LOGINShare
บทที่ 59
Last Updated:
2025-02-06 20:22:49
Related chapters
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 60
จากที่เธอเบือนหน้ามองไปทางอื่น มือของทันน์ก็เอื้อมไปใช้แรงบีบคางให้เธอหันกลับมา เขาไม่พูดพร่ำแนบริมฝีปากขยี้ลงบังคับจูบโดยที่อีกฝ่ายเม้มปากไว้แน่น"อืมม" ถึงแม้ว่าเธอจะเม้มปากไว้แน่นแค่ไหนแต่ก็สู้แรงมือที่เขาบีบให้อ้าออกไม่ได้ ริมฝีปากของเธอเผยอขึ้นด้วยแรงบีบนั้น ลิ้นสากแทรกแหย่เข้ามาดูดดึงความหอมหวานจากโพรงปากของคนที่ไม่ปรารถนาให้เขาแตะเนื้อต้องตัว "โอ๊ย" เสียงร้องเจ็บในลำคอตอนถูกความแข็งดันผ่านช่องว่างระหว่างขาของเธอทั้งสองข้างเข้ามาในร่างกายคนร่างกำยำที่อยู่ด้านบนกัดฟันดันสะโพกให้ความแข็งเข้าไปให้ลึก"เจ็บ" เธอออกปากร้องเจ็บเพราะภายในโพรงสวาทมันคับแน่นมาก ยิ่งตอนเขาดันเข้ามาใกล้จนจะสุดลำเธอก็ทั้งอึดอัดและเจ็บแสบถึงกระนั้นเขาก็ไม่ได้หยุดความพยายาม มันเข้าไปอีกไม่ได้ทันน์ถึงได้ขยับออกมาตั้งลำใหม่แล้วก็ดันมันเข้าไปอีก.."โอ๊ย" กรงเล็บจิกลงแขนที่เขาใช้ค้ำยันร่างหนาไว้ จังหวะนั้นสายตาชายหนุ่มที่จ้องมองใบหน้าหวานละไปมองนิ้วเรียว อลิสถึงได้ขยับมือออกกลัวว่าเขาจะโกรธแล้วทำเธอเจ็บมากกว่านี้น้ำตาแห่งความสมเพชตัวเองก็ค่อยๆ หยดไหลผ่านลงมาทางหางตา แต่อีกฝ่ายคงไม่สังเกต เพราะดูเขาจะมีความสุขก
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 61
แก๊ก!! เขารู้ว่าประตูห้องนี้ล็อกอยู่ เพราะเป็นคนล็อกเองก่อนออกจากห้อง ที่จริงเขาไม่มีกุญแจห้องหรอกแต่รู้วิธีเปิดลูกบิดแบบง่ายดาย ทันน์หมุนแค่ไม่กี่ครั้งปุ่มล็อกก็ถูกสะเดาะจากด้านนอกหลังจากที่เปิดประตูได้แล้วเขาก็ย่างกรายเข้ามาด้านในพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อและก็ถอดมันออก ตามด้วยกางเกงขายาวที่ใส่อยู่เพราะถ้าใส่นอนมันคงอึดอัด ระหว่างที่กำลังถอดสายตาคมเข้มก็มองไปดูผู้หญิงที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงผ่านไปอีกไม่รู้ว่ากี่ชั่วโมงแล้ว และตอนนี้ด้านนอกฟ้าสว่างมากแล้ว อลิสค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นมา จริงๆ วันนี้ถึงแม้ว่าเสี่ยจะไม่เรียกเธอไปตักเตือน เธอก็คิดจะลาออกอยู่แล้ว เพราะจะอยู่ต่อไปทำไมให้ถูกรังแก แต่ความคิดนั้นก็ชะงักลงเมื่อรู้ว่าบนเตียงไม่ได้มีแค่เธอเพียงคนเดียว"???" พอเห็นว่าเป็นใครที่นอนหลับอยู่ข้างๆ หญิงสาวหันขวับไปมองดูประตูห้อง ตอนดึกที่ตื่นขึ้นมาเธอไปเช็คดูแล้วไม่ใช่เหรอว่าประตูห้องล็อกอยู่ แถมกุญแจก็ยังอยู่ที่เธอแล้วเขาเข้ามาได้ยังไง อลิสไม่ได้ส่งเสียงเธอพยายามย่องลงจากเตียงเพื่อไม่ให้คนที่หลับอยู่รู้สึกตัว คิดว่าเขาคงเพิ่งเข้ามาตอนเลิกงานหญิงสาวเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบกระเป๋า ออกไ
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 62
