“อ่อ นั่นรุ่นน้องผมเอง คู่นี้เขาคบกันมานานแล้วก็รักกันมากด้วยนะ” วรัทเอ่ยพูดไปเมื่อเห็นแฟนหนุ่มองเขากับพิชชาภาอยู่นอกร้าน เขาเห็นทั้งทำตัวเหมือนแฟนกันเขาก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะตอนที่เขาอยู่ด้วยทั้งสองก็ทำแบบนี้ตลอด จนเขาไม่ได้คิดอะไร“เหรอคะ ดูเหมาะสมกันดีนะคะ ผู้หญิงก็สวยผู้ชายก็ดูหล่อดี” ปาลมีเอ่ยชมออกไปก็ยิ้มให้กับวรัท ที่เป็นเพื่อนของฟรานติโน่ที่เธอพึ่งจะได้รู้จักในวันนี้ เพราะเธอยังไม่เคยรู้จักมาคัสและวรัทส่วนคนที่ชื่อภูวนัยนั้นเธอก็รู้จักตอนที่สั่งให้ภรรยาของเขาตัดชุดแต่งงานให้ แต่วันนี้เขาไม่มาเพราะติดธุระ“นั่นน่ะเหรอหล่อ หึ” ฟรานติโน่พูดไปอย่างหมั่นไส้ เพราะเขาหล่อกว่าไอ้หมอนั่นตั้งเยอะ“หล่อสิวะไอ้ฟราน หล่อแบบตี๋ๆแบบนี้สิเขาฮิตกันจะตาย” วรัทเอ่ยพูดบอกไปอย่างลำพองในความหล่อของแฟนของเขา“หึงปาล์มเหรอคะ ปาล์มไม่มองใครหล่อไปกว่าพี่ฟรานหรอกค่ะ” ปาลมีเอ่ยพูดก็เอาหับซบไหล่ของฟรานติโน่อย่างอ้อนๆ“แต่ฉันชอบผู้หญิงนะโว้ย สวยแบบน่าค้นหาดีว่ะ ถ้าไม่มีแฟนนะฉันจะจีบสักหน่อยว่ะ ฮ่าๆ” มาคัสเอ่ยพูดบ้าง เพราะผู้หญิงที่ทุกคนพูดถึงนั้นมองแค่ไกลยังสวยเลย แล้วถ้าได้เจอใกล้จะสวยขนาดไหนกัน“หยุดเลยมึ
ส่วนฟรานติโน่ที่มองอยู่ด้านบนก็เห้นพิชชาภายืนกอดกับไอ้หน้าอ่อนนั่นเขาก้ชักจะโมโห จึงเอ่ยพูดออกไปอย่างไม่พอใจ“คุณหงส์ครับ เมื่อไหร่พนักงานของคุณจะมาล่ะครับ ผมมีงานต้องไปทำต่อ ไม่มาว่างรอให้ใครเขาพลอดรักกันหรอกนะครับ ถ้าเขาไม่โปรก็ให้คนอื่นมาทำแทนสิครับ” ฟรานติโน่พูดออกไปเสียงดัง จนพิชชาภาเงยหน้าขึ้นไปมองเขา ก่อนจะรีบเดินขึ้นไปด้านบน“ใจเย็นๆสิคะ น้องเขาแค่ไปทำธุระแปปเดียวเองนะคะ” ปาลมีเอ่ยพูดไปก็เอามือลูบแขนของฟรานติโน่อย่างปรามๆ เพราะเธอกลัวว่าเขาจะหมดอารมณ์แล้วเธอจะไม่ได้ลองชุดแต่งงานซะก่อน“รีบมาเลยพิช ไปดูแลคุณฟรานนะ ส่วนทางนี้พี่จัดการเอง” หงส์ฟ้ารีบเอ่ยพูดบอกไปเมื่อพิชชาภารีบวิ่งขึ้นมาด้านบนแล้ว“ค่ะพี่หงส์ เชิญทางนี้เลยค่ะคุณฟรานติโน่” พิชชาภาพูดไปก็เดินนำฟรานติโน่ไปฝั่งของฝ่ายชาย เพราะที่ร้านนี้แยกออกไปสองฝั่ง ฝั่งหนึ่งจะเป็นของผู้ชายส่วนอีกฝั่งจะเป็นของผู้หญิง และจะมีห้องกระจกอยู่ตรงข้ามกับโต๊ะรับแขกนี้“ส่วนคุณปาล์มมาทางนี้เลยค่ะ” หงส์ฟ้าพูดไปก็เชิญให้ปาลมีเดินตามเธอมา โดยที่ปาลมีเองก็ดี้ด้าที่จะได้ลองชุดจนไม่สังเกตเห็นแววตาของฟรานติโน่ที่มองพิชชาภาราวกับจะกลืนกินเธอก็ไม่ปาน
