LOGINShare
บทที่ 797
Related chapters
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 798
หลิงเชี่ยนเอ๋อร์พยักหน้าน้อยๆ “พี่ใหญ่ ท่านไปเปลี่ยนชุดจัดแจงตัวเองก่อน ข้าจะคอยเฝ้าอยู่ข้างนอก กันไม่ให้ใครเข้าใกล้”“ได้!”หลิงเชี่ยนเอ๋อร์ปิดประตูอารามร้าง ชั่วขณะที่เดินออกมาจากประตูก็บอกต่อผู้ใต้บังคับบัญชาว่า “ฆ่า!”ต่อจากนั้น เสียงกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่าก็ดังมาจากภายในอาราม กลิ่นเลือดคาวคลุ้งฟุ้งไปในอากาศหลิงเหวินเทามองกระบี่คมกริบตรงทรวงอกของตัวเอง ดวงตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ไม่กล้าเชื่อว่าน้องสาวที่เขารักใคร่เอ็นดูปานนี้จะกล้าสังหารเขาด้วยตัวเอง“เชี่ยนเอ๋อร์ เจ้าทำกับข้าแบบนี้ได้อย่างไร?”“อย่าโทษข้า ถ้าจะโทษก็โทษที่ท่านมันใช้การไม่ได้เองเถอะ!”หลิงเชี่ยนเอ๋อร์แววตาเย็นชา “เรื่องเล็กแค่นี้ จนตอนนี้ท่านก็ยังทำไม่สำเร็จ ตอนนี้ฉู่อ๋องกับซ่งหลินสงสัยในตัวตนของท่านแล้ว ถ้าท่านไม่ตาย คนที่จะเดือดร้อนก็คือทุกคนในครอบครัว!”เลือดซึมออกมาจากมุมปากของหลิงเหวินเทา “ข้ายังมีโอกาสหนีไปได้อยู่ชัดๆ...”“ท่านหนีไปได้ ทั้งตระกูลหลิงก็จะต้องสงสัย มีเพียงท่านตายไปแล้วเท่านั้นจึงสามารถตัดปัญหาที่จะตามมาได้”น้ำเสียงหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ไม่สะทกสะท้าน หลิงเหวินเทาไม่กลับมาเสียที พวกนาง
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 799
ฉู่เทียนเช่อเห็นว่ามีศพมากมายขนาดนี้ จิตใจก็พลันหนักอึ้งไม่ต้องคิดก็รู้ว่านี่จะต้องเป็นเรื่องที่ตึงมืออย่างยิ่ง ถ้าเบื้องหลังไม่ได้ซุกซ่อนแผนร้ายที่ยิ่งใหญ่ไว้ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะสังเวยชีวิตคนมากมายเช่นนี้คราวนี้ฉู่จวินถิงมาจัดการเรื่องอุทกภัยชัดๆ แต่กลับมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้คงตามสืบเรื่องนี้อย่างเป็นความลับมาโดยตลอดส่วนหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ นางตามหาพี่ใหญ่มาตลอด และยังมาปรากฏตัวที่นี่ เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้สองทางข้อแรก หลิงเหวินเทากำลังตามสืบเรื่องนี้อยู่เช่นกัน แต่ถูกคนสังหารปิดปากข้อสอง หลิงเหวินเทาก็คือผู้อยู่เบื้องหลังที่ฉู่จวินถิงตามหาชั่วขณะที่ความคิดสองอย่างนี้ผุดขึ้นมา หัวใจฉู่เทียนเช่อพลันจมดิ่ง เห็นทีเรื่องราวเบื้องหลังตระกูลหลิงจะยุ่งยากกว่าที่เขารู้มาเสียแล้วก่อนหน้านี้หลิงเชี่ยนเอ๋อร์จงใจทิ้งเขาไว้ ตกลงแล้วเป็นการมาช่วยคนช้าไปก้าวหนึ่ง หรือเป็นการ...สังหารคนปิดปากกันแน่?“ท่านอ๋อง ท่านดูสิ่งนี้”อวิ๋นหยางส่งจดหมายที่ค้นเจอบนตัวหลิงเหวินเทามาให้ยามนี้จดหมายถูกเลือดย้อมจนแดงฉาน ฉู่จวินถิงอ่านเนื้อความด้านบน เขียนไว้ว่าเขาค้นพบว่าชาว
