“ข้อมูลมีแค่นั้น และชื่อฉันจำมาได้เท่าที่จำได้” เธอกรอกเสียงโทรศัพท์อย่างรำคาญใจ“นานาไม่มีอะไรผิดพลาดใช่ไหม” เสียงทุ้มปลายสายเอ่ยถามเธอถึงกลับสะดุ้ง“ไม่มี ฉันจำมาได้แค่นั้นเพราะตอนนั้นมีคนมาตรวจเวรฉันจึงวิ่งออกมา”“อืม แค่นี้ก็เก่งแล้ว หวังว่าคราวหน้าเธอจะมีผลงานชิ้นใหญ่มาให้ฉันนะ”“ถ้าฉันมีของชิ้นใหญ่มาให้คุณจะปล่อยพี่สาวของฉันใช่ไหม”“ใช่ ฉันจะปล่อยพี่สาวให้กลับมาหาเธอ”โกหก!“จำคำพูดของคุณเอาไว้ด้วย”เธอกรอกเสียงกลับเล่นไปตามแผน เพราะตอนนี้พี่สาวของเธออยู่ในเงื้อมมือของมาเฟียอีกคนแล้ว เพราะอยากให้ทั้งเธอและพี่สาวของเธอปลอดภัย เธอต้องทำงานนี้ให้ออกมาดีที่สุดอย่าให้อีกฝ่ายระแคะระคายได้โดยเด็ดขาด“อืม อีกสองวันฉันจะติดต่อกลับ ไฮโทมัส!!” ทันทีที่มีเสียงผู้หญิงดังเข้ามาคนในปลายสายก็รีบตัดสายไปทันที“อะไรวะ” เธอมองโทรศัพท์อย่างฉงน ปลายสายรีบตัดเหมือนกลัวว่าเธอจะล่วงรู้อะไรไม่ควรรู้เลยก๊อก ๆเธอสะดุ้งตกใจเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอย้ายมาอยู่ที่นี่แล้วมีคนมาเคาะประตู“ใครคะ” เธอถามกลับไปด้วยใจที่เต้นระส่ำ สายตาสอดส่องหาอาวุธมาถือ เห็นร่มวางอยู่ตรงซอกตู้จึงรีบมาถือเอาไว้แต่ไม่มีใครตอบกลั
“หนูไม่ใส่ให้ตายก็ไม่ใส่” นานาร้องโวยวายอย่างไม่พอใจเมื่อเปิดตู้มาแทบช็อกให้แดดิ้นตายตรงนั้น เขาเป็นมาเฟียโรคจิตขนานแท้ ของในตู้มีแต่ของเล่นผู้ใหญ่ ไหนจะชุดหนังนี่อีกเขาอยากให้เธอใส่ทำอะไร“จะใส่ดี ๆ หรือต้องกินลูกตะกั่วก่อน” ฟาริสขู่เขาไม่ได้ขู่เล่น ๆ แต่เขาจะทำจริง ๆ เขาไม่ชอบเสียเวลาและไม่ชอบให้ของเล่นมาดื้อต่อรองอยู่แบบนี้“แต่เฮียฟาริสขา จะให้หนูใส่ไปทำไม เสื้อผ้ามันก็ชิ้นเล็ก ๆ ปิดแค่ตรงนั้นอีก” ถึงใส่ไปยังไงก็ต้องถอดไหมแล้วจะให้เธอใส่ทำเพื่อ“1 2...” มาเฟียหนุ่มเริ่มนับและชักปืนออกมาถือและสายตาคมจดจ้องมาทางร่างหญิงสาวที่ยืนตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า“ให้ตายเถอะ”เธอสบถออกมาอย่างหัวเสียและจำใจถอดชุดเก่าของตัวเอง เพราะถ้าขืนเธอวิ่งเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำเขาเองก็คงขัด ถอดและใส่มันตรงนี้แหละหน้าด้านเข้าไป และอย่าลืมต้องออดอ้อนเข้าไว้ อ้อนให้เขาหลงหัวปักหัวปำไปเลย“ฉันได้ยินเธอสบถนะ เป็นเด็กเป็นเล็กมาสบถให้ผู้ใหญ่ฟังได้ไงไม่น่ารักเลย”ไม่น่ารักก็ไม่ต้องน่ารักตัวเองแก่กว่าเธอกี่ปีเองมาทำเหมือนตาแก่ขี้บ่นไปได้ ถ้าไม่เห็นว่าเป็นมาเฟียโรคจิตฆ่าคนเหมือนผักเหมือนปลานะเธอวิ่งแจ้นหนีไปไหนต่อไหนแล้ว
“ฉันจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวเลยสาวน้อย”สวบ!!“อ๊า~ เฮียฟา” ร่างเล็กส่งเสียงร้องเมื่อแก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามาที่รูสวาทของเธออย่างแรงร่างแกร่งขยับเข้าขยับออกจงใจทำแบบเนิบนาบยิ่งเขาขยับแบบนั้นร่างบางก็ยิ่งเสียวซ่าน“อือ” เธอร้องครางปากกัดผ้าปูเตียงแน่น มืออยากจะขยี้ผ้าปูที่นอนให้ขาดเป็นเสี่ยง ๆ แต่ทำไม่ได้เพราะยังโดนมัดเอาไว้อยู่ยิ่งโดนมัดไว้แบบนี้เธอก็ยิ่งเสียวแปลก ๆ ทุกครั้งที่แก่นกายใหญ่กระทุ้งเข้ามาจากด้านหลังมือหนาจับบั้นท้ายโก่งขึ้นเล็กน้อยและเริ่มตอกใส่เข้ามาอย่างหนักหน่วง“เฮีย อ่าส์ อือ” เธอส่งเสียงครางและร้องสะอื้นไปด้วย เพราะทำอะไรไม่ได้มันทรมานเหลือเกิน ความรู้สึกขาดอิสรภาพมันเป็นแบบนี้นี่เองเผียะ! เผียะ!มือหนาฟาดสะโพกกลมเข้ามาหนัก ๆ และขยับโยกตามที่ตนต้องการ เขาจงใจใส่แรงเข้าไปทุกการสอดใส่ จงใจทำแรง ๆ ให้หญิงสาวส่งเสียงครางและร้องไห้สะอื้นขึ้นมา“เสียวไหม” เสียงแหบพร่ากระซิบถามข้างหู แต่หญิงสาวกลับเงียบ จึงเพิ่มแรงตอกอัดเข้าไปให้ลึกขึ้นจนรู้สึกปลายหัวเห็ดปะทะเข้ากับผนังมดลูกหญิงสาวเต็ม ๆ“อ๊ะ สะ เสียว เบาหน่อยได้ไหม”“ไม่” มาเฟียหนุ่มปฏิเสธและจับอุ้มหญิงสาวมายืนที่ริมระเบ
หลายอาทิตย์ต่อมา“ร้อนจังเลยค่ะเฮีย”และก็เป็นอีกวันที่เธอเริ่มแผนการที่คิดไว้ ทุกวันเธอจงใจยั่วเขาให้เกิดอารมณ์ และเป็นทุกครั้งที่เขาจะเข้ามามีอะไรกับเธอจนเธอแทบหมดแรง“หึ จะยั่วอะไรฉันอีก หรือเมื่อคืนกินไม่อิ่ม” ฟาริสถามพลางจิบกาแฟดำไปด้วย ทั้งที่เมื่อคืนเขาทำเธอจนแทบเดินไม่ได้ แต่เช้ามาเธอกลับมาคึกได้อีก“ก็เฮียเอาดี เอาแรงไงคะ หนูถึงติดใจ”“เหอะ ฮ่า ฮ่า” เขานั่งหัวเราะ ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้จะมาเล่นไม้ไหนอีก หลายวันแล้วที่เขายอมเล่นด้วย ที่ผ่านมามันก็สนุกดี เมื่อเธอเริ่มปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปกับเซ็กซ์ของเขา“เฮียฟาขา” เธอเรียกและลุกเดินเข้ามานั่งบนตักแกร่ง แม่บ้านที่คอยอำนวยความสะดวกต่างมองหน้ากัน เพราะไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนกล้าแบบหญิงสาวมาก่อนฟาริสมองหญิงสาวนิ่งแต่ก็ไม่ว่าอะไรที่เธอเข้ามานั่งบนตักและยังเอาหัวมาพิงและกอดคอของเขาเอาไว้“จะเอาอะไร”ฟาริสถามเสียงเบา พลางมองใบหน้าสวยนิ่ง นานาใจเต้นตุ้มๆ ต่อม ๆ เพราะตอนแรกเธอเผื่อใจไว้แล้วว่าเขาอาจโมโหและจับเธอเหวี่ยงบนพื้น แต่เปล่าเลยเขากลับปล่อยให้เธอนั่ง และยังยอมให้เธอทำอะไรโง่ ๆ โดยการอ้อนเขาอยู่แบบนี้“เรื่องเรียนที่มหาลัย เฮียจะให้หน
