ตอนที่14.“ทำไมต้องกลับด้วย คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่”“ไม่ได้นะคะ” หญิงสาวหน้าตาตื่น ดวงตากลมโตเบิกกว้างราวกับไข่ห่านเลยทีเดียว ซึ่งท่าทางของเธอนั้นก็น่าเอ็นดูไม่น้อย หัวใจของเขาพลันชุ่มชื่นขึ้นมาทันที การได้ต่อปากต่อคำกับโชติกา มันทำให้ชีวิตของเขามีสีสันขึ้นเยอะเลย และยิ่งตอนเธอแสดงอาการฉุนเฉียวใส่เขานี่ เป็นภาพที่แปลกตา แต่กลับทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวานี่สินะ ชีวิตคู่.. ชายหนุ่มอมยิ้ม“ยิ้มอะไรของคุณ รีบกลับไปสิคะ เดี๋ยวผิงกับมะลิก็จะกลับมาแล้ว วันนี้พวกเรานัดกินหมูกระทะกัน”“แล้วยังไง”“แล้วยังไง ก็จะให้ทั้งสองคนนั้นเห็นคุณไม่ได้น่ะสิคะ กลับไปเดี๋ยวนี้เลยนะ”หญิงสาวชี้มือไปที่ประตู ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ ในลำคอแล้วโน้มหน้าลงมาหาพลางเอ่ย“อย่าลืมว่าเราทำสัญญาใหม่กันแล้วนะ และที่สำคัญ อย่าลืมเรียกฉันว่าพี่ล่ะ น้องเกรซ”“คุณ..”“อ๊ะๆ สงสัยลืมแน่ๆ เลยว่า ถ้าเรียกพี่ว่าคุณ จะโดนอะไร”แก้มของโชติกาแดงก่ำขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ และรู้สึกหมั่นไส้พ่อคนสุดหล่อที่ทำท่ายียวนตรงหน้านี้นัก ทำไมเธอต้องพ่ายแพ้เขาตลอดด้วย ทั้งที่พยายามแล้ว ตั้งใจแล้วว่าจะไม่ยอมเขาอีกต่อไป“คนร้ายกาจ” หญิงสาวพึมพำออกมาเบาๆ
ตอนที่15.“นี่.. ทำไมมาเร็วกันจัง”“ก็วันนี้มะลิอยากกินหมูกระทะมาก ก็เลยขอเพื่อนๆ กลับก่อน แล้วพี่หนมผิงน่ะขับรถเร็วมากแป็บเดียวถึงบ้านเลยค่ะ”“ที่สำคัญ มีผมเป็นเจ้ามือด้วยคร้าบบบบ”แล้วราเมศก็โผล่หน้ามา โดยที่โชติกากับวิคเตอร์เองก็แปลกใจที่เห็นเขา“วันนี้เรากินกันพุงแตกแน่ เพราะเจ้ามือกระเป๋าหนัก”พิมพ์ผกาหันไปมองเจ้ามือประเป๋าหนักด้วยสายตาขุ่นๆ แต่ก็ยินดีที่มีเจ้ามือ เรื่องกินเรื่องใหม่ เรื่องปะทะคารมกันไว้ทีหลัง“งั้นพวกเราไปเตรียมตั้งโต๊ะกันเถอะค่ะ เราซื้อแบบเป็นชุดสุดคุ้มมา ไม่ต้องเสียเวลามาทอะไร แค่ตั้งเตาก็กินได้เลย”มัลลิกาพูดอย่างสดใสแล้วจูงมือพิมพ์ผกา กับโชติกาออกไปออกไปที่ลานหน้าบ้าน แล้วจัดแจงปูเสื่อ ตั้งเตาหมูกระทะอย่างคล่องแคล่ว โดยที่โชติกาต้องช่วยอีกแรงโดยไม่มีทางเลี่ยง“นายมายังไงวะไอ้ตัวแสบ”ทันทีที่สาวๆ ออกไป วิคเตอร์ก็เอ่ยถามน้องชายเสียงเข้ม ตาขุ่นๆ เพราะคิดว่า ราเมศจะตามมาวอแวกับโชติกา ผู้หญิงของเขา หรือจะเรียกว่า เมียของเขาก็ยังได้“ผมไม่ได้มาจีบเมียพี่หรอกน่า”โหนกแก้มสูงของวิคเตอร์ขึ้นสีระเรื่อโดยอัตโนมัติ ราเมศ ยิ้มยียวน ก่อนจะเดินมากระทบไหล่ของวิคเตอร์เบาๆ“แ
