมทั้งพีท หลานชายก็เพิ่งกลับไ

    Last Updated : 2025-02-26
  • นางบำเรอแสนรัก   การกลับมาเจอกันอีกครั้ง 3

    “แน่นอน มันเป็นต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว ในเมื่อเงินก้อนใหญ่ที่พ่อของคุณทุ่มใส่หัวผมนั้นปิดปากผมได้สนิทแน่นอน สรุปว่าคุณจะไปไหนครับ”“ไปร้านอาหาร...” เธอบอกชื่อร้านอาหารที่เคยไปกินกับชินภพพีรวัชขับรถไปยังจุดหมายที่นางเอกสาวบอก ทั้งสองไม่ได้สนทนาอะไรกันอีก แต่พีรวัชก็รับรู้ว่าคนที่อยู่ด้านหลังกำลังสำรวจร่างกายของเขา คงลืมไปแล้วมั้งว่ากระจกหลังมองเห็นทุกอย่าง แม้กระทั่งสายตาโลมเลีย และที่เธอเผลอกลืนน้ำลายเขากระตุกยิ้มมุมปาก ผู้หญิงอย่างปาลิน ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังคลั่งเซ็กซ์เหมือนเดิมเมื่อถึงร้านอาหารพีรวัชก็ปลีกตัวไปหาร้านสตรีทฟู้ดกิน กระทั่งเวลาผ่านไปราวชั่วโมงปาลินก็โทร. มาบอกว่ากินอิ่มแล้ว เขาจึงขับรถมารับเธอหน้าร้าน“กลับบ้านพักเลยนะครับ”“ฉันจะไปผับ”“คนเดียวนี่นะ ผมว่าไม่เหมาะนะที่คุณจะ...”“ก็นายด้วยไง!”“ผมว่ามันไม่เหมาะมั้ง คุณภพยังนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงบาลนะครับ แล้วคุณยังจะมีกะจิตกะใจไปเที่ยวอีกเหรอ”“คุณภพบอกฉันเองว่าให้ไปเที่ยวได้ทุกที่ที่อยากไป และนายคนขับรถคนใหม่ก็พร้อมจะพาไปในทุกที่ที่ฉันอยากไป!” เธอกระแทกเสียงใส่เขาอย่างไม่แยแส“คุณเป็นดาราดัง จะไปเที่ยวกับคนขับร

    Last Updated : 2025-02-26
  • นางบำเรอแสนรัก   การกลับมาเจอกันอีกครั้ง 4 (NC)

    เธอถูกเขากระชากเสื้อผ้าออกจากร่างอย่างว่องไว แล้วถูกผลักลงบนเตียง เขาฟ้อนเฟ้นทั่วร่างเธอด้วยมือ และจูบที่หนักหน่วง กระทั่งปากอุ่นครอบลงบนยอดอกสีสด ขณะที่ปาลินรั้งคอเขามาแนบชิดเธอสูดปากครางอย่างเร่าร้อน ขณะกายท่อนล่างที่มีเพียงบิกินีขยับขึ้นลงเสียดสีกลางลำตัวเขาอย่างยั่วยวน“อยากโดนกระแทกมากเลยสิท่า หือ”“อยากโดนมาก อ๊ะ อ๊า” เธอร้องครางเมื่อนิ้วแข็งแรงนั้นแทงเข้าไปในกลีบอูมอย่างไม่ค่อยทนุถนอมมากนัก แต่เธอไม่ได้รู้สึกเจ็บ เพราะน้ำหล่อลื่นของเธอเริ่มชื้นแฉะตั้งแต่ตอนคลอเคลียชินภพที่โรงพยาบาลแล้ว ยิ่งเห็นหน้าของพีรวัช ภาพความทรงจำเก่าๆ ก็ยิ่งทำให้เธอกระหายในเซ็กซ์ที่ดิบเถื่อนของเขา“อ๊ะ อ๊า เสียว...” ปาลินครางไม่หยุด เมื่อนิ้วของพีรวัชสอดลึกและขยับรัวเร็ว จนน้ำหวานของเธอกระเซ็นเลอะมือและที่นอน“น้ำเยอะเหมือนเคย อดอยากปากแห้งมากสินะ!”“ฉันไม่ได้โดนมาหลายวันแล้ว ฉันต้องการมันมากๆ เธอทำกับฉันเหมือนที่เราเคยทำได้เลยนะ อ๊ะ อ๊า กรี๊ดด” หญิงสาวหวีดร้องอย่างเสียวซ่าน เมื่อพีรวัชจับขาเธอถ่าง แล้วเอาลิ้นมาเลียกลีบอูม สลับขมเม้มติ่งเสียวจนเธอตัวเกร็ง ไม่นานก็ปล่อยน้ำหวานกระเซ็นออกมายังไม่หายหอบเหน

