Chapter 42.   เปลี่ยนขบวน

นายกองให้ทหารชั้นผู้น้อยมาช่วยขนข้าวของ นอกจากเจ้าเด็กผอมแห้งผู้นั้นนางก็ไม่มีใครติดตาม แต่สิ่งที่นายกองยังประหลาดใจยิ่งกว่า คงเป็นขบวนการเดินทางของพระชายาที่ดูยังไงก็เป็นเพียงคณะละครเร่ หากหญิงผู้นี้ไม่มีป้ายคำสั่งละก็... เขาไม่คิดว่าซานม่านหวารองแม่ทัพที่เคยได้ยินชื่อเสียงมานั้น เป็นหญิงสาวท่าทางหยิ่งทะนงผู้นี้

ว่านหนิงเหมยกับจ้าวต้านั่งในรถม้าค่อนข้างกว้างคันหนึ่ง แม้ภายนอกจะดูเป็นรถม้าเก่าๆ แต่ข้างในปูพรมให้ได้นั่งหรือนอนอย่างสบาย ก่อนว่านหนิงเหมยขึ้นรถม้า นางกวาดตามองหาหลี่ยู่ เห็นเขามายืนส่งนางด้วย นางรีบเดินไปหา หยิบถุงเงินที่เตรียมไว้สองถุงยื่นให้เขา

“หลี่ยู่ถุงใบหนึ่งข้าให้เจ้า ตอบแทนที่ช่วยดูแลข้า อีกถุงสำหรับ...ถ้าวันหนึ่งเจ้าเจอคนผู้นั้น หากเขาอดอยากหรือเดือดร้อน ให้นำเงินนี้ให้เขานะ”

“ขอรับฮูหยิน”

นางยิ้มให้เขาแล้วกวาดสายตามองไปรอบกาย ไม่รู้คนผู้นั้นจะเป็นอย่างไร ได้แต่ภาวนาให้เขาปลอดภัยดี นางปีนขึ้นรถม้าเป็นที่เรียบร้อยพร้อมกับจ้าวต้า โผล่หน้าออกมาจากหน้าต่างเห็นซานม่านหวากระโดดขึ้นหลังม้าอย่างคล่องแคล่วจนน่าอิจ