“ ว้าย !! ” มุกดาร้องอุทานขณะที่ร่างอวบอิ่มของเธอกำลังจะหงายหลังล้มแต่ก็มีแขนแข็งแกร่งคู่หนึ่งที่รั้งร่างของเธอเอาไว้และดึงเข้าหาตัวของเขาเพื่อพยุงเธอขึ้นจากท่าที่พร้อมจะหงายหลังล้มลมไป และนั่นทำให้ร่างอวบอิ่มของเธอแนบเข้ากับอกแกร่งที่เธอรู้แล้วว่าน่าจะเป็นผู้ชาย ขณะที่มุกดาตกใจและยกมือขึ้นเพื่อจะดันอกของเขาให้ออกห่างจากร่างของเธออยู่นั้น ดวงตาทั้งสองมองสบกันและใบหน้านั้นก็เลื่อนเข้ามาใกล้จะเพียงชั่ววินาที ริมฝีปากของมุกดาก็มีริมฝีปากหนาที่ร้อนรุ่มคู่หนึ่งเข้าบดขยี้ เธอพยายามบิดหน้าหนีการกระทำที่จาบจ้วงนั้น แต่ริมฝีปากล่างก็ถูกขบเม้มทำให้เธอเผลอร้องอุทานและนั่นทำให้ลิ้นสากที่ร้อนรุ่มนั้นสอดเข้ามาในริมฝีปากอิ่มของเธอ และเข้าทั้งดูดและเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กนุ่มนิ่มที่ไม่เคยเสียจูบให้กับชายใดมาก่อนของเธอในทันที
ลิ้นสากนั่นทั้งดูดลิ้นเล็กและเข้าเกี่ยวพันมันจนมุกดาแทบจะขาดอากาศหายใจ เอวคอดของเธอถูกเขารั้งเอาไว้ ร่างกายของเธอกับผู้ชายคนนั้นแนบชิดกันจนแทบจะไม่มีช่องว่าง เขาจูบเธออย่างหิวกระหายและเธอรู้สึกถึงกลิ่นเหล้าในปากที่ร้อนรุ่มของเขา “ อื้อ…. อย่า อ่าาา อ่าา . ” เธอพยายามจะขัดขืนแต่ด้วยชั้นเชิงที่เหนือกว่าของชายคนที่กอดร่างอวบของเธอเอาไว้ทั้งตัวนั่นทำให้เพียงไม่นานมุกดาก็เคลิบเคลิ้มยอมส่งลิ้นเล็กของเธอเข้าเกี่ยวพันกับลิ้นสากของเขาอย่างเต็มใจ และจูบที่ดูดดื่มและจาบจ้วงนั้นก็กลายเป็นเร่าร้อนไปในเวลาต่อมา
ขณะที่จูบร่างอวบที่หอมกรุ่นจนเขาติดใจอย่างเมามันนั้น มือหนาของเขาก็ลูบไล้ไปมาจนทั่วและเพียงไม่นานมันก็ล้วงเข้าไปในสาปเสื้อที่เพียงถูกสายรัดผูกเอาไว้เพียงเท่านั้น สายรัดที่ทำจากผ้ามันลื่นที่เป็นผ้าชนิดเดียวกับชุดนอนทั้งชุดของมุกดานั้นก็ถูกมือหนานั้นดึงทึ้งออกในทันที และแล้วนิ้วแกร่งนั่นก็ได้สัมผัสกับยอดอกที่บัดนี้ชูชันขึ้นมาไม่น้อย และนิ้วแกร่งนั่นยิ่งเข้าไปขยี้มันอย่างเมามัน เขาทั้งคีบทั้งขยี้ ทั้งนวดเฟ้นอกอวบใหญ่ที่ขนาดเต็มไม้เต็มมือและเขารู้ได้ทันทีว่ามันคือของแท้อย่างแน่นอน ขณะที่จูบที่เร่าร้อนยังดำเนินต่อไป ร่างอวบของมุกดาก็ถูกยกมาวางบนโต๊ะเตรียมอาหารที่อยู่ตรงกลางห้องและทันทีที่แผ่นหลังของเธอสัมผัสกับพื้นที่เย็นเฉียบของโต๊ะตัวนั้น เธอได้สติขึ้นมา และพยายามจะขัดขืนแต่มือหนาที่แข็งดังคีมเหล็กนั้นก็ไม่ยอมปล่อย