    Last Updated : 2025-02-26
  • นางบำเรอแสนรัก   จัดการเด็กดื้อ 1

    จัดการเด็กดื้อ ชินภพโมโหแทบลมออกหู เมื่อเขาออกจากโรงพยาบาล มาถึงบ้านใหญ่ ก็รับรู้ว่าอัณชญากลับไปที่พักคอนโดฯ ที่เช่าไว้ระหว่างมาฝึกงาน โดยไม่ฟังคำทัดทานของพลกับนุ่มเลย ให้เหตุผลแค่ว่าต้องไปฝึกงาน พักอยู่คอนโดฯ เดินทางสะดวก เพราะใกล้โรงแรม เดินไม่กี่นาทีก็ถึงชินภพอยากออกคำสั่งให้ลากตัวมาเจอเขาให้ได้ในวันนี้ แต่ก็คิดได้ว่าเขายังไม่สิทธิ์จะทำแบบนั้น ในเมื่อเขาปลดเธอออกจากตำแหน่งนางบำเรอแล้ว และยังไม่ได้มอบตำแหน่งอื่นที่เหมาะสมกว่านั้นให้เจ้าตัวแต่รอก่อนเถอะ รอให้เขาหายดีก่อน จัดการเด็กดื้อให้หลาบจำเสียบ้าง ว่าอย่ามาทำเมินเฉยต่อกันขนาดนี้เพราะการพักฟื้นค่อนข้างนาน ทำให้เขาต้องสะสางงานที่คั่งค้าง โดยเฉพาะการเซ็นเอกสารสำคัญของบริษัท“นายครับ เที่ยงแล้ว กินข้าวนะครับจะได้กินยา” พลเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นนายนั่งนิ่งหน้าขรึมอยู่บนโต๊ะอาหาร แต่ไม่ยอมแตะอะไรเลย“กูไม่หิว!” เขาบอกเสียงห้วน“แต่นายต้องกินยาอยู่นะครับ”“กูไม่กิน!”“นายครับ เดี๋ยวแผลอักเสบ ต้องกินยาให้หมดตามหมอสั่ง” พลบอกด้วยความเป็นห่วง“มึงไม่ต้องมาบงการกู แค่หลานคนเดียวมึงยังบงการไม่ได้เลย”“อ้าว...” พลพึมพำ กล

    Last Updated : 2025-02-26
  • นางบำเรอแสนรัก   จัดการเด็กดื้อ 2

    นุ่มอยังพูดไม่จบประโยคด้วยซ้ำ เพราะจู่ๆ อัญชญาก็ลุกพรวดจากที่นั่ง“เฮ้ยจะไปไหน ยังเล่าไม่จบเลย” นุ่มดึงแขนอัณชญาไว้“หนูจะไปหานาย”“อย่าเพิ่งไป”“ถ้านายไม่กินข้าว กินยา แล้วแผลนายจะหายดีเมื่อไหร่ล่ะ”“อย่าๆ ฟังพี่ให้จบก่อนเถอะ”“แต่นาย...”“นั่งก่อน” เมื่อนุ่มยืนยันแบบนั้น อัณชญาจึงยอมนั่งลงตามเดิม“คือนายหงุดหงิด เพราะอัณไม่อยู่ไง”“ก็นี่ไง อัณถึงอยากไปดูแลนาย”“ไม่ต้อง ให้นายหงุดหงิดไป”“อ้าว”“อัณเองก็โกรธนายไม่ใช่เหรอ ที่ถูกนายปลด และไม่แยแส ไม่เคยไปหาที่กรุงเทพฯ เลย”“ก็ใช่ค่ะ แต่ตอนนี้หนูเป็นห่วงนาย”“ไม่ต้องห่วงเลย นายเอาแต่ใจน่ะ”“ก็เขาเป็นนาย...” อัณชญาบ่นอุบ ยอมรับก่อนหน้าโกรธ เสียใจ เจ็บปวดที่เขาตัดเธอออกจากชีวิต แต่พอรู้ว่าเขาไม่กินข้าว ไม่กินยา เธอก็เป็นห่วงเขา“เป็นนายแล้วไง ถ้าเขาแคร์อัณ คิดถึงอัณ เขาก็ต้องมาหาอัณเองสิ”“เขาจะคิดถึงอัณเหรอ” เสียงบ่นแผ่วเบา สีหน้าก็เศร้าสร้อยจนนุ่มอดสงสารไม่ได้“ก็ต้องคิดถึงสิ ไม่ยังงั้นเขาจะประชดพี่พลเหรอ ว่าหลานคนเดียวก็บงการไม่ได้”“บงการอะไร”“ก็นายประชดไง พี่พลคะยั้นคะยอให้นายกินข้าวกินยา นายก็เลยสวนพี่พลกลับว่าอย่ามาบงการเขา แค่หล