ตอนที่16.โชติกาบอกตัวเองแม้จะหวั่นไหวกับสายตาของเขา แก้มสาวซับสีเรื่อขึ้นมาด้วยความขัดเขินที่เขินจริงๆ ไม่ใช่การแสดงละครเหมือนกับวิคเตอร์ที่แสดงออกเหมือนว่ารักเธอมากถ้ามันเป็นความจริงก็คงดี.. หญิงสาวบอกตัวเองในใจ พลางก้มหน้าหลบสายตาพึงพอใจของผู้สูงวัยทั้งสองที่มองมา“จริงเหรอ ทำไมแม่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเราแอบคบกับหนูแก้ม”“นั่นสิตาวิค ไปเอาใครมาเล่นละครตบตาพ่อกับแม่รึเปล่า แบบนี้พี่ไม่ชอบนะ”ผู้เป็นพ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม วางมาดจริงจัง จนผู้เป็นภรรยาอดจะเอาศอกมากระทุ้งที่ชายโครงเบาๆ ไม่ได้ ก่อนจะยิ้มให้กับโชติกา“จริงหรือจ๊ะหนูแก้ม ที่พี่เขาพูดน่ะ”“เอ่อ...” โชติกาอึกอัก ก่อนจะช้อนตามองชายหนุ่มที่ส่งยิ้มหวานมาให้แหม.. แสดงละครเก่งจริงๆ พ่อคุณเอ๊ย...หญิงสาวแอบค่อนแคะเขาในใจก่อนจะยิ้มหวานและตอบมารดาเขาไป“จริงค่ะ คือแก้มกลัวว่าจะทำให้พี่วิคเสียชื่อเสียงก็เลยไม่ได้บอกใคร”หญิงสาวพูดจบก็ก้มหน้าลงอย่างละอายใจที่ต้องโกหกไปแบบนั้น“เห็นมั้ยล่ะครับว่าผมกับเกรซน่ะคบกันจริงๆ ความจริงผมก็อยากจะบอกให้ทุกคนรู้นะครับ แต่เกรซน่ะสิ ห้ามเอาไว้ นี่หากผมไม่โดนคุณแม่กดดัน ผมก็คงไม่มีโอกาสบอกใคร
ตอนที่17.เขาทำท่าได้น่าเชื่อถือมากว่าไม่พอใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หญิงสาวมองค้อนเขาอีกครั้งอย่างอดไม่ไหว“แต่เท่าที่จำได้ คนที่คิดเรื่องนี้ขึ้นมา คือพี่วิคนะคะ”หญิงสาวกอดอกมองเขาตาขุ่น แต่วิคเตอร์กลับไหวไหล่น้อยๆ เหมือนไม่รู้ไม่ชี้“ก็ตอนนั้นคุณแม่ถามจี้แบบนั้น พี่ก็เลยต้องเล่นไปตามน้ำสิครับ อย่างที่บอกเราจะให้พวกผู้ใหญ่จับผิดเราไม่ได้ ก็นี่ไง แผนการของเราแนบเนียนมาก” “เหรอคะ.”หญิงสาวมองเขาตาขุ่นขวาง ทำไมนะตอนนี้เธอเห็นความเจ้าเล่ห์ร้ายของเขามากขึ้นทุกวัน ตลอดสามปีที่ผ่านมาเธอคิดว่ารู้จักเขาทุกซอกทุกมุม แต่มุมนี้เธอไม่เคยเห็น.. และไม่อยากเชื่อเลยว่าทำไมตอนนี้วิคเตอร์ที่เย็นชา เคร่งขรึม พูดน้อย อารมณ์ขันก็ไม่ค่อยมี ชีวิตของเขาจริงจังกับเรื่องงานมากกว่าเรื่องอื่นใด แต่ตอนนี้มันไม่ชาวิคเตอร์ในเวอร์ชั่นนั้นแล้วและเวอร์ชั่นนี้ ร่างนี้ของเขา ทำให้เธอไม่ชิน และตั้งตัวรับไม่ทันเลยและตอนนี้ก็มีปัญหามาให้แก้ที่ใหญ่มาก แล้วเธอจะปฏิเสธการแต่งงานครั้งนี้อย่างไรดี ที่จะไม่ให้ผู้ใหญ่รู้สึกว่าตัวเองถูกถอนหงอก“แก้มกลับบ้านก่อนนะคะ”“ให้พี่ไปส่งไหม”เขายังคงพูดด้วยสรรพนามที่สนิทสนมและมีน้ำใจ ท
ตอนที่18.“ไม่ได้อิจฉาเว้ย แต่หมั่นไส้อยากเตะคน”“เอาล่ะๆ อย่าต่อล้อต่อเถียงกันเลย เรามาคุยกันเรื่องหนูแก้มดีกว่า”ผู้เป็นบิดาเอ่ยห้ามเด็กโข่งสองคนที่มักจะชิงดีชิงเด่นเรื่องการเป็นที่รักของคุณวิคกี้มาตั้งแต่สมัยเด็ก จนโตก็ยังไม่เลิกงอแงต่อล้อต่อเถียงกัน แต่คุณโรแนนก็รู้ดีว่า พวกเขาก็แค่เย้าหยอกกันเล่นๆ เท่านั้นไม่ได้จริงจัง“คุณลุงครับ ยังไงคุณลุงกับคุณป้าต้องสู่ขอน้องแก้มให้พี่วิคสำเร็จลุล่วงด้วยดีนะครับ”ราเมศดูมีท่าทีจริงจังขึ้นมาทันที พลางลุกขึ้นมานั่งระหว่างกลางคุณวิคกี้กับคุณโรแนน ด้วยท่าทางจริงจังดูเป็นการเป็นงานจนวิคเตอร์ยังแปลกใจ“นี่นายทำเหมือนว่าพ่อแม่ฉันจะไปขอแก้มให้แกงั้นล่ะ”“ไม่เหมือน ก็เหมือนนั่นล่ะน่าพี่ชาย คุณลุงคุณป้าครับ ยังไงๆ เราก็ต้องทำให้น้องแก้มกับพี่วิคสุดหล่อของผมได้แต่งงานกันให้ได้นะครับ”“ดูท่าทางนายมีลับลมคมในนะไอ้น้อง”วิคเตอร์กอดอกมองราเมศเขม็ง รวมถึงบิดามารดาของเขาด้วย“นั่นสิตาราม มีอะไรยังไงไหนบอกป้ามาสิ”“เอ่อ คือ...”ราเมศอึกอักใบหน้าหล่อเหลามีจุดแดงๆ ขึ้นที่โหนกแก้มสูงอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากราเมศเขาผิวขาวกว่าวิคเตอร์“บอกมาซะดีๆ ไอ้ตัวแสบ”คราวน
ตอนที่19.โชติกาทั้งจะเคืองทั้งจะขันกับคำสารภาพของมัลลิกา พลอยลืมเรื่องที่ขุ่นเคืองใจของตนไป ตอนนี้เธอกับพิมพ์ผกาต่างหันมาจ้องมัลลิกาเป็นตาเดียว“พี่ๆ ว่า จะเป็นอำนาจของพี่ตานีมั้ยคะ”มัลลิกาตั้งตัวได้ก็ถามหน้าซื่อตาใส จนสองเพื่อนรักต้องกุมขมับด้วยความเหนื่อยหน่าย“ไม่รู้ไม่ชี้.. แต่ว่า... ถ้าพี่ตานีทำให้ยายแก้มกับท่านประธานแต่งงานกันได้จริงๆ พี่หนมผิงจะมารำแก้บนเป็นเพื่อนเลยเอ๊า”พิมพ์ผกาตาลุกวาว พร้อมกับเออออไปกับมัลลิกาด้วย เพราะงานนี้เธอเองก็มีเดิมพันกับราเมศเช่นกัน“ผิงงงง” โชติกาลากเสียงยาวอย่างอ่อนใจกับเพื่อนที่เห็นดีเห็นงามเออออห่อหมกไปกับมัลลิกา“แหมๆ อย่าคิดมากเลยน่าเพื่อนรัก ถ้าพี่ตานีแรงขนาดนี้ เธอเสร็จท่านประธานสุดหล่อของฉันแน่ๆ ถึงเขาจะทิ้งเธอก่อน แต่ในบรรดาผู้ชายที่ฉันเห็น คุณวิคเตอร์ก็เหมาะสมกับเธอที่สุดแล้วแก้ม และเรื่องนี้ฉันก็คิดทบทวนมาตั้งหลายวัน ยอมตัดใจไม่เอาเธอมาเป็นพี่สะใภ้แล้วนะเนี่ย คิดดูสิ ฉันต้องเข้มแข็งขนาดไหน”พิมพ์ผกาพูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้าท่าทางเป็นจริงเป็นจัง แต่โชติกากลับไม่อยากจะเชื่อสักนิดว่าทั้งหมดนั้นไม่มีแผนการอะไรซ่อนอยู่ เพราะพูดถึงความเจ้าเล่
ตอนที่20.“มานี่เลยคนบ้า เอาอีกแล้วนะพูดอะไรห่ามๆ แบบนั้นออกไป โดยที่มันไม่ได้อยู่ในข้อตกลงของเราน่ะ”โชติกาลากแขนวิคเตอร์เข้ามาที่สวนหลังบ้าน แล้วต่อว่าเขาอย่างไม่เกรงกลัว และท่าทางฉุนเฉียวนั้นทำให้ชายหนุ่มมองอย่างแปลกใจ และระคนพอใจทั้งขบขันกับท่าทางฮึดฮัดฟึดฟัดของคนที่ตัวเล็กกว่า และน่าปรารถนาขึ้นมามากกว่าเดิม จากที่เคยมองว่าโชติกาเป็นของตาย เขาจะเขี่ยทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้ จะยกเลิกสัญญาตอนไหนก็ได้ และเขาก็บ้าและไร้สติมาก