เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 430
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 431
หลังจากเรเวียร์เห็นเธอ ก็พูดอะไรบางอย่างกับหมอแล้วเดินมาหาเธอ "เซิงเซิง คุณอยู่ที่โรงพยาบาลจริง ๆ ด้วย"เจียงเซิงยิ้มอย่างขมขื่น: "ฉันไม่อยู่ที่โรงพยาบาลฉันยังจะไปไหนได้อีก" พูดจบ เธอมองเรเวียร์ "คุณคุยอะไรกับคุณหมอเหรอ?"เรเวียร์หยุดนิ่ง และยิ้มตอบ: "ผมแค่ถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของท่านเจ๋ว"“สถานการณ์ซับซ้อนมาเหรอ?” เจียงเซิงถาม เห็นเรเวียร์ไม่ได้ปฏิเสธ เธอก้มหน้าลง เสียงแหบแห้งเล็กน้อย "สถานการณ์ของเขารุนแรงมากเหรอ?"“มีอยู่เล็กน้อย” เรเวียร์สีหน้าซับซ้อน หากเป็นเพียงบาดแผลจากกระสุนปืน สามารถช่วยชีวิตกลับมาได้ก็ไม่เลวมากแล้ว แต่สถานการณ์ของซือเย่เจ๋วดูเหมือนจะซับซ้อนกว่าบาดแผลจากกระสุนปืนขณะที่เจียงเซิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง จู่ ๆ ก็ได้รับสายโทรศัพท์จากพ่อที่อยู่ภายในประเทศเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ถึงได้ยกขึ้นมารับสาย: “พ่อ?”"เซิงเซิง ลูกอยู่ที่ต่างประเทศไม่เป็นไรใช่ไหม? พ่อได้ยินข่าวว่ามีจลาจล เกิดขึ้นที่ประเทศ S " เสียงเป็นกังวลของเจียงเซิ่นดังมาจากโทรศัพท์เจียงเซิงขนตาสั่นไหว “หนูไม่เป็นไรค่ะ คุณพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”เจียงเซิ่นพูดอย่างใจเย็น: "แน่ใจว่าลูกไม่เป็นอะไรก็ดี
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 432
ไม่เพียงแต่แหล่งน้ำของโรงแรมในตอนนั้น แม้แต่แหล่งน้ำที่สามารถใช้งานได้ในสถานที่อื่นก็พบการไวรัส ดังนั้นการระบาดของโรคระบาดไม่ใช่ภัยพิบัติทางธรรมชาติ แต่เป็นฝีมือมนุษย์หากซือเย่เจ๋วติดเชื้อจริง ๆ เช่นนั้นก็พิสูจน์ได้ว่าความกังวลของเขาถูกต้อง มีบางคนยังไม่เต็มใจยอมแพ้กับการวิจัยไวรัสทางพันธุกรรม**เจียงเซิงกลับมาถึงโรงแรม เมื่อเห็นท่านผู้เฒ่ากับหลัวเชว่เดินออกมา เธอก็ตกตะลึงและท่านผู้เฒ่าเมื่อเห็นเธอ สีหน้ามีความโมโห "เรื่องที่เธอเคยรับปากฉันเธอลืมไปแล้วเหรอ เย่เจ๋วตอนนี้เข้าโรงพยาบาลเพราะเธอ เธอพอใจแล้วยัง?"เจียงเซิงก้มหน้าลง: "ขอโทษค่ะ..."ตอนนี้แม้แต่คำพูดตอบโต้เธอก็พูดไม่ออก เพราะว่าซือเย่เจ๋วถูกยิงเข้าโรงพยาบาลก็เป็นเพราะเธอจริง ๆท่านผู้เฒ่าสีหน้าเคร่งขรึม “เย่เจ๋วอยู่กับเธอก็อันตรายมากแล้ว ถ้าหากเธอหวังดีกับเย่เจ๋วจริง ๆ ขอให้เธอจากเขาไปเถอะ”เจียงเซิงตกตะลึงแล้วพูดว่า: "ฉันทิ้งเขาไปไม่ได้"“ถ้าอย่างนั้นเธออยากจะฆ่าเขาเหรอ?” ดวงตาของท่านผู้เฒ่ามีความไม่พอใจ เห็นเจียงเซิงอ้าปากจะพูดแต่ก็พูดไม่ออก ท่านผู้เฒ่าก็พูดขึ้นด้วยเสียงดุดันอีก: "เจียงเซิง ฉันคัดค้านพวกเธอไม่ให้อ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 433
