บทที่ 499

เยี่ยเป่ยเฉิงกล่าวว่า "ดี อย่าลืมใส่สมุนไพรอ้ายเฉ่าลงไปด้วยนะ"

หลินซวงเอ๋อร์เอ่ย "ท่านชอบสมุนไพรอ้ายเฉ่าหรือ?"

เยี่ยเป่ยเฉิงตอบ "ไม่ชอบ แต่สมุนไพรอ้ายเฉ่าทำให้ข้าอยู่ใกล้ซวงเอ๋อร์มากขึ้น"

ถึงแม้หลินซวงเอ๋อร์ฟังแล้วไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ถามต่อ พยักหน้าและกล่าวว่า "ได้ ซวงเอ๋อร์จะจำไว้"

เยี่ยเป่ยเฉิงกล่าว "อีกไม่กี่วันก็ถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์แล้ว ในช่วงนี้ข้าอาจจะยุ่งมาก แต่เทศกาลไหว้พระจันทร์จะกลับมาอยู่กับซวงเอ๋อร์"

หลินซวงเอ๋อร์ยิ้มตาเป็นประกาย ราวกับดวงดาวในท้องฟ้ากว้าง นางกล่าว "ได้ ซวงเอ๋อร์จะมอบกระเป๋าที่ปักให้กับท่านในเทศกาลไหว้พระจันทร์"

เยี่ยเป่ยเฉิงยิ้มที่มุมปาก "ได้ ถึงตอนนั้นข้าจะโคมไฟดอกบัวเป็นเพื่อนซวงเอ๋อร์ ไปล่องเรือในทะเลสาบ และซื้อโคมไฟสวยๆ มากมายให้กับซวงเอ๋อร์"

"อีกทั้งยังมีตุ๊กตาน้ำตาล ซวงเอ๋อร์จะเอาตุ๊กตาน้ำตาลที่ใหญ่ที่สุดและสวยที่สุด"

เยี่ยเป่ยเฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ได้สิ ซวงเอ๋อร์จะกินเยอะเท่าไรก็ได้"

หลินซวงเอ๋อร์กลัวเขาจะเปลี่ยนใจ จึงเอ่ยย้ำว่า "ต้องเป็นหงส์ที่ใหญ่และสวยที่สุด ซวงเอ๋อร์ไม่ชอบหัวหมูนะ"

เยี่ยเป่ยเฉิงกลั้นไม่ได้จึงหัวเราะไม่หยุด "ได้ ไม่ซื้อ