    Last Updated : 2025-02-26
  • นางบำเรอแสนรัก   จัดการเด็กดื้อ 3 (NC)

    อัณชญารีบเงยหน้าขึ้น ขณะดวงตาฉ่ำหยาดน้ำเป็นประกาย“นาย...”“ใช่ ฉันเอง ขอเข้าไปข้างในได้ไหม” ร่างสูงที่อยู่ในอาภรณ์สีดำ ซึ่งเป็นสแลกซ์และเชิ้ตที่เปิดกระดุมถึงสามเม็ด เผยแผงอกหนั่นแน่นจนเธอเผลอกลืนน้ำลาย“ให้เข้าไปได้หรือเปล่า” เขาทวนถามอีกครั้ง“เข้าได้ค่ะ” แล้วเธอก็เปิดประตูกว้างขึ้น เพื่อให้ร่างสูงนั้นเดินผ่านเข้ามาในห้องเสียก่อนพอปิดประตูห้อง อีกฝ่ายก็ดึงตัวเธอเข้าไปกอดทันที“ร้องไห้ทำไม หือ” ท้ายประโยคนั้นนุ่มทุ้มจนคนฟังใจละลาย ทว่าเธอก็ยังรู้สึกน้อยใจ“หนูเปล่า” โกหกไปแบบนั้น ขณะเนื้อตัวอุ่นผ่าวกับอ้อมกอดของเขา“เป็นเด็กดื้อแล้วยังจะชอบโกหกอีกเหรอ”“หนูคิดถึงนาย” เธอสารภาพขณะยังซบอกกว้างของเขาชินภพดึงข้อมือเธอไปยังโซฟาแล้วอุ้มเธอวางบนตัก เอ่ยถามเสียงเสียงเรียบ แต่แววตาเป็นประกาย“คิดถึงแล้วทำไมไม่ไปหาเลยล่ะ”“ก็หนูไม่รู้ว่าจะไปหานายในฐานะอะไร ในเมื่อนายปลดหนูออกจากนางบำเรอแล้วนี่” ท้ายประโยคนั้นทำเสียงเง้างอด“จริงสินะ ปลดออกจากตำแหน่งนางบำเรอแล้วนี่” เขาพูดแล้วทำหน้าครุ่นคิด“แล้วนายมาหาหนูในฐานะอะไรล่ะ”“นั่นสิ ฐานะอะไรดี” คิ้วเข้มมุ่นเข้าหากัน ทำเหมือนว่าเรื่องนี้ต้องคิดหนัก

    Last Updated : 2025-02-26
  • นางบำเรอแสนรัก   จัดการเด็กดื้อ 4 (NC)

    “ต่อไปนี้เป็นเด็กดีนะ ห้ามดื้อกับฉัน รู้ไหม”“หนูจะเป็นเด็กดีค่ะ อ๊ะ นายขา อ๊ายย” อัณชญากรีดเสียงหวานหวิว เมื่อนิ้วของเขาแทงเข้าไปข้างใน ขยับเข้าออกช้าๆ ก่อนรัวเร็ว กระทั่งได้ยินเสียงน้ำฉ่ำแฉะ แต่ความเสียวกระสันมากเกินกว่าจะอาย เธอต้องการสัมผัสจากเขามากกว่านั้นชินภพดึงบิกินีออก แล้วจับขาเธอตั้งค้างเป็นรูปตัวเอ็ม ก่อนก้มลงไปจูบเนินอวบขาวที่ไร้ขน ผิวที่เรียบเนียนสวยจนเขาตาพร่าไปหมด“ยัยเด็กดื้อ ทำไมเธอสวยขนาดนี้”“ก็หนูเป็นผู้หญิงของนาย หนูต้องสวยอยู่แล้ว อ๊ะ นายขา อ๊า...” อัณชญาถึงกับครางสลับสูดปาก เมื่อริมฝีปากนั้นจูบไปทั่วเนินอวบอย่างหลงใหล ลิ้นร้ายกาจก็ยังดูดดึงและเลียไล้เกสรที่บวมเป่งสีแดงจัดอย่างบ้าคลั่ง สะโพกเธอลอยไม่ติดพื้นโซฟา แถมมือก็กดศีรษะเขาแนบชิดกึ่งกลางตัว“นายขาหนูเสียว หนูจะไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ายยย” แล้วอัณชญาก็ยิ่งหวีดร้องอย่างกระสันเสียว เมื่อเขาแหวกกลีบเธอ สอดนิ้วเข้าไปขยับรัวเร็ว ก่อนสอดลิ้นสากเข้าไป แล้วแทงเข้าออกรัวเร็ว“นายขา หนูเสียว หนูจะเสร็จแล้ว อ๊ายย” แล้วอัณชญาก็เกร็งร่างสั่นสะท้าน ก่อนนิ่งสงบ ขณะที่ชินภพก็ลุกขึ้นมาโอบกอดร่างสั่นสะท้านของเธอไว้ แล้วจูบขมับ กร