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 800
ฉู่เทียนเช่อเห็นหลิงเชี่ยนเอ๋อร์พลุ่งพล่านใจปานนี้ก็กล่าวว่า “แม่นางหลิง เจ้าอย่าโกรธไปเลย น้องสามแค่อยากสืบสวนให้กระจ่างเท่านั้น”หลิงเชี่ยนเอ๋อร์ได้สติคืนมา คล้ายกับตระหนักว่าตนเองเสียกิริยาไปจึงอธิบายว่า “ตอนข้ามาก็เห็นว่าพี่ใหญ่ส่งสัญญาณมาให้ เป็นสัญญาณที่พวกข้าเคยตกลงกันไว้ว่าจะใช้ในยามเผชิญหน้ากับอันตราย”“ที่ผ่านมาตอนอยู่ในสมรภูมิก็เคยใช้มาก่อน ข้าจึงจำได้ทันทีที่เห็น”ฉู่จวินถิงมองไปทางฉู่เทียนเช่อ “เสด็จพี่เห็นหรือไม่?”สีหน้าฉู่เทียนเช่อแข็งทื่อไป ก่อนหน้านี้เขาไม่สังเกตเห็นสัญญาณอะไรเลย“สัญญาณนั้นไม่ได้สะดุดตานักเพื่อเลี่ยงไม่ให้ศัตรูพบเห็น ตอนข้าเห็นก็ยังนึกสงสัย แต่ก็ยังรุดไปเผื่อว่าจะใช่”“ใครเลยจะคิดว่ายังช้าไปก้าวหนึ่ง พี่ใหญ่ข้าตายไปแล้ว ข้ากลับไปแล้วจะอธิบายต่อคนในครอบครัวอย่างไรดี!”หลิงเชี่ยนเอ๋อร์ร้องไห้สะอึกสะอื้น สุดท้ายก็เป็นลมหมดสติไปทั้งอย่างนั้นฉู่จวินถิงเห็นหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ล้มมาทางตนเองก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว ขณะเดียวกันก็ดึงตัวฉู่เทียนเช่อมาทางนี้ฉู่เทียนเช่อประคองหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ที่หมดสติไป แล้วเหลือบมองฉู่จวินถิงอย่างอดไม่ได้ “?”“เสด็จพี่ ข้ายั
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 801
ซุนซวี่ได้ยินดังนั้น ก็เกาศีรษะอย่างเก้อเขิน “ท่านอย่าล้อข้าเล่นเลย แต่เสี่ยวหงจริงใจต่อข้า นางจะต้องรอข้ากลับไปเป็นแน่” ซ่งรั่วเจินเพิ่งจะได้ยินบิดาชมเชยซุนซวี่มาเช่นกัน นางหันสายตาไปมอง สีหน้าก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นแปลกประหลาดขึ้นมาทันที “แม่นางซ่ง ท่านมองข้าเช่นนี้เพราะเหตุอันใด? คงมิได้มีเรื่องไม่ดีหรอกใช่หรือไม่?” ก่อนหน้านี้ ซุนซวี่เห็นซ่งรั่วเจินมอบเครื่องรางนำโชคกองหนึ่งให้แก่ฉู่อ๋อง อีกทั้งยังได้ยินซ่งจืออวี้กล่าวว่านางเชี่ยวชาญศาสตร์ลี้ลับ จึงรู้สึกชื่นชมอยู่ในใจเป็นอย่างยิ่ง แต่ในเวลานี้ เมื่อเห็นว่านางมองตนด้วยสายตาแปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง เขาก็พลันวิตกขึ้นมาทันที“คุณชายซุน หากท่านเชื่อข้า ก็จงฟังคำเตือนของข้าสักคำเถิด หลังจากที่กลับไปแล้วจงยกเลิกการแต่งงานเสีย” ทันทีที่คำพูดนี้ถูกกล่าวออกมา ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นต่างชะงักงันไปชั่วขณะ ดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง “เจินเอ๋อร์ ที่เจ้าพูดหมายความว่าอย่างไร? อยู่ดี ๆ เหตุใดจึงต้องยกเลิกการแต่งงาน?” ซุนซวี่พยักหน้ารัว ๆ “แม่นางซ่ง ท่านช่วยกล่าวให้ชัดเจนสักหน่อยได้หรือไม่? นี่มันเพราะอะไรหรือ?”
