21 : อยากขุดบ่อน้ำ เมื่อปิดประตูบ้านเรียบร้อยแล้ว เซี่ยซือซือก็หันมาขอบคุณสองแม่ลูกสกุลถาน ที่ช่วยเหลือนางกับน้อง ๆ ในคราวนี้ ถานจ้านทำเพียงถอนหายใจเบา ๆ แล้วเดินกลับเข้าห้องไป นางถานเอ่ยปลอบเด็กสามคนเพียงไม่กี่ประโยค จากนั้นต่างก็แยกย้ายกันไปงานของตัวเอง “เจ้าอย่าเสียใจไปเลยอาซา
“ข้าล่ะสมน้ำหน้าพวกนางนัก” กู้จางหมิ่นยิ้มเยาะให้คนสกุลเซี่ย “เรื่องยึดบ้านสามคืนไปแม่เฒ่าเซี่ยทำไม่ได้ ในสัญญาระบุว่าต้องยกให้พวกเจ้า ข้าจะไปพูดเรื่องนี้กับนางเอง” “ไม่ต้องเจ้าค่ะ ข้าไม่อยากได้บ้านหลังนั้นแล้ว วันข้างหน้าข้าจะเก็บเงินหาซื้อบ้านเองเจ้าค่ะ” เซี่ยซือซือเอ
22 : นี่คือผลของการใช้น้ำพุวิเศษเกินขนาดสินะ บ้านสกุลถานตั้งอยู่ตรงตีนเขา ไม่ได้อยู่ติดกับบ้านคนอื่น มีหลังที่อยู่ใกล้ที่สุดคือบ้านของอวี่กุ้ย ชาวบ้านหลายคนเดินมาถามหวางชุนลี่ภรรยาของอวี่กุ้ย คนที่บ้านสกุลถานทำอะไรกัน เห็นผู้ใหญ่บ้านพาคนถือจอบเสียมเดินไปทางนั้น พอหวางชุนลี่บอกว่าพวกเขากำลั
โชคดีแค่ไหนที่ตอนนั้น ข้าไม่หาญกล้าไปสู้กับเสือ เช่นนั้นคงไม่รอด เซี่ยซือซือนอนพักเอาแรงราวหนึ่งก้านธูป ร่างกายของนางค่อย ๆ ฟื้นตัวกลับมาดังเดิม แต่พลังของน้ำพุวิเศษกลับไม่ได้เพิ่มขึ้น ยังคงเหมือนตอนใช้ดื่มไปหนึ่งอึกในคราวแรก นางลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินไปยังลำธาร จับปลาในนั้นขึ้นมาหกตัว ใส่ไ
23 : เจอตาน้ำแล้ว หลังจากกินข้าวเที่ยงอิ่ม นั่งพักผ่อนอยู่ครู่หนึ่งก็ได้ฤกษ์กลับไปทำงานต่อ คราวนี้ทุกคนในบ้านสกุลถาน ออกมานั่งดูทั้งสี่คนทำงานอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากัน กระทั่งถานจ้านก็ออกมาดูด้วย เขาอยากรู้ว่าความมั่นใจของเซี่ยซือซือ จะให้ผลเป็นอย่างไร “น้ำมา ๆ ๆ” เซี่ยซือหยางวิ่ง
เซี่ยซือซือไม่รู้จะเอ่ยอันใดออกมาดี นางทั้งขำทั้งเอ็นดูน้องชายคนนี้นัก “เจ้าไม่ดื้อ ๆ เจ้าเป็นเด็กดี แต่ว่าข้าต้องป้องกันเอาไว้ก่อน อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา คนไม่พลัดตกอาจมีสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยตกลงไปก็ได้” “ใช่ ๆ ท่านพี่พูดถูก พวกสัตว์มันซนแต่ข้าไม่ซน ข้าเป็นเด็กดี” เจ้าตัวน้อยได้ฟังคำ
24 : สำรวจตาน้ำในหมู่บ้าน ชาวบ้านคนอื่นอาจทำเพียงแค่อิจฉาริษยา เรื่องบ่อน้ำในบ้านสกุลถาน แต่คนบ้านสกุลเซี่ยถึงขั้นด่าท่อพวกเขาอย่างหยาบคาย “ท่านเทพเซียนท่านลำเอียงเกินไปแล้ว ไปมอบน้ำให้คนพวกนั้นได้อย่างไร ทำไมบ้านข้าถึงไม่มี ข้าแค้นใจยิ่งนัก !” นางหลินที่เพิ่งกลับจากการหาบน้ำอย่า
“ท่านแม่พี่ฮุ่ยหนิงกลัวตัวเองจะไม่ได้หมั้นหมาย เดี๋ยวได้กลายเป็นสาวแก่ นางร้อนใจน่าดูเลยเจ้าค่ะ” แม้เซี่ยยวี่เฟยอายุยังน้อย แต่นางรู้เรื่องพวกนี้เป็นอย่างดี เพราะป้าสะใภ้ใหญ่ของนาง เอาแต่พร่ำสอนลูกสาวเช่นนี้ และข่มเรื่องความงามของนางอยู่เรื่อย ราวกับว่าเซี่ยฮุ่ยหนิงอยู่เหนือนางหมดทุกเรื่อง