    Last Updated : 2025-02-26

Latest chapter

  • นางบำเรอแสนรัก   ตอนพิเศษ : ร้อนแรง 2

    “ลูกหลับแล้วเหรอ” ชินภพโผล่หน้าเข้ามาในตอนสามทุ่ม ขณะที่เธอกำลังนั่งอ่านหนังสือ ส่วนลูกชายวัยสองขวบกว่านั้นหลับไปตั้งแต่สองทุ่มลูกชายของเธอกับชินภพมีชื่อเล่นว่า ‘น้องอั๊ต’ ส่วนชื่อจริงนั้นคือเด็กชายอรรคภพ สุขวสันต์ มีตัวอักษรหน้าเหมือนแม่ และอักษรหลังตรงกับผู้เป็นพ่อตรงๆตอนนี้เธอกับลูกและชินภพมาอยู่ที่บ้านพักในไร่ เพราะอยู่ใกล้ที่ทำงาน ทั้งไร่และรีสอร์ต สะดวกสำหรับชินภพ เวลาที่เขากลับดึก บางวันเขาก็มากินมื้อเที่ยงกับเธอ บางครั้งอัณชญาก็พาลูกชายไปกินมื้อเที่ยงหรือค่ำในรีสอร์ต เป็นความสะดวกสบายและได้อยู่ใกล้ชิดกันมากกว่าอัณชญาจึงชอบที่จะอยู่ที่บ้านพักในไร่มากกว่าบ้านใหญ่วางหนังสือลง แล้วเดินไปหาอ้อมแขนของเขา เพราะช่วงนี้ที่รีสอร์ต ค่อนข้างยุ่ง มีทัวร์จากต่างประเทศมาลงแทบทุกวัน ชินภพจึงเข้าไปช่วยต้อนรับแขกวีไอพีบางกลุ่ม เลยทำให้บางวันกลับดึก ไม่ทันกลับมาอ่านนิทานให้ลูกฟัง“เราไปขับรถดูดาวในไร่กันดีกว่า”“แน่ใจนะคะว่าแค่อยากดูดาวเฉยๆ” เธอถามพร้อมกับมองตาเขาอย่างรู้ทัน เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่สามีชวนไปนั่งรถดูดาวที่กลางไร่“แน่นอนดูอย่างอื่นด้วยสิ” เขาบอกแล้วยิ้มใส่ดวงตารู้ทันของภรรยา

  • นางบำเรอแสนรัก   ตอนพิเศษ : ร้อนแรง (NC)