“อ่าส์ เมียจ๋า หอยยังฟิตเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย อ่าส์ รู้ไหมผมคิดถึงเวลาที่ผมอยู่ในตัวของคุณแค่ไหน อืม ซี๊ด อ่าส์ ดีชะมัด” ฟรานติโน่พูดไปก็หมุนเอวใส่ร่องสาวแล้วเริ่มกระแทกท่อนเอ็นให้เป็นจังหวะ ก่อนจะเอามือขย้ำนมทั้งสองข้างของพิชชาภาอย่างเสียวๆ“อ้ะ คุณฟราน โอ้ย อย่าแตกในนะคะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ” พิชชาภาร้องครางบอกไปอย่างเสียวกระสัน เพราะตอนนี้เธอไม่ได้ทานยาคุมกำเนิดแล้ว เธอกลัวว่าเขาจะพลาดทำเธอท้องขึ้นมา เพราะประจำเดือนของเธอพึ่งจะหายไปได้ไม่นาน ถึงจะหน้าเจ็ดหลังเจ็ดจะปลอดภัย แต่เธอก็ยังกลัวอยู่ดี“โอว์ แม่ง หอยตอดแน่นไปทั้งลำเลย อ่าส์ พิชจ๋า อืม ซี๊ด” ฟรานติดน่ครางบอกไปก็รัวกระแทกท่อนเอ็นใส่แบบรัวๆ ก่อนจะจับร่างบางเปลี่ยนท่ามาเป็นท่าลิงอุ้มแตง เขาและเธอก็โยกใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร“อ้ะ อ้ะ ผัวขา ลึกสุดร่องเลยค่ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ” พิชชาภาครางไปก็เอามือกอดคอของฟรานติโน่แน่น ตอนนี้ชุดนักศึกษาของเธอมันรุงรังหลุดไปจนแทบหมดสภาพแล้ว ดีนะที่เขาไม่ฉีกมันออกไปจากตัวเธอด้านหงส์ฟ้าที่กำลังช่วยปาลมีใส่ชุดแต่งงานและทำผม เธอก็เห็นพิชชาภาเงียบไป เธอเห็นภูวนัยเดินเข้ามาเธอจึงบอกให้เขาไปตามเพื่อนของเขาออกมา
“อ่าวพิช แล้วคุณฟรานติโน่ล่ะ ยังไม่เสร็จอีกเหรอ พี่ให้พี่ภูไปตามไม่เจอเหรอ” หงส์ฟ้าเอ่ยถามพิชชาภาที่เดินออกมาจากโซนห้องเสื้อฝั่งชาย โดยไม่มีฟรานติโน่และสามีของเธอมาด้วย“อ่อ เสร็จแล้วค่ะพี่หงส์ สงสัยจะคุยกันอยู่มั้งคะ” พิชชาภาบอกก็ยิ้มให้หงส์ฟ้า ก่อนจะมองไปที่ปาลมีที่ใส่ชุดเจ้าสาวออกมาอย่างสวยงาม“พี่ฟรานมาพอดีเลยค่ะ ปาล์มใส่ชุดนี้แล้วสวยไหมคะ” ปาลมีเอ่ยถามออกไปก็บิดตัวให้ฟรานติโน่ที่เดินมาหาเธอพร้อมกับภูวนัยดูว่าชุดเธอเป็นอย่างไร“อืม ก็สวยดี” ฟรานติโน่ตอบอย่างไม่เต็มเสียง เพราะพิชชาภาก็ยืนอยู่ตรงนี้เขาไม่อยากให้เธอคิดว่าเขาเห็นคนอื่นสวยกว่าเธอ ให้ตายเถอะเขาไม่ชอบบรรยายกาศแบบนี้เลยจริงๆ แม่ง ไม่รู้จะทำตัวยังไง“แค่สวยเหรอคะ แบบนี้ปาล์มน้อยใจนะคะ” ปาลมีพูดไปก็ทำหน้างอนใส่ฟรานติโน่ราวกับคู่รักที่แง่งอนกัน“เอาล่ะค่ะ อย่างอนกันไปเลยนะคะ สรุปคุณปาล์มเอาชุดนี้นะคะ เดี๋ยวพี่จะให้เด็กแก้ไขชุดให้พอดีนะคะ ส่วนคุณฟรานล่ะคะ ชุดรัดไปรึเปล่าคะ ถ้าไม่ชอบเดี๋ยวหงส์จะให้พิชเขาแก้ให้ค่ะ” หงส์ฟ้าหันไปเอ่ยถามฟรานติโน่ที่กำลังยืนนิ่งอยู่ข้างๆสามีของเธอ“แก้ให้หน่อยก็ดีครับ มันคับตัวผมไปหน่อย” ฟรานติโน่บ
