เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 91
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-07 18:39:29
บทที่เกี่ยวข้อง
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 92
เขารู้เหรอว่ากำไรนั่นมันคืออะไร? ไม่ได้การแล้วเธอต้องหาวิธีช่วยเหลือตัวเองให้ได้ก่อน"โอ๊ย" หญิงสาวพยายามหนีบขาเข้าไม่ยอมให้เขาแยกมันออกจากกันได้ง่ายๆ แต่แรงเธอหรือจะสู้ผู้ชายได้ "เจ็บนะ!""ไม่อยากเจ็บก็อยากขัดขืนสิ""จะไม่ให้ขัดขืนได้ยังไงนี่มันร่างกายของฉัน""อยากเป็นแฟนกับฉันไม่ใช่เหรอ คนเป็นแฟนกันเขาก็ต้องทำแบบนี้อยู่แล้ว""ไม่ใช่ทุกคู่หรอกนะ""ไม่เคยได้ยิน" ความคิดของเขาผู้ชายที่คบกับผู้หญิงส่วนมากก็ต้องการเรื่องอย่างว่ากันทั้งนั้นแหละ"ก็ฉันนี่ไง" ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยมีแฟนมาก่อน แต่ถ้าผู้หญิงรักนวลสงวนตัว และผู้ชายที่ให้เกียรติผู้หญิงเขาจะไม่ทำอะไรแบบนี้"ถึงว่าทำไมเธอถึงเลิกกับไอ้หมอนั่น""คิดอกุศล!" เขาคงคิดว่าที่เธอเลิกกับแฟนเก่าเพราะแฟนไม่ยอมทำเรื่องอย่างว่า"ในสมองของฉันก็มีแค่เรื่องเดียวนั่นแหละ ถ้าอยากเป็นแฟนฉันก็ต้องยอม""แล้วคุณทำตามที่พูดหรือยัง""เปิดเผยตอนไหนก็ได้ แต่ตอนนี้รู้สึกอยากมากเลยขอก่อนแล้วกัน" ทีแรกคิดจะขู่ให้เธอกลัวเฉยๆ แต่ดูความอวบนูนสิ ถ้าปล่อยไปอย่าเรียกว่าเป็นผู้ชายเลย"หยุดนะไอ้บ้า!" ระย้ายกขาขึ้นหวังจะถีบ แต่มันดันเป็นช่องทางให้เขาซุกใบหน้าลงกับตรงนั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 93
หลังจากที่วางโทรศัพท์อลิสก็รีบกลับมาที่ห้องพัก ทันน์แค่มาส่งเธอที่ทำงานแล้วก็กลับไปรอรับเจ้านาย เพราะเจ้านายบอกว่าจะเข้ามาดึกๆ หน่อย"ระย้า?" มาถึงระย้าก็เก็บกระเป๋าเสร็จแล้วกำลังจะออกจากห้อง "ฉันไม่ให้เธอไปแบบนี้หรอกนะ""แล้วจะให้ฉันอยู่เสียเปรียบผู้ชายคนนั้นทำไม""เขาขืนใจเธออีกแล้วใช่ไหม ทำไมเธอถึงไม่กดเรียกฉันล่ะ""เราจะไปสู้พวกเขาได้ยังไง เธอก็รู้ว่าเขาเป็นใคร" กว่าจะมาเป็นบอดี้การ์ดของผู้ที่มีอิทธิพลได้ไม่ใช่ว่าจะจับฉลากมาแล้วได้เป็นเลย พวกเขาต้องผ่านการฝึกฝนมาแค่ไหน"ฉันจะโทรไปหาคุณทันน์""เธอลืมแล้วหรือว่าเขาสองคนเป็นพี่น้องแท้ๆ เกิดมาพร้อมกันด้วยซ้ำ""แต่คุณทันน์ต้องช่วยเราสิ""ปล่อยฉันกลับไปเถอะอลิสฉันสู้ไม่ไหวแล้ว""เธอจะกลับก็ได้แต่ต้องรอให้มันสว่างก่อน ฉันไม่ยอมปล่อยให้เธอกลับไปกลางคืนแบบนี้หรอกนะ""ก็ได้" ระย้าวางกระเป๋าลงแล้วค่อยๆ ถอยไปที่เตียงนอน ถ้าเดินทางตอนนี้เธอก็ไม่ไหวเหมือนกันแหละ ไม่รู้ว่าจะถึงหรือเปล่า"เธอกลับไปทำงานเถอะ""ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ""ที่ทำงานไม่มีใครคุม""ถ้างั้นเดี๋ยวฉันจะกลับมาใหม่เธอนอนพักนะ" อลิสไม่รู้จะทำยังไงดี เลยให้เพื่อนอยู่ต่อก่อนเผื่อว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 94
