LOGINShare
ท่านอาลู่ข้าชอบท่าน
Last Updated:
2024-12-01 14:08:38
Related chapters
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน วางแผนเดินทางไปรับฮองเฮา
จางซูฉีกับหนานกงเยี่ยมาถึงพอดี ลู่จงปล่อยเด็กน้อยอย่างเสียดาย เขาต้องรีบทำงานให้เสร็จ บรรดานายท่านมีทายาทแล้ว สกุลลู่ของเขาก็ควรมีสักที"นายหญิง ท่านมาแล้วหรือขอรับ""ท่านอาลู่ ลำบากท่านแล้วเดินทางครั้งนี้มีหลายอย่างให้ท่านต้องไปทำ""ไม่ลำบากหรอกขอรับ ชีวิตข้าน้อยเป็นท่านที่ให้มา เอ่อนายหญิงข้ามีเรื่องขอร้องท่านสักอย่างได้หรือไม่ขอรับ"ลู่จงรวบรวมความกล้า ชุ่ยชุ่ยเป็นนางกำนัลเดิมทีก็เป็นคนของหนานกงอินอยู่แล้ว หากเขาเรียกนางปรนนิบัตินางไม่อาจขัดได้ แต่ลู่จงรู้ดีว่าไท่จื่อคนนี้รักมั่นเพียงเจียงฟางซินชายาของเขาเท่านั้น"ท่านอาลู่อย่าเกรงใจเลย ข้าเห็นท่านเป็นญาติผู้ใหญ่ไม่เคยเห็นเป็นคนอื่นว่ามาเถอะ ท่านต้องการสิ่งใดหากช่วยได้ข้าย่อมรับปาก""นายหญิง ช่วยสู่ขอชุ่ยชุ่ยจากพระชายาไท่จื่อให้ข้าได้หรือไม่ ข้ากับนางใจตรงกันน่ะขอรับ""ห๊า" เสียวนั่นไม่ใช่จางซูฉีแค่คนเดียวแต่รวมถึง เจียงฟางซิน จางหย่งเล่อ ฟางซือหมิงและไท่จื่อกับเยี่ยอ๋องด้วย ทุกคนหันไปหาชุ่ยชุ่ย ไม่ต้องพูดแล้วคอแดงขนาดนั้นแถมลู่จงเป็นคนพานางมาส่งอีกด้วย"พี่ฟางซิน นางเป็นคนของท่านๆจะว่าอย่างไร""ข้าดีใจสิ เฮ้อในที่สุดชุ่ยชุ่ยก็ขายอ
Last Updated : 2024-12-01ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ออกเดินทาง
เรือนพักผ่อนนอกเมืองร่างบางระหงของว่านชิงชิงนอนหลับอยู่บนเตียง ว่านอันสุ่ยเพิ่งจะรักนางไปถึงสามรอบเขาได้ยินเสียงสวีไค่หยุนที่นัดมาหา จึงก้มลงจูบไหล่นวลเนียนอย่างหลงใหล ห่มผ้าให้นางอย่างเบามือก่อนจะเดินออกไปด้านนอกสวีไค่หยุนยืนรอพอเห็นสหายของพี่ชายเดินมาก็ยิ้มล้อเลียน ว่านอันสุ่ยแก่กว่าหนานกงอิน เขาอายุสามสิบเอ็ดแล้ว แต่ว่านชิงชิงอายุเพียงสิบหก โคแก่กินหญ้าอ่อนชัดๆ แล้วแม่สาวน้อยก็เป็นคนเริ่มเสียด้วย"คารวะใต้เท้าว่านขอรับ ท่านพี่ให้นำข่าวมาบอกท่าน"สวีไค่หยุนส่งจดหมายให้ว่านอันสุ่ย หลังจากอ่านจบเขาก็เผาทิ้ง"เฮ้อ จางป๋อเหวินเลวทรามถึงเพียงนี้เชียวหรือ แล้วตอนนี้ให้คนไปจับตาดูหรือยัง เงินรอบหน้าที่จะส่งไปจิ่วโจวนั้นให้ทำเบิกออกมา หลักฐานซึ่งหน้ารวมกับหลักฐานย้อนหลังจะได้ให้เขาและพรรคพวกดิ้นไม่หลุด ให้คนของเจ้าจับตาดูอีกหน่อย หยุนเอ๋อร์เจ้ากับคุณหนูจินคนนั้นสรุปว่าอย่างไร"ว่านอันสุ่ยถามเรื่องเขากับจินเสี่ยวหรันสวีไค่หยุนหน้าแดง เขาปล่อยนางรอดทุกครั้งตัดใจข่มเหงนางไม่ลง อยากแต่งงานกับนางก่อน จึงเอ่ยเบาๆ"ข้าอยากแต่งงานกับนางให้ถูกต้อง เอ่อพี่อันสุ่ยรถม้าจะเสร็จในอีกสามวันคาดว่าอีกสองว
Last Updated : 2024-12-01ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ลงโทษสกุลจาง
