แชร์

บทที่ 23 แผนการของหลินเสี่ยวเหยา

ผู้เขียน: BBNanz
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-25 10:00:06

หลังจากหลินเสี่ยวเหยาแลกแต้มเสร็จ เธอกำลังจะกลับบ้าน สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นเด็กชายคนหนึ่งวิ่งออกมาจากบ้านหลังเก่าของเธอ

เด็กชายตัวผอมบางสวมเสื้อผ้าเก่าขาด ใบหน้าเปื้อนน้ำลายมือของเขากำขนมปังชิ้นโตไว้แน่น รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าที่เปื้อนเปรอะ เด็กน้อยดูมีความสุขมากที่ได้ขนมมาทาน

หลินเสี่ยวเหยารู้สึกงุนงง เธอรู้ดีว่าครอบครัวของหลินฮวาที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้น ขึ้นชื่อเรื่องความขี้เหนียว โดยเฉพาะหวังเหม่ยอิง ป้าสะใภ้ของเธอ ผู้หญิงคนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความเค็ม แม้แต่กับลูกหลานในบ้านเธอก็ยังหวงแหนข้าวของ แล้วทำไมเธอถึงใจดีมอบขนมให้เด็กกำพร้าคนนี้ได้?

ด้วยความสงสัย เธอเดินเข้าหาเด็กน้อย "เด็กน้อย พี่สาวมีขนมมาให้ หนูอยากได้ไหม" เด็กน้อยพยักหน้ารับอย่างดีใจพี่สาวที่อยู่ตรงหน้าหยิบเอาขนมจากในมิติมาให้

"เด็กน้อยหนูมาทำอะไรที่บ้านป้าเหมยอิงล่ะ?" เธอเอ่ยถามด้วยความสงสัย

เด็กน้อยกล่าว "มีคุณลุงใจดีฝากของมาให้ป้าเหมยอิงครับ โดยมีขนมเป็นของตอบแทน"

คำตอบของเด็กน้อยยิ่งทำให้หลินเสี่ยวเหยาสงสัยมากยิ่งขึ้น ป้าสะใภ้ของเธอมีอะไรแอบแฝงอยู่หรือไม่? ด้วยความอย

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 24 จับส่งทหารแดง

    เสียงซุบซิบดังขึ้นในหมู่ชาวบ้านเมื่อหลินเซิ่งประกาศให้จับชายโฉดหญิงชั่วคู่นี้ส่งให้พวกทหารแดง หลายคนเริ่มลังเล มองไปยังหวังเหม่ยอิงและหวังซื่อที่ยืนตัวสั่นเทาอยู่ไม่ไกลนัก ใจหนึ่งก็อยากกำจัดคนชั่ว แต่อีกใจก็หวั่นเกรงว่าจะไม่ได้รับเนื้อหมูป่าที่หลินเสี่ยวเหยาเคยสัญญาไว้หลินเสี่ยวเหยาที่ยืนอยู่ข้างๆ ลุงเหวิน เธอเห็นแววตาหวาดหวั่นของชาวบ้านก็เข้าใจได้ทันที หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเปล่งเสียงใสกังวานดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ"ทุกคนไม่ต้องกังวลค่ะ! ใครก็ตามที่ขึ้นเขามาช่วยหนูหาบหมูป่าในวันนี้ หนูจะแบ่งเนื้อหมูให้ทุกคน ถึงแม้จะไม่ได้ช่วยหาบหมูลงมาด้วยก็ตาม"คำพูดของหลินเสี่ยวเหยาดังขึ้นราวกับเสียงสวรรค์ ชาวบ้านเงยหน้าขึ้นมองเด็กสาวร่างบางด้วยความดีใจ"แม่หนูเสี่ยวเหยา หนูพูดจริงๆ หรือ?" ลุงหวัง ชายวัยกลางคน ผิวกร้านแดดเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัย"หนูไม่เคยพูดโกหกใคร" หลินเสี่ยวเหยายิ้มกว้าง "ทุกคนไม่ต้องกังวลหนูสัญญาว่าทุกคนจะได้เนื้อหมูป่ากลับบ้านไปอย่างแน่นอน"พวกชาวบ้านต่างส่งเสียงเฮลั่นด้วยความยินดี ลุงจ้าวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเส

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25
  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 25 ผมทานข้าวคนเดียวได้ครับ

