เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 425
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 426
เจียงเซิงหัวเราะด้วยความโกรธ "คุณ คุณเก่งมาก!"หลังจากนั้นไม่นาน เจียงเซิงก็ควบคุมตัวเองซือเย่เจ๋วหัวเราะเบา ๆ จากนั้นค่อยๆ สวมเสื้อผ้าให้เธอ "เซิงเซิงของผมยิ่งอยู่ยิ่งเก่งกาจ ดูท่าปกติผมสอนได้ไม่เลว""ใช่แล้ว ดูคุณดีใจซะ" เจียงเซิงโมโหแก้มป่อง ผู้ชายบ้าคนนี้ยิ่งอยู่ยิ่งหน้าไม่อาย แถมยังเจ้าเล่ห์กับเธอมองดูเจียงเซิงที่ยิ่งอยู่ยิ่งชอบมีน้ำโห ในดวงตาของซือเย่เจ๋วก็มีความอ่อนโยนมากขึ้น ต่างพูดว่าเมื่อผู้หญิงคนหนึ่งรักผู้ชายคนหนึ่งอย่างหมดใจ เธอถึงจะออดอ้อนและชอบเกาะติดเหมือนกับสาวน้อยและสิ่งเหล่านี้ตรงกับตัวเธอจริง ๆ เขาโอบกอดเธอไว้อย่างพึงพอใจและพูดเสียงทุ้มต่ำ "เอาล่ะ วันนี้ผมตรวจสอบเรื่องหนึ่งได้พอดี เรื่องที่แม่ของผมถูกลักพาตัว ซูหลิงโหรวรับรู้เรื่องด้วย"เจียงเซิงหยุดชะงัก: "ดังนั้นเธอปิดบังท่านผู้เฒ่า?"ซือเย่เจ๋วสายตาเคร่งขรึมเด็ดขาด: "เธอปิดบังคุณปู่และทุกคนในองค์กรเย่เยี่ยน โยนความผิดไปให้กุงเห้อ"เจียงเซิงไม่ได้พูดอะไร เมื่อนึกถึงสายตานั้นของซูหลิงโหรวที่วอนขอให้ซือเย่เจ๋วพาเธอจากไปในวันนี้ก่อนที่จะถูกพาตัวไป เธอเหมือนว่าไม่ได้เชื่อฟังหลานอู๋เหยียนโดยสิ้นเชิง หรือบางท
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 427
ซือเย่เจ๋วลดสายตาลง ยกมือขึ้นจับท้ายทอยของเธอ เปลี่ยนเป็นฝ่ายรุกและจูบอย่างลึกซึ้งมากขึ้นต่อให้นี่เป็นแค่สัญลักษณ์ของชิงช้าสวรรค์ ตำนานที่มีหรือไม่มีก็ได้ แต่เขากลับยินยอมที่จะเล่นกับเธอ ในตอนที่เธอเล่นสนุกเมื่อการจูบที่ยาวนานสิ้นสุดลง เจียงเซิงหน้าแดงก่ำเกือบขาดอากาศหายใจ ซือเย่เจ๋วลูบศีรษะของเธอและหัวเราะเสียงเบา "นานขนาดนี้แล้ว ยังเปลี่ยนลมหายใจไม่เป็นเหรอ?"เจียงเซิงกะพริบตาไม่พูดอะไร“ดูท่าผมต้องสอนคุณแล้ว” ปลายนิ้วมือของซือเย่เจ๋วจับที่คางของเธอ และจูบอีกครั้งผ่านไปอีกครุ่ใหญ่ เจียงเซิงผละออกจากปากของเขา เธอแก้มแดงและหายใจหอบ กลัวว่าเขาจะจูบอีกครั้ง เธอรีบดันเขาเบา ๆ "เอาล่ะเอาล่ะ ฉันเป็นแล้ว!"ถ้าจูบอีกต้องถูกจูบจนปากบวมแล้วทั้งสองเดินลงจากชิงช้าสวรรค์ และในตอนนี้เอามีเด็กผู้ชายอายุหกเจ็ดขวบสวมหมวกคนหนึ่งหยิบดอกกุหลาบออกมาจากตะกร้าแล้วพูดเป็นภาษาอังกฤษ "Sir, your girlfriend is very beautiful, and it will be more beautiful with roses."“Thank you. I bought them all.” ซือเย่เจ๋วหยิบแบงค์ดอลล่าร์สองสามใบออกมาจากกระเป๋าเงินแล้วส่งให้เด็กผู้ชาย และยังลูบศีรษะน้อย ๆ ของเขา
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 428