ไม่ต้องถามก็พอจะเดาได้ว่าทำไมตุนท์ถึงต้องนอนโรงพยาบาล เขากล้าทำกับน้องชายรุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอ"ทำไมไม่รอลงมาพร้อมกัน" เสียงนี้เอ่ยออกมาจากทางด้านหลัง อลิสที่ยืนใช้ความคิดอยู่ก็หันกลับไปมอง"คุณ.." ว่าจะถามเรื่องของตุนท์แต่ไม่ถามดีกว่า เจอสะบ้างจะได้หายซ่า"ไปทานข้าวกัน" ทันน์คิดว่ารู้แล้วล่ะว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ตรงนี้ แต่เขาก็ไม่ได้พูดถึงเหตุการณ์นั้น"ค่ะ"หลังทานข้าวเสร็จทันน์ก็มาส่งอลิสที่ห้องทำงานขณะที่นั่งทำงานอยู่เธอก็อดมองดูโต๊ะที่ระย้าเคยนั่งไม่ได้ รู้สึกเหมือนตัวเองขาดอะไรบางอย่างไปแต่ชีวิตคนต้องเดินไปข้างหน้า และทุกคนก็ต้องมีเส้นทางของตัวเอง นั่นมันคงเป็นทางที่ดีสำหรับเพื่อนแล้ว ส่วนเธอก็ยังมีครอบครัวที่ต้องคอยดูแล อลิสเลยพยายามปล่อยวางเรื่องนี้วันต่อมา วันนี้ตุนท์ออกจากโรงพยาบาลแล้ว เพราะแบบนี้แหละตุนท์ถึงไม่อยากให้ทันน์รู้เรื่องที่ตัวเองทำไว้ แต่ก่อนก็ไม่เคยรุนแรงขนาดนี้ มีครั้งนี้แหละจนถึงกับต้องส่งโรงพยาบาลกันเลยทีเดียวและเรื่องนี้ก็ถึงหูของนเรศวรผู้เป็นเจ้านาย เขาเลยต้องเรียกทั้งสองเข้ามาคุยกัน"มีเรื่องอะไรกันทำไมต้องลงไม้ลงมือถึงขนาดนี้ด้วย" นเรศวรรู้แค่ว่าพี่กับน้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 95
ระย้าที่นั่งอยู่ข้างแขกคนนั้นรีบลุกขึ้นเพราะกลัวว่าจะถูกลูกหลง พนักงานและลูกค้าโต๊ะข้างๆ ก็ลุกตามๆ กันไปจนบอดี้การ์ดที่เฝ้าระวังอยู่รอบนอกมองมาเห็นว่าด้านในกำลังมีเรื่องกันเลยรีบเข้ามาดู"เกิดอะไรขึ้นวะ" เข้ามาใกล้กายก็เห็นว่าเป็นตุนท์ที่กำลังล็อกตัวลูกค้าอยู่"ทำไมพวกมึงถึงทำร้ายร่างกายลูกค้าแบบนี้วะ ปล่อยกูนะเว้ยมันเจ็บไม่รู้หรือไง!!""ปล่อยก่อน" กายรีบเข้ามาแกะมือของตุนท์ออก"มันเกิดอะไรขึ้น""ถามเธอดูสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น" ตุนท์พูดพลางหันไปมองดูระย้าที่ยืนอยู่ห่างๆ"มันเกิดอะไรขึ้นครับ" กายเลยถามเอาความจากระย้าโดยให้ลูกน้องขวางลูกค้าคนนั้นไว้ไม่ให้ไปไหน"ไม่มีอะไรสักหน่อย""ไม่มี?" ประโยคนี้ออกจากปากของตุนท์เพราะเมื่อสักครู่เขาก็เห็นอยู่ว่าลูกค้ากำลังลวนลามเธอ"เห็นไหมผู้หญิงบอกว่าไม่มี แล้วพวกมึงจะรับผิดชอบยังไงกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่"นาทีนี้ตุนท์ไม่ได้สนใจคำพูดของลูกค้าแล้ว เขาจ้องหน้าเธอแบบไม่วางสายตาเลย"มันอาจเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน เชิญคุณลูกค้านั่งตามสบายเลยครับ ค่าอาหารคืนนี้ทางร้านจะขอรับผิดชอบเอง" กายเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อนไม่รู้ว่าความจริงมันเป็นยังไงกันแน่"แบบนี้ค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 96
ตุนท์หันหลังโดยที่ไม่ได้เปิดประตูให้อีกฝ่ายเข้ามา แล้วตั้งหน้าตั้งตาเดินเข้ามาแต่ยังไม่ถึงประตูหน้าบ้านด้วยซ้ำ ก็เห็นผู้หญิงคนที่เขาสงสัยว่าพักอยู่บ้านหลังนี้เหมือนกันหรือเปล่าก้าวผ่านธรณีประตูออกมา"?????" ไม่ใช่แค่ตุนท์หรอกที่ไม่รู้ว่าระย้าพักอยู่บ้านหลังนี้ ระย้าก็เช่นกันหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายเลย "คุณวิวัฒน์คะ" หญิงสาวเก็บอาการตกใจไว้ให้เนียนที่สุดก่อนจะตะโกนเรียกวิวัฒน์ที่ยืนอยู่หน้าบ้าน"จะไปไหน" ตอนที่เธอกำลังจะเดินผ่าน มือของตุนท์ก็ได้เอื้อมไปจับช่วงข้อศอกของเธอไว้ระย้ามองต่ำลงไปดูโดยที่ไม่ได้พูดแต่เธอใช้สายตาบอกอีกฝ่ายว่าเขาไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับเธอ"มีอะไรกันหรือเปล่าครับ" วิวัฒน์ที่ยังยืนอยู่นอกรั้วตะโกนเข้ามาถาม เพราะเห็นอยู่คาตาว่าผู้ชายคนนั้นรั้งตัวเธอไว้"เรื่องของผัวเมีย.."