แต่เธอเพียงแค่อยากอยู่ข้างกายเขาด้วยความเอาแต่ใจก็เท่านั้น ทั้ง ๆ ที่เธอไม่อยากทิ้งเขาไว้คนเดียว สุดท้ายแล้วเธอก็ยังทำให้เขาบาดเจ็บอยู่ดีหลัวหยิงเห็นเธอเศร้าซึม จึงวางมือทั้งสองข้างลงบนไหล่ของเจียงเซิงและพูดอย่างจริงจัง "พี่สะใภ้ เผชิญหน้ากับความยากลำบากแล้วท้อถอยคือการกระทำของคนขี้ขลาด มีเพียงแค่เผชิญหน้าไปด้วยกันถึงจะแก้ไขปัญหาได้อย่างง่ายดาย ที่ท่านเจ๋วบาดเจ็บคนที่ผิดคือพี่เหรอ?อันที่จริงไม่ใช่ ศัตรูของพวกเราเป็นคนพวกนั้นมาโดยตลอด ต่อให้พี่สะใภ้ไม่ปรากฏตัว ท่านเจ๋วพบเจอวิกฤตแบบนี้เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้วเจียงเซิงฟังคำพูดของหลัวหยิงจบ ก็ยิ้มออกมา "คิดไม่ถึงว่าเธอปลอบคนเก่งดีนี่"หลัวหยิงเกาหัวด้วยความเขินอายและยิ้มออกมาเจียงเซิงเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลง "อ่อใช่ ตอนนี้ซูหลิงโหรวอยู่ด้วยกันกับคนพวกน้ันสินะ?""ค่ะ พี่ชายของฉันไปสืบเรียบร้อยแล้ว คิดไม่ถึงว่าพี่......ซูหลิงโหรวมีความเกี่ยวข้องกับคนพวกนั้นจริง ๆ เธอแอบซ่อนไว้ได้ลึกมาก ถึงว่าเรื่องของวั่งฉีเธอทำได้ลง"หลัวหยิงเดินไปตรงข้ามเธอแล้วนั่งลง สีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก คิดว่าเรื่องที่ซูหลิงโหรว "หักหลัง" ทำให้หลัวหยิงไ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 434
ซูหลิงโหรวตัวสั่น และหลบสายตาขึ้นมา "ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดอะไร""ไม่รู้จริง ๆ หรือว่ากำลังเสแสร้งอยู่?" เจียงเซิงขยับเข้าไปใกล้เธอ "หรือว่า ฉันไปถามคุณหลานอู๋เหยียนเจ้านายคนใหม่ของคุณดีนะ?""เจียงเซิง เธอหมายความว่าอย่างไร?"ในดวงตาของซูหลิงโหรวมีความโกรธแค้นเจียงเซิงยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ “หมายความอย่างที่คุณได้ยิน ท่านผู้เฒ่าให้ความสำคัญกับเธอขนาดนี้ แต่สุดท้ายเธอกลับหักหลังตระกูลซือ เลือกหลานอู๋เหยียน หรือว่าหลานอู๋เหยียนจะให้ความสำคัญกับคุณเหรอ?”ซูหลิงโหรวกำมือแน่นอย่างอดไม่ได้ จากนั้นหัวเราะเยาะขึ้น "ทำไม หรือว่าคุณเจียงอยากจะดึงฉันไปเป็นพวก? น่าเสียดายนะ ฉันกลับไปที่ตระกูลซือไม่มีทางหนีทีไล่แล้ว งั้นฉันไม่สู้อยู่ข้างกายของคุณชายเหยียนดีกว่า"เห็นเจียงเซิงไม่พูดจา ซูหลิงโหรวยิ้มเยาะมุมปาก "ต่อให้เธอรู้เรื่องคุณน้าซือเมื่อสิบห้าปีก่อนแล้วจะอย่างไรล่ะ? เธอคิดว่าท่านผู้เฒ่าจะเชื่อว่าตระกูลกุงของพวกเธอไม่มีความผิดเหรอ?เจียงเซิง เธออย่าไร้เดียงสาจนเกินไป เธอคิดว่าเธอช่วยตระกูลซือทำอะไรได้ ในเมื่อ ตอนนี้ที่เธอควรจะเป็นกังวลก็คือเย่เจ๋ว ตระกูลซือรักษาตัวเองยังยากเลย ฮ่าฮ่า"รอ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 435