จวนสกุลจางเรือนร้างที่จางซูฉีเคยอาศัยอยู่ภายในห้องบนเตียง มีสตรีเรือนร่างขาวผ่องกำลังนอนกางขาให้บุรุษด้านบกขยับกระแทกใส่นางอย่างรุนแรง เสียงครวญครางดังมาจากริมฝีปากบางไม่หยุด นางสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่าไม่ได้มีแค่นางยังมีสตรีอีกหนึ่งที่ไล่ดูดดุนลูกตุ้มที่ห้อยโตงเตงยอมเขากระแทกใส่อีกคน"อร๊ายยย ท่านพ่อแรงๆข้าอยากได้แรงๆอื้อ เสียวเหลือเกิน ข้าชอบนักเวลาโดนท่านทำรักแบบนี้ อื้อ ท่านแม่ช่วยลูกด้วยเสียวเหลือเกินเจ้าค่ะ กระแทกลงมาอีกเจ้าค่ะท่านพ่อ กระแทกอย่าหยุด "เหมยเจียวเห็นว่าคุณหนูของตนกระสันนักก็เลื่อนมาดูดนมให้นางจนจางซิ่วเอ๋อร์ดิ้นพล่าน มือหนาของจางป๋อเหวินจับเอวบุตรสาวแน่น กระแทกรุนแรงจนจางซิ่วเอ๋อร์ตอดแล้วตอดอีก"ซิ่งเอ๋อร์ เจ้าร่านนักหืม ชอบมากหรือมาข้าจะกระแทกให้สะใจเชียว นี่แหนะนังลูกร่าน ข้าชอบเจ้าร่านอีก ร่านกว่านี้""อื้อ จางป๋อเหวินตาแก่ลามก กระแทกมาเลยแรงๆข้าอยากได้ท่อนของเจ้า"เรื่องมันเกิดเพราะจางป่อเหวินมักแอบมาเรือนเก่าของจางซูฉี เพราะเวลาที่เขากระแทกกระทั้นใส่คนใต้ร่าง เขาจะนึกถึงใบหน้าของจางซูฉี ตอนที่เขากำลังขย่มเหมยเจียวอยุ่ดีๆบุตรสาวก็มาเจอ ใครจะรู้ในห้องถูกคนจุดยา
Last Updated : 2024-12-01ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน แพ้ท้องแทนเมีย
จางซูฉีกำลังเด็ดกลีบดอกท้อเพื่อเอาเกสรออกสั่งให้เสี่ยวเถาแช่ข้าวเหนียวมากหน่อยจะนึ่งเพื่อหมักสุรา เสี่ยวจูกับสือห่าวไปเก็บลูกบ๊วยป่าบนเขาทำไมจางซูฉีจะไม่รู้ว่าเจ้าเด็กสือห่าวนั่นหาทางอยู่กับเสี่ยวจูแค่สองคน วัยรุ่นเลือดร้อนจริงๆเลย เจียงฟางซินตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว หายแพ้ท้องบ้างแล้วจึงมาช่วยจางซูฉีเด็ดกลีบดอกไม้ เสิ่นผู่เย่วออกเดือนแล้ว เลี้ยงบุตรชายอยู่ในเรือน จางหย่งเล่อกับฟางซือหมิงไปดูแลร้านค้าในเมือง"ชินอ๋องกลับมาแล้ว เห็นว่าไปกลางทางเจอกับคนของเสียนอ๋องบอกว่าจะมาหาบุตรชายเองหนานเป่ย แล้วรอกลับเมืองหลวงพร้อมฝ่าบาทน่ะ ฉีเอ๋อร์"เจียงฟางซินเอ่ยกับจางซูฉี มือก็ช่วยนางเด็ดกลีบดอกท้อไปด้วย"เสียนอ๋องเป็นคนเช่นไรหรือเจ้าคะพี่ฟางซิน"จางซูฉีก่อนหน้าไม่เคยได้ออกนอกจวนเพราะสติไม่ดี บางเรื่องนางไม่เคยรับรู้เลย"เสด็จอาเป็นคนดียิ่งนัก ผิดกับไอ้น้องบ้านั่นลิบลับ ไม่รู้ได้นิสัยเอาแต่ใจมาจากใคร เมียจ๋ากำลังท้องอยู่อย่านั่งนานนัก มาข้าพาเจ้าไปเดินเล่น น้องสะใภ้เยี่ยเอ๋อร์ถามหาเจ้าอยู่ เห็นว่าลู่จงกลับมาแล้ว"หนานกงอินเอ่ยกับจางซูฉีพร้อมกับอุ้มเจียงฟางซินขึ้นมาแล้วพากลับเรือนจางซูฉีพยักหน้า
Last Updated : 2024-12-01ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ไปล้างเนื้อล้างตัวnc