เพี๊ยะ!! ตุนท์ยังพูดไม่จบประโยคเลยด้วยซ้ำ ฝ่ามือเรียวก็สะบัดฟาดเข้าที่ใบหน้าเขาจนหัน ชายหนุ่มค่อยๆ หันกลับมามองหน้าเธอโดยใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มตรงที่ถูกตบเมื่อครู่"ปล่อย" หญิงสาวมองต่ำลงไปดูมือของเขาที่ยังคงจับแขนอยู่ เมื่อสักครู่เธอใช้อีกข้างที่เป็นอิสระตบหน้าเขา และมันก็เป็นข้างที่เธอถนัดด้วยเห็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 97
"คุณจะพาฉันไปไหน?" มารู้ตัวอีกทีรอบข้างไม่มีแสงไฟแล้ว มันดูมืดไปหมดเธอเลยหันไปมองหน้าเขา"กลับ""กลับไปไหน?" ระย้าพยายามมองดูข้างทาง ว่าเขาจะพาเธอไปที่ไหนกันแน่ และก็เห็นว่ามันคือทางออกนอกเมือง ซึ่งทางนี้จะมุ่งตรงไปสู่เมืองหลวง "คุณตุนท์จอดรถนะ!"แต่ตุนท์ไม่ฟังยังขับรถมุ่งหน้าออกนอกเมือง จนระย้าเอื้อมมือไปแย่งพวงมาลัยเอี๊ยดดด~"ทำอะไรของเธอ อยากตายหรือไง" โชคดีที่เขาควบคุมพวงมาลัยรถได้ จนตอนนี้รถหยุดอยู่ข้างทาง ระย้าปลดล็อกเข็มขัดนิรภัยโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ ..แต่ช้ากว่าอีกคน เขาเอื้อมมือมาปิดประตูรถเสียงดัง"ฉันไม่ไปกับคุณ""ทำไม ติดใจไอ้หัวหน้านั่นหรือไง""ใช่ฉันติดใจอืมม" สิ้นคำพูดเท่านั้นแหละริมฝีปากของเธอก็ถูกอีกฝ่ายขยี้จูบ มือเรียวยกขึ้นมาดันเขาให้ออกไปแต่ก็ไม่เป็นผล เขาเอื้อมมือไปปรับเบาะรถให้เอนลงพร้อมกับร่างของเธอตามด้วยร่างของเขาแบบติดๆ"อืออคนเลว!" หญิงสาวขยับใบหน้าเบือนหลบก่อนจะด่าว่า"ผู้หญิงชอบผู้ชายเลวๆ ไม่ใช่เหรอ""โรคจิตใครจะไปชอบผู้ชายเลว""หึ.." ตุนท์ยิ้มมุมปากก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นมานั่งที่เดิมระย้าเลยรีบปรับเบาะนั่งตรงพร้อมกับจัดเสื้อผ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 98
ระย้านอนตัวแข็งทื่อปล่อยให้ไอ้บ้านั่นมันกอด ถ้าขยับตัวมีหวังเสร็จมันตามที่มันขู่ไว้แน่จนเธอหลับไปพร้อมกับตุนท์อีกรอบ ตื่นมาอีกทีก็ดึกมากแล้ว ถ้าไม่เพราะปวดปัสสาวะก็คงจะยังไม่ตื่น หญิงสาวขยับมือของคนที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ให้ออกไป"โอ๊ย" แต่พอขยับออกร่างของคนที่นอนหลับอยู่ก็พลิกขึ้นคร่อม "ออกไปนะ!" ระย้าดันร่างของเขาให้ออกไปเพราะเธอต้องไปเข้าห้องน้ำแล้ว"จะแอบหนีเหรอ""แอบหนีที่ไหนล่ะฉันปวดเยี่ยว"ได้ยินว่าเธอปวดปัสสาวะสายตาคมมองต่ำลงไปดู ตอนนี้ชายของผ้าเช็ดตัวเปิดขึ้นมาจนจะถึงสะดืออยู่แล้ว และสายตานั้นก็ไปหยุดอยู่ตรงเนินอวบนูนที่ไม่มีอะไรปิดอยู่เลย"ฉันบอกให้ออกไปไงฉันจะไปเข้าห้องน้ำ.." หญิงสาวผลักเขาอีกที ครั้งนี้ตุนท์ยอมขยับออกตามแรงที่เธอผลัก"ไอ้เลว!" คำนี้หลุดออกมาตอนที่เธอกำลังจะก้าวเข้าห้องน้ำ "กรี๊ด" พอจะปิดประตูห้องน้ำตุนท์ก็จู่โจม "ถอยไปนะฉันจะปิดประตู!""ไม่ให้ปิด" อุตส่าห์ปล่อยไปเข้าห้องน้ำแล้วยังจะปากดีอยู่อีก"ไอ้เลวตุนท์!" ระย้ากระแทกเสียงใส่ก่อนจะหันเดินไปนั่งลงชักโครก เพราะถ้ายังคงต่อปากต่อคำกับมันอยู่มีหวังได้ราดแน่ "จะยืนมองทำไมอยู่อีกออกไปสิ" เขายืนมองแม้กระทั่งตอนที