    ณ ค่ายกบฏเมืองจินหลงเสียงฝนที่โปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย ทำให้บรรยากาศในค่ายกบฏทางตอนใต้ของเมืองจินหลงยิ่งทวีความอึมครึม กลิ่นดินชื้นและควันไฟจากเตาฟืนอบอวลไปทั่วบริเวณ เหล่าทหารกบฏในชุดลายพรางสีเขียวมอมแมม กำลังนั่งล้อมประชุมคุยกันอยู่ในบ้านอย่างเคร่งเครียดกระท่อมไม้สั่นไหวตามแรงลมพายุที่โหมกระหน่ำภายนอก สายฝนโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย บรรยากาศภายในกระท่อมช่างอึมครึมราวกับพายุที่โหมกระหน่ำอยู่ด้านนอกกระท่อม ค่ายกบฏแห่งนี้ได้รับความช่วยเหลือมาจากท่านผู้นำฝ่ายใต้ เป็นผู้สนับสนุนอาวุธและอาหารหลี่เหว่ยหัวหน้ากลุ่มผู้มีบาดแผลเป็นทางยาวบนใบหน้าอันดุดัน นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้เก่า ๆ ตัวหนึ่ง สายตาคมกริบของเขาจับจ้องไปยังลูกน้องที่ยืนล้อมรอบโต๊ะไม้อย่างเคร่งขรึม"พวกแกได้ข่าวของพันตรีหยางกันบ้างหรือเปล่า" หลี่เหว่ยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำราวกับเสียงฟ้าร้องในยามค่ำคืน "ทางท่านผู้นั้นต้องการให้พวกเรากำจัดมันให้เร็วที่สุด"พวกลูกน้องต่างก็ก้มหน้า "พวกเราหามันไม่เจอเลยครับหัวหน้าหลี่" หนึ่งในนั้นเอ่ยตอบคำถาม "พวกเราตามหาพวกมันไปทั่วเมืองจินหลงก็ไม่เห็นวี่แวว"

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 26 เปลี่ยนสถานะ

    ในขณะที่หยางเฟิงกำลังครุ่นคิดแผนการขอหมั้นกับหลินเสี่ยวเหยา ทันใดนั้นร่างบางก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับถาดอาหารในมือ กลิ่นหอมเย้ายวนของแกงหมูป่าโชยมาแตะจมูก จนชายหนุ่มรู้สึกท้องร้องด้วยความหิวโหย"สหายหยาง วันนี้ฉันทำแกงหมูป่ามาให้คุณลองชิมดูค่ะ?" หลินเสี่ยวเหยาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สดใส"แค่ได้กลิ่นผมก็รู้สึกหิวข้าวขึ้นมาทันทีเลยนะครับ" หยางเฟิงกล่าวกับหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าหลินเสี่ยวเหยา ยกถาดอาหารวางบนโต๊ะที่อยู่ข้างๆ เตียง เผยให้เห็นแกงหมูป่าสีสันน่ารับประทาน ควันที่ร้อนๆ ลอยขึ้นมา เต็มไปด้วยกลิ่นเครื่องเทศหอมกรุ่น"แกงหมูป่าฝีมือฉันเองค่ะ คุณลองชิมดูสิคะ" คนร่างบางยิ้มกว้างก่อนจะเชิญชวนคุณตัวร้ายลองชิมอาหารที่เธอทำหยางเฟิงมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า รอยยิ้มของคนที่อยู่ตรงหน้าช่างดึงดูดสายตาเขาจนไม่อาจละสายได้"ขอบคุณมากครับ" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม ก่อนจะยกช้อนขึ้นตักแกงหมูป่าขึ้นมาหนึ่งคำทันทีที่เนื้อหมูนุ่มละมุนสัมผัสลิ้น รสชาติเผ็ดร้อนกลมกล่อม หอมกลิ่นของเครื่องเทศ ผสมผสานกับเนื้อหมูนุ่มละมุนลิ้น อร่อยจนเขาหยุดชะงัก"อร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26
  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 27 คนแปลกหน้า

