LOGINShare
บทที่ 16 ตามหา
Last Updated:
2025-02-12 17:19:18
Related chapters
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 17 ลูกน้อยที่ไม่มีพ่อ
บ้านหลังเล็กท้ายหมู่บ้านมีเด็กน้อยผู้หญิงกำลังวิ่งไล่จับผีเสื้ออยู่อย่างสนุกสนาน พร้อมกับมารดาที่กำลังถือซาลาเปาออกมาให้ลูกกินหลังจากที่วิ่งเล่นเหนื่อยแล้ว “หนิงอ้ายมาทานของอร่อย ๆ ก่อนค่อยเล่นต่อ” จ้าวหม่านฟางเรียนลูกสาวมากินของรองท้องตอนนี้หนิงอ้ายอายุได้ 2 ขวบแล้วอยู่ในวัยที่กำลังซนและดื้อจนบางวันนางเองก็เลี้ยงไม่ไหวยังดีที่มีอี้เฉินคอยช่วยดูแล “ต่านแม่” (ท่านแม่) นางวิ่งเข้ามาหามารดาและอ้าปากเพื่อรอมารดาป้อน ใบหน้าของลูกช่างเหมือนใครบางคนที่นางคิดไม่ออกว่าคนนั้นคือใคร เมื่อสามปีก่อนนางตื่นขึ้นมาพบว่านางจำเรื่องราวของตัวเองไม่ได้นางมีแค่อี้เฉินที่คอยดูแล และคอยเล่าเรื่องราวให้นางฟังหลังจากนั้นไม่นานนางก็รู้ว่าตั้งท้อง อี้เฉินบอกแค่ว่านางเป็นพระชายาของชินอ๋องวันนั้นนางกระโดดลงหน้าผาเพื่อหนีตายและเขาตามมาช่วยไว้ได้ทัน ศีรษะของนางกระแทกกับโขดหินจนจำอะไรไม่ได้หากนางจะกลับไปอี้เฉินก็ยินดีจะส่งนางกลับเมืองหลวง “ข้ามิปรารถนาจะกลับ” หากกลับไปไม่รู้ว่าจะมีใครปองร้ายนางอีกแถมพระสวามียังไม่ปกป้องนาง ตอนนี้นางกำลังมีลูกคงกลับไปไม่ได้อีกแล้ว
Last Updated : 2025-02-12ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 18 หนิงอ้าย
“ออกไปทั้งสองสอง!” จ้าวหม่านฟางไล่บุรุษทั้งสองออกไปเพราะหนิงอ้ายงอแงและร้องไห้ด้วยความตกใจ นางไม่รู้ว่าบุรุษคนนั้นคือใคร แต่แววตาช่างคุ้นเคยยิ่งนัก “จัว” (กลัว)เด็กน้อยยังคงร้องไห้สะอื้นจนนางต้องพาขึ้นเรือนไปพักผ่อนและปลอบลูกให้หลับ ไม่นานเด็กน้อยที่ร้องไห้จนเหนื่อยจึงหลับจ้าวหม่านฟางจึงออกมาดูข้างนอกบุรุษทั้งสองหายไปแล้ว“ตอบข้ามา ไยพระชายาถึงไม่อยู่ที่นี่” หยางเพ่ยตงไม่รอช้าตอนนี้เวลานี้เขาต้องการรู้เรื่องราวของจ้าวหม่านฟางและบุตรสาวเขาตามหานางมาโดยตลอด“ท่านอ๋องแม้แต่พระชายายังปกป้องไม่ได้แล้วท่านต้องการอันใดอีก” หากวันนั้นเขาไปช่วยนางไม่ทันนางคงตายไปพร้อมกับลูกในท้องที่แช่น้ำเป็นเวลานาน“แต่เจ้าไม่ควรจะพานางหนีมา!”“นางจำท่านมิได้รวมถึงจำทุกคนมิได้” อี้เฉินเอ่ยออกมาซึ่งเขาไม่คิดจะบอกความจริงเพราะไม่อยากให้จ้าวหม่านฟางเจ็บปวดกับเรื่องราวในอดีต“เจ้าทำอะไรนาง”“นางกระโดดหน้าผาลงศีรษะกระแทกกับโขดหิน”ตอนที่เขาตามหาจ้าวหม่านฟางก็เกือบจะสายเกินไปเขาพานางไปรักษาแต่ไม่มีวี่แววว่าจะฟื้นจึงพากลับมาที่เมืองเกิดของเขา ให้ท่านย่าเป็นคนดูแลนางแต่ตอนนี้ท่านย่าได้ลาจากโลกนี่ไปเพราะชราภ
Last Updated : 2025-02-12ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 19 พระชายาของข้า
“ท่านเล่ามาได้หรือไม่ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวสกุลจ้าว” นางอยากรู้นักว่าพี่สาวของนางได้รับโทษเช่นไรแล้วท่านพ่อของนางละ “นางได้รับโทษอย่างสาสม” “ท่านพ่อละเจ้าคะ” “จ้าวลี่หมิ่น จ้าวหยุนปิง จ้าวหลานหรงให้เนรเทศไปทำงานถิ่นทุรกันดารอาจจะให้กลับมาในเมืองหลวงอีกคราแล้วแต่รับสั่งของฝ่าบาท พวกเขาถูกลงโทษที่สั่งสอนบุตรสาวไม่ดี” ถึงแม่ว่าประมุขสกุลจ้าวจะไม่ผิดแต่ดูแลสั่งสอนบุตรไม่ได้จึงได้รับโทษตามกันไปทั้งจวน ตอนนี้จวนของนางแต่ถูกปิดละร้างมานานมากแล้วข่าวของจ้าวเสียหยุนเขาไม่ได้ยินอีกเลย “แค่นั้นท่านพ่อคงใจสลายมากโข” “จ้าวหยุนปิงรักน้องหญิงมากพอรู้ว่าน้องหญิงหายตัวไปก็ยอมก้มหน้ารับโทษและสั่งสอนจ้าวเสียหยุนไปมิน้อย” จ้าวหม่านฟางเกิดจากอนุแต่ท่านพ่อของนางก็รักนางมิน้อย ตอนที่เขาไปรับตัวนางจ้าวหยุนปิงขอร้องให้เขาดูแลจ้าวหม่านฟางให้ดี “นางขาดความรักโปรดท่านอ๋องดูแลนางแทนกระหม่อมด้วยพ่ะย่ะค่ะ” “บุตรสาวคนโตทำงามหน้ายังมีหน้ามาขอร้อง” หยางเพ่ยตงคราแรกจะไม่มารับนางเข้าตำหนักเพราะรู้สึกเกลียดคนตระกูลนี้
Last Updated : 2025-02-12ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 20 เริ่มนับหนึ่ง
ครบเจ็ดวันที่หยางเพ่ยตงมาอาศัยอยู่จ้าวหม่านฟางชีวิตของนางเรียบง่าย นางทำได้ทุกอย่างจนเขาอดที่จะทึ่งไม่ได้นางแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิดไว้ “พี่อยากพาลูกกลับเมืองหลวงไปกราบทูลฮ่องเต้” ฮ่องเต้คงดีพระทัยไม่น้อยที่รู้ว่าเขาเจอจ้าวหม่านฟางแล้วแถมยังมีลูกน้อยที่น่ารักอีกด้วยกันอีกหนึ่งคน แค่ในวังเริ่มมีการเคลื่อนไหวของคนที่กำลังต่อต้านฮ่องเต้เขาคงพากลับเวลานี้ไม่ได้อันตรายเกินไป “รอให้ทุกอย่างสงบก่อนพี่จะพาน้องหญิงกับลูกกลับเมืองหลวงกลับบ้านของเรา” หยางเพ่ยตงเอ่ยกับนางรอแค่เวลาเท่านั้นแต่ตอนนี้เขาเป็นกังวลคนในวังมากที่สุดน้องสาวของเขาจะปลอดภัยหรือไม่ “เจ้าค่ะ สร้อยข้อมือของท่านพี่ได้มาจากที่ใดหรือเจ้าค่ะ” นางสวมใส่มาโดยตลอดและทำให้นางอุ่นใจทุกอย่างแต่บางครั้งนางก็เหงา แต่บางครั้งที่นางโชคร้ายนางก็จะนึกถึงสร้อยข้อมือเส้นนี้ “เอาไว้พี่จะเล่าให้ฟัง น้องหญิงรู้หรือไม่ว่าน้องมิใช่คนที่นี่” “ท่านพี่หมายถึงอะไรเจ้าค่ะ” นางไม่เข้าใจในสิ่งที่เขากำลังจะพูดต่อจากนี้ “จ้าวหม่านฟางหรือคุณหนูสามได้ตายไปตั้งแต่คืนเข้าหอแล้ว แล้วน้องหญิงก็ม
Last Updated : 2025-02-12ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 21 หนังสือเล่มนั้น