    ตอนพิเศษ : ร้อนแรงอัณชญารู้สึกชินเสียแล้ว เมื่อให้นมลูกชายคนแรกซึ่งตอนนี้ใกล้จะสามเดือนแล้ว ผู้เป็นสามีชอบนั่งมองตาเป็นประกาย ครั้นลูกอิ่ม และเธอวางเจ้าตัวเล็กลงเปล ชินภพจะเข้ามาคลอเคลีย ดูดเลียหน้าอกเธออย่างหลงใหล ทำให้เธอวาบหวิวจนเผลอครางเสียงดัง จากนั้นก็พากันไปอยู่ในห้องแต่งตัว แล้วมีเซ็กซ์กันอย่างเร่าร้อนอัณชญาไม่แน่ใจว่าธรรมชาติของตนเอง หรือเพราะฮอร์โมนคนหลังคลอด เธอต้องการเซ็กซ์มากกว่าเดิมด้วยซ้ำตั้งแต่แผลคลอดหายดี เธอกับเขาก็มีอะไรกันแทบทุกวัน ปรนเปรอกันและกันจนต่างฝ่ายต่างหมดแรง เพราะตอนนี้ลูกชายอายุสามเดือนแล้ว เขาไม่ตื่นตอนกลางคืน ตื่นอีกครั้งตอนใกล้ฟ้าสาง หรือบางวันก็เช้าตรู่อัณชญาเลี้ยงลูกเองในตอนกลางคืน ส่วนกลางวันมีเด็กรับใช้กับนุ่มช่วยดูแล ตอนหลังคลอดใหม่ๆ แม้จะต้องตื่นตอนกลางคืนเพื่อให้นมลูก หรือตื่นมาปั๊มนมไว้ เธอก็ไม่รู้สึกเหนื่อย เพราะงีบหลับตอนกลางวันเผื่อไว้แล้วชินภพเองจะช่วยดูแลตอนกลางคืน ในวันที่รุ่งเช้าเขาไม่ได้ไปทำงาน หรือมีงานน้อย แต่บางครั้งเขาก็หยุดยาวเป็นอาทิตย์ ซึ่งทำให้คุณแม่มือใหม่อย่างอัณชญาไม่เหนื่อย และยังเหลือเรี่ยวแรงมากพอจะใช้ทำกิจกรรมรักกับ

  • นางบำเรอแสนรัก   บทส่งท้าย 3 (NC)

    ตอนเย็นชินภพกลับมา หลังจากกินข้าวเสร็จ เธอกับเขานั่งคุยกันในห้องนอน"คุณภพคะ อีกหน่อยท้องหนูจะโตเรื่อยๆ”“ก็แน่นอนสิ ลูกก็โตขึ้นเรื่อยๆ” เขาพูดยิ้มๆ แล้วก้มลงจุ๊บท้องเธอ“อัณกลัวคุณภพเบื่อ”“จะเบื่อได้ยังไง เธอเป็นเมียฉันนะ และกำลังอุ้มท้องลูกของเราด้วย”“แต่เรื่องเซ็กซ์ คือ...”“คนท้องเขาไม่ได้ห้ามมีเซ็กซ์นี่ พ้นสามเดือนแล้วก็ทำได้”“แต่มันจะไม่เต็มที่เหมือนเดิม หนูกลัวคุณภพไม่ถึงใจ”“แล้ว...”“คุณภพมีนางบำเรอได้ ตอนที่หนูท้อง ไปจนถึงหลังคลอดสามเดือนได้ค่ะ”“ไม่หึงเหรอ”“ก็...หนูคิดแค่อยากให้คุณภพมีความสุข”“ขอบคุณที่นึกถึง แต่ฉันมีแค่เธอก็มีความสุขแล้ว ไม่ต้องคิดว่าตัวเองจะตอบสนองไม่ได้เท่าเดิม เราทำเท่าที่ทำได้ และอีกอย่างเรื่องเซ็กซ์เนี่ย ฉันเต็มที่มาตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงตอนมาเจอเธอ ตอนนี้ฉันเพลาๆ ลงแล้ว อยากโฟกัสเธอกับลูก และงานฉันก็ยุ่งมากพอแล้ว”“คุณภพแน่ใจนะคะว่าโอเค” ถึงจะบอกให้อีกฝ่ายมีนางบำเรอเหมือนเมื่อก่อนได้ แต่ลึกๆ ก็ยอมรับว่าหวงสามีมาก กลัวเขาจะติดใจนางบำเรอจนลืมเธอกับลูก“เธอเห็นฉันเป็นตาแก่ตัณหากลับหรือไง แค่มีเธอ ฉันก็โอเคมากๆ แล้ว”“แน่ใจนะคะ” เธอยังถามย้ำ“อือ...เดี