ซือเย่เจ๋วรีบมาที่ด้านข้างเธออย่างรวดเร็วเจียงเซิงปิดบาดแผลไว้ให้เด็กหญิงตัวน้อย และพูดด้วยใบหน้าซีดเซียว "ซือเย่เจ๋ว เธอพลัดหลงกับครอบครัว แถมยังบาดเจ็บ เราจะทิ้งเธอไว้ไม่สนใจไม่ได้"“ผมรู้ คุณพาเธอไปหลบก่อน”"แล้วคุณล่ะ!"เมื่อเห็นเขากำลังจะลุกขึ้น เจียงเซิงก็คว้าเขาเอาไว้ "พวกเขาคนเยอะมาก และมุ่งเป้ามาที่คุณ คุณจะออกไปเสี่ยงไม่ได้!"เมื่อครู่เธออยู่ในกลุ่มคนได้ยินแล้วว่า คนเหล่านั้นจะเอาชีวิตของซือเย่เจ๋ว!ซือเย่เจ๋วจูบปากของเธอ ปลายนิ้วถูหางตาของเธอ "วางใจได้ ผมไม่มีทางเป็นอะไร หลบเอาไว้ รอผมนะ"ซือเย่เจ๋วลุกขึ้นและเดินออกไปเจียงเซิงอยากจะจับมือของเขาไว้แต่กลับคว้าได้แค่ความว่างเปล่า และเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดเป็นเพราะเจ็บจนร้องไห้งอแง จึงดึงความคิดของเธอกลับมาอย่างรวดเร็ว เธอใช้ภาษาอังกฤษพูดปลอบ “Don't worry, nothing will happen. I'll take you out, okay?”เด็กผู้หญิงตัวเล็กหยุดร้องไห้และพยักหน้าเจียงเซิงมิงไปยังทิศทางที่ซือเย่เจ๋วจากไปอีกครั้ง เธอกัดฟัน และอุ้มเด็กผู้หญิงวิ่งไปทางผู้คนที่กำลังหนีกระเจิงเหล่านั้นการจลาจลที่เกิดขึ้นในสวนสนุกก็ดึงดูดตำรวจมา
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 429
ชายชุดดำดวงตาคู่สีครามจ้องมองไปที่ตัวเธอ เลือดในร่างกายสูบฉีด ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงอย่างอดไม่ได้ แต่ในตอนที่เขาเหม่ลอยเพียงเล็กน้อย เจียงเซิงหลบปากกระบอกปืนและลุกขึ้นทันที"ปัง!"กระสุนยิงพลาดแต่เจียงเซิงได้ล็อกอยู่ด้านหลังตัวเขาตั้งนานแล้ว ใช้ข้อศอกรัดคอของเขาไว้และบีบแน่น สายตาของเธอดุดัน “Si ye Jue.Where is he?”ชายชุดดำพูดอะไรบางอย่าง เจียงเซิงตีเขาหมดสติ จากนั้นแย่งปืนของเขามาและวิ่งไปข้างในอีกด้านหนึ่ง ชายชุดดำสองสามคนที่อยู่ด้านหลังต่างถูกซือเย่เจ๋วยิ่งบาดเจ็บล้มลงบนพื้นและร้องโอดครวญเสื้อเชิ้ตบนตัวเขาที่เดิมทีตรงเรียบเกิดรอยยับกับรอยตะเข็บตั้งนานแล้ว บนแขนและแผ่นหลังมีบาดแผลเล็กน้อย แม้แต่ปลายผมก็มีหยดเหงื่อ ดูหมดสภาพ แต่กลับโหดเหี้ยมอำมหิตเช่นกันเขาเหยียบบนหลังมือของผู้ชายคนนั้น "ใครใช้ให้พวกแกมา?"ผู้ชายที่อยู่บนพื้นเจ็บจนทำหน้าเหยเก แต่ไม่ยอมพูดอะไรทั้งนั้นซือเย่เจ๋วเตะไปที่ตัวเขาอย่างดุเดือดชายคนนั้นกระอักเลือดออกมาซือเย่เจ๋วถือปืนเล็งไปทางเขา "ฉันจะถามแกอีกครั้งว่าใคร?"ชายคนนั้นหลับตาลง ไม่เกรงกลัวต่อความตายเสียงดัง "ปัง"ซือเย่เจ๋วชะงักงัน หันหน้ามอ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 430
หลังจากเสียงปืนที่ฉวัดเฉวียนดังขึ้นกระสุนยิงโดนร่างกายของซือเย่เจ๋วเจียงเซิงตกตะลึง และรู้ม่านตาก็หดลงภายใต้แสงไฟ ใบหน้าของเขาที่ย้อนแสงเปลี่ยนไปอ่อนโยนแต่ก็มืดสลัวลงไปเช่นกัน ภายใต้เงา คือดวงตาที่จ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง เขายกมือขึ้นลูบแก้มของเธอ มุมปากยิ้มอย่างอ่อนหวาน "เซิงเซิง ไม่ต้องกลัว ผม......"เขาก้มหน้าจะจูบปากของเธอ แต่ในขณะที่จะสัมผัสโดนเขากลับล้มลงช้า ๆเจียงเซิงรีบพยุงร่างกายของเขา และรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าหลังของเขาถูกยิง น้ำตาที่ร้อนระอุไหลออกมาจากเบ้าตาของเธอ เธอกอดเขาไว้แล้วร้องตะโกน "ไม่ ไม่ ซือเย่เจ๋ว คุณจะหลับไม่ได้ ไม่อนุญาตให้คุณทิ้งฉัน!"