เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 50 ต้อนรับเหล่าเพื่อนสนิท
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-07 19:00:10เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากทุกคนทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยไม่นานนัก เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หลินเสี่ยวเหยารีบวิ่งไปเปิดประตู พบว่าเป็นจ้าวหลินเลขาคนสนิทของคุณปู่หยางจิ้ง
"อรุณสวัสดิ์คุณหนูหลิน" จ้าวหลินยิ้มทักทาย
"อรุณสวัสดิ์คุณจ้าว คุณมาแต่เช้าเลยนะ" หลินเสี่ยวเหยาตอบกลับ
"ผมมาตามนัดที่นัดหมายคุณชายเฟิงไว้ครับ" จ้าวหลินพูดพลางเดินเข้ามาในบ้าน "แล้วคุณชายเฟิงอยู่ที่ไหนล่ะครับ"
"ฉันอยู่นี่เลขาจ้าว" หยางเฟิงเดินออกมาจากห้องพร้อมกับอาวุธที่สะพายไว้ที่ด้านหลัง
"ดีเลย งั้นพวกเราไปกันเถอะ" จ้าวหลินกล่าว
หลินเสี่ยวหมิงเมื่อเห็นจ้าวหลินมารับ เขาจึงเอ่ยถามพี่สาวด้วยแววตาสงสัย "พี่สาวครับ วันนี้เราจะไปไหนกันเหรอครับ?"
หลินเสี่ยวเหยายิ้มหวานให้เด็กน้อย "วันนี้คุณจ้าวจะไปส่งน้องเล็กที่โรงเรียนก่อนนะ พอดีพี่สาวต้องไปส่งพี่ชายเฟิงไปทำธุระ อาจจะกลับบ้านมาช้าหน่อย" เธอพูดพลางลูบหัวน้องชายเบาๆ "น้องเล็กอย่าดื้อกับคุณปู่นะ ตอนเย็นท่านจะมารับน้องเล็กกลับบ้าน"
"ครับพี่สาว" หลินเสี่ยวหมิงพยักหน้ารับคำอย่างว่าง่าย
เมื่อทุกคนขึ้นรถเสร็จเรียบร้อยแล
บทที่เกี่ยวข้อง
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 51 จัดการสายลับ
หยางเฟิงเมื่อเห็นพวกเพื่อนสนิทยังแซวคู่หมั้นเขาไม่เลิก เขาจึงเอ่ยขึ้นกับเหล่าสหายร่วมรบ"พวกนายก็พอได้แล้ว อย่าแซวเหยาเหยาของฉันให้มากนักสิ ตอนนี้เธอกำลังเขินจะแย่อยู่แล้ว" น้ำเสียงเข้มแฝงความเอ็นดูของหัวหน้าหน่วยที่ 13 ดังขึ้น ทำให้ห้องทั้งห้องเงียบลงชั่วขณะ ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะขึ้นมาอีกครั้งทุกสายตาจับจ้องไปยังหลินเสี่ยวเหยา หญิงสาวหน้าหวานผู้เป็นคู่หมั้นของหัวหน้าหน่วย แก้มนวลของเธอแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างน่าเอ็นดูเมื่อถูกเพื่อนๆ ของหยางเฟิงรุมแซวเรื่องความรักของทั้งคู่"แหมมม หัวหน้าหยางของเรานี่ออกโรงปกป้องคู่หมั้นซะขนาดนี้เลยนะเนี่ย" หมิงฮ่าว รองหัวหน้าหน่วยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกวน ๆ ทำให้ทุกคนในห้องหัวเราะกันครืน"ก็คนมันรักนี่หว่า" หลินเฟิง เพื่อนสนิทของหยางเฟิงแซวกลับ ทำเอาหลินเสี่ยวเหยาใบหน้าขึ้นริ้วสีแดงระเรื่อทุกคนพูดคุยกันอย่างออกรส ถามสารทุกข์สุกดิบของหยางเฟิงที่รอดตายกลับมาจากปฏิบัติภารกิจลับ จนกระทั่งหมิงฮ่าวลุกขึ้นยืดเส้นยืดสายอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะหันมาพูดกับหยางเฟิงด้วยน้ำเสียงติดตลกว่า"อาเฟิง วันนี้สนุกมากเลยนะเว้ย แต่พ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 52 จัดการพวกกบฏ