พอทุ่มกว่าๆพิชชาภาและนภัทรก็มาหาปัทมาที่ร้านอาหารที่พวกเขาจองไว้ โดยมันเป็นร้านแบบกึ่งคลับกึ่งร้านอาหารที่มีนักดนตรีมาร้องเพลง และเป็นร้านดังที่คนดังชอบมา“ไงแก ได้ข่าวว่าวันนี้ไปเจอผัวเก่ามา เป็นไงบ้างคะ น้ำตาตกในมารึเล่า” ปัทมาที่ไม่ได้เจอเพื่อนสาวนานๆ เอ่ยทักไปอย่างแซวๆ เพราะพิชชาภาได้เม้าท์ในกลุ่มไลน์แล้ว“แกคิดว่าจะเหลือไหมล่ะยัยแป้ง ดูรอยรักที่ผัวมันทำสิ สงสัยจะหึงฉันกับพิชว่ะ ฮ่าๆ” นภัทรเอ่ยพูดไปก็หัวเราะอย่างขำขัน ก่อนจะบอกให้เพื่อนสาวดูรอยรักที่อยู่ตรงคอของเพื่อนสาว“หืม ยอมใจคุณฟรานติโน่เลยว่ะ คงจะหวงแกน่าดูเลยเนอะเล่นมาเต็มคอเลยอ่ะ นี่ถ้าเขารู้ว่าไอ้ต้นเป้นเกย์เขาจะทำหน้ายังไงวะเนี่ย ฉันนึกไม่ออกเลยอ่ะ” ปัทมาพูดไปก็หัวเราะขำไปกับนภัทร ซึ่งต่างจากพิชชาภาที่ทำหน้าเศร้า“พวกแกก็หัวเราะกันอยู่ได้ ฉันไม่ได้เต็มใจให้เขาทำแบบนี้สักหน่อย แล้วก็จำไว้ด้วยว่าเขาไม่ใช่ผัวฉัน เขาก็เป็นแค่อดีตที่ฉันจะต้องลืมให้ได้ เข้าใจ” พิชชาภาพูดจบก็ยกเหล้าขึ้นดื่มจนหมดแก้วอย่างย้อมใจ“ไม่เต็มใจ แต่ยอมให้เขาเอาในห้องลองเสื้อผ้าเนี่ยนะ จ้ะๆ แม่คุณเอ้ย ใครจะเชื่อว่ะ” นภัทรพูดตอบไปก็มองหน้าเพื่อนสาวอย่าง
ส่วนสาธรพอเห็นเมลดาเดินออกไป เขาก็เข้ามาหาปาลมีทันทีก่อนจะปล่อยให้วรินพาลูกค้าไปหาสาวๆที่โซนวีไอพีชั้นบนของร้าน แล้วเขาก็กลับมานั่งที่โต๊ะ“นั่งคนเดียวเหรอครับ เมไปไหนซะล่ะครับ” สาธรเดินเข้ามานั่งก็มองหน้าของปาลมีด้วยสายตาอยากได้เธอจนปิดไม่มิด ปาลมีที่เห็นสายตาแบบนั้นก็อยากจะเล่นด้วย เพราะตอนนี้เมลดาและวรินไม่อยู่ เธอก็อ่อยได้“เข้าห้องน้ำน่ะค่ะ คุณธรคุณงานเสร็จแล้วเหรอคะ” ปาลมีถามไปก็นั่งสลับขาจนโชว์ขาอ่อนต่อหน้าของสาธรอย่างจงใจยั่ว ก่อนจะเอามือไล้แก้วด้วยท่าทางยั่วยวน“เสร็จแล้วครับ ว่าแต่คืนนี้คุณปาล์มจะไปกับไอ้วรินเหรอครับ” สาธรถามไปอย่างลุ้นๆ เพราะปาลมีเองก็เหมือนจะเล่นด้วยกับเขา“ก็ยังไม่แน่ค่ะ ถ้าวันนี้มีคนอื่นชวนปาล์มไปต่อที่อื่นก่อน ปาล์มก็อาจจะไปก็ได้” ปาลมีพูดไปด้วยเสียงอ่อนก็มองสาธรอย่างจิกๆ“งั้นไปต่อกับผมไหมล่ะครับคืนนี้ ที่คอนโดผมมีไวน์บรั่นดีๆจากนอกเยอะเลยนะครับ ถ้าคุณปาล์มสนใจจะไป ผมก็ยินดีนะครับ” สาธรพูดออกไปตรงๆจนปาลมียิ้มมุมปากใส่เขา“แล้วยัยเมล่ะคะ คุณจะทิ้งไว้ที่นี่เหรอคะ” ปาลมีเอ่ยถามออกไปด้วยท่าทางที่ไร้เดียงสาที่เธอแกล้งทำ“ถ้าคุณไปกับผมคืนนี้ เมก็ไม่สำคัญหรอก
“เขามันตาถั่ว หอยคุณน่ะเอามันส์จะตายไปจริงไหมวะไอ้ธร” วรินเงยหน้าบอกไปก็กลับมาเลียร่องสาวต่ออย่างสนุกสนาน“ใช่ เอากี่ทีก็ร่านได้ใจผมแบบนี้ไง ยิ่งคุณโดนผมสองคนเอาพร้อมกันแบบนี้มันก็ยิ่งเสียว อ่าส์ จับนมแน่นนะ ผมกระซอยแล้ว อ่าส์ ซี๊ด” สาธรพูดไปก็เอาท่อนเอ็นถูที่ร่องนมของปาลมีแล้วเขาก็เริ่มซอยท่อนเอ็นถูเข้าๆออกๆอย่างเมามันส์ ส่วนวรินพอเล่นกับกลีบกุหลาบเสร็จแล้วเขาก็ลุกขึ้นแล้วจับขาเรียวอ้าออกกว้าง แล้วเขาก็แทรกตัวเข้าไป แล้วจับท่อนเอ็นของเขาใส่ร่องสาวของปาลมีจนมิดด้าม“อ้ะ วรินขา เสียวร่องจังเลยค่ะ อ้ะ อ้ะ กระแทกสิคะ กระแทกใส่ปาล์มแรงๆ ธรด้วยนะคะ ขย้ำนมปาล์มแรงๆเลยค่ะ ปาล์มชอบ” ปาลมีเอ่ยพูดไปด้วยความต้องการทางเพศที่ค่อนข้างรุนแรงกว่าเดิม เพราะเวลาโดนฟรานติโน่เอาแต่ละครั้งเขาทำให้เธอกระหายเซ็กส์ที่ร้อนแรงแบบนี้จนเธอติดใจมัน และเธอก็อยากให้สองหนุ่มทำแรงๆแบบนั้นกับเธอ“อ่าส์ ซี๊ด ไอ้ธร มึงมาเอาตูดสิวะ แม่งตอนนี้มันหลวมไปว่ะ สงสัยไอ้ฟรานติโน่เอาบ่อย แม่งรูไม่ค่อยฟิตเลยว่ะ” วรินบอกไปเพราะครั้งก่อนร่องสาวของเธอฟิตกว่านี้มาก แต่พอเขาสอดใส่เข้ามาในร่องของเธอตอนนี้กลับรู้สึกว่ามันไม่ได้ฟิตเหมือนเ
พอพิชชาภาเข้ามานั่งในรถแล้วเธอก็วางเอกสารไว้ข้างเบาะแล้วยิ้มมุมปากออกมา ก่อนจะขับรถออกไปแล้วเธอก็แวะที่ปุ้มน้ำมันแล้วไปเปลี่ยนชุดนักศึกษาให้มันสั้นและรัดตัวเธอกว่าเดิม“เอาสิ สั้นเสมอหูแบบนี้ไม่รู้สึกอะไรเลยก็บ้านแล้ว” พิชชาภาพูดไปก็มองตัวเองในกระจกแล้วยิ้มออกมาอย่างชอบใจในหุ่นของตัวเอง ก่อนจะเดินกลับไปที่รถแล้วขับรถไปที่บริษัทของฟรานติโน่ พอไปถึงเธอก็ไปติดต่อพนักงานด้านล่าง แล้วเธอก็เดินไปด้านในตัวอาคารเพื่อไปขึ้นลิฟต์เพื่อไปชั้นบน แต่ระหว่างทางหนุ่มๆก็พากันส่งสายตาให้เธอกันทั่วและเธอก็ยิ้มให้กับทุกคนจนหนุ่มๆมองตามกันเป็นพรวน“สวัสดีค่ะคุณเมที พิชมาขอพบคุณฟรานติโน่ค่ะเรื่องรูปแบบตรีมดอกไม้ที่จะจัดในงานค่ะ” พิชชาภาเดินเข้าไปหาเมทีที่กำลังวุ่นอยุ่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์ เธอจึงเอ่ยพูดออกไปอย่างเป็นมิตรเพราะยังไงก็รู้จักกันอยู่แล้ว“คุณ คุณพิชเองเหรอครับ” เมทีเงยหน้าขึ้นมาแล้วมองพิชชาภาที่กำลังยิ้มให้เขาอย่างสดใส แต่แม่เจ้าโว้ย วันนี้ทำไมชุดนักศึกษาของเธอถึงได้รัดแน่นจนจะระเบิดแบบนี้ ไหนจะกระโปรงทรงเอที่สั้นแค่คืบมือนั้นอีก ตายแน่งานนี้ พังแน่ๆถ้าเจ้านายของเขามาเห็นเข้า ขนาดเขาเห็นเธอใส่แบบ
ด้านแฟรงก์และพลอยลดาก็นั่งแอบอยู่ที่ห้องของแฟรงก์ เพราะว่าห้องนอนของแฟรงก์มันมีระเบียงมองไปที่สระว่ายน้ำแบบชัดเจน และพวกเขาก็เชื่อมสายไฟต่างๆให้มาอยู่ในห้องของแฟรงก์ เพื่อสะดวกต่อการเซอร์ไพร์สครั้งนี้ ส่วนคนที่แฟรงก์ให้มันจัดการ เขาก็ให้กลับตั้งแต่ครึ่งช่วโมงก่อนหน้านี้ไปหมดแล้วด้านฟรานติโน่ก็พาพิชชาภาเดินออกมาแล้วคอยพยุงเธอมาจนถึงสระว่ายน้ำที่ถูกตกแต่งไปด้วยลูกโป่งพร้อมมีแสงสีหลากสีสวยงามอยู่รอบๆ ก่อนจะส่งสัญญาณบอกกับน้องชายที่อยู่กับพลอยลดาให้ทำตามแผน ด้วยการปิดไฟที่สระว่ายน้ำทั้งหมดเพื่อเขาจะเปิดตาของพิชชาภา“พี่ฟรานจะทำอะไรคะ เมื่อไหร่จะถึงสักที” พิชชาภาที่ถูกปิดตาเอ่ยถามออกไปอย่างตื่นเต้นว่าฟรานติโน่กำลังจะทำอะไรเธอถึงพาเธอปิดตาแล้วเดินมานานขนาดนี้“เดี๋ยวก่อนนะคนดี ยืนตรงนี้แปปนึงนะครับ” ฟรานติโน่พูดเสียงเพราะก็ยิ้มมุมปากก่อนจะมองไปรอบๆที่ไฟทั้งหมดถูกปิดแล้วจนมันมืด เขาก็เอามือเอื้อมไปปลดผ้าปิดตาของพิชชาภาออกมา“ลืมตาได้แล้วคนดี” ฟรานติโน่บอกไป พิชชาภาก็ค่อยลืมตามาก็เห็นฟรานติโน่ยืนยิ้มใส่เธออยู่“มีอะไรกันคะ ทำไมต้องปิดตาพิชด้วย” พิชชาภาเอ่ยถามอย่างสงสัย ก่อนจะเห็นว่ามันมืดมาก
