เธอเม้มริมฝีปากแล้วกล่าวเสริม "แค่ชาวยปล่อยเจียงยี่ออกมาก็พอ สำหรับบริษัทการท่องเที่ยวบ่อน้ำพุร้อนของพวกเขาจะเป็นยังไง มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย"เธอสามารถช่วยลุงของเธอออกมาได้ แต่เธอก็ไม่ลืมสิ่งที่วังเยี่ยนและผู้เฒ่าเจียงทำกับเธอเธอแค่เห็นแก่พ่อของเธอช่วยคนออกจากสถานีตำรวจเท่านั้น ส่วนเรื่องแื่นเธอจะไม่ยุ่งด้วยแน่นอนว่า หากพวกเขายังไม่รู้จับผิดชอบชั่วดี งั้นก็ค่อยว่ากันแล้วแหละซือเย่เจ๋วยืนขึ้นและเดินไปหาเธอ เอนตัวไปด้านหน้าโต๊ะเล็กน้อยแล้วมองดูเธอ "นำตัวคนออกมาก็ได้ แต่ว่า..."เขายื่นมือออกไปจับเธอไว้ในอ้อมแขน "คุณจะให้ผลประโยชน์อะไรแก่ผมบ้างล่ะ"เจียงเซิงหายใจเข้าลึกๆ และเธอรู้ดีว่าชายคนนี้จะต้องได้คืบจะเอาศอกอย่างแน่นอน!ขนตาของเจียงเซิงลดลงเล็กน้อย ไหนๆ ก็จะจูบแล้ว จะจูบกี่ครั้งมันก็เหมือนกันหมดแหละเป็นเรื่องยากเลยที่เธอเป็นฝ่ายเริ่ม แต่จู่ๆ เขาก็ยกนิ้วชี้ขึ้นและทับไว้ที่หน้าริมฝีปากของเธอ ดวงตาของเขาราวกับกำลังมีไฟเผาอยู่อย่างไรอย่างนั้น "อย่าใช้แค่นี้มาจัดการผม"เจียงเซิงตบมือของเขาออกไป "งั้นคุณต้องการอะไร?""ผมต้องการคุณ" เขาตอบโดยไม่เปลี่ยนสีหน้าแก้มของเจียงเซ
"แม่ ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ก่อตั้งโดยแม่ของเซิงเซิง คุณให้ผมมอบให้หลานชายผม ผมทำไม่ได้""ทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ?"ผู้เฒ่าเจียงตัวสั่นด้วยความโกรธ "กงม่านม่านตายไปตั้งหลายปีแล้ว และตอนนี้บริษัทก็เป็นของนายแล้ว นายจะจัดการมันตามอำเภอใจของนายไม่ได้หรือไง ยังต้องคำนึงถึงคนตายอีกด้วยหรือ... ""อีกอย่าง กงม่านม่านไม่ใช่คนดีตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่อยู่แล้ว ดูสิว่าเธอปฏิบัติต่อนายอย่างไร นายคิดอะไรอีก"เจียงเซิงเดินไปถึงหน้าห้องหนังสือ และบังเอิญได้ยินผู้เฒ่าเจียงพูดดูถูกแม่ของเธอเธอดูเคร่งขรึมและเดินเข้าไปในห้องหนังสือ "คุณย่า คุณหมายถึงอะไร"เจียงเซิ่นตกตะลึง เธอได้ยินหมดแล้วเหรอ?ผู้เฒ่าเจียงไม่คิดว่าเจียงเซิงจะกลับมาในเวลานี้ เธอกัดฟันแล้วพูดว่า "เธอกลับมาทำไม""ฉันให้ลุงได้รับการปล่อยตัวตามที่คุณปรารถนาแล้ว เลยอยากจะแสดงความยินดีกับคุณย่า แต่ฉันไม่คาดคิดว่าจะได้ยินคุณใส่ร้ายแม่ของฉัน"เจียงเซิงกอดอกและเลิกคิ้วอย่างเย็นชา "บางทีฉันไม่น่าช่วยเลย""ถึงยังไงเขาก็เป็นลุงของเธอ""ฉันยอมรับ แต่นอกเหนือจากความสัมพันธ์นี้แล้ว ดูเหมือนว่าฉันจะไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ กับตระกูลเจียงของคุณเลยใช่ไหม?"