ที่ห้องขังใต้ดิน ความเงียบสงัดถูกทำลายด้วยเสียงหยดน้ำที่ดังเป็นจังหวะ ทหารสองนายยืนเฝ้าหน้าประตูห้องขังของลู่หาน สายลับของพวกกบฏ เขาถูกจับมัดติดกับเก้าอี้ไม้เก่าคร่ำคร่า ร่างกายบอบช้ำจากการถูกทรมานก่อนหน้านี้ ใบหน้าของอดีตนายทหารหนุ่มซีดเซียวแต่แววตายังคงแข็งกร้าวประตูห้องขังถูกเปิดออก เหว่ยเจี้ยน นักสืบมือฉมังแห่งกองทัพ ก้าวเข้ามาพร้อมกับท่าทางสุขุมเยือกเย็น เขาเดินเข้ามาในห้องสอบสวนด้วยท่าทางสง่าผ่าเผย เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี ผิวขาวราวหิมะ ดวงตาคมดุจเหยี่ยว สวมเครื่องแบบทหารสีเขียวเข้มประดับด้วยดาวทองแสดงถึงยศของเขา เหว่ยเจี้ยนเดินมาหยุดตรงหน้าลู่หาน ก่อนจะเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงเย็นชา"สบายดีไหม ลู่หาน" เหว่ยเจี้ยนเอ่ยเสียงเรียบ ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามอดีตนายทหารหนุ่มลู่หานแสยะยิ้มมุมปาก "สบายดีเสียที่ไหน ถ้าแกไม่มัดฉันติดกับเก้าอี้ผุๆ นี่นะ"เหว่ยเจี้ยนหัวเราะในลำคอ "ใจเย็นๆ สหาย ฉันแค่อยากคุยด้วย""คุยเรื่องอะไร?" ลู่หานถามเสียงแข็ง"เรื่องฐานทัพของพวกกบฏไงล่ะ ฉันขอให้นายบอกที่ตั้งของฐานทัพพวกมันมาซะดี ๆ ไม่งั้นนายจะต้องเจอกับคว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 53 เกือบไม่รอด
เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหว ท่ามกลางความโกลาหล หยางเฟิงมองเห็นประกายไฟแลบผ่านหน้า ก่อนที่ร่างกายของเขาจะถูกกระชากหายวับไปในอากาศ เขารู้สึกเพียงลมเย็นปะทะใบหน้า ร่างกายเหมือนลอยละลิ่วไปในห้วงมิติอันดำมืดเมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง หยางเฟิงพบว่าตนเองอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย ชายหนุ่มเห็นข้าวของเครื่องใช้ที่วางระเกะระกะ ท่ามกลาง สิ่งของเหล่านั้น มีสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่กลาง เหมือนเป็นตึกที่ทันสมัย ท่ามกลางแสงไฟระยิบระยับหลินเสี่ยวเหยาที่หายใจหอบถี่ ยืนประคองร่างคุณตัวร้ายอยู่ข้างๆ ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความกังวล"พี่เฟิง พี่เป็นไรบ้างหรือเปล่าคะ?" เธอเอ่ยถามด้วยเสียงสั่นเครือหยางเฟิงคลำแผ่นหลังตัวเอง พบเพียงความว่างเปล่า ไม่มีบาดแผลใดๆ"พี่ไม่ได้เป็นอะไร" เขาตอบเสียงแผ่ว "ที่นี่คือที่ไหนกันครับ?"หลินเสี่ยวเหยาสูดหายใจเข้าลึก พยายามสงบสติอารมณ์"ที่นี่คือมิติส่วนตัวของฉันค่ะ" เธออธิบาย "ฉันดึงพี่เข้ามาที่นี่ทันทีที่ได้ยินเสียงปืน""มิติส่วนตัว?" หยางเฟิงทวนคำอย่างงุนงง"ใช่ค่ะ แต่พี่อย่าเพิ่งถามอะไรฉันมากในตอนนี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 54 แยกห้องนอน
‘โอ๊ย..คุณตัวร้าย..ทำไมคุณไม่ดูสถานการณ์เลย’ หลินเสี่ยวเหยาได้แต่ตำหนิคู่หมั้นหนุ่มอยู่ในใจเบาๆ ขณะที่ใบหน้าของเธอขึ้นสีแดงระเรื่อ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะราวกับกลองศึก เธอหลบสายตาคมกริบของชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าก่อนจะกล่าว"พี่เฟิง... ถ้าพี่จะสารภาพรักฉันก็ไม่ว่าหรอกนะคะ" เธอพูดต่อเสียงแผ่วเบา "แต่พี่ช่วยดูสถานการณ์รอบข้างด้วยสิ มันไม่ใช่เวลาและสถานที่ที่จะมาบอกรักกันหรือเปล่า"รอบตัวของพวกเขาเต็มไปด้วยซากศพ กลิ่นคาวเลือดและดินปืนคลุ้งไปทั่วอากาศ ท่ามกลางซากปรักหักพังของเซฟเฮาส์ที่ถูกยิงได้รับความเสียหาย จากหัวหน้าหน่วยรบพิเศษ ของหน่วยที่ 13 ที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอหยางเฟิงหัวเราะในลำคอเบาๆ "ขอโทษที" เขาพูดเสียงแหบพร่า "แต่พี่...