Home / โรแมนติก / นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก / ตอนที่ 15 ข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า

Share

ตอนที่ 15 ข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า

last update Last Updated: 2024-12-28 01:44:58

มือหนานั้นรวบแขนนางทั้งสองข้างขึ้นเพื่อจะกอบโกยสูดกลิ่นกายหอมจากเรือนร่างที่คิดถึงในรอบหลายเดือนที่ผ่านมา

แม้ว่าเป่าเป้ยจะดิ้นรนแต่อารมณ์ของตงลี่ในตอนนี้ไม่มีทางปล่อยให้นางหลุดไปได้ ปากหนากดจูบไปที่ริมฝีปากสั่นระริกนั้นทันที นางแทบจะถูกเขากลืนกินเมื่อลิ้นหนาที่คุ้นเคยล้วงเข้ามาในทันที ไม่นางร่างของนางก็อ่อนยวบยอมแพ้ให้เขา

“เป่าเป้ย ข้ารักเจ้า”

“ฮึก…ท่านควรปล่อยข้าไป”

“ไม่มีทาง สัญญาของเราเจ้าลืมไปหมดสิ้นแล้วงั้นหรือ”

“นั่น…มันสัญญาก่อนที่หม่อมฉันจะทราบฐานะของพระองค์”

เขาหันมามองใบหน้านางพร้อมกับเริ่มปลดชุดของนางออก

“ไม่ว่าเมื่อใดข้าก็เป็นตงลี่ของเจ้าไม่เปลี่ยนแปลงเป่าเป้ย”

“ไม่ อ๊ะ อย่านะ ที่นี่เป็น…”

“ห้องพักของข้า และข้าก็ไม่กลัวที่จะพาเจ้าออกไปในฐานะพระชายาของข้า อย่าได้หวังว่าเจ้าจะได้หมั้นหมายกับชายอื่น ต่อให้ต้องพาเจ้าหนีและทิ้งฐานันดรนี้ข้าก็ไม่ยอมให้เจ้าจากไป”

“ตะ…ตงลี่ อื้อ….อ๊าาา”

ลิ้นหนาเข้าครอบครองหน้าอกอวบอูมที่คิดถึงนักหนานางโอบรอบคอปล่อยให้เขาชื่นชมเรือนร่างของนาง แม้ว่าเรื่องราวในครั้งก่อนนี้จะเป็นเรื่องที่นางควบคุมไม่ได้ แต่เมื่อเขาปรากฏตัวที่นี่อีกครั้งเป่าเป้ยเองก็
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 16 ท่านไม่มีสิทธิ์

    ครั้งนี้ไม่เพียงแค่ปากเท่านั้น แต่เขากลับส่งลิ้นออกมาด้วย ฟางเหยารู้สึกถึงลมหายใจที่ร้อนผ่าวของเขาเมื่อเขาผลักนางลงไปและกดจูบลงมาอีกครั้ง “อื้ออ…ปล่อยข้านะ”ดูเหมือนว่าเฟิ่งหยวนเองก็ลืมตัวไปชั่วขณะ ทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้นางก็มักจะเป็นเช่นนี้อยู่ตลอด ตอนนี้พวกเขาลุกขึ้นมาพร้อมกัน เขาพยายามจะพยุงนางแต่นางถอยกรูดออกไปพร้อมกับมองหน้าเขาอีกครั้ง“อาจารย์หยาง นี่ท่านจะทำสิ่งใดกันแน่ ท่านสนุกนักหรืออย่างไรที่มาล้อเล่นกับข้าเช่นนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า”“ข้า…ไม่ใช่นะฟางเหยา เจ้าฟังข้าก่อน ข้าแค่…”“หากท่านอยากทำเช่นนี้ก็ควรไปทำกับท่านหญิง นางคือคนที่ท่านปกป้องอยู่มิใช่หรืออย่าได้มายุ่งกับข้าอีก ข้าขอร้อง ข้าไม่อยากมีเรื่องกับนางอีก ตลอดเวลาสี่เดือนที่ผ่านมานี้ชีวิตข้าสงบมากข้าอยากให้มันเป็นเช่นนี้ไปตลอด ขอตัวก่อน”“เดี๋ยว ลี่ฟางเหยาเจ้าต้องฟังข้าก่อนนี่หรือเหตุผลที่เจ้าต้องหลบหน้าข้า”“ข้าไม่ได้หลบหน้าท่าน อาจารย์หยางท่านเข้าใจผิดแล้วแต่ข้าไม่อยากยุ่งกับชายที่มีคู่หมายแล้วรบกวนท่านอยู่ให้ห่างๆข้าจะดีกับพวกเราทั้งคู่”“ข้าไปมีคู่หมายเมื่อใดกัน”“หากท่านไม่ได้หูหนวกตาบอดก็คงจะทราบว่าทั้งสำนักศึกษ

    Last Updated : 2024-12-28
  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 17 เจ้าไม่เมินข้าแล้วงั้นหรือ