ซูหลิงโหรวถูกเตะไปที่มุมกำแพง หลานอู๋เหยียนดึงเน็กไทที่รัดแน่นออก สายตาของเขาโหดเหี้ยมอำมหิตและดุดัน "หญิงชั่ว เธอเสียใจภายหลังแล้วสินะ อยากจะหักหลังฉัน?"ซูหลิงโหรวตัวสั่นและคลานไปที่ข้างเท้าของเขา "เปล่านะคะ ฉันไม่ได้หักหลังคุณจริง ๆ เจียงเซิงใช้ให้คนพาฉันไปที่นั่น แถมยังคิดที่จะข่มขู่ฉัน ฉันไม่ได้พูดอะไรจริง ๆ นะคะ ฉันสาบาน!"หลานอู๋เหยียนโน้มตัวลง ใช้ปลายนิ้วมือบีบคางของเธอ "ซูหลิงโหรว ตอนนี้เธอรู้ความลับมากเกินไปแล้ว เธอคิดว่าฉันจะเชื่อสิ่งที่เธอพูดเหรอ?"ซูหลิงโหรวตัวสั่นไปทั้งตัวหลานอู๋เหยียนมีนิสัยขี้ระแวง โดยเฉพาะเกลียดคนที่ทรยศมากที่สุด ต่อให้เธอไม่ได้พูดอะไร แต่เธอก็รู้ความลับที่ไม่ควรรู้มากเกินไปแล้วจริง ๆ รวมถึงเรื่องไวรัส!“ฉันสาบาน ฉันไม่ได้บอกเธอจริง ๆ นะคะ คุณชายเหยียน คุณต้องเชื่อฉันนะ ฉันไม่ได้พูดจริง ๆ! เธอเป็นคนวางแผนใส่ฉัน!”ซูหลิงโหรวร้องไห้อ้อนวอน ตกอยู่ในมือหลานอู๋เหยียนเป็นเธอที่เคราะห์ไม่ดี เธอไม่สามารถกลับไปที่องค์กรเย่เยี่ยนได้อีกแล้ว ตระกูลซือก็กลับไปไม่ได้แล้ว ไม่ว่าไปที่ไหนก็เป็นทางตันสำหรับเธอทั้งนั้น เธอทำได้แค่ขอร้องหลานอู๋เหยียนหลานอู๋เหยียน
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 436
ซือเย่เจ๋วก้มหน้าลง จูบศีรษะของเธอ กำลังอยากจะพูดอะไร จู่ ๆ ก็ไอขึ้นมาอย่างรุนแรงเจียงเซิงลุกขึ้น หัวใจบีบรัดตาม "ซือเย่เจ๋ว คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?"ซือเย่เจ๋วยกมือขึ้นเพื่อปิดปากไอ และเบนหน้าหลบ เมื่อสังเกตเห็นของเหลวอุ่นเหนียวในฝ่ามือ เขาตกตะลึง แต่ไม่ยอมให้เจียงเซิงสังเกตเห็นอะไร เขากำมือเอาไว้แล้ววางลง จากนั้นมองไปทางเธอแล้วยิ้มบาง "ผมไม่เป็นไร แค่สำลักน้ำลาย"เจียงเซิงเบะปาก “งั้นคุณหิวไหม อยากทานอะไรไหม?”ในดวงตาของซือเย่เจ๋วมีความอ่อนโยน "คุณพูดแบบนี้ ผมรู้สึกหิวขึ้นมาจริง ๆ แล้ว ผมอยากทานอาหารที่เซิงเซิงทำ""เจียงเซิงลุกขึ้นยืน "ได้ งั้นฉันกลับไปหาห้องครัวแล้วทำให้คุณ รอฉันนะคะ"เธอเดินไปที่ประตูและบังเอิญเห็นเรเวียร์ เธอพูดขึ้น "คุณลุงเรเวียร์ รบกวนคุณช่วยดูแลเย่หน่อยนะคะ"เรเวียร์พยักหน้าหลังจากที่เธอจากไป เรเวียร์เดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย ก็เห็นซือเย่เจ๋วกำลังแบมือมองดูอะไรบางอย่าง“ไอเป็นเลือดเหรอ?” เรเวียร์รู้ซือเย่เจ๋วหยุดชะงักและกำมือเอาไว้ "อืม" เมื่อนึกถึงบางสิ่งบางอย่าง ก็เงยหน้ามองเรเวียร์ "คุณรู้ได้อย่างไร?"เรเวียร์ตอบกลับ “เพราะคุณอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 437
แต่เมื่อระยะฟักตัวผ่านไป ผู้ติดเชื้อก็จะไอเป็นเลือดอย่างต่อเนื่อง และแม้แต่ความต้านทานของร่างกายก็จะลดลงอย่างเห็นได้ชัด ผู้ติดเชื้อที่เป็นมะเร็งก็จะเร่งการเกิดมะเร็ง ระบบเผาผลาญในร่างกายก็จะเร่งความเร็วขึ้น ค่าเกล็ดเลือด จะผิดปกติ เพียงแค่ไม่กี่ปี ก็จะเสียชีวิตซือเย่เจ๋วยิ้มอย่างขมขื่น "ดังนั้น ผมยังมีชีวิตได้อีกนานแค่ไหน?"เรเวียร์ขมวดคิ้ว "จากสถานการณ์ของคุณในตอนนี้ น่าจะยังมีชีวิตได้อีกสามสีปี"......