เมื่อปากของเขาหลุดออกมาจากปากจิ้มลิ้มของเธอเพราะเธอพยายามเบือนหน้าหนี ริมฝีปากที่ร้อนลวกนั่นก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่ซอกคอที่หอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นครีมอาบน้ำกลิ่นดอกไม้ และมันทั้งจูบทั้งขบเม้มทำรอยรักจนทั่วและในที่สุดมันก็เลื่อนลงมาที่ร่องอกและครอบลงบนอกอวบของมุกดาในทันที “ อ๊ายย ไม่นะ ไม่ อย่า อย่านะ อย่า….. ” มุกดากรีดร้องพยายามดิ้นรนให้พ้นอ้อมกอดที่แข็งแกร่งและรัดเธอดังปลอกเหล็กที่แน่นหนา และเมื่อลิ้นสากที่ร้อนรุ่มนั่นได้สัมผัสกับเนื้อที่ของยอดอกที่นิ้วแกร่งดังมือปลาหมึกนั้นได้สะกิดตะขอบราเซียร์ออกไปตั้งแต่ตอนไหนมุกดาเองก็ไม่รู้ตัวเลยสักนิด แต่เมื่อรู้อีกที ยอดอกของเธอก็ถูกเขาทั้งดูด ทั้งไล้เลียมันอย่างหื่นกระหายยิ่งนัก เขาดูดจนยอดอกของเธอแทบจะติดเข้าไปในปากหนาของเขา
มุกดายกแขนขึ้นทุบไปที่ไหล่หนาของเขาอย่างแรง แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย ยังคงดูดดื่มมันอย่างเมามันยิ่งนัก ยิ่งเขาดูดความเสียวซ่านที่เธอไม่เคยรู้จักเลยสักนิดก็ยิ่งทวีขึ้น มันเริ่มแผดเผาร่างอวบของมุกดาอย่างห้ามไม่อยู่ ยอดอกของเธอที่บัดนี้มันชูชันและแข็งเป็นไตรับสัมผัสของชายที่รุกล้ำเธออย่างจาบจ้วง “ อู๊ยยย อู๊ยยย อย่า อย่าทำมุก อย่านะ อย่า…. ” เสียงร้องห้ามของเธอค่อยๆเบาลงและค่อยกลายเป็นเสียงครวญครางดุจแมวน้อย ทำให้ร่างหนาที่อยู่บนกายเธอไปครึ่งตัวนั้นยกยิ้มอย่างพอใจ เขาพอใจร่างกายของผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่ได้กลิ่น ใช่ กลิ่นกายของเธอมันเย้ายวน มันหลอกล่อจนเขาเองที่ไม่เคยขาดเรื่องเพศรสเลยสักนิด ยังอดใจไว้ไม่ไหว
เขาไม่แน่ใจว่าผู้ชายคนอื่นจะเป็นเช่นเขาไหม เมื่อได้กลิ่นกายของเธอ และเขาไม่เคยได้กลิ่นกายเช่นนี้ของผู้หญิงที่อยู่ในบ้านของเขามาก่อน นี่เป็นครั้งแรกและเขาก็ห้ามตนเองเอาไว้ไม่ไหว
