เข้าสู่ระบบแชร์
8.อยู่คนเดียวไม่ได้
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-21 13:02:06นิดาลืมตาขึ้นมาในช่วงเย็นวันที่สามสิบ ธันวาคม เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นว่ามีใครอยู่ และตอนนี้ท้องของเธอมันกำลังส่งเสียงร้องคำรามด้วยความหิวโหย
เธอสวมเสื้อยืดสีขาวและกางเกงที่ใหญ่เกินตัวไปมาก เพราะแบบนั้นนิดาจึงต้องจับกางเกงเอาไว้ในยามที่เธอเดินลงบันไดมาชั้นล่าง และเมื่อเดินลงมาก็พบกับพ่อบ้านที่ส่งยิ้มทักทาย “มาทานมื้อเย็นก่อนสิครับ..อ่า อาจจะต้องบอกว่าเป็นมื้อแรกของวันรึเปล่า” เขาดูเป็นชายชราที่หน้าตาใจดี นิดาส่งยิ้มให้คุณลุงก่อนที่เธอจะเดินตรงไปยังโต๊ะอาหาร “ทานได้เลยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ นานๆ คุณหนุ่มจะพาแขกมาบ้านสักที” ใบหน้าพลันเห่อร้อนขึ้นมาเมื่อคุณลุงพูดถึงเจ้านายของเธอ บ้านของเขานั้นใหญ่โตพอสมควรเลย เป็นบ้านหรูที่อยู่ใจกลางเมือง สวนด้านหน้ามีดอกไม้มากมายแปลกตาที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้อยู่กันสองคนอย่างนั้นหรือ? “ตื่นแล้วเหรอนิดา..” เธอกำลังเคี้ยวข้าวจนแก้มทั้งสองข้างพองออก และเมื่อเห็นหน้าเขามันทำให้เธอทำหน้าไม่ถูก “..ตะ ตื่นแล้วค่ะ” รอยยิ้มที่ไม่คุ้นชินปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเขา เธอควรจะรีบกินข้าวและรีบกลับบ้านเพราะหากว่ายังอยู่ที่นี่ อยู่กับเขามันจะต้องแย่แน่ๆ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่หัวใจจะต้านทานใบหน้านั้นได้ เธอจะหวั่นไหวกับเขาอย่างแน่นอน ความใกล้ชิดจะทำให้เธอตกหลุมรักเขาอย่างง่ายดาย ซึ่งทำแบบนั้นไม่ได้นะโว้ยนิดา!! เขาจะรู้สึกแบบไหนกันหากว่าเขารู้ว่าผู้หญิงที่เขานอนด้วย เป็นเจ้าของนิยายอีโรติกที่เขาอ่าน.. ฟังดูแย่มากเลยใช่ไหม และเพราะแบบนั้นเธอไม่ควรจะถลำลึกเข้าไปในความสัมพันธ์มากกว่านี้! “กับข้าวนี่ อร่อยมากเลยค่ะ” นิดาพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้คุณลุงที่กำลังเตรียมตักของหวาน “หากว่าอร่อยก็มาทานบ่อยๆ สิ ลุงแหวนน่าจะดีใจมาก หากว่าเธอมาที่นี่บ่อยๆ” นิดาได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆ ให้กับทั้งลุงแหวนและเจ้านายที่กำลังมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง “คือหนูต้องกลับบ้านค่ะ เพราะว่านัดกับครอบครัวเอาไว้ว่าจะกลับไปเยี่ยมพ่อกับแม่ที่ต่างจังหวัด” “เดินทางตอนนี้อันตรายมากนะ รถน่าจะติด ให้ผมไปด้วยไหมเราขับรถไม่เก่งนี่..” ให้เขาไปด้วยทำไมก่อน จะไปในฐานะอะไรกัน! เธอจะกลับบ้านไม่ได้ไปทำงาน “แม่หนูจะต้องตกใจมากแน่ๆ หากว่าหนูพาบอสได้ด้วย เอาไว้โอกาสหน้าแล้วกันค่ะ” เขายกยิ้มจางๆ “สัญญาแล้วนะว่าครั้งหน้าจะพาไป” ลุงแหวนหัวเราะเบาๆ ชายชรายกถ้วยขนมหวานมาวางเบื้องหน้าของนิดา “ทานนี่ก่อนสิครับ อันที่จริงช่วงปีใหม่เดินทางลำบากมากจริงๆ เป็นผู้หญิงขับรถกลับคนเดียวมันน่าเป็นห่วงนะครับ คุณนิดาพักอยู่ที่นี่ก่อนเถอะครับ หลังปีใหม่ค่อยให้คุณหนุ่มไปส่งกลับบ้าน พอดีว่าผมจะขอลากลับไปอยู่บ้านสักระยะ คุณหนุ่มอยู่บ้านคนเดียวไม่ค่อยได้ ท่านจำเป็นต้องมีคนช่วย ผมได้แต่หวังว่าคุณนิดาจะรับฟังคำขอร้องของคนแก่ๆ อย่างผม” เธอแพ้อะไรแบบนี้มากเลยให้ตายเถอะ อันที่จริงเรื่องกลับไปไปหาพ่อกับแม่ เธอไม่ได้กลับอยู่แล้ว เพราะเธอไม่ค่อยสนิทกันกับพ่อแม่ จะกลับไปก็ต่อเมื่อลายาวๆ ที่ไม่ใช่ช่วงเทศกาล เพราะเธอขับรถไม่คล่องจริงๆนั่นแหละ จะนั่งรถโดยสารสาธารณะก็ไม่สะดวก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็โอนเงินให้พ่อกับแม่ทุกเดือน ถึงจะไม่ได้สนิทกันมากก็เถอะ แต่พวกท่านก็เลี้ยงเธอมานี่ “ค่ะ..