ที่ตัดสินใจยกเลิกสัญญาและยังทำตัวไม่น่ารักกับเธออีก ไม่แปลกที่เธอจะไม่พอใจและพยายามตีตัวออกห่าง และหากเขาไม่ใช่เล่ห์เหลี่ยมวางแผนหลอกล่อเธอไว้ โชติกาคงหนีออกจากกรงทองของเขาไปตลอดกาลอย่างแน่นอน“ก็พูดความจริงไง เรามีอะไรกันมากี่ครั้งแล้ว และครั้งล่าสุดนี่ พี่ก็ไม่ได้ป้องกันด้วย”“แต่แก้มป้องกันค่ะ รับรองไม่ท้องแน่นอน ใครอยากจะท้องกับคนแบบนี้กัน”หญิงสาวแย้งกลับ แต่ในใจนั้นก็หวั่นๆ อยู่ไม่น้อย เพราะว่าหลังจากที่เขายกเลิกสัญญาและเขี่ยเธอทิ้งอย่างเย็นชาจากนั้นไม่กี่วันเธอก็ไปที่โรงพยาบาลที่ตัวเองได้ไปทำการคุมกำเนิดด้วยการฝังเข็ม เพื่อถอดยาคุมกำเนิดออก แต่เรื่องนี้เธอจะไม่
ตอนที่21.“ไม่น่าเชื่อ แล้วรับบทอะไรล่ะ”“รับบทแม่มดไง ฉันน่ะมีชื่อเรื่องมีเวทย์มนต์คุณไสย์ฯ ไม่รู้หรือไง ใครๆ ก็กลัวไม่กล้าคบกับฉันเพราะรู้ว่าครอบครัวฉันเป็นครอบครัวสัปเหร่อ มีแค่ยายแก้มเท่านั้นล่ะที่คบกับฉันมาตั้งแต่ ม.ต้น จนตอนนี้”“เรื่องแบบนี้มีจริงด้วยเหรอ ผมคนนึงล่ะไม่เชื่อ นี่มันยุคไหนแล้ว แล้วการเป็นสัปเหร่อมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกันสักหน่อยนี่ครับ”ราเมศหัวเราะกับคำพูดของพิมพ์ผกา หญิงสาวเองก็ทำหน้าเฉยๆ เหมือนไม่ได้ไยดีอะไร“ก็ไม่รู้สิ มีแต่คนกลัวฉัน ตอนเด็กๆ น่ะ ฉันแทบไม่มีเพื่อนเลยนะ เล่นแต่กับพี่กับน้องตัวเองเท่านั้น เด็กคนอื่นๆ ไม่กล้ามาเล่นด้วย บอกว่าพวกเราเป็นเด็กผี” หญิงสาวเล่าพลางหัวเราะร่วน“เด็กพวกนั้นเขาคงถูกผู้มใหญ่ปลูกฝังความเชื่อมาผิดๆ ละมั้ง”ราเมศให้เหตุผล เพราะเขาเองก็เคยถูกเด็กคนอื่นๆ ล้อ เรื่องที่เป็นลูกไม่มีพ่อแม่ ลูกกำพร้า ฝรั่งขี้นก ไม่มีค่อยมีเด็กในหมู่บ้านมาเล่นด้วย เขาเองก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่า แค่เป็นเด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่ มันน่ารังเกียจจนไม่มีใครอยากมาเล่นด้วยเลยอย่างนั้นหรือ แต่เรื่องราวเหล่านั้นมันเป็นอดีตไปแล้ว เพราะตอนนี้เขามีพ่อแม่บุญธรรมที่แสนดีและ
ตอนที่36. ตอนอวสาน“เป็นไงล่ะหมดสภาพเลยเหรอจ๊ะพี่เลี้ยงคนเก่ง”“ไม่ไหวๆ มะลิของนอนงีบสักหน่อย ตาจะปิดแล้ว”พูดจบมัลลิกาก็หลับไปทันที โชติกาหัวเราะร่วนอย่างขบขันแกมเอ็นดู สมน้ำหน้าและสงสารในเวลาเดียวกัน“เป็นไงครับที่รัก เด็กแสบสามคนหลับแล้วหรือ”วิคเตอร์เดินมาโอบเอวภรรยาแล้วหอมแก้มนวลอย่างรักใคร่“หมดฤทธิ์สิ้นสภาพตามที่เห็นค่ะ”แล้วทั้งสองก็หัวเราะออกมาพร้อมกันอีกครั้งเมื่อมองไปยังลูกๆ และมัลลิกาที่นอนน้ำลายยืดแข่งกับน้องๆ พร้อมด้วยเสียงกรนเบาๆ“ให้เด็กๆ พักกันเถอะ ส่วนเราก็...”