ตอนนี้มุกดาเริ่มจะเคลิบเคลิ้มไปอีกครั้งเพราะทั้งถูกดูดดื่มยอกอกอย่างไม่ปราณี เขาทั้งดูด ทั้งไล้เลียมันจนตัวของเธอส่ายไปมาอย่างเสียวซ่านจนทนไม่ไหว ปากจิ้มลิ้มที่เมื่อครู่กรีดร้องห้ามเขากลับครวญครางออกมาเบาๆ แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่เชื่อว่าเสียงน่ารังเกียจนั่นจะเป็นเสียงของเธอเอง เธอทั้งแอ่นอกอวบที่ตอนนี้เสื้อผ้าหลุดลุ่ยไปหมดแล้ว เปิดเผยอกอวบใหญ่ขาวผ่องแก่สายตาของชายบนร่างของเธอให้เขาเห็นจนเต็มสองตา ทั้งเห็นและสัมผัสมัน และเขาก็สัมผัสมันอย่างเต็มที่ดุจดังตัวเขาเป็นเจ้าของร่างของเธอกระนั้น
ขณะที่มือหนาก็ฟอนเฟ้นไปจนทั่วร่างและบัดนี้มันกำลังฟอนเฟ้นเนินอวบของเธอ จนมุกดาเสียวซ่านจนโยกสะโพกเข้าหามือหนาที่กำลังร่ายมนต์บนร่างของเธอ ไม่เคยมาก่อน ไม่เคยเลยที่มุกดาจะรู้สึกเช่นนี้ และแล้วเขาก็กระซิบเบาๆที่ใบหูเล็กของเธอ “ ไปข้างบนกันนะ ที่นี่ไม่สะดวก ” แล้วเขาก็ช้อนอุ้มร่างอวบของมุกดาขึ้นอุ้มแนบอกที่เธอสัมผัสได้ว่ามันแข็งแกร่งและมีซิคแพ็คแน่นและเป็นมันลื่น ขณะที่เธอกำลังจะได้สติและจะดิ้นรนหลุดไปจากอ้อมแขนแกร่งนี้ ประตูลิฟท์ที่เขาเปิดออกและอุ้มเธอเข้ามามันก็ปิดลง และปากอิ่มของเธอก็ถูกประกบจูบทันทีอย่างดูดดื่มเพื่อจะหลอกล่อเธอ กวางสาวที่ไม่เคย ไม่เคยถูกนายพรานที่เชี่ยวชาญเช่นนี้ไล่ล่ามาก่อน และเมื่อเขาออกไล่ล่าแล้วก็ไม่มีทางที่เหยื่อสาวที่อ่อนต่อโลกเช่นเธอจะหลุดเงื้อมมือของเขาไปได้
และเมื่อประตูลิฟท์เปิดขึ้นที่ชั้นสามร่างล่ำสันที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่นไปทั้งตัวก็อุ้มร่างอวบอิ่มของเหยื่อสาวที่เขาไม่คิดจะถามว่าหล่อนคือใคร มาปรากฏตัวที่บ้านของเขาได้อย่างไรในเวลาค่ำคืน ที่ไม่มีผู้คนในบ้านของเขา และในห้องครัวที่มืดมิดนั่นได้อย่างไร แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจคำตอบเหล่านั้นทั้งสิ้น เพราะเขาจะต้องได้หล่อน และต้องได้หล่อนเท่านั้น
ร่างหนาของนายใหญ่ของตระกูลที่วันนี้เพิ่งบินกลับมาจากอเมริกาเพราะไปเจรจาเรื่องธุรกิจ และทันทีที่อาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนเขาก็นึกอยากจะดื่มสักเล็กน้อย จึงได้ลงไปดื่มโดยที่ไม่ได้เปิดไฟท่ี่ห้องโถงด้านล่าง และเมื่อดื่มเล็กน้อยพอให้ครึ้มๆแล้วก็เข้าห้องครัวไปรินน้ำเย็นดื่มอีกแก้ว ขณะที่จะกลับออกมาจากห้องครัว กลับชนเข้ากับร่างนุ่มนิ่มและหอมกรุ่น มันหอมมาก หอมจนเขาเองก็อดใจไม่ไหว ไม่ทันได้เห็นหน้าของหล่อนชัดๆด้วยซ้ำ แต่ก็ลงมือตบปบเหยื่อในทันที