    เช้าวันรุ่งขึ้น เสียงไก่ขันปลุกให้หลินเสี่ยวเหยาตื่นขึ้นมา เธอรีบลุกขึ้นจากที่นอนก่อนจะเก็บเสื่อ หมอนและผ้าห่มเข้าไปไว้ในตู้ ร่างบางมุ่งหน้าไปยังห้องครัว วันนี้คนเป็นแม่ครัวกระตือรือร้นเป็นพิเศษ เพราะเธอเตรียมอาหารเช้ามากมาย ตั้งใจจะนำไปฝากลุงเฉินกับป้าหวัง สองสามีภรรยาที่อาศัยอยู่ในเมืองจินหลงเธอนำหม้อดินขนาดใหญ่ตั้งวางบนเตา ใส่น้ำสะอาดและข้าวสารลงไป รอจนเดือดพล่าน กลิ่นหอมของควันไฟโชยมาแตะจมูก หลินเสี่ยวเหยาติดไฟอีกเตาตั้งน้ำมันจนเดือด ทอดแผ่นเกี๊ยวบางๆ ในกระทะน้ำมันร้อนจนเหลืองกรอบ เสียงซ่าดังก้องไปทั่วห้องครัวจากนั้นเธอก็หั่นหมูสามชั้นเป็นชิ้นบางๆ หมักกับซอสซีอิ๊ว น้ำตาล ขิง และกระเทียมสับ ทิ้งไว้สักครู่ ก่อนที่จะนำหมูที่หมักไว้ลงไปผัดในกระทะจนสุกหอม เติมต้นหอม ผักชี และพริกสดลงไปผัดคลุกเคล้าจนเข้ากันหลินเสี่ยวเหยาเมื่อเห็นโจ๊กเริ่มขาวข้น เธอปรุงรสด้วยเกลือและพริกไทยเล็กน้อย โรยหน้าด้วยต้นหอม ผักชี และขิงซอยสุดท้ายเธอนึ่งขนมจีบร้อนๆ ฟูๆ ไส้หมูสับและผัก กลิ่นหอมของอาหารโชยมาเตะจมูก ช่างน่ารับประทานยิ่งนัก"วันนี้มีอะไรพิเศษเหรอครับพี่สาว ทำไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27
  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 28 โดนติดตาม

    เมื่อหลินเสี่ยวเหยาผลักประตูเข้าไปในบ้าน เธอเห็นรอยยิ้มอันแสนจะอบอุ่นของหวังลี่จู หญิงวัยกลางคนที่เธอได้เคยช่วยชีวิตไว้ยืนรอที่หน้าประตูอยู่ก่อนแล้ว"สวัสดีค่ะป้าหวัง วันนี้หนูกับน้องชายมาเยี่ยมค่ะ" หลินเสี่ยวเหยาเอ่ยทักทายป่าหวัง"สวัสดีครับป้าหวัง" หลินเสี่ยวหมิงเอ่ยทักทายตามพี่สาวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม"สวัสดีจ้ะเสี่ยวหมิง วันนี้เข้ามาในเมืองกับพี่สาวเหรอ" หวังลี่จูเอื้อมมือลูบหัวหลินเสี่ยวหมิงอย่างอ่อนโยน"ครับ...พอดีพี่สาวพาผมมาสมัครเข้าเรียนที่โรงเรียนประถมมาครับ" หลินเสี่ยวหมิงตอบกลับอย่างอารมณ์ดีหวังลี่จูฟังแล้วก็รู้สึกดีใจ "ป้าดีใจด้วยนะ ที่เสี่ยวหมิงจะได้เรียนหนังสือ เวลาโตขึ้นมาจะได้เป็นคนเก่ง ๆ" คนเป็นป้ากล่าวก่อนจะเอ่ยทัก"พวกเราอย่ามัวแต่คุยกันเลย เข้ามาคุยในบ้านก่อนข้างนอกแดดแรงนัก " ป้าหวังพาสองพี่น้องคนเดินเข้ามาในบ้านสองพี่น้องรีบก้าวเท้าเดินตามคนเป็นป้าเข้าไปในบ้านทันที"มาๆ เข้ามา ป้ามีขนมอร่อยๆ จะให้ลองชิมดู" ป้าหวังเอ่ยด้วยรอยยิ้มทั้งคู่รีบเข้ามาในบ้าน กลิ่นหอมของขนมเตะจมูกคนเป็นพี่นั่งลงบน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27
  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 29 ธุรกิจใหม่ของหลินเสี่ยวเหยา

    หลินเสี่ยวเหยาเดินนำจักรยานออกมาจากในมิติก่อนจะปั่นจักรยานออกจากซอยเปลี่ยวมามุ่งหน้าไปจุดหมายปลายทาง ไม่นานนักสายตาของเธอก็มองเห็นโกดังร้างที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า ริมฝีปากบางเม้มสนิทเมื่อมาถึงจุดหมายปลายทาง หลินเสี่ยวเหยาก็นำจักรยานมาเก็บในมิติก่อนจะก้าวเท้าเดินตรงไปยังโกดังร้าง โกดังแห่งนี้ถูกทิ้งร้างมานานจนประตูเหล็กเริ่มผุพัง หลินเสี่ยวเหยาออกแรงผลักประตูจนเปิดออก เสียงเหล็กครืดคราดดังก้องไปทั่ว เผยให้เห็นความมืดมิดที่ปกคลุมอยู่ภายในเธอสูดหายใจเข้าลึกๆ ปรับสายตาให้คุ้นเคยกับความมืด มองเข้าไปในโกดังอันกว้างใหญ่ เธอรู้สึกถึงอากาศที่ร้อนอบอ้าว เต็มไปด้วยฝุ่นละอองที่ฟุ้งกระจายร่างบางเปิดไฟฉายส่องทาง เดินลัดเลาะผ่านกองสินค้าเก่าๆ ที่ถูกทิ้งไว้รกเต็มพื้น เธอจำเป็นต้องหาห้องที่มิดชิดเงียบสงบ เหมาะสำหรับการกักขังชายหนุ่มสองคนไว้โดยที่เสียงร้องของพวกเขาจะไม่เล็ดลอดออกมาหลินเสี่ยวเหยาเดินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งสะดุดเข้ากับประตูไม้เก่าๆ ที่ปิดสนิท เธอใช้มือจับลูกบิดประตู หมุนไปมาอย่างเบามือ เสียงดังเอี๊ยดอ๊าด ดังก้องไปทั่ว ก่อนที่เธอจะนำชายที่น่าสงสัย 2 คนอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 30 มีของรางวัลอะไรให้พี่บ้าง