    เขาใช้ตัวบังนางเอาไว้และค่อยๆล้มลงเมื่อฟางเหยาค่อยๆลดตัวลงพร้อมๆกับเขาเพราะเขากอดนางเอาไว้ เลือดไหลออกจากมุมปากเพราะกำลังภายในที่เขาใช้กับพัดที่พังไปแล้วหล่นที่พื้นพร้อมกับเลือดที่ไหลไม่หยุด“อาจารย์หยาง ท่านมาทำอะไรที่นี่”“ใคร…ใช้ให้เจ้าตามคนร้าย…นั่นมา”“ข้า…ท่านลุกไหวหรือไม่ ท่านบาดเจ็บหนัก”“เจ้า…ปลอดภัยหรือไม่ บาดเจ็บที่ใด…หรือไม่”“ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ข้าจะรีบพาท่านไปทำแผล”“ไม่ อย่าให้..ผู้ใดล่วงรู้..”“เช่นนั้นจะทำอย่างไรเจ้าคะ”“พยุงข้ากลับไปที่ห้องพักก็พอ”“เจ้าค่ะๆ ท่านค่อยๆลุกนะเจ้าคะ”ฟางเหยานึกตกใจไม่น้อย บาดแผลนั้นแม้ไม่ได้หนักแต่ก็ทำให้เลือดของเขาไหลไม่หยุด ชุดขาวที่เขาสวมอยู่บัดนี้เต็มไปด้วยเลือดจนนางนึกกลัวว่าเขาจะเป็นอันตรายเขาเอาตัวเองบังนางไว้โดยกอดนางหลังจากกำจัดก้านไผ่ที่แหลมคมนับร้อย แต่เกินกว่าจะควบคุมได้หมดเลยปกป้องนางในตอนสุดท้ายห้องพักอาจารย์หยาง“ยะ…แย่แล้ว แผลท่านเลือดไหลไม่หยุด”“กล่องนั้น…เจ้าไปหยิบมาที”“ข้า…”นางวิ่งไปตามคำสั่งและรีบยกกล่องทำแผลที่ครั้งก่อนเขาก็ใช้รักษานาง “ท่านต้อง…ถอดชุดออกก่อน ข้าจะรีบทำแผลให้นะเจ้าคะ”“ไม่ต้อง ข้า…จัดการเองได้

    Last Updated : 2024-12-29
  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 18 ความลับของเรา

    “ท่านปล่อยข้าก่อนสิ ข้าอยู่ท่านี้ข้าเจ็บแผล”“ก็ได้ หากเจ้ารับปากว่าจะไม่หนีก่อนที่จะฟังจบ”“ข้าบอกแล้วว่า…จะไม่หนีข้าพูดแล้วไม่คืนคำหรอก”เขายอมปล่อยนางได้ในที่สุด นางห่มผ้าให้เขา นางดึงผ้าม่านรอบเตียงเขาลงและกลับมานั่งทำแผลให้ตัวเอง นางค่อยๆปลดชุดออกเพราะคิดว่าเขานอนแล้ว แต่อาจารย์หยางก็ยังมิวายเปิดม่านออกมาทั้งๆที่นางปลดชุดออกไปแล้ว“ท่านจะทำอะไรน่ะ”หยางเฟิ่งหยวนรีบหันกลับเข้าไปที่เตียงทันที เขาไม่รู้ว่านางถอดเสื้ออยู่และทันได้เห็นบาดแผลและไหล่เปลือยนั่นเข้าพอดี“ข้าขอโทษ ข้า…ไม่คิดว่าเจ้าจะ…”“เงียบเถอะ ข้าบอกให้ท่านพักผ่อนอย่างไรเล่าหากท่านยังเป็นเช่นนี้ ข้า…”“อย่าไปนะ!! ข้าสัญญาว่าจะไปโผล่หน้าออกไป แต่เจ้า…ช่วยฟังข้าก่อน”“ท่านอยากพูดอะไรก็พูดมา”“เจ้า…เจ็บหรือไม่”“ข้าชินแล้ว”“เจ้าบาดเจ็บบ่อยงั้นหรือ”“ไม่ใช่ แต่ความเจ็บแค่นี้ข้าทนไหว”“ข้ากับจ้าวลู่อินแค่รู้จักกันมาก่อน ที่จริงต้องบอกว่าข้ากับบิดานางท่านอ๋องจ้าวรู้จักกันมาก่อนแต่ว่าระหว่างข้ากับนางไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกัน ทั้งก่อนหน้านี้ และตอนนี้ก็ไม่มี”“ตอนนี้ไม่มี แต่ต่อไป…”“ทั้งเมื่อก่อน ตอนนี้และจากนี้ก็จะไม่มีท

    Last Updated : 2024-12-29
  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 19 ทำแผลให้ใหม่