สายตาพราวพรายของสามีทำให้แก้มสาวแดงปลั่งขึ้นมาอย่างขัดเขิน โชติกาจึงทุบต้นแขนของสามีเบาๆ แก้เก้อเขิน“บ้า พี่วิคเนี่ย ไหนว่าทนได้ไงคะ”“ก็ทนได้แหละครับ แต่ถ้าที่รักจะเมตตา...”เขาเว้นวรรคไว้ให้เข้าใจกันสองคน โชติกเมิหน้าหนีดวงตาคมพราวระยับของเขาแล้วอมยิ้ม“ก็ไปที่ห้องเราสิคะ จะมายืนทำตาเจ้าชู้ใส่แก้มทำไม”พูดแล้วเธอก็เดินนำหน้าเขาไปก่อน วิคเตอร์ดีใจจนกระโดดตัวลอยก่อนจะรีบเดินแกมวิ่งไปโอบกอดร่างอรชรของภรรยา แล้วอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน เดินเร็วๆ เข้าห้องไป เหมือนว่าเธอเดินช้าไม่ทันใจอย่างไรอย่างนั้นประตูห้องที่ปิดส
ตอนที่35หญิงสาวพูดพร้อมกับทำท่าแง่งอนไม่จริงจังนัก แต่มุมปากก็มีรอยยิ้มน้อยๆ วิคเตอร์มองภรรยาอย่างรักใครหลงใหลจนหมดหัวใจ“ยายตัวร้ายก็คือเมียพี่นี่เอง”“แน่นอนค่ะ แม้แก้มจะเป็นหญิงสาวที่ดูอ่อนแอ บอบบางน่าทะนุถนอม แต่แก้มน่ะเป็นนักสู้นะคะแล้วก็ไม่ยอมใครง่ายๆ ด้วย แต่ที่ยอมพี่วิคง่ายๆ ก็เพราะแก้มรักพี่วิคไงคะ”“โถ.. ที่รักของพี่ พี่ก็รักเกรซครับ ทั้งรักทั้งหลงจนไปไหนไม่ได้แล้ว เกรซจะบีบพี่ก็ตาย จะคลายพี่ก็ไม่ไปไหนทั้งนั้น..”ชายหนุ่มบอกพร้อมทั้งหอมแก้มนวลซ้ายขวาอย่างแสนรักแม้ว่าเขาจะสามารถออกเสียงเรียกชื่อเล่นของเธอได้อย่างชัดเจนแล้ว แต่วิคเตอร์ก็ยังเรียกเธอว่าเกรซ เขาให้เหตุผลว่า เธอเป็นแก้มของใครๆ แต่เกรซเป็นของเขาคนเดียว มีเขาเท่านั้นที่มีสิทธิ์เรียกเธอว่า เกรซ เกรซ... ผู้ซึ่งเป็นหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวในใจ เป็นผู้หญิงที่เขารักเทิดทูน ให้เกียรติ ให้ความรักความเอาใจใส่เธอด้วยความรักทั้งหมดของหัวใจ“ทูนหัวของแก้ม” หญิงสาวประคองใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างรักใคร่เช่นกัน“งั้นให้รางวัลพี่อีกครั้งได้มั้ยครับ”“ไม่ได้ค่ะ พอแล้ว..”หญิงสาวแก้มแดงจัดพร้อมทั้งบิดเนื้อที่เอวสอบไปหนึ่งทีอย่างขัด
ตอนที่34.“ผิงน่ะมาตรฐานสูงค่ะพี่พัน ใครจะมาเป็นสามีผิง บอกเลยต้องหล่อและรวยมากเท่าๆ กับท่านประธาน และต้องช่างเอาอกเอาใจ ไม่เถียง ไม่พูดมาก ไม่ออกนอกลูกนอกทาง เชื่อฟัง ตามใจผิงทุกอย่าง ห้ามขัดใจ และผิงต้องเป็นที่หนึ่ง หนึ่งเดียวเท่านั้น ที่สำคัญพวกเจ้าชู้กระลิ้มกระเหรี่ยไปทั่วเนี่ย อย่าหวัง...”พิมพ์ผกาเองก็กอดอกเชิดหน้าอย่างมาดมั่น ทั้งปรายตามองราเมศเหมือนจะบอกให้รู้เป็นนัย“ได้ยินแล้วนะไอ้ราม”“ชัดๆ เต็มๆ สองหูเลยเพื่อนรัก..”“เอ๊ะ พี่พันเนี่ย มันเกี่ยวอะไรกับอีตานี่ด้วย”“ไม่รู้ไม่ชี้”พนาหัวเราะร่วน พลางแปะมือกับราเมศอย่างถูกอกถูกใจ ยิ่งทำให้พิมพ์ผกาหน้างอง้ำกว่าเดิม“เนี่ยล่ะนะเขาว่ากันว่า คู่กันแล้วจะไม่แคล้วกัน”โชติกาเอ่ยขึ้นหลังจากเธอกับวิคเตอร์นั่งเป็นผู้ชมมานาน“เธอก็เป็นกับเขาด้วยนะยายแก้ม”“แหม.. ก็แค่อยากให้เพื่อนมีความสุขเหมือนกัน ใช่มั้ยคะพี่วิค” โชติกาหันไปออดอ้อนสามีเสียงหวาน“ใช่ครับที่รัก พี่ว่าเราอาจจะได้ไปงานแต่งใครสักคนเร็วๆ นี้แน่นอน”วิคเตอร์เองก็เออออไปกับภรรยา ซึ่งท่าทางหวานชื่นของทั้งสองทำเอาทุกคนต่างเหลือบตามองบนอย่างหมั่นไส้“โอ้ยยย เลี่ยนจะแย่แล้วไปหาอะไ