ร่างเล็กดิ้นพล่านเมื่อลิ้นร้อนเข้ามากัดที่ซอกคอของเธอจนเกิดเป็นรอยฟัน“เจ็บนะคะคุณทำอะไรเนี่ย” ด้วยความตกใจจึงลืมตัวว่าต้องเรียกชายหนุ่มว่าเฮีย“สงสัยลืมที่สั่งอีกแล้วใช่ไหมเด็กน้อยของฉัน” ฟาริสพูดเสียงเย็น และใช้นิ้วมือสอดใส่เข้าที่รูสวาทงอเข้างอออกจนร่างเล็กสะดุ้งโหยงไปด้วยความเสียว“เฮียฟาหนูขอโทษ เราไปทำกันที่บ้านดีกว่าไหม”“เธอมีสิทธิ์ต่อร้องด้วยเหรอ ชักหมดสนุกแล้วซิ” ชายหนุ่มมุ่ยหน้าและสายตาเริ่มแข็งกระด้าง มือเรียวจึงเข้าไปคว้าที่ต้นคอและจูบชายหนุ่มอย่างเอาใจสองริมฝีปากประสานกันและสอดลิ้นเข้าใส่แลกตวัดอย่างหยอกล้อปากหยักคลี่ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจเมื่อกี้เริ่มหมดอารมณ์และเริ่มเบื่อความที่หญิงสาวปฏิเสธ แต่ตอนนี้กลับมาตื่นเต้นอีกครั้งเมื่อร่างเล็กเริ่มเป็นคนจู่โจมเขาเอง“ฉลาดดีนี่” ฟาริสแสยะยิ้มรู้ดีว่าหญิงสาวพยายามเอาใจเพราะกลัวเขาสั่งฆ่า เมื่อกี้ก็เกือบโทรสั่งให้เมธาจัดการไปแล้ว ดีที่ปากเล็ก ๆ นั้นเข้ามาปะทะจูบกับเขาเสียก่อน“อยากให้หนูทำอะไรบอกมาเลยค่ะ” ใบหน้ารูปไข่เงยหน้ามาถามถึงแม้ใบหน้าจะแดงซ่านไปด้วยความเขินอายและความซ่านเสียว“จับมันยัดใส่รูน่ารัก ๆ ของเธอที” เสียงที่เต็ม
“ไอ้เวรตะไล”เมื่อขึ้นมาบนห้องได้นานาก็รีบถอดชุดนักศึกษาโยนลงบนพื้นด้วยความหงุดหงิด และด่ามาเฟียหนุ่มไปด้วยความเกลียด วันนี้เขาทำให้เธออับอายมาก ไม่รู้จะมีอารมณ์อะไรกันหนักกันหนา เธอไม่อยากใส่ชุดนักศึกษาให้เขาเห็นอีกแล้ว“ให้ตายเถอะ ถ้าฉันไม่มีคนที่รักอย่างพี่สาวฉัน นายไม่มีทางได้ฉันง่าย ๆ แบบนี้หรอก ไอ้มาเฟียโรคจิตเอ๊ย” เนื้อตัวสั่นระริกไปด้วยความโกรธหวังว่าสักวันจะมีวันที่เธอได้เอาคืนดวงตากลมโตหันไปมองโทรศัพท์เครื่องที่เอาไว้ติดต่อกับคนของอีกฝั่ง หยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นสายที่รอเพราะครั้งล่าสุดบอกว่าอีกสองวันจะติดต่อมา แต่นี่ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วเพิ่งติดต่อเข้ามา“คุณเกิดอะไรขึ้น ทำไมเพิ่งติดต่อเข้ามา ฉันขอคุยกับพี่สาวฉันหน่อยได้ไหม”“อย่ามาต่อรอง วันนี้ได้ข้อมูลอะไรมา” เสียงทุ้มที่แฝงไปด้วยความกรุ่นโกรธเอ่ยถาม“ฉันต้องการจะคุยกับพี่”“ฉันจะให้คุยแต่ไม่ใช่ตอนนี้”“อีกสองคืนจะมีการปล่อยของ” เธอถอนหายใจและบอกข้อมูลลับให้อีกฝ่ายรู้“มันจะส่งอะไร”“ที่ได้ยินมาเป็นพวกอาวุธปืน กับที่บรรจุกระสุน”“ท่าเรืออะไร” เสียงทุ้มต่ำถามอย่างใจเย็น“ท่าเรือ PAT ของออกไปที่ฮ่องกงเวลา 5 ทุ่มเวลาประเทศ
“อื้อ อย่ากวน” เสียงบ่นอย่างรำคาญเมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างรบกวนและยุ่งไปตามร่างกายแต่การรุกรานไม่ยอมจบสิ้น กลับรู้สึกรับรู้ถึงความเปียกแฉะเพิ่มมากขึ้น ตามเนื้อตัวร้อนรุ่มแปลก ๆ นี่เธอฝันอะไรกัน พยายามลืมตาตื่นแต่ไม่สามารถทำได้เพราะรู้สึกหนักอึ้งเหลือเกินจ๊วบ จ๊วบ!!