หลัวเชว่และหลัวหยิงพาตำรวจตามมายังที่เกิดเหตุ ในตอนที่เห็นเจียงเซิงกอดซือเย่เจ๋วและร้องห่มร้องไห้ พวกเขาก็ตัวสั่นไปหมด "ท่านเจ๋ว... "รถพยาบาลเร่งความเร็วไปตามถนน เจียงเซิงนั่งอยู่ข้าง ๆ และจับมือของ ซือเย่เจ๋วไว้แน่น และอังมือที่เย็นเยือกอย่างชัดเจนของเขาให้อุ่น เมื่อเห็นพยาบาลและหมอกำลังห้ามเลือดช่วยชีวิตเขา เธอตัวสั่นไปหมดเมื่อถึงโรงพยาบาล ซือเย่เจ๋วถูกยกขึ้นเปลหามและถูกเข็นเข้าห้อง ICU ส่วนเจียงเซิงกับพวกหลัวเชว่ต
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 431
หลังจากเรเวียร์เห็นเธอ ก็พูดอะไรบางอย่างกับหมอแล้วเดินมาหาเธอ "เซิงเซิง คุณอยู่ที่โรงพยาบาลจริง ๆ ด้วย"เจียงเซิงยิ้มอย่างขมขื่น: "ฉันไม่อยู่ที่โรงพยาบาลฉันยังจะไปไหนได้อีก" พูดจบ เธอมองเรเวียร์ "คุณคุยอะไรกับคุณหมอเหรอ?"เรเวียร์หยุดนิ่ง และยิ้มตอบ: "ผมแค่ถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของท่านเจ๋ว"“สถานการณ์ซับซ้อนมาเหรอ?” เจียงเซิงถาม เห็นเรเวียร์ไม่ได้ปฏิเสธ เธอก้มหน้าลง เสียงแหบแห้งเล็กน้อย "สถานการณ์ของเขารุนแรงมากเหรอ?"“มีอยู่เล็กน้อย” เรเวียร์สีหน้าซับซ้อน หากเป็นเพียงบาดแผลจากกระสุนปืน สามารถช่วยชีวิตกลับมาได้ก็ไม่เลวมากแล้ว แต่สถานการณ์ของซือเย่เจ๋วดูเหมือนจะซับซ้อนกว่าบาดแผลจากกระสุนปืนขณะที่เจียงเซิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง จู่ ๆ ก็ได้รับสายโทรศัพท์จากพ่อที่อยู่ภายในประเทศเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ถึงได้ยกขึ้นมารับสาย: “พ่อ?”"เซิงเซิง ลูกอยู่ที่ต่างประเทศไม่เป็นไรใช่ไหม? พ่อได้ยินข่าวว่ามีจลาจล เกิดขึ้นที่ประเทศ S " เสียงเป็นกังวลของเจียงเซิ่นดังมาจากโทรศัพท์เจียงเซิงขนตาสั่นไหว “หนูไม่เป็นไรค่ะ คุณพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”เจียงเซิ่นพูดอย่างใจเย็น: "แน่ใจว่าลูกไม่เป็นอะไรก็ดี
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 432
ไม่เพียงแต่แหล่งน้ำของโรงแรมในตอนนั้น แม้แต่แหล่งน้ำที่สามารถใช้งานได้ในสถานที่อื่นก็พบการไวรัส ดังนั้นการระบาดของโรคระบาดไม่ใช่ภัยพิบัติทางธรรมชาติ แต่เป็นฝีมือมนุษย์หากซือเย่เจ๋วติดเชื้อจริง ๆ เช่นนั้นก็พิสูจน์ได้ว่าความกังวลของเขาถูกต้อง มีบางคนยังไม่เต็มใจยอมแพ้กับการวิจัยไวรัสทางพันธุกรรม**เจียงเซิงกลับมาถึงโรงแรม เมื่อเห็นท่านผู้เฒ่ากับหลัวเชว่เดินออกมา เธอก็ตกตะลึงและท่านผู้เฒ่าเมื่อเห็นเธอ สีหน้ามีความโมโห "เรื่องที่เธอเคยรับปากฉันเธอลืมไปแล้วเหรอ เย่เจ๋วตอนนี้เข้าโรงพยาบาลเพราะเธอ เธอพอใจแล้วยัง?"เจียงเซิงก้มหน้าลง: "ขอโทษค่ะ..."