เจียงเซิงนำอาหารเย็นที่ทำเสร็จเรียบร้อยมายังโรงพยาบาล เธอเพิ่งเดินเข้าห้องพักผู้ป่วย ก็เห็นซือเย่เจ๋วนั่งอยู่บนเตียงมองไปนอกหน้าต่างอยู่เพียงลำพัง เรเวียร์ไม่เห็นเงาตั้งนานแล้ว“ซือเย่เจ๋ว ฉันเอาอาหารเย็นมาให้คุณแล้ว” เธอเดินไปข้างเตียงและวางอาหารเย็นไว้บนโต๊ะข้างเตียงซือเย่เจ๋วหันกลับมามองเธอแล้วยิ้มบาง "อืม คุณป้อนผม"เจียงเซิงไม่ปฏิเสธ เธอเปิดกล่องอาหาร นั่งลงข้างเตียงหยิบช้อนขึ้นมาตักให้เขาหนึ่งคำแล้วยื่นไปที่ข้างปากของเขาเมื่อเห็นซือเย่เจ๋วทานเข้าไป เจียงเซิงก็ถามขึ้น "คุณลุงเรเวียร์กลับไปแล้วเหรอ?"“อืม เขามีธุระจึงกลับไปก่อนแล้ว”เจียงเซิงยื่นไปข้างปากของเขาทีละคำแล
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 438
ซือเย่เจ๋วตอบอย่างเรียบเฉย "อืม ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว"ขณะพูด เขามองไปทางหลัวเชว่ "ไปจองตั๋วเครื่องบินกลับประเทศ วันมะรืนตอนเช้า"หลัวเชว่ตกตะลึง "แต่ว่าร่างกายของคุณ..."“ร่างกายของฉันฉันรู้ดี” ซือเย่เจ๋วตัดสินใจแน่วแน่หลัวเชว่มองท่านผู้เฒ่าอย่างลำบากใจ ท่านผู้เฒ่าพับแขนเสื้อขึ้นแล้วพูดว่า "เขาอยากกลับไปก็กลับไป ฉันไม่สนแล้ว!"เขาสะบัดมือเดินออกจากห้องพักผู้ป่วยไปด้วยความโมโหเจียงเซิงกัดริมฝีปาก เดินไปตรงหน้าซือเย่เจ๋ว "คุณควรฟังท่านผู้เฒ่าดีกว่า รออีกสองสามวันค่อยกลับไปก็ไม่สายนะ"บนเครื่องบินระยะทางยาวไกล ถ้าหากบาดแผลของเขาฉีก งั้นควรทำอย่างไร?ซือเย่เจ๋วมองเธอด้วยสายตาเฉยเมย ริมฝีปากบางเม้มแน่น สายตาที่เจียงเซิงมองเขาสั่นเทาเล็กน้อย เหมือนว่าไม่คุ้นเคยสักเท่าไหร่ "ซือเย่เจ๋ว?"“ผมต้องกลับไป” เขาลุกขึ้นและเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่อยู่ด้านข้างโดยไม่ได้อธิบายอะไรมากมายในตอนที่เขาถอดเสื้อออก เจียงเซิงสามารถมองเห็นผ้ากอซที่พันหลังของเขาได้อย่างชัดเจน นอกจากบาดแผลกระสุนปืนแล้ว ยังมีบาดแผลจากมีดที่ค่อนข้างใหม่อีกด้วย เป็นคืนนั้นที่เขาต่อสู้กับคนชุดดำเหล่านั้นหลงเหลือไ
บทล่าสุด
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 635
*ถูกลูกเล่นของ Soul จิวเวลรี่ทำให้อ้วกแล้ว*แฟรงค์มองดูเธอ "เซิงเซิง จำนวนยอดขายของ Soul จิวเวลรี่ในวันนี้ลดลงอีกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว บริษัทได้รับสายโทรศัพท์เพื่อสละออเดอร์และคืนเงินหลายออเดอร์แล้วดวงตาของเจียงเซิงขยับเขยื้อน "ดูท่าพวกเขาอยากจะบีบบังคับให้ฉันยอมจำนนสินะ""งั้นคุณวางแผนจะทำอย่างไร?" แฟรงค์รู้ว่าเธอไม่เปิดเผยตัวตนเพราะมีเหตุผลของเธอ ถ้าหากมีวิธีอื่นก็จะดีอย่างมากเจียงเซิงยื่นแท็บเล็ตไปให้เขา และหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา "ทางด้านผิ่นเก๋อยืนยันเป็นมั่นว่าฉันลอกเลียนแบบทั้ง Soul จิวเวลรี่ ถึงเวลาที่ฉันควรจะตอบโต้แล้ว"ในขณะที่กระแส "การลอกเลียนแบบ" บนอินเทอร์เน็ตกำลังโด่งดัง คำค้นหายอดนิยมของเฟซบุ๊กก็มีเพิ่มขึ้นมาหนึ่งประเด็น*ผิ่นเก๋อของปลอม*ผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่ถูกเปิดเผยออกมาว่าแอบลดวัสดุและขั้นตอนการก่อสร้าง ขายเครื่องประดับปลอมในราคาสูงและหลอกลวงลูกค้า และสร้างข่าวลือเรื่องที่โซราเสียชีวิต แม้กระทั่งข่าวลือที่เจ้าของผิ่นเก๋อมอมเหล้าเด็กสาวในคลับเฮ้าส์ก็ถูกเปิดโปงจนหมดเปลือกการเปิดเผยอย่างต่อเนื่องนี้ ทำให้เหตุการณ์ของ Soul จิวเวลรี่ถูกดันลงไปทันที เพียงแค่เรื่องที่