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 99
"ถ้าตกลงแล้วนายก็ถอยออกไปสิ""จะเริ่มวันนี้เลยเหรอ""จะรออะไรล่ะ""วันนี้ไม่นับได้ไหม" ตายห่าแล้วเผลอรับปากไป มันแข็งขนาดนี้ถ้าไม่มีที่ให้ลงมีหวังขาดแน่เลย"เริ่มวันนี้เลยและก็เริ่มตอนนี้ด้วย ฉันดูเวลาไว้แล้ว ต่อจากนี้ไปอีกหนึ่งเดือน""ขอเวลานอกสัก 5 นาทีได้ไหม""อย่ามาลีลา""3 นาที""ไอ้ตุนท์!""ทำไมต้องเรียกแบบนี้ด้วย""ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะไม่ปรับปรุงนิสัย รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ปล่อยฉันจะได้กลับ""แข็งๆ อยู่อ่อนเลยเห็นไหมเนี่ย""เรื่องของแก""อ้าว พูดแบบนี้เดี๋ยวก็ได้เจอดีหรอก""อย่าลืมนะว่าแกชอบแบบนี้ และฉันก็จะไม่ปรับปรุงนิสัย" นิสัยของเธอขึ้นอยู่กับว่าใช้มันกับใคร และเธอก็ไม่เคยใช้นิสัยแบบนี้กับคนอื่นมาก่อน เขาได้สิทธิ์นี้คนแรกเลย"เอาเลย ตามสบาย" ตุนท์หันหลังแล้วเดินออกจากห้องน้ำไป"ใครจะทนไม่ได้ก่อนกัน" ระย้าพึมพำแล้วก็จัดการกับสายน้ำที่ขาด เพราะพรุ่งนี้เธอต้องแจ้งกับทางรีสอร์ทเวลานี้ยังไม่สว่าง และผ้าเช็ดตัวที่มีอยู่ก็เปียกระย้าเดินกลับมาโดยที่มีผ้าเช็ดตัวผืนที่เปียกอยู่นั่นแหละห่อหุ้มร่างกาย"จะนอนแบบนี้เหรอ" ชายหนุ่มที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่มองดูสารรูปของเธอ"คุณไปถามแม่บ้าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
บทล่าสุด
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 116 ตอนจบ 2 ทันน์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 116 ตอนจบทันน์"ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ชอบนอนโซฟาไม่ใช่เหรอก็ไปนอนที่เดิมสิ" อลิสรู้สึกตัวตอนที่ทันน์ขยับตัวเข้ามานอนใกล้ๆทันน์ไม่ได้ตอบแต่เขาขยับมือต่ำลงไปสำรวจดูว่าทางโล่งหรือเปล่า เพราะเมื่อวานได้ยินว่าเธอใกล้จะเป็นประจำเดือน"คุณ!" อลิสดึงมือนั้นออกไป ทันน์ยอมเอามือออกมาแต่ที่เอาออกมาเพราะจะถอดเสื้อผ้า "ไปนอนโซฟาเลยนะถ้าไม่งั้นก็กลับไปนอนที่คอนโด"ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาก็ทำเฉย แถมยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะโน้มตัวไปจับเธอคว่ำลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" หลังจากที่จับเธอคว่ำลงแล้วเขาก็ดึงกางเกงชุดนอนที่เธอใส่อยู่ขยับออกจนเลยสะโพกลงมา "คุณทันน์!"