พอเช้าของอีกวันฟรานติโน่และแฟรงก์ก็พาพิชชาภาเดินทางไปส่งพลอยลดาที่บ้านของอลิซ่าผู้ดูแลพลอยลดาที่นี่โดยรถสปอตคันหรู เพื่อเข้าไปพูดคุยเกี่ยวกับการย้ายที่อยู่ของพลอยลดาให้มาอยู่ในความดูแลของฟรานติโน่ แต่ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น กว่าฟรานติโน่และแฟรงก์จะเคลียร์ปัญหากับอดัมและอลิซ่าเสร็จก็นานเป็นชั่วโมง จากนั้นก็ช่วยกันขนของใช้ส่วนตัวของพลอยลดาออกมาบางส่วน แล้วก็กลับมาที่บ้านของฟรานติโน่“ช่วงที่พี่ยังอยู่ที่นี่พลอยก็พักห้องนั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวถ้าพี่กับพิชกลับไทยไป พลอยก็ค่อยย้ายมาอยู่ห้องนี้ก็แล้วกันนะ ส่วนเรื่องที่พักเดี๋ยวพี่จะให้ไอ้แฟรงก์มันจัดการให้ ไม่ต้องห่วงนะ พิชพาน้องเอาของไปเก็บที่ห้องก่อนเถอะ” ฟรานติโน่บอกทั้งสองสาวไปด้วยรอยยิ้มเอ็นดู เพราะวันนี้เด็กสาวเจอแต่เรื่องไม่ดี เขาจึงพยายามพูดดีกับเธอให้เหมือนพี่ชายคนหนึ่งควรจะทำ“ไปกันเถอะยัยพลอย มาพี่ช่วยถือ” พิชชาภาเอ่ยพูดไปเสียงอ่อน ก็ช่วยน้องสาวที่ใบหน้าเศร้าเดินเข้าไปที่ห้องของน้องสาว พอแฟรงก์เห็นสองสาวเดินเข้าไปให้ห้องแล้ว เขาก็เอ่ยถามพี่ชายทันที“อ่าวเฮีย ทำไมเฮียไม่ไปจัดการเองอ่ะ ผมก็มีงานต้องทำนะครับ ไม่ได้มีเวลาไปทำอะไรให้ใคร โ
หลังจากนั้นทั้งสองก็หลับพักผ่อนจนเกือบเย็น ตื่นมาอีกทีก็เกือบจะหกโมงเย็นกว่าทั้งสองจะออกมาหาแฟรงก์และพลอยลดาที่ในบ้านหลังนี้ด้วย“อ่าวยัยพลอยทำไมมานั่งคนเดียว แล้วพี่แฟรงก์ล่ะ” พิชชาภาเดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปที่ห้องโถงกลางบ้านก็เจอน้องสาวกำลังนั่งทำหน้ายักษ์อยู่ จึงเอ่ยถามออกไป“ไม่รู้สิคะ ป่านนี้คงนอนอืดตายแล้วมั้งคะ” พลอยลดาเอ่ยบอกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เพราะยิ่งเธอนึกถึงตอนที่เขามาแอบมองเธอเล่นน้ำ แล้วเขาก็เล่นกับเจ้านั่นของเขา ยิ่งนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนบ่ายเธอก็อดโมโหไม่ได้“ยัยพลอย พี่แฟรงก์เขาแก่กว่าเราตั้งกี่ปี เคารพเขาบ้างสิเราน่ะ อีกอย่างต่อไปเราต้องอยู่กับพี่แฟรงก์ที่นี่ เพราะฉะนั้นเราต้องทำตัวดีๆกับพี่เขา เข้าใจไหม” พิชชาภาเอ่ยดุน้องสาวไปอย่างเตือนๆ เพราะยังไงแฟรงก์ก็อายุมากกว่าน้องสาวของเธอ“เคารพคนแบบนั้นไปทำไมล่ะคะ พี่พิชรู้ไหมว่าอีตานั่นมัน” พลอยลดาที่โมโหอยุ่พูดออกไปอย่างลืมตัว ก่อนจะหยุดพูดไปเพราะกลัวว่าพี่สาวจะเป็นห่วงมากกว่าเดิม“ทำไม พี่แฟรงก์ทำอะไรเรา บอกพี่มานะ” พิชชาภาเริ่มทำหน้าเครียดแบบจริงจัง พร้อมกับจ้องมองน้องสาวอย่างจับผิด“เปล่าค่ะ เขาก็แค่ชอบพูดกวนพลอย