บนเขาสือห่าวเก็บลูกท้อได้หลายตะกร้า เขาแบกลงมาที่เรือนหมดแล้ว พอได้รับข่าวก็รีบไปหาเสี่ยวจูที่รออยู่ทันทีเสี่ยวจูกำลังเก็บเห็ดสนอยู่ นางได้เห็ดสนกองใหญ่ พี่ใหญ่ชอบเห็ดสนย่างไฟ พี่รองชอบเห็ดสนผัดไข่ส่วนคนรักสือห่าวชอบเห็ดสนตุ๋นไข่"เสี่ยวจู พอเถอะไม่ต้องเก็บแล้วพี่มีข่าวดีจะบอก"สือห่าวนำเห็ดที่วางกองใส่ตะกร้า เสี่ยวจูลุกขึ้น แล้วเดินมาหาสือห่าวรวบเอวบางรั้งมาหาก่อนซับเหงื่อให้"ไปพักก่อน เดี๋ยวค่อยกลับนะเด็กดี ""เจ้าค่ะ เหนื่อยไหมเจ้าคะขึ้นลงหลายรอบ""ไม่เหนื่อยหรอกไปกับพี่ๆไปเจอสถานที่หนึ่งในนั้นมีบ่อน้ำร้อนด้วย ไปล้างตัวสักหน่อย"สือห่าวสะพายตะกร้าขึ้นหลัง จากนั้นก็อุ้มเสี่ยวจูพาเหินตัวดีดมายังส่วนลึกของป่า ก่อนจะลงมายังด้านล่าง"พี่สือห่าว ที่นี่มีถ้ำด้วยหรือเจ้าคะ ท่านเคยเข้าไปด้านในหรือเปล่า ไม่ใช่ที่อยู่ของสัตว์ร้ายนะ" เสี่ยวจูกอดเขาแน่นนางกลัวนะ ยิ่งป่าลึกแบบนี้ด้วย"พี่มาพักบ่อยเวลาที่พี่สาวพระชายาให้มาหาสมุนไพรที่หายากน่ะ ข้างในมีบ่อน้ำร้อนไปเถอะนอนพักสักหน่อยค่อยกลับ"สือห่าวจุงมือเสี่ยวจูเดินเข้าไปด้านใน ก่อนจะโบกมือ ตะเกียงในถ้ำก็ติดไฟ จากนั้นก็วางตระกร้าลงแล้วเดินไปจุด
Last Updated : 2024-12-09ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน หนานกงมั่วผู้กลัวเมีย1
เรื่องที่จางซูฉีตั้งครรภ์ตอนนี้รู้ทุกคนแล้ว แม้แต่ขบวนเสด็จของฮ่องเต้เองก็รับรู้"ฮ่าๆๆๆอะไรนะ ไอ้เด็กนั่นร้อยวันพันปีไม่มีใครปราบได้สุดท้ายนอนเป็นไก่ป่วยเพราะแพ้ท้องแทนเมีย ฮ่าๆเยี่ยเอ๋อร์ในที่สุดเจ้าก็มีวันนี้ฮ่าๆๆๆ"หนานกงเช่อหัวเราะเยาะบุตรชายตนเอง ไหนล่ะผู้ยิ่งใหญ่แห่งแคว้นอู๋ ไหนล่ะดาวมัจจุราชที่ไม่มีใครกล้าล่วงเกิน ต้องมาแพ้บุตรในครรภ์ที่ยังไม่ลืมตาดูโลก"ฝ่าบาทเห็นว่าฮองเฮาออกเดือนได้สองวันแล้ว อีกครึ่งเดือนพวกเราก็เดินทางถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ เสียนอ๋องเองก็น่าจะถึงแล้วเช่นกัน"หนานกงเช่อไม่ได้สนใจคำพูดจินซีซวนสักนิด เขาคิดถึงร่างนุ่มนิ่งของหยางลี่ถิงแล้ว กลับวังครั้งนี้จะนอนกักนางไว้บนเตียงทุกคืนเลยเชียวจินซีซวนเอ่ยแก่ฮ่องเต้จบก็มองไปยังห้องหลานสาวที่ชั้นบนตอนนี้เขาเหนื่อยใจมาก หลานสาวตัวดีเกาะติดเจ้าเด็กบ้าสวีไค่หยุน ไม่สนใจปู่เช่นเขาสักนิดเลยตอนนี่อยู่ในเมืองจึงแวะพักโรงเตี๊ยมของหนานกงมั่ว เขาร่ำรวยกว่าฮ่องเต้เสียอีก ตั้งแต่ยกให้คุณหนูรองจางหย่งเล่อดูแลกลับกลายเป็นร่ำรวยกว่าเดิมดูเหมือนจะมีมากกว่าหนึ่งร้อยล้านตำลึงทองเสียอีก ท้องพระคลังยังรวยสู้ชินอ๋องไม่ได้เลย สองพี่น้องสกุล
Last Updated : 2024-12-09ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน หนานกงมั่วผู้กลัวเมีย2