  • นางบำเรอแสนรัก   บทส่งท้าย 2

    หกเดือนผ่านไป...เมื่อรู้สึกตัวตื่นอัณชญาก็รู้สึกพะอืดพะอมจนลุกจากที่นอนตรงไปยังห้องน้ำทันที อาเจียนออกมาจนไม่เหลืออะไรในท้อง แล้วมานอนทิ้งตัวบนเตียง พร้อมกับลูบหน้าท้องตัวเอง“จะสามเดือนแล้วนะลูก ให้แม่หายจากแพ้ท้องเถอะนะลูกรัก” ถึงจะแพ้แค่ช่วงเช้าที่ตื่นนอนเท่านั้น แต่อัณชญาก็รู้สึกอ่อนเพลียทุกครั้งหลังอาเจียน ดีว่าไม่เวียนหัวเสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมกับที่นุ่มยกถาดอาหารเช้ามาวางบนโต๊ะ ตรงมุมนั่งเล่น“วันนี้ยังอาเจียนอยู่เหรอ”“ค่ะ”“ไม่เป็นไร สามเดือนแล้ว สักพักน่าจะดีขึ้น”อัญชญาเดินมานั่งโต๊ะ มองอาหารด้วยสีหน้าแช่มชื่น แม้จะยังไม่หายจากอาการแพ้ท้อง แต่เธอก็ยังกินได้ปกติ และอาหารเช้าวันนี้คือข้าวต้มทะเล ส่วนผลไม้คือองุ่นกับฝรั่ง ของโปรดเช่นกัน แต่เพื่อร่างกายได้สารอาหารให้เพียงพอ ชินภพก็สั่งแม่ครัวกับนุ่มให้ดูแลเรื่องอาหารการกินของเธอให้ครบและหลากหลาย ทว่าไม่มากเกินไปอาหารและเครื่องดื่มบางอย่างไม่ดีต่อสุขภาพและเด็กในท้องก็งด หรือกินให้น้อยเช่นกัน เช่นเครื่องดื่มชงหวาน ชา กาแฟ และขนมหวานต่างๆ กินได้ แต่อย่ากินเยอะวันนี้ก็เหมือนทุกวัน ชินภพตื่นและไปทำงานตั้งแต่เช้าก่อนเธอตื่น แ

  • นางบำเรอแสนรัก   บทส่งท้าย 1

    บทส่งท้ายเมื่อออกจากห้องสอบ แทนที่จะออกไปกินเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ แต่อัณชญาก็รีบกลับห้องพัก เพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงชินภพจะมาถึงแล้วตลอดเวลาของการเรียนปีสุดท้าย ถึงเขาจะสัญญาว่ามาหาทุกเดือน แต่บางเดือนชินภพก็ปลีกตัวมาไม่ได้ ครั้งสุดท้ายที่เจอกันก็คือสองเดือนก่อน ตอนนี้อัณชญาจึงอยากเจอเขามากที่สุดถึงจะวิดีโอคอลกันเกือบทุกวัน แต่อย่างไรมันก็ไม่เหมือนได้เจอตัวเป็นๆ อยู่ดีพอลิฟต์เปิด ก้าวออกมายังห้องโถง เธอก็สะดุ้ง เพราะเห็นร่างของคนที่กำลังคิดถึงนั่งอยู่บนโซฟาเรียบร้อยแล้วอัณชญายิ้มกว้างแล้วถลาเข้าไปกอด ซึ่งชินภพก็กางแขนรอรับอยู่แล้ว“คิดถึงคุณภพจังเลย” เมื่อหลายเดือนก่อน เขาเพิ่งบอก ไม่ให้เธอเรียกเขาว่า ’นาย’ อีกต่อไป เพราะต่อไปนี้เธอจะเป็นภรรยาของเขาแล้ว“ฉันก็คิดถึงเธอมาก”“ไหนว่าจะมาตอนห้าโมงไงคะ นี่เพิ่งจะสามโมงกว่าๆ เอง”“พอดีงานเสร็จเร็ว ก็เลยเปลี่ยนไฟทล์น่ะ”“ดีจัง คุณภพหิวหรือยัง หนูจะทำอะไรให้กิน ตอนว่างๆ หนูหัดทำอาหารได้ตั้งหลายเมนูแน่ะ” เธออวด เพราะถึงบ้านจะมีแม่ครัวฝีมือดี แต่การได้ทำอาหารเป็นบ้าง ก็น่าจะดี“หิว แต่ไม่ใช่ข้าวนะ”“คุณภพ ตอนนี้เลยเหรอคะ” เธอถามตรงๆ เพราะรู้ว่