และบัดนี้กวางสาวของเขานอนทอดร่างอยู่บนฟูกหนานุ่มในห้องนอนใหญ่ของเขา ตาของหล่อนหรี่ปรือเล็กน้อย เพราะถูกเขาจูบมาตลอดทางเพิ่งจะมาปล่อยให้ปากอวบอิ่มที่ตอนนี้บวมเจ่อเป็นอิสระ และยิ่งทำให้น่าจูบยิ่งไปกว่าเดิม เสื้อผ้าของหล่อนหลุดลุ่ย และเขาก็ไม่ปล่อยให้หล่อนได้รู้สึกตัวมากไปกว่านี้ เพื่อจะหนีจากเขาไปได้ ท่านประธานเสิ่นถอดเสื้อคลุมตัวใหญ่ของตนเองออกทันทีแล้วขึ้นไปคร่อมร่างอวบอิ่มที่นอนทอดร่างอยู่บนฟูกนอนหนานุ่มของเขา
มุกดาสาวน้อยจากเชียงใหม่เธอเรียนจบปริญญาตรีตามที่ตั้งใจเอาไว้แล้ว ระหว่างเรียนเธอก็ทำงานพิเศษไปด้วยเพื่อเก็บเงินเอาไว้ทำตามความฝันของเธอ และเมื่อทุกอย่างพร้อมเธอก็ตัดสินใจจะบินไปทำตามความฝันเธอด้วยการตามหาพ่อที่แท้จริง เพราะตั้งแต่เกิดมามุกดาไม่เคยพบพ่อของตนเองเลยสักครั้ง แม่ของเธอนั้นตอนแรกบอกกับเธอว่าพ่อของเธอนั้นเสียชีวิตไปแล้วตั้งแต่เธอยังไม่คลอด แต่ต่อมาไม่นานเธอพบรูปถ่ายใบเก่าของผู้ชายคนหนึ่งและเอกสารบางอย่าง รวมถึงจดหมายที่ผู้ชายคนนั้นเคยส่งมาให้กับแม่ มันเป็นภาษาอังกฤษ พร้อมกับเช็คฉบับเก่าๆ ฉบับหนึ่งที่แม่ไม่เคยนำไปขึ้นเงินเลย แม้ตัวหนังสือในเช็คฉบับนั้นลางเลือนไปตามกาลเวลา สิ่งเหล่านั้นถูกเก็บเอาไว้ในกล่องใส่คุ๊กกี้ที่แม่ของเธอเองก็อาจจะลืมมันไปแล้วว่าเก็บเอาไว้ตรงที่ใด วันนั้นเธอช่วยแม่รื้อค้นข้าวของในตู้เก็บของใบเก่าเพื่อจะเปลี่ยนเป็นใบใหม่ที่เธอเพิ่งจะซื้อต่อจากเพื่อนสนิทที่ตอนนี้ย้ายข้าวของกลับบ้านไปแล้ว จึงได้ขายเฟอร์นิเจอร์ในอพาร์ทเม้นท์ที่หาซื้อมาใหม่เพิ่มเติมให้กับเธอในราคาถูก เพราะไม่อยากจะขนย้ายกลับไปที่บ้านเดิมแล้ว เมื่อมุกดาย้ายข้าวข้าวของในตู้ใบเก่าไปใส่ในตู้
เมื่ออิ่มท้องแล้วมุกดาจึงได้เดินเล่นชมบ้านเมืองของเขา เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้มีโอกาสได้เดินทางมาเที่ยวที่เมืองจีน มันเป็นความฝันของเธอมานานแล้วนับจากค้นพบจดหมายและเอกสารในกล่องคุ๊กกี้ของผู้เป็นแม่ ขณะที่เดินทอดน่องมองดูวิถีชีวิตของผู้คนและร้านรวงตลอดสองข้างทางก็มองเห็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้า เธอจึงได้เดินข้ามถนนตรงไปที่ถนนสาธารณะแห่งนั้น ในสวนนี้มีบึงน้ำขนาดใหญ่มาก มีนกกระยางบินไปมา และบางตัวก็กำลังเดินหาจับปลาอยู่ไม่ไกลจากตลิ่งมากนัก สนามกว้างเต็มไปด้วยสีเขียวขจีของผืนหญ้าที่ทอดยาวเป็นผืนใหญ่ มองดูสบายตายิ่งนัก และที่สวนนี้ก็มีทั้งต้นไม้ใหญ่และต้นไม้เล็ก รวมถึงดอกไม้สีสันหลากหลายที่จัดเอาไว้เป็นหมวดหมู่ มองดูสวยงามอย่างยิ่ง มุกดาเดินดูรอบๆ พอเมื่อยขาก็ไปนั่งพักเหนื่อยที่เก้าอี้ริมทาง เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้เฝ้ามองดูผู้คนที่มาเดินออกกำลังกาย บ้างก็พาเด็กมาเดินเล่นและมาเล่นที่สนามเด็กเล่นของเด็กๆที่มีของเล่นของเด็กๆอยู่มุมหนึ่งของสวน และผู้สูงอายุหลายๆกลุ่มก็มาจับกลุ่มนั่งเล่นหมากรุกและบางคนก็มาส่งเสียงเชียร์เพื่อนฝูงที่กำลังคร่ำเคร่งเดินหมากรุกอยู่อย่างใจจดใจจ่อ มีเสียงห
หลังจากแม่บ้านที่แนะนำตัวในภายหลังว่าชื่อคุณฟางเหลียน และให้เรียกเธอว่าคุณฟางก็ได้ เธอเป็นแม่บ้านที่ดูแลตระกูลเสิ่นมานานแล้ว ตั้งแต่ยังสาวๆ และเธอมีห้องพักที่เรือนแถวด้านหลังที่เดียวกับสาวใช้ หากมีอะไรก็ให้ไปตามเธอได้ที่นั่น และเธอก็ให้นามบัตรเอาไว้หนึ่งใบเผื่อมีเรื่องฉุกเฉินในเวลากลางคืนก็ให้โทรหาเธอได้ จะได้สะดวกไม่ต้องวิ่งไปตามเธอที่ห้องพักที่ด้านหลัง เมื่อได้พบกับคุณเสิ่นในห้องพักของเขาที่ด้านบน ที่เป็นห้องชุดขนาดใหญ่มาก เขาพักอยู่ทางปีกหน้า ส่วนของหลานชายพักทางปีกหลัง นายใหญ่ของที่นี่มีแค่เพียงสองคนคือคุณเสิ่นหลิวหยางผู้ที่เธอต้องดูแลนี้ และเขาก็เป็นชายชราคนเดียวกับที่เธอได้วิ่งไปช่วยพยุงเขาตอนที่เขาเซล้มลงที่สวนสาธารณะ เขายิ้มอย่างยินดีเมื่อเห็นหน้าของเธอ และขอบอกขอบใจเธออีกยกใหญ่ และนั่นทำให้มุกดาดีใจไม่น้อยที่นายจ้างเป็นคนที่เธอได้ช่วยเอาไว้เมื่อวานนี้ และเขาก็ดูเป็นคนที่ใจดีมากอีกด้วย หลังจากนั้นคุณฟางก็พาไปเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตประจำวันของคุณเสิ่น และอธิบายกับเธอเรื่องยาประจำตัวของเขาทั้งหมดอย่างละเอียดจนเธอเข้าใจดีแล้วเพราะเขาจะต้องกินมันทุกวัน เพื่อรักษาอาการอย่างต่อเน
“ ว้าย !! ” มุกดาร้องอุทานขณะที่ร่างอวบอิ่มของเธอกำลังจะหงายหลังล้มแต่ก็มีแขนแข็งแกร่งคู่หนึ่งที่รั้งร่างของเธอเอาไว้และดึงเข้าหาตัวของเขาเพื่อพยุงเธอขึ้นจากท่าที่พร้อมจะหงายหลังล้มลมไป และนั่นทำให้ร่างอวบอิ่มของเธอแนบเข้ากับอกแกร่งที่เธอรู้แล้วว่าน่าจะเป็นผู้ชาย ขณะที่มุกดาตกใจและยกมือขึ้นเพื่อจะดันอกของเขาให้ออกห่างจากร่างของเธออยู่นั้น