"ขอนะคนดี แต่งทีหลังเถอะไหนๆก็หมั้นกันแล้ว ดูสิมันแข็งจนเป็นศิลาหยกแล้วเล่อเล่อ""อ๊าย เอานิ้วท่านออกมาก่อนข้าเสียว ท่านอ๋องตกลงกันก่อนอ๊าย หนานกงมั่วเร่งหน่อยจะถึงอีกแล้ว อร๊ายย" ร่างบางกระตุกอย่างห้ามไม่ไหว หนางกงมั่วยิ้มล้อเลียน"เมื่อกี้ใครอยากให้เอาออก ไม่ทันจิบชาก็บอกให้ข้าเร่งเมียจ๋าบอกมาอยากได้อะไรข้าตกลงหมด อยากรักเจ้าแล้ว""หนานกงมั่วท่านทำข้า อื้อ ขาดทุนสองล้านตำลึงท่านต้องคืนมาพร้อมดอกเบี้ยห้าล้านตำลึง เงินเดือนตำแหน่งพระชายาสองพันตำลึง ไม่พะ ไม่พอ อ๊าย เสียวนะ อกข้าจะแหลกเพราะท่านนี่แหละ บีบเบาๆสิอย่าดูดแรง อ๊าย เงินเดือนข้าห้าพันตำลึง นี่ไม่รวมที่ข้าทำงานแทนท่านด้วยนะ อะ อ่าห์ ท่านอ๋องหม่อมฉันเสียวนะ เบาๆสิ""ได้ ให้เจ้าหมดเลยทุกอย่าง ยกเว้นหอฟางเซียงที่เสด็จพี่มีหุ้นนอกนั้นให้เจ้าเมียจ๋า คุยจบยังจะลงแดงแล้ว"จางหย่งเล่อพยักหน้าให้เขาก่อนจะแยกเรียวขาออกเพื่อรอรับความใหญ่โตที่เขาจะมอบให้ หนานกงเยี่ยค่อยๆกดลงไปทีละน้อย จางหย่งเล่อนิ่วหน้าน้ำตาซึมหางตา หนานกงมั่วต้องดูดยอดถันเพื่อกระตุ้นความเสียวซ่านของนาง ไม่ช้าความใหญ่โตก็เข้ามาอยู่ในกายสาวจนหมด"เจ็บมากหรือ พี่ขอโทษนะคนด
Last Updated : 2024-12-09ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เมียจ๋าให้อภัยข้าเถอะนะ1
จางซูฉีตื่นแต่เช้ามาต้มโจ๊กลูกบัวให้กับหนานกงเยี่ย นางต้มน้ำบ๊วยเอาไว้ให้เขาดื่มตอนเช้าแก้คลื่นไส้เมื่อวานลองทำน้ำเต้าหู้ร้อนๆให้ปรากฏว่าเขาดื่มได้ ทำให้นางโล่งใจยิ่งนัก อย่างน้อยเขาก็กินได้บ้างแล้ว"ท่านอ๋อง ตื่นเถอะเพคะยามเฉินแล้วหม่อมฉันเตรียมน้ำให้ทรงล้างหน้าแล้วนะเพคะ เสวยน้ำบ๊วยแก้คลื่นไส้สักหน่อยเถอะ ท่านอาลู่รายงานมาแล้วว่าช่วงบ่าย ฝ่าบาทจะเสด็จมาถึง"หนานกงเยี่ยลืมตาขึ้น เขายิ้มให้นางก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่ง ปลดสายรัดเอวนางออก แล้วก้มลงไปคุยกับเจ้าตัวเล็กในท้องมารดา"เด็กดีวันนี้ลูกดื้อกับเสด็จแม่หรือไม่ เสด็จปู่จะมาแล้วแม่เจ้าต้องเหนื่อยอีก เจ้าว่าอะไรนะอยากให้พ่อพาเสด็จแม่เจ้าหนีเสด็จปู่ไปที่อื่นหรือ ลูกพ่อเจ้าก็ไม่อยากเห็นหน้าเขาหรือ อืมได้ๆเดี๋ยวพ่อจะพาแม่เจ้าไปเที่ยวไกลๆ รอให้เขากลับไปพวกเราค่อยกลับมาดีไหม อืมได้ๆทุกอย่างพ่อล้วนฟังเจ้า"จางซูฉีขำคนตัวโต เฮ้อคุยเป็นตุเป็นตะ ไม่อยากเจอหน้าบิดาก็เอาลูกมาอ้าง ก่อนจะลูบศีรษะเขาเบาๆอย่างรักใคร่ อยู่ๆภาพที่เขานอนหนุนตักนางบนเรือตอนที่ล่องอยู่ในสระประทุมก็แวบเข้ามา"ฝ่าบาท ทรงออดอ้อนเกินไปแล้วเพคะ หากกลับขึ้นข้างบนเมื่อไหร่พ
Last Updated : 2024-12-09
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ครองรักทุกพบชาติ
แดนเซียนควันสวีทองลอยขึ้นมายังด้านบนก่อนจะลอยเข้าสู่หว่างคิ้วของหนานกงเยี่ยเทพสงครามที่นั่งรอพระชายาตนอยู่ปากถ้ำ ทันทีที่ดวงจิตเข้าสู่ร่างเขาก็รู้ทันทีว่ามหาเทพถือกำเนิดในแดนมนุษย์แล้วชายาของเขานางกำลังจะออกมาจากการกักตนเพื่อหนีหน้าเขาแล้ว ประตูหินค่อยเลื่อนออกควันสีทองลอยเข้าไปยังด้านในเข้าสู่กลางหว่างคิ้วของเทพบุปผา ไม่นานชิงเหลียนที่หน้าตาเหมือนกันกับจางซูฉีที่แดนมนุษย์ก็เดินออกมาจากด้านใน