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 634
"ทำไม่ได้" ซือเย่เจ๋วเสียงทุ้มต่ำ จากนั้นจูบเธออย่างแรง และยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรงขึ้นอาจเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง เมื่อคืนฝนตกหนักทำให้อุณหภูมิเปลี่ยนไปหนาวเย็นกะทันหัน ใบไม้สีเหลืองที่แห้งเหี่ยวปกคลุมบนพื้น สัมผัสกับแอ่งน้ำเจียงเซิงกับซือเย่เจ๋วเพิ่งไปส่งเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนที่โรงเรียนประถมเอกชน จากนั้นตอนที่เดินทางไปส่งเจียงเซิงที่ Soul จิวเวลรี่ เจียงเซิงง่วงจนพิงร่างกายของเขาแล้วงีบหลับซือเย่เจ๋วหันหน้าไปจ้องมองเธอ จากนั้นก็ยกมือขึ้นรวบไรผมที่อยู่ตรงหน้าผากของเธอ "ยังง่วงเหรอ?""อืม"เจียงเซิงบ่นอย่างซื่อตรง "โทษคุณเลย"เขายิ้ม จากนั้นก็มก้มตัวมาที่ข้างหูของเธอ "หรือว่าไม่ใช่ความผิดของคุณเหรอ?"เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นและวางคางบนไหล่เพื่อมองดูเขา "ไม่ได้ให้คุณทำสองยกทั้งคืนสักหน่อย"ซือเย่เจ๋วที่สูญเสียความทรงจำไม่เพียงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แถมยังมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยม เกือบพรากชีวิตแก่ ๆ ของเธอซือเย่เจ๋วไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจกลับรู้สึกพึ่งพอใจอย่างมากในตอนนี้โทรศัพท์ของเจียงเซิงดังขึ้น คุณอาแฟรงค์โทรมาหาเธอแต่เช้าเกรงว่าต้องมีเรื่องใหญ่แน่นอนเธอรับสาย "คุณอาแฟรงค์?""เซิงเซิง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 633
แต่ชาวเน็ตส่วนใหญ่คิดว่านี่ไม่ใช่การลอกเลียนแบบ ต่อให้สไตล์เหมือนกันแต่ยังมีจุดเด่นอื่นอีก สถานการณ์แบบนี้ไม่สามารถจำกัดความว่าเป็นการลอกเลียนแบบได้ ขอถามกลับว่าคนที่พูดว่าลอกเลียนแบบมีสิทธิอะไรคิดว่าคนเขาจะต้องลอกเลียนแบบแน่นอนน่าจะเป็นเพราะผู้บริหารของผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่เห็นว่านี่ไม่เพียงไม่ได้กดหัวคนอื่น แต่กลับเป็นวิธีที่ "ใจร้อนอยากประสบความสำเร็จแต่กลับทำให้เสียการ" จึงอยากเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมออกแต่คิดไม่ถึงว่า พวกเขาไม่สามารถเพิกถอนได้ เพราะว่ามีคนทุ่มเงินจำนวนมากซื้อคำค้นหายอดนิยมนี้ ผิ่นเก๋อของพวกเขาออกเงินสองเท่า ฝ่ายตรงข้ามก็ออกเงินสี่เท่า ตอนนี้เล่นเกมทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมแล้วเจียงเซิงนั่งดูหน้าแชทเฟซบุ๊กอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์ แฟรงค์เดินเข้ามา "เซิงเซิง ผิ่นเก๋อยอมแพ้การเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมแล้ว ดูท่าว่าจะทุ่มเงินไม่ไหวแล้ว"เจียงเซิงหรี่ตาลง "พวกเขาทำใจทุ่มเงินไม่ได้ แต่น่าจะมีวิธีอื่นอีก"ทางด้านเจียงเซิงทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมกับผิ่นเก๋อ ทางด้านซือเย่เจ๋วก็ทุ่มเงินล้มธุรกิจของหานซื่อกรุ๊ป หลัวเชว่มองดูจนตกตะลึงตาค้าง สามีภรรยาคู่นี้ตอนนี้เป็นคนโง่ที่เงินเ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 632
เซียวเถียนเถียนใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เธอตกใจจนถอยหลังไปสองสามก้าว จากนั้นก็หันหลังวิ่งหนีไปเมื่อมาถึงนอกห้องทำงานของเจียงเซิง คนทั้งคนยังคงอยู่ในสภาพเครื่องรวน เมื่อเข้าไปข้างในก็ทรุดนั่งลงบนโซฟา ขาก็อ่อนแรงไปหมดเจียงเซิงเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นท่าทางเหม่อลอยของเซียวเถียนเถียน ก็ยิ้มบาง "เกิดอะไรขึ้น?"เซียวเถียนเถียนลุกนั่งทันที และวางกาแฟบนโต๊ะทำงานของเธอ "ซื้อ...ซื้อมาให้เธอ"เจียงเซิงเดินไปตรงหน้าโต๊ะแล้วหยิบกาแฟขึ้นมา เห็นเธอพูดจาติดขัดจึงถามขึ้น "เจอเรื่องอะไรมา ทำไมถึงตกใจขนาดนี้?""ก็...ก็ไม่ได้เจอเรื่องอะไร ก็แค่ระหว่างทางที่ซื้อกาแฟได้เจอกับหานเซิงเข้า เกือบจะทะเลาะกับเธอขึ้นมา"เจียงเซิงถือกาแฟเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน "แค่นั้นเหรอ?"เธอเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "ใช่""งั้นเธอทำไมหน้าแดงขนาดนี้?""นั่นเป็นเพราะว่าฉันร้อน!" เซียวเถียนเถียนโกรธขึ้นมาทันที เจียงเซิงมองท่าทางประหม่าของเธอออก จึงหรี่ตาจ้องมองเธออยู่นานต่อให้เจอกับหานเซิงแล้วทะเลาะกัน ก็ไม่ถึงกับทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ ท่าทางแบบนี้เห็นได้ชัดว่า...ทำเรื่องไม่ดีอะไรมา"อ่อใช่เซิงเซิง บนเฟซบุ๊กเรื่องลอกเลียนแ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 631
"เธอ…"“ผู้ชายทุกคนชอบผู้หญิงที่อ่อนโยนและน่ารัก คนปากคอเราะรายอย่างเธอชีวิตนี้คงไม่มีคนชอบเธอหรอก”ขณะพูด เธอก็พูดเหน็บแนม "ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเป็นลูกสาวตระกูลเซียว จะมีการแต่งงานเกี่ยวดองกันกับตระกูลลู่ที่ดีขนาดนี้เหรอ คุณชายลู่แต่งงานกับเธอซวยไปแปดชาติจริง ๆ"เซียวเถียนเถียนสีหน้าเคร่งขรึมลงทันที เธอง้างมือขึ้นจะฟาดหน้าของหานเซิงหานเซิงเงยหน้าขึ้นให้เธอตบแต่ฝ่ามือยังไม่ทันโดน ข้อมือก็ถูกคนจับเอาไว้ลู่ลี่เซินดึงเซียวเถียนเถียนไปข้างหลังแล้วมองดูเธอ "ลงมือต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ ไม่รู้จักอายบ้างเหรอ?"ผู้คนรอบตัวพากันมองมาทางนี้ เหมือนกำลังจะรอดูฉากเด็ดอยู่ ถ้าหากเมื่อครู่เซียวเถียนเถียนตบลงไปจริง ๆ ก็จะมีคนถ่ายรูปเอาไว้และเอาเรื่องนี้ไปพูดกันแต่เซียวเถียนเถียนไม่ยอมแพ้ เธอสะบัดมือของเขาออก "นายยุ่งอะไรกับฉันด้วย""คุณชายลู่ คุณมาได้พอดีเลย คู่หมั้นของคุณร้ายกาจ เมื่อครู่ยังอยากจะตบฉันด้วย ถ้าคุณไม่ห้ามไว้ หน้าของฉันคงบวมไปแล้วหานเซิงท่าทางน่าสงสาร เธอมีความมั่นใจคิดว่าผู้ชายชอบแบบนี้กันหมด แทบอยากจะให้ลู่ลี่เซินเห็นใจเธอ สงสารเธอ และทะเลาะกับเซียวเถียนเถียนขึ้นมาแต่หานเซิง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 630