ตอนนี้แม้แต่คำพูดตอบโต้เธอก็พูดไม่ออก เพราะว่าซือเย่เจ๋วถูกยิงเข้าโรงพยาบาลก็เป็นเพราะเธอจริง ๆท่านผู้เฒ่าสีหน้าเคร่งขรึม “เย่เจ๋วอยู่กับเธอก็อันตรายมากแล้ว ถ้าหากเธอหวังดีกับเย่เจ๋วจริง ๆ ขอให้เธอจากเขาไปเถอะ”เจียงเซิงตกตะลึงแล้วพูดว่า: "ฉันทิ้งเขาไปไม่ได้"“ถ้าอย่างนั้นเธออยากจะฆ่าเขาเหรอ?” ดวงตาของท่านผู้เฒ่ามีความไม่พอใจ เห็นเจียงเซิงอ้าปากจะพูดแต่ก็พูดไม่ออก ท่านผู้เฒ่าก็พูดขึ้นด้วยเสียงดุดันอีก: "เจียงเซิง ฉันคัดค้านพวกเธอไม่ให้อ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 433
แต่เธอเพียงแค่อยากอยู่ข้างกายเขาด้วยความเอาแต่ใจก็เท่านั้น ทั้ง ๆ ที่เธอไม่อยากทิ้งเขาไว้คนเดียว สุดท้ายแล้วเธอก็ยังทำให้เขาบาดเจ็บอยู่ดีหลัวหยิงเห็นเธอเศร้าซึม จึงวางมือทั้งสองข้างลงบนไหล่ของเจียงเซิงและพูดอย่างจริงจัง "พี่สะใภ้ เผชิญหน้ากับความยากลำบากแล้วท้อถอยคือการกระทำของคนขี้ขลาด มีเพียงแค่เผชิญหน้าไปด้วยกันถึงจะแก้ไขปัญหาได้อย่างง่ายดาย ที่ท่านเจ๋วบาดเจ็บคนที่ผิดคือพี่เหรอ?อันที่จริงไม่ใช่ ศัตรูของพวกเราเป็นคนพวกนั้นมาโดยตลอด ต่อให้พี่สะใภ้ไม่ปรากฏตัว ท่านเจ๋วพบเจอวิกฤตแบบนี้เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้วเจียงเซิงฟังคำพูดของหลัวหยิงจบ ก็ยิ้มออกมา "คิดไม่ถึงว่าเธอปลอบคนเก่งดีนี่"หลัวหยิงเกาหัวด้วยความเขินอายและยิ้มออกมาเจียงเซิงเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลง "อ่อใช่ ตอนนี้ซูหลิงโหรวอยู่ด้วยกันกับคนพวกน้ันสินะ?""ค่ะ พี่ชายของฉันไปสืบเรียบร้อยแล้ว คิดไม่ถึงว่าพี่......ซูหลิงโหรวมีความเกี่ยวข้องกับคนพวกนั้นจริง ๆ เธอแอบซ่อนไว้ได้ลึกมาก ถึงว่าเรื่องของวั่งฉีเธอทำได้ลง"หลัวหยิงเดินไปตรงข้ามเธอแล้วนั่งลง สีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก คิดว่าเรื่องที่ซูหลิงโหรว "หักหลัง" ทำให้หลัวหยิงไ
บทล่าสุด
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 635
*ถูกลูกเล่นของ Soul จิวเวลรี่ทำให้อ้วกแล้ว*แฟรงค์มองดูเธอ "เซิงเซิง จำนวนยอดขายของ Soul จิวเวลรี่ในวันนี้ลดลงอีกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว บริษัทได้รับสายโทรศัพท์เพื่อสละออเดอร์และคืนเงินหลายออเดอร์แล้วดวงตาของเจียงเซิงขยับเขยื้อน "ดูท่าพวกเขาอยากจะบีบบังคับให้ฉันยอมจำนนสินะ""งั้นคุณวางแผนจะทำอย่างไร?" แฟรงค์รู้ว่าเธอไม่เปิดเผยตัวตนเพราะมีเหตุผลของเธอ ถ้าหากมีวิธีอื่นก็จะดีอย่างมากเจียงเซิงยื่นแท็บเล็ตไปให้เขา และหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา "ทางด้านผิ่นเก๋อยืนยันเป็นมั่นว่าฉันลอกเลียนแบบทั้ง Soul จิวเวลรี่ ถึงเวลาที่ฉันควรจะตอบโต้แล้ว"ในขณะที่กระแส "การลอกเลียนแบบ" บนอินเทอร์เน็ตกำลังโด่งดัง คำค้นหายอดนิยมของเฟซบุ๊กก็มีเพิ่มขึ้นมาหนึ่งประเด็น*ผิ่นเก๋อของปลอม*ผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่ถูกเปิดเผยออกมาว่าแอบลดวัสดุและขั้นตอนการก่อสร้าง ขายเครื่องประดับปลอมในราคาสูงและหลอกลวงลูกค้า และสร้างข่าวลือเรื่องที่โซราเสียชีวิต แม้กระทั่งข่าวลือที่เจ้าของผิ่นเก๋อมอมเหล้าเด็กสาวในคลับเฮ้าส์ก็ถูกเปิดโปงจนหมดเปลือกการเปิดเผยอย่างต่อเนื่องนี้ ทำให้เหตุการณ์ของ Soul จิวเวลรี่ถูกดันลงไปทันที เพียงแค่เรื่องที่