ด้านฟรานติโน่ที่เขามารอพิชชาภาในห้องก็กระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเขาคิดแผนอะไรดีๆออกแล้ว ว่าเขาควรจะเอาเวลาที่อยู่ที่นี่ทำอะไรดี แต่ก่อนที่เขาจะโทรหาเมที เขาจึงแอบส่งข้อความให้น้องชายช่วยดูแลน้องสาวของพิชชาภาระหว่างที่พวกเขาจะพักผ่อน จากนั้นเขาก็เดินไปล็อคประตูห้องแล้วเลือกที่จะโทรหาเมทีทันที“ว่าไงครับคุณแฟรงก์ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ” เมทีรับสายแล้วกรอกเสียงพูดไปอย่างเป็นกันเอง ก่อนจะคิดในใจว่าเจ้านายของเขาคงจะมีงานด่วนให้เขาทำแน่ๆถึงโทรมาเร็วขนาดนี้ ทั้งที่พึ่งจะกำลังถึงอเมริกา“มีแน่ๆ ฉันจะเซอร์ไพร์สขอเมียฉันแต่งงานที่นี่” ฟรานติโน่เอ่ยบอกออกไปก็คิดไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ฉายออกมาอย่างอดไม่ได้ว่าพิชชาภาจะมีความสุขขนาดไหนถ้าเขาทำอะไรมุ้งมิ้งแบบนี้ให้เธอ“อะไรนะครับ นี่คุณฟรานจะขอคุณพิชแต่งงานที่นั่นเหรอครับ แต่คุณฟรานกับคุณพิชแต่งงานกันแล้วนิครับจะขอแต่งงานกันไปทำไมล่ะครับ ยังไงก็จดทะเบียนกันแล้วนิครับ” เมทีเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ เพราะทั้งสองก็จดทะเบียนสมรสกันไปแล้ว ทำไมต้องมาทำเซอร์ไพร์สอะไรอีก“ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแกถึงไม่มีเมียจนถึงอายุปูนนี้ ไม่มีความโรแมนติกเลยนะแกเนี่ย ถึงฉันกับพิชจะจดท
หลังจากนั้นทั้งสี่คนก็นั่งรถเดินทางไปยังบ้านของฟรานติโน่ที่อยู่ในเมืองฮอลลีวูดซึ่งมันเป็นเมืองที่อยู่ในลอสแองเจลิสอีกที แต่ก็ถือว่าเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงอยู่เหมือนกัน นั่งรถมาครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านที่อยู่ริมทะเล“นี่บ้านเหรอคะเนี่ย ใหญ่เวอร์วังไปอีก” พลอยลดาลงจากรถคันหรูก็มองบ้านของพี่เขยอย่างอึ้งๆ เพราะมันเรียกว่าบ้านไม่ได้ มันต้องเรียกว่าคฤหาสน์แล้ว ยิ่งอยู่ติดทะเลแบบนี้พี่เขยเธอคงจะรวยน่าดู เพราะคนที่นี่ถ้าไม่รวยจริงอยู่ติดทะเลแบบนี้ไม่ได้แน่“นี่บ้านของพี่ฟรานจริงๆเหรอคะ” พิชชาถาเองก็อึ้งไม่ต่างจากน้องสาว เพราะบ้านของเขาที่ไทยก็ใหญ่มากแล้ว แต่พอเจอที่นี่ไปบ้านที่ไทยดูธรรมดาไปเลย“ พี่กับไอ้แฟรงก์พึ่งซื้อได้ไม่นานเท่าไหร่ มันสวยดีพี่ก็เลยซื้อเก็บไว้เผื่อมาทำงานที่นี่จะได้มีบ้านนอนสบายๆ ” ฟรานติโน่เอ่ยบอกไปก็จูงมือของพิชชาภาเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ริมทะเล เขาเลือกซื้อที่นี่ไว้เพราะทำงานที่อเมริกาแต่ละครั้งก็หลายเดือน ซื้อบ้านไว้น่าจะสะดวกกว่า“จะไม่เข้าบ้านเหรอ มัวแต่ยืนยิ้มอยู่ได้ ไม่ร้อนไง” แฟรงก์พูดไปก็มองหน้าของเด็กสาวอย่างกวนๆ ก่อนจะเดินตามฟรานติโน่และพิชชาภาเข้าไปในบ้าน“หืม ไอ้บ้