นางเห็นสวามียืนรอก็เดินตรงมาหา เทพสงครางกางแขาออกให้ชายารักเดินเข้ามาสู่อ้อมกอดเทพบุปผาซบหน้ากับอกกว้าของเขาพร้อมเอ่ยเบาๆ"ฝ่าบาท หม่อมฉันผิดไปแล้ว ที่ผ่านมาหนีหน้าพระองค์ ไร้เหตผลต่อจากนี้จะไม่ทำอีกแล้วเพคะ ตอนอยู่แดนมนุษย์เคยเกือบเสียพระองค์ไปหม่อมฉันรู้แล้วว่าความเจ็บปวดนั้นเป็นเช่นไร""ข้าไม่โกรธเจ้า คนงามของข้าๆเตรียมเรือเรียบร้อยแล้ว รอเจ้าออกมาจากด่านเราจะไปล่องเรือกัน เราจะล่องจากตำหนักเหลียนฮวาาจนไปถึงดินแดนประจิม แล้วจากนั้นข้าจะพาเจ้าไปทะเลตะวันออกดีหรือไม่ หืม""เพคะ หม่อมฉันตามใจพระองค์ ฝ่าบาทชิงเหลียนรักพระองค์เพคะ""คนงามข้าก็รักเจ้า ชิงเหลียนคนดีของข้า"ทั้งคู่ล่องเรือไปตามสระบั
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน กำเนิดบุตรชาย2
ท้องฟ้าเหนือแคว้นอู๋มีสายรุ้งปรากฎถึงเก้าสาย อีกยังมีเหล่านกน้อยบินวนรอบตำหนักเหมยฮวา ท้องฟ้าเป้นสีทองก้อนเมฆสีรุ้งงามตานัก จากนั้นด้านในจางซูฉีก็คลอดเด็กกออกมา อุแว้ๆๆๆๆ ไม่นานก็มีเสียงทารกดังออกมา"ท่านอ๋อง ไท่จื่อเป็นซื่อจื่อน้อยเพคะ หน้าตาละม้ายท่านอ๋องยิ่งนักเพียงแต่ว่า" แม่นมพูดค้างไว้จนทุกคนมองหน้ากัน หนานกงเยี่ยร้อนใจจึงเอ่ยถาม"แต่ว่าอะไรแม่นมเฟิ่ง ท่านพูดออกมาให้หมด""แต่ว่าเส้นผมของซื่อจื่อน้อยไม่ได้ดกดำเพคะ แต่เป็นสีเงินยวงราวกับหิมะเลยเพคะ เสียงร้องดังมากแปลว่าแข็งแรงดี""ทันทีที่แม่นมเอ่ยจบหนานกงเยี่ยก็รู้ทันทีว่าหน้าที่ของพวกเขาในแดนมนุษย์นั้นสมบูรณ์แล้ว รอเวลาจิตวิญญาณเขาและนางกลับแดนเซียนเท่านั้นหนึ่งชั่วยามต่อมาทุกคนจึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปดูจางซูฉีกับบุตรชายได้ หนานกงเยี่ยเห็นหน้าบุตรชายก็ถอนหายใจ เขาต้องเป็นบิดาของคนที่เอาแต่ใจที่สุดในแดนสวรรค์จริงๆหรือ จากนั้นก็ก้มลงไปจุมพิตหน้าผากน้อยๆเบาก่อนจะกระซิบ"ฝ่าบาท อย่างไรก็เป็นบุตรกระหม่อม ดื้อรั้นให้น้อยลงหน่อยนะพ่ะย่ะค่ะ หม่อมฉันมีสิทธิ์ตีก้นพระองค์ได้นะพ่ะย่ะค่ะ"ก่อนที่ทารกน้อยจะลืมตาทันทีจ้องหน้าคนที่เพิ่งข่มขู่เ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน กำเนิดบุตรชาย 1
หนานกงเช่อไปแล้วบรรดาสาวนั่งจับกลุ่มคุยกันไม่หยุด แต่ละคนอุ้ยอ้ายจนดูน่ารักไปหมด เฉินลี่จูที่ถูกเยี่ยผิงอันอุ้มลงจากรถม้าเดินมาส่งที่ด้านในตำหนักก็อายหน้าแดง"ท่านอาปล่อยข้าลงเดินเองก็ได้นะเจ้าคะ ไม่ได้ไกลสักนิด""เมียจ๋า ดูพื้นสิขรุขระขนาดนี้ หากไม่ระวังอาจหกล้มได้ ไม่รู้ว่าเยี่ยอ๋องทรงคิดเช่นไรถึงได้ปูหินให้มีร่องห่างกัน พื้นไม่เสมอพระชายาก็กำลังตั้งครรภ์ไม่รู้จักระวังเลย"จางซูฉีขำกับความห่วงเมียคลั่งรักเมียของเยี่ยผิงอันหากบอกว่าท่านอาลู่จงได้เมียเด็กก็ไม่ถูกนัก อาลู่อายุสี่สิบ จูชุ่ยชุ่ยอายุย่างสิบแปด แต่เยี่ยผิงอันสี่สิบห้าย่างสี่สิบหก ส่วนเฉินลี่จูอายุสิบหก