    หลินเสี่ยวเหยาเดินยิ้มร่าออกจากห้างสรรพสินค้ามาอย่างอารมณ์ดี แผนการหาเงินของเธอเริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาแล้วในมือของเธอคือถุงผ้าใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยของกินของใช้มากมายล้วนเป็นสินค้าที่เธอคัดสรรมาอย่างพิถีพิถันก่อนจะมุ่งหน้าไปยังลานจอดรถจักรยานที่อยู่บริเวณหน้าห้างสรรพสินค้าหลินเสี่ยวเหยาหยิบกุญแจออกจากกระเป๋าสตางค์ ปลดล็อกจักรยานของเธอ ก่อนจะปั่นจักรยานออกจากห้างสรรพสินค้า มุ่งหน้าไปยังถนนไปรษณีย์ เมื่อมาถึงบ้านป้าหวัง หลินเสี่ยวเหยาก็รีบเอ่ยทักทาย"สวัสดีค่ะป้าหวัง หนูกลับมาแล้วค่ะ"หวังลี่จูยิ้มแย้มเมื่อเห็นคนเป็นหลานสาวเดินเข้าบ้านมา "หนูเสี่ยวเหยากลับมาแล้วหรือ ได้ของอะไรมาบ้าง"หวังลี่จูเอ่ยถามเมื่อเห็นเธอหิ้วของมาเยอะแยะหลินเสี่ยวเหยา ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม รีบกล่าวให้ป้าหวังฟังทันที "ป้าหวังค่ะ พอดีพันตรีหยางให้เงินหนูมา 500 หยวน หนูเลยเอามาซื้อพวกของกินของใช้ในบ้านค่ะ""ว้าว..พี่สาวซื้อของมาเยอะและเลย" หลินเสี่ยวหมิงเมื่อเห็นของที่เธอซื้อมาถึงกับตาโตเปล่งประกายด้วยความดีใจวิ่งมาเกาะแกะที่ขาพี่สาวหลินเสี่ยวเหยา ยิ้มให้เด็กน้อยด้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 31 ร้านขายของเก่า

    เช้าวันรุ่งขึ้น หลินเสี่ยวเหยาตื่นขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม เธอรีบลุกขึ้นออกจากเตียง หยิบผ้าคลุมไหล่มาสวมก่อนจะเดินไปที่เตาฟืนควันไฟโชยขึ้นจากเตา เสียงฟืนจากกิ่งไม้ดังเปรี๊ยะ ๆ ร่างบางกับกับข้าวง่าย ๆ เธอวางกับข้าวไว้บนโต๊ะให้หลินเสี่ยวหมิง ก่อนจะยกกับข้าวไปให้คุณตัวร้าย เธอมองไปยังเตียงเธอพบกับคุณตัวร้ายยังคงนอนหลับอยู่หลินเสี่ยวเหยาค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ รอยยิ้มของเธอบางลงเล็กน้อย แผลที่สีข้างของคู่หมั้นหนุ่มเริ่มประสานกันแล้ว เขาเริ่มขยับตัวเดินไปไหนได้บ้าง"พี่เฟิงค่ะ... ตื่นได้แล้วค่ะ" หลินเสี่ยวเหยาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาหยางเฟิงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขาเมื่อเห็นหญิงสาวที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ"พี่เฟิงสบายดีไหมคะ บาดแผลเป็นอย่างไรบ้าง?" หลินเสี่ยวเหยาถามด้วยความห่วงใย ดวงตาสีดำสนิทของเธอจ้องมองเขาอย่างอ่อนโยน"พี่สบายดีครับ ขอบคุณเหยาเหยาที่ดูแลพี่เป็นอย่างดี ตอนนี้บาดแผลของพี่สมานตัวได้ดีมากอีกไม่นานก็ใกล้จะหายแล้ว" หยางเฟิงกล่าว น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ"ก็พี่เฟิงเป็นขาทองคำของฉันนี้ ฉันก็ต้องดู