ผ่านไปครู่หนึ่งจากเสียงต่อว่าเมื่อครู่กลายเป็นเสียงคราง เพราะเขาสอดใส่ผ่านทางด้านหลังเข้ามาแล้วก็กระแทก ตัวแค่นี้หรือจะมาสู้ได้ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนชอบใช้กำลังไม่ชอบพูดจากท่าคว่ำทันน์ก็เปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างโดยที่เขายังคงสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอยู่เวลาผ่านไปทุกอย่างก็ได้หยุดลงพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดแบบหมดเรี่ยวแรง"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง" เห็นว่าเธอไม่โวยวายเหมือนตอนแรกแล้ว"ยังจะมาพูดอีก!" นี่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 115 ตอนจบ 1 ตุนท์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 115 ตอนจบตุนท์อัคคีมองตามสาวเอ็นเตอร์เทรน อยู่ดีๆ เธอก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ที่จริงมันทำได้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ บางทียังเห็นแขกคนอื่นล้วงอยู่เลยแต่เขาทำแค่จูบเองนะข้าวปุ้นพยายามอดกลั้นอารมณ์ตัวเองมาก ถ้าไม่ใช่เพื่อนของเสี่ยป่านนี้ถูกฝ่ามือเธอไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็มาขโมยจูบไป"นั่นใช่คุณข้าวปุ้นไหม" ระย้ามองเห็นตอนเดินผ่านห้องทำงานแค่แว๊บเดียว"ใช่.. แล้วทำไมออกมาแล้วล่ะ" อลิสเลยรีบไปดูแขกที่ห้องพิเศษ พอไปถึงก็เห็นว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเอ็นเตอร์เทนเสี่ยอัคคีแล้ว หรือว่าข้าวปุ้นงอนเรื่องนี้ ต้องใช่แน่ๆ เลยใครปล่อยให้เด็กเข้ามาเนี่ย ..ค่อยหาโอกาสใหม่แล้วกัน อุตส่าห์ได้โอกาสดีๆ แล้วเชียวดึกๆ ของคืนเดียวกัน..นเรศวรแวะเข้ามาดูงานได้ครู่หนึ่งพอรู้ว่าอัคคียังไม่ออกไปเลยแวะมาที่ห้องพิเศษ"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัคคี" ทั้งสองไม่ได้สนิทกันมากมายรู้จักกันผ่านทางเพื่อน เวลาพูดคุยเลยใช้คำเหมือนที่พูดกับเพื่อนสนิทไม่ได้"นึกว่าคุณจะไม่เข้า""ภรรยาผมใกล้คลอดเลยไม่อยากปล่อยไว้คอนโดตามลำพังครับ""อ้าว ใกล้คลอดแล้วเหรอครับ"ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ก็เห็นว่าทันน์ที่ยืนรอรับใช้อยู่เหมื
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 114
ช่วงเที่ยงคืนของคืนนั้น.."ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ" ระย้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องของข้าวปุ้นเพื่อชวนออกไปทานข้าวด้วยกัน"ชวนข้าวเหรอคะ" นอกจากคุณทรงอัปสรแล้วคนอื่นไม่ค่อยมาชวนเธอไปทานข้าวด้วยหรอก อาจเพราะเธอทำงานอยู่คนละโซนกัน และส่วนมากข้าวปุ้นก็จะสั่งอาหารที่นี่เข้ามาทานในห้อง"หรือว่าคุณข้าวจะทานข้าวในห้องคะ""ข้าวไปได้ค่ะ" ข้าวปุ้นเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วก็เดินตามระย้าออกมาทีแรกคิดว่าจะมากันแค่สามคน แต่ที่ไหนได้พอออกมาถึงด้านหน้าแฟนของทั้งสองก็รออยู่ แสดงว่าเราเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย"คุณข้าวชอบทานอะไรคะ""ทานเหมือนกันนั่นแหละค่ะ""ถ้างั้นสั่งทีเดียวเลยนะคะ"เข้ามาผู้ชายก็เดินไปเตรียมน้ำมาให้ ทีแรกข้าวปุ้นจะไปเตรียมน้ำของตัวเองแล้ว แต่อลิสบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนเตรียมมาให้ไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางบริการ ข้าวปุ้นเพิ่งรู้สึกว่าส่วนเกินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนรักเขาเทคแคร์กันแบบไม่สนใจคนโสดเลยที่อลิสและระย้าทำแบบนี้อยากให้ข้าวปุ้นมีความกล้าขึ้นมาหน่อยหลังทานข้าวเสร็จพวกเธอก็กลับเข้ามาที่ทำงาน ส่วนทันน์และตุนท์ก็ต้องแบ่งงานกันทำเหมือนเคยจนถึงช่วงเลิกงานอลิสเดินกลับมาที่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 113
"เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอทำไมใส่ส้นสูง" หลังจากส่งเจ้านายห้องทำงานเสร็จแล้วตุนท์ก็รีบออกมาดูระย้า เห็นตอนที่เธอกำลังคุยอยู่กับข้าวปุ้นพอดี"โอ๊ย.." ทีแรกก็ยืนดีๆ อยู่นี่แหละ แต่พอเห็นสามีเดินเข้ามาเริ่มเจ็บเท้าขึ้นมาเลย และข้าวปุ้นที่ยืนอยู่ด้วยกันอดมองลงไปดูเท้าของระย้าไม่ได้ เมื่อสักครู่ยังเห็นเดินปกติอยู่เลย หรือว่าจะเริ่มเจ็บแผลแล้ว"คุณเจ็บแผลเหรอคะ""เปล่าค่ะคุณลุกขึ้นมาก่อน เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู" ระย้ารีบบอกข้าวปุ้นที่กำลังจะก้มลงไปช่วยขยับรองเท้าออกให้ลุกขึ้นมาก่อน "รู้สึกเจ็บนิดหน่อยค่ะ" แต่พอตุนท์เดินเข้ามาใกล้ระย้าก็ทำทีเป็นยืนไม่อยู่ จนฝ่ายชายต้องรีบเข้าไปประคอง"โอ๊ยยังเจ็บอยู่เลยค่ะ" เห็นว่าเธอยังเจ็บอยู่ตุนท์เลยโน้มลำตัวลงไปอุ้มร่างของเธอขึ้นมา ตอนที่ร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้นระย้าก็หันไปขยิบตาใส่ข้าวปุ้น และก็บอกให้ข้าวปุ้นดูไว้ผู้หญิงต้องมีมารยาบ้าง"หึหึหึ" ข้าวปุ้นอดขำในความน่าเอ็นดูของระย้าไม่ได้ คิดว่าพอจะรู้แล้วที่ระย้าทำเมื่อครู่คงอยากให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้ไปใช้กับผู้ชายที่ชื่ออัคคีแน่เลย โอ๊ยฉันจะบ้าตาย หวังว่าเรื่องนี้คงจะจบลงแค่นี้นะ"คุณจะพาฉันไปไหน" มัวบอกให้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 112
"ผมทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า" ตุนท์เห็นเธอยิ้มตอนเขาเดินเข้ามาหาเลยรู้สึกเสียวๆ"ฉันจะกลับขึ้นห้องแล้วค่ะ คุณจะทำงานต่อหรือจะกลับด้วยกัน" หลังจากที่รับรู้ว่าข้าวปุ้นไม่ได้สนใจสามีเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา จริงๆ ถ้าเขาจะชอบกับข้าวปุ้นป่านนี้คงไม่เหลือรอดมาถึงเธอหรอก แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่เธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาสนใจเขา"ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหลังเลิกงานผมค่อยลงมาดูแลเจ้านาย" ทิ้งงานให้ทันน์ทำมาหลายวันแล้ว ถ้าจะทิ้งอีกก็กลัวมันจะโวยวายระย้ายอมให้เขาโอบร่างพาเดินกลับห้องพัก เท้าเธอดีขึ้นมากแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่"ฉันขออาบน้ำก่อนค่ะ" เข้ามาถึงตุนท์ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบระย้าก็เบือนหน้าหลบ"ผมเห็นคุณเปลี่ยนชุดแล้วนี่""อาบน้ำตั้งหลายชั่วโมงแล้วค่ะ""หลายชั่วโมงก็ยังหอมอยู่""ไม่ได้ค่ะยังไงฉันก็ต้องไปอาบน้ำก่อน" ยังไงต้องไปล้างให้สะอาดก่อนแล้วกัน เพราะเขาเล่นสัมผัสทุกส่วนของร่างกายตอนที่น้ำฝักบัวกำลังไหลรินลงมาชโลมร่างกาย ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา"ฉันอาบน้ำยังไม่เสร็จเลย""อาบด้วยกันก็ได้"เข้ามาแทน