ตอนที่33.“พี่รักเกรซ นายวิคเตอร์สุดหล่อคนนี้รักเกรซที่สุด รักมานานแล้ว และเพราะกลัวว่า ความรักจะทำให้ชีวิตพังก็เลยเลือกที่จะปฏิเสธหัวใจตัวเองและฉีกสัญญาของเรา ทำท่าเย็นชาหมางเมินใส่ แต่สุดท้ายแล้ว นายวิคเตอร์สุดหล่อคนนี้ ก็หนีหัวใจตัวเองไม่พ้น อย่างที่เกรซรู้ว่าพี่พูดไม่เก่ง เก่งแสดงมากกว่า แต่มักแสดงออกตรงข้ามกับความรู้สึก จนเมื่อจะเสียเกรซไปจริงๆ พี่ถึงได้รู้ตัวว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้เกรซหนีไป ก็เลยทำทุกวิถีทางและวางแผนต่างๆ เพื่อให้ได้เกรซกลับมาอยู่ในชีวิตพี่อีกครั้ง พี่หลอกเกรซมาแต่งงานด้วย โดยการอ้างสัญญางี่เง่าเอาแต่ใจ ทั้งยังหลอกว่าคุณแม่เป็นโรคหัวใจ ส่วนมะลิก็ไปสร้างเรื่องว่าป้าวีนาเป็นโรคร้าย แต่จริงๆ แล้วเรื่องโกหกทั้งนั้น และจริงๆ แล้ว สัญญางี่เง่านั้นพี่ฉีกมันทิ้งไปนานแล้ว และก็ไม่คิดจะทำตามสัญญาด้วย เพราะพี่จะไม่ยอมหย่ากับเกรซเด็ดขาด ที่ผ่านมาพี่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เกรซเห็นถึงความจริงใจของพี่ และหวังว่าเกรซจะเห็นมัน เกรซ... อยู่กับพี่นะ อยู่เป็นภรรยาของพี่ตลอดไป นี่คงเป็นคำพูดที่ยาวที่สุดแล้ว แต่คำสั้นๆ ที่ว่า พี่รักเกรซ นั้นจะยืนยาวตลอดไป...”โชติกาน้ำตาซ
ตอนที่32..“เป็นไรมากมั้ยจ๊ะหนูแก้ม” นางเองก็อดถามอย่างห่วงใยลูกสะใภ้ไม่ได้“ไม่ ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่”“จริงนะเกรซ ไม่เป็นไรจริงๆ นะ”วิคเตอร์ยังลูบหลังลูบไหล่ภรรยาอย่างห่วงใย แววตาของเขาแสดงออกถึงความรักใคร่อย่างจริงใจจนหญิงสาวหัวใจพองโต ก่อนจะยิ้มบางๆ ให้เขา“แก้มไม่เป็นไรแล้วค่ะ”“เอาล่ะๆ ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว นี่จ้ะรายละเอียดของที่พัก แม่จองให้เต็มที่เลยสองอาทิตย์”“สองอาทิตย์เลยหรือคะ”“ใช่จ้ะ จะมากกว่านี้ก็ได้นะจ๊ะ เรื่องงานไม่ต้องห่วงเลยเพราะน้องรามสุดหล่อของแม่จะจัดการแทนเอง”“งั้น ผมก็ขอบคุณคุณแม่มากเลยนะครับ”“แม่ไม่กวนแล้ว จะออกไปทำผมเสียหน่อย แล้วก็จะไปซื้อของไว้ใส่บาตรพรุ่งนี้ด้วย แม่ไปก่อนนะจ๊ะ”ว่าแล้วคุณวิคกี้ก็เดินออกไปจากห้องนั่งเล่น ปล่อยให้หนุ่มสาวอยู่กันเพียงลำพัง“เราไปเตรียมของเดินทางกันเถอะ” วิคเตอร์เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งดึงมือเธอให้ลุกขึ้นตาม“แต่ว่า..”“ไม่มีแต่ครับที่รัก เราจะไปฮันนีมูนกันสองอาทิตย์ และเราจะไม่ทำให้พวกผู้ใหญ่ผิดหวัง ด้วยการมีเจ้าตัวเล็กมาฝากพวกเขา”“บ้า.. พูดอะไรแบบนี้คะ เราแค่แต่งงานกันหลอกพวกผู้ใหญ่เท่านั้นเอง”แม้จะเขินอายกับคำพูดของเขา แต่สัญญาที่ม