"ฉันเจ็บโอ๊ย" อลิสจะดิ้นขัดขืนก็ดิ้นไม่ได้เพราะถูกเขาล็อกตัวไว้ทุกทางเลย สิ่งเดียวที่ทำได้ตอนนี้คือขอให้เขาอย่าทำอะไร เพราะไม่งั้นร่างกายของเธอคงรับไม่ไหวแน่"จำไว้ว่าเธอเป็นของฉัน""ฉันเป็นของคุณตั้งแต่เมื่อไร!" คนขี้ตู่ตัวเองขืนใจเอายังจะมาบอกว่าเธอเป็นของเขาอีก"อยากรู้ว่าเมื่อไร?" จากที่กำลังจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระมือหนาก็ขยับกางเกงชั้นในของเขาลง สิ่งที่มันซ่อนอยู่ในนั้นก็ดีดตัวออกมา อลิสยังคิดอยู่เลยว่าของมันแข็งได้ตลอดเวลาเลยเหรอ"กรี๊ดดไม่นะ" กางเกงของเธอถูกดึงจนหลุดออกจากสะโพกแล้ว แค่เขาจะดันท่อนเอ็นเข้ามามันก็ไม่มีอะไรขวางอีก ยิ่งตอนนี้ถูกพาดไว้บนไหล่มันยิ่งเป็นท่ายอดฮิตเลย "เจ็บ" แค่ปลายท่อนขยับเข้ามาเธอก็เจ็บเข้าไปถึงทรวงแล้ว แผลตรงนั้นของเธอมันไม่ได้ต่างจากถูกมีดบาดเลย ร่างกายของคนเราถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ส่วนนั้นแต่เป็นส่วนอื่นเวลามีแผลพอไปสัมผัสถูกอะไรเข้าก็ยังเจ็บเลย นับประสาอะไรกับในร่องบอบบาง"กลัวตายเป็นอยู่นี่" ตอนที่เขาดันมันเข้าไปอีกเธอกัดฟันหลับตาปี๋ดูสิ้นหวังมาก แต่ถ้าเขาปล่อยไปไม่ลงโทษเธอก็จะไม่กลัว"โอ๊ยยฮื้ออเจ็บบ" ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาได้แล้วนอกจากคำว่าเจ็บ ถ้าเปล
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 63
หลังจากที่ทักตุนท์แต่ตุนท์ไม่ตอบอลิสก็เดินตรงเข้ามาที่โต๊ะทำงานก่อน เพราะเธอต้องเอาของที่ติดตัวมาเก็บไว้โต๊ะ แล้วถึงออกไปดูความเรียบร้อยจะเดินจะเหินก็ลำบากไปหมด เพราะความเจ็บที่เขาทิ้งไว้มันยังไม่ได้ลดน้อยถอยลงไปเลย"แกว่าหัวหน้าเป็นอะไร ทำไมเวลาเดินถึงเอามือจับสะโพกแบบนั้น" ลูกแก้วสังเกตตั้งแต่เดินตามกันเข้ามาในคลับแล้ว เพราะเหมือนว่าจะเจ็บสะโพกหรือเปล่าแต่คนที่ลูกแก้วพูดด้วยกลับไม่ตอบสนอง เพราะคนคนนั้นคือวรรณา ตั้งแต่เจอฝ่ามือครั้งนั้นก็รู้เลยว่าต้องทำตัวยังไง"ฉันถามอะไรหน่อยเถอะ ช่วงนี้แกเป็นอะไร""ถ้าแกไม่อยากมีเรื่อง ก็อย่าไปยุ่งเรื่องหัวหน้าเลย""แกหมายความว่ายังไงวะ""ฉันพูดได้แค่นี้แหละ" วรรณาพูดออกมาได้แค่นี้ เพราะถ้าพูดมากกว่านี้เดี๋ยวลูกแก้วเอาเรื่องไปพูดต่องานก็เข้าตัวเองอีกหรอก"ก็แค่ของเล่น" ลูกแก้วหมายถึงอลิสก็เป็นได้แค่ของเล่นของไอ้โหดมันเท่านั้นแหละ เพราะวันนั้นก็เห็นกันอยู่ว่าอลิสออกจากห้องน้ำชายมาพร้อมกับใคร แต่ต่อจากนั้นไม่เห็นว่าทั้งสองจะมีสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเลย"คุณอลิสมาพอดีเลย" ภาณุกำลังมองหาอลิสอยู่ก็เห็นว่าอลิสเดินมาทางนี้"มีอะไรคะคุณภาณุ""ก็เรื่องเพิ่มไ
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 64
แกร๊บ!!"???" คนที่ยืนมองอยู่เห็นว่าบันไดเริ่มเอนแล้วก็รีบเข้าไปจะช่วยจับแต่บันไดนั้นดันหักลงมาก่อนโครม!!".........." อลิสที่ยืนอยู่ใกล้รีบวิ่งออกมาก่อนใครเพื่อนเลย แต่พอเธอหันกลับไปมองก็เห็นว่าเขาคล้องสายไฟเสร็จแล้ว แถมตอนนี้เขาก็ไม่ได้เป็นแบบที่เธอคิดด้วย อุตส่าห์คิดว่าเขาคงกองอยู่กับพื้นตอนบันไดหัก คนอะไรแมวเก้าชีวิตเลยหรือไงทั้งสาวเสิร์ฟและสาวเอนเตอร์เทน ที่ยืนลุ้นอยู่เห็นท่าถีบกำแพงม้วนตีลังกาลงมาของทันน์ต่างก็กลืนน้ำลายกันเป็นแถวๆ ถ้าไม่ติดที่เขาเย็นชาเกินไป สาวๆ คงรุมล้อม แต่ถึงแม้เขาจะเย็นชาตอนนี้ก็เริ่มมีสาวๆ อยากทลายกำแพงน้ำแข็งนั่นแล้วยืนทรงตัวได้คนแรกที่ทันน์มองหาคืออลิส แต่ตอนนี้เธออยู่ไกลมากคงกลัวว่าเขาจะตกลงมาทับเอาล่ะสิถึงได้วิ่งไม่ใช่แค่สาวๆ หรอกที่มองตาค้างกับท่วงท่าลีลาของทันน์เมื่อครู่ บรรดาบอดี้การ์ดรวมไปถึงภาณุ ไม่เว้นแม้แต่นเรศวรก็ยังมอง คนที่ไม่เห็นเหมือนคนอื่นก็คืออลิสเพราะเธอมัวแต่หนีเอาตัวรอด ใครจะไปสนใจล่ะตกลงมาแข้งขาหักได้ยิ่งดี จะได้ไม่มีแรงมารังแกเธออีก"เมื่อกี้แกเห็นคุณทันน์ไหม ฉันอยากจะกรี๊ด" หลังจากเหตุการณ์นั้นจบลงอลิสก็มาเข้าห้องน้ำ แต่ไม่ว่าเ
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 65
หลังจากที่แยกตัวออกมาจากตุนท์แล้วอลิสก็เดินกลับมาที่ห้องแต่ก่อนจะเปิดประตูห้องเธอไม่เคยระแวงเลย แต่ครั้งนี้พอเปิดประตูได้อลิสก็ชะโงกเข้าไปมองดูเตียงนอนของตัวเองก่อนมองเตียงแล้วยังไม่แน่ใจเธอเลยเดินไปที่ห้องน้ำแล้วเปิดประตูดูอดคิดไม่ได้ว่าเขาไปไหน แต่พอมีคำถามนั้นขึ้นมาในหัวเธอก็นึกได้ว่าเสี่ยมีเรื่องใช้งานเขา"ไปนานๆ เลยได้ยิ่งดี" หลังจากที่อาบน้ำเสร็จเธอก็เดินมาหย่อนตัวลงนอนบนเตียง ถ้าเป็นทุกครั้งคงทิ้งตัวลงนอนแล้ว แต่นี่ยังเจ็บระบมร่างกายไม่หายเลยหญิงสาวนอนแบบสบายใจจนมาตื่นตอนที่นาฬิกาปลุก ตื่นขึ้นมายังมีความระแวงอยู่จึงรีบหันไปมองดูด้านข้างของตัวเอง..พอเห็นว่าไม่มีใครนอนอยู่ข้างๆ ก็หายใจโล่งขึ้นมาหน่อยว่าแต่ไปทำงานอะไรให้เสี่ยทำไมป่านนี้ถึงยังไม่กลับ? แว๊บหนึ่งคำถามนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว แต่ก็รีบสลัดความคิดนั้นออกไป ..แล้วเราอยากจะไปรู้เรื่องของเขาทำไม ไปทำสักเดือนหนึ่งได้ยิ่งดีอลิสลุกขึ้นมาจัดแจงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมไปทำงาน แต่ก่อนอื่นเธอก็ต้องไปหาอะไรทานก่อนเหมือนทุกวัน ถึงแม้ร่างกายของเธอจะได้พักผ่อนเต็มที่ทั้งคืน แต่เวลาเดินมันก็ยังขัดขาอยู่"สวัสดีครับ""??" ได้ยินเสี
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 66
"คุณจำไม่ได้หรือคะเมื่อตอนเย็นเราเพิ่งทานข้าวด้วยกัน""คุณคงจำผิดคนแล้วล่ะ" ได้ยินคำพูดประโยคเมื่อครู่ทันน์ก็รู้ได้ในทันทีเลยว่าผู้หญิงคนนี้คงคิดว่าเขาเป็นไอ้ตุนท์ ว่าแต่มันไปหว่านเสน่ห์ให้ลูกค้ามาอีกแล้วเหรอเนี่ย ..เพราะเหตุการณ์แบบนี้ไม่ใช่เพิ่งเคยเกิดขึ้น ลูกค้าสาวๆ ที่หลงเสน่ห์ตุนท์ชอบมาทักผิดคนบ่อยๆ"ดะ เดี๋ยวก่อนสิคุณ" ยืนคุยกันอยู่ดีๆ ฝ่ายชายก็เดินเลี่ยงออกไปโดยไม่บอกไม่กล่าว ระย้ากำลังจะตามไป แต่ถึงเดินตามก็คงเดินไม่ทันคนอะไรจะเดินเร็วขนาดนั้นทันน์มาถึงหน้าห้องเจ้านายก็เข้าไปรายงานเรื่องที่ใช้ให้ไปทำ หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็ออกมายืนรอรับใช้อยู่หน้าห้อง"อยู่ตรงนี้เอง เดินดูแล้วเป็นยังไงบ้าง" อลิสตามหาหัวหน้าใหม่เพื่อจะมาบอกให้ไปรับงาน"ก็เหมือนสถานบันเทิงทั่วไป""ฉันลืมถามเลยคุณมาจาก S̄ingk̄hr Club หรือคะ""ใช่ค่ะ คุณเคยไปเที่ยวหรือไปทำงานที่นั่นไหมคะ""ไม่เคยหรอกค่ะแต่มีหัวหน้าคนหนึ่งมาฝึกงานที่นี่ชื่อพิมพ์""พี่พิมพ์แฟนพี่กายน่ะหรือคะ""ค่ะ" อลิสก็ไม่ได้แปลกใจหรอกถ้าเธอคนนี้มาจากที่นั่นก็คงจะรู้จักทั้งพิมพ์และกายมาถึงโต๊ะทำงานอลิสก็มอบหมายงานให้หัวหน้าใหม่งานหัวหน้าไม่ได