เสียงดูดยังคงดังให้ได้ยินเป็นระยะ มันน่ารำคาญเหลือเกินเธออยากจะนอนแต่ลืมตาขึ้นมาไม่ได้ ลืมตาตื่นสักทีเถอะ เวรเอ๊ย!สวบ!เฮือก!! ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกลืมตาเบิกโพลงด้วยความตกใจ เมื่อรู้สึกเสียวซ่านที่ช่องท้อง พอลืมตาก็รู้ว่าไม่ได้ฝันไปแต่มันคือความจริงที่กำลังมีดุ้นใหญ่ยักษ์เสียบเข้าที่กลางกายของเธอไอ้เวร!! เธอละอยากด่าเขาจริง ๆ“เฮีย มาลักหลับแบบนี้หนูก็ตกใจเป็นนะ” เธอบ่นกระเง้ากระงอด แต่ก็ร้องครางออกมาเมื่อร่างใหญ่ขยับ“ปลุกทำไม แค่เสียบเข้าไปเดี๋ยวเธอก็ตื่น”ไอ้โรคจิตเอ๊ย!!เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดมาเธอจึงก่นด่าในใจอีกครั้งและปล่อยให้เขากระหน่ำเข้าใส่ตามที่ต้องการทุกการเคลื่อนไหวมันช่างซาบซ่านแม้จะไม่พอใจแต่ร่างกายของเธอกลับย้อนแย้ง ตรงกลางกายของเธอก็เปียกชื้นส่งให้แก่นกายใหญ่เข้าออกได้อย่างสะดวก แต่มันก็มีความรู้สึกอย่า
“มันก็ไม่เท่ากับใครบางคนที่ชอบมาเล่นลอบกัดข้างหลังหรอกว่าไหมคุณโทมัส” ฟาริสตอบเป็นภาษาอังกฤษแสยะยิ้มและใช้สายตาดูแคลนเหยียดมอง“หึ ดูเหมือนผมจะเล่นผิดคนสินะ” โทมัสยิ้มเย็นอย่างไม่สะทกสะท้าน“เล่นผิดเต็ม ๆ เลยแหละ”“แต่ผมชอบนะ ที่เล่นผิดตัว” โทมัสตอบหน้านิ่งไม่ไหวติ่งใด ๆ แต่ฟาริสเองก็ไม่น้อยหน้ามองมาทางคู่อริอย่างเชือดเฉือนเช่นกัน“เด็กนั้นกูขอ และเลิกยุ่งกับเธอซะ” ฟาริสเอ่ยเข้าเรื่องและไม่จำเป็นต้องสุภาพอีกต่อไป“ทำไมกูต้องทำ”“กูรู้นะว่ามึงต้องการอะไร เรื่องนั้นกูจะไม่ยุ่ง ถ้ามันไม่เกี่ยวกับธุรกิจของกู”“รู้แต่ก็ปล่อยผ่านจะใจดำเกินไปไหมครับคุณฟาริส”“หึ กูไม่ต้องทำอะไรหรอก แต่ฝั่งที่มึงจะเล่นอาจจะไม่ง่ายแบบที่มึงคิดก็ได้”“ง่ายหรือไม่ง่าย แต่ลูกสาวที่เขาหวงแหนหนักหวงแหนหนาก็โดนกูจับกินไม่รู้จะกินยังไงแล้วนะสิครับคุณฟาริส”“ถ้ายังอยากให้ธุรกิจของมึงอยู่รอดปลอดภัยก็เลิกยุ่งกับกูซะ และปล่อยเด็กนั่นไป”“พูดง่ายจัง”“ของที่มึงเอาไปคิดซะว่าเป็นค่าไถ่ชีวิตเด็กนั้นกับพี่สาวของเธอก็แล้วกัน”“หึ ดูท่ากูจะพลาดท่าหนักซะด้วยสินะ ของมูลค่าหลายสิบล้านที่ได้มาแต่ต้องแลกกับฐานข้อมูลสำคัญไป”“มึงก็ได
“ลิปสติกสีนี้สวยดูเหมาะกับเธอมากเลยนานา” เสียงพูดออกมาอย่างตื่นเต้นจากเพื่อนผู้หญิงคนใหม่ที่เพิ่งมาสนิทได้ไม่นานเอ่ยบอก“จริงเหรอบี”นานาถามออกไปอย่างไม่ค่อยมั่นใจ เรื่องอื่นเธอเก่งเธอมั่นใจตลอดแต่พอเป็นเรื่องการแต่งตัวและเครื่องสำอางเธอไม่ค่อยมั่นใจเลย เพราะแต่งหน้าไม่เก่ง ตอนนี้แต่งหน้าได้เพราะได้พี่ก้อยช่วยสอน เพราะตอนทำงานที่ผับต้องมีหน้าตาเอาไว้ใช้หากิน และเธอต้องอำพรางอายุด้วยเลยแต่งหน้าเข้มให้ดูเซ็กซี่ที่สุด“ใช่นานาเชื่อเราสีนี้สวยมาก มันดูเป็นลูกคุณหนูเลย” บีจึงยื่นลิปสติกทาให้ เธอจึงลองมองดูในกระจก ใช่มันดูสวยและดูสุภาพมากดูแบบใส ๆ สมกับอายุ“งั้นเราเอาอันนี้แหละ”“ดีเลย เราก็จะเอาอันนี้เอาไว้เป็นคู่กันไงล่ะ”“อือ บีจะซื้ออะไรอีกไหม”“คุณพ่อให้บัตรไม่จำกัดวงเงิน เราเข้าไปไปในชอปนั้นกันเถอะ” บีชี้แบรนด์ดังแบรนด์หนึ่งที่เธอไม่เคยคิดที่จะย่างกรายเข้าไป ให้เข้าไปนะเข้าได้แต่เธอคงไม่มีปัญญาซื้อเหมือนเขาหรอก“ชุดนี้สวยไหม” บีเดินออกมาด้วยชุดสีชมพูที่ปักกระดุมไข่มุกอย่างสวยงามออกมา“สวย ดูเหมาะกับบีด้วย”“จริงเหรอ งั้นเราเอาชุดนี้” บียิ้มกว้างและหมุนดูตัวเองในกระจก “นานามาลองดูชุดส
เผียะ!“โอ๊ย! หนูเจ็บ”ฝ่ามือใหญ่ฟาดเข้าที่บั้นท้ายเธอเต็มแรง เธอเจ็บแต่มันก็เสียวด้วย จะให้พูดไปมันก็น่าอาย“ปากบอกเจ็บ แต่มันรัดฉันไม่หยุดเลยนะ เด็กขี้โกหกมันไม่ดีไม่ใช่เหรอนานา”“มะ ใช่นะ หนูไม่ได้โกหก เฮีย เบา ๆ อ๊า~” ใบหน้าสวยเหยเกเมื่อความใหญ่โตอัดกระแทกเข้ามาลึกขึ้น เขาตอกอัดเข้ามาอย่างแนบแน่นทุกจังหวะ“อ๊า ขะ ของเฮียมันใหญ่ ไม่ไหวแล้ว”“หึ พึ่งใส่เข้าไปได้ไม่เท่าไรเองนะ ใจเสาะซะแล้ว”“ไม่เอา ไม่ไหวแล้ว อื้อ” นานาดิ้นและเอาเล็บจิกไปกับผนังห้องน้ำ เธอเสียวเหลือเกิน ความรู้สึกแปลกใหม่มันวิ่งพล่านไปทั่วร่างกายของเธอ มันเป็นความรู้สึกที่อยากปลดปล่อยบางอย่าง เหมือนกับตอนนั้น ตอนที่เธอบอกว่าปวดฉี่แต่จริง ๆ ที่ออกมามันกลับใช่ฉี่ อือ ไม่ไหวแล้วพรวด!!น้ำสีใสไหลทะลักออกมาอย่างกับก๊อกน้ำเมื่อแก่นกายใหญ่ตอกอัดเข้ามาถี่ ๆ ตรงส่วนนั้นของเธอมันบีบรัดจนเธอเสร็จถึงจุดสุดยอดจึงปลดปล่อยน้ำออกมาอย่างล้นทะลัก“เฮ้อ อ๊า เฮีย”“เหอะ! เธอเสร็จได้ถูกใจฉันจริง ๆ สาวน้อย” ฟาริสฉีกยิ้มมุมปากอย่างถูกใจเมื่อหญิงสาวเสร็จถึงจุดสุดยอด“อ๊า เฮีย” เธอเอ่ยร้องเรียกด้วยน้ำเสียงที่หมดเรี่ยวหมดแรง แต่ยังไม่ทันได้พ
“เฮอะ! ไม่มีทางเป็นอิสระเหรอ ไอ้สารเลว ไอ้เฮงซวย” นานายืนด่ามาเฟียหนุ่มด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวเธอขอตัวขึ้นมาบนห้องใช้ข้ออ้างว่าอยากเปลี่ยนชุด แต่แท้จริงอยากขึ้นมาแอบด่าเขาด้วยความรุนแรงต่างหาก“จะให้อยู่ไปทำเพื่ออะไร หรืออยากกินเด็กวัยเอ๊าะ ๆ กันฮะ” ด่าไปด้วยความเกรี้ยวกราด สงบสติอารมณ์ได้จึงเปลี่ยนชุดและลงไปข้างล่างที่ยังมีมาเฟียหนุ่มนั่งอ่านหนังสืออยู่ เมื่อกี้ทำท่าจะจับเธอกิน ตอนนี้คงลืมไปแล้วละมั้ง“เฮีย!” เธอตะโกนเรียกเสียงดังอย่างลืมตัว มาเฟียหนุ่มจึงละหน้าจากหนังสือและขมวดคิ้วมองอย่างไม่พอใจ“เสียงดังทำไม ไม่มีมารยาทเลย”น่ะ! มาทำเป็นสอนเรื่องมารยาทกับเธอเสียด้วย ควรสอนตัวเองก่อนไหมคะ?“ผู้หญิงคนอื่นของเฮียไม่มีเหรอ”“ทำไม หรือว่าเกิดหึงขึ้นมา”“หนูมีสิทธิ์หึงด้วยเหรอ”“หึ” ฟาริสหัวเราะในลำคอแต่ยังคงอ่านหนังสือต่อโดยไม่ได้สนใจที่จะตอบคำถาม“หนูถามว่ามีไหม”“ไม่มี มีแต่ที่เอาแล้วทิ้ง” สายตาดุตวัดขึ้นมามองร่างเล็กที่นั่งเกาะแขนเขาอยู่เหมือนเด็กน้อย“ทำไมเฮียไม่มีล่ะ ช่วยมีผู้หญิงที่เฮียเลี้ยงเก็บไว้ด้วยเถอะ” ใช่ช่วยมีบ้างเถอะ จะได้เลิกยุ่งกับเธอสักที ตั้งแต่อยู่กับเขามาก็เห็นหน้าเขาทุ