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 111
กลับไปถึงห้องก็ไม่เห็นเธอ ตุนน์เลยรีบออกไปดูร้านอาหารหน้าสถานบันเทิง ที่เขาไม่ได้โทรไปเพราะเห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เธอไม่ได้ถือออกไปด้วย แต่พอเดินดูก็ไม่เห็น ..แม้แต่ร้านที่เธอไม่เคยมาทานเขาก็ยังไปดูเลย"ไปไหนของเธอเนี่ย" หรือว่าบางทีเธออาจจะไปหาอลิส คิดได้แบบนั้นตุนท์เลยลองกดโทรเข้าเครื่องของอลิสดู แต่คำตอบที่ได้ไม่เห็นระย้ามา และอลิสยังถามอีกว่าระย้ากลับมาด้วยเหรอ ตอนนั้นยังนึกเสียใจอยู่เลยว่ายังไม่ได้บอกลากันก๊อกๆ ตอนที่ระย้านั่งเศร้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเธอเลยเงยหน้าขึ้นมอง"อ้าวคุณระย้า?" คนที่เข้ามาก็คือข้าวปุ้น ข้าวปุ้นว่าจะเข้ามาคุยงานกับอลิสมองเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องหัวหน้าก็คิดว่าเป็นอลิส"ทำไมเห็นฉันแล้วต้องตกใจด้วยล่ะคะ""?" ข้าวปุ้นแปลกใจกับคำถามนี้ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันออกไปก่อน"ได้ยินคุณตุนท์บอกว่าคุณอยู่ที่ห้องนี่คะ""เขาบอกแบบนั้นหรือคะ""เอ่อ..ค่ะ..?" ข้าวปุ้นชักจะสงสัยกับท่าทีนี้แล้ว ก่อนหน้าระย้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่ ทำไมช่วงหลังมาถึงพูดกับเธอแปลกๆ"มาอยู่นี่เองบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห้อง" ตุนท์เดินตามหาไม่เจอเลยเข้ามาดูในห้องทำงานและก็เป็นแบบที่เขาคิดไว้จริงๆ "อ้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 110
"???" เห็นนายทะเบียนยื่นเอกสารสำคัญมาให้เซ็น เธอถึงได้รู้ว่าที่เขาพามาคือมาจดทะเบียนสมรส เพราะแบบนี้เองเหรอที่เขาบอกจะทำให้เชื่อใจว่าเขาจะไม่ทิ้งขว้างเธอตุนท์หยิบปากกามาแล้วก็เซ็นชื่อนามสกุลลงไปก่อน หลังจากที่เขาเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งปากกาให้กับเธอ"คุณไม่ได้บอกฉันเรื่องนี้" ยอมรับว่าตกใจมากแต่งงานก็ยังไม่ได้ขอแต่ง บอกรักปุ๊บก็พามาจดทะเบียนสมรสเลยใครจะไม่ตกใจล่ะ"คุณพูดเมื่อคืนนี้เองไม่ใช่เหรอ กลัวว่าผมจะไม่จริงจังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้" นี่แหละมันเป็นสิ่งที่ยืนยันยิ่งกว่าการกระทำและคำพูดว่าเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน"ทั้งสองได้ตกลงกันมาเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ" เป็นหน้าที่ของนายทะเบียนที่ต้องดูให้แน่ใจว่าไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับให้มาจดทะเบียนสมรส"เราตกลงกันแล้วค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบปากกานั้นมาเขียนชื่อและนามสกุลของเธอลงไป และนายทะเบียนก็สอบถามว่าฝ่ายหญิงจะยังใช้นามสกุลตัวเองหรือเปลี่ยนมาใช้นามสกุลฝ่ายชาย "ฉันจะใช้นามสกุลสามีค่ะ"ตุนท์เผยรอยยิ้มออกมาตอนได้ยินเธอบอกจะใช้นามสกุลสามี แบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่าคนที่ใช่มักมาในเวลาที่เหมาะสมตามด้วยพยานอีกสองคนที่ต้องเซ็น เพราะ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 109