อดใจรอไม่ไหว"หลินเสี่ยวเหยาเมื่อได้ยินที่ชายกลุ่มกล่าวเธอถึงกับหน้าแดงก่ำ จนต้องซบหน้าลงกับอกของหยางเฟิง "รู้แล้วน่า" เธอตอบกลับเสียงหวาน "แต่ฉันก็เขินเป็นนะ"หยางเฟิงหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ความอบอุ่นจากร่างกายของเขาทำให้ความประหม่าในใจของเสี่ยวเหยาค่อยๆ จางหายไปในขณะนั้นเอง พลตรีเฉิน ผู้บัญช
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 55 ชีวิตที่ผกผันของหลินฮวา
แสงไฟสลัวส่องประกายระยิบระยับภายในร้านจินหยวน สถานบันเทิงชื่อดังใจกลางเมืองจินหลง ดังกระหึ่มแข่งกับเสียงผู้คนมากหน้าหลายตาที่มาปลดปล่อยอารมณ์ หลินฮวา หญิงสาวที่ชีวิตพลิกผันถูกจับมาขายที่นี่ เธอกำลังจะก้าวขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของชีวิตแบบที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนหลินฮวาไม่เข้าใจเลยว่าชีวิตเธอมาถึงจุดนี้ได้ยังไง เธอเจ็บแค้นชะตากรรมตัวเองสุดๆ ตั้งแต่แม่ของเธอโดนจับได้ว่ามีชู้ ส่วนพ่อของเธอก็โดนจับในข้อหาฆาตกรรมพ่อแม่ของนังหลินเสี่ยวเหยา น่าจะติดคุกตลอดชีวิต มันต้องเป็นฝีมือของนังหลินเสี่ยวเหยาแน่ๆ ตอนโดนพวกอันธพาลจับมา เธอเห็นนังหลินเสี่ยวเหยาจ้องมองมันมองเธอด้วยสายตาสมน้ำหน้าเธออยู่เลย เหตุการณ์ในครั้งนี้ต้องมันแน่ๆ เป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้แน่ๆ แต่โชคดีที่เธอมีรูปร่างหน้าตาสะสวย ผิวขาวผ่อง ตาโตแบ๊วเหมือนลูกกวาง หุ่นก็บอบบางน่าทะนุถนอม พวกนักเลงเลยจับเธอมาขายใช้หนี้แทนพ่อจึงขายเธอได้ราคาดีช่วงแรกๆ หลินฮวาต้องทนรับแขกที่เธอไม่ได้อยากเจอเลยสักนิด แต่ด้วยความฉลาดและไหวพริบ เธอเรียนรู้ที่จะเอาตัวรอดในโลกที่โหดร้ายนี้ได้อย่างรวดเร็ว หลินฮวาไม่ได้มีดีแค่หน้าตา แต่เธอยังมีวาทศ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 56 ปรากฏการณ์ผีเสื้อขยับปีก
เมื่อชายหนุ่มร่างสูงโปร่งร่างกายกำยำ เดินทางมาถึงค่ายทหาร เขาได้ยินเสียงรองเท้าบูตกระทบพื้นดังเป็นจังหวะ ขณะที่เขากำลังเดินผ่านกลุ่มทหารที่กำลังฝึกซ้อมอย่างขะมักเขม้น เขาเพิ่งหายจากอาการบาดเจ็บสาหัสจากภารกิจลับครั้งก่อน และตอนนี้เขากำลังจะกลับมาสมทบกับเพื่อนร่วมหน่วยที่ 13 อีกครั้ง เมื่อเขาเดินผ่านโรงอาหารเขาได้ยินเสียงเรียกดังขึ้น"หัวหน้าหยาง!" เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากด้านหลัง หยางเฟิงหันกลับไปพบกับ หมิงฮ่าว เจียงเฉิน และหลินเฟิง เพื่อนสนิทที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตั้งแต่สมัยเป็นนักเรียนนายร้อย"พวกนาย!" หยางเฟิงยิ้มกว้าง รู้สึกอบอุ่นใจที่ได้พบเพื่อนอีกครั้ง "ฉันดีใจที่ได้กลับมา""พวกเราก็ดีใจที่นายหายดีแล้ว" หมิงฮ่าวพูดพลางตบบ่าเพื่อนเบาๆ"อาเฟิงนายทานข้าวมาหรือยัง