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 802
ซ่งรั่วเจินพยักหน้า “ตอนนี้เสี่ยวหงเพิ่งตั้งครรภ์ได้ไม่นาน หากซุนซวี่กลับไปในครั้งนี้ ข้ากังวลว่าพวกเขาอาจฉวยโอกาสให้ทั้งสองต้องแต่งงานกันโดยไม่มีทางเลือก เมื่อถึงตอนนั้น เด็กก็จะกลายเป็นลูกของเขาไปโดยปริยาย” “หากเปลี่ยนเป็นผู้อื่น ข้าอาจจะมิพูดมากเช่นนี้ แต่ที่เขาต้องกลับบ้านล่าช้าก็เพราะท่าน ข้ากลัวว่าหลังจากที่เขากลับไปแล้ว จะจะต้องแบกรับความอยุติธรรมนี้โดยที่ไม่อาจปริปากพูดอะไรได้” ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าใครก็คงไม่อยากให้บนศีรษะของตนมีเขาสวมอยู่หรอก ซุนซวี่ลำบากตรากตรำมามากมายในสนามรบ เมื่อกลับไปแล้ว ในที่สุดเขาก็จะสามารถเลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้ากองพัน อนาคตข้างหน้าของเขาช่างสดใสนัก จะให้เขาต้องเสียโอกาสเพราะเรื่องภายในบ้านเช่นนี้ไม่ได้ นั่นมันช่างน่าเสียดายจริง ๆ “ซุนซวี่ เจ้าอย่าได้ทำอะไรโง่ ๆ นะ เรื่องนี้ฟังแล้วมันน่าหงุดหงิดก็จริง แต่ในโลกนี้ดอกไม้งามมีถมไป ไยต้องหลงใหลอยู่เพียงดอกเดียว?” “หากเจ้าอยากแต่งงาน ข้าจะแนะนำสตรีให้เจ้านางหนึ่ง ไม่น้อยหน้าไปกว่าว่าที่ภรรยาของเจ้าเป็นแน่!” ฉีอู่ตบไหล่ซุนซวี่พลางพูดขึ้น เมื่อได้ยินเรื่องเช่นนี้อย่างกะทัน
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 803
เมื่อฉู่จวินถิงและพวกกลับมา ซ่งรั่วเจินก็เห็นได้ทันทีว่าสภาพของพวกเขาดูแปลกไป หรือว่าพวกเขาจับตัวคนไม่ได้? “คนหนีไปแล้วหรือ?” ฉู่จวินถิงส่ายหน้า “จับตัวได้แล้ว แต่ตายหมดแล้ว” “ตายหมดแล้ว?” ทันทีที่ทุกคนได้ยินเช่นนั้น ดวงตาก็พลันเต็มไปด้วยความตกตะลึงอย่างหนัก คนผู้นี้ก่อเรื่องเลวร้ายมามากมาย ต้องถูกกำจัดให้สิ้นซากเท่านั้น ฉู่อ๋องย่อมรู้ดียิ่งถึงขอบเขตในเรื่องนี้ เหตุใดจึงไม่เหลือให้รอดแม้แต่คนเดียว? “เมื่อพวกเรามาถึง ทุกคนก็ตายหมดแล้ว เสด็จพี่มาถึงเร็วกว่าเล็กน้อย ในขณะนั้น หลิงเชี่ยนเอ๋อร์กำลังกอดศพของหลิงเหวินเทาและร้องไห้อยู่” ฉู่จวินถิงมีแววตาซับซ้อน ในสายตาของเขา เรื่องนี้คือการฆ่าปิดปาก แต่หลิงเชี่ยนเอ๋อร์จะสามารถลงมือฆ่าพี่ชายแท้ ๆ ของตนเอง เพียงเพื่อไม่ให้ข้อมูลรั่วไหลได้จริงหรือ? หากเป็นเช่นนั้นจริง จิตใจของสตรีนางนี้ก็น่ากลัวเกินไปแล้ว! มิใช่ว่าเขาดูแคลนสตรี แต่การลงมือสังหารพี่น้องร่วมสายเลือดด้วยมือตนเอง แม้แต่บุรุษก็คงลำบากใจที่จะกระทำได้ แต่ทว่าหลิงเชี่ยนเอ๋อร์กลับสามารถ… น่าเสียดายที่พวกเขามาถึงช้าไปก้าวหนึ่ง แม้แต่ฉู่เทีย
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 804