กู้เฉินกวางยิ้มบางแต่ไม่ได้พูดอะไรหลัวเชว่มองไปที่ซือเย่เจ๋วและพูดไม่ออก นี่เห็นได้ชัดว่าถูกคุณเจียงควบคุมจนอยู่หมัดแล้ว......บริษัท Soul จิวเวลรี่สิบเจ็ดบอกว่าเจียงยี่กับผู้เฒ่าเจียงได้พาเจียงเฮงกลับเมืองจินเฉิงแล้วเงินห้าแสนกว่าบาทที่ต้ายฉิงใช้จ่ายไปตอนนี้ได้ตามกลับผ่านทางตำรวจแล้ว แต่ก็ตามกลับมาได้แค่แสนกว่าบาท แต่ต้ายฉิงถูกควบคุมการเดินทาง อยากจะหนีก็หนีไม่ได้เจียงเซิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายหลังจากผ่านเรื่องนี้ไปผู้เฒ่าเจียงคงจะทำตัวดีไม่น้อย จากอายุของเธอในตอนนี้อยากจะดิ้นรนต่อไป เกรงว่าคงจะไม่มีโอกาสดิ้นรนแล้วหลายชายของตัวเองล้างผลาญครอบครัวใช้เงินสะสมของเธอจนหมด แถมยังถูกหลอก แม้แต่ลูกชายก็ยังไม่ยอมรับเธอ ตอนนี้เธอก็ไม่มีอารมณ์คิดถึงมรดกของพ่อของเธอแล้ว*อลิซลอกเลียนแบบโซรา*พาดหัวข่าวเฟซบุ๊กที่โดดเด่นบนหน้าจอทำให้เจียงเซิงที่เพิ่งดื่มน้ำแทบจะพ่นน้ำออกมาเธอลอกเลียนแบบตัวเอง?เมื่อเปิดดู ก็เป็นเรื่องประดับ*รุ่นคู่รัก*ที่เธอออกแบบคล้ายกับสไตล์การออกแบบของเธอก่อนหน้านี้ แต่ไม่รู้ว่าใครตั้งใจพูดตัดสินเรื่องนี้ว่าลอกเลียนแบบ ชาวเน็ตที่ไม่ผ่านกรองการครุ่นคิดก็เชื่อจ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 629
กู้เฉินกวางถอดแว่นกันแดดออกแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าตรงหน้าอก "สถานการณ์ของนายแบบนี้ คงไม่ต้องให้ฉันแนะนำตัวเองใช่ไหม?"ซือเย่เจ๋วก็มองออกว่าเขาคือใคร "อยู่ในวงการบันเทิงได้ไม่เลวเลยสินะ"กู้เฉินกวางหัวเราะเบา ๆ “คนอื่นบอกว่านายความจำเสื่อมฉันยังไม่เชื่อ”เขาเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลงด้วยตัวเอง หลัวเชว่รินชาให้เขาหนึ่งแก้วซือเย่เจ๋วลุกขึ้นยืนและเดินอ้อมโต๊ะทำงานไปตรงหน้าโซฟา จากนั้นก็ปลดกระดุมชุดสูทออกแล้วนั่งลง "แขกหายากสินะ มีธุระอะไรกับฉัน?""มีธุระจริง ๆ นั่นแหละ" กู้เฉินกวางยกแก้วน้ำชาขึ้น "ฉันคิดว่านายคงจะเคยรู้จักกับหานจื้อเหนียนสินะ?"ในตอนที่ซือเย่เจ๋วกำลังครุ่นคิดว่าหานจื้อเหนียนคือใคร หลัวเชว่ก็ก้มตัวชี้แนะ "ประธานหานคนนั้นเมื่อครั้งที่แล้ว"ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลงและยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้ง "ทำไม ตระกูลหานมุ่งเป้าไปที่นายเหรอ?"กู้เฉินกวางไม่ได้พูดอะไรซือเย่เจ๋วสีหน้าจริงจังขึ้นมา "ฉันว่านายก็อายุเยอะแล้ว ควรจะพิจารณาเรื่องการแต่งงานได้แล้ว?"กู้เฉินกวางวางแก้วชาลง และครุ่นคิด “เร่งให้ฉันแต่งงาน นายเป็นห่วงอะไร?”ซือเย่เจ๋วสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย จากนั้นกอดอกมองเขา "ตาข้าง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 628