วันนี้อาหารน่ากินเป็นพิเศษเลยนะ" หมิงฮ่าว พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงร่าเริงพลางมองไปที่ถาดอาหารที่เต็มไปด้วยหมั่นโถวร้อนๆ และซุปผักกาดดองที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่น"ฉันยังไม่ได้ทานข้าวเช้ามาเลย" หยางเฟิงพยักหน้าเห็นด้วย "ฉันหิวจนไส้กิ่วแล้ว"ทั้งสี่คนหัวเราะร่วน ก่อนจะเดินหยิบถาดอาหารของตัวเองแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 57 แผนการตบทรัพย์หลินฮวา
หลินเสี่ยวเหยา เมื่อเห็นหลินฮวาเดินเข้าโรงแรมไป หญิงสาวเหลียวมองรอบๆ เมื่อเธอเห็นไม่มีคนจึงได้นำจักรยานออกมาจากในมิติ เธอได้ยินเสียงของเด็กน้อยเอ่ยขึ้นขณะที่กำลังจะนั่งจักรยานของผู้เป็นพี่สาว"พี่สาวครับ นั่นใช่พี่ฮวาหรือเปล่าครับ?" หลินเสี่ยวหมิงชี้ไปที่หญิงสาวรูปร่างบอบบาง ที่กำลังเดินเข้าไปในโรงแรม หลินเสี่ยวเหยาหยุดจักรยานก่อนมองตามสายตาของน้องชาย"น่าจะใช่ละ" เสี่ยวเหยาพยักหน้าตอบน้องชายเบาๆ "หลินฮวาแต่งตัวสวยจนพี่เกือบจำไม่ได้""พี่ฮวาแต่งตัวสวยขนาดนี้ เธอได้ไปได้ดี มีสามีร่ำรวยหรือเปล่าครับ?" เสี่ยวหมิงถามต่อด้วยความอยากรู้อยากเห็นเสี่ยวเหยาถอนหายใจเบาๆ "พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันน้องเล็ก พวกเราไม่ต้องสนใจเรื่องของคนคนนี้หรอก เธอไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเรา" เธอตอบน้องชายด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยก่อนจะกล่าว"ไปกันเถอะน้องเล็ก" หญิงสาวพูดพลางขึ้นคร่อมจักรยานอีกครั้ง "เราต้องรีบไปแล้ว เดี๋ยวน้องจะไปโรงเรียนสาย"หลินเสี่ยวหมิงพยักหน้ารับก่อนจะกอดเอวพี่สาวไว้แน่น หลินเสี่ยวเหยาปั่นจักรยานออกไป ทิ้งให้ภาพของหลินฮวาค่อยๆ เลือนหายไปในระยะไกล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 58 บ้านหลังใหม่
เมื่อหลินเสี่ยวเหยากลับมาบ้านพร้อมหลินเสี่ยวหมิง ทันทีที่พวกเขาเดินผ่านประตูบ้านมา หลี่เฉียน หัวหน้าช่าง ก็เดินเข้ามาหาหลินเสี่ยวเหยาด้วยรอยยิ้มกว้าง"คุณหลินครับ" หลี่เฉียนพูดเสียงดัง "บ้านหลังใหม่ตอนนี้เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ! ผมอยากให้คุณมาตรวจเช็กดูหน่อยว่ามีตรงไหนบ้างที่ต้องแก้ไข"หัวใจของหลินเสี่ยวเหยาเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น เธอรีบก้าวเท้าตามหลี่เฉียนไปยังบ้านหลังใหม่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงกันข้ามกับบ้านหลังเก่าของเธอ หลินเสี่ยวหมิงวิ่งนำหน้าเธอไปอย่างตื่นเต้น มือเล็กๆ ของเขาสัมผัสกับผนังอิฐสีแดงสดอย่างเบามือเมื่อหลินเสี่ยวเหยาเดินเข้าไปในบ้าน เธอก็ต้องตะลึง บ้านหลังนี้สวยงามเกินกว่าที่เธอจะจินตนาการไว้เสียอีก ผนังทาด้วยสีขาวสะอาด พื้นปูด้วยกระเบื้องสีเทาอ่อน เพดานสูงโปร่งทำให้บ้านดูสว่างและกว้างขวาง ห้องนั่งเล่นมีหน้าต่างกระจกบานใหญ่ที่เปิดรับแสงแดดอ่อนๆ ห้องนอนของหลินเสี่ยวหมิงตกแต่งด้วยผ้าม่านสีฟ้าสดใสและมีเตียงไม้ขนาดเล็กที่ดูน่านอน"มันยอดเยี่ยมมาก!" เสี่ยวเหยาอุทานออกมาด้วยความดีใจ "มันเหมือนกับแบบที่ฉันให้คุณเป๊ะเลยค่ะ"หลี่เฉียนยิ้มกว้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 71 บทส่งท้าย ค่ำคืนของสองเรา
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา รถไฟขบวนพิเศษจากเมืองหลวงก็แล่นเข้าสู่สถานีรถไฟเมืองจินหลง หยางกั๋วเฉิงและหลิวซิวหยวน พ่อแม่ของหยางเฟิง ย่างก้าวลงจากรถไฟด้วยสีหน้าที่เปี่ยมสุข ท่ามกลางเสียงต้อนรับของลูกชายและลูกสะใภ้ที่มารอรับอย่างพร้อมหน้า"คุณพ่อ คุณแม่" หยางเฟิงโผเข้ากอดพ่อแม่ด้วยความคิดถึง น้ำตาคลอหน่วย "ผมคิดถึงพ่อกับแม่เหลือเกิน""ลูกชายแม่" หลิวซิวหยวนลูบหลังลูกชายเบาๆ ปลอบประโลมด้วยน้ำเสียงอบอุ่น "แม่ก็คิดถึงลูกเหมือนกัน"หยางกั๋วเฉิงยิ้มอย่างภาคภูมิใจ "เจ้าสามแกโตเป็นหนุ่มแล้วนะ แถมยังจะแต่งงานมีครอบครัวอีกต่างหาก""แล้วนี่หลินเสี่ยวเหยา คู่หมั้นของลูก ใช่ไหม?" หลิวซิวหยวนเอ่ยถามพลางมองไปยังหญิงสาวหน้าหวานที่ยืนข้างๆ ลูกชายด้วยสายตาเอ็นดู"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ หนูชื่อหลินเสี่ยวเหยาค่ะ" หลินเสี่ยวเหยาโค้งคำนับอย่างนอบน้อม"หนูเสี่ยวเหยา ไม่ต้องมากพิธีหรอก" หยางกั๋วเฉิงยิ้มให้หลินเสี่ยวเหยาอย่างเป็นมิตร "พ่อได้ยินเรื่องของลูกจากเจ้าสามมาเยอะพอสมควร พอได้มาเห็นตัวจริงแล้วน่ารักกว่าที่คิดไว้มาก""จริงสิ พี่ชายคนโตของพ่อกับลูกสะใภ้ก็มาด้วยนะ"
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 70 ขอแต่งงาน
เสียงไซเรนดังกึกก้องไปทั่วบริเวณโรงแรมหลงหยวนชุน เซียวจิ้งหนานและเจียงเหม่ยหลิงถูกใส่กุญแจมือถูกลากตัวไปขึ้นรถทหาร หยางเฟิงหัวหน้าหน่วยที่ 13 ปาดเหงื่อที่ผุดพรายบนหน้าผาก เขาหันไปสั่งการเจียงเฉินเพื่อนสนิทของเขา"เจียงเฉิน นายรีบพาหลินฮวาไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้!" หยางเฟิงสั่งการด้วยน้ำเสียงเข้มเจียงเฉินพยักหน้ารับคำสั่งอย่างรวดเร็ว เขารับร่างบอบบางของหลินฮวาที่หมดสติไปจากหัวหน้าหน่วยอย่างระมัดระวัง ใบหน้าซีดเผือดของหลินฮวามีรอยไหม้จากน้ำกรดปรากฏให้เห็นเป็นบาดแผลที่น่ากลัว ใบหน้าของเธอเสียหายไปทั้งใบหน้า เจียงเฉินกัดฟันแน่น เขาอุ้มหลินฮวาขึ้นรถ รีบบึ่งไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดทันทีเมื่อไปถึงโรงพยาบาล ทีมแพทย์และพยาบาลต่างก็กรูเข้ามาช่วยเหลือหลินฮวาอย่างเร่งด่วน พวกเขาเข็นเตียงของหลินฮวาเข้าห้องฉุกเฉินทันที เจียงเฉินมองตามร่างของหญิงสาวที่หายลับเข้าไปในห้องฉุกเฉิน"คุณหมอครับ อาการของเธอจะเป็นยังไงบ้างครับ" เจียงเฉินถามคุณหมอเมื่อเห็นทีมแพทย์ออกจากห้องฉุกเฉินมา"อาการของเธอค่อนข้างสาหัส ของเหลวที่เธอได้รับเข้าไปนั้นเป็นกรดที่มีฤทธิ์รุนแรงมาก ตอนนี้เ
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 69 จับกุมตัวสองผัวเมีย