    “แต่พวกเขาเป็นศิษย์กับอาจารย์!!”“เงียบหน่อย ตงลี่ยังไม่ได้เดินเข้าไปในห้องนะ”ฟางเหยาเผลอตัวซุกกลับไปที่แผ่นอกกว้างของเขาโดยไม่ตั้งใจ เฟิ่งหยวนลอบมองออกไปนอกห้องและยิ้มอย่างพอใจ ตงลี่กลับเข้าไปตั้งนานแล้วและไม่ได้เห็นนาง เขาคิดว่าหากนางยังซุกตัวอยู่แบบนี้ไม่นานคงเป็นลมเพราะหายใจไม่ออกเป็นแน่ แต่จะหาข้ออ้างใดไม่ให้นางกลับไปดีละ“ดูเหมือนว่าวิชาทำแผลให้ตัวเองของเจ้ามันจะไม่ได้ผลนะ ผ้าหลุดหมดแล้ว มานี่สิ”“ข้ากลับไป…”“เราตกลงกันแล้วว่าเรื่องคืนนี้จะให้ผู้ใดล่วงรู้ไม่ได้ หากพรุ่งนี้มีคนถาม เจ้าก็บอกไปว่าข้าสั่งให้เจ้าคัดคัมภีร์ในห้องจนดึกเลยจัดที่นอนให้ในหอคัมภีร์ก็แล้วกัน มานี่อย่าดื้อเลย เลือดเจ้าออกอีกแล้ว”เขาจูงมือนางมาและจับตัวนางนั่งลงราวเด็กห้าขวบและเดินไปเลือกเสื้อคลุมที่ตัวเล็กหน่อยเดินกลับมา“ถอดเสื้อเจ้าออก”“แต่ว่า…”“เปลี่ยนใส่ชุดนี้ก่อน พรุ่งนี้จะได้มีชุดสวมกลับไป เร็วเข้าสิ ไม่ต้องห่วงหรอก เจ้าลืมแล้วหรือว่าข้าเคยเห็นมากกว่านี้มาแล้ว”“อาจารย์หยาง หากว่าท่านพูดอีกครั้ง…”“เจ้าไม่มีทางเลือกแล้วละ ตงลี่อาจจะออกมาดูอีกเมื่อใดก็ได้เจ้ากล้าออกไปหรือไม่เล่า และเจ้าจะบอกเพื่อน

    Last Updated : 2024-12-30
  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก    ตอนที่ 20 ข้าอยากกอดเจ้า

    เขาค่อยๆสวมให้นาง แต่สวมเพียงข้างเดียว ฟางเหยาหันหน้ามาเป็นเชิงถาม“เหตุใดไม่สวมอีกข้าง”"เจ้าบาดเจ็บอยู่ “แต่สวมแบบนี้มันไม่ประหลาดไปหน่อยหรือ”“ไม่หรอกน่า เจ้าคิดมาก มานี่เถอะ ข้าอยากกอดเจ้า”ฟางเหยาค่อยๆขยับตัวเข้าไปใกล้ๆเขาแต่ก็ยอมให้เขากอด ไม่น่าเชื่อว่าทำสงครามเย็นกับเขามาเสียหลายเดือน แค่เหตุการณ์เดียวกลับกลายเป็นต้องมานอนร่วมเตียงกับเขาเสียแล้ว อุตส่าห์หักห้ามใจแล้วแท้ๆ“เจ้าคิดสิ่งใดอยู่งั้นหรือ”“เปล่า”“โกหก เจ้ากำลังคิดเรื่องที่ผ่านมางั้นหรือ”“ข้าก็แค่…สงสัย”“เจ้ากำลังสงสัยเรื่องของข้ากับจ้าวลู่อินอีกแล้วสินะ”ในเมื่อไม่อาจเลี่ยงได้เขาก็จะบอกนางในบางเรื่องที่นางสงสัย เขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังนางนานนักหรอก อีกไม่นานเขาก็จะบอกนางเอง“ข้าสงสัยเหตุการณ์ครั้งก่อน ท่านแค่สั่งกักบริเวณนาง ไม่ลงโทษหนัก”“ข้ามีข้อตกลงกับบิดานางเอาไว้ นางจะถูกส่งกลับจวนอ๋องในเวลานี้ไม่ได้ และโทษเก่าที่นางต้องรับก็ยังมีอยู่ และระหว่างข้ากับท่านอ๋องเองก็มีภารกิจบางอย่างที่ต้องร่วมมือกัน เรื่องที่ยังส่งพวกนางกลับไม่ได้ เลยต้องหาวิธีอื่น หวังว่าเจ้าจะเข้าใจข้าในเรื่องนี้”“ภารกิจงั้นหรือ”“ใช่ แต่

    Last Updated : 2024-12-30
  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 21 ไม่อยากเป็นอาจารย์แล้ว

    “นี่ท่านขู่ข้าหรือ”“ไม่อยากให้ขู่ก็ลงมานอนดีๆ ถึงเวลาข้าจะปล่อยเจ้ากลับไปแน่นอน”สองเค่อถัดมา“เจ้าจะมาตอนพักใช่หรือไม่”“ใช่เจ้าค่ะ”“แล้วตอนบ่ายละ”“ตอนนั้นไม่ต้องเปลี่ยนผ้าพันแผลเสียหน่อย”“งั้นตอนเย็นจะมาใช่หรือไม่”“เฮ้อ….เฟิ่งหยวน ข้าพูดเรื่องนี้รอบที่ห้าแล้วนะ หากว่าท่านไม่ยอมปล่อยข้ากลับเสียที ครานี้คงไม่ต้องได้มาอีก”คนตัวโตที่ยืนกอดด้านหลังไม่ห่างกำลังงอแงราวเด็กน้อยติดมารดาอยู่ไม่ยอมปล่อยให้นางกลับออกมา ฟ้าเริ่มจะสางแล้ว หากนางไม่รีบออกไปในตอนนี้เกรงว่าคงมีคนจับได้เป็นแน่“เอาละ เราคุยกันแล้วท่านก็รักษาท่าทีด้วย มิใช่ทำตัวเช่นนี้ ลืมภาพลักษณ์ท่านเซียนหยาง เทพผู้เย็นชาดุจน้ำแข็งไปแล้วหรือเจ้าคะ”“ข้านะหรือเย็นชาดุจน้ำแข็ง ผู้ใดเรียกข้าเช่นนั้นกัน”“เขาก็เรียกกันทั้งสำนัก เอาละ ข้ากลับก่อนละ”“เดี๋ยวสิ เจ้ายังไม่ได้จูบข้าเลย”“อาจารย์หยาง ให้มันพอดีบ้างเถอะ….”เขาไม่ฟังคำทักท้วงนั่นแต่ดึงนางมาจูบเลย ฟางเหยาต้องยอมแพ้ลูกตื๊อของเขาอีกครั้ง กว่าเขาจะยอม ปล่อยนางก็ต้องสะกิดอยู่นาน“เฮ้อ….ไม่อยากเป็นอาจารย์แล้ว”“ทนอีกแค่สี่เดือนเท่านั้นเอง ข้าไปก่อนละเจ้าค่ะ”“เจอกันในชั้นเรียน”

