ไม่ยอมให้ใจ

ณ คลับหรู ใจกลางเมือง

"ชัชคะ ฟ้าขอโทษนะคะสำหรับเรื่องของเราเมื่อหลายปีก่อน ที่ฟ้า...ทำกับคุณ ทำให้คุณเสียใจและจากไปโดยไม่ได้บอกกล่าว"

พราวฟ้าเริ่มต้นบทสนทนาหลังจากที่ชัชชวีร์มาถึงและนั่งลงตรงหน้าหล่อน

"ตลอดเวลาฟ้าเสียใจและรู้สึกผิดกับคุณเสมอ วันนี้ฟ้าได้มีโอกาสมาเจอ ฟ้าก็อยากจะขอโทษคุณค่ะ ยกโทษให้ฟ้านะคะ" พราวฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงอ่อย ก่อนที่จะยื่นมือไปจับมือของชัชชวีร์ แต่ชัชชักมือกลับทันที เมื่อพราวฟ้าสัมผัสโดน

"พูดจบแล้วใช่ไหม งั้นผมขอตัว" ชายหนุ่มกล่าวตอบด้วยเสียงเรียบขรึม ก่อนจะลุกยืน

"ชัชคะ คุณจะไม่พูดอะไรมากกว่านี้หน่อยเหรอคะ แล้วคุณหายโกรธฟ้าไหม คุณยกโทษให้ฟ้าหรือเปล่า" พราวฟ้าพยายามพูดรั้งชายหนุ่ม

"ผมยกโทษให้" พูดจบชัชก็หันหลังเดินไป

"เดี๋ยวค่ะชัช คุณทำแบบนี้แปลว่า คุณกลัวใจตัวเองใช่ไหมคะ คุณกลัวว่าคุณจะใจอ่อนแล้วกลับมารักฟ้าอีกใช่ไหมคะ" พราวฟ้าตะโกนไล่หลัง คำพูดของพราวฟ้าทำให้ชัชหยุดชะงักนิดหนึ่งก่อนจะเดินจากไป

ไวท์ที่แอบดูเหตุการณ์อยู่ตรงมุมหนึ่งของคลับ เมื่อเห็นว่าชัชชวีร์กำลังเดินมาทางที่ตนแอบดูอยู่ จึงจะรีบวิ่งเพื่อหาที่หลบ เพราะคงไม่เป็นการดีแน่ๆ ถ้าหากชัชจะเห็นว่าหล่อนแอบตามเขามาที่นี่ ก็ช่วยไม่ได้นี่นา หล่อนก็หวงของหล่อน อยากรู้ว่าเขาจะทำอะไรกัน นัดมาคุยอะไรกัน

"โอ้ย! ขอโทษค่ะ ขอโทษที" ไวท์พูดเลิ่กลั่กทั้งที่ตัวเองก็ล้มลงไปกองกับพื้น

"เป็นอะไรมากไหมครับ มาครับผมช่วย" นนท์กล่าวพร้อมทั้งช่วยพยุงหญิงสาวขึ้น แวบแรกเท่านั้นที่เขาเห็นไวท์ ทำให้เขาอึ้งในความสวย มีเสน่ห์ และชอบไวท์ในทันที นนท์โดนไวท์ตกซะแล้ว ชัชเดินเข้ามาสมทบ เมื่อกี้เขาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ทำให้รู้ว่าวรุณธิดา แอบตามเขามาที่นี่ ถึงเขากับไวท์จะแอบแซ่บกันมาหลายปี แต่เขาก็ไม่เคยพาหล่อนไปแนะนำให้เพื่อนคนไหนรู้จักเลย ทำให้นนท์ไม่รู้ว่าไวท์คือเด็กของชัชที่เลี้ยงดูปูเสื่อกันมา

"เธอตามฉันมาที่นี่ทำไม" ชัชเอ่ยถามไวท์ ไวท์ก็ได้แต่ก้มหน้าเพราะหล่อนรู้ว่า ต้องโดนแน่ๆ

"อ้าว! ไอ้ชัชแกรู้จักเขาด้วยเหรอวะ ใครวะ? แนะนำให้เพื่อนรู้จักหน่อยสิ สวยน่ารักขนาดนี้ ไม่แนะนำไม่ได้นะเว้ย" นนท์พูดพร้อมทั้งทำสายตากรุ้มกริ่มใส่ไวท์

"เลขาฉันเอง" ชัชตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ซึ่งเขาก็ไม่เข้าใจว่าหงุดหงิดอะไรแต่เขาไม่ชอบให้ใครมาถามหรือยุ่งเกี่ยวกับคนของเขา

"ว้าว! นี่แกมีเลขาสวยขนาดนี้ ทำไมฉันไม่รู้มาก่อนวะ"

"แล้วฉันต้องรายงานแกด้วยเหรอ?" ชัชตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