หลังจากได้ข้อมูลทั้งหมดจากหลี่เหว่ยแล้ว หลินเสี่ยวเหยาก็รีบแจ้งหยางเฟิงถึงแผนที่จะไปช่วยลูกชายของหลี่เหว่ยที่บ้านพักตากอากาศชานเมืองจินหลงทันทีหยางเฟิงแสดงสีหน้าเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด "เหยาเหยา เธอแน่ใจนะว่าจะไปเอง? ไม่ให้พี่ไปด้วย"หลินเสี่ยวเหยาส่ายหน้า "ไม่เป็นไรหรอกพี่เฟิง พี่ไปจัดการเรื่องจับกุมเซียวจิ้งหนานเถอะ เรื่องหลี่เหว่ยตงฉันจัดการเองได้" เธอพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น"แต่ว่า..." หยางเฟิงยังคงลังเล"ไม่มีแต่ค่ะ ฉันดูแลตัวเองได้ พี่ไม่ต้องห่วง" หลินเสี่ยวเหยาเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล พร้อมส่งยิ้มหวานละมุนให้คู่หมั้นหนุ่มหยางเฟิงถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงห่วงใย "ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นเหยาเหยาก็ระวังตัวด้วยนะ มีอะไรโทรมาที่ค่ายทหารติดต่อพี่ได้ตลอด"หลินเสี่ยวเหยาพยักหน้ารับคำอย่างว่าง่าย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "ค่ะ...พี่เฟิง งั้นเดี๋ยวฉันขอยืมรถพี่เฟิงหน่อยนะคะ""เหยาเหยาขับรถเป็นด้วยหรือครับ" หยางเฟิงเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะไม่เคยเห็นหลินเสี่ยวเหยาขับรถมาก่อน"ฉันขับรถเป็นค่ะ" หลินเสี่ยวเหยากล่าวอย่
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 68 ใบหน้าเสียโฉม
แสงอาทิตย์สีทองค่อยๆ ลับหายไปหลังแนวขุนเขา ทิ้งไว้เพียงสีส้มจางๆ ระบายขอบฟ้า แต่แสงนั้นไม่อาจบรรเทาความร้อนรุ่มในใจของเจียงเหม่ยหลิงได้เลยแม้แต่น้อย รถยนต์คันใหญ่เคลื่อนตัวเข้าสู่เมืองจินหลงในยามพลบค่ำ เธอหันไปสั่งคนสนิทเสียงเข้ม"ไปสืบเรื่องหลินฮวาที่ร้านจินหยวนมาให้ฉันเดี๋ยวนี้"รถยนต์ยังคงแล่นไปตามถนนที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนและรถลาก เจียงเหม่ยหลิงมองออกไปนอกหน้าต่าง ทิวทัศน์ที่คุ้นเคยกลับดูหม่นหมองลงในสายตา"นายหญิงครับ" เสียงของลูกน้องคนสนิทดังขึ้น ทำให้เจียงเหม่ยหลิงละสายตาจากภาพด้านนอก"ว่าอย่างไร" เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงแววเคร่งขรึม"คุณเซียวได้ไถ่ตัวหลินฮวาจากร้านจินหยวนจริงครับ จากการสืบปากคำเจ้าของร้านทำให้ทราบว่าตอนนี้เธอพักอยู่ที่โรงแรมหลงหยวนชุน" ลูกน้องคนหนึ่งเอ่ยรายงานเจียงเหม่ยหลิงกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ ความโกรธเกรี้ยวประดุจเปลวไฟลุกโชนขึ้นในอก เธอหวนนึกถึงคำพูดของบรรดาอนุภรรยาของเซียวจิ้งหนานที่คอยพูดจาดูถูกเหยียดหยาม ชอบโอ้อวดเรื่องสามีให้เธอฟัง แม้จะโกรธเพียงใด แต่เจียงเหม่ยหลิงก็รู้ดีว่าเธอต้องอดทน เธอรู้ว
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 67 หายนะที่กำลังจะมาเยือน
ไม่ถึงสิบนาที ประตูห้องสอบสวนก็เปิดออกอีกครั้ง ร่างระหงของหลินเสี่ยวเหยาปรากฏขึ้น เธอเดินอย่างสง่าผ่าเผยออกมาจากห้อง ทิ้งให้หลี่เหว่ยจมอยู่กับความคิดอันสับสนวุ่นวายเพียงลำพังทันทีที่ก้าวพ้นประตู หลินเสี่ยวเหยาต้องเผชิญหน้ากับบุรุษสองนายที่ยืนรออยู่ หยางเฟิงในชุดทหารที่ดูสง่างามยืนรออยู่เคียงข้างพลตรีเฉินกั๋วชิง ผู้บังคับบัญชาของเขา ดวงตาคมกริบของหยางเฟิงจับจ้องมาที่หลินเสี่ยวเหยาอย่างร้อนรน ความอยากรู้ฉายชัดอยู่ในแววตา"เหยาเหยา เป็นยังไงบ้าง หลี่เหว่ยมันยอมปริปากหรือยัง?" เสียงทุ้มเข้มของพันตรีหนุ่มดังขึ้น