    Last Updated : 2024-12-31
  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก    ตอนที่ 22 ก็แค่ขยะแผ่นหนึ่งเท่านั้น

    เขาดึงนางไปจูบอีกครั้ง ฟางเหยาไร้หนทางทัดทาน จะดุก็แล้ว ข่มขู่ก็แล้ว สายตาออดอ้อนราวลูกสุนัขนั่นทำให้นางยอมแพ้ได้ทุกครั้งจนนางทำอะไรไม่ได้เลย วันนี้นางวนมาที่ห้องพักเขาเกินสามรอบแล้ว หากยังเป็นเช่นนี้ต่อ ท่านหญิงจ้าวและคนอื่นๆคงได้สังเกตเห็นเข้าสักวัน แต่ดูเหมือนลูกหมาตัวโตนี้จะไม่รู้สึกกลัวเลยว่าจะถูกจับได้“พอแล้ว ข้าไปละ”“เจอกันตอนเย็นนะ”“เฮ้อ….”ฟางเหยาไม่พูดอะไร นางเดินเปิดประตูออกมาและพบว่าจ้าวลู่อินยืนรออยู่ด้านนอก แม้นางจะตกใจแต่ก็ข่มอารมณ์เอาไว้ แต่ก็ยังไม่พ้นสายตาของจ้าวลู่อิน“ลี่ฟางเหยา เจ้ามาทำอะไรที่นี่”“ข้า….ถูกใช้ให้เอาของมาให้อาจารย์หยาง”“เจ้าหายเข้ามาในห้องเขาตั้งนาน เจ้า…”“จ้าวลู่อิน เจ้ามาทำอะไรที่นี่”“พี่เฟิ่งหยวน ข้า….”นางเดินเข้าไปหาเฟิ่งหยวนทันทีและจับแขนเขาเอาไว้ เขาหันมามองหน้านางทันที แต่สีหน้าของฟางเหยาไม่ได้แสดงอาการใดๆแต่กลับทำให้เขาเริ่มกลัวใจนาง ให้นางแสดงสีหน้าว่าโกรธเสียดีกว่าที่จะทำเมินเฉยเช่นนี้“พี่เฟิ่งหยวน นางมาทำอะไรที่นี่”“ข้าหมดธุระแล้ว เชิญพวกท่านตามสบาย”แม้ว่าเขาจะไม่มีท่าทางที่ผิดปกติ แต่สายตาที่มองตามอีกคนหนึ่งไปก็จับพิรุธได้แต่ไ

    Last Updated : 2024-12-31
  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 23 ข่าวสำคัญจากป่าไผ่

    ยามซวี (20.00 น.)“เหยาเหยา เจ้าจะไม่ไปงั้นหรือ”“ข้า…”“ข้าจะแนะนำเจ้าอีกอย่างนะ เวลาที่มีเรื่องที่ทะเลาะกันหรือมีเรื่องขัดแย้ง เจ้าอย่าหนีเพราะว่ามันจะทำให้เรื่องราวลุกลามและปัญหาก็จะคาใจเจ้าไปเรื่อยๆ มันไม่มีทางดีขึ้นหรอก”“ก็ได้ ข้าจะไป”“ไปเถอะ”“แล้ววันนี้เจ้าไม่ไป…”“ไม่ละ ข้า….”“หืม เจ้าเป็นอะไร”“ข้าเป็นระดู ไม่อยากออกไปไหนเขาเองก็รู้แล้ว”“อ้อ…เช่นนี้นี่เอง”“เจ้ารีบไปเถอะ”“เช่นนั้นข้าไปก่อนนะ”ป่าไผ่ ยามซวีหนึ่งเค่อ“มาเร็วเกินไปหรือไม่นะ”มีเสียงบางอย่างดังขึ้น ฟางเหยาจึงหลบซ่อนตัวในป่าไผ่เพื่อดูผู้ที่บุกรุกเข้ามา น่าจะเป็นคนเดียวกับเมื่อวานที่นางเจอ“เขากล้ามาที่นี่สองวันติดๆกันเลยงั้นหรือ”นางหลบด้านหลังก้อนหินใหญ่ในป่าไผ่จึงได้ยินคนร้ายคุยกัน“เจ้าแน่ใจว่าตราตั้งอีกชิ้นหนึ่งนั่นอยู่ที่นี่”“ไม่ผิดแน่ แต่แปลกที่ตามหามานานกลับไม่พบ ไม่รู้ว่าเจิ้นหัวมันเอาซ่อนไว้ที่ใดกันแน่”“เจ้าแน่ใจว่าค้นทั่วหอคัมภีร์นั่นแล้ว”“แม้แต่หอพระและห้องของเจิ้นหัวก็ไปมาหมดแล้ว ไม่เจอ”“หรือเขาจะส่งมอบให้คนในราชสำนักแล้ว หรือว่าเจ้าอ๋องนั่น!!”“ไม่มี จวนอ๋องจ้าวข้าก็ส่งคนไปค้นมาแล้วก็ไม่พบ แต