วันเปิดภาคเรียนก็มาถึงนานาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เมื่อคืนเธอก็แทบนอนไม่หลับ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ก้าวสู่รั้วมหาลัยเหมือนกับเด็กทั่วไปเธอมองผู้คนโดยรอบที่ใส่ชุดนักศึกษาเหมือนกันกับเธอ แต่ละคนดูสวยใสไม่แพ้กันเลยทีเดียว“ให้ตายสิตื่นเต้นชะมัด”เธอเดินไปตามป้ายของตึกคณะ และดูห้องที่ต้องไปเรียน บอกตามตรงเธอก็ไปไม่ถูกได้แต่อ่านป้ายและเดินตามไป“ตึก A ชั้น 14” เธอพูดพึมพำอ่านตารางคู่มือในโทรศัพท์เอาโดยไม่ได้สนใจผู้คนรอบข้าง“เป็นเด็กบริหารเหรอ”“หืม?” นานาขานรับในลำคอและเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นเป็นผู้ชายที่ใบหน้าหล่อเหลาขาวใสมีลักยิ้มที่แก้มหนึ่งข้างด้วย “ใช่ค่ะ”“เราเจย์ อยู่ปีหนึ่งคณะบริหารเหมือนกัน ขึ้นไปด้วยกันไหม”“อือ เรานานา” เธอพยักหน้ารู้สึกว่าตัวเองรอดตายแล้ว “เจย์เป็นเด็กปีหนึ่งเหมือนกันทำไมดูชำนาญทางจังเลย”“พี่เราเคยพาทัวร์นะ แต่ตอนนี้เรียนจบไปแล้วก่อนจบเขาพามาดูก่อน จะได้ไม่หลงเหมือนกับนานาไง”“เราไม่ได้หลงนะ” นานารีบแก้ตัว เธอไม่ได้หลงเสียหน่อยก็แค่ช้าเท่านั้นเอง“ขอโทษ เราแค่แกล้งเธอเล่นเอง” เจย์ฉีกยิ้มกว้างจึงเห็นลักยิ้มของเขา ทำไมมันดูเท่และน่ารักจังทั้งสองเดินเข้ามาด้า
“มันก็ไม่เท่ากับใครบางคนที่ชอบมาเล่นลอบกัดข้างหลังหรอกว่าไหมคุณโทมัส” ฟาริสตอบเป็นภาษาอังกฤษแสยะยิ้มและใช้สายตาดูแคลนเหยียดมอง“หึ ดูเหมือนผมจะเล่นผิดคนสินะ” โทมัสยิ้มเย็นอย่างไม่สะทกสะท้าน“เล่นผิดเต็ม ๆ เลยแหละ”“แต่ผมชอบนะ ที่เล่นผิดตัว” โทมัสตอบหน้านิ่งไม่ไหวติ่งใด ๆ แต่ฟาริสเองก็ไม่น้อยหน้ามองมาทางคู่อริอย่างเชือดเฉือนเช่นกัน“เด็กนั้นกูขอ และเลิกยุ่งกับเธอซะ” ฟาริสเอ่ยเข้าเรื่องและไม่จำเป็นต้องสุภาพอีกต่อไป“ทำไมกูต้องทำ”“กูรู้นะว่ามึงต้องการอะไร เรื่องนั้นกูจะไม่ยุ่ง ถ้ามันไม่เกี่ยวกับธุรกิจของกู”“รู้แต่ก็ปล่อยผ่านจะใจดำเกินไปไหมครับคุณฟาริส”“หึ กูไม่ต้องทำอะไรหรอก แต่ฝั่งที่มึงจะเล่นอาจจะไม่ง่ายแบบที่มึงคิดก็ได้”“ง่ายหรือไม่ง่าย แต่ลูกสาวที่เขาหวงแหนหนักหวงแหนหนาก็โดนกูจับกินไม่รู้จะกินยังไงแล้วนะสิครับคุณฟาริส”“ถ้ายังอยากให้ธุรกิจของมึงอยู่รอดปลอดภัยก็เลิกยุ่งกับกูซะ และปล่อยเด็กนั่นไป”“พูดง่ายจัง”“ของที่มึงเอาไปคิดซะว่าเป็นค่าไถ่ชีวิตเด็กนั้นกับพี่สาวของเธอก็แล้วกัน”“หึ ดูท่ากูจะพลาดท่าหนักซะด้วยสินะ ของมูลค่าหลายสิบล้านที่ได้มาแต่ต้องแลกกับฐานข้อมูลสำคัญไป”“มึงก็ได