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-29

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 71 บทส่งท้าย ค่ำคืนของสองเรา

    หนึ่งอาทิตย์ต่อมา รถไฟขบวนพิเศษจากเมืองหลวงก็แล่นเข้าสู่สถานีรถไฟเมืองจินหลง หยางกั๋วเฉิงและหลิวซิวหยวน พ่อแม่ของหยางเฟิง ย่างก้าวลงจากรถไฟด้วยสีหน้าที่เปี่ยมสุข ท่ามกลางเสียงต้อนรับของลูกชายและลูกสะใภ้ที่มารอรับอย่างพร้อมหน้า"คุณพ่อ คุณแม่" หยางเฟิงโผเข้ากอดพ่อแม่ด้วยความคิดถึง น้ำตาคลอหน่วย "ผมคิดถึงพ่อกับแม่เหลือเกิน""ลูกชายแม่" หลิวซิวหยวนลูบหลังลูกชายเบาๆ ปลอบประโลมด้วยน้ำเสียงอบอุ่น "แม่ก็คิดถึงลูกเหมือนกัน"หยางกั๋วเฉิงยิ้มอย่างภาคภูมิใจ "เจ้าสามแกโตเป็นหนุ่มแล้วนะ แถมยังจะแต่งงานมีครอบครัวอีกต่างหาก""แล้วนี่หลินเสี่ยวเหยา คู่หมั้นของลูก ใช่ไหม?" หลิวซิวหยวนเอ่ยถามพลางมองไปยังหญิงสาวหน้าหวานที่ยืนข้างๆ ลูกชายด้วยสายตาเอ็นดู"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ หนูชื่อหลินเสี่ยวเหยาค่ะ" หลินเสี่ยวเหยาโค้งคำนับอย่างนอบน้อม"หนูเสี่ยวเหยา ไม่ต้องมากพิธีหรอก" หยางกั๋วเฉิงยิ้มให้หลินเสี่ยวเหยาอย่างเป็นมิตร "พ่อได้ยินเรื่องของลูกจากเจ้าสามมาเยอะพอสมควร พอได้มาเห็นตัวจริงแล้วน่ารักกว่าที่คิดไว้มาก""จริงสิ พี่ชายคนโตของพ่อกับลูกสะใภ้ก็มาด้วยนะ"

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 70 ขอแต่งงาน

    เสียงไซเรนดังกึกก้องไปทั่วบริเวณโรงแรมหลงหยวนชุน เซียวจิ้งหนานและเจียงเหม่ยหลิงถูกใส่กุญแจมือถูกลากตัวไปขึ้นรถทหาร หยางเฟิงหัวหน้าหน่วยที่ 13 ปาดเหงื่อที่ผุดพรายบนหน้าผาก เขาหันไปสั่งการเจียงเฉินเพื่อนสนิทของเขา"เจียงเฉิน นายรีบพาหลินฮวาไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้!" หยางเฟิงสั่งการด้วยน้ำเสียงเข้มเจียงเฉินพยักหน้ารับคำสั่งอย่างรวดเร็ว เขารับร่างบอบบางของหลินฮวาที่หมดสติไปจากหัวหน้าหน่วยอย่างระมัดระวัง ใบหน้าซีดเผือดของหลินฮวามีรอยไหม้จากน้ำกรดปรากฏให้เห็นเป็นบาดแผลที่น่ากลัว ใบหน้าของเธอเสียหายไปทั้งใบหน้า เจียงเฉินกัดฟันแน่น เขาอุ้มหลินฮวาขึ้นรถ รีบบึ่งไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดทันทีเมื่อไปถึงโรงพยาบาล ทีมแพทย์และพยาบาลต่างก็กรูเข้ามาช่วยเหลือหลินฮวาอย่างเร่งด่วน พวกเขาเข็นเตียงของหลินฮวาเข้าห้องฉุกเฉินทันที เจียงเฉินมองตามร่างของหญิงสาวที่หายลับเข้าไปในห้องฉุกเฉิน"คุณหมอครับ อาการของเธอจะเป็นยังไงบ้างครับ" เจียงเฉินถามคุณหมอเมื่อเห็นทีมแพทย์ออกจากห้องฉุกเฉินมา"อาการของเธอค่อนข้างสาหัส ของเหลวที่เธอได้รับเข้าไปนั้นเป็นกรดที่มีฤทธิ์รุนแรงมาก ตอนนี้เ