นางเด็กที่สุดในบรรดาเมียๆของเหล่าบุรุษแห่งวังหลวงเลยล่ะ"ใต้เท้าเยี่ย หากพื้นปูติดๆกันไม่มีร่อง ยามหิมะตก หรือฝนตกพื้นจะลื่น ร่องช่วยให้เวลาเดินไม่ลื่นน่ะ ลี่จูมานั่งกับพี่ก่อน เสี่ยวหรันกับชิงชิงน่าจะกำลังมา""เพคะพระชายา อ้อพี่ผู่เย่วท่านตั้งครรภ์อีกแล้วหรือเจ้าคะ ใต้เท้าสวีจะขยันเกินไปหรือไม่ คนโตยังไม่ได้ขวบเลย คิกๆๆ"ในบรรดาเด็กรุ่นน้องสามสาวแห่งสกุลจิน สกุลเฉินและสกุลว่านนี่คือแสบที่สุด ต่อยตีกับบุรุษไม่เว้นแต่ละวัน"พ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมให้กำเนิด
เมืองหลวงที่ไม่เคยหลับไหล โคมไฟเรียงรายห้อยเต็มหน้าร้านหน้าบ้านที่ปลูกติดกันยามลมพัดแกว่งไกวไปมาบรรยากาศในเมืองหลวงมีแต่ความสุข ฮ่องเต้กำเนิดพระธิดาสองพระองค์ อีกทั้งตอนนี้ฮองเฮาก็กำลังทรงพระครรภ์ได้สามเดือนแล้วตั้งแต่มาถึงเมืองหลวง ตระกูลหลักหลายตระกูล ตระกูลหลี่ ตระกูลว่าน ตระกูลสวี ตระกูลจิน และตำหนักอ๋องทั้งสอง รวมถึงตำหนักบูรพาขององค์รัชทายาท ต่างจัดเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่ เพราะพระชายาไท่จื่อ พระชายาเยี่ยอ๋อง และชินอ๋องรวมถึงบรรดาฮูหยินของใต้เท้าทั้งหลายนั้นตั้งครรภ์พร้อมกันตำหนักบูรพารัชทายาทหนานกงอินกำลังรักเมียสาวอยู่อย่างนุ่มนวลอ่อนโยน เสียวครางแสนหวานของเจียงฟางซินทำให้เขายิ่งรักนางยิ่งขึ้น"ไท่จื่อ เมียไม่ไหวแล้วเพคะพอเถอะ อื้อ ลูกดิ้นอีกแล้วพระองค์ก็ไม่ยอมเลิกสักที ลูกในท้องงอแงแล้วนะเพคะ อร๊าย หนานกงอินเสียวนะ อย่างัดแบบนี้สิคนบ้าข้าตั้งครรภ์อยู่นะ""บอกมาก่อนว่ารักพี่เด็กดีพูดเร็ว ตั้งแต่เข้าหอมาจนถึงวันนี้ยังไม่บอกว่ารักพี่เลย พูดมาคนดี อืม เสียวจริงๆเมียจ๋า อยากให้ผัวเลิกต้องบอกรักผัวก่อน อ่าา""อื้อ รักเพคะ หม่อมฉันเจียงฟางซินรักหนานกงอิน อร๊าย หม่อมฉันเสร็จอีกแล้ว
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน ถึงเมืองหลวง
ขบวนเดินทางมาได้ครึ่งเดือนแล้ว แวะพักบางจุดเนื่องจากทำผักดองแบะเนื้อรมควันไว้มากมาย อาหารการกินจึงไม่ลำบากมมากนักจางซูฉีไม่ต้องการให้หนานกงเยี่ยไปล่าสัตว์บนเขา ซึ่งอาจเกิดอันตรายได้คืนนี้พวกเขาแวะพักตรงริมน้ำใกล้เชิงเขา แต่จางซูฉีสั่งเดินทางต่อ หนานกงเช่อจึงไม่เข้าใจเหตุผลของนาง"ฉีเอ๋อร์ พ่อไม่เข้าใจที่เจ้าให้พวกเราเดินทางต่อ นี่ยามเซินแล้วกว่าจะสร้างกระโจมอีก ตรงนี้มีลำธารด้วยสะดวกสบายกว่าไม่ใช่หรือ""เสด็จพ่อ หากเป็นแม่น้ำลำธารที่ไม่อยู่ใกล้เชิงเขาลูกคงไม่ขัดหรอกเพคะ แต่ว่าลำธารนี้ทรงทอดพระเนตรสิเพคะ มีรอยเท้าสัตว์เต็มไปหมด แปลว่านี่เป็นแหล่งน้ำของพวกมัน อีกทั้งยังมีคราบเลือดเป็นจุดๆทั้งรอยเก่ารอยใหม่ แปลว่ามีสัตว์นักล่าด้วย ในขบวนมีคนท้องถึงเจ็ดคน แม้ว่าเหล่าบุรุษจะมีวรยุทธ แล้วนางกำนัลเหล่านั้นเล่าเพคะพวกนางอ่อนแอ เราเสียเวบาเดินทางอีกหน่อยก็ไม่ต้องเสี่ยง ลูกแค่ห่วงความปลอดภัยของทุกคน"เมื่อจางซูฉีชี้แจงเหตุผลจบ ทุกคนก็ยิ่งรีบเดินให้พ้นลำธารไวขึ้น ไม่นานก็เลยเชิวเขามาห้าลี้และเจอเข้ากับแม่น้ำเล็กๆสายหนึ่ง แม่น้ำสายนี้เรือเล็กสามารถสัญจรได้ จึงพากันหยุดพักที่ตรงนั้น"ฉีเอ๋อร์เหนื