"ในเมื่อผู้เฒ่าเจียงได้แสดงจุดประสงค์แล้ว ทำไมเธอไม่ถือโอกาสเอาหุ้นของไวน์เนอร์กลับคืนมาล่ะ"แฟรงค์มองไปที่เจียงเซิงด้วยความสับสน เพราะหากเธอขอหุ้นในไวน์เนอร์ในเวลานี้ เจียงเซิ่นจะมอบมันให้กับเธออย่างแน่นอนเจียงเซิงยิ้มเล็กน้อย " Soul จิวเวลรี่สตูดิโอยังไม่มั่นคงเลย หากฉัเอาหุ้นของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่กลับมาตอนนี้ มันจะต้องใช้เวลาและพลังงานมากขึ้น กลับจะทำให้เรื่องมีผลแย่กว่าเดิม""แต่เนื่องจากพ่อของฉันสัญญาว่าจะไม่มอบไวน์เนอร์ให้กับ เจียงเฮง ฉันจึงสบายใจได้"ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับพ่อเริ่มดีขึ้นตั้งแต่เมื่อใดแม้ว่าเธอเคยบ่นพ่อของเธอมาก่อน แต่ถึงยังไงเขาก็ยังเป็นพ่อทางสายเลือดของเธอตลอดหลัวเชว่ปรากฏตัวที่ด้านนอกห้องทำงานพร้อมกับกล่องของขวัญชุดหนึ่ง เขาเคาะประตูก่อน แล้วเดินเข้าไปด้วยรอยยิ้ม "คุณหนูเจียงครับ"เจียงเซิงตกตะลึง และดวงตาของเธอก็ตกลงไปที่กล่องของขวัญสีน้ำเงินในมือ "นี่คืออะไร?""มันเป็นกระโปรงสั่งทำพิเศษที่ท่านเจ๋วมอบให้ ท่านเจ๋วบอกว่าให้คุณสวมมันเพื่อใช้เวลายามค่ำคืนอันแสนวิเศษกับเขา…""แค่ก..แค่ก..."เจียงเซิงสำลักน้ำลาย และไอแรงๆ ตั้งหลายครั้ง สีหน้าของ
เขาพูดด้วยเสียงแผ่วเบา "ผมไม่อยากจะรออีกแล้ว"ซือเย่เจ๋วก้มศีรษะลงแล้วจูบเธอ...ในห้องสวีทแบบพาโนรามา เขาวางเจียงเซิงลงบนเตียงทรงกลมขนาดใหญ่ที่ปูด้วยกลีบกุหลาบ เขานอนทับเธอ และจูบริมฝีปากของเธออย่างเร่าร้อนและดูดดื่มผมของเธอสยายไปทั้งสองข้างของคอ เหมือนต้นไม้น้ำอ่อนกำลังเล่นกับหัวใจของเขา"คุณนี่นังจิ้งจอก ผมควรลงโทษคุณอย่างไรดีล่ะ?" เสียงทุ้มต่ำและแหบห้าวของเขาล่อลวงใจเธอ"ได้ไหม?" เขากระซิบข้างหูเธอเจียงเซิงที่ดูเหมือนจะได้รับการให้ความสำคัญกับอารมณ์ของเธอ เธอกำลังตกตะลึง และแก้มของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที "ไอ้สารเลว คุณ... ยังมาถามอีก... เออ!"ซือเย่เจ๋วคว้าเอวของเธอไว้และแทบรอไม่ไหวที่จะครอบครองเธอ แต่จู่ๆ โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าของเธอก็ดังขึ้นสติที่ลอยไปของเจียงเซิงถูกดึงกลับมาด้วยเสียงกริ่งของโทรศัพท์มือถือของเธอ และเธอก็วางมือกันไว้ "ซือเย่เจ๋ว โทรศัพท์ของฉัน...""ให้มันดังไปอย่างนั้น"เขากัดฟันด้วยความโกรธ เวลาสำคัญอย่างนี้กลับโทรมารบกวน นี่ใช่เรื่องที่คนดีที่ไหนจะทำ?โทรศัพท์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่หยุด และเจียงเซิงไม่สามารถเพิกเฉยได้อีกต่อไป เธอพลิกตัวและเปล