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 69 จับกุมตัวสองผัวเมีย

    หลังจากได้ข้อมูลทั้งหมดจากหลี่เหว่ยแล้ว หลินเสี่ยวเหยาก็รีบแจ้งหยางเฟิงถึงแผนที่จะไปช่วยลูกชายของหลี่เหว่ยที่บ้านพักตากอากาศชานเมืองจินหลงทันทีหยางเฟิงแสดงสีหน้าเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด "เหยาเหยา เธอแน่ใจนะว่าจะไปเอง? ไม่ให้พี่ไปด้วย"หลินเสี่ยวเหยาส่ายหน้า "ไม่เป็นไรหรอกพี่เฟิง พี่ไปจัดการเรื่องจับกุมเซียวจิ้งหนานเถอะ เรื่องหลี่เหว่ยตงฉันจัดการเองได้" เธอพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น"แต่ว่า..." หยางเฟิงยังคงลังเล"ไม่มีแต่ค่ะ ฉันดูแลตัวเองได้ พี่ไม่ต้องห่วง" หลินเสี่ยวเหยาเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล พร้อมส่งยิ้มหวานละมุนให้คู่หมั้นหนุ่มหยางเฟิงถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงห่วงใย "ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นเหยาเหยาก็ระวังตัวด้วยนะ มีอะไรโทรมาที่ค่ายทหารติดต่อพี่ได้ตลอด"หลินเสี่ยวเหยาพยักหน้ารับคำอย่างว่าง่าย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "ค่ะ...พี่เฟิง งั้นเดี๋ยวฉันขอยืมรถพี่เฟิงหน่อยนะคะ""เหยาเหยาขับรถเป็นด้วยหรือครับ" หยางเฟิงเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะไม่เคยเห็นหลินเสี่ยวเหยาขับรถมาก่อน"ฉันขับรถเป็นค่ะ" หลินเสี่ยวเหยากล่าวอย่

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 68 ใบหน้าเสียโฉม

    แสงอาทิตย์สีทองค่อยๆ ลับหายไปหลังแนวขุนเขา ทิ้งไว้เพียงสีส้มจางๆ ระบายขอบฟ้า แต่แสงนั้นไม่อาจบรรเทาความร้อนรุ่มในใจของเจียงเหม่ยหลิงได้เลยแม้แต่น้อย รถยนต์คันใหญ่เคลื่อนตัวเข้าสู่เมืองจินหลงในยามพลบค่ำ เธอหันไปสั่งคนสนิทเสียงเข้ม"ไปสืบเรื่องหลินฮวาที่ร้านจินหยวนมาให้ฉันเดี๋ยวนี้"รถยนต์ยังคงแล่นไปตามถนนที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนและรถลาก เจียงเหม่ยหลิงมองออกไปนอกหน้าต่าง ทิวทัศน์ที่คุ้นเคยกลับดูหม่นหมองลงในสายตา"นายหญิงครับ" เสียงของลูกน้องคนสนิทดังขึ้น ทำให้เจียงเหม่ยหลิงละสายตาจากภาพด้านนอก"ว่าอย่างไร" เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงแววเคร่งขรึม"คุณเซียวได้ไถ่ตัวหลินฮวาจากร้านจินหยวนจริงครับ จากการสืบปากคำเจ้าของร้านทำให้ทราบว่าตอนนี้เธอพักอยู่ที่โรงแรมหลงหยวนชุน" ลูกน้องคนหนึ่งเอ่ยรายงานเจียงเหม่ยหลิงกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อ ความโกรธเกรี้ยวประดุจเปลวไฟลุกโชนขึ้นในอก เธอหวนนึกถึงคำพูดของบรรดาอนุภรรยาของเซียวจิ้งหนานที่คอยพูดจาดูถูกเหยียดหยาม ชอบโอ้อวดเรื่องสามีให้เธอฟัง แม้จะโกรธเพียงใด แต่เจียงเหม่ยหลิงก็รู้ดีว่าเธอต้องอดทน เธอรู้ว