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 634
"ทำไม่ได้" ซือเย่เจ๋วเสียงทุ้มต่ำ จากนั้นจูบเธออย่างแรง และยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรงขึ้นอาจเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง เมื่อคืนฝนตกหนักทำให้อุณหภูมิเปลี่ยนไปหนาวเย็นกะทันหัน ใบไม้สีเหลืองที่แห้งเหี่ยวปกคลุมบนพื้น สัมผัสกับแอ่งน้ำเจียงเซิงกับซือเย่เจ๋วเพิ่งไปส่งเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนที่โรงเรียนประถมเอกชน จากนั้นตอนที่เดินทางไปส่งเจียงเซิงที่ Soul จิวเวลรี่ เจียงเซิงง่วงจนพิงร่างกายของเขาแล้วงีบหลับซือเย่เจ๋วหันหน้าไปจ้องมองเธอ จากนั้นก็ยกมือขึ้นรวบไรผมที่อยู่ตรงหน้าผากของเธอ "ยังง่วงเหรอ?""อืม"เจียงเซิงบ่นอย่างซื่อตรง "โทษคุณเลย"เขายิ้ม จากนั้นก็มก้มตัวมาที่ข้างหูของเธอ "หรือว่าไม่ใช่ความผิดของคุณเหรอ?"เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นและวางคางบนไหล่เพื่อมองดูเขา "ไม่ได้ให้คุณทำสองยกทั้งคืนสักหน่อย"ซือเย่เจ๋วที่สูญเสียความทรงจำไม่เพียงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แถมยังมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยม เกือบพรากชีวิตแก่ ๆ ของเธอซือเย่เจ๋วไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจกลับรู้สึกพึ่งพอใจอย่างมากในตอนนี้โทรศัพท์ของเจียงเซิงดังขึ้น คุณอาแฟรงค์โทรมาหาเธอแต่เช้าเกรงว่าต้องมีเรื่องใหญ่แน่นอนเธอรับสาย "คุณอาแฟรงค์?""เซิงเซิง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 633
แต่ชาวเน็ตส่วนใหญ่คิดว่านี่ไม่ใช่การลอกเลียนแบบ ต่อให้สไตล์เหมือนกันแต่ยังมีจุดเด่นอื่นอีก สถานการณ์แบบนี้ไม่สามารถจำกัดความว่าเป็นการลอกเลียนแบบได้ ขอถามกลับว่าคนที่พูดว่าลอกเลียนแบบมีสิทธิอะไรคิดว่าคนเขาจะต้องลอกเลียนแบบแน่นอนน่าจะเป็นเพราะผู้บริหารของผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่เห็นว่านี่ไม่เพียงไม่ได้กดหัวคนอื่น แต่กลับเป็นวิธีที่ "ใจร้อนอยากประสบความสำเร็จแต่กลับทำให้เสียการ" จึงอยากเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมออกแต่คิดไม่ถึงว่า พวกเขาไม่สามารถเพิกถอนได้ เพราะว่ามีคนทุ่มเงินจำนวนมากซื้อคำค้นหายอดนิยมนี้ ผิ่นเก๋อของพวกเขาออกเงินสองเท่า ฝ่ายตรงข้ามก็ออกเงินสี่เท่า ตอนนี้เล่นเกมทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมแล้วเจียงเซิงนั่งดูหน้าแชทเฟซบุ๊กอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์ แฟรงค์เดินเข้ามา "เซิงเซิง ผิ่นเก๋อยอมแพ้การเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมแล้ว ดูท่าว่าจะทุ่มเงินไม่ไหวแล้ว"เจียงเซิงหรี่ตาลง "พวกเขาทำใจทุ่มเงินไม่ได้ แต่น่าจะมีวิธีอื่นอีก"ทางด้านเจียงเซิงทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมกับผิ่นเก๋อ ทางด้านซือเย่เจ๋วก็ทุ่มเงินล้มธุรกิจของหานซื่อกรุ๊ป หลัวเชว่มองดูจนตกตะลึงตาค้าง สามีภรรยาคู่นี้ตอนนี้เป็นคนโง่ที่เงินเ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 632
เซียวเถียนเถียนใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เธอตกใจจนถอยหลังไปสองสามก้าว จากนั้นก็หันหลังวิ่งหนีไปเมื่อมาถึงนอกห้องทำงานของเจียงเซิง คนทั้งคนยังคงอยู่ในสภาพเครื่องรวน เมื่อเข้าไปข้างในก็ทรุดนั่งลงบนโซฟา ขาก็อ่อนแรงไปหมดเจียงเซิงเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นท่าทางเหม่อลอยของเซียวเถียนเถียน ก็ยิ้มบาง "เกิดอะไรขึ้น?"เซียวเถียนเถียนลุกนั่งทันที และวางกาแฟบนโต๊ะทำงานของเธอ "ซื้อ...ซื้อมาให้เธอ"เจียงเซิงเดินไปตรงหน้าโต๊ะแล้วหยิบกาแฟขึ้นมา เห็นเธอพูดจาติดขัดจึงถามขึ้น "เจอเรื่องอะไรมา ทำไมถึงตกใจขนาดนี้?""ก็...ก็ไม่ได้เจอเรื่องอะไร ก็แค่ระหว่างทางที่ซื้อกาแฟได้เจอกับหานเซิงเข้า เกือบจะทะเลาะกับเธอขึ้นมา"เจียงเซิงถือกาแฟเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน "แค่นั้นเหรอ?"เธอเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "ใช่""งั้นเธอทำไมหน้าแดงขนาดนี้?""นั่นเป็นเพราะว่าฉันร้อน!" เซียวเถียนเถียนโกรธขึ้นมาทันที เจียงเซิงมองท่าทางประหม่าของเธอออก จึงหรี่ตาจ้องมองเธออยู่นานต่อให้เจอกับหานเซิงแล้วทะเลาะกัน ก็ไม่ถึงกับทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ ท่าทางแบบนี้เห็นได้ชัดว่า...ทำเรื่องไม่ดีอะไรมา"อ่อใช่เซิงเซิง บนเฟซบุ๊กเรื่องลอกเลียนแ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 631
"เธอ…"“ผู้ชายทุกคนชอบผู้หญิงที่อ่อนโยนและน่ารัก คนปากคอเราะรายอย่างเธอชีวิตนี้คงไม่มีคนชอบเธอหรอก”ขณะพูด เธอก็พูดเหน็บแนม "ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเป็นลูกสาวตระกูลเซียว จะมีการแต่งงานเกี่ยวดองกันกับตระกูลลู่ที่ดีขนาดนี้เหรอ คุณชายลู่แต่งงานกับเธอซวยไปแปดชาติจริง ๆ"เซียวเถียนเถียนสีหน้าเคร่งขรึมลงทันที เธอง้างมือขึ้นจะฟาดหน้าของหานเซิงหานเซิงเงยหน้าขึ้นให้เธอตบแต่ฝ่ามือยังไม่ทันโดน ข้อมือก็ถูกคนจับเอาไว้ลู่ลี่เซินดึงเซียวเถียนเถียนไปข้างหลังแล้วมองดูเธอ "ลงมือต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ ไม่รู้จักอายบ้างเหรอ?"ผู้คนรอบตัวพากันมองมาทางนี้ เหมือนกำลังจะรอดูฉากเด็ดอยู่ ถ้าหากเมื่อครู่เซียวเถียนเถียนตบลงไปจริง ๆ ก็จะมีคนถ่ายรูปเอาไว้และเอาเรื่องนี้ไปพูดกันแต่เซียวเถียนเถียนไม่ยอมแพ้ เธอสะบัดมือของเขาออก "นายยุ่งอะไรกับฉันด้วย""คุณชายลู่ คุณมาได้พอดีเลย คู่หมั้นของคุณร้ายกาจ เมื่อครู่ยังอยากจะตบฉันด้วย ถ้าคุณไม่ห้ามไว้ หน้าของฉันคงบวมไปแล้วหานเซิงท่าทางน่าสงสาร เธอมีความมั่นใจคิดว่าผู้ชายชอบแบบนี้กันหมด แทบอยากจะให้ลู่ลี่เซินเห็นใจเธอ สงสารเธอ และทะเลาะกับเซียวเถียนเถียนขึ้นมาแต่หานเซิง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 630