ลุงกลับบ้านไปอยู่กับครอบครัวเถอะค่ะ หนูจะแวะมาหาบอสบ่อยๆ” “แบบนั้นไม่ได้สิครับ พอดีว่าคุณหนุ่มมีโรคประจำตัวที่บอกใครไม่ได้ ปล่อยให้ท่านอยู่คนเดียวไม่ได้นะครับ” “ไม่เป็นไรหรอกลุง ลุงไปเถอะครับผมอยู่ได้ อย่ารบกวนนิดามากนักเลย” คำพูดกับแววตาของเขามันตรงข้ามกันเลยนะ ให้ตายเถอะ!! นั่นมันเป็นการกดดันเธอนะเฟ้ย!! เธอเริ่มทานขนมหวานในถ้วยเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ลุงแหวนยกกระเป๋าออกมาพอดี “ลูกผมมารับแล้ว ไปก่อนนะครับคุณหนุ่ม คุณนิดา” หนุ่มยกกระเป๋าให้ลุงแหวนก่อนจะเดินไปส่งที่รถ “เดินทางปลอดภัยนะครับ” ลุงแหวนจับมือของเจ้านายเบาๆ เด็กน้อยที่เขาเลี้ยงมาบัดนี้ได้เติบโตจนเป็นหนุ่มใหญ่ แต่กลับยังไม่มีใครได้เป็นผู้หญิงโชคดีที่ได้รับความรักของชายผู้นี้ไปเลย ชายชราตั้งความหวังว่าผู้หญิงที่โชคดีคนนั้น เขาขอให้เป็นคุณนิดาเถอะนะ หนุ่มปิดประตูรั้วพร้อมกับเดินเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว นิดากำลังกินขนมหวานในถ้วยด้วยแววตาเป็นประกาย เธอดูเหมือนเด็กๆ เวลาได้อยู่กับของที่ชอบ “อร่อยไหม” นิดาพยักหน้าเร็วๆ “มากๆ เลยค่ะ ลุงแหวนทำอาหารเก่งมากเลยนะคะ ไม่อยากจะเชื่อว่าแกจะดูแลบ้านนี้เพียงคนเดียว” “เรื่องการทำความสะอาดบ้านจะมีแม่บ้านมาทำทุกอาทิตย์ เรื่องสวนก็เหมือนกัน” เขารวยมากๆ แถมบ้านหลังนี้ก็ใหญ่มากด้วย ทั้งที่เขาสามารถจ้างคนรับใช้ได้แต่เขากลับไม่จ้างใคร บอสเองก็หวงแหนพื้นที่ส่วนตัวของเขาสุดๆ ไปเลยสินะ อีกเรื่องที่ทำให้นิดาคิดไม่ตกคือ..ในตอนแรกเธอไม่รู้ว่าจะทำหน้าแบบไหนตอนที่เจอหน้าเขา จะยิ้มให้ทำเหมือนว่าไม่เป็นไร หรือว่าจะเย็นชาแบบไม่สนใจ แต่ทั้งสองแบบนั้นมันไม่ใช่เธอเลยนี่ ความสัมพันธ์แบบนี้บางทีมันอาจจะไม่มีชื่อเรียกและเธอ..จะปล่อยมันไปตามเสียงของหัวใจก็แล้วกัน เขาเองก็ไม่น่าจะจริงจังกับเธอ เขาหล่อและรวยมากขนาดนั้นจะมาสนใจพนักงานตัวเล็กๆ ในบริษัทตัวเองได้ยังไงกัน ไม่มีทางหรอก..เราก็แค่หวั่นไหวในระยะสั้นๆ เท่านั้นเอง อีกสักพักเขาจะเบื่อและทิ้งเธอ แล้วเราจะกลับไปเป็นเจ้านายและลูกน้องเหมือนเดิม แบบนั้นตอนนี้..ก็ปล่อยไปตามอารมณ์ที่จะพัดพาเราไปก็แล้วกัน “จะกลับบ้านไหม อ่า..ผมหมายถึงกลับไปเก็บเสื้อผ้า” ก็ไหนตอนแรกบอกว่าจะไม่รบกวนเธอไงเล่า แล้วใช้ให้เธอไปเก็บเสื้อผ้าทำไมกัน “หนูต้องอยู่ที่นี่กับบอสใช่ไหมคะ” เขายักไหล่เล็กน้อย “แน่นอน เธอจะคืนคำที่รับปากลุงแหวนเอาไว้รึไง” “ก็ไหนบอสบอกว่าไม่อยากรบกวนหนู” “ตอนนั้นไม่อยากรบกวน แต่ตอนนี้อยากรบกวนแล้วไง ไปเถอะบ้านอยู่ที่ไหนล่ะ” อะไรของเขากัน! “อยู่คอนโดค่ะ..ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่” ชั้นสี่สิบ..นี่คือสิ่งเดียวที่นิดาทุ่มเงินทั้งชีวิตในการวางดาวน์เพื่อผ่อนคอนโด เธอยินยอมเก็บเงินกว่าสองปีในการมาวางดาวน์คอนโดที่อยู่สูงและราคาแพงสะบัดเพื่อวิวในยามกลางคืน.. เวลาที่เธอนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานแล้วมองลงไปด้านนอกกระจกมันรู้สึกผ่อนคลายกับความสวยงามอย่างบอกไม่ถูกเลย เหมือนว่าไฟจากตึกเหล่านั้นคือดวงดาวและเธอก็นั่งอยู่บนฟ้าที่สามารถเอื้อมมือไปหยิบจับดวงดาวได้เลย...บทที่เกี่ยวข้อง
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 9.หนูอยากกินพี่มากกว่า