    Last Updated : 2024-12-31

Latest chapter

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 42 ข้าต้องหาเจ้าให้พบ

    ฟางเหยาเร่งฝีเท้าเข้าไปใกล้ชาวบ้านที่ดักซุ่มอยู่ “ตอนนี้แหละ ค่อยๆขนออกไปอย่าให้พวกมันเห็น”"ท่านจอมยุทธ์ แล้วระเบิดเล่าขอรับ"“พวกท่านตามข้ามาสักสามคน เราจะเบี่ยงความสนใจจากกองเสบียงนี่ก่อน ตอนนี้ด้านหน้ายังสู้กันอยู่ พวกมันไม่มีคนเฝ้าคลังนี้รอข้าให้สัญญาณ พวกท่านก็เผาได้เลย ตอนนี้ขนอะไรออกไปได้ก็รีบเอาออกไปให้ได้มากที่สุด”“จะหมดแล้วขอรับ”“ดีมาก ดูแลให้พวกเขาออกไปอย่างปลอดภัยด้วย”“ขอรับ”“เฟยหยง เจ้าไปดูด้านหน้ากับข้า”อินทรีสาวรับคำและบินนำนางไปทันที วิหควายุตามมันไปติดๆ นางเห็นว่ากำลังที่บุกมานั้นมีจำนวนน้อยกว่าข้าศึกมากนัก แต่เหตุใดจึงกล้านำกำลังบุกมา “จำนวนน้อย หรือว่าเป็นแผนล่อ แต่หากพลาดท่าอาจจะถูกฆ่าได้เลยนะ”ฟางเหยาเฝ้าดูเหตุการณ์ตรงหน้าฝ่ายทัพของชิงโจวเริ่มถอยร่น แม่ทัพทั้งสองของพวกเขาสั่งถอนกำลังเพราะพวกแคว้นหานส่งกำลังมาช่วยโอบล้อม “แย่แล้ว เฟยหยงส่งสัญญาณ”เฟยหยงอินทรีสาวส่งเสียงร้องดังสองครั้งเพื่อเป็นสัญญาณ ไม่นานเสียงระเบิดก็ดังขึ้น“เสียงนั่น อินทรีของเสด็จอา!! ฟางเหยา!!”เฟิ่งหยวนมองไปทั่วป่าเพื่อมองหาตัวอินทรีในความมืดแต่ก็ไร้ผล พวกเขาได้ยินเพียงเสียงและในตอนน

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก    ตอนที่ 41 "สองวิหค"

    ไม่นานที่เฟิ่งหยวนตัดสินใจที่จะฟื้นฟูร่างกายอีกครั้งเพื่อจะได้มีแรงที่จะตามหาลี่ฟางเหยา เขากลับมาเริ่มฝึกยุทธ์อีกครั้งตามคำแนะนำขององค์ชายเก้าและไม่ไปจากชิงโจว ซึ่งเขาส่งจดหมายไปทูลฝ่าบาทเองเพื่อรอฟังข่าวของแคว้นหานที่เริ่มมีการเคลื่อนไหวด้วย“พี่แปด ท่านพักหน่อยเถอะ”“มีข่าวเพิ่มเติมหรือไม่”เขาเพียรถามองค์ชายเก้าเช่นนี้ทุกวัน แม้ว่าจะรู้คำตอบดีจากสีหน้าที่กระอักกระอ่วนนั่นแต่เขาจะไม่ยอมแพ้อีกแล้ว ตอนนี้พวกเขามีภารกิจเพิ่มโดยการเฝ้าระวังแคว้นหานที่อยู่ห่างออกไปที่เริ่มเคลื่อนไหวเข้ามาและยกทัพมาประชิดฝั่งตะวันออกของชิงโจวฮ่องเต้มีรับสั่งให้แม่ทัพบูรพาและแม่ทัพใหญ่ทั้งสองฝั่งมาร่วมเฝ้าสังเกตการณ์ องค์ชายทั้งสองจึงคอยอยู่ช่วยตั้งรับทางนี้ ท่านอ๋องจ้าวนำทัพออกไปยังชายแดนตะวันออกได้ครึ่งเดือนแล้วเพื่อสังเกตการณ์“มีเพียงเรื่องกองทัพของแคว้นหานที่ลักลอบเข้ามาสืบข่าว แต่ถูกคนของท่านอ๋องจับได้ มันให้การสารภาพว่าต้องการบุกโจมตีเมือง ครั้งนี้พวกมันเอาเครื่องทุ่นแรงมาด้วย”“เจ้าหมายถึง….”“ดินปืน อาวุธหนัก ระเบิดและศาสตราวุธที่ผลิตโดยห้วนตู๋”“หึ เป็นอันรู้กันว่าพวกมันร่วมมือกันจนได้”ห้วนตู๋ถ