  • นางบำเรอแสนรัก   ว่าที่เจ้าสาว 4

    ญาติผู้พี่ก็ตั้งแง่ทันทีว่าไม่เหมาะกับเขา แต่ชินภพก็ไม่ได้สนใจ เพราะอยู่มาขนาดนี้แล้ว ไม่มีใครมาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขาได้ แม้แต่ญาติ ก็ไม่มีสิทธิ์ ทางออกเพื่อไม่ให้ญาติผู้พี่มากังวลเรื่องของเขา ก็คือการโยนเรื่องอื่นให้ไปกังวลแทน ซึ่งเรื่องของลูกชายสุดที่รัก...น่าจะดีที่สุดคิดว่าตอนนี้รำไพคงไม่คิดเรื่องของเขาแล้ว แต่คงกลัวว่าลูกชายจะชอบอัณชญามากกว่า เพราะตอนนี้ก็คอยชำเลืองไปยังทั้งสอง ที่นั่งคุยกัน แถมมีหัวเราะเสียงดังกันอีก บางจังหวะยังเอาหัวจุ่มกันเพื่อดูอะไรในโทรศัพท์ของกันและกันคิ้วญาติผู้พี่เลยขมวดเข้าหากันจนจะผูกเป็นโบได้อยู่แล้ว“พี่ว่าเด็กนั่นก็น่ารักดี แต่เหมาะกับแกมากกว่าลูกชายพี่”“ก็ของมันแน่อยู่แล้ว” แล้วชินภพก็หัวเราะเบาๆเมื่องานเลี้ยงเลิกรา เขาก็พาอัณชญากลับไปยังคอนโดฯ ทันที“แม่พี่พีทดูน่ากลัวเหมือนกันนะคะ มองอัณเหมือนเครื่องสำรวจเลย”“ใช่ น่ากลัวมาก” ชินภพเห็นด้วยทันทีกับคำพูดของเธอ“โห ใครเป็นแฟนพี่พีท เจอหน้าคงจะเกร็งจนตัวแข็ง”“ใช่ เธอโชคดีแล้วที่ไม่ต้องเจอแม่ผัวแบบนั้น”“ถ้าพ่อแม่นายอยู่ ก็ดีสิคะ หนูจะได้ไปฝากตัว”“พ่อแม่ฉันก็ไม่ต่างจากแม่เจ้าพีท”“จริงเหรอ

  • นางบำเรอแสนรัก   ว่าที่เจ้าสาว 3

    แฟนคลับส่วนใหญ่เข้าใจและเห็นใจ แต่บางกลุ่มก็บอกผิดหวังกับนางเอกที่มีภาพลักษณ์ที่ดีมาตลอดคืนนั้นปาลินโทร. มาหาชินภพ บอกว่าทางครอบครัวตัดขาด และให้เธอไปใช้ชีวิตต่างประเทศ“แล้วปลาตัดสินใจยังไง”“ปลาก็ต้องไปค่ะ ก็ดีเหมือนกัน ต่อไปนี้ปลาถือว่าได้ออกจากครอบครัวแล้ว คิดในแง่ดี ปลาก็ได้ใช้ชีวิตอิสระ ถ้าคิดในแง่ร้าย ปลาก็ไม่เหลือใครในครอบครัวอีกแล้ว”“ถ้าปลาไม่อยากไปเมืองนอก ก็มาอยู่ที่รีสอร์ตสุขวสันต์ก็ได้” เขาเอ่ยชวน เพราะคิดว่าส่วนหนึ่งเพราะตัวเขา ไอ้เสี่ยโตถึงเข้าหาปาลิน“ขอบคุณค่ะ แต่ปลาอยากจะไป อย่างน้อยที่เมืองนอกคงไม่มีใครรู้จักปลา เว้นเสียแต่ว่าบังเอิญเจอคนไทยด้วยกัน”“ถ้าปลาตัดสินใจแบบนั้นแล้ว ก็ขอให้โชคดีนะ”“แต่ปลาคงต้องพาพีไปด้วยค่ะ คุณภพไม่ว่าอะไรนะคะ”“ไม่ว่าครับ ให้เป็นการตัดสินใจของพีเอง”“ขอบคุณค่ะคุณภพ ขอให้มีความสุขกับคนที่คุณภพรักนะคะ”“ขอบคุณครับ ปลาเองก็เหมือนกัน” เขาไม่รู้ความสัมพันธ์ของปาลินกับพีรวัชเป็นไปในรูปแบบไหน แค่เซ็กซ์ หรือมากกว่านั้น เพราะพลเพิ่งมาบอกว่าพีรวัชเคยรู้จักกับปาลินสมัยทั้งสองยังเป็นวัยรุ่นและความสัมพันธ์ของปาลินกับพีรวัชคงเริ่มต้นตั้งแต่ตอนนั้น