"การไม่คู่ควรได้ยังไง เธอช่วยชีวิตหญิงชราอย่างฉัน เธอจะเป็นผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลเจียงของฉัน" ผู้เฒ่าเจียงยังคงเข็ดหลาบเล็กน้อยในตอนนี้ เพราะหากเซียวหลานไม่ปรากฏตัวผลักเธอออกไป เธอคงตายเพราะรถคันนั้นไปแล้ว"ลูกเอ๊ย อายุเท่าปูนนี้แล้ว อย่าคิดเรื่องหย่าตลอดทั้งวัน เซียวหลานก็ได้แต่งงานกับนายมาหลายปีแล้ว ก็แค่การตั้งครรภ์ปลอมนี่น่ะ เธอก็แค่อยากมีลูกชายกับนาย มันผิดตรงไหน? "ผู้เฒ่าเจียงพูดและเหลือบมองไปยังเจียงเซิง "เราทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน ทำไมต้องทำให้คนในครอบครัวเดียวกันลำบากใจล่ะ"คำพูดนี้ พูดให้กับเจียงเซิงเจียงเซิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วยิ้ม "บังเอิญจังเลย คุณย่าประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และคุณเซียวก็ช่วยชีวิตคุณย่าไว้เหรอ"เซียวหลานกัดริมฝีปากของเธออย่างลับๆ ไอ้เจียงเซิง เธอมาที่นี่เพื่อต่อต้านเธอจริงๆ"เซิงเซิง ฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบฉัน แต่ฉันไม่มีจุดประสงค์อื่นใดในการช่วยคุณย่าจริงๆ ถึงยังไงฉันก็ไม่กะจะกลับไปตระกูลเจียงแล้ว และฉันไม่มีหวังว่าพ่อของเธอจะยกโทษให้ฉันด้วย"เธอพูดพร้อมลุกขึ้นยืนช้าๆ "งั้นฉันกลับก่อนดีกว่า""จะกลับทำไม นั่งลงสิ"ผู้เฒ่าเจียงพูดอย่างเส
ไม่รู้ว่าซือเย่เจ๋วอธิบายกับเธออย่างจริงจังได้อย่างไร "เซิงเซิง ถ้าผมระงับมันจนทำให้มันเสีย มันจะไม่ดีกับคุณ... "กลับมาที่คฤหาสน์ตระกูลซือ ซือเย่เจ๋วอุ้มเจียงเซิงขึ้นไปชั้นบนแล้วโยนเธอลงบนเตียงเจียงเซิงรีบต่อต้านร่างกายที่กดทับเข้ามาของเขา "นี่... เด็กอยู่ที่บ้าน นี่มันไม่ดี...""ไม่เป็นไร พวกเขาหลับกันหมดแล้ว" ซือเย่เจ๋วถอดเสื้อของเธอออกอย่างเร่งรีบ"แล้ว…ห้องในโรงแรมนั่นมันเสียเปล่า!""ผมไม่ขาดแคลนเงินเล็กน้อยนั้น""ซือเย่เจ๋ว...เออ!" คำพูดที่เจียงเซิงต้องการจะพูดนั้นถูกระงักโดยศีรษะที่ลดลงของเขา...ก่อนที่เจียงเซิงจะหายใจได้ ซือเย่เจ๋วก็หยุดชั่วคราว และบรรยากาศในห้องก็หยุดนิ่ง มันเต็มไปด้วยความอึดอัดใจเล็กน้อยซือเย่เจ๋วยืนขึ้นและหันหลังให้เธอ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาดูแข็งทื่อเล็กน้อยเจียงเซิงตกตะลึง แค่นี้เนี่ยเหรอ?เธอเหล่ไปที่ซือเย่เจ๋ว ชายหล่อที่มีร่างกายที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้คงไม่ใช่ว่ามีโรคอะไรที่บอกไม่ได้มั้ง?ดังนั้นเธอจึงเชื่อว่าเขาไม่ได้แตะต้องเจียงเวยในช่วงหกปีที่ผ่านมา และนั่นเป็น "เหตุการณ์ไม่คาดคิด" จริงๆ กับเธอเมื่อหกปีที่แล้ว?หากเป็นเช่นนี้ก็โชคร้ายจริง
ที่โรงพยาบาลเซียวหลานเดินออกจากห้แงคนไข้ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอไปที่บันไดเพื่อโทรออก "เวยเวย ลูกไม่ต้องห่วงนะ ผู้เฒ่าเจียงตอนนี้เชื่อใจแม่แล้ว เมื่อแม่กลับไปตระกูลเจียงเมื่อไร แม่จะให้พ่อของลูกรับลูกกลับบ้านด้วย""ยังต้องรออีก ต้องรอนานแค่ไหนเชียว? ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว!"เจียงเวยเกลียดการใช้ชีวิตในบ้านเช่าราคาถูกๆ ถ้าเธอรู้มาก่อน เธอไม่น่าทำให้พ่อของเธอหงุดหงิดแบบนั้น อย่างน้อยการได้อาศัยอยู่ในบ้านของตระกูลเจียงก็ดีกว่าที่แย่ๆ แบบนี้ตั้งเยอะ!