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 67 หายนะที่กำลังจะมาเยือน

    ไม่ถึงสิบนาที ประตูห้องสอบสวนก็เปิดออกอีกครั้ง ร่างระหงของหลินเสี่ยวเหยาปรากฏขึ้น เธอเดินอย่างสง่าผ่าเผยออกมาจากห้อง ทิ้งให้หลี่เหว่ยจมอยู่กับความคิดอันสับสนวุ่นวายเพียงลำพังทันทีที่ก้าวพ้นประตู หลินเสี่ยวเหยาต้องเผชิญหน้ากับบุรุษสองนายที่ยืนรออยู่ หยางเฟิงในชุดทหารที่ดูสง่างามยืนรออยู่เคียงข้างพลตรีเฉินกั๋วชิง ผู้บังคับบัญชาของเขา ดวงตาคมกริบของหยางเฟิงจับจ้องมาที่หลินเสี่ยวเหยาอย่างร้อนรน ความอยากรู้ฉายชัดอยู่ในแววตา"เหยาเหยา เป็นยังไงบ้าง หลี่เหว่ยมันยอมปริปากหรือยัง?" เสียงทุ้มเข้มของพันตรีหนุ่มดังขึ้น ท่ามกลางความเงียบของทางเดินหลินเสี่ยวเหยาหยุดยืนอยู่หน้าหยางเฟิงและพลตรีเฉินกั๋วชิง เธอสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะตอบ "แน่นอนค่ะว่าหลี่เหว่ยสารภาพ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบราวกับกำลังพูดถึงเรื่องดินฟ้าอากาศหยางเฟิงเลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจ เขาและเหว่ยเจี้ยน ต่างก็เค้นสอบสวนหลี่เหว่ยมาตลอดทั้งอาทิตย์ ใช้ทั้งวิธีข่มขู่และทรมานสารพัด แต่หัวหน้ากลุ่มกบฏก็ยังคงปิดปากเงียบ ไม่ยอมปริปากพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียวแต่หลินเสี่ยวเหยาที่เข้าไปในห้องสืบสวน

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 66 เปิดปากหลี่เหว่ย

    ท้องฟ้าเหนือเมืองจินหลงยังคงมืดครึ้ม แม้แสงอาทิตย์แรกของวันใหม่จะเริ่มสาดส่อง ทว่าบรรยากาศในเซฟเฮาส์ลับกลับเย็นเยียบราวกับถูกปกคลุมด้วยเงามืดเซียวจิ้งหนานนั่งนิ่ง สายตาคมกริบจับจ้องไปยังลูกน้องที่ยืนตัวสั่นอยู่เบื้องหน้า ใบหน้าที่ถึงจะมีอายุเยอะแต่ก็ยังคงความหล่อเหลา บัดนี้ใบหน้าเขากลับบิดเบี้ยวด้วยความโกรธเกรี้ยวเมื่อทุกสิ่งที่เขาได้วางแผนไว้ล้มเหลวไม่เป็นท่า"นายท่านผมมีเรื่องจะแจ้งให้ทราบ ผมได้รับรายงานว่าค่ายของพวกกบฏที่เราสนับสนุนถูกทหารบุกโจมตีตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วครับ" เสียงของลูกน้องรายงานด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "อาวุธและคนของเราถูกจับยึดไปทั้งหมด...""ว่ายังไงนะ!" เสียงทุ้มต่ำของเซียวจิ้งหนานดังก้องไปทั่วห้องทำงานเมื่อได้ยินข่าวร้าย "ค่ายของเราถูกพวกทหารรัฐบาลบุกโจมตีงั้นเหรอ?"แก้วเหล้าคริสตัลที่บรรจุของเหลวสีอำพันล้ำค่าหลุดร่วงจากมือหนา กระทบกับพื้นหินอ่อนแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ของเหลวสีทองอร่ามไหลนองไปทั่วพรมเปอร์เซียราคาแพง"ครับนายท่าน" ลูกน้องคนสนิทก้มหน้าลงต่ำด้วยความหวาดกลัว "พวกมันบุกเข้ามาโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว ทำให้คนของเราเสียชีวิ

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 65 จดหมายแจ้งข่าว

    คฤหาสน์ตระกูลเซียว อันโอ่อ่ากว้างใหญ่ ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางเมืองหยวนหลิงเมืองขนาดใหญ่ทางภาคใต้ของประเทศ ภายในห้องโถงใหญ่ ที่ประดับประดาด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้แกะสลักลวดลายวิจิตรบรรจง และแจกันดอกเหมยที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่น เจียงเหม่ยหลิง ภรรยาหลวงของเซียวจิ้งหนาน เจ้าของคฤหาสน์ กำลังนั่งจิบน้ำชาอย่างสง่างามอยู่บนเก้าอี้ไม้มะฮอกกานีตัวโปรดรอบโต๊ะน้ำชา ยังมีคุณนายอีกสี่คนนั่งอยู่ ได้แก่ ซูหนิง คุณนายรองผู้มีใบหน้าเรียวสวยหวาน ลู่เหยา คุณนายสามผู้มีดวงตากลมโตเป็นประกาย เฉินหง คุณนายสี่ผู้มีผิวขาวผ่องราวกับหยก และคุณนายห้าหยางเหมย บุคลิกเงียบขรึมแต่แฝงไปด้วยความเฉลียวฉลาด บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงพูดคุย"พี่เหม่ยหลิง ฉันเห็นพี่จิ้งหนานซื้อสร้อยไข่มุกเส้นใหม่ให้น้องเหมยเมื่ออาทิตย์ก่อน สวยงามมากเลยนะคะ" ซูหนิงคุณนายรองเอ่ยถึงคุณนายห้าด้วยน้ำเสียงหวานหยด พร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้เจียงเหม่ยหลิงผู้เป็นภรรยาหลวงเจียงเหม่ยหลิงยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "อืม ก็แค่สร้อยไข่มุกธรรมดา ไม่เห็นจะมีอะไรพิเศษเลย""แหม พี่เหม่ยหลิง พูดอย่างน