“ที่นี่แพงมากเลยไม่ใช่เหรอ ยิ่งชั้นสูงๆ แบบนี้..”“ใช่ค่ะ”เงินที่เธอเก็บมาตลอดระยะที่ทำงานอยู่ที่การซื้อคอนโดหมดเลย เพราะแบบนั้นเธอถึงไม่เคยถือกระเป๋าแบรนด์เนมหรือว่าใช้โทรศัพท์เครื่องละหลายหมื่นเลยเมื่อนิดาเปิดประตูห้องเข้าไปหนุ่มก็อดไม่ได้ที่จะตกใจกับความเป็นระเบียบของสิ่งของภายในห้อง..“ไม่รกเลยแฮะ..”เธอหรี่ตามองหน้าเขา“หนูดูเหมือนคนที่จะทำห้องรกงั้นเหรอคะ”เธอไม่มีทางทำรกอย่างเด็ดขาดเพราะว่าค่าผ่อนคอนโดมันแพง นิดาถึงไม่คิดทำลายสิ่งของที่มันได้มาด้วยความยากลำบากแน่นอน!“ไม่ได้หมายความแบบนั้น แต่อย่างที่พี่รู้ คนที่ทำงานแบบเราไม่ค่อยมีเวลา เพราะแบบนั้นอาจจะมองข้ามสิ่งเล็กๆ น้อยๆ อย่างการทำความสะอาดบ้าน”“หนูไม่มีทางทำห้องรกหรอกค่ะ ไม่มีทางอย่างแน่นอน! อันที่จริงคืนนี้ด้านล่างมีจุดพลุด้วยนะคะ เมื่อปีที่แล้วสามารถมองเห็นจากที่นี่ได้ชัดเจนเลย”เขามองหน้าเธอก่อนจะถอดเสื้อคลุมวางพาดไว้กับโซฟา“นี่กำลัง ชวนให้ผมค้างที่นี่อยู่รึเปล่า”เธอหัวเราะเบาๆ“หนูไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อยค่ะ แต่ถ้ามันชวนให้บอสเข้าใจแบบนั้น แล้วละก็..จะลองค้างที่นี่ไหมคะ”เขาดึงเธอที่กำลังยืนอยู่ให้นั่งลงบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 10.ในฐานะคนรัก
ดวงตาสีนิลของเขาฉายแววลึกล้ำ พร้อมกับริมฝีปากที่เชิดรั้นขึ้นมาเขาหยักยิ้มก่อนจะจุมพิตลงมาที่แก้มของเธออย่างแผ่วเบาราวกับว่าเขาต้องการที่จะเอาคืน..“ได้กินแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้”นิดาหัวเราะเบาๆ“ปกติแล้วตอนที่อยู่ในบริษัทหนูไม่เคยเห็นพี่ในมุมนี้เลยค่ะ กับเรื่องงานพี่ดู..จริงจังมากๆ”เขาเทเบียร์ใส่แก้วก่อนจะส่งให้เธอ“กับเรื่องคนรักพี่ก็จริงจังนะ..”อ่า..คราวนี้เป็นเธอบ้างสินะที่ถูกเขาเอาคืน“แต่พี่ในมุมที่ไม่จริงจังดูน่ารักมากกว่าเยอะเลย”“เราจะบอกว่าตอนที่พี่อยู่ที่ทำงาน พี่ไม่หล่องั้นสิ”“ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อย หนูแค่จะบอกว่าตอนที่พี่ยิ้ม..มันดูดีมากๆ เลยค่ะ แบบนั้นก็ช่วยยิ้มบ่อยๆ หน่อยได้ไหมคะ”เขามองหน้าเธอนิ่งๆ ก่อนจะตักอาหารมากมายใส่จานแล้วมาที่โต๊ะอาหารที่ตั้งอยู่ติดกับกระจก..“พี่จะยิ้มให้กับคนที่อยากยิ้มให้เท่านั้น ยิ้มทั้งวันคนในบริษัทจะหาว่าพี่เป็นบ้าพอดี”เหมือนกันเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นอีกนิดรึเปล่านะ ตอนนี้เธอสามารถเรียกเขาว่าพี่ได้อย่างไม่รู้สึกเขินอาย ส่วนเขาก็เริ่มพูดคุยกับเธอมากขึ้น ในแววตานั้นไม่ได้มีความประหม่าปะปนอยู่อีกแล้ว ซึ่งมัน..เหมือนจะดีมากๆเลยนิดาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 11.ยอมแค่วันนี้
น่ารักชะมัดเลย.. เหมือนว่าที่ผ่านมาเขาเองก็ชื่นชอบนิสัยแบบเด็กๆ ของเธอมาก เลยนะ“ทำไมจะไม่อยากล่ะ พี่อยากให้มีเด็กมาอ้อนตั้งนานแล้ว อยากมีแชทที่ตั้งชื่อว่าที่รัก อยากมีใครสักคนให้คิดถึงตอนที่ทำงานเหนื่อยๆ ..”ไม่ไหวแน่ หัวใจของเธอรับไม่ไหวแน่ๆ เลย“คือหนูไม่ได้คิดจะปฏิเสธนะคะ แต่หนูก็ยังไม่ค่อยกล้าที่จะทุ่มเทให้กับความรัก เพราะแบบนั้นเรามาค่อยๆ ทำความรู้จักกันไปก่อนเถอะค่ะ”ไม่รู้เหมือนกันว่าผลของการตอบตกลงในวันนี้มันจะเป็นแบบไหน แต่เธออยากจะลองเปิดใจให้เขาดูหมาวัดตัวนี้จะปีนขึ้นไปหาบอสที่อยู่บนฟ้าเองค่ะ หนูจะลองเด็ดดอกฟ้าดูสักครั้งริมฝีปากของนิดาผลิบานราวกับดอกไม้ รอยยิ้มที่แสนน่ารักไม่แพ้กับดวงตาที่กระจ่างใสนั่นเลยถึงแม้ว่าเรื่องราวของเรามันจะเริ่มต้นที่ความผิดพลาด แต่จากนี้ไปมันจะไม่มีเรื่องผิดพลาดอีกแล้ว หนุ่มตั้งใจว่ามันจะเป็นแบบนั้นจู่ๆ ใบหูของเขาก็รู้สึกร้อนขึ้นมา เขาเองก็ไม่เคยตั้งใจกับความสัมพันธ์อะไรเท่าครั้งนี้มาก่อนเลยนิดาละสายตาจากใบหน้าของเขาเพื่อไปมองที่วิวด้านนอก แสงไฟตามตึกและอาการยังคงส่องสว่างเหมือนเดิมหัวใจสั่นไหวอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลย ทว่าบางอย่างยังค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 12.เป็นเพื่อนเองเหรอ