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน กลับเมืองหลวง
ผ่านไปเดือนกว่ารถม้าที่สั่งทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนี้กำลังฝึกม้าที่จะนำมาใช้กับรถม้าอยู่ ใช้เวลาฝึกนานประมาณเกือบเดือน เพราะบรรดาคนที่นั่งในรถม้าคือเหล่าสตรีที่กำลังตั้งครรภ์จินเสี่ยวหรันที่ตอนนี้ไม่ต้องดูแลสวีไค่ไหยุนแล้ว เพราะเขาเริ่มไม่มีอาการแพ้ท้องแบบที่อาเจียนไม่หยุดแล้ว เหลือเพียงแค่ความอยากอาหารเท่านั้นส่วนว่านชิงชิงทุกวันนี้นางกลุ้มใจมาก ว่านอันสุ่ยไม่ยอมห่างนางเลยไม่ยอมให้เดิน ไปไหนก็อุ้มตลอดเวลา บางครั้งเขาก็งอแงเป็นเด็กน้อยห่างนางไม่ถึงชั่วยามก็ตามหาอีกแล้ว จนถูกฮ่องเต้เรียกไปต่อว่าหลายครั้งเพราะเสียงานเสียการ"ใต้เท้าว่าน เราว่าท่านรักเมียเกินไปหรือไม่ งานการมีไม่สนใจทำงานอยู่ดีๆหาเมียไม่เจอก็ทิ้งงาน เจ้ามันตาแก่หลงเมียเด็กจริงๆ""ฝ่าบาท กระหม่อมผิดไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ ต่อไปจะไม่ให้เกิดเรื่องเช่นนี้อีกพ่ะย่ะค่ะ"ว่านอันสุ่ยเสียงอ่อย แต่ฮ่องเต้ตรัสถูกต้องเขาหลงเมียจริงๆแต่แค่ไม่อยากยอมรับ"ใต้เท้าว่าน ข้าเองก็รักเมียไม่แพ้ท่าน แต่งานส่วนงานท่านต้องแยกแยะสักหน่อยนะ"หนานกงอินเยาะว่านอันสุ่ย เขาเถียงไม่ได้เพราะหนานกงอินเป็นถึงรัชทายาท ได้แต่บ่นอุบอิบๆเท่านั้น"ไท่จื่อ ทรงหลงพระ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมตัวกลับเมือง2
หนานกงเช่อกำลังอ่านรายงานที่ทางวังหลวงส่งมา จิ่วโจวให้ผลผลิตถั่วและมันดียิ่งนัก ต้องไปหาสะใภ้เล็กสักหน่อย ว่าหลังเก็บเกี่ยวแล้วต้องแปรรูปอย่างไร ไม่เช่นนั้นก็จะทิ้งเปล่าให้เน่าเสียจางซูฉีนังเขียนสูตรทำวุ้นเส้น ซอสถั่วเหลือง การหมักน้ำส้มสายชู โชคดีที่ก่อนจากยุคสิวิไลนั้นมา นางสามารถทำสิ่งเหล่านี้ไว้ใช้เอง บางครั้งทำวิจัยต้องไปอาศัยอยู่กับชาวบ้านตามชนบท จึงได้วิธีการแปรรูปต่างๆมา บางอย่างก็เป็นสูตรจากบรรพบุรุษที่สืบทอดกันมาหนานกงเช่อเห็นสะใภ้เล็กนั่งทำงานทั้งๆที่ท้องโตมากแล้วก็นึกดีใจแทนบุตรชาย ขนาดเมียขุนนางยังไม่ใส่ใจช่วยเหลือสามีเท่ากับนางเลย เอาแต่แย่งชิงความโปรดปรานจากสามีไม่บรรดาเมียเอกกับเมียรองตีกัน ก็บรรดาบุตรหลานชิงดีชิงเด่นกัน แต่สะใภ้คนนี้เอาแต่คิดหาหนทางให้ผู้คนอยู่รอด ช่วยเหลือสามีทุกด้านเจียงฟางซินสะใภ้คนโตก็เรียนรู้งานมาจากนางไม่น้อย ทุกวันนี้ก็จัดระเบียบบ้านได้ดี จับมือกับหลานสะใภ้เขาจางหย่งเล่อผู้นั้นมองหาลู่ทางเปิดเส้นการค้าใหม่เสมอ จนแคว้นอู๋ร่ำรวยขึ้นพริบตาเงินในท้องพระคลังเพิ่มขึ้นมากมาย ตอนนี้สวีไค่หยุนได้ถูกเขาแต่งตั้งเป็นเจ้ากรมการคลังเรียบร้อยแล้ว รอกลับเ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เตรียมตัวกลับเมืองหลวง1