ฉู่เทียนเช่อชะงักไปเล็กน้อย การเดินทางครั้งนี้ของเขาไม่ต่างอะไรกับการมาเสียเที่ยว สภาพการณ์ของหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ในตอนนี้ทำให้เขาเกิดความเคลือบแคลงใจ อีกทั้งยังไม่กล้าแต่งนางกลับไปโดยบุ่มบ่าม ถ้าเกิดผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คือสกุลหลิงจริง ๆ นั่นก็หมายความว่าเขาตัดหนทางของตนมิใช่หรือ? ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่หัวใจของหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ผู้นี้ล้วนอยู่ที่ฉู่จวินถิงเลย การที่นางแสดงออกอย่างโจ่งแจ้งต่อหน้าเขาเช่นนั้น ราวกับมิได้เห็นเขาอยู่ในสายตา เช่นนี้ย่อมทำให้เขาไม่พอใจ! “ครานี้ปัญหาอุทกภัยร้ายแรงยิ่งนัก ตัวข้ากังวลว่าพวกเจ้าทั้งหลายจะมีกำลังคนไม่เพียงพอ…” “เช่ออ๋องวางพระทัยเถิด พวกกระหม่อมสามารถช่วยได้แน่นอน” ซ่งหลินกล่าวพลางยิ้ม ฉีอู่ หร่วนเฉิงและคนอื่น ๆ ต่างพยักหน้ารัว ๆ พวกเขาแต่ละคนล้วนสามารถยกและหามได้ การช่วยเหลือราษฎรย่อมไม่มีปัญหาแน่นอน ฉู่เทียนเช่อ “...” เดิมทีหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ตั้งใจจะอยู่ต่อ แต่ถูกฉู่จวินถิงพูดดักทางด้วยประโยคเดียว “เรือได้จัดเตรียมไว้ให้พวกเจ้าแล้ว พี่น้องสกุลหลิงควรรีบไปทำพิธีฝังศพเสียเถิด พวกเจ้ากลับไปพร้อมกัน จะได้มีคำชี้แจง
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 805
ยามราตรีค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา ซ่งรั่วเจินมองชาวเมืองไห่เทียนที่ในที่สุดก็อิ่มท้องและสงบใจขึ้นบ้าง เพราะการแจกจ่ายโจ๊ก “ไป๋จื่อ ฉู่อ๋องไปที่ใดแล้ว?” นัยต์ตาใสของซ่งรั่วเจินแฝงไปด้วยความสงสัย ก่อนหน้านี้นางเห็นฉู่อ๋องตั้งใจออกไปข้างนอกครั้งหนึ่ง หลังจากกลับมา นางก็ไม่ได้เห็นเขาอีกเลย หรือว่าเมืองไห่เทียนเกิดปัญหาอะไรอีกงั้นหรือ? “คุณหนู วันนี้ฉู่อ๋องตั้งใจซื้อเหล้า จะไปหาราชครูกู้และแม่ทัพซ่งเพื่อดื่มเหล้าด้วยกันเจ้าค่ะ” ซ่งรั่วเจินชะงักเล็กน้อย “ท่านตาและบิดาของข้า?” ไป๋จื่อพยักหน้า “แม่ทัพซ่งเพิ่งรู้ว่าราชครูกู้คือพ่อตาของเขา ได้ยินมาว่าเดิมทีคืนนี้จะไปหาราชครูกู้เพื่อดื่มเหล้าอยู่แล้ว ประจวบเหมาะกับที่ฉู่อ๋องซื้อเหล้ากลับมาพอดี ตอนนี้คงอยู่ในเรือนของราชครูกู้แล้วเจ้าค่ะ” “คุณหนู ท่านจะไปดูหรือไม่เจ้าคะ?” ชิงเถิงเอ่ยถามด้วยความสงสัย จะว่าไปแล้วก็ช่างบังเอิญจริง ๆ ตอนนี้ทุกคนล้วนรู้ว่าราชครูกู้คือพ่อตาของแม่ทัพซ่ง หากท่านอ๋องสามารถอยู่กินกับคุณหนูซ่งได้ แม่ทัพซ่งก็จะกลายเป็นพ่อตาของท่านอ๋องเชียวนะ! ซ่งหลินเมื่อเห็นฉู่จวินถิงมาถึงก็รู้สึกตกใจ “ฉู่อ๋
Latest chapter
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 806
สีหน้าซ่งหลินเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมขึ้นมา ก่อนหน้านี้มองหลินจือเยว่พลาดไป แม้พูดว่าบัดนี้ได้เห็นเจินเอ๋อร์แล้วคล้ายไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาใส่ใจ แต่เขาเข้าใจ จะต้องเสียใจเป็นเวลานานมากแน่บัดนี้คนที่ต้องการสู่ขอนางยังเป็นฉู่อ๋องอีกด้วย ราชวงศ์ในสายตาผู้อื่นคือหรูหราสูงศักดิ์ แต่พวกเขากลับรู้ดีว่านั่นไม่ต่างจากถ้ำเสือสระมังกรทว่า