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 64 แผนการเอาคืนหลินฮวา

    พลตรีเฉินยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้ากลุ่มทหารที่รายล้อมตัวพวกกบฏเอาไว้ ร่างสูงใหญ่ของเขาในชุดเครื่องแบบสีเขียวเข้มเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่น ใบหน้ามีรอยย่นใต้หมวกทรงทหารบ่งบอกถึงความเหนื่อยล้าจากการศึกอันยาวนานเบื้องหลังเขาคือกองทหารผู้ภักดีราวหนึ่ง170นาย ทุกคนต่างถืออาวุธคู่กายแน่น มือเปื้อนเลือดจากการต่อสู้อันดุเดือดที่เพิ่งจบลงไป เหล่าเชลยศึกกว่าเก้าสิบคนที่รอดชีวิตต่างถูกจับมัดรวมกันเป็นกลุ่มใหญ่ ทุกคนต่างมีใบหน้าซีดเผือดและร่างกายสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว พวกเขาคือกลุ่มกบฏที่พยายามโค่นล้มรัฐบาลและสร้างความวุ่นวายให้แก่ประเทศชาติไม่ไกลจากจุดที่พลตรีเฉินยืนอยู่ ร่างสองร่างที่ถูกจับมัดอย่างแน่นหนาคุกเข่าอยู่บนพื้น จางเหว่ยและหลี่เหว่ย ใบหน้าของทั้งคู่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและบาดแผล"รายงานสถานการณ์มา" พลตรีเฉินสั่งการเสียงเข้มหยางเฟิงก้าวออกมาข้างหน้า "เรียนท่านผู้บังคับบัญชา พวกเราได้ทำการจับกุมหลี่เหว่ย หัวหน้ากลุ่มกบฏ พร้อมพรรคพวกได้สำเร็จในขณะที่พวกมันกำลังหลบหนีออกไปทางด้านหลังค่าย"พลตรีเฉินพยักหน้ารับฟังอย่างตั้งใจ"พวกมันถูกจับโดยหลินเสี่ยวเ

  • ทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70   บทที่ 63 สติแตก

    ยามราตรีแผ่คลุมทั่วผืนป่า ท้องฟ้าไร้แสงจันทร์ มีเพียงแสงดาวริบหรี่ส่องประกายอยู่ห่างไกล ท่ามกลางความมืดมิดนั้น กองกำลังทหารกำลังเคลื่อนพลอย่างเงียบเชียบ พวกเขาซ่อนตัวอยู่ตามพุ่มไม้และโขดหิน รอคอยสัญญาณจากผู้นำกลุ่มทันใดนั้น เสียงหวานแต่หนักแน่นก็ดังขึ้นจากวิทยุสื่อสารคู่กายของพันตรีหนุ่ม หยางเฟิง"พี่เฟิง ได้ยินไหม? ฉันเจอคลังอาวุธของพวกกบฏแล้ว เตรียมพร้อมโจมตีได้เลย " เสียงหวานแต่หนักแน่นของหลินเสี่ยวเหยาดังแว่วมาจากในวิทยุสื่อสาร ทำให้บรรยากาศในกองทัพอบอวลไปด้วยความตื่นเต้นหยางเฟิงยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ เขาหันไปพยักหน้าให้เหว่ยเจี้ยน หัวหน้าหน่วยที่ 7 ผู้ที่มีฝีมือการต่อสู้เก่งกาจพอๆ กับเขา เหว่ยเจี้ยนตอบรับด้วยการพยักหน้ากลับอย่างมั่นคง แววตาของทั้งสองเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความเชื่อมั่นในการทำภารกิจที่จะเกิดขึ้น"ทุกหน่วย เตรียมพร้อม! เราจะบุกโจมตีฐานทัพพวกกบฏในอีกสิบนาทีข้างหน้า" หยางเฟิงออกคำสั่งผ่านวิทยุสื่อสาร น้ำเสียงของเขาหนักแน่นและเด็ดขาดเหล่าทหารหนุ่มคนอื่นๆ ต่างขานรับคำสั่งของหัวหน้ากลุ่มด้วยความพร้อมเพรียง พวกเขาตรวจสอบอาวุธและส

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status