กู้เฉินกวางยิ้มบางแต่ไม่ได้พูดอะไรหลัวเชว่มองไปที่ซือเย่เจ๋วและพูดไม่ออก นี่เห็นได้ชัดว่าถูกคุณเจียงควบคุมจนอยู่หมัดแล้ว......บริษัท Soul จิวเวลรี่สิบเจ็ดบอกว่าเจียงยี่กับผู้เฒ่าเจียงได้พาเจียงเฮงกลับเมืองจินเฉิงแล้วเงินห้าแสนกว่าบาทที่ต้ายฉิงใช้จ่ายไปตอนนี้ได้ตามกลับผ่านทางตำรวจแล้ว แต่ก็ตามกลับมาได้แค่แสนกว่าบาท แต่ต้ายฉิงถูกควบคุมการเดินทาง อยากจะหนีก็หนีไม่ได้เจียงเซิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายหลังจากผ่านเรื่องนี้ไปผู้เฒ่าเจียงคงจะทำตัวดีไม่น้อย จากอายุของเธอในตอนนี้อยากจะดิ้นรนต่อไป เกรงว่าคงจะไม่มีโอกาสดิ้นรนแล้วหลายชายของตัวเองล้างผลาญครอบครัวใช้เงินสะสมของเธอจนหมด แถมยังถูกหลอก แม้แต่ลูกชายก็ยังไม่ยอมรับเธอ ตอนนี้เธอก็ไม่มีอารมณ์คิดถึงมรดกของพ่อของเธอแล้ว*อลิซลอกเลียนแบบโซรา*พาดหัวข่าวเฟซบุ๊กที่โดดเด่นบนหน้าจอทำให้เจียงเซิงที่เพิ่งดื่มน้ำแทบจะพ่นน้ำออกมาเธอลอกเลียนแบบตัวเอง?เมื่อเปิดดู ก็เป็นเรื่องประดับ*รุ่นคู่รัก*ที่เธอออกแบบคล้ายกับสไตล์การออกแบบของเธอก่อนหน้านี้ แต่ไม่รู้ว่าใครตั้งใจพูดตัดสินเรื่องนี้ว่าลอกเลียนแบบ ชาวเน็ตที่ไม่ผ่านกรองการครุ่นคิดก็เชื่อจ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 629
กู้เฉินกวางถอดแว่นกันแดดออกแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าตรงหน้าอก "สถานการณ์ของนายแบบนี้ คงไม่ต้องให้ฉันแนะนำตัวเองใช่ไหม?"ซือเย่เจ๋วก็มองออกว่าเขาคือใคร "อยู่ในวงการบันเทิงได้ไม่เลวเลยสินะ"กู้เฉินกวางหัวเราะเบา ๆ “คนอื่นบอกว่านายความจำเสื่อมฉันยังไม่เชื่อ”เขาเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลงด้วยตัวเอง หลัวเชว่รินชาให้เขาหนึ่งแก้วซือเย่เจ๋วลุกขึ้นยืนและเดินอ้อมโต๊ะทำงานไปตรงหน้าโซฟา จากนั้นก็ปลดกระดุมชุดสูทออกแล้วนั่งลง "แขกหายากสินะ มีธุระอะไรกับฉัน?""มีธุระจริง ๆ นั่นแหละ" กู้เฉินกวางยกแก้วน้ำชาขึ้น "ฉันคิดว่านายคงจะเคยรู้จักกับหานจื้อเหนียนสินะ?"ในตอนที่ซือเย่เจ๋วกำลังครุ่นคิดว่าหานจื้อเหนียนคือใคร หลัวเชว่ก็ก้มตัวชี้แนะ "ประธานหานคนนั้นเมื่อครั้งที่แล้ว"ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลงและยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้ง "ทำไม ตระกูลหานมุ่งเป้าไปที่นายเหรอ?"กู้เฉินกวางไม่ได้พูดอะไรซือเย่เจ๋วสีหน้าจริงจังขึ้นมา "ฉันว่านายก็อายุเยอะแล้ว ควรจะพิจารณาเรื่องการแต่งงานได้แล้ว?"กู้เฉินกวางวางแก้วชาลง และครุ่นคิด “เร่งให้ฉันแต่งงาน นายเป็นห่วงอะไร?”ซือเย่เจ๋วสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย จากนั้นกอดอกมองเขา "ตาข้าง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 628