ท่ามกลางความเงียบของทางเดินหลินเสี่ยวเหยาหยุดยืนอยู่หน้าหยางเฟิงและพลตรีเฉินกั๋วชิง เธอสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะตอบ "แน่นอนค่ะว่าหลี่เหว่ยสารภาพ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบราวกับกำลังพูดถึงเรื่องดินฟ้าอากาศหยางเฟิงเลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจ เขาและเหว่ยเจี้ยน ต่างก็เค้นสอบสวนหลี่เหว่ยมาตลอดทั้งอาทิตย์ ใช้ทั้งวิธีข่มขู่และทรมานสารพัด แต่หัวหน้ากลุ่มกบฏก็ยังคงปิดปากเงียบ ไม่ยอมปริปากพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียวแต่หลินเสี่ยวเหยาที่เข้าไปในห้องสืบสวน
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 66 เปิดปากหลี่เหว่ย
ท้องฟ้าเหนือเมืองจินหลงยังคงมืดครึ้ม แม้แสงอาทิตย์แรกของวันใหม่จะเริ่มสาดส่อง ทว่าบรรยากาศในเซฟเฮาส์ลับกลับเย็นเยียบราวกับถูกปกคลุมด้วยเงามืดเซียวจิ้งหนานนั่งนิ่ง สายตาคมกริบจับจ้องไปยังลูกน้องที่ยืนตัวสั่นอยู่เบื้องหน้า ใบหน้าที่ถึงจะมีอายุเยอะแต่ก็ยังคงความหล่อเหลา บัดนี้ใบหน้าเขากลับบิดเบี้ยวด้วยความโกรธเกรี้ยวเมื่อทุกสิ่งที่เขาได้วางแผนไว้ล้มเหลวไม่เป็นท่า"นายท่านผมมีเรื่องจะแจ้งให้ทราบ ผมได้รับรายงานว่าค่ายของพวกกบฏที่เราสนับสนุนถูกทหารบุกโจมตีตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วครับ" เสียงของลูกน้องรายงานด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "อาวุธและคนของเราถูกจับยึดไปทั้งหมด...""ว่ายังไงนะ!" เสียงทุ้มต่ำของเซียวจิ้งหนานดังก้องไปทั่วห้องทำงานเมื่อได้ยินข่าวร้าย "ค่ายของเราถูกพวกทหารรัฐบาลบุกโจมตีงั้นเหรอ?"แก้วเหล้าคริสตัลที่บรรจุของเหลวสีอำพันล้ำค่าหลุดร่วงจากมือหนา กระทบกับพื้นหินอ่อนแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ของเหลวสีทองอร่ามไหลนองไปทั่วพรมเปอร์เซียราคาแพง"ครับนายท่าน" ลูกน้องคนสนิทก้มหน้าลงต่ำด้วยความหวาดกลัว "พวกมันบุกเข้ามาโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว ทำให้คนของเราเสียชีวิ
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 65 จดหมายแจ้งข่าว
คฤหาสน์ตระกูลเซียว อันโอ่อ่ากว้างใหญ่ ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางเมืองหยวนหลิงเมืองขนาดใหญ่ทางภาคใต้ของประเทศ ภายในห้องโถงใหญ่ ที่ประดับประดาด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้แกะสลักลวดลายวิจิตรบรรจง และแจกันดอกเหมยที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่น เจียงเหม่ยหลิง ภรรยาหลวงของเซียวจิ้งหนาน เจ้าของคฤหาสน์ กำลังนั่งจิบน้ำชาอย่างสง่างามอยู่บนเก้าอี้ไม้มะฮอกกานีตัวโปรดรอบโต๊ะน้ำชา ยังมีคุณนายอีกสี่คนนั่งอยู่ ได้แก่ ซูหนิง คุณนายรองผู้มีใบหน้าเรียวสวยหวาน ลู่เหยา คุณนายสามผู้มีดวงตากลมโตเป็นประกาย เฉินหง คุณนายสี่ผู้มีผิวขาวผ่องราวกับหยก และคุณนายห้าหยางเหมย บุคลิกเงียบขรึมแต่แฝงไปด้วยความเฉลียวฉลาด บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงพูดคุย"พี่เหม่ยหลิง ฉันเห็นพี่จิ้งหนานซื้อสร้อยไข่มุกเส้นใหม่ให้น้องเหมยเมื่ออาทิตย์ก่อน สวยงามมากเลยนะคะ" ซูหนิงคุณนายรองเอ่ยถึงคุณนายห้าด้วยน้ำเสียงหวานหยด พร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้เจียงเหม่ยหลิงผู้เป็นภรรยาหลวงเจียงเหม่ยหลิงยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "อืม ก็แค่สร้อยไข่มุกธรรมดา ไม่เห็นจะมีอะไรพิเศษเลย""แหม พี่เหม่ยหลิง พูดอย่างน