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 40 จบการศึกษา

    จวนเสนาบดีเสนาบดีลี่ยื่นถาดที่วางของสองสิ่งเอาไว้ให้กับองค์ชายแปด ร่องรอยของเขาไม่ได้ต่างกับ หยางเฟิ่งหยวนเท่าใดนัก คงผ่านการร้องไห้มาหนักในช่วงสองสามวันมานี้เช่นกันเมื่อรู้ว่าบุตรสาวเพียงคนเดียวหายไปจากจวนเขาไม่รับแขกและไม่ออกว่าราชการเอาแต่เก็บตัวอยู่ในจวน ซึ่งวันนี้เป็นวันที่ห้าแล้วที่ลี่ฟางเหยาจากไป องค์ชายแปดจึงเดินทางมาพบเขา“นี่คือสิ่งที่นางทิ้งเอาไว้ในห้องก่อนที่นาง….จะจากไปพ่ะย่ะค่ะ”เฟิ่งหยวนหันไปมองสิ่งที่อยู่ในถาด ตราราชลัญจกรของปลอมที่นางชิงมาจากคนร้ายในคืนนั้น และ….มือเขาสั่นเล็กน้อยเมื่อเอื้อมมือไปจับแหวนที่เขาสวมให้นางก่อนหน้านั้น นี่นางคิดจะตัดขาดกับเขาเลยงั้นหรือถึงได้ของสิ่งนี้คืนให้เขา“องค์ชาย…กระหม่อมไม่ทราบว่ามันเกิดอะไรขึ้น จู่ๆนางถึงตัดสินใจเช่นนี้”“ท่านเสนาบดี เรื่องนี้เป็นความผิดของข้าเอง ขอบคุณที่ท่านช่วยเก็บสิ่งเหล่านี้เอาไว้ให้ข้า นางจะต้องปลอดภัย ข้าส่งคนให้ไปหานางแล้วแม้จะต้องพลิกทั้งแผ่นดินแคว้นฉินเพื่อหาตัวนางข้าก็จะต้องทำ”“ขอบพระทัยองค์ชายพ่ะย่ะค่ะ”เสนาบดีลี่คุกเข่าลงตรงหน้าองค์ชายด้วยความปลาบปลื้มที่เขาไม่ทิ้งบุตรสาวของนางแม้ว่านางจะทำเรื่องที่

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก    ตอนที่ 39 นางไปแล้ว

    “ข้าไม่ได้ทำสิ่งใดผิด ข้าก็แค่อยากได้คนของข้าคืน นางเป็นคนแย่งองค์ชายของข้าไปเหตุใดข้าต้องปล่อยนางไปด้วยข้าแค่ทำสิ่งที่ถูกต้อง”“หึ สิ่งที่ถูกต้องงั้นหรือ”“จ้าวลู่อิน สิ่งที่ถูกต้องมาโดยตลอดก็คือข้าไม่ได้คิดอะไรกับเจ้า คนที่ข้ารักและจะแต่งงานด้วยมีเพียงลี่ฟางเหยาผู้เดียว ข้ากับนางหมั้นหมายกันแล้วเหลือเพียงแค่พิธีการและราชโองการจากเสด็จพ่อเท่านั้น ข้าไม่เคยรู้สึกอะไรกับเจ้า ข้าพูดกับเจ้าชัดเจนเกินสิบรอบแล้วแต่เจ้าก็ยังเอาแต่หาเรื่องนาง ครั้งนี้ขออภัยท่านอ๋อง ข้าคงปล่อยนางไปอีกไม่ได้”ท่านอ๋องอับอายจนไม่รู้จะทำเช่นไร การกระทำของนางครั้งนี้เกินให้อภัยดังที่องค์ชายตรัสมาจริงๆ เขาทำได้แค่ก้มลงคำนับและยอมรับเท่านั้น“ท่านพ่อ!! ไม่นะเจ้าคะ ข้า…”“หุบปากของเจ้าเสีย เจ้ายังก่อเรื่องไม่พองั้นหรือ”“ข้า…”“อีกเรื่องที่พวกเจ้าต้องรู้เอาไว้ นางเป็นไส้ศึกที่คอยลอบส่งสารที่พวกเจ้าวางแผนกันให้ศัตรู ผ่านคุณชายต่างสำนักนั่นโดยลอบส่งทางจดหมายมากับสาวใช้”ทุกคนหันไปมองหน้านางอย่างคิดไม่ถึง แต่วิหคอัคคีรู้เพราะเขาเค้นถามเรื่องนี้กับพวกห้วนตู๋และลอบฟังพวกมันคุยกันมาก่อนหน้านี้จึงรู้ดีว่าผู้ใดที่หักหลัง“เ

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 38 "วิหคอัคคี!!"