ตอนที่31.จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เกือบจะสามเดือนแล้ว ซึ่งตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาวิคเตอร์ไม่เคยทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่า ไม่เคยล่วงเกินหรือเอาแต่ใจตัวเองข่มเหงน้ำใจเธอ แต่เขากลับให้เกียรติ และเอาใจใส่เธออย่างดี เขาเปิดเผยสถานะของเธออย่างไม่ปิดบัง และดูเขาจะยินดีและภาคภูมิใจที่ได้แต่งงานกับเธอ ทุกคนในครอบครัว รวมถึงคนรอบข้างต่างก็ให้การยอมรับเธอและการแต่งงานครั้งนี้ ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี เธอไม่ต้องอยู่ในความลับ ไม่ได้เป็นนางบำเรอของเขาอีกแล้ว แต่เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา...“พี่ต้องการเกรซ”เสียงแหบพร่าของเขาทำให้โชติกาตื่นจากภวังค์คิดอันแสนสับสน แก้มนวลร้อนจัดลามไปทั่วทั้งกายสาว ความวาบไหวรัญจวนโอบล้อมทุกทิศทาง ทำให้เธอไม่อาจจะต้านทานมนต์เสน่ห์แห่งเพศรสที่เคยมีร่วมกันได้“พะ พี่วิค..”“ได้ไหมครับ...”หญิงสาวไม่ได้เอ่ยออกมา แต่ดวงตากลมโตหลับพริ้มลงช้าๆ เป็นคำตอบ และนั่นก็ทำให้หัวใจหนุ่มพองโต ความสุขจนล้นอกมันเป็นแบบนี้นี่เองวิคเตอร์ครางเสียงพร่าชิดริมฝีปากสาวแสนหวาน เขารู้สึกปวดร้าวไปทั้งกายแกร่ง โดยเฉพาะกึ่งกลางลำตัวที่กำลังร้อนระอุ แทบแตกระเบิดด้วยความต้องการที่เก็บกักมาน
ตอนที่30.หัวใจของเธอเต้นแรงเหมือนวันแรกที่ได้พบเขาไม่มีผิดเลย... เหมือนว่าเธอตกหลุมรักวิคเตอร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตกหลุมรักเขาทุกวันอย่างไม่อาจจะหยุดรักเขาได้เลยและไม่ว่าด้วยเหตุใดก็ตามที่เขากลับเข้ามาในชีวิตของเธออีกครั้ง เขากลับน่ารักและน่าหลงใหลมากกว่าเดิมมากมาย จนเธอยิ่งถลำลึกรักเขาจนถอนตัวไม่ขึ้น แม้จะพยายามไม่รักเขาแล้วก็ตาม...“ฝันดีนะครับ”เขาบอกเสียงนุ่มเมื่อเธอก้าวขึ้นเตียงและดึงผ้าห่มมาคลุมจนถึงลำคอดวงตากลมโตมองคนที่กำลังจะเดินไปที่โซฟานิ่ง ในหัวกำลังครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรดี เพราะวคเตอร์นอนที่โซฟาตัวยาวริมหน้าต่างมาตั้งแต่คืนเข้าหอ จนเข้าสัปดาห์ที่สองแล้ว เธอกับเขาก็ยังคงไม่ได้นอนเตียงเดียวกัน และวิคเตอร์ก็ไม่ได้แตะต้องเธอมากกว่าการจับมือ และบางครั้งก็หวีผมให้ ช่วยถักเปียทำผมให้เธอบ้างบางวันเขาก็มีชุดสวยๆ มาฝาก หลังเลิกงานก็มักจะมาทำอาหารเย็นให้เธอรับประทาน ตอนเช้าก็ปลุกเธอและช่วยจัดเตรียมของใช้ให้ ทั้งที่มันควรจะเป็นหน้าที่ของเธอ เพราะก่อนหน้านี้ที่อยู่กับเขาเธอก็เป็นคนที่จัดเตรียมให้เขาแต่ตอนนี้กลับกัน กลายเป็นว่าเธอเป็นคนที่รอรับการบริการที่แสนอบอุ่นจากเขาแทน ซึ่งเธอก็ชอบ