เขารู้คุณสมบัติของฉู่อ๋องดี ยิ่งไปกว่านั้นสองวันนี้มองผ่านสีหน้าของลูกสาวบ้านตน เขาก็รู้ว่าภายในใจของลูกสาวมีฉู่อ๋องอยู่“เชิญแม่ทัพซ่งพูดเถอะ”“ก่อนหน้านี้เจินเอ๋อร์เคยถอนหมั้นมาก่อน คาดว่าท่านอ๋องเองก็เข้าใจดีว่าเรื่องพรรค์นี้สำหรับคนธรรมดาไม่นับเป็นอะไร แต่ภายในเมืองหลวงย่อมไม่สามารถหลีกเลี่ยงคำวิจารณ์ไปได้”“ท่านอ๋องท่านมีฐานะสูงศักดิ์ ฮองเฮายังให้ความสำคัญต่อชื่อเสียงและฐานะที่สุดอีกด้วย ด่านนี้ผ่านไปได้ยากยิ่ง”“อันที่จริงกระหม่อมมองดูแล้ว ท่านอ๋องสมควรเลือกแม่นางอายุที่เหมาะสมเพื่อแต่งงาน นี่ถึงจะมั่นคงที่สุด”ซ่งหลินเผยสีหน้าจริงจัง เขาอยู่ในราชสำนักมานานหลายปี ย่อมรู้เรื่องในวังหลังดีมากฮองเฮาให้ความสำคัญต่อเรื่องเหล่านี้ที่สุด ฉู่อ๋องยังเป็นลูกชา
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 805
ยามราตรีค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา ซ่งรั่วเจินมองชาวเมืองไห่เทียนที่ในที่สุดก็อิ่มท้องและสงบใจขึ้นบ้าง เพราะการแจกจ่ายโจ๊ก “ไป๋จื่อ ฉู่อ๋องไปที่ใดแล้ว?” นัยต์ตาใสของซ่งรั่วเจินแฝงไปด้วยความสงสัย ก่อนหน้านี้นางเห็นฉู่อ๋องตั้งใจออกไปข้างนอกครั้งหนึ่ง หลังจากกลับมา นางก็ไม่ได้เห็นเขาอีกเลย หรือว่าเมืองไห่เทียนเกิดปัญหาอะไรอีกงั้นหรือ? “คุณหนู วันนี้ฉู่อ๋องตั้งใจซื้อเหล้า จะไปหาราชครูกู้และแม่ทัพซ่งเพื่อดื่มเหล้าด้วยกันเจ้าค่ะ” ซ่งรั่วเจินชะงักเล็กน้อย “ท่านตาและบิดาของข้า?” ไป๋จื่อพยักหน้า “แม่ทัพซ่งเพิ่งรู้ว่าราชครูกู้คือพ่อตาของเขา ได้ยินมาว่าเดิมทีคืนนี้จะไปหาราชครูกู้เพื่อดื่มเหล้าอยู่แล้ว ประจวบเหมาะกับที่ฉู่อ๋องซื้อเหล้ากลับมาพอดี ตอนนี้คงอยู่ในเรือนของราชครูกู้แล้วเจ้าค่ะ” “คุณหนู ท่านจะไปดูหรือไม่เจ้าคะ?” ชิงเถิงเอ่ยถามด้วยความสงสัย จะว่าไปแล้วก็ช่างบังเอิญจริง ๆ ตอนนี้ทุกคนล้วนรู้ว่าราชครูกู้คือพ่อตาของแม่ทัพซ่ง หากท่านอ๋องสามารถอยู่กินกับคุณหนูซ่งได้ แม่ทัพซ่งก็จะกลายเป็นพ่อตาของท่านอ๋องเชียวนะ! ซ่งหลินเมื่อเห็นฉู่จวินถิงมาถึงก็รู้สึกตกใจ “ฉู่อ๋
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 804
ฉู่เทียนเช่อชะงักไปเล็กน้อย การเดินทางครั้งนี้ของเขาไม่ต่างอะไรกับการมาเสียเที่ยว สภาพการณ์ของหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ในตอนนี้ทำให้เขาเกิดความเคลือบแคลงใจ อีกทั้งยังไม่กล้าแต่งนางกลับไปโดยบุ่มบ่าม ถ้าเกิดผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คือสกุลหลิงจริง ๆ นั่นก็หมายความว่าเขาตัดหนทางของตนมิใช่หรือ? ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่หัวใจของหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ผู้นี้ล้วนอยู่ที่ฉู่จวินถิงเลย การที่นางแสดงออกอย่างโจ่งแจ้งต่อหน้าเขาเช่นนั้น ราวกับมิได้เห็นเขาอยู่ในสายตา เช่นนี้ย่อมทำให้เขาไม่พอใจ! “ครานี้ปัญหาอุทกภัยร้ายแรงยิ่งนัก ตัวข้ากังวลว่าพวกเจ้าทั้งหลายจะมีกำลังคนไม่เพียงพอ…” “เช่ออ๋องวางพระทัยเถิด พวกกระหม่อมสามารถช่วยได้แน่นอน” ซ่งหลินกล่าวพลางยิ้ม ฉีอู่ หร่วนเฉิงและคนอื่น ๆ ต่างพยักหน้ารัว ๆ พวกเขาแต่ละคนล้วนสามารถยกและหามได้ การช่วยเหลือราษฎรย่อมไม่มีปัญหาแน่นอน ฉู่เทียนเช่อ “...” เดิมทีหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ตั้งใจจะอยู่ต่อ แต่ถูกฉู่จวินถิงพูดดักทางด้วยประโยคเดียว “เรือได้จัดเตรียมไว้ให้พวกเจ้าแล้ว พี่น้องสกุลหลิงควรรีบไปทำพิธีฝังศพเสียเถิด พวกเจ้ากลับไปพร้อมกัน จะได้มีคำชี้แจง
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 803
เมื่อฉู่จวินถิงและพวกกลับมา ซ่งรั่วเจินก็เห็นได้ทันทีว่าสภาพของพวกเขาดูแปลกไป หรือว่าพวกเขาจับตัวคนไม่ได้? “คนหนีไปแล้วหรือ?” ฉู่จวินถิงส่ายหน้า “จับตัวได้แล้ว แต่ตายหมดแล้ว” “ตายหมดแล้ว?” ทันทีที่ทุกคนได้ยินเช่นนั้น ดวงตาก็พลันเต็มไปด้วยความตกตะลึงอย่างหนัก คนผู้นี้ก่อเรื่องเลวร้ายมามากมาย ต้องถูกกำจัดให้สิ้นซากเท่านั้น ฉู่อ๋องย่อมรู้ดียิ่งถึงขอบเขตในเรื่องนี้ เหตุใดจึงไม่เหลือให้รอดแม้แต่คนเดียว? “เมื่อพวกเรามาถึง ทุกคนก็ตายหมดแล้ว เสด็จพี่มาถึงเร็วกว่าเล็กน้อย ในขณะนั้น หลิงเชี่ยนเอ๋อร์กำลังกอดศพของหลิงเหวินเทาและร้องไห้อยู่” ฉู่จวินถิงมีแววตาซับซ้อน ในสายตาของเขา เรื่องนี้คือการฆ่าปิดปาก แต่หลิงเชี่ยนเอ๋อร์จะสามารถลงมือฆ่าพี่ชายแท้ ๆ ของตนเอง เพียงเพื่อไม่ให้ข้อมูลรั่วไหลได้จริงหรือ? หากเป็นเช่นนั้นจริง จิตใจของสตรีนางนี้ก็น่ากลัวเกินไปแล้ว! มิใช่ว่าเขาดูแคลนสตรี แต่การลงมือสังหารพี่น้องร่วมสายเลือดด้วยมือตนเอง แม้แต่บุรุษก็คงลำบากใจที่จะกระทำได้ แต่ทว่าหลิงเชี่ยนเอ๋อร์กลับสามารถ… น่าเสียดายที่พวกเขามาถึงช้าไปก้าวหนึ่ง แม้แต่ฉู่เทีย
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 802
ซ่งรั่วเจินพยักหน้า “ตอนนี้เสี่ยวหงเพิ่งตั้งครรภ์ได้ไม่นาน หากซุนซวี่กลับไปในครั้งนี้ ข้ากังวลว่าพวกเขาอาจฉวยโอกาสให้ทั้งสองต้องแต่งงานกันโดยไม่มีทางเลือก เมื่อถึงตอนนั้น เด็กก็จะกลายเป็นลูกของเขาไปโดยปริยาย” “หากเปลี่ยนเป็นผู้อื่น ข้าอาจจะมิพูดมากเช่นนี้ แต่ที่เขาต้องกลับบ้านล่าช้าก็เพราะท่าน ข้ากลัวว่าหลังจากที่เขากลับไปแล้ว จะจะต้องแบกรับความอยุติธรรมนี้โดยที่ไม่อาจปริปากพูดอะไรได้” ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าใครก็คงไม่อยากให้บนศีรษะของตนมีเขาสวมอยู่หรอก ซุนซวี่ลำบากตรากตรำมามากมายในสนามรบ เมื่อกลับไปแล้ว ในที่สุดเขาก็จะสามารถเลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้ากองพัน อนาคตข้างหน้าของเขาช่างสดใสนัก จะให้เขาต้องเสียโอกาสเพราะเรื่องภายในบ้านเช่นนี้ไม่ได้ นั่นมันช่างน่าเสียดายจริง ๆ “ซุนซวี่ เจ้าอย่าได้ทำอะไรโง่ ๆ นะ เรื่องนี้ฟังแล้วมันน่าหงุดหงิดก็จริง แต่ในโลกนี้ดอกไม้งามมีถมไป ไยต้องหลงใหลอยู่เพียงดอกเดียว?” “หากเจ้าอยากแต่งงาน ข้าจะแนะนำสตรีให้เจ้านางหนึ่ง ไม่น้อยหน้าไปกว่าว่าที่ภรรยาของเจ้าเป็นแน่!” ฉีอู่ตบไหล่ซุนซวี่พลางพูดขึ้น เมื่อได้ยินเรื่องเช่นนี้อย่างกะทัน