    นางค่อยๆหันไปมองใบหน้าของบุรุษหนุ่ม ที่พึ่งร่วมเตียงเคียงหมอนกันมาเมื่อครู่ สายตาเขาร้องขอให้รับฟังแต่นางในตอนนี้ไม่มีความมั่นใจใดๆกับคนตรงหน้าทั้งสิ้น“นางเรียกท่านว่า….องค์ชายงั้นหรือ”“ฟาง….ฟางเหยาเจ้าต้องฟังข้า ข้าอยากจะบอกเจ้า…อยู่หลายครั้ง…”“ผู้ใดบ้าง….”เขาละล่ำละลักเพราะเกรงว่านางจะโกรธเขา นางตรงหน้าในตอนนี้ไม่ได้ทำให้เขามั่นใจสักนิดว่าจะยอมฟังที่เขาจะอธิบาย“ขะ…ข้า…”“เช่นนั้น แล้วเขาละเป็นผู้ใด”“ตะ..ตงลี่เป็น…น้องชายของข้าองค์ชายเก้า”“หึ…หึหึ องค์ชายสองพระองค์อยู่ที่สำนักศึกษา เช่นนั้น….กู้เป่าเป้ย….”“ชะ…ใช่ นางรู้ แต่ว่าเจ้า….”“พอทีหยางเฟิ่งหยวน ไม่สิ องค์ชายแปด…”จ้าวลู่อินเห็นจังหวะที่นางไม่ทันระวัง นางจับดาบของคนร้ายและพุ่งตัวไปหาทันทีแม้จะรู้ว่านางเป็นผู้ใดแต่นางก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ “นางโจรชั่ว ตายเสียเถอะ”""อย่านะ!!""ดาบนั้นพุ่งไปจะเสียบบริเวณหลังของฟางเหยา แต่แรงพัดจากที่ใดไม่ทราบผลักนางจนกระเด็นไปอย่างแรง เสียงอินทรีคู่ดังระงมบนท้องนภาที่มืดมิดพร้อมกับบุคคลอีกคนหนึ่งที่ลงมายืนด้านหลังของวิหควายุ นางไม่ได้มองเขา นางกับองค์ชายแปดยังคงมองหน้ากันไม่ได้ละสายตาไปไห

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 36 ข้าเป็นของท่านเท่านั้น (NC)

    ลี่ฟางเหยาคำนับให้เขาและทั้งคู่จึงเริ่มเต้นรำด้วยกัน ท่วงท่าของลี่ฟางเหยานั้นสะกดทุกสายตาดังคาดเพราะความอ่อนช้อยงดงามของการเต้นรำนั้นนางทำได้อย่างไม่มีที่ติ แม้กระทั่งกว้านเหมาเองก็เริ่มลุ่มหลงนางแล้วเช่นกัน“งดงามเกินไปแล้ว พี่แปด”“ข้าต้องรู้สิ”แต่สายตาเขาที่มองไปที่นางยังไม่ดีขึ้นแม้ว่านางจะงดงามราวบุปผาบานสะพรั่งแต่มิใช่มากับชายอื่นเช่นนี้ อย่างไรเรื่องนี้เขาก็รับไม่ได้อยู่ดี เพลงจบแล้วเมื่อทั้งคู่คำนับให้กัน ฟางเหยาเดินออกไปทันทีแต่กว้านเหมาดึงแขนนางเอาไว้ เฟิ่งหยวนขยับกายทันทีและจะพุ่งตัวออกไป ตงลี่ต้องคอยห้ามไม่ให้เขาทำการบุ่มบ่าม“พี่แปด”“ข้าจะทนอีกเพียงนิดเดียวเท่านั้น”“เขาต้องการยั่วท่าน เหตุใดท่านมองไม่ออกอุบายเช่นนี้..”“ข้าจะฆ่ามัน”“ใจเย็นก่อน”“มันกล้าจับมือนาง”“พี่แปด”ลู่อินนั่งดื่มชาอยู่ด้านหลังโดยไม่มีผู้ใดสังเกตเห็น นางรู้ว่าอีกไม่นานหยางเฟิ่งหยวนจะทนไม่ไหว ให้กว้านเหมายั่วเขาอีกเพียงนิดเดียว เฟิ่งหยวนคงกลายร่างในห้องโถงนี้เป็นแน่“คุณชายกว้าน ข้าทำตามข้อตกลงแล้ว”“ใช่ ข้ารู้ แต่ว่าพวกเราต้องไปนั่งก่อน การแสดงยังไม่เริ่ม พวกเขาจัดโต๊ะให้ตัวแทนแล้ว ทางนี้”ฟางเห

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 35 คู่ออกงาน

    “คุณชายมีเรื่องใดเชิญกล่าวมาได้เลยเจ้าค่ะ”“ข้าเพียงอยากหารือกับเจ้าเรื่องการแสดงในอีกสองวันข้างหน้า ที่จริงไม่ควรมาขอร้องเจ้า แต่ว่า…”“อ้อ เช่นนั้นก็ได้ เป็นความลับสินะ ได้สิ เช่นนั้นเราไปทางนั้นกันเจ้าค่ะ สะดวกกว่า”“แม่นางเชิญ…”ฟางเหยาเดินนำเขาไปที่สระบัวที่นางและเป่าเป้ยชอบไปนั่งพักที่นั่น เฟิ่งหยวนหันไปพบเข้าพอดี สายตาของเขาโกรธมากเมื่อเห็นว่าฟางเหยาเดินไปกับบุรุษหนุ่มนั่นตามลำพัง“ตงลี่!!”“อาจารย์หยาง มีสิ่ง…..ตายละวา เป่าเป้ยอยู่ที่ใดกันละนั่น ข้าไปถามเอง”“ไปจัดการที ข้ากำลังติดงานอยู่”“ไม่ต้องห่วง”เขารีบไปทันที สายตาเขาที่มองไปที่ฟางเหยานั้นไม่วางตาจนจ้าวลู่อินมองตามและเห็นว่าเขามองสิ่งใด นางลอบยิ้มแต่ไม่ไปยุ่งกับเขา นางรู้แล้วว่าจะทำเช่นไรต่อดีในอีกสี่วันที่เหลือนี้“ว่าอย่างไรนะ ท่านอยากให้ข้า…”“ใช่ เป็นคู่เต้นให้ข้าในพิธีเปิด สองสถาบันต้องเปิดงานด้วยกัน ข้ายังไม่มีคู่ที่เหมาะสม ก็เลยลองมาขอร้องเจ้าดู หากเจ้าไม่รังเกียจ”“อ่อ นั่น…คือว่าข้า….”“ข้านึกแล้วว่าเจ้าต้องปฏิเสธ คงเพราะอาจารย์ผู้นั้น”“เอ่อ คุณชาย เหตุใดท่านจึง…”“สายตาของพวกท่านไม่ได้เหมือนอาจารย์กับศิษย์ ข