เจียงเซิงไม่ปฏิเสธ "ใช่ค่ะ" เธอหัวเราะเบา ๆ "รวมทั้งเงินห้าล้านบาทนั่นด้วย นั่นก็เป็นเงินที่ฉันให้ คุณก็ไม่ได้บอกคุณย่าว่าคุณมีเงินห้าล้านบาทใช่ไหม?"ผู้เฒ่าเจียงหันหน้ามองไปทางเจียงยี่เจียงยี่ไม่ได้พูดอะไร เห็นได้ชัดว่ายอมรับแล้ว"คุณไม่อยากยอมรับแม่ ไม่อยากยอมรับลูกชาย ฉันก็ไม่ก้าวก่ายคุณ ในเมื่อเงินเอาให้คุณแล้ว คุณอยากจะใช้อะไรก็เรื่องของคุณ"เจียงเซิงกอดอก สายตาเย็นชา "แน่นอนว่าถ้าหากคุณยอมเอาเงินไปใช้ในทางที่ต้อง ฉันอาจจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่คุณปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ได้แล้ว เอาเงินให้คุณมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ใด ๆ"มือที่วางอยู่บนขาของเจียงยี่กำแน่นอย่างอดไม่ได้ สีหน้าก็รู้สึกอับอายผู้เฒ่าเจียงมองดูเจียงเซิง "เซิงเซิง ในเมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่ และก็ยอมช่วยอาของเธอกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ...""คุณย่า คุณคิดมากเกินไปหรือเปล่า?" เจียงเซิงขัดคำพูดของเธอทันที "ฉันไม่ได้ช่วยพวกเขาโดยไม่มีเหตุผลหรอกนะคะ ฉันก็แค่ช่วยให้คุณได้เห็นความโหดร้ายของโลกนี้อย่างชัดเจน"ผู้เฒ่าเจียงมองไปทางเธอด้วยความเหม่อลอยเจียงเซิงลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าต่าง และหันข้างมองไปทางพวกเขา "เพราะว
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 627
เพิ่งจะเข้าไปในห้อง เจียงยี่ก็อยู่ด้วย เจียงยี่นั่งอยู่บนเก้าอี้ บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังวางมือบนไหล่ของเขาไม่ให้เขาหนีไปได้ตอนที่ผู้เฒ่าเจียงเห็นผู้หญิงแปลกหน้าถูกพาตัวเข้ามา และคุกเข่าลงบนพื้น ก็งุนงงไปหมด "นี่คือ..."สิบเจ็ดพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย "ฉิงฉิงที่หลานชายของคุณพูดถึง คุณให้เธออธิบายกับคุณเองเถอะ"ฉิงฉิง?ผู้เฒ่าเจียงสายตามองไปที่ผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ต้ายฉิงร้องไห้แล้วคลานมาที่ข้างเตียง "คุณย่าเจียง ขอโทษนะคะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ควรหลอกลวงเจียงเฮง ขอร้องพวกคุณปล่อยฉันไปเถอะค่ะ"ผู้เฒ่าเจียงนึกขึ้นได้ว่าเจียงเฮงหลานชายของเธอนำเงินก้อนนั้นให้กับผู้หญิงคนนี้ เธอก็รู้สึกโมโหขึ้นมา และผลักฉิงฉิงออก "เธอยังมีหน้ามาหาฉันอีก? เงินของหลานชายฉันล่ะ?"ต้ายฉิงถูกผลักล้มลงกับพื้น ไหล่ของเธอสั่นเทา น้ำตาไหลลงแก้ม ชั่วขณะไม่รู้ว่าควรจะพูดเรื่องเงินก้อนนั้นที่เธอใช้ไปหมดแล้วอย่างไรดี“ฉิงฉิง!”เจียงเฮงปรากฏตัวนอกประตูและเห็นต้ายฉิงนั่งอยู่บนพื้น เขาจึงรีบเดินไปประคองเธอ "คุณย่า ฉิงฉิงมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร"“แกยังจะพูดอีก?” ผู้เฒ่าเจียงหน้าเขียวหน้าดำ "นังเด็กคนนี้หลอกเอาเงินของแก เ