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 64 แผนการเอาคืนหลินฮวา
พลตรีเฉินยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้ากลุ่มทหารที่รายล้อมตัวพวกกบฏเอาไว้ ร่างสูงใหญ่ของเขาในชุดเครื่องแบบสีเขียวเข้มเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่น ใบหน้ามีรอยย่นใต้หมวกทรงทหารบ่งบอกถึงความเหนื่อยล้าจากการศึกอันยาวนานเบื้องหลังเขาคือกองทหารผู้ภักดีราวหนึ่ง170นาย ทุกคนต่างถืออาวุธคู่กายแน่น มือเปื้อนเลือดจากการต่อสู้อันดุเดือดที่เพิ่งจบลงไป เหล่าเชลยศึกกว่าเก้าสิบคนที่รอดชีวิตต่างถูกจับมัดรวมกันเป็นกลุ่มใหญ่ ทุกคนต่างมีใบหน้าซีดเผือดและร่างกายสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว พวกเขาคือกลุ่มกบฏที่พยายามโค่นล้มรัฐบาลและสร้างความวุ่นวายให้แก่ประเทศชาติไม่ไกลจากจุดที่พลตรีเฉินยืนอยู่ ร่างสองร่างที่ถูกจับมัดอย่างแน่นหนาคุกเข่าอยู่บนพื้น จางเหว่ยและหลี่เหว่ย ใบหน้าของทั้งคู่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและบาดแผล"รายงานสถานการณ์มา" พลตรีเฉินสั่งการเสียงเข้มหยางเฟิงก้าวออกมาข้างหน้า "เรียนท่านผู้บังคับบัญชา พวกเราได้ทำการจับกุมหลี่เหว่ย หัวหน้ากลุ่มกบฏ พร้อมพรรคพวกได้สำเร็จในขณะที่พวกมันกำลังหลบหนีออกไปทางด้านหลังค่าย"พลตรีเฉินพยักหน้ารับฟังอย่างตั้งใจ"พวกมันถูกจับโดยหลินเสี่ยวเ
ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70 บทที่ 63 สติแตก
ยามราตรีแผ่คลุมทั่วผืนป่า ท้องฟ้าไร้แสงจันทร์ มีเพียงแสงดาวริบหรี่ส่องประกายอยู่ห่างไกล ท่ามกลางความมืดมิดนั้น กองกำลังทหารกำลังเคลื่อนพลอย่างเงียบเชียบ พวกเขาซ่อนตัวอยู่ตามพุ่มไม้และโขดหิน รอคอยสัญญาณจากผู้นำกลุ่มทันใดนั้น เสียงหวานแต่หนักแน่นก็ดังขึ้นจากวิทยุสื่อสารคู่กายของพันตรีหนุ่ม หยางเฟิง"พี่เฟิง ได้ยินไหม? ฉันเจอคลังอาวุธของพวกกบฏแล้ว เตรียมพร้อมโจมตีได้เลย " เสียงหวานแต่หนักแน่นของหลินเสี่ยวเหยาดังแว่วมาจากในวิทยุสื่อสาร ทำให้บรรยากาศในกองทัพอบอวลไปด้วยความตื่นเต้นหยางเฟิงยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ เขาหันไปพยักหน้าให้เหว่ยเจี้ยน หัวหน้าหน่วยที่ 7 ผู้ที่มีฝีมือการต่อสู้เก่งกาจพอๆ กับเขา เหว่ยเจี้ยนตอบรับด้วยการพยักหน้ากลับอย่างมั่นคง แววตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความเชื่อมั่นในการทำภารกิจที่จะเกิดขึ้น"ทุกหน่วย เตรียมพร้อม! เราจะบุกโจมตีฐานทัพพวกกบฏในอีกสิบนาทีข้างหน้า" หยางเฟิงออกคำสั่งผ่านวิทยุสื่อสาร น้ำเสียงของเขาหนักแน่นและเด็ดขาดเหล่าทหารหนุ่มคนอื่นๆ ต่างขานรับคำสั่งของหัวหน้ากลุ่มด้วยความพร้อมเพรียง พวกเขาตรวจสอบอาวุธและส