  • นางบำเรอแสนรัก   ว่าที่เจ้าสาว 2

    สองสัปดาห์ต่อมา...ชินภพไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อมีข่าวใหญ่ในหน้าสื่อเกือบทุกสำนัก ว่าไอ้เสี่ยโต หรือไอ้มิก ถูกยิงเสียชีวิตในป่า ขณะเดินทางลักลอบจากประเทศเพื่อนบ้านเข้ามาในไทยการตายของมันเหมือนถูกตัดตอน แต่เขาคิดว่าเพราะธุรกิจของมันเกี่ยวโยงกับอิทธิพลของคนมีสี ที่ให้ความช่วยเหลือเรื่องเปิดผับและบ่อนมากกว่า เขาจึงไม่ได้สนใจ แถมรู้สึกโล่งใจเสียด้วยว่าศัตรูของเขาได้หายไปจากโลกนี้แล้ว เพราะคนชั่วอย่างมัน อยู่ไปก็ทำแต่เรื่องเลวๆอัณชญาเองพอได้เห็นข่าว ก็สาปแช่งมันให้ลงนรกเช่นกัน สำหรับเขาและอัณชญาถือว่าเรื่องของมันได้จบไปแล้ว แต่จู่ๆ อัญชญาก็โพล่งขึ้นเหมือนนึกขึ้นได้“นาย หนูลืมบอก”“เรื่อง”“ตอนหนูไปทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านอาหารมัน หนูแอบถ่ายคลิปตอนที่มันมีอะไรกับพี่ปลาด้วย แต่หนูไม่ได้ให้ใครดูนะคะ ตอนนั้นหนูแค่บังเอิญเห็น แล้วแอบถ่ายไว้ ตอนแรกคิดว่าจะส่งให้นายจะได้รู้ว่าโดนสวมเขา แต่หนูก็ไม่ได้ส่ง”“มันน่าตีจริงๆ”“ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ส่งให้นาย เพราะตอนหลังหนูคิดได้ว่าไม่ควรยุ่งเรื่องนายอีก”“ไม่ใช่เรื่องนั้น ที่น่าตี เพราะเธอกล้าเกินไป ที่ไปถ่ายตอนนั้น นั่นไอ้เสี่ยโตนะ”“ตอนนั้นหนูยังไม่ร

  • นางบำเรอแสนรัก   ว่าที่เจ้าสาว 1

    ว่าที่เจ้าสาว ในตอนบ่ายอัณชญาจัดเสื้อผ้าและข้าวของเรียบร้อย โดยมีนุ่มช่วย จากนั้นสองสาวก็พากันปาร์ตี้หมูกระทะ อัณชญาได้ชวนแตงกวามาด้วย รวมทั้งคนรับใช้ในตึกใหญ่ ซึ่งดูเหมือนทุกคนจะรู้แล้วว่าเธอกับนายนั้นกลับมาคืนดีกัน คนรับใช้ในตึกคิดว่าเธอกับนายมีอะไรกันตั้งแต่เธอไปเรียนกรุงเทพฯ การที่เห็นเธอย้ายเข้าไปอยู่ตึกใหญ่กับนายก็เลยไม่แปลกใจมาก“มิน่านายถึงให้สาวๆ ตึกส้มออกไปจนหมด” แนนพูด“อะไรนะ นายให้ผู้หญิงตึกออกไปอยู่ที่อื่นเหรอ” อัณชญาถามขึ้นอย่างตกใจ เพราะชินภพไม่เห็นบอกเธอเรื่องนี้เลย“ใช่ อาทิตย์ก่อนนี่เอง เลิกจ้างแล้ว”“พี่นุ่มไม่เห็นบอกหนูเลย” อัณชญาหันไปทางนุ่ม“พี่ก็อยากเซอร์ไพรส์เราไงล่ะ”“เซอร์ไพรส์มากค่ะ”“ตอนนี้นายเป็นของอัณคนเดียวแล้วนะ ดูแลนายให้ดี”“ไม่มีคนมาแบ่งวันด้วย ฮ่าๆ” แนนพูดแล้วหัวเราะร่วน คนอื่นๆ ก็เลยแซวอัณชญากันใหญ่ จนอัณชญาเขินหน้าแดง“ไหวไหมอัณ” แตงกวาถามเพื่อนด้วยความห่วงใย แต่มียิ้มขำ“ไหวสิ” อัณชญาตอบหน้าตาเฉย ทำทุกคนแซว“อู้ย อย่าหักโหมมากนะ นายแก่แล้ว” นุ่มแซว“ใครแก่เหรอ”“เฮ้ย พี่พลน่ะ นุ่มตกใจหมดเลย” เจ้าตัวหันไปตวาดคนรัก ที่จู่ๆ ก็โผล่เข้ามาในวง

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status