ตอนที่ 34 ถอดหน้ากาก

เมื่อสอดส่องว่าไม่มีผู้ใดแล้วหลานเสวี่ยจึงออกมาจากมิติ ยังดีที่รถม้าเดินทางมาไม่ไกลจากเมืองหลวง ตรงที่นางอยู่เป็นป่าหญ้าสูงล้อมรอบสองข้างทาง ถ้าจะกลับไปมีแค่ต้องเดินเท้าอย่างเดียว

“ไม่คิดว่าเจ้าจะหนี้รอดมาได้ ข้าประเมินเจ้าต่ำไปจริง ๆ แต่ถึงอย่างไรก็หนีไปไหนไม่ได้แล้ว”

“เป็นเจ้าเองหรือ กู่ชิงเฉินคงไม่ใช่ชื่อจริงของเจ้ากระมัง”

พ่อค้ากู่เปิดเผยตัวออกมา เกรงว่าคงถูกไป๋คงอินจับได้แล้ว ด้วยระดับฝีมือของพ่อค้าคนนี้ กับหัวหน้าไปที่เป็นผู้ฝึกเซียนเช่นกันคงต่อสู้ได้อย่างสูสี

แต่ก็โชคร้ายที่นางมาเจอกับสุนัขที่หนีตาย ถ้าหากสามารถยื้อเอาไว้ได้ ไม่นานหัวหน้าไปก็คงตามมาถึง

“ใครกันที่สั่งให้ท่านต้องลงมือเช่นนี้ เราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกัน คงไม่มีเหตุผลต้องลงมือ ถ้าเป็นเรื่องเงินทองก็ยังคุยกันได้”

“หึ หึ อย่าคิดว่าจะถ่วงเวลาได้เลย ท่านเป็นแค่คนธรรมดา แค่มือเดียวข้าก็จัดการได้แล้ว ส่วนคำตอบที่ท่านอยากรู้ก็จะได้รับรู้เอง”

“ที่ข้าหนีมาได้ไม่ใช่เพราะโชคช่วยหรอกนะ อยากลองดูก็เข้ามาเลย”

หลานเสวี่ยตั้งท่ารอรับมือ แต่ดูเหมือนพ่อค้ากู่จะลังเล อย่างที่บอกมาก็มีเหตุผล ลูกน้องของเขาไม่ใช่ไก่กาที่ไหน ฝีมือก