“แกก็รู้ว่าบ้านเรากำลังประสบปัญหามากแค่ไหน แม่เหลือแค่ต้องพึ่งแกแล้วนะพิม แค่แกแต่งงานกับคุณอาเชอร์ เขาจะยินยอมยกหนี้ให้เรา พร้อมกับสินสอดที่มากพอในการเอาไปลงทุนทำธุรกิจของแม่..”พิมมองหน้าแม่สลับกับพี่สาวที่ทั้งสองคนก็กำลังมองหน้าเธออยู่เช่นกัน มือของเธอกำแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ ความจุกตื้ออัดแน่นอยู่ในอก แต่ว่าเธอกลับร้องไห้ไม่ออกพิมแค่นหัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ“ทำไมกันคะแม่ ทำไมอะไรๆ ก็จะต้องเป็นพิมตลอดเลย นี่พิมเป็นลูกแม่จริงไหมเนี่ย”เธอมองหน้าของพี่สาวด้วยความโกรธเคือง“พิม นี่แกพูดแบบนั้นกับพี่ได้ยังไง พราวทำงานหนักเพื่อแกมากแค่ไหนแกไม่รู้หรอก แม่จะไม่ถามความเห็นอะไรจากแกอีกแล้ว พรุ่งนี้เตรียมตัวไปคุยกับออแกไนท์จัดงานแต่งก็แล้วกัน ไม่ว่ายังไงงานนี้แกก็จะต้องแต่ง”ที่มุมปากของพราวหยักหยิ้มจางๆ ขึ้นมา“แม่คะ เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูไปส่งพิมเองค่ะ พอดีมีบริษัทที่รู้จัก ที่นั่นจัดงานแต่งระดับประเทศทั้งนั้นเลย พราวว่าหากให้ที่นั่นมาจัดงานน่าจะได้งานเลี้ยงที่หรูหราในแบบที่แม่ต้องการ”พิมขมวดคิ้ว“หนูยังไม่ได้บอกเลยว่าจะแต่ง”“แกปฏิเสธไม่ได้หรอก สำหรับครั้งนี้น่ะ..เชื่อฟังแม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 13.น่ารักที่สุด
เมื่อจบประโยคนั้นนิดาก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี“สบายดีสิ พี่จะพบพราวเรื่องงานแต่งของน้องสาวและจะจัดเตรียมแบบงานต่างๆ ไปให้เลือกนะ ขอบคุณที่ยังนึกถึงพี่ในเรื่องงาน”“....งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะคะ พราวคิดถึงพี่นะ”เขากดวางสายก่อนที่จะทันฟังคำกล่าวสุดท้ายของพราวจบ“นั่นอาบน้ำหรือว่าวิ่งผ่านน้ำ”นิดาที่กำลังทาครีมอยู่ถึงกลับกลอกตามองบน“อาบน้ำค่ะ เพราะว่าเมื่อชั่วโมงที่แล้วก็พึ่งอาบแต่ว่าพี่ทำให้ตัวหนูเลอะเทอะ”หนุ่มเดินเข้าไปหอมแก้มนิดาเบาๆ“งั้นอยากเลอะเทอะอีกสักรอบไหมล่ะ”“พี่หนุ่ม หนูหิว...”“โอเคๆ พี่ไม่แกล้งแล้ว รอพี่แป๊บนะ”ตอนแรกเธอคิดว่าพี่หนุ่มจะพาเธอไปดินเนอร์ที่ร้านอาหารชื่อดังหรือไม่ก็คาเฟ่สวยๆ แต่มันกลับไม่เป็นแบบที่นิดาคิดเลยเพราะว่าเขาพาเธอขี่จักรยานไฟฟ้ามาที่งานปีใหม่“มาสิ พี่มาเดินทุกปีเลยนะ ขนมถังแตกอร่อยสุดๆ ไปเลย”นิดาหัวเราเสียงดัง เธอจับมือของเขาเอาไว้พร้อมกับเดินเข้าไปในงาน ตั้งแต่ที่เขาพาเธอเข้ามาในงานปีใหม่ บอกได้เลยว่ารอยยิ้มของนิดายังไม่หุบลงเลย มันน่าเหลือเชื่อที่คนรวยแบบเขาจะมาเที่ยวในที่แบบนี้ และมัน..ทำให้เธอตกหลุมพรางเขาซ้ำๆ แบบไม่รู้จบ“ไก่ย่างร้านนี้อร่อยน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 14.มีเรื่องพูดคุยกันเยอะเลย
นิดานั่งมองตุ๊กตารูปห่านตัวใหญ่ที่กำลังนั่งอยู่บนเตียง เธอขยับริมฝีปากยกยิ้มด้วยความดีใจเมื่อวานเราทั้งสองได้ทำอะไรด้วยกันมากมายเลยล่ะ นั่งเล่นบิงโกอยู่ค่อนคืนกว่าจะได้เจ้าห่านยักษ์ตัวนี้มา ถึงแม้ว่าตอนกลับจะทุลักทุเลมากก็ตาม เพราะว่าเราขี่จักรยานไฟฟ้าไป“ชอบขนาดนั้นเลยเหรอ”นิดาดึงผ้าห่มมาห่มให้เจ้าห่านสีขาวตัวใหญ่“ชอบสิคะ ก็เป็นตุ๊กตาที่เราพยายามกันมากเลยนี่กว่าจะได้น้องมา”เขาจัดเตรียมเอกสารและแลบท็อปเพื่อเดินทางไปหาลูกค้า ตอนแรกนิดาจะไม่ไปด้วยแต่เขาอยากให้เธอไปนะเขาอยากให้เธอไปช่วยงานและเพื่อให้นิดาสบายใจว่าระหว่างเขาและพราวมันจบลงแล้วนิดาอยู่ในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนๆ เธอแต่งหน้าเบาๆ เพราะว่าวันนี้ไม่ได้นับว่าทำงาน แต่เป็นการพบกันของ..บอสและเพื่อนเก่า“ไปกันเถอะ”“ให้หนูขับให้ไหมคะ หนูขับรถเก่งนะ”“รู้แล้วว่าขับเก่ง แต่วันนี้ลองเป็นคนนั่งบ้างเถอะน่า”นิดาส่งยิ้มให้กับเขาก่อนจะเดินไปยังฝั่งคนนั่ง ที่บ้านเขามีรถหลายคันมากทีเดียว และแต่ละคันคือซุปเปอร์คาร์และรถยุโรป ความรวยนี่มันดีจริงๆ แฮะ“เรามีนัดจัดงานกี่งานในเดือนมกรา”นิดาค้นกระเป๋าของเธอเพื่อหาสมุดจดงาน“เดือนมกรามีสามงานค่ะ แต่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 15.ชีวิตไม่ได้เหมือนในนิยาย