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 67
"อลิสไปก่อนนะระย้า ตึกใหม่ชั้น 2 ห้อง 9 นะ" ถ้าไม่บอกห้องเดี๋ยวก็ตามไปไม่ถูกแต่พออลิสหันหลังเดินไปทันน์ก็เดินตามโดยไม่ได้สนใจคนที่ชวนเขาคุยอยู่เมื่อครู่เลย"อ้าว.. สองคนนี้เป็นอะไรกันหรือเปล่า แต่ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะพี่เขาบอกว่าแข็งกระด้าง ไม่มีแฟน แถมจีบใครไม่เป็น" หรือว่าจะกลับห้อง "คุณทันน์คะรอระย้าด้วยค่ะ" ระย้ารีบเดินตามไปแต่นึกได้ว่ากระเป๋าเสื้อผ้าตัวเองอยู่ Rocker เลยต้องเดินกลับมาเอาอีกรอบอลิสมาถึงหอพักก็รีบวิ่งขึ้นชั้นบน มาถึงเธอก็เปิดประตูห้องแล้วเข้าไปด้านใน แต่จังหวะที่กำลังจะปิดก็มีมือดันประตูไว้"ตามมาทำไม""ไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้น" เขาไม่รู้จะอธิบายยังไงพูดไม่เป็นด้วย แต่ก็บอกไปตรงๆ เลยว่าไม่รู้จักผู้หญิงที่ชวนเขาคุยอยู่เมื่อครู่"เรื่องของคุณ ถอยไปสิฉันจะปิดประตู" แต่พออลิสจะปิดเขาก็ไม่ยอมถอยแถมยังจะก้าวเข้ามาในห้อง เธอเลยรีบดันลำตัวเขาไม่ให้ตามเข้ามาได้ "คุณระย้านอนห้องเดียวกับฉัน""ทำไมต้องให้นอนห้องนี้""ไม่มีห้องว่าง""อ้าวคุณทันน์คุณพักห้องใกล้ๆ กันนี่เองหรือคะ" ระย้าหิ้วกระเป๋าขึ้นมาชั้นบนก็เห็นทันน์กำลังเดินไปที่ห้องข้างๆเขาไม่ได้ตอบเป็นคำพูด แค่มองก่อนจะเปิดปร
Last Updated : 2025-02-06
Latest chapter
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 116 ตอนจบ 2 ทันน์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 116 ตอนจบทันน์"ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ชอบนอนโซฟาไม่ใช่เหรอก็ไปนอนที่เดิมสิ" อลิสรู้สึกตัวตอนที่ทันน์ขยับตัวเข้ามานอนใกล้ๆทันน์ไม่ได้ตอบแต่เขาขยับมือต่ำลงไปสำรวจดูว่าทางโล่งหรือเปล่า เพราะเมื่อวานได้ยินว่าเธอใกล้จะเป็นประจำเดือน"คุณ!" อลิสดึงมือนั้นออกไป ทันน์ยอมเอามือออกมาแต่ที่เอาออกมาเพราะจะถอดเสื้อผ้า "ไปนอนโซฟาเลยนะถ้าไม่งั้นก็กลับไปนอนที่คอนโด"ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาก็ทำเฉย แถมยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะโน้มตัวไปจับเธอคว่ำลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" หลังจากที่จับเธอคว่ำลงแล้วเขาก็ดึงกางเกงชุดนอนที่เธอใส่อยู่ขยับออกจนเลยสะโพกลงมา "คุณทันน์!"