ด้านพิชชาภาก็เดินทางมาถึงอเมริกาก็เกือบสิบโมงเช้า พอได้เห็นเมืองที่น้องสาวอยู่ก็รู้สึกดีใจที่น้องสาวได้มาเรียนที่นี่ นั่นก็คือเมืองลอสแองเจลิสที่อยู่ในรัฐแคลิฟอเนียซึ่งอยู่ในแทบทะเลถือว่าเป็นเมืองที่ใหญ่มากๆเมืองหนึ่งในอเมริกา“ไงเราตื่นเต้นละสิ ตาลุกวาวเลยนะ” แฟรงก์เอ่ยพูดกับพิชาภาอย่างแซวๆ เมื่อเธอยิ้มหน้าบานแถมยังทำท่าตื่นเต้นจนออกนอกหน้า ซึ่งต่างจากเขาและพี่ชายที่มาที่นี่บ่อยแล้วเพราะมีธุรกิจอยุ่ที่นี่เป็นส่วนใหญ่“เมืองนี้สวยมากเลยอ่ะพี่แฟรงก์ ตอนเครื่องลงพิชมองดูวิวแล้วนะ เริสมาก เดี๋ยวต้องไปอ้อนพี่ฟรานให้พาเที่ยวหน่อยแล้วล่ะค่ะ” พิชชาภาพูดบอกไปก็ยิ้มหน้าบานก่อนจะหันไปหาฟรานติโน่ที่ยืนส่ายหัวใส่เธออยู่ข้างๆแฟรงก์“นี่มาหาน้องสาวไม่ใช่เหรอเรา ยังไม่ทันไรก็จะให้พี่พาเที่ยวเหรอ เคลียร์เรื่องน้องสาวเราให้จบก่อนเถอะ” ฟรานติโน่เอ่ยพูดบอกไปพร้อมกับเก็กท่าหล่อใส่พิชชาภาจนพิชชาภามองเขาอย่างเบะปากแบบหมั่นไส้“เคลียร์แน่ค่ะ นี่ก็บอกว่าถ้าส่งงานอาจารย์แล้วจะมารอรับที่สนามบิน ทำไมยังไม่มาก็ไม่รู้” พิชชาภาพูดบอกไปก็แลสายตามองหาน้องสาว เพราะน้องสาวของเธอบอกจะมารอรับ เพราะไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว
“เฮ้อ เบื่อพวกข้าวใหม่ปลามันจริงๆ ถ้าเฮียเป็นห่วงน้องพิชเดี๋ยวผมไปส่งน้องพิชเขาก่อนก็ได้ เพราะผมว่างงานมากเลยเฮีย ไม่ได้มีงานเต็มโต๊ะแบบเฮีย” แฟรงก์พูดไปอย่างกวนๆก็มองทั้งสองพูดคุยกันต่อ“มันจำเป็นต้องไปขนาดนั้นเลยเหรอ ก็ได้พี่จะให้พิชไปอเมริกา” ฟรานติโน่พูดไปอย่างไม่สนใจน้องชาย ก่อนจะยอมแพ้ลูกอ้อนของพิชชาภา เพราะแค่เห็นสายตาของเธอเขาก็สยบแทบเท้าของเธอแล้ว“เออโว้ย ยอมง่ายดีจริงพี่กู คนกลัวเมียสองพันสิบแปดชัดๆ” แฟรงก์พูดออกมาเบาๆอย่างงงๆ เมื่อกี้พี่ชายเขายังทำท่าแข็งขืนอยุ่เลย ตอนนี้กลับยอมง่ายๆ“พี่จะไปกับพิชด้วย ไปพรุ่งนี้ใช่ไหม พี่จะให้เมทีหาตั๋วเครื่องบินให้” ฟรานติโน่พูดออกไปจนพิชชาภายิ้มออกมาอย่างดีใจ“ขอบคุณนะคะ พี่ฟรานน่ารักที่สุดเลยค่ะ” พิชชาภาพูดบอกไปก็เอามือบีบแก้มของฟรานติโน่อย่างน่ารัก“อ่าวเฮียไหนบอกมีงานเยอะปลีกไปไม่ได้ไง แล้วงานที่นี่ใครจะทำเล่า” แฟรงก์เอ่ยถามออกไปอย่างงงๆ ปากอ้างว่ามีงานเยอะแต่พอพิชชาภาพูดว่าจะไปอเมริกาเท่านั้นแหละ พี่ชายของเขากลับเปลี่ยนใจทันที แบบนี้มันน่าน้อยใจจริงๆ“มันเรื่องของฉัน แกเองก็ไปเตรียมตัวด้วย เราจะไปอเมริกาพร้อมกัน” ฟรานติโน่เอ่ยบอกไปก