เจียงเซิงไม่ปฏิเสธ "ใช่ค่ะ" เธอหัวเราะเบา ๆ "รวมทั้งเงินห้าล้านบาทนั่นด้วย นั่นก็เป็นเงินที่ฉันให้ คุณก็ไม่ได้บอกคุณย่าว่าคุณมีเงินห้าล้านบาทใช่ไหม?"ผู้เฒ่าเจียงหันหน้ามองไปทางเจียงยี่เจียงยี่ไม่ได้พูดอะไร เห็นได้ชัดว่ายอมรับแล้ว"คุณไม่อยากยอมรับแม่ ไม่อยากยอมรับลูกชาย ฉันก็ไม่ก้าวก่ายคุณ ในเมื่อเงินเอาให้คุณแล้ว คุณอยากจะใช้อะไรก็เรื่องของคุณ"เจียงเซิงกอดอก สายตาเย็นชา "แน่นอนว่าถ้าหากคุณยอมเอาเงินไปใช้ในทางที่ต้อง ฉันอาจจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่คุณปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ได้แล้ว เอาเงินให้คุณมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ใด ๆ"มือที่วางอยู่บนขาของเจียงยี่กำแน่นอย่างอดไม่ได้ สีหน้าก็รู้สึกอับอายผู้เฒ่าเจียงมองดูเจียงเซิง "เซิงเซิง ในเมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่ และก็ยอมช่วยอาของเธอกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ...""คุณย่า คุณคิดมากเกินไปหรือเปล่า?" เจียงเซิงขัดคำพูดของเธอทันที "ฉันไม่ได้ช่วยพวกเขาโดยไม่มีเหตุผลหรอกนะคะ ฉันก็แค่ช่วยให้คุณได้เห็นความโหดร้ายของโลกนี้อย่างชัดเจน"ผู้เฒ่าเจียงมองไปทางเธอด้วยความเหม่อลอยเจียงเซิงลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าต่าง และหันข้างมองไปทางพวกเขา "เพราะว
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 627
เพิ่งจะเข้าไปในห้อง เจียงยี่ก็อยู่ด้วย เจียงยี่นั่งอยู่บนเก้าอี้ บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังวางมือบนไหล่ของเขาไม่ให้เขาหนีไปได้ตอนที่ผู้เฒ่าเจียงเห็นผู้หญิงแปลกหน้าถูกพาตัวเข้ามา และคุกเข่าลงบนพื้น ก็งุนงงไปหมด "นี่คือ..."สิบเจ็ดพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย "ฉิงฉิงที่หลานชายของคุณพูดถึง คุณให้เธออธิบายกับคุณเองเถอะ"ฉิงฉิง?ผู้เฒ่าเจียงสายตามองไปที่ผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ต้ายฉิงร้องไห้แล้วคลานมาที่ข้างเตียง "คุณย่าเจียง ขอโทษนะคะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ควรหลอกลวงเจียงเฮง ขอร้องพวกคุณปล่อยฉันไปเถอะค่ะ"ผู้เฒ่าเจียงนึกขึ้นได้ว่าเจียงเฮงหลานชายของเธอนำเงินก้อนนั้นให้กับผู้หญิงคนนี้ เธอก็รู้สึกโมโหขึ้นมา และผลักฉิงฉิงออก "เธอยังมีหน้ามาหาฉันอีก? เงินของหลานชายฉันล่ะ?"ต้ายฉิงถูกผลักล้มลงกับพื้น ไหล่ของเธอสั่นเทา น้ำตาไหลลงแก้ม ชั่วขณะไม่รู้ว่าควรจะพูดเรื่องเงินก้อนนั้นที่เธอใช้ไปหมดแล้วอย่างไรดี“ฉิงฉิง!”เจียงเฮงปรากฏตัวนอกประตูและเห็นต้ายฉิงนั่งอยู่บนพื้น เขาจึงรีบเดินไปประคองเธอ "คุณย่า ฉิงฉิงมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร"“แกยังจะพูดอีก?” ผู้เฒ่าเจียงหน้าเขียวหน้าดำ "นังเด็กคนนี้หลอกเอาเงินของแก เ