เมื่อเห็นว่าเธอใจร้อน เซียวหลานจึงพูดอย่างใจเย็นว่า "เอาล่ะ เวยเวย คนเราต้องรู้จักอดทน รอโอกาสแก้แค้น ต่อให้ต้องนานแค่ไหนมันก็ไม่สายเกินไป ตราบใดที่ลูกอดทนสักหน่อย เราต้องหาวิธีจัดการกับนังตัวดีเจียงเซิงคนนั้นให้ได้""ลูกก็รู้ด้วยว่าตอนนี้นังตัวดีนั่นรู้จุดอ่อนของแม่ หากเราล้มเหลวในครั้งนี้อีก เราสองแม่ลูกคงต้องใช้ชีวิตที่น่าสังเวชจริงๆ!"เมื่อได้ยินแม่ของเธอพูดอย่างนั้น เจียงเวยก็ต้องสงบสติอารมณ์ลงไม่ว่าเธอจะวิตกกังวลเพียงใดก็ตาม "ก็ได้ งั้นฉันจะอดทนอีกสักหน่อย"นังเจียงเซิงนั่น เมื่อแม่ของเธอรับเธอกลับไปตระกูลเจียง เธอจะต้อง
เธอต้องหาทางห้ามไว้โดยเร็วที่สุดณ Soul จิวเวลรี่สตูดิโอในตอนเย็น ทุกคนในแผนกก็ทยอยเลิกงานกันไปแล้วซือเย่เจ๋วมาที่ห้องทำงานของเจียงเซิง พับแขนแล้วพิงประตู มองเจียงเซิงยืนอยู่หน้าชั้นหนังสือเพื่อค้นหาข้อมูล รูปร่างที่สวยงามที่ดึงดูดสายตาของเขาทำให้เขาไม่อยากละสายตาไปเจียงเซิงไม่ได้สังเกตเห็นคนที่เดินมาหาเธอแม้แต่นิดเลย เธอก้มศีรษะลงเพื่อพลิกอ่านข้อมูล เพียงแต่รู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่เข้ามาใกล้จากด้านหลังอย่างกะทันหันชายคนนั้นกอดเธอจากด้านหลัง ซึ่งทำให้เจียงเซิงตกใจแทบแย่ แต่เธอรู้ว่าเป็นใครโดยไม่ต้องหันหน้าไป เธอกัดฟันแล้วพูดว่า "ซือเย่เจ๋ว คุณอีกแล้ว... ""ผมทำไม ผมแค่อยากจะกอดคุณก็เท่านั้น" ชายคนนั้นหัวเราะเบาๆ ดังมาจากเหนือศีรษะ ทำไมเขาถึงไม่อยากปล่อยภรรยาตัวน้อยในอ้อมแขนของเขามากนักเจียงเซิงหายใจเข้าลึกๆ เมื่อคิดถึงฉากที่ยุ่งเหยิงเมื่อคืนนี้ เธอก็รู้สึกว่าแก้มของเธอเริ่มร้อนขึ้นมาและก็รู้สึกอับอายเล็กน้อยแต่เธอไม่ต้องการที่จะยอมรับว่าเธอไม่สามารถต้านทาน "การล่อใจด้วยความหล่อ" ของเขาเมื่อคืนนี้ได้จริงๆ"ถึงเวลาไปรับเฉินเฉินเลิกเรียนแล้ว" ซือเย่เจ๋วก้มศีรษะลง วางคางไว้
*ถูกลูกเล่นของ Soul จิวเวลรี่ทำให้อ้วกแล้ว*แฟรงค์มองดูเธอ "เซิงเซิง จำนวนยอดขายของ Soul จิวเวลรี่ในวันนี้ลดลงอีกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว บริษัทได้รับสายโทรศัพท์เพื่อสละออเดอร์และคืนเงินหลายออเดอร์แล้วดวงตาของเจียงเซิงขยับเขยื้อน "ดูท่าพวกเขาอยากจะบีบบังคับให้ฉันยอมจำนนสินะ""งั้นคุณวางแผนจะทำอย่างไร?" แฟรงค์รู้ว่าเธอไม่เปิดเผยตัวตนเพราะมีเหตุผลของเธอ ถ้าหากมีวิธีอื่นก็จะดีอย่างมากเจียงเซิงยื่นแท็บเล็ตไปให้เขา และหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา "ทางด้านผิ่นเก๋อยืนยันเป็นมั่นว่าฉันลอกเลียนแบบทั้ง Soul จิวเวลรี่ ถึงเวลาที่ฉันควรจะตอบโต้แล้ว"ในขณะที่กระแส "การลอกเลียนแบบ" บนอินเทอร์เน็ตกำลังโด่งดัง