“อดัมพ่อเลี้ยงของอลิสค่ะพี่พิช เขาจะลวนลามพลอย อือๆ พลอยไม่จะทำยังไงดีคะ พลอยไม่กล้าบอกเจกับอลิสด้วย พลอยไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว พลอยอยากกลับบ้าน พี่พิชช่วยพลอยนะคะ อือๆ” พลอยลดาเอ่ยบอกพี่สาวด้วยเสียงสะอื้น เธอพยายามอดทนมานานแล้ว แต่วันนี้อดัมพยายามลวนลามเธอจนเธอทนไม่ได้แล้ว แล้วเธอก็ไม่รู้จะบอกอลิซ่าแม่ของอลิสยังไง เธอกลัวว่าพวกเขาจะไม่เชื่อเธอ“ใจเย็นๆนะพลอย เดี๋ยวพี่จะจัดการเรื่องนี้เองแล้วเราก็พยายามอยู่ห่างๆอดัมไว้อย่าไปใกล้เขา ถ้ามีอะไรก็เรียกให้เจช่วยนะพลอย แล้วก็ล็อคห้องดีๆ เข้าใจไหม เราไม่ต้องเป็นห่วงนะพี่จะไม่ยอมให้เราอยู่ที่นั่นอีกต่อไป” พิชชาภาเอ่ยบอกไปอย่างเป็นห่วงน้องสาว เธอไม่คิดเลยว่าน้องสาวของเธอจะเจอเรื่องแบบนี้ ขออย่าให้น้องสาวเธอโดนไอ้แก่อดัมนั่นทำอะไรเลย พิชชาภาคิดไปอย่างกังวล“ค่ะพี่พิช พลอยรู้นะคะว่าพ่อกับแม่ไม่มีเงินให้พลอยไปพักอยู่ที่อื่นหรอก เพราะที่พลอยมาเรียนที่นี่ได้ก็เพราะเงินของพี่พิช แต่ตอนนี้พลอยยอมกลับไปเรียนที่ไทยก็ได้ค่ะ แต่พลอยขอพี่พิชบอกพ่อกับแม่เรื่องนี้นะคะ พลอยไม่อยากให้พวกท่านเป็นห่วงพลอยค่ะ” พลอยลดาบอกไปอย่างท้อใจ เพราะเธอเจอเรื่องแบบนี้แล้วมัน
“อ่าส์ พิช เจ็บไหม พี่ทำแรงไปหน่อย” ฟรานติโน่เอายถามออกไปก็มองพิชชาภาอย่างสงสาร เพราะวันนี้เขาเผลอเอาเธอแรงไปหน่อย“ไม่ค่ะ เพื่อลูกของเราพิชทนได้” พิชชาภาบอกไปก็ยิ้มละมุมใส่ฟรานติโน่“บล็อก อ่าส์ แดงเชียว” ฟรานติโถอนท่อนเอ็นออกจากร่องสาวก็นั่งยองๆดูร่อร่องสาวของพิชชาภาที่แดงเผือก ก่อนจะเห็นน้ำรักของเขาไหลออกมาจากรูเล็กๆนั่น เขาก็เอื้มมือไปหยิบทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำรักของเขาออกไป“เดี๋ยวพิชทำเอง พี่ฟรานจัดการของตัวเองเถอะค่ะ” พิชชาภาเอ่ยบอกไปก็ลุกขึ้นแล้วดึงกระโปรงของเธอลง ก่อนจะมองหากางเกงชั้นในของตัวเองที่วางอยู่ขอบโต๊ะทำงานของฟรานติโน่ เธอก็ลุกขึ้นไปหยิบมาทันที“งั้นไปพร้อมกันนั่นแหละ” ฟรานติโน่บอกไปก็จูงมือพาพิชชาภาไปเข้าห้องน้ำในห้องทำงานของเขาที่อยู่ในห้องทำงานทันทีหลังจากนั้นทั้งสองก็ช่วยกันทำความสะอาดของกันและกันจนเสร็จ ฟรานติโน่ก็มานั่งที่เก้าอี้ตรงโต๊ะทำงาน ส่วนพิชชาภาก็ไปนั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามกับฟรานติโน่แล้วเธอก็เอามือท้าวคางมองฟรานติโน่ทำงานอย่างหลงใหล“คนอะไร ยิ่งดูยิ่งหล่อ ยิ่งดูยิ่งน่าเอา” พิชชาภาพูดไปก็มองฟรานติโน่ไป จนฟรานติโน่ที่กำลังอ่านเอกสารถึงกับเงยหน้ามามองพิชชาภาอ