ดวงตาทั้งสองมองสบกันและใบหน้านั้นก็เลื่อนเข้ามาใกล้จะเพียงชั่ววินาที ริมฝีปากของมุกดาก็มีริมฝีปากหนาที่ร้อนรุ่มคู่หนึ่งเข้าบดขยี้ เธอพยายามบิดหน้าหนีการกระทำที่จาบจ้วงนั้น แต่ริมฝีปากล่างก็ถูกขบเม้มทำให้เธอเผลอร้องอุทานและนั่นทำให้ลิ้นสากที่ร้อนรุ่มนั้นสอดเข้ามาในริมฝีปากอิ่มของเธอ และเข้าทั้งดูดและเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กนุ่มนิ่มที่ไม่เคยเสียจูบให้กับชายใดมาก่อนของเธอในทันทีลิ้นสากนั่นทั้งดูดลิ้นเล็กและเข้าเกี่ยวพันมันจนมุกดาแทบจะขาดอากาศหายใจ เอวคอดของเธอถูกเขารั้งเอาไว้ ร่างกายของเธอกับผู้ชายคนนั้นแนบชิดกันจนแทบจะไม่มีช่องว่าง เขาจูบเธออย่างหิวกระหายและเธอรู้สึกถึงกลิ่นเหล้าในปากที่ร้อนรุ่มของเขา “ อื้อ…. อย่า อ่าาา อ่าา . ” เธอพยายามจะขัดขืนแต่ด้วย
หลังจากแม่บ้านที่แนะนำตัวในภายหลังว่าชื่อคุณฟางเหลียน และให้เรียกเธอว่าคุณฟางก็ได้ เธอเป็นแม่บ้านที่ดูแลตระกูลเสิ่นมานานแล้ว ตั้งแต่ยังสาวๆ และเธอมีห้องพักที่เรือนแถวด้านหลังที่เดียวกับสาวใช้ หากมีอะไรก็ให้ไปตามเธอได้ที่นั่น และเธอก็ให้นามบัตรเอาไว้หนึ่งใบเผื่อมีเรื่องฉุกเฉินในเวลากลางคืนก็ให้โทรหาเธอได้ จะได้สะดวกไม่ต้องวิ่งไปตามเธอที่ห้องพักที่ด้านหลัง เมื่อได้พบกับคุณเสิ่นในห้องพักของเขาที่ด้านบน ที่เป็นห้องชุดขนาดใหญ่มาก เขาพักอยู่ทางปีกหน้า ส่วนของหลานชายพักทางปีกหลัง นายใหญ่ของที่นี่มีแค่เพียงสองคนคือคุณเสิ่นหลิวหยางผู้ที่เธอต้องดูแลนี้ และเขาก็เป็นชายชราคนเดียวกับที่เธอได้วิ่งไปช่วยพยุงเขาตอนที่เขาเซล้มลงที่สวนสาธารณะ เขายิ้มอย่างยินดีเมื่อเห็นหน้าของเธอ และขอบอกขอบใจเธออีกยกใหญ่ และนั่นทำให้มุกดาดีใจไม่น้อยที่นายจ้างเป็นคนที่เธอได้ช่วยเอาไว้เมื่อวานนี้ และเขาก็ดูเป็นคนที่ใจดีมากอีกด้วย หลังจากนั้นคุณฟางก็พาไปเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตประจำวันของคุณเสิ่น และอธิบายกับเธอเรื่องยาประจำตัวของเขาทั้งหมดอย่างละเอียดจนเธอเข้าใจดีแล้วเพราะเขาจะต้องกินมันทุกวัน เพื่อรักษาอาการอย่างต่อเน