“อื้อ อย่ากวน” เสียงบ่นอย่างรำคาญเมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างรบกวนและยุ่งไปตามร่างกายแต่การรุกรานไม่ยอมจบสิ้น กลับรู้สึกรับรู้ถึงความเปียกแฉะเพิ่มมากขึ้น ตามเนื้อตัวร้อนรุ่มแปลก ๆ นี่เธอฝันอะไรกัน พยายามลืมตาตื่นแต่ไม่สามารถทำได้เพราะรู้สึกหนักอึ้งเหลือเกินจ๊วบ จ๊วบ!!เสียงดูดยังคงดังให้ได้ยินเป็นระยะ มันน่ารำคาญเหลือเกินเธออยากจะนอนแต่ลืมตาขึ้นมาไม่ได้ ลืมตาตื่นสักทีเถอะ เวรเอ๊ย!สวบ!เฮือก!! ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกลืมตาเบิกโพลงด้วยความตกใจ เมื่อรู้สึกเสียวซ่านที่ช่องท้อง พอลืมตาก็รู้ว่าไม่ได้ฝันไปแต่มันคือความจริงที่กำลังมีดุ้นใหญ่ยักษ์เสียบเข้าที่กลางกายของเธอไอ้เวร!! เธอละอยากด่าเขาจริง ๆ“เฮีย มาลักหลับแบบนี้หนูก็ตกใจเป็นนะ” เธอบ่นกระเง้ากระงอด แต่ก็ร้องครางออกมาเมื่อร่างใหญ่ขยับ“ปลุกทำไม แค่เสียบเข้าไปเดี๋ยวเธอก็ตื่น”ไอ้โรคจิตเอ๊ย!!เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดมาเธอจึงก่นด่าในใจอีกครั้งและปล่อยให้เขากระหน่ำเข้าใส่ตามที่ต้องการทุกการเคลื่อนไหวมันช่างซาบซ่านแม้จะไม่พอใจแต่ร่างกายของเธอกลับย้อนแย้ง ตรงกลางกายของเธอก็เปียกชื้นส่งให้แก่นกายใหญ่เข้าออกได้อย่างสะดวก แต่มันก็มีความรู้สึกอย่า
“ไอ้เวรตะไล”เมื่อขึ้นมาบนห้องได้นานาก็รีบถอดชุดนักศึกษาโยนลงบนพื้นด้วยความหงุดหงิด และด่ามาเฟียหนุ่มไปด้วยความเกลียด วันนี้เขาทำให้เธออับอายมาก ไม่รู้จะมีอารมณ์อะไรกันหนักกันหนา เธอไม่อยากใส่ชุดนักศึกษาให้เขาเห็นอีกแล้ว“ให้ตายเถอะ ถ้าฉันไม่มีคนที่รักอย่างพี่สาวฉัน นายไม่มีทางได้ฉันง่าย ๆ แบบนี้หรอก ไอ้มาเฟียโรคจิตเอ๊ย” เนื้อตัวสั่นระริกไปด้วยความโกรธหวังว่าสักวันจะมีวันที่เธอได้เอาคืนดวงตากลมโตหันไปมองโทรศัพท์เครื่องที่เอาไว้ติดต่อกับคนของอีกฝั่ง หยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นสายที่รอเพราะครั้งล่าสุดบอกว่าอีกสองวันจะติดต่อมา แต่นี่ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วเพิ่งติดต่อเข้ามา“คุณเกิดอะไรขึ้น ทำไมเพิ่งติดต่อเข้ามา ฉันขอคุยกับพี่สาวฉันหน่อยได้ไหม”“อย่ามาต่อรอง วันนี้ได้ข้อมูลอะไรมา” เสียงทุ้มที่แฝงไปด้วยความกรุ่นโกรธเอ่ยถาม“ฉันต้องการจะคุยกับพี่”“ฉันจะให้คุยแต่ไม่ใช่ตอนนี้”“อีกสองคืนจะมีการปล่อยของ” เธอถอนหายใจและบอกข้อมูลลับให้อีกฝ่ายรู้“มันจะส่งอะไร”“ที่ได้ยินมาเป็นพวกอาวุธปืน กับที่บรรจุกระสุน”“ท่าเรืออะไร” เสียงทุ้มต่ำถามอย่างใจเย็น“ท่าเรือ PAT ของออกไปที่ฮ่องกงเวลา 5 ทุ่มเวลาประเทศ