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 801
ซุนซวี่ได้ยินดังนั้น ก็เกาศีรษะอย่างเก้อเขิน “ท่านอย่าล้อข้าเล่นเลย แต่เสี่ยวหงจริงใจต่อข้า นางจะต้องรอข้ากลับไปเป็นแน่” ซ่งรั่วเจินเพิ่งจะได้ยินบิดาชมเชยซุนซวี่มาเช่นกัน นางหันสายตาไปมอง สีหน้าก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นแปลกประหลาดขึ้นมาทันที “แม่นางซ่ง ท่านมองข้าเช่นนี้เพราะเหตุอันใด? คงมิได้มีเรื่องไม่ดีหรอกใช่หรือไม่?” ก่อนหน้านี้ ซุนซวี่เห็นซ่งรั่วเจินมอบเครื่องรางนำโชคกองหนึ่งให้แก่ฉู่อ๋อง อีกทั้งยังได้ยินซ่งจืออวี้กล่าวว่านางเชี่ยวชาญศาสตร์ลี้ลับ จึงรู้สึกชื่นชมอยู่ในใจเป็นอย่างยิ่ง แต่ในเวลานี้ เมื่อเห็นว่านางมองตนด้วยสายตาแปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง เขาก็พลันวิตกขึ้นมาทันที“คุณชายซุน หากท่านเชื่อข้า ก็จงฟังคำเตือนของข้าสักคำเถิด หลังจากที่กลับไปแล้วจงยกเลิกการแต่งงานเสีย” ทันทีที่คำพูดนี้ถูกกล่าวออกมา ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นต่างชะงักงันไปชั่วขณะ ดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง “เจินเอ๋อร์ ที่เจ้าพูดหมายความว่าอย่างไร? อยู่ดี ๆ เหตุใดจึงต้องยกเลิกการแต่งงาน?” ซุนซวี่พยักหน้ารัว ๆ “แม่นางซ่ง ท่านช่วยกล่าวให้ชัดเจนสักหน่อยได้หรือไม่? นี่มันเพราะอะไรหรือ?”
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 800
ฉู่เทียนเช่อเห็นหลิงเชี่ยนเอ๋อร์พลุ่งพล่านใจปานนี้ก็กล่าวว่า “แม่นางหลิง เจ้าอย่าโกรธไปเลย น้องสามแค่อยากสืบสวนให้กระจ่างเท่านั้น”หลิงเชี่ยนเอ๋อร์ได้สติคืนมา คล้ายกับตระหนักว่าตนเองเสียกิริยาไปจึงอธิบายว่า “ตอนข้ามาก็เห็นว่าพี่ใหญ่ส่งสัญญาณมาให้ เป็นสัญญาณที่พวกข้าเคยตกลงกันไว้ว่าจะใช้ในยามเผชิญหน้ากับอันตราย”“ที่ผ่านมาตอนอยู่ในสมรภูมิก็เคยใช้มาก่อน ข้าจึงจำได้ทันทีที่เห็น”ฉู่จวินถิงมองไปทางฉู่เทียนเช่อ “เสด็จพี่เห็นหรือไม่?”สีหน้าฉู่เทียนเช่อแข็งทื่อไป ก่อนหน้านี้เขาไม่สังเกตเห็นสัญญาณอะไรเลย“สัญญาณนั้นไม่ได้สะดุดตานักเพื่อเลี่ยงไม่ให้ศัตรูพบเห็น ตอนข้าเห็นก็ยังนึกสงสัย แต่ก็ยังรุดไปเผื่อว่าจะใช่”“ใครเลยจะคิดว่ายังช้าไปก้าวหนึ่ง พี่ใหญ่ข้าตายไปแล้ว ข้ากลับไปแล้วจะอธิบายต่อคนในครอบครัวอย่างไรดี!”หลิงเชี่ยนเอ๋อร์ร้องไห้สะอึกสะอื้น สุดท้ายก็เป็นลมหมดสติไปทั้งอย่างนั้นฉู่จวินถิงเห็นหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ล้มมาทางตนเองก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว ขณะเดียวกันก็ดึงตัวฉู่เทียนเช่อมาทางนี้ฉู่เทียนเช่อประคองหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ที่หมดสติไป แล้วเหลือบมองฉู่จวินถิงอย่างอดไม่ได้ “?”“เสด็จพี่ ข้ายั