พิมตกใจไม่น้อยกับคำกล่าวของแฟนเก่าพี่พราว ปกติแล้วไม่ว่าใคร ก็ไม่กล้าปฏิเสธผู้หญิงที่ทั้งสวย รวย เก่ง แบบพี่พราวไม่ได้หรอก แต่นี่เขาเป็นคนแรกเลยแฮะทว่าสิ่งที่พิมเหมือนจะตกใจมากกว่าที่คุณหนุ่มปฏิเสธพี่พราวคือสายตาที่เขามองนิดา และสายตาของนิดาที่มองเขาอยู่..นี่พวกเขาทั้งสองคนเป็นแฟนกันงั้นเรอะ!พราวไม่เคยรู้สึกเสียหน้าอะไรเท่านี้มาก่อนเลย เธอไม่เคยถูกปฏิเสธมาก่อน แถมการกระทำให้พี่หนุ่มมันยังเป็นการหักหน้าของเธอต่อหน้าของยัยพิมอีกด้วย“วันนี้พราวกลับก่อนนะคะ..”“ครับ”เขาไม่ได้มองหน้าของพราวด้วยซ้ำ ในตอนที่ตอบกลับคำลาของเธอ“เรามาเริ่มที่ตรีมงานที่อยากได้ก่อนไหมครับ อยากจะได้แต่งในสวน ในโรงแรมหรือว่าริมทะเล”คราวนี้เป็นพิมบ้างแล้วที่เป็นฝ่ายอึดอัดใจ เธอไม่ต้องการแต่งงาน ไม่ว่าจะจัดที่ไหนก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีสักนิดเลย“พิม..แกไม่ได้อยากแต่งงานใช่ไหม”นิดาเอ่ยถามพร้อมกับยื่นมือไปกุมมือเพื่อนสนิท เราเรียนด้วยกันตั้งแต่มอปลายยันมหาลัย พิมอยู่คนเดียวมาโดยตลอด เราทั้งสองตั้งใจเรียนอย่างหนักเพราะจะต้องสอบชิงทุนในทุกๆ ปี เธอรู้จักครอบครัวของพิมแค่ว่าพิมมีแม่ที่กลับไปหาสามีเก่า และมีพี่สาวที่ไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 16.พระเจ้าลงโทษอย่างหนัก
เมื่อหนุ่มเดินกลับมาที่โต๊ะอีกครั้งก็มองเห็นนิดานั่งอยู่ที่โต๊ะเพียงคนเดียว เธอกำลังก้มหน้าก้มตาจดบางอย่างลงไปในสมุด“ลูกค้าไปแล้วงั้นเหรอ..”นิดาละสายตาจากสมุดบันทึกเบื้องหน้า ก่อนจะเงยหน้ามาส่งยิ้มหวานให้กับคุณหนุ่ม“พิมไปแล้วค่ะ ส่วนเรื่องรายละเอียดเกี่ยวกับงานแต่ง หนูได้จัดการบางส่วนไปแล้ว พิมอยากได้งานแต่งเรียบๆ ในสวน ส่วนเรื่องชุด เดี๋ยวหนูนัดพิมไปอีกทีค่ะ ภายในสัปดาห์หน้า”เขานั่งลงข้างๆ เธอก่อนจะยกมือขึ้นมาวางบนพนักพิงเก้าอี้ที่ด้านหลังของนิดา“ยังทำงานได้ดีเหมือนเดิมเลยนะ..”นิดาหัวเราะเบาๆ“กับเรื่องงานหนูก็ตั้งใจเหมือนกันนะคะ พอดีเป็นแค่พนักงานค่ะ ยังไม่ได้เป็นภรรยาเจ้าของบริษัทสักหน่อย จะได้นั่งๆ นอนๆ อยู่เฉยๆ ได้”แค่รอยยิ้มและคำกล่าวหวานล้ำของเธอก็ทำให้เขาใจอ่อนยวบยาบแล้ว ไม่รู้เหตุใดความสุขถึงได้ก่อตัวขึ้นมาในใจได้มากขนาดนี้ เพราะรอยยิ้มของนิดาหรือว่าเพราะคำกล่าวของเธอกันนะ“มันแย่นิดหน่อยที่ถึงเราจะเป็นเมียเจ้าของบริษัท พี่ก็ว่ามันยากอยู่ดี ที่เจ้านายของหนูจะยอมให้หนูได้นั่งๆ นอนๆ”นิดาจัดการเก็บเอกสารมากมายลงในกระเป๋า“ใช่ไหมล่ะคะ วาสนาผู้ใดน้อ ถึงจะได้หัวใจของเจ้านาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21
บทล่าสุด
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส ตอนพิเศษ เริ่มเขียนนิยายรัก
“จะยังไม่ออกผลงานเล่มห้าจริงๆเหรอคะคุณนักเขียน นักอ่านถามหากันมาเยอะมากๆ เลยนะคะ หากว่าคุณนักเขียนออกเล่มห้ามาในตอนนี้จะต้องขายหมดตั้งแต่วันแรกแน่ๆ”นิดาหัวเราะเบาๆ เมื่อปลายสายกล่าวมาเช่นนั้น“หนูว่าจะหยุดออกผลงานสักสามปีค่ะ เพราะว่าตอนนี้กำลังทำตามความฝันที่สองอยู่ ขอบคุณบรรณาธิการมากเลยนะคะที่นึกถึงหนูตลอด..”“ไม่เป็นไรค่ะคุณดา ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ”นิดายกยิ้ม เธอวางโทรศัพท์เอาไว้บนโต๊ะก่อนจะตรงเข้าไปอุ้มเด็กชายวัยสามขวบมากอดเอาไว้เพราะดูเหมือนว่าเขาพึ่งจะตื่นนอน“แม่มาแล้วครับอีธาน นอนนานมากๆ เลยนะ รู้ด้วยรึไงว่าพ่อกำลังจะกลับมา..”ลูกชายของเธอนั้นไม่มีส่วนไหนเลยที่เขาเหมือนเธอ ดวงตาสีนิลที่เหมือนกับพ่อของเขายังกับแกะ“นิดา ขออุ้มเจ้าตัวเล็กหน่อยสิ”คนที่แวะมาหาเธอบ่อยมากกว่าใครๆ คือคุณแม่ของพี่หนุ่ม คุณย่าเห่อหลานตัวน้อยมากทีเดียว“ดูเขาสิ ย่าจะอุ้มไม่ไหวอยู่แล้ว”นิดาส่งยิ้มพร้อมกับมองคุณย่าและหลานที่กำลังเล่นกัน เธอเดินตามความฝันของตัวเองด้วยการเขียนนิยายภาคต่ออีกสามเล่ม เล่มสองถึงสี่ ด้วยระยะเวลาสองปีเต็มๆ และเมื่อเธอคลอดอีธานออกมาเธอก็อยากจะทุ่มเทเวลามาดูแลลูกก่อนเพราะ