ผ่านไปครู่หนึ่งจากเสียงต่อว่าเมื่อครู่กลายเป็นเสียงคราง เพราะเขาสอดใส่ผ่านทางด้านหลังเข้ามาแล้วก็กระแทก ตัวแค่นี้หรือจะมาสู้ได้ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนชอบใช้กำลังไม่ชอบพูดจากท่าคว่ำทันน์ก็เปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างโดยที่เขายังคงสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอยู่เวลาผ่านไปทุกอย่างก็ได้หยุดลงพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดแบบหมดเรี่ยวแรง"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง" เห็นว่าเธอไม่โวยวายเหมือนตอนแรกแล้ว"ยังจะมาพูดอีก!" นี่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 115 ตอนจบ 1 ตุนท์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 115 ตอนจบตุนท์อัคคีมองตามสาวเอ็นเตอร์เทรน อยู่ดีๆ เธอก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ที่จริงมันทำได้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ บางทียังเห็นแขกคนอื่นล้วงอยู่เลยแต่เขาทำแค่จูบเองนะข้าวปุ้นพยายามอดกลั้นอารมณ์ตัวเองมาก ถ้าไม่ใช่เพื่อนของเสี่ยป่านนี้ถูกฝ่ามือเธอไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็มาขโมยจูบไป"นั่นใช่คุณข้าวปุ้นไหม" ระย้ามองเห็นตอนเดินผ่านห้องทำงานแค่แว๊บเดียว"ใช่.. แล้วทำไมออกมาแล้วล่ะ" อลิสเลยรีบไปดูแขกที่ห้องพิเศษ พอไปถึงก็เห็นว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเอ็นเตอร์เทนเสี่ยอัคคีแล้ว หรือว่าข้าวปุ้นงอนเรื่องนี้ ต้องใช่แน่ๆ เลยใครปล่อยให้เด็กเข้ามาเนี่ย ..ค่อยหาโอกาสใหม่แล้วกัน อุตส่าห์ได้โอกาสดีๆ แล้วเชียวดึกๆ ของคืนเดียวกัน..นเรศวรแวะเข้ามาดูงานได้ครู่หนึ่งพอรู้ว่าอัคคียังไม่ออกไปเลยแวะมาที่ห้องพิเศษ"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัคคี" ทั้งสองไม่ได้สนิทกันมากมายรู้จักกันผ่านทางเพื่อน เวลาพูดคุยเลยใช้คำเหมือนที่พูดกับเพื่อนสนิทไม่ได้"นึกว่าคุณจะไม่เข้า""ภรรยาผมใกล้คลอดเลยไม่อยากปล่อยไว้คอนโดตามลำพังครับ""อ้าว ใกล้คลอดแล้วเหรอครับ"ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ก็เห็นว่าทันน์ที่ยืนรอรับใช้อยู่เหมื
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 114
ช่วงเที่ยงคืนของคืนนั้น.."ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ" ระย้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องของข้าวปุ้นเพื่อชวนออกไปทานข้าวด้วยกัน"ชวนข้าวเหรอคะ" นอกจากคุณทรงอัปสรแล้วคนอื่นไม่ค่อยมาชวนเธอไปทานข้าวด้วยหรอก อาจเพราะเธอทำงานอยู่คนละโซนกัน และส่วนมากข้าวปุ้นก็จะสั่งอาหารที่นี่เข้ามาทานในห้อง"หรือว่าคุณข้าวจะทานข้าวในห้องคะ""ข้าวไปได้ค่ะ" ข้าวปุ้นเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วก็เดินตามระย้าออกมาทีแรกคิดว่าจะมากันแค่สามคน แต่ที่ไหนได้พอออกมาถึงด้านหน้าแฟนของทั้งสองก็รออยู่ แสดงว่าเราเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย"คุณข้าวชอบทานอะไรคะ""ทานเหมือนกันนั่นแหละค่ะ""ถ้างั้นสั่งทีเดียวเลยนะคะ"เข้ามาผู้ชายก็เดินไปเตรียมน้ำมาให้ ทีแรกข้าวปุ้นจะไปเตรียมน้ำของตัวเองแล้ว แต่อลิสบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนเตรียมมาให้ไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางบริการ ข้าวปุ้นเพิ่งรู้สึกว่าส่วนเกินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนรักเขาเทคแคร์กันแบบไม่สนใจคนโสดเลยที่อลิสและระย้าทำแบบนี้อยากให้ข้าวปุ้นมีความกล้าขึ้นมาหน่อยหลังทานข้าวเสร็จพวกเธอก็กลับเข้ามาที่ทำงาน ส่วนทันน์และตุนท์ก็ต้องแบ่งงานกันทำเหมือนเคยจนถึงช่วงเลิกงานอลิสเดินกลับมาที่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 113
"เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอทำไมใส่ส้นสูง" หลังจากส่งเจ้านายห้องทำงานเสร็จแล้วตุนท์ก็รีบออกมาดูระย้า เห็นตอนที่เธอกำลังคุยอยู่กับข้าวปุ้นพอดี"โอ๊ย.." ทีแรกก็ยืนดีๆ อยู่นี่แหละ แต่พอเห็นสามีเดินเข้ามาเริ่มเจ็บเท้าขึ้นมาเลย และข้าวปุ้นที่ยืนอยู่ด้วยกันอดมองลงไปดูเท้าของระย้าไม่ได้ เมื่อสักครู่ยังเห็นเดินปกติอยู่เลย หรือว่าจะเริ่มเจ็บแผลแล้ว"คุณเจ็บแผลเหรอคะ""เปล่าค่ะคุณลุกขึ้นมาก่อน เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู" ระย้ารีบบอกข้าวปุ้นที่กำลังจะก้มลงไปช่วยขยับรองเท้าออกให้ลุกขึ้นมาก่อน "รู้สึกเจ็บนิดหน่อยค่ะ" แต่พอตุนท์เดินเข้ามาใกล้ระย้าก็ทำทีเป็นยืนไม่อยู่ จนฝ่ายชายต้องรีบเข้าไปประคอง"โอ๊ยยังเจ็บอยู่เลยค่ะ" เห็นว่าเธอยังเจ็บอยู่ตุนท์เลยโน้มลำตัวลงไปอุ้มร่างของเธอขึ้นมา ตอนที่ร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้นระย้าก็หันไปขยิบตาใส่ข้าวปุ้น และก็บอกให้ข้าวปุ้นดูไว้ผู้หญิงต้องมีมารยาบ้าง"หึหึหึ" ข้าวปุ้นอดขำในความน่าเอ็นดูของระย้าไม่ได้ คิดว่าพอจะรู้แล้วที่ระย้าทำเมื่อครู่คงอยากให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้ไปใช้กับผู้ชายที่ชื่ออัคคีแน่เลย โอ๊ยฉันจะบ้าตาย หวังว่าเรื่องนี้คงจะจบลงแค่นี้นะ"คุณจะพาฉันไปไหน" มัวบอกให้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 112
"ผมทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า" ตุนท์เห็นเธอยิ้มตอนเขาเดินเข้ามาหาเลยรู้สึกเสียวๆ"ฉันจะกลับขึ้นห้องแล้วค่ะ คุณจะทำงานต่อหรือจะกลับด้วยกัน" หลังจากที่รับรู้ว่าข้าวปุ้นไม่ได้สนใจสามีเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา จริงๆ ถ้าเขาจะชอบกับข้าวปุ้นป่านนี้คงไม่เหลือรอดมาถึงเธอหรอก แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่เธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาสนใจเขา"ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหลังเลิกงานผมค่อยลงมาดูแลเจ้านาย" ทิ้งงานให้ทันน์ทำมาหลายวันแล้ว ถ้าจะทิ้งอีกก็กลัวมันจะโวยวายระย้ายอมให้เขาโอบร่างพาเดินกลับห้องพัก เท้าเธอดีขึ้นมากแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่"ฉันขออาบน้ำก่อนค่ะ" เข้ามาถึงตุนท์ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบระย้าก็เบือนหน้าหลบ"ผมเห็นคุณเปลี่ยนชุดแล้วนี่""อาบน้ำตั้งหลายชั่วโมงแล้วค่ะ""หลายชั่วโมงก็ยังหอมอยู่""ไม่ได้ค่ะยังไงฉันก็ต้องไปอาบน้ำก่อน" ยังไงต้องไปล้างให้สะอาดก่อนแล้วกัน เพราะเขาเล่นสัมผัสทุกส่วนของร่างกายตอนที่น้ำฝักบัวกำลังไหลรินลงมาชโลมร่างกาย ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา"ฉันอาบน้ำยังไม่เสร็จเลย""อาบด้วยกันก็ได้"เข้ามาแทน