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 799
ฉู่เทียนเช่อเห็นว่ามีศพมากมายขนาดนี้ จิตใจก็พลันหนักอึ้งไม่ต้องคิดก็รู้ว่านี่จะต้องเป็นเรื่องที่ตึงมืออย่างยิ่ง ถ้าเบื้องหลังไม่ได้ซุกซ่อนแผนร้ายที่ยิ่งใหญ่ไว้ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะสังเวยชีวิตคนมากมายเช่นนี้คราวนี้ฉู่จวินถิงมาจัดการเรื่องอุทกภัยชัดๆ แต่กลับมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้คงตามสืบเรื่องนี้อย่างเป็นความลับมาโดยตลอดส่วนหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ นางตามหาพี่ใหญ่มาตลอด และยังมาปรากฏตัวที่นี่ เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้สองทางข้อแรก หลิงเหวินเทากำลังตามสืบเรื่องนี้อยู่เช่นกัน แต่ถูกคนสังหารปิดปากข้อสอง หลิงเหวินเทาก็คือผู้อยู่เบื้องหลังที่ฉู่จวินถิงตามหาชั่วขณะที่ความคิดสองอย่างนี้ผุดขึ้นมา หัวใจฉู่เทียนเช่อพลันจมดิ่ง เห็นทีเรื่องราวเบื้องหลังตระกูลหลิงจะยุ่งยากกว่าที่เขารู้มาเสียแล้วก่อนหน้านี้หลิงเชี่ยนเอ๋อร์จงใจทิ้งเขาไว้ ตกลงแล้วเป็นการมาช่วยคนช้าไปก้าวหนึ่ง หรือเป็นการ...สังหารคนปิดปากกันแน่?“ท่านอ๋อง ท่านดูสิ่งนี้”อวิ๋นหยางส่งจดหมายที่ค้นเจอบนตัวหลิงเหวินเทามาให้ยามนี้จดหมายถูกเลือดย้อมจนแดงฉาน ฉู่จวินถิงอ่านเนื้อความด้านบน เขียนไว้ว่าเขาค้นพบว่าชาว
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 798
หลิงเชี่ยนเอ๋อร์พยักหน้าน้อยๆ “พี่ใหญ่ ท่านไปเปลี่ยนชุดจัดแจงตัวเองก่อน ข้าจะคอยเฝ้าอยู่ข้างนอก กันไม่ให้ใครเข้าใกล้”“ได้!”หลิงเชี่ยนเอ๋อร์ปิดประตูอารามร้าง ชั่วขณะที่เดินออกมาจากประตูก็บอกต่อผู้ใต้บังคับบัญชาว่า “ฆ่า!”ต่อจากนั้น เสียงกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่าก็ดังมาจากภายในอาราม กลิ่นเลือดคาวคลุ้งฟุ้งไปในอากาศหลิงเหวินเทามองกระบี่คมกริบตรงทรวงอกของตัวเอง ดวงตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ไม่กล้าเชื่อว่าน้องสาวที่เขารักใคร่เอ็นดูปานนี้จะกล้าสังหารเขาด้วยตัวเอง“เชี่ยนเอ๋อร์ เจ้าทำกับข้าแบบนี้ได้อย่างไร?”“อย่าโทษข้า ถ้าจะโทษก็โทษที่ท่านมันใช้การไม่ได้เองเถอะ!”หลิงเชี่ยนเอ๋อร์แววตาเย็นชา “เรื่องเล็กแค่นี้ จนตอนนี้ท่านก็ยังทำไม่สำเร็จ ตอนนี้ฉู่อ๋องกับซ่งหลินสงสัยในตัวตนของท่านแล้ว ถ้าท่านไม่ตาย คนที่จะเดือดร้อนก็คือทุกคนในครอบครัว!”เลือดซึมออกมาจากมุมปากของหลิงเหวินเทา “ข้ายังมีโอกาสหนีไปได้อยู่ชัดๆ...”“ท่านหนีไปได้ ทั้งตระกูลหลิงก็จะต้องสงสัย มีเพียงท่านตายไปแล้วเท่านั้นจึงสามารถตัดปัญหาที่จะตามมาได้”น้ำเสียงหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ไม่สะทกสะท้าน หลิงเหวินเทาไม่กลับมาเสียที พวกนาง