“ข้าย่อมจำได้ มีเจ้ามีข้า จดจำไว้มิลืมเลือน” ท้องฟ้าวันนี้ช่างสดใสยิ่งนัก ในห้องโถงของคฤหาสน์นางถานกับแม่เฒ่าจาง กำลังนั่งรอคู่แต่งงานใหม่มายกน้ำชาตามธรรมเนียม ครอบครัวของอาจารย์ฮู่อยู่ร่วมกินข้าวในเช้านี้ด้วย เซี่ยซานซานกับน้องชายยืนรออยู่ก่อนหน้าแล้ว ครั้นเห็นสองสามีภรรยาเดินออกมา ทุกคนต
เจ้าสาวคนงามเม้มปากเอาไว้แน่น เขาทำตามสัญญาที่ให้ไว้ มีหรือนางจะหาข้อโต้แย้งได้ “อื้ม” “เช่นนั้นก็อย่าห้ามข้าเลยซือซือ” สายตาของถานจ้านหยาดเยิ้มไปด้วยแรงแห่งปรารถนา ดันมือทั้งสองข้างของนางขึ้นเหนือศีรษะ ทาบริมฝีปากเข้าหาอย่างดูดดื่ม เซี่ยซือซือไม่อาจฝืนความปรารถนาของร่างกายตัวเอง
“ตอนนี้พี่เขยถูกคุณชายรองมอมเหล้าอยู่เจ้าค่ะ ข้างนอกสนุกสนานกันมาก” เซี่ยซานซานคอยรายงานสถานการณ์ด้านนอกอยู่ตลอดเวลา เซี่ยซือซือเปิดผ้าคลุมหน้าขึ้น ยามนี้นางค่อนข้างหิวแล้ว “ข้ากินได้ไหม” นางมองขนมรองท้องบนโต๊ะ แล้วหันไปทางโหย่วเสวี่ยหยากับเซี่ยซานซาน “กินได้สิ ของพวกนี้เอามาให้เ
114 : ยวนยางคู่ (จบ) สองเดือนต่อมา เสียงประทัดจุดขึ้นตรงหน้าคฤหาสน์ตระกูลเซี่ย ถานจ้านเป็นฝ่ายแต่งเข้ามาเป็นเขยของตระกูล คนนอกไม่รู้มักคิดติฉินนินทา แต่การที่เซี่ยซือซืออยู่กับสองแม่ลูกตระกูลถานมาตั้งแต่ต้น พวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกันมาหลายปีแล้ว ไม่แบ่งแยกว่าใครต้องแต่งเข้าบ้านใคร
คฤหาสน์ตระกูลเซี่ย ทุกคนกลับมาถึงคฤหาสน์อย่างพร้อมหน้าพร้อมตากัน ถานจ้านถือโอกาสนี้ประกาศข่าวดีแก่ทุกคน เรื่องที่เขาได้ขอเซี่ยซือซือแต่งงานบนเรือ และนางก็ตอบตกลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “แหวนแต่งงานของข้า” เซี่ยซือซือชูนิ้วนางข้างซ้ายขึ้นให้ทุกคนดู ถานจ้าน “ซือซือนี่เจ้าโอ้
“เดี๋ยวก่อน” เซี่ยซานซานหยุดกึกในทันที “เสวี่ยหยาก็ถามหาเจ้า หมู่นี้เจ้าไม่ได้ไปที่จวนแม่ทัพโหย่วนานแล้ว” ทุกครั้งที่น้องสามของเขานัดนางมาที่จวน วันนั้นโหย่วหยางหลงจะทำตัวว่างในทันที และจะแวะไปหาน้องสามที่จวน เพียงเพื่อที่จะอ้างเรื่องสอบถามข่าวคราวของถานจ้าน แต่ในความเป็นจริงแล้ว
113 : ขอแต่งงาน ถานจ้านพานางไปเลือกซื้อโคมไฟอันใหม่ จากนั้นก็ชวนกันไปล่องเรือในบึง เพลิดเพลินไปกับบรรยากาศของผืนน้ำ ที่สะท้อนแสงเป็นดวงไฟน้อยใหญ่เต็มไปหมด ฝีพายยืนอยู่ด้านหลังทำเป็นไม่สนใจคู่สามีภรรยา ที่กำลังอิงอกซบไหล่กันอยู่ ถานจ้านถอดเสื้อคลุมขนสุนัขจิ้งจอกออกคลุมให้ภรรยา “ซื
“เจ้ายิ้มแบบนี้กำลังคิดสิ่งใดอยู่ซือซือ” “เปล่าเจ้าค่ะ ข้าคิดว่านายท่านหยวนคงไม่ได้แย่เท่าใดนัก อย่างน้อยก็ยังได้ร่วมเตียงกับคนที่ตนรัก” พรวด ! ข้าวในปากของถานจ้านถูกพ่นออกมาใส่หน้าคนพูดอย่างจัง “พี่จ้าน !” “เจ้าทำตัวให้มันดี ๆหน่อย ไปแอบดูเรื่องบนเตียงของผู้อ
เซี่ยซือซือมองของเก่า ๆ ในร้าน ที่นางไปหากว้านซื้อในตลาดมืดมา ใครจะคิดว่านางเลือกมามั่ว ๆ แต่กลับเป็นของล้ำค่า ที่มหาเศรษฐีผู้หนึ่งนำมาขายเสียอย่างนั้น คนดูของออกก็พากันซื้อกลับไป กระจายข่าวไปทั่วเมืองหลวง ว่าร้านขายของเก่าของนางมีแต่ของดี ๆ จากที่นางต้องการเปิดร้านแบบเงียบ ๆ ไม่ต้องวุ่นวายมากนัก กล