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส ตอนพิเศษ สายตาของเขามาหยุดที่เธอ
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อนิดาหรือเรียกสั้นๆ ว่าดาก็ได้ค่ะ หนูเคยมาฝึกงานที่นี่เมื่อสามเดือนที่แล้ว ดีใจมากๆ เลยค่ะที่ได้กลับมาทำงานที่นี่อีกครั้ง ฝากตัวด้วยนะคะ”เด็กใหม่ที่เข้ามาทำงานแนะนำตัวสั้นๆ แต่ด้วยรอยยิ้มที่น่าจดจำของเธอมันทำให้เขา..เผลอจ้องมองเธอไปโดยไม่รู้ตัวเลย“ยินดีต้องรับนะนิดา จากนี้ไปก็ใช้ความสามารถของเธอให้เต็มที่ได้เลย”แม่ของเขากล่าวสั้นๆ พร้อมกับตบไหล่ของนิดาเบาๆ หนุ่มก้มมองโทรศัพท์ที่มีการแจ้งเตือนของเพื่อนที่จะนัดกันไปดื่มเขาเลือกที่จะไม่ตอบเพราะว่าไม่ค่อยชอบเข้าสังคมสักเท่าไหร่ อีกทั้งปีหน้าเขาจะต้องมารับช่วงที่นี่ต่อจากแม่แล้วเขาไม่อยากใช้เงินของพ่อและเพราะแบบนั้นเขาจะทำให้ที่นี่โด่งดังและได้รับการยอมรับจากเจ้าสาวทุกคนที่กำลังจะแต่งงาน“ตรงนั้นยังดูเหมือนขาดอะไรไป นี่เธอตั้งใจทำงานจริงๆ ไหมเนี่ย แค่นี้ก็ดูไม่รู้เรื่องงั้นเหรอว่ามันยังขาดความสมดุลของดอกไม้”“ขะ..ขอโทษค่ะบอส”“ขอโทษงั้นเหรอ ขอโทษแล้วงานมันกลับมาดีขึ้นไหมละ ไปแก้ไขสิ เรื่องแค่นี้ก็จะต้องให้บอกด้วยรึไง”นิดามองเพื่อนร่วมงานที่ตัวสั่นเทาจากการถูกดุ เธอเดินเข้ามาก่อนจะหยิบดอกไม้ที่จัดแล้วออกมา“ใจเย็นๆ นะ
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 35.มองที่เธอมาโดยตลอด (จบ)
นิดากวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องทำงานของเธอ เธออยู่ที่นี่มานานหลายปี เข้ามาทำงานตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆ ทุ่มเทเวลามากมายไปกับการทำงาน แต่ตอนนี้จะต้องเดินออกไปจากห้องที่นั่งทำงานมาหลายปี “จะมาอาลัยอาวรณ์อะไร รีบๆ เก็บของได้แล้วเพราะว่าห้องนี้มันจะเป็นของพี่แล้ว” นิดาส่งยิ้มให้กับเอเดน “พี่จะทำงานได้สักกี่เดือนกันคะ เดี๋ยวก็ต้องกลับไปนั่งในตำแหน่งบอสของบริษัทไอทีแล้ว” เอเดนทำท่าครุ่นคิด “อาจจะนานมากกว่าที่เธอคิด พอดีพี่มีงานที่อยากเรียนรู้จากอาอีกมาก..” “สู้ๆ นะคะ พี่ทำได้อยู่แล้ว แค่ลดความขี้เกียจลงนิดหน่อย” “นี่เธอ..” นิดารีบยกกล่องกระดาษขึ้นมาเมื่อเอเดนทำท่าว่าจะด่าเธอ เดี๋ยวเอาของไปเก็บที่คอนโดเสร็จแล้วต้องออกเดินทางไปต่างจังหวัดเลย เพราะว่าจะต้องไปจัดดอกไม้ที่นั่น ถึงจะลาออกแต่ก็มีงานที่เธอต้องทำให้เสร็จอีกสองงาน นิดาเดินออกมาข้างนอกก็พบเจอกับพี่เอื้อและคนอื่นๆ ในบริษัทที่ยืนรอเธออยู่ “พี่ดีใจที่ได้ร่วมงานนะ และดีใจล่วงหน้าเลยกับเรื่องของบอส” “ขอบคุณค่ะพี่เอื้อ ขอบคุณที่เอ็นดูหนูแล้วก็สอนงานหนูมาตลอด” พี่เอื้อเดินเข้ามากอดนิดาเอาไว้หลวมๆ “การขอบคุณที่ดีที่สุดคือการบอกบอสให้เพิ
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 34.ปวดร้าว