ตอนที่29.วิคเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง และมันก็บ้ามากที่เธอพยักหน้าตอบรับเขาไปเสียงเบา“ค่ะ..”“อาหารเย็นแสนอร่อยเสร็จแล้วใช่มั้ยค้า มาค่า มะลิจะช่วยยกออกไปที่โต๊ะกินข้าว”เสียงใสๆ ของมัลลิกาดังขึ้น ทำให้สองหนุ่มสาวที่กำลังมองหน้ากันนิ่งผละออกจากกัน ก่อนที่วิคเตอร์จะหันมายิ้มให้กับมัลลิกา“มะลิยกพวกจานกับช้อนไปก็แล้วกัน ส่วนพวกกับข้าวพี่ยกเอง”“รับทราบค่า”นอกจากจะยังตื่นตกใจกับอาการเหม่อลอยของตัวเองที่เกือบจะโดนมีดบาด เธอยังมาตกใจกับคำพูด ท่าทาง และสรรพนามที่วิคเตอร์พูดกับมัลลิกาอีกเป็นครั้งที่สอง“นี่พี่วิคตัวจริงมั้ยเนี่ย...”โชติกาพึมพำกับตัวเองเบาๆ ขณะมองตามร่างสูงใหญ่ที่ยกถาดอาหารออกไปจากห้องครัว จนแล้วจนรอด เธอก็ยังไม่อยากเชื่อสายตาและสิ่งที่ได้เห็นได้ยินเลยว่าคือเรื่องจริงหรือว่า วิคเตอร์เปลี่ยนไปแล้วเพื่อเธออย่างที่พิมพ์ผกาพูดนะ...และถ้าเป็นเช่นนั้น นั่นก็หมายความว่าวิคเตอร์รักเธอจริงๆ อย่างนั้นหรือ...หญิงสาวเต็มไปด้วยความสับสน แต่ลึกๆ แล้วก็รู้สึกว่าหัวใจของตนมันพองโต อย่างไม่อาจจะหักห้ามได้“นี่จะช่วยให้พี่วิคกับพี่แก้มสมหวังกันจริงๆ แบบพันเปอร์เซ็นต์ค่ะ เชื่
ตอนที่28.มัลลิกาพูดพลางดึงแขนวิคเตอร์เข้าไปในบ้านอย่างสนิทสนม ซึ่งเมื่อก่อนวิคเตอร์แทบไม่พูดคุยกับใครเลย เขาถือตัวมากๆ แต่ตอนนี้ เขารู้แล้วว่า การมีมิตรสหายที่ดี แม้จะมีมัลลิกาเป็นยายตัวยุ่งไปบ้าง แต่มันก็คือสีสันของชีวิต คือการใช่ชีวิตกับผู้คนจริงๆเขามีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่คนเดียวในโลกส่วนตัวเสียอีก และเขาหัวเราะได้บ่อยขึ้น ยิ้มได้กว้างขึ้น เพราะผู้คนเหล่านี้ โชติกา พิมพ์ผกา มัลลิกาและราเมศ รวมไปถึงครอบครัวของพิมพ์ผกาด้วย แม้ไม่ได้ไปมาหาสู่กันบ่อย แต่ก็ทำให้เขารู้สึกไว้วางใจเสมอ“พาสามีมาให้ค่าพี่แก้ม”โชติกาทำได้เพียงทำตาดุๆ แล้วบ่นอุบอิบอยู่ในลำคอซึ่งท่าทางของเธอก็ทำให้มัลลกาหัวเราะคิกคัก“วันนี้พี่แก้มจะทำอาหารให้พวกเรากินกันเย็นนี้นะคะ แล้วก็จะมีพี่วิคช่วยทำด้วย ส่วนหนูมะลิเด็กดีกับพี่หนมผิงแสนสวยก็จะนั่งดูการ์ตูนรอนะคะ”“อาหารสด แห้ง ผักผลไม้ เครื่องปรุงทุกสิ่งทุกอย่างเราเตรียมไว้ให้แล้วนะจ๊ะเพื่อนรัก ฉันนี่รอกันของอร่อยๆ จากเธอเลยนะแก้ม”“นี่แต่ฉันยังไมได้บอกว่าจะทำ... นะ.. นี่...”โชติกาพูดยังไม่จบประโยคดีเลยสองสาวก็จูงมือกันวิ่งเข้าห้องมัลลิกาไปแล้ว“นี่.. ยายตัวเร้ายทั้