บ้าหรือไงเล่นขอกันตรงๆ แบบนี้ จากที่นอนหันหลังให้ระย้าก็ค่อยๆ นอนหงาย ทีแรกตุนท์ก็เตรียมตัวตั้งการ์ดไว้แล้วล่ะ เผื่อกำปั้นของเธอสวนกลับมาจะได้ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่พอนอนหงายระย้าก็นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"?" ตุนท์รับรู้ได้ในทันทีว่าเธออนุญาต ถึงแม้ไม่อนุญาตเขาก็ไม่รอแล้วนะผ้าเช็ดตัวที่ยังคงพันรอบเอวอยู่ถูกเขากระชากดึงทิ้งลงไปข้างเตียงก่อนจะพลิกกายคร่อมร่างเธอครั้งนี้เขาจะทำให้ดีที่สุดให้เธอติดใจถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยอมกลับไปด้วย ก็จะให้เธอไม่มีวันลืมเขาไปตลอดชีวิตแต่ปัญหาคือเธอเจ็บขาเล่นท่ายากไม่ได้ด้วยสิ เขาต้องพลิกแพลงท่าใหม่แล้วล่ะ"พอก่อนค่ะ" ระย้าแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง ตอนที่บอกให้เขาพอก่อนไม่รู้ว่าเสียงพูดหรือเสียงหอบหายใจดังกว่ากัน แต่ตุนท์ก็ไม่คิดจะหยุดเขายังคงเดินหน้าต่อ ตั้งแต่ลีลาการคว้านลิ้นแล้วจนมาถึงการคว้านท่อนเอ็นงัดซ้ายทีขวาที ทุกครั้งเขาก็ไม่ใช่ย่อยแต่ครั้งนี้เขาร้อนแรงกว่าทุกครั้งอีกกว่าจะจบครั้งแรกไปก็กินเวลาเป็นชั่วโมง"ขะ.. คุณจะทำอะไรอีก""แค่นี้คิดจะยอมแพ้แล้วเหรอ""คุณไปกินดีเสือมาหรือไง""จนกว่าคุณจะล้มเลิกเรื่องนั้นผมถึงจะปล่อยให้คุณพัก"ระย้ารู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 108
"คุณจะทำอะไร" ระย้าขยับใบหน้าหลบริมฝีปากอีกฝ่ายที่โน้มเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบ หลังจากที่เธอเบือนหน้าหลบริมฝีปากนั้นก็ฝังจูบลงซอกคอแทนระย้านอนนิ่งโดยที่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรอีก จนชุดที่เธอใส่อยู่ค่อยๆ ถูกถอดออกทีละชิ้นแบบระมัดระวังเพราะกลัวว่าจะไปถูกเท้าที่มีแผลเข้าหลังจากนั้นใบหน้าคมคายก็ได้ขยับต่ำลงไปซุกลงกับเนินน้องสาว"อือ" หญิงสาวทำได้แค่นอนเกร็ง จังหวะนั้นมือหนาก็ได้เกี่ยวเรียวขาข้างที่ได้รับบาดเจ็บยกขึ้นก่อนจะนำหมอนมาวางใต้ท้องขา เพื่อทำให้แผลไม่ต้องสัมผัสกับที่นอนจากนั้นตุนท์ก็ขยับใบหน้าต่ำลงพร้อมกับใช้ลิ้นชโลมเลียร่องสวาทที่เขาโหยหา"อื้อออ" ตอนลิ้นสากตวัดเกี่ยวยอดเม็ดเสียว คนตัวเล็กที่นอนเกร็งอยู่ถึงกับกระตุกไปตามแรงตวัดลิ้นความต้องการในร่างกายเธอมันสูงมาก สูงจนเขาคิดว่าคืนนี้ยังไงก็ยับยั้งตัวเองไม่อยู่แน่ จังหวะนั้นเขาก็ยังคงลงลิ้นให้เธอต่อเพราะเสียงครวญครางนั้นช่างน่าหลงใหลไม่ต่างจากร่างกายของเธอเลยระย้าทนความช่ำชองในการใช้ลิ้นของเขาไม่ไหว จนเท้าเผลอจิกลงพื้นที่นอน แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดปากไว้ไม่อยากร้องเจ็บกลัวว่าเขาจะหยุดเห็นเธอดิ้นพล่านชายหนุ่มก็อดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ร