คำค้นหายอดนิยมของเฟซบุ๊กก็มีเพิ่มขึ้นมาหนึ่งประเด็น*ผิ่นเก๋อของปลอม*ผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่ถูกเปิดเผยออกมาว่าแอบลดวัสดุและขั้นตอนการก่อสร้าง ขายเครื่องประดับปลอมในราคาสูงและหลอกลวงลูกค้า และสร้างข่าวลือเรื่องที่โซราเสียชีวิต แม้กระทั่งข่าวลือที่เจ้าของผิ่นเก๋อมอมเหล้าเด็กสาวในคลับเฮ้าส์ก็ถูกเปิดโปงจนหมดเปลือกการเปิดเผยอย่างต่อเนื่องนี้ ทำให้เหตุการณ์ของ Soul จิวเวลรี่ถูกดันลงไปทันที เพียงแค่เรื่องที่
"ทำไม่ได้" ซือเย่เจ๋วเสียงทุ้มต่ำ จากนั้นจูบเธออย่างแรง และยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรงขึ้นอาจเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง เมื่อคืนฝนตกหนักทำให้อุณหภูมิเปลี่ยนไปหนาวเย็นกะทันหัน ใบไม้สีเหลืองที่แห้งเหี่ยวปกคลุมบนพื้น สัมผัสกับแอ่งน้ำเจียงเซิงกับซือเย่เจ๋วเพิ่งไปส่งเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนที่โรงเรียนประถมเอกชน จากนั้นตอนที่เดินทางไปส่งเจียงเซิงที่ Soul จิวเวลรี่ เจียงเซิงง่วงจนพิงร่างกายของเขาแล้วงีบหลับซือเย่เจ๋วหันหน้าไปจ้องมองเธอ จากนั้นก็ยกมือขึ้นรวบไรผมที่อยู่ตรงหน้าผากของเธอ "ยังง่วงเหรอ?""อืม"เจียงเซิงบ่นอย่างซื่อตรง "โทษคุณเลย"เขายิ้ม จากนั้นก็มก้มตัวมาที่ข้างหูของเธอ "หรือว่าไม่ใช่ความผิดของคุณเหรอ?"เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นและวางคางบนไหล่เพื่อมองดูเขา "ไม่ได้ให้คุณทำสองยกทั้งคืนสักหน่อย"ซือเย่เจ๋วที่สูญเสียความทรงจำไม่เพียงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แถมยังมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยม เกือบพรากชีวิตแก่ ๆ ของเธอซือเย่เจ๋วไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจกลับรู้สึกพึ่งพอใจอย่างมากในตอนนี้โทรศัพท์ของเจียงเซิงดังขึ้น คุณอาแฟรงค์โทรมาหาเธอแต่เช้าเกรงว่าต้องมีเรื่องใหญ่แน่นอนเธอรับสาย "คุณอาแฟรงค์?""เซิงเซิง
แต่ชาวเน็ตส่วนใหญ่คิดว่านี่ไม่ใช่การลอกเลียนแบบ ต่อให้สไตล์เหมือนกันแต่ยังมีจุดเด่นอื่นอีก สถานการณ์แบบนี้ไม่สามารถจำกัดความว่าเป็นการลอกเลียนแบบได้ ขอถามกลับว่าคนที่พูดว่าลอกเลียนแบบมีสิทธิอะไรคิดว่าคนเขาจะต้องลอกเลียนแบบแน่นอนน่าจะเป็นเพราะผู้บริหารของผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่เห็นว่านี่ไม่เพียงไม่ได้กดหัวคนอื่น แต่กลับเป็นวิธีที่ "ใจร้อนอยากประสบความสำเร็จแต่กลับทำให้เสียการ" จึงอยากเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมออกแต่คิดไม่ถึงว่า พวกเขาไม่สามารถเพิกถอนได้ เพราะว่ามีคนทุ่มเงินจำนวนมากซื้อคำค้นหายอดนิยมนี้ ผิ่นเก๋อของพวกเขาออกเงินสองเท่า ฝ่ายตรงข้ามก็ออกเงินสี่เท่า ตอนนี้เล่นเกมทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมแล้วเจียงเซิงนั่งดูหน้าแชทเฟซบุ๊กอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์ แฟรงค์เดินเข้ามา "เซิงเซิง ผิ่นเก๋อยอมแพ้การเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมแล้ว ดูท่าว่าจะทุ่มเงินไม่ไหวแล้ว"เจียงเซิงหรี่ตาลง "พวกเขาทำใจทุ่มเงินไม่ได้ แต่น่าจะมีวิธีอื่นอีก"ทางด้านเจียงเซิงทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมกับผิ่นเก๋อ ทางด้านซือเย่เจ๋วก็ทุ่มเงินล้มธุรกิจของหานซื่อกรุ๊ป หลัวเชว่มองดูจนตกตะลึงตาค้าง สามีภรรยาคู่นี้ตอนนี้เป็นคนโง่ที่เงินเ
เซียวเถียนเถียนใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เธอตกใจจนถอยหลังไปสองสามก้าว จากนั้นก็หันหลังวิ่งหนีไปเมื่อมาถึงนอกห้องทำงานของเจียงเซิง คนทั้งคนยังคงอยู่ในสภาพเครื่องรวน เมื่อเข้าไปข้างในก็ทรุดนั่งลงบนโซฟา ขาก็อ่อนแรงไปหมดเจียงเซิงเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นท่าทางเหม่อลอยของเซียวเถียนเถียน ก็ยิ้มบาง "เกิดอะไรขึ้น?"เซียวเถียนเถียนลุกนั่งทันที และวางกาแฟบนโต๊ะทำงานของเธอ "ซื้อ...ซื้อมาให้เธอ"เจียงเซิงเดินไปตรงหน้าโต๊ะแล้วหยิบกาแฟขึ้นมา เห็นเธอพูดจาติดขัดจึงถามขึ้น "เจอเรื่องอะไรมา ทำไมถึงตกใจขนาดนี้?""ก็...ก็ไม่ได้เจอเรื่องอะไร ก็แค่ระหว่างทางที่ซื้อกาแฟได้เจอกับหานเซิงเข้า เกือบจะทะเลาะกับเธอขึ้นมา"เจียงเซิงถือกาแฟเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน "แค่นั้นเหรอ?"เธอเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "ใช่""งั้นเธอทำไมหน้าแดงขนาดนี้?""นั่นเป็นเพราะว่าฉันร้อน!" เซียวเถียนเถียนโกรธขึ้นมาทันที เจียงเซิงมองท่าทางประหม่าของเธอออก จึงหรี่ตาจ้องมองเธออยู่นานต่อให้เจอกับหานเซิงแล้วทะเลาะกัน ก็ไม่ถึงกับทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ ท่าทางแบบนี้เห็นได้ชัดว่า...ทำเรื่องไม่ดีอะไรมา"อ่อใช่เซิงเซิง บนเฟซบุ๊กเรื่องลอกเลียนแ
"เธอ…"“ผู้ชายทุกคนชอบผู้หญิงที่อ่อนโยนและน่ารัก คนปากคอเราะรายอย่างเธอชีวิตนี้คงไม่มีคนชอบเธอหรอก”ขณะพูด เธอก็พูดเหน็บแนม "ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเป็นลูกสาวตระกูลเซียว จะมีการแต่งงานเกี่ยวดองกันกับตระกูลลู่ที่ดีขนาดนี้เหรอ คุณชายลู่แต่งงานกับเธอซวยไปแปดชาติจริง ๆ"เซียวเถียนเถียนสีหน้าเคร่งขรึมลงทันที เธอง้างมือขึ้นจะฟาดหน้าของหานเซิงหานเซิงเงยหน้าขึ้นให้เธอตบแต่ฝ่ามือยังไม่ทันโดน ข้อมือก็ถูกคนจับเอาไว้ลู่ลี่เซินดึงเซียวเถียนเถียนไปข้างหลังแล้วมองดูเธอ "ลงมือต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ ไม่รู้จักอายบ้างเหรอ?"ผู้คนรอบตัวพากันมองมาทางนี้ เหมือนกำลังจะรอดูฉากเด็ดอยู่ ถ้าหากเมื่อครู่เซียวเถียนเถียนตบลงไปจริง ๆ ก็จะมีคนถ่ายรูปเอาไว้และเอาเรื่องนี้ไปพูดกันแต่เซียวเถียนเถียนไม่ยอมแพ้ เธอสะบัดมือของเขาออก "นายยุ่งอะไรกับฉันด้วย""คุณชายลู่ คุณมาได้พอดีเลย คู่หมั้นของคุณร้ายกาจ เมื่อครู่ยังอยากจะตบฉันด้วย ถ้าคุณไม่ห้ามไว้ หน้าของฉันคงบวมไปแล้วหานเซิงท่าทางน่าสงสาร เธอมีความมั่นใจคิดว่าผู้ชายชอบแบบนี้กันหมด แทบอยากจะให้ลู่ลี่เซินเห็นใจเธอ สงสารเธอ และทะเลาะกับเซียวเถียนเถียนขึ้นมาแต่หานเซิง