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 111
กลับไปถึงห้องก็ไม่เห็นเธอ ตุนน์เลยรีบออกไปดูร้านอาหารหน้าสถานบันเทิง ที่เขาไม่ได้โทรไปเพราะเห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เธอไม่ได้ถือออกไปด้วย แต่พอเดินดูก็ไม่เห็น ..แม้แต่ร้านที่เธอไม่เคยมาทานเขาก็ยังไปดูเลย"ไปไหนของเธอเนี่ย" หรือว่าบางทีเธออาจจะไปหาอลิส คิดได้แบบนั้นตุนท์เลยลองกดโทรเข้าเครื่องของอลิสดู แต่คำตอบที่ได้ไม่เห็นระย้ามา และอลิสยังถามอีกว่าระย้ากลับมาด้วยเหรอ ตอนนั้นยังนึกเสียใจอยู่เลยว่ายังไม่ได้บอกลากันก๊อกๆ ตอนที่ระย้านั่งเศร้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเธอเลยเงยหน้าขึ้นมอง"อ้าวคุณระย้า?" คนที่เข้ามาก็คือข้าวปุ้น ข้าวปุ้นว่าจะเข้ามาคุยงานกับอลิสมองเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องหัวหน้าก็คิดว่าเป็นอลิส"ทำไมเห็นฉันแล้วต้องตกใจด้วยล่ะคะ""?" ข้าวปุ้นแปลกใจกับคำถามนี้ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันออกไปก่อน"ได้ยินคุณตุนท์บอกว่าคุณอยู่ที่ห้องนี่คะ""เขาบอกแบบนั้นหรือคะ""เอ่อ..ค่ะ..?" ข้าวปุ้นชักจะสงสัยกับท่าทีนี้แล้ว ก่อนหน้าระย้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่ ทำไมช่วงหลังมาถึงพูดกับเธอแปลกๆ"มาอยู่นี่เองบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห้อง" ตุนท์เดินตามหาไม่เจอเลยเข้ามาดูในห้องทำงานและก็เป็นแบบที่เขาคิดไว้จริงๆ "อ้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 110
"???" เห็นนายทะเบียนยื่นเอกสารสำคัญมาให้เซ็น เธอถึงได้รู้ว่าที่เขาพามาคือมาจดทะเบียนสมรส เพราะแบบนี้เองเหรอที่เขาบอกจะทำให้เชื่อใจว่าเขาจะไม่ทิ้งขว้างเธอตุนท์หยิบปากกามาแล้วก็เซ็นชื่อนามสกุลลงไปก่อน หลังจากที่เขาเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งปากกาให้กับเธอ"คุณไม่ได้บอกฉันเรื่องนี้" ยอมรับว่าตกใจมากแต่งงานก็ยังไม่ได้ขอแต่ง บอกรักปุ๊บก็พามาจดทะเบียนสมรสเลยใครจะไม่ตกใจล่ะ"คุณพูดเมื่อคืนนี้เองไม่ใช่เหรอ กลัวว่าผมจะไม่จริงจังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้" นี่แหละมันเป็นสิ่งที่ยืนยันยิ่งกว่าการกระทำและคำพูดว่าเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน"ทั้งสองได้ตกลงกันมาเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ" เป็นหน้าที่ของนายทะเบียนที่ต้องดูให้แน่ใจว่าไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับให้มาจดทะเบียนสมรส"เราตกลงกันแล้วค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบปากกานั้นมาเขียนชื่อและนามสกุลของเธอลงไป และนายทะเบียนก็สอบถามว่าฝ่ายหญิงจะยังใช้นามสกุลตัวเองหรือเปลี่ยนมาใช้นามสกุลฝ่ายชาย "ฉันจะใช้นามสกุลสามีค่ะ"ตุนท์เผยรอยยิ้มออกมาตอนได้ยินเธอบอกจะใช้นามสกุลสามี แบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่าคนที่ใช่มักมาในเวลาที่เหมาะสมตามด้วยพยานอีกสองคนที่ต้องเซ็น เพราะ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 109
