บทที่ 136

วินน์รู้สึกสับสนที่จู่ ๆ เดอร์ริคก็ติดต่อมาและเสนอให้เธอเลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธานบริษัท

"นายรู้ด้วยเหรอ?" วินถามขึ้นอย่างสงสัย

'ฟิลิปจะไปรู้อะไร? เขาไม่ได้ทำงานในบีคอน และไม่รู้จักเดอร์ริคด้วย'

ฟิลิปยิ้มกว้าง “บางทีอาจเป็นเพราะความสำนึกถึงความผิดชอบชั่วดีในสิ่งที่เขาพูดกับเธอก่อนหน้านี้ และเขาอยากจะขอโทษจริง ๆ ก็ได้”

วินน์กลอกตามองเขาและพูดอย่างกังวลใจว่า “อย่ามาล้อเล่น ตอนนี้ฉันกำลังคุยเรื่องจริงจังอยู่นะ เขาจะมาที่นี่เร็ว ๆ นี้ นายคิดว่าฉันควรทำอย่างไร?”

วินน์ยังกังวลเกี่ยวกับการรับข้อเสนอให้เป็นรองประธาน อย่างก็ตาม ไม่ใช่ทุกคนที่สมควรที่จะได้ตำแหน่งนั้น

“ไม่ต้องกังวล มีผมอยู่ข้าง ๆ เสมอนะ ผมจะทุบหัวตัน ๆ เหมือนหมูของเขาเอง ถ้าเขาทำอะไรโง่ ๆ กับเธอน่ะ” ฟิลิปพูดอย่างเกินจริง

วินน์หัวเราะคิกคัก คิ้วของเธอยกโค้ง และเธอดูงดงามมาก

ชั่วครู่หนึ่ง ฟิลิปหวนรำลึกถึงสมัยที่พวกเขายังเรียนอยู่

บริสุทธิ์ ไร้เดียงสาและอ่อนหวาน

เดอร์ริคมาถึงคาเฟ่ในเวลาต่อมา เขาเหนื่อยหอบและหน้าผากก็เต็มไปด้วยเหงื่อ

“โอ้ ผู้จัดการจอห์นสตัน ผมมองหาคุณไปทุกที่” เดอร์ริคนั่งลงโดยไม่ได้รับเชิญและฉา