กู้เฉินกวางยิ้มบางแต่ไม่ได้พูดอะไรหลัวเชว่มองไปที่ซือเย่เจ๋วและพูดไม่ออก นี่เห็นได้ชัดว่าถูกคุณเจียงควบคุมจนอยู่หมัดแล้ว......บริษัท Soul จิวเวลรี่สิบเจ็ดบอกว่าเจียงยี่กับผู้เฒ่าเจียงได้พาเจียงเฮงกลับเมืองจินเฉิงแล้วเงินห้าแสนกว่าบาทที่ต้ายฉิงใช้จ่ายไปตอนนี้ได้ตามกลับผ่านทางตำรวจแล้ว แต่ก็ตามกลับมาได้แค่แสนกว่าบาท แต่ต้ายฉิงถูกควบคุมการเดินทาง อยากจะหนีก็หนีไม่ได้เจียงเซิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายหลังจากผ่านเรื่องนี้ไปผู้เฒ่าเจียงคงจะทำตัวดีไม่น้อย จากอายุของเธอในตอนนี้อยากจะดิ้นรนต่อไป เกรงว่าคงจะไม่มีโอกาสดิ้นรนแล้วหลายชายของตัวเองล้างผลาญครอบครัวใช้เงินสะสมของเธอจนหมด แถมยังถูกหลอก แม้แต่ลูกชายก็ยังไม่ยอมรับเธอ ตอนนี้เธอก็ไม่มีอารมณ์คิดถึงมรดกของพ่อของเธอแล้ว*อลิซลอกเลียนแบบโซรา*พาดหัวข่าวเฟซบุ๊กที่โดดเด่นบนหน้าจอทำให้เจียงเซิงที่เพิ่งดื่มน้ำแทบจะพ่นน้ำออกมาเธอลอกเลียนแบบตัวเอง?เมื่อเปิดดู ก็เป็นเรื่องประดับ*รุ่นคู่รัก*ที่เธอออกแบบคล้ายกับสไตล์การออกแบบของเธอก่อนหน้านี้ แต่ไม่รู้ว่าใครตั้งใจพูดตัดสินเรื่องนี้ว่าลอกเลียนแบบ ชาวเน็ตที่ไม่ผ่านกรองการครุ่นคิดก็เชื่อจ
กู้เฉินกวางถอดแว่นกันแดดออกแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าตรงหน้าอก "สถานการณ์ของนายแบบนี้ คงไม่ต้องให้ฉันแนะนำตัวเองใช่ไหม?"ซือเย่เจ๋วก็มองออกว่าเขาคือใคร "อยู่ในวงการบันเทิงได้ไม่เลวเลยสินะ"กู้เฉินกวางหัวเราะเบา ๆ “คนอื่นบอกว่านายความจำเสื่อมฉันยังไม่เชื่อ”เขาเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลงด้วยตัวเอง หลัวเชว่รินชาให้เขาหนึ่งแก้วซือเย่เจ๋วลุกขึ้นยืนและเดินอ้อมโต๊ะทำงานไปตรงหน้าโซฟา จากนั้นก็ปลดกระดุมชุดสูทออกแล้วนั่งลง "แขกหายากสินะ มีธุระอะไรกับฉัน?""มีธุระจริง ๆ นั่นแหละ" กู้เฉินกวางยกแก้วน้ำชาขึ้น "ฉันคิดว่านายคงจะเคยรู้จักกับหานจื้อเหนียนสินะ?"ในตอนที่ซือเย่เจ๋วกำลังครุ่นคิดว่าหานจื้อเหนียนคือใคร หลัวเชว่ก็ก้มตัวชี้แนะ "ประธานหานคนนั้นเมื่อครั้งที่แล้ว"ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลงและยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้ง "ทำไม ตระกูลหานมุ่งเป้าไปที่นายเหรอ?"กู้เฉินกวางไม่ได้พูดอะไรซือเย่เจ๋วสีหน้าจริงจังขึ้นมา "ฉันว่านายก็อายุเยอะแล้ว ควรจะพิจารณาเรื่องการแต่งงานได้แล้ว?"กู้เฉินกวางวางแก้วชาลง และครุ่นคิด “เร่งให้ฉันแต่งงาน นายเป็นห่วงอะไร?”ซือเย่เจ๋วสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย จากนั้นกอดอกมองเขา "ตาข้าง