ร่างเล็กดิ้นพล่านเมื่อลิ้นร้อนเข้ามากัดที่ซอกคอของเธอจนเกิดเป็นรอยฟัน“เจ็บนะคะคุณทำอะไรเนี่ย” ด้วยความตกใจจึงลืมตัวว่าต้องเรียกชายหนุ่มว่าเฮีย“สงสัยลืมที่สั่งอีกแล้วใช่ไหมเด็กน้อยของฉัน” ฟาริสพูดเสียงเย็น และใช้นิ้วมือสอดใส่เข้าที่รูสวาทงอเข้างอออกจนร่างเล็กสะดุ้งโหยงไปด้วยความเสียว“เฮียฟาหนูขอโทษ เราไปทำกันที่บ้านดีกว่าไหม”“เธอมีสิทธิ์ต่อร้องด้วยเหรอ ชักหมดสนุกแล้วซิ” ชายหนุ่มมุ่ยหน้าและสายตาเริ่มแข็งกระด้าง มือเรียวจึงเข้าไปคว้าที่ต้นคอและจูบชายหนุ่มอย่างเอาใจสองริมฝีปากประสานกันและสอดลิ้นเข้าใส่แลกตวัดอย่างหยอกล้อปากหยักคลี่ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจเมื่อกี้เริ่มหมดอารมณ์และเริ่มเบื่อความที่หญิงสาวปฏิเสธ แต่ตอนนี้กลับมาตื่นเต้นอีกครั้งเมื่อร่างเล็กเริ่มเป็นคนจู่โจมเขาเอง“ฉลาดดีนี่” ฟาริสแสยะยิ้มรู้ดีว่าหญิงสาวพยายามเอาใจเพราะกลัวเขาสั่งฆ่า เมื่อกี้ก็เกือบโทรสั่งให้เมธาจัดการไปแล้ว ดีที่ปากเล็ก ๆ นั้นเข้ามาปะทะจูบกับเขาเสียก่อน“อยากให้หนูทำอะไรบอกมาเลยค่ะ” ใบหน้ารูปไข่เงยหน้ามาถามถึงแม้ใบหน้าจะแดงซ่านไปด้วยความเขินอายและความซ่านเสียว“จับมันยัดใส่รูน่ารัก ๆ ของเธอที” เสียงที่เต็ม
หลายอาทิตย์ต่อมา“ร้อนจังเลยค่ะเฮีย”และก็เป็นอีกวันที่เธอเริ่มแผนการที่คิดไว้ ทุกวันเธอจงใจยั่วเขาให้เกิดอารมณ์ และเป็นทุกครั้งที่เขาจะเข้ามามีอะไรกับเธอจนเธอแทบหมดแรง“หึ จะยั่วอะไรฉันอีก หรือเมื่อคืนกินไม่อิ่ม” ฟาริสถามพลางจิบกาแฟดำไปด้วย ทั้งที่เมื่อคืนเขาทำเธอจนแทบเดินไม่ได้ แต่เช้ามาเธอกลับมาคึกได้อีก“ก็เฮียเอาดี เอาแรงไงคะ หนูถึงติดใจ”“เหอะ ฮ่า ฮ่า” เขานั่งหัวเราะ ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้จะมาเล่นไม้ไหนอีก หลายวันแล้วที่เขายอมเล่นด้วย ที่ผ่านมามันก็สนุกดี เมื่อเธอเริ่มปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปกับเซ็กซ์ของเขา“เฮียฟาขา” เธอเรียกและลุกเดินเข้ามานั่งบนตักแกร่ง แม่บ้านที่คอยอำนวยความสะดวกต่างมองหน้ากัน เพราะไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนกล้าแบบหญิงสาวมาก่อนฟาริสมองหญิงสาวนิ่งแต่ก็ไม่ว่าอะไรที่เธอเข้ามานั่งบนตักและยังเอาหัวมาพิงและกอดคอของเขาเอาไว้“จะเอาอะไร”ฟาริสถามเสียงเบา พลางมองใบหน้าสวยนิ่ง นานาใจเต้นตุ้มๆ ต่อม ๆ เพราะตอนแรกเธอเผื่อใจไว้แล้วว่าเขาอาจโมโหและจับเธอเหวี่ยงบนพื้น แต่เปล่าเลยเขากลับปล่อยให้เธอนั่ง และยังยอมให้เธอทำอะไรโง่ ๆ โดยการอ้อนเขาอยู่แบบนี้“เรื่องเรียนที่มหาลัย เฮียจะให้หน