89. แค่หยอก

“อยากนอนกับพิชก็พูดมาเถอะค่ะ จะมาหาข้ออ้างทำไมกัน แผล็บ แผล็บ” พิชชาภาพูดไปก็เลียท่อนเอ็นต่ออย่างเน้น ก่อนจะเงยหน้ามองฟรานติโน่ทำหน้าเสียว เธอก็ยิ้มมุมปากอย่างได้ใจเมื่อมันถึงเวลาที่เธอจะละจากท่อนเอ็นของเขาแล้ว

“ โอว์ พิช อ่าส์ ดูดแรงๆ อ่าส์ แรงอีก โอว์ ซี๊ด” ฟรานติโน่ครางบอกไปก็เอามือกดหัวของพิชชาภาไว้กับท่อนเอ็นของเขา เพื่อไม่ให้เธอละมันไปตอนนี้ เพราะเขากำลังจะเสร็จอยู่แล้ว

“อึก อึก” พิชชาภาแข็งหัวขึ้นสู้กับมือของเขา ก่อนจะโดนเขากดหัวลงกับท่อนเอ็นอย่างเลี่ยงไม่ได้ เธอจึงดิ้นสะบัดตัวอย่างแรงจนเธอหลุดออกมาแล้วเธอก็ยิ้มให้กับเขาอย่างมีชัย

“อุ้ย โทษนะคะที่รัก พอดีพิชเมื่อยปากทำต่อไม่ไหวแล้ว” พิชชาภาเอามือมาปิดปากอย่างแกล้งๆแล้วเธอก็ทำหน้ากวนๆใส่เขาแบบอ้อนๆ ก่อนจะทำตากระปริบๆ ออกไปแล้วกลับมานั่งที่ตัวเองอย่างสบายใจ

“ยัยแม่มด อย่าให้ถึงทีผมก็แล้วกัน เดี๋ยวคุณได้เมื่อยไปทั้งตัวแน่” ฟรานติโน่เอ่ยบอกไปก็กัดฟันอย่างเจ็บใจ ก่อนจะเอามือมารูดท่อนเอ็นของตัวเองช้าๆ แล้วพยายามเร่งชักท่อนเอ็นให้มันแตกไวๆ เพราะขืนปล่อยไว้แบบนี้เขาคงขับรถต่อไปไม่ได้

“ไฟแดงนานจังเลยนะคะ ทำไมไม่เขียวสักทีเนี่ย” พิชชาภาแ