เจียงเซิงไม่ปฏิเสธ "ใช่ค่ะ" เธอหัวเราะเบา ๆ "รวมทั้งเงินห้าล้านบาทนั่นด้วย นั่นก็เป็นเงินที่ฉันให้ คุณก็ไม่ได้บอกคุณย่าว่าคุณมีเงินห้าล้านบาทใช่ไหม?"ผู้เฒ่าเจียงหันหน้ามองไปทางเจียงยี่เจียงยี่ไม่ได้พูดอะไร เห็นได้ชัดว่ายอมรับแล้ว"คุณไม่อยากยอมรับแม่ ไม่อยากยอมรับลูกชาย ฉันก็ไม่ก้าวก่ายคุณ ในเมื่อเงินเอาให้คุณแล้ว คุณอยากจะใช้อะไรก็เรื่องของคุณ"เจียงเซิงกอดอก สายตาเย็นชา "แน่นอนว่าถ้าหากคุณยอมเอาเงินไปใช้ในทางที่ต้อง ฉันอาจจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่คุณปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ได้แล้ว เอาเงินให้คุณมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ใด ๆ"มือที่วางอยู่บนขาของเจียงยี่กำแน่นอย่างอดไม่ได้ สีหน้าก็รู้สึกอับอายผู้เฒ่าเจียงมองดูเจียงเซิง "เซิงเซิง ในเมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่ และก็ยอมช่วยอาของเธอกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ...""คุณย่า คุณคิดมากเกินไปหรือเปล่า?" เจียงเซิงขัดคำพูดของเธอทันที "ฉันไม่ได้ช่วยพวกเขาโดยไม่มีเหตุผลหรอกนะคะ ฉันก็แค่ช่วยให้คุณได้เห็นความโหดร้ายของโลกนี้อย่างชัดเจน"ผู้เฒ่าเจียงมองไปทางเธอด้วยความเหม่อลอยเจียงเซิงลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าต่าง และหันข้างมองไปทางพวกเขา "เพราะว
เพิ่งจะเข้าไปในห้อง เจียงยี่ก็อยู่ด้วย เจียงยี่นั่งอยู่บนเก้าอี้ บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังวางมือบนไหล่ของเขาไม่ให้เขาหนีไปได้ตอนที่ผู้เฒ่าเจียงเห็นผู้หญิงแปลกหน้าถูกพาตัวเข้ามา และคุกเข่าลงบนพื้น ก็งุนงงไปหมด "นี่คือ..."สิบเจ็ดพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย "ฉิงฉิงที่หลานชายของคุณพูดถึง คุณให้เธออธิบายกับคุณเองเถอะ"ฉิงฉิง?ผู้เฒ่าเจียงสายตามองไปที่ผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ต้ายฉิงร้องไห้แล้วคลานมาที่ข้างเตียง "คุณย่าเจียง ขอโทษนะคะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ควรหลอกลวงเจียงเฮง ขอร้องพวกคุณปล่อยฉันไปเถอะค่ะ"ผู้เฒ่าเจียงนึกขึ้นได้ว่าเจียงเฮงหลานชายของเธอนำเงินก้อนนั้นให้กับผู้หญิงคนนี้ เธอก็รู้สึกโมโหขึ้นมา และผลักฉิงฉิงออก "เธอยังมีหน้ามาหาฉันอีก? เงินของหลานชายฉันล่ะ?"ต้ายฉิงถูกผลักล้มลงกับพื้น ไหล่ของเธอสั่นเทา น้ำตาไหลลงแก้ม ชั่วขณะไม่รู้ว่าควรจะพูดเรื่องเงินก้อนนั้นที่เธอใช้ไปหมดแล้วอย่างไรดี“ฉิงฉิง!”เจียงเฮงปรากฏตัวนอกประตูและเห็นต้ายฉิงนั่งอยู่บนพื้น เขาจึงรีบเดินไปประคองเธอ "คุณย่า ฉิงฉิงมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร"“แกยังจะพูดอีก?” ผู้เฒ่าเจียงหน้าเขียวหน้าดำ "นังเด็กคนนี้หลอกเอาเงินของแก เ