บทที่ 431

หลังจากเรเวียร์เห็นเธอ ก็พูดอะไรบางอย่างกับหมอแล้วเดินมาหาเธอ "เซิงเซิง คุณอยู่ที่โรงพยาบาลจริง ๆ ด้วย"

เจียงเซิงยิ้มอย่างขมขื่น: "ฉันไม่อยู่ที่โรงพยาบาลฉันยังจะไปไหนได้อีก" พูดจบ เธอมองเรเวียร์ "คุณคุยอะไรกับคุณหมอเหรอ?"

เรเวียร์หยุดนิ่ง และยิ้มตอบ: "ผมแค่ถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของท่านเจ๋ว"

“สถานการณ์ซับซ้อนมาเหรอ?” เจียงเซิงถาม เห็นเรเวียร์ไม่ได้ปฏิเสธ เธอก้มหน้าลง เสียงแหบแห้งเล็กน้อย "สถานการณ์ของเขารุนแรงมากเหรอ?"

“มีอยู่เล็กน้อย” เรเวียร์สีหน้าซับซ้อน หากเป็นเพียงบาดแผลจากกระสุนปืน สามารถช่วยชีวิตกลับมาได้ก็ไม่เลวมากแล้ว แต่สถานการณ์ของซือเย่เจ๋วดูเหมือนจะซับซ้อนกว่าบาดแผลจากกระสุนปืน

ขณะที่เจียงเซิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง จู่ ๆ ก็ได้รับสายโทรศัพท์จากพ่อที่อยู่ภายในประเทศ

เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ถึงได้ยกขึ้นมารับสาย: “พ่อ?”

"เซิงเซิง ลูกอยู่ที่ต่างประเทศไม่เป็นไรใช่ไหม? พ่อได้ยินข่าวว่ามีจลาจล เกิดขึ้นที่ประเทศ S " เสียงเป็นกังวลของเจียงเซิ่นดังมาจากโทรศัพท์

เจียงเซิงขนตาสั่นไหว “หนูไม่เป็นไรค่ะ คุณพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”

เจียงเซิ่นพูดอย่างใจเย็น: "แน่ใจว่าลูกไม่เป็นอะไรก็ดี