"กลับได้แล้ว" ชัชไม่พูดอย่างเดียว แต่ดึงแขนไวท์ให้ตามไปด้วย

"ชัชคะ ฟ้าคิดว่าคุณกลับไปแล้วซะอีก พอดีคุณลืมโทรศัพท์ไว้ค่ะ ฟ้าก็เลยรีบเอามาคืน" พราวฟ้าพูดและมองไปที่ชัชชวีร์ที่กำลังจับแขนของเลขาตัวเองอยู่ อะไรบางอย่างทำให้พราวฟ้ารู้สึกว่าชัชและเลขาของเขามีบางอย่างที่หล่อนยังไม่รู้

"ขอบใจ" ชัชพูดแล้วยื่นมือไปรับโทรศัพท์คืน

เมื่อทั้งสองหันหลังเดินไป ไวท์ก็หันกลับมามองพราวฟ้าที่ยืนอยู่พร้อมทั้งเลิกคิ้วเหมือนว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ จังหวะนี้ทำให้พราวฟ้ารู้ได้ทันทีว่าชัชชวีร์และเลขาของเขาน่าจะมีความสัมพันธ์กันมากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง

เมื่อถึงคอนโดของชัช ชายหนุ่มก็ผลักไวท์ลงโซฟาทันที

"ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าห้ามทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉัน แต่วันนี้เธอแอบตามฉันไป มันล้ำเส้นมาก เธอรู้ใช่ไหมว่าจุดจบของคนที่ไม่เชื่อฟังมันจะเป็นยังไง" ชัชตะคอกใส่หน้าไวท์ด้วยความไม่พอใจ

"ไวท์ขอโทษค่ะ ไวท์แค่หึงพี่ หวงพี่ ไวท์ก็เลยตามไป อยากรู้ว่าพี่กับเขาจะคุยอะไรกัน ต่อให้พี่ชัชจะห้ามไม่ให้ไวท์คิดเกินเลยกับพี่ แต่มันก็ไม่ทันแล้วค่ะ เพราะไวท์รักพี่ไปแล้ว" พูดจบไวท์ก็ปิดหน้าร้องไห้จนสะอึกสะอื้น จังหวะนี้ก็ทำให้ผู้ชายขั้วโลกอย่างชัชชวีร์เหวอจนทำไรไม่ถูก ตั้งแต่คบกันมาเขาเพิ่งเคยเห็นน้ำตาของไวท์เป็นครั้งที่สอง ครั้งแรกหล่อนแค่น้ำตาไหลเพราะเขาขึ้นเสียงใส่ แต่ครั้งนี้ไวท์ร้องไห้แบบสะอึกสะอื้น เขาจึงทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะปลอบอย่างไร

"หยุดร้อง หยุดร้องไห้ " ชัชสั่งพร้อมทั้งเอามือจับไหล่ไวท์

"เงียบก่อน แล้วคุยกัน" ชัชนั่งลงข้างๆ เพื่อรอให้ไวท์หยุดสะอึกสะอื้น

"พี่ชัชคะ ไวท์ขอถามอะไรได้ไหม" ชัชไม่ตอบ แค่พยักหน้าเท่านั้น

"ทำไมเราถึงจะคบกันไม่ได้ ทำไมไวท์ถึงจะรักพี่ไม่ได้ ความรักมันห้ามกันไม่ได้หรอกนะคะ แล้วพี่ชัชไม่เคยหวั่นไหวกับไวท์บ้างเหรอคะ ไวท์ไม่สวย ไม่ดีตรงไหน พี่ชัชบอกไวท์มาสิ ว่าจะให้ไวท์ปรับปรุงแก้ไขตรงไหน" เห้อ! ชัชชวีร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขารู้สึกว่าไวท์จะล้ำเส้นที่เขาวางไว้และต้องการในสิ่งที่เขาไม่คิดจะให้ใครอีก

"ฉันไม่จำเป็นต้องตอบคำถาม หรือมานั่งอธิบายให้เธอฟัง ถ้าเธอยังยืนยันที่จะล้ำเส้น และต้องการมากเกินไป เราอาจต้องยุติความสัมพันธ์" ชัชชวีร์พูดออกไปโดยที่ไม่คิดอะไร เพราะเขาคิดว่าไวท์ไม่มีทางไปจากเขาได้ เขาเลี้ยงดูหล่อนอย่างดี เงินทองไม่เคยขาดมือ รถหรู คอนโดหรู เครื่องเพชร ไปเที่ยวไหนก็ตามใจหล่อนเสมอ เพียงแค่เขาให้สถานะหล่อนไม่ได้และไม่เคยคิดจะเอาหล่อนออกหน้าออกตา เขาจะไม่เปิดใจ จะไม่เอาใจลงไปเล่น เพราะเขากลัวจะเสียใจเหมือนตอนพราวฟ้า