บ้าหรือไงเล่นขอกันตรงๆ แบบนี้ จากที่นอนหันหลังให้ระย้าก็ค่อยๆ นอนหงาย ทีแรกตุนท์ก็เตรียมตัวตั้งการ์ดไว้แล้วล่ะ เผื่อกำปั้นของเธอสวนกลับมาจะได้ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่พอนอนหงายระย้าก็นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"?" ตุนท์รับรู้ได้ในทันทีว่าเธออนุญาต ถึงแม้ไม่อนุญาตเขาก็ไม่รอแล้วนะผ้าเช็ดตัวที่ยังคงพันรอบเอวอยู่ถูกเขากระชากดึงทิ้งลงไปข้างเตียงก่อนจะพลิกกายคร่อมร่างเธอครั้งนี้เขาจะทำให้ดีที่สุดให้เธอติดใจถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยอมกลับไปด้วย ก็จะให้เธอไม่มีวันลืมเขาไปตลอดชีวิตแต่ปัญหาคือเธอเจ็บขาเล่นท่ายากไม่ได้ด้วยสิ เขาต้องพลิกแพลงท่าใหม่แล้วล่ะ"พอก่อนค่ะ" ระย้าแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง ตอนที่บอกให้เขาพอก่อนไม่รู้ว่าเสียงพูดหรือเสียงหอบหายใจดังกว่ากัน แต่ตุนท์ก็ไม่คิดจะหยุดเขายังคงเดินหน้าต่อ ตั้งแต่ลีลาการคว้านลิ้นแล้วจนมาถึงการคว้านท่อนเอ็นงัดซ้ายทีขวาที ทุกครั้งเขาก็ไม่ใช่ย่อยแต่ครั้งนี้เขาร้อนแรงกว่าทุกครั้งอีกกว่าจะจบครั้งแรกไปก็กินเวลาเป็นชั่วโมง"ขะ.. คุณจะทำอะไรอีก""แค่นี้คิดจะยอมแพ้แล้วเหรอ""คุณไปกินดีเสือมาหรือไง""จนกว่าคุณจะล้มเลิกเรื่องนั้นผมถึงจะปล่อยให้คุณพัก"ระย้ารู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 108
"คุณจะทำอะไร" ระย้าขยับใบหน้าหลบริมฝีปากอีกฝ่ายที่โน้มเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบ หลังจากที่เธอเบือนหน้าหลบริมฝีปากนั้นก็ฝังจูบลงซอกคอแทนระย้านอนนิ่งโดยที่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรอีก จนชุดที่เธอใส่อยู่ค่อยๆ ถูกถอดออกทีละชิ้นแบบระมัดระวังเพราะกลัวว่าจะไปถูกเท้าที่มีแผลเข้าหลังจากนั้นใบหน้าคมคายก็ได้ขยับต่ำลงไปซุกลงกับเนินน้องสาว"อือ" หญิงสาวทำได้แค่นอนเกร็ง จังหวะนั้นมือหนาก็ได้เกี่ยวเรียวขาข้างที่ได้รับบาดเจ็บยกขึ้นก่อนจะนำหมอนมาวางใต้ท้องขา เพื่อทำให้แผลไม่ต้องสัมผัสกับที่นอนจากนั้นตุนท์ก็ขยับใบหน้าต่ำลงพร้อมกับใช้ลิ้นชโลมเลียร่องสวาทที่เขาโหยหา"อื้อออ" ตอนลิ้นสากตวัดเกี่ยวยอดเม็ดเสียว คนตัวเล็กที่นอนเกร็งอยู่ถึงกับกระตุกไปตามแรงตวัดลิ้นความต้องการในร่างกายเธอมันสูงมาก สูงจนเขาคิดว่าคืนนี้ยังไงก็ยับยั้งตัวเองไม่อยู่แน่ จังหวะนั้นเขาก็ยังคงลงลิ้นให้เธอต่อเพราะเสียงครวญครางนั้นช่างน่าหลงใหลไม่ต่างจากร่างกายของเธอเลยระย้าทนความช่ำชองในการใช้ลิ้นของเขาไม่ไหว จนเท้าเผลอจิกลงพื้นที่นอน แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดปากไว้ไม่อยากร้องเจ็บกลัวว่าเขาจะหยุดเห็นเธอดิ้นพล่านชายหนุ่มก็อดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ร