งานแต่งที่สองของเดือนจบไปอย่างสวยงาม และตอนนี้หนุ่มกำลังออกไปดูสถานที่ของงานที่สามในเดือนนี้ งานสุดท้ายจะเป็นงานแต่งคุณพิมน้องสาวของพราว“ลูกค้าต้องการงานแบบไหนครับ..”พี่เอื้อส่งยิ้มให้กับบอส พร้อมกับส่งกระดาษที่เป็นรายละเอียดของงาน“เจ้าสาวต้องการงานแต่งแบบในสวนหลังบ้านที่เป็นกันเอง เพราะตั้งใจจะเชิญแค่เพื่อนและคนในครอบครัวมาเท่านั้นค่ะ สิ่งที่ลูกค้าต้องการคืองานแต่งท่ามกลางสวนดอกไม้”ที่นี่สวยมากๆ เลย เป็นสวนโรงแรมที่ตั้งอยู่บนภูเขา ไม่บ่อยนักที่เขาจะออกเดินทางมาต่างจังหวัดเพื่อจัดงานแต่งงานถ้านิดามาเห็นอากาศที่นี่จะต้องชอบมากแน่ๆ เลย หากว่าจัดงานเสร็จแล้วเขาน่าจะพาเธอไปเที่ยวแถวๆ นี้สักหน่อยเพราะไหนๆ ก็เดินทางออกมาต่างจังหวัดแล้ว“ตามที่ออกมาแบบมาก็ถือว่าสวยตรงกับที่ลูกค้าต้องการแล้วครับ”“ฝีมือของนิดาก็แน่อยู่แล้วค่ะบอส นิดามาเปรยๆ เอาไว้แล้วว่าจะลาออก..หากว่านั่นมันเป็นความต้องการของนิดา เอื้อก็ไม่ขัดหรอกค่ะ แต่อดเสียดายฝีมือของนิดาไม่ได้ หวังว่าบอสจะแอบพานิดามาช่วยงานที่บริษัทบ่อยๆ นะคะ”บอสยกยิ้มขึ้นมา เมื่อพูดถึงนิดาแววตาของเขามักจะอ่อนโยนเสมอเลย นี่คืออาการของคนคลั่งรักสินะ
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 33.คนที่โชคดี
นิดาอยู่ที่บ้านของพี่หนุ่มตลอดระยะเวลาห้าวันที่เธอและเขาหยุดงาน แม่ของเขาน่ารักมากๆ เลย คุณแม่ชอบอ่านนิยายมากๆ แถมยังสนับสนุนให้เธอเขียนนิยายต่อไปอีกด้วยท่านไม่ได้มองว่ามันไร้สาระ แต่กลับมองว่ามันคือความสามารถที่มีไม่กี่คนหรอกที่สามารถทำได้“อา พอหยุดงานยาวๆ แล้วไม่ชินเลยนะคะที่จะต้องไปทำงาน”หนุ่มลูบผมของนิดาเบาๆ โดยที่อีกมือยังขับรถอยู่“ก็พี่บอกแล้วให้เราลาออก พี่จะเลี้ยงดูเราเอง”นิดาหรี่ตามองหน้าเขา“นี่พี่พูดจริงเหรอคะ อันที่จริงหนูมีความฝันอีกอย่างที่ไม่เคยบอกใครมาก่อนเหมือนกัน หนูอยากเป็นแม่ค่ะ อยากมีลูกน่ารักๆ ทำกับข้าวเพื่อรอสามีกลับมาจากทำงาน ตอนเช้าก็ส่งลูกไปโรงเรียน..แต่ความฝันนี้มันทำคนเดียวไม่ได้เพราะแบบนั้นหนูก็เลยกำลังพยายามตามหาคนที่จะมาร่วมสร้างความฝันไปด้วยกัน”เขาปรายตามองหน้าเธอ“พูดเหมือนจะขอแต่งงานเลยนะ..หน้าที่การขอแต่งงานมันหน้าที่พี่ต่างหากเล่า”นิดาหัวเราะเบาๆ“โอ้ นี่หนูกำลังทำเกินหน้าที่ของตัวเองอยู่ใช่ไหมคะ น่าอายจังเลยน้า”พูดคำว่าน่าอายทั้งที่ทำหน้าระรื่นแบบนั้นเนี่ยนะ น่าจับถอดเสื้อผ้าแล้วตีที่ก้นแรงๆ สักทีจริงๆ เลยวันเสาร์ที่ผ่านมาเธอออกไปพบเจอกับพ
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 32.มีความสุข
เมื่อได้ยินคำกล่าวของคุณพราว รสขมเฝื่อนก็ผุดขึ้นมาในอกอย่างบอกไม่ถูกเลย เธอไม่ชอบใจกับคำสารภาพรักของแฟนเก่าพี่หนุ่มเลยสักนิดให้ตายเถอะ!!พราวหันกลับมาตามเสียงก็เห็นพี่หนุ่มที่กำลังยืนอยู่พร้อมกับพนักงานในบริษัทของเขา..ริมฝีปากของพราวสั่นเทาอย่างบอกไม่ถูก หลายๆ อย่างมันบอกว่าผู้หญิงที่กำลังยืนอยู่ข้างพี่หนุ่มจะต้องไม่ใช่พนักงานธรรมดาๆ แน่นอน เธอจ้องมองใบหน้าของนิดาด้วยสายตาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ“พราว พี่ไม่มีทางกลับไปหาพราวหรอกนะ พี่มีแฟนใหม่แล้ว”เขายกมือที่กำลังกุมมือของนิดาขึ้นมาให้พราวดูเพื่อเป็นเครื่องยืนยันว่าเขาและนิดาเป็นคนรักกันเธอไม่เคยเสียหน้ามากขนาดนี้ เขาทำให้เธอต้องเสียศักดิ์ศรีถึงสองครั้งสองครา“เหอะ! แล้วแฟนใหม่ของพี่รับได้เหรอคะที่ส่วนนั้นของพี่มันใช้การไม่ได้น่ะ พราวรับได้นะคะพี่หนุ่ม ไม่ว่าพี่จะเป็นยังไงตอนนี้พราวรับได้ทั้งหมดเลย แค่พี่ยอมให้พราวกลับไปหาพี่..”“จริงอย่างที่คุณพราวบอก หนูไม่รู้จริงๆ ค่ะว่าส่วนนั้นของพี่หนุ่มใช้การไม่ได้”พราวแสยะยิ้มออกมาด้วยความเหนือกว่า“เห็นไหมล่ะคะ ไม่มีใครรับเรื่องนี้ได้หรอกค่ะ มีแต่พราวเท่านั้น..”“ที่หนูไม่รู้ว่าส่วนนั้น
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 31.ยังรักอยู่