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก    ตอนที่ 34 ภรรยาเพียงหนึ่งเดียว

    “วันนี้เราพอแค่นี้ก่อนเถอะเจ้าค่ะ ข้าแค่อยากตอบแทนท่านที่….”“เจ้ามายั่วข้าเช่นนี้ แล้วจะทิ้งข้าแล้วงั้นหรือ”“แต่ท่านสัญญาแล้ว แม้ว่าจะหมั้นหมายแล้ว แต่ท่านจะไม่บังคับข้า ใช่หรือไม่”“เฮ้อ….ก็ได้ ฟางเหยา มานี่สิ”เขาดึงนางเข้ามากอดพร้อมกับห่มผ้าให้ เฟิ่งหยวนจับมือนางขึ้นมาและสวมบางอย่างไปที่นิ้วของนาง เป็นแหวนวงเล็กที่ประดับไพลินสีน้ำเงินเข้มล้อมด้วยอัญมณีสีเงินรอบๆ“นี่คือ….”“ของหมั้น เจ้าสวมมันไว้ ต่อไปจะได้ไม่มีคนมายุ่งกับเจ้า ข้าหวง ไม่อยากให้เจ้าถูกคนอื่นเฝ้ามอง แค่จ้องก็ไม่ได้”“แต่ข้าไม่มีสิ่งใดให้ท่านเลย”“เจ้าดูนี่สิ”เขาชูนิ้วของเขาที่มีแหวนเหมือนกันนี้อีกวงซึ่งเขาสวมอยู่“แหวนคู่รัก”“ไม่ใช่ นี่เป็นแหวนคู่ที่ทำเอาไว้นานแล้ว ท่านแม่ข้าทำให้เพื่อให้ข้ามอบมันแก่หญิงที่จะมาเป็นภรรยา ตอนนี้ข้าถอดออกให้เจ้า นั่นแสดงว่าเจ้าคือภรรยาเพียงหนึ่งเดียวของข้าแล้วลี่ฟางเหยา”เป็นคำขอแต่งงานที่แม้จะรวบรัดและดูมัดมือชกแต่ก็ซาบซึ้งกินใจจนคนฟังอดน้ำตาไหลไม่ได้จริงๆ ฟางเหยากอดแหวนนั้นเอาไว้พร้อมกับเฟิ่งหยวนที่ดึงนางมากอดเอาไว้พร้อมกับจูบที่หน้าผากนาง“นอนพักเอาแรงสักหน่อยเถอะ อีกสองชั่วยามข้

  • นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก   ตอนที่ 33 ทำตามตำราบอก (NC เบาๆ)

    “นั่นแหละที่น่ากลัว ท่าน…อื้อ…เฟิ่งหยวน อย่านะ ไม่เอาข้ายังไม่พร้อม อ๊าา….”มือของนางถูกเขารัดด้วยสายชุดจนดึงไม่ออกเมื่อเขาเลื่อนตัวลงไปยังกลีบดอกไม้งามที่เขาใช้นิ้วสัมผัสมาหลายวัน มาถึงวันนี้เขาจะลิ้มรสมันอย่างลึกซึ้งอีกครั้ง“เฟิ่งหยวนอย่านะ ข้า…อ๊าา….”สัมผัสจากลิ้นนั้นช่างต่างจากนิ้วของเขาโดยสิ้นเชิง ฟางเหยาไม่เคยรู้สึกวาบหวามและเสียวซ่านเช่นนี้มาก่อนในชีวิต ตรงที่ลิ้นเขาสัมผัสราวกับกระตุ้นให้นางต้องการมากขึ้นซึ่งได้ผล นางต้องการเขามากจริงๆ“เฟิ่งหยวน ท่านรังแกข้า…”เขาไม่ตอบนางแต่ลิ้นยังคงวนอยู่ที่ร่องกลีบนั้นอย่างระมัดระวัง นางส่งเสียงครางจนทำให้เขาทนแทบไม่ไหว ร่างที่แอ่นขึ้นรับสัมผัสทำให้เขาแทบบ้าตาย“ฟางเหยา เจ้าสวยงามทุกส่วนเสียจริง ข้าไม่ยอมให้ผู้ใดแตะต้องเจ้า แม้แต่มองก็ไม่ได้”หากว่าเขาไม่ได้เห็นว่ามีคนสนใจนางมากถึงเพียงนั้นเขาอาจจะไม่หึงนางขนาดนี้จนเร่งเร้านาง แต่เขาก็สัญญากับตัวเองเอาไว้หากนางไม่ยินยอมเขาก็จะไม่ทำร้ายนางก่อนเวลาที่สมควร“เฟิ่งหยวน ข้าทนไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ ได้โปรด อ๊าา….ไม่นะ”เขาจับขานางลอยขึ้นตั้งตรงกับหลัง ลิ้นยังไม่หยุดโลมเลียกลีบดอกไม้ชื้นแฉะตรงหน้า มื

DMCA.com Protection Status