จางซูฉีและหนานกงเยี่ยกำลังเตรียมตัวกลับเมืองหลวง กำลังวางแผนงานและการค้าทั้งหมดที่นี่ โดยให้ลู่จงกับจูชุ่ยชุ่ยเป็นคนดูแลหนางกงอินขอเบิกงบของกรมโยธามาเพื่อสร้างถนนให้สะดวกสบายกว่าเดิม จากเดิมที่ใช้เวลาเดินทางสิบห้าวันโดยรถม้า ก็เลื่อนเร็วขึ้นเหลือเพียงเก้าวันแต่เนื่องจากบรรดาสตรีของพวกเขาตั้งครรภ์ และมีหลายคนครรภ์ยังไม่มั่นคงจึงเลื่อนการเดินทางกลับไปอีกเดือนครึ่ง เสียนอ๋องกลับไปแล้ว ฮ่องเต้ให้เขากลับไปช่วยจางป๋อคุณและมหาราชครูฟางดูแลงานราชการต่างๆรอให้หยางฮองเฮาครรภ์แข็งแรงกว่านี้ก็จะเดินทางกลับ จางซูฉีหมักเหล้าไว้เกือบสามร้อยไห นางขุดดินฝังไว้ใต้ต้นหลิวในจวนใหญ่ที่เพิ่งสร้างเสร็จไม่นาน อีกครึ่งปีจึงจะขุดขึ้นมาได้ ถึงตอนนี้นางก็คลอดเจ้าตัวน้อยแล้ว"ฉีเอ๋อร์ อย่าทำงานมากนักเลยเจ้าตั้งครรภ์อยู่ พักผ่อนบ้างเถอะ งสนบางอย่างให้บ่าวไพร่ทำก็ได้" หนานกงเยี่ยกำลังคิดบัญชีของหอโอสถ เขาแพ้ท้องไม่สบายเสียนาน ปล่อยนางหักโหมทั้งที่ยังท้องอยู่รู้สึกเป็นห่วงนัก"ท่านอ๋อง นั่งมากเกินไปถึงเวลาคลอดจะคลอดยากนะเพคะ อีกอย่างงานไม่ได้หนักหนาเกินไปนัก อืมจริงสิวันนี้วุ้นเส้นที่ทำไว้แห้งดีแล้ว เย็นนี้เสวยผั
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน เข้าหอnc
เรือนหอสวีไค่หยุนสวีไค่หยุนปลดเครื่องหัวให้จินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็แลกจอกเหล้ามงคลกับนาง"เสี่ยวหรันคนดี พี่รอวันนี้มาเกือบปีแล้วนะในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันสักที ไม่ต้องปีนเข้าหาเจ้าแล้ว""ท่านพี่ ข้าชอบที่นี่แต่งานของท่านอยู่เมืองหลวง เสียดายจังเลยเจ้าค่ะ""ไว้พี่จะพามาบ่อยๆดีไหม เสี่ยวหรันจ๋าพี่อยากเข้าหอแล้วคนดีของพี่"สวีไค่หยุนปลดชุดแต่งงานจินเสี่ยวหรันออก จากนั้นก็ตามด้วยชุดเจ้าบ่าวของตน ก่อนจะจ้องมองร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าอย่างหลงไหลใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นร่างงามตรงหน้าเปลือยเปล่า เขามักแอบปีนห้องนางมาตักตวงความหวานเสมอ แต่ไม่เคยล่วงเกินนางมากกว่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขากับนางจะเป็นคนๆเดียวกันอย่างสมบูรณ์"ขืนท่านยังจ้องอีก ข้าคงแข็งเป็นหินแล้วท่านพี่ ใช่ว่าไม่เคยเห็นสักหน่อย จะให้รออีกนานไหมเจ้าคะ อากาศหนาวนะ""หึๆ อยากได้อะไรอุ่นๆหรือแม่นางน้อยของข้า วันนี้เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกพันปี หรือเป็นโฉมงามของหอจันทราดีเล่า หืม"จินเสี่ยวหรันลุกขึ้นมา ก่อนจะคลึงทรวงอกตนเองยั่วยวนคนตรงหน้า มืออีกข้างโน้มคอสวีไค่หยุนลงมา ก่อนจะกระซิบข้างหูเบาๆ"หนาวจนแข็งเป็นไตแล้ว คุณชายท่านให้ความอบอุ่น