หัวใจเต้นรัวราวกับจะทะลุออกจากอก นิดายกมือขึ้นมากุมหัวใจของตัวเองเอาไว้ เธอเดินตามบอสมาเพราะว่าต้องการถามเรื่องดอกไม้ที่เหลือ แต่กลับมาได้ยินเขาคุยกับนายสองแสน..ความอบอุ่นกระทบก้นบึ้งภายในใจ เธอไม่รู้จะบอกว่าตัวเองโชคดีหรือว่าอะไรกันแน่ที่ในวันที่เธอเมามายไม่ได้สติ เป็นเขาที่พาเธอออกไปจากที่นั่น และเป็นเขาที่ไม่ยอมปล่อยมือเธอการจะพบเจอใครสักคนที่รักเราในแบบที่เราเป็นมันไม่ง่ายเลยนะ แต่ว่าเธอหาเขาคนนั้นเจอแล้ว!นิดาตั้งมั่นในใจว่าเธอจะไม่มีทางปล่อยเขาให้หลุดมือไปอย่างแน่นอนเราทุกคนทำงานติดต่อกับเกือบๆ จะสามสิบชั่วโมง และด้วยมือของทุกคนที่ช่วยกันเนรมิตห้องจัดเลี้ยงในโรงแรมออกมาเป็นเหมือนเทพนิยายเลยดอกไม้ที่ประดับตกแต่งเหมือนสวนในพระราชวังที่เจ้าหญิงในนิทานอยู่ ที่ด้านบนมีดอกไม้ห้อยระย้าลงมาเหมือนดวงดาวที่กำลังตกจากฟากฟ้าไม่ว่าจะเห็นสักกี่ครั้งก็ทำใจให้ชินยากเหมือนกันแฮะ มันสวยมากกว่าที่ภาพในหัวคิดซะอีก“อ่า..คุ้มค่ากับการอดหลับอดนอนจริงๆ”พี่เอื้อพูดด้วยดวงตาที่ใกล้จะปิด บอสกำลังคุยกับลูกค้าเพื่อส่งมอบงานและรอแก้ไข แต่ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มของบอส เดาได้เลยว่าลูกค้าจะต้องชอบมากแน่ๆ เ
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 30.ไม่มีวันชนะ
หน้างานวันนี้คือการจัดงานแต่งแสนอลังการงานสร้างของลูกสาวท่านเจ้าสัว เจ้าของโครงการหมู่บ้านกว่าหมื่นล้าน..เรื่องงบไม่มีจำกัดทางลูกค้าต้องการความสวยที่เหมือนกับเทพนิยาย ชุดเจ้าสาวสีขาวที่ไม่เหมือนชุดเจ้าสาวทั่วๆ ไปเพราะว่าเป็นชุดที่ปักด้วยมุกขนาดต่างๆ ตกแต่งชายด้วยลูกไม้ เป็นชุดเจ้าสาวแขนยาวแต่มีโชว์หลังเล็กน้อย ดูเรียบหรูสมเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ดอกไม้ในวันนี้เน้นสีแดงชมพูเป็นหลัก นี่คือการทำงานที่เหนื่อย เหนื่อยมากๆ การจัดดอกไม้ไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่ใช่ว่าจะจับดอกไม้แต่ละชนิดมาปักมั่วๆ ได้ แต่ละดอกจะต้องมีความเชื่อมโยงกัน..กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีก็มีมือมาโอบเอวเธอเอาไว้“มื้อเย็นมาแล้วครับ”“อ่า หนูลืมเรื่องทานข้าวไปเลย โชคดีจังเลยนะคะที่มีแฟนมาคอยเตือน หากรู้ว่ามีแฟนแล้วดีแบบนี้หนูมาจีบบอสไปตั้งนานแล้ว”เขาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะบีบจมูกของเธอ“ไปทานเถอะ แล้วรีบมาทำต่อ ถึงจะเป็นแฟนแต่เรื่องงานผมไม่อ่อนข้อให้หรอกนะครับ”นิดาหุบยิ้มในทันที“ทราบแล้วค่ะบอส ตอนนี้เป็นบอสใช่ไหมคะ แบบนั้นกลับบ้านไปก็เป็นบอสนะคะห้ามมาเป็นแฟน หนูจะให้พี่นอนนอกห้องเลยเคยดู”พี่เอื้อมองหน้ากับนี่น่า พร้อมกับหัวเราะออกมาเ
นักเขียนนิยายอีโรติกคนนั้น ไม่ใช่ฉันหรอกค่ะบอส 29.คุณแฟน
“หนูมีความฝัน และอยากจะเดินตามความฝันนั้นด้วยความคิดที่แน่วแน่ แต่ในวันที่หนูบอกกล่าวความฝันของตัวเองกับพ่อแม่ พวกท่านเอาแต่หัวเราะไม่หยุดเลย”อ่า..เหมือนว่าเขาจะเข้าใจถึงความกังวลของเธอแล้วละสิ“เพราะแบบนั้นหนูถึงได้เลือกที่จะเก็บเรื่องนี้มาโดยตลอดเลย หนูเคยบอกกับพี่ไปแล้วว่าหนูพยายามทำงานอย่างหนัก เพื่อให้ไม่ต้องกังวลกับเรื่องการเงิน ให้มีเงินเก็บสักก้อน..เพื่อที่หนูจะได้ทำตามความฝันของตัวเองในวันที่ไม่มีเรื่องอะไรต้องมาคอยกังวล”“เราเก่งมากกว่าที่คิดอีกนะ..พยายามได้ดีมากๆ เลย”เธอมองหน้าเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความประหม่า ปลายนิ้วสั่นเทาด้วยอาการหวาดหวั่น“แต่หนูไม่ได้เขียนนิยายความรัก หนูหลงใหลและชื่นชอบการเขียนนิยายอีโรติก บอกเล่าเรื่องความรักผ่านการกระทำบนเตียงมากกว่าคำพูด หนูเป็นนักเขียนนิยายอีโรติกค่ะ ไม่ใช่นักเขียนนิยายความรัก!”สองมือของเธอถูกกอบกุมด้วยมือใหญ่ของเขาอย่างอ่อนโยน พร้อมกับตบที่หลังมือเบาๆ“พี่ไม่เห็นว่าการนักเขียนของเรามันจะแปลกตรงไหนเลย ชีวิตของพี่เหมือนกับมีคำสาปติดตัวมาให้พี่จะต้องเหงาและมีความรักไม่ได้ เพราะไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะชอบผู้ชายที่ส่วนนั้นจะใช้กา