เมื่ออิ่มท้องแล้วมุกดาจึงได้เดินเล่นชมบ้านเมืองของเขา เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้มีโอกาสได้เดินทางมาเที่ยวที่เมืองจีน มันเป็นความฝันของเธอมานานแล้วนับจากค้นพบจดหมายและเอกสารในกล่องคุ๊กกี้ของผู้เป็นแม่ ขณะที่เดินทอดน่องมองดูวิถีชีวิตของผู้คนและร้านรวงตลอดสองข้างทางก็มองเห็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้า เธอจึงได้เดินข้ามถนนตรงไปที่ถนนสาธารณะแห่งนั้น ในสวนนี้มีบึงน้ำขนาดใหญ่มาก มีนกกระยางบินไปมา และบางตัวก็กำลังเดินหาจับปลาอยู่ไม่ไกลจากตลิ่งมากนัก สนามกว้างเต็มไปด้วยสีเขียวขจีของผืนหญ้าที่ทอดยาวเป็นผืนใหญ่ มองดูสบายตายิ่งนัก และที่สวนนี้ก็มีทั้งต้นไม้ใหญ่และต้นไม้เล็ก รวมถึงดอกไม้สีสันหลากหลายที่จัดเอาไว้เป็นหมวดหมู่ มองดูสวยงามอย่างยิ่ง มุกดาเดินดูรอบๆ พอเมื่อยขาก็ไปนั่งพักเหนื่อยที่เก้าอี้ริมทาง เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้เฝ้ามองดูผู้คนที่มาเดินออกกำลังกาย บ้างก็พาเด็กมาเดินเล่นและมาเล่นที่สนามเด็กเล่นของเด็กๆที่มีของเล่นของเด็กๆอยู่มุมหนึ่งของสวน และผู้สูงอายุหลายๆกลุ่มก็มาจับกลุ่มนั่งเล่นหมากรุกและบางคนก็มาส่งเสียงเชียร์เพื่อนฝูงที่กำลังคร่ำเคร่งเดินหมากรุกอยู่อย่างใจจดใจจ่อ มีเสียงห
มุกดาสาวน้อยจากเชียงใหม่เธอเรียนจบปริญญาตรีตามที่ตั้งใจเอาไว้แล้ว ระหว่างเรียนเธอก็ทำงานพิเศษไปด้วยเพื่อเก็บเงินเอาไว้ทำตามความฝันของเธอ และเมื่อทุกอย่างพร้อมเธอก็ตัดสินใจจะบินไปทำตามความฝันเธอด้วยการตามหาพ่อที่แท้จริง เพราะตั้งแต่เกิดมามุกดาไม่เคยพบพ่อของตนเองเลยสักครั้ง แม่ของเธอนั้นตอนแรกบอกกับเธอว่าพ่อของเธอนั้นเสียชีวิตไปแล้วตั้งแต่เธอยังไม่คลอด แต่ต่อมาไม่นานเธอพบรูปถ่ายใบเก่าของผู้ชายคนหนึ่งและเอกสารบางอย่าง รวมถึงจดหมายที่ผู้ชายคนนั้นเคยส่งมาให้กับแม่ มันเป็นภาษาอังกฤษ พร้อมกับเช็คฉบับเก่าๆ ฉบับหนึ่งที่แม่ไม่เคยนำไปขึ้นเงินเลย แม้ตัวหนังสือในเช็คฉบับนั้นลางเลือนไปตามกาลเวลา สิ่งเหล่านั้นถูกเก็บเอาไว้ในกล่องใส่คุ๊กกี้ที่แม่ของเธอเองก็อาจจะลืมมันไปแล้วว่าเก็บเอาไว้ตรงที่ใด วันนั้นเธอช่วยแม่รื้อค้นข้าวของในตู้เก็บของใบเก่าเพื่อจะเปลี่ยนเป็นใบใหม่ที่เธอเพิ่งจะซื้อต่อจากเพื่อนสนิทที่ตอนนี้ย้ายข้าวของกลับบ้านไปแล้ว จึงได้ขายเฟอร์นิเจอร์ในอพาร์ทเม้นท์ที่หาซื้อมาใหม่เพิ่มเติมให้กับเธอในราคาถูก เพราะไม่อยากจะขนย้ายกลับไปที่บ้านเดิมแล้ว เมื่อมุกดาย้ายข้าวข้าวของในตู้ใบเก่าไปใส่ในตู้