จ้าวหม่านฟางได้แต่ปล่อยให้หยางเพ่ยตงกลับเมืองหลวงไปเขาเพิ่งอยู่กับนางและลูกได้ไม่ทันไรก็ต้องที่เหตุให้ต้องจากกันอีกแล้ว จ้าวหม่านฟางมองดูหนังสือเล่มนั้น “อี้เฉินข้าฝากลูกสักพัก” นางให้หนิงอ้ายไปอยู่กับอี้เฉินและค่อย ๆ เปิดอ่านทีละหน้าซึ่งมีเรื่องราวของนางและเขาอยู่ หรือสิ่งนี้จะเป็นเคราะห์กรรมของทั้งสอง ย้อนกลับไปเมื่อห้าร้อยปีก่อนจ้าวหม่านฟางแต่งงานกับหย่างเพ่ยตงด้วยความรัก เขาเป็นท่านแม่ทัพผู้เก่งกาจส่วนนางเป็นคุณหนูแห่งสกุลจ้าว ทั้งสองครองรักกันมานานหลายปีจนมีสมรสพระราชทานเกิดขึ้น แต่คืนแต่งงานไม่ได้สวยหรูอย่างที่คาดไว้“ท่านมีบ่าวอุ่นเตียงมากมายแล้วมาหลอกข้าทำไม” จ้าวหม่านฟางร้องไห้ป่านจะขาดใจเมื่อเข้ามาในจวนของเขา นางถึงรู้ความจริงทุกอย่างหยางเพ่ยตงเป็นบุรุษเจ้าสำราญมีสาวใช้อุ่นเตียงมากมายอยู่ในจวน เขายกให้นางเป็นฮูหยินเอกแต่สัญญาไม่ได้ว่าจะมีนางแค่คนเดียวจ้าวหม่านฟางใช้ชีวิตในจวนของเขาอย่างไม่มีความสุข“ท่านอย่ามาแตะต้องตัวข้า”“หม่านฟางเมื่อคืนข้าแค่ไปหลับนอนกับพวกนาง หากเจ้าอยากให้ข้าหยุดก็ตั้งท้องลูกของข้า” หยางเพ่ยตงเอ่ยออกมาอย่างไม่ติดอะไรจ้าวหม
Last Updated : 2025-02-12ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 22 ไม่หวนกลับมา
“ที่เจ้าหนีไปกับชายชู้นั่นหมายถึงสิ่งใด”“ข้าไม่เคยคบชู้” จ้าวหม่านฟางยังคงร้องไห้สะอื้นนางนั่งลงที่พื้นคุกเข่าหากนางยังมีชีวิตต่อก็คงต้องตายทั้งเป็น หากนางตายไปท่านพ่อของนางคงจะหายโกรธเคือง“แล้วไอ้มารหัวขนนั่นมันลูกของใคร” หยางเพ่ยตงยังคงปักใจเชื่อว่านางคบชู้ เขารักนางแต่นางทำให้เขากลายเป็นคนโง่งมที่ให้ภรรยาสวมหมวกเขียวให้“หยางเพ่ยตงทุกสิ่งทุกอย่างที่เจ้าทำมา เจ้าทำตัวเองทั้งนั้นข้าจะเกลียดเจ้าทุกชาติภพ”“อย่ามาสอนข้า”“แค่สตรีนางเดียวท่านก็โง่งมถึงเพียงนี้ไม่แปลกที่ท่านจะเชื่อนางว่าข้ามีชู้” จ้าวหม่านฟางพูดออกมาทั้งน้ำตามองไปรอบจวนที่ทหารกำลังขนศพออกไป ชาวบ้านต่างพากันมารุมประณาม“หยางเพ่ยตงข้าจะบอกอะไรท่านลูกของข้างในท้องนี้เป็นลูกของท่าน ท่านสั่งโบยข้าโดยมิรู้ว่าข้าตั้งท้อง เจ้าจงจำการกระทำของเจ้าให้ขึ้นใจให้เจ้าทุกข์ทรมานทุกชาติไป เจ้ากับข้าให้จากกันตลอดกาล” จ้าวหม่านฟางคว้าดาบของเขาขึ้นมาและจ่อไว้ที่คอตอนนี้นางมิกลัวอะไรอีกต่อไป หากนางมีชีวิตอยู่ต่อท่านพ่อคงจะเกลียดนางที่นางพาศัตรูเข้าจวน“หยุดนั่นเจ้าจะทำอะไร หม่านฟาง!”จ้าวหม่านฟางใช้ดาบปาดคอตัวเองจนเลือดสีแดงไหลหนองเต็มพื้น
Last Updated : 2025-02-12ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 23 จะไม่ทิ้งท่านไปไหน
จ้าวหม่านฟางเข้ามาในวังพร้อมกับอี้เฉินและขอเข้าไปพบ หยางเพ่ยตงที่ตำหนัก ทำให้จ้าวหม่านฟางนึกถึงเรื่องราวที่ใช้ชีวิตอยู่ตำหนักแห่งนี้ “เข่อซิงเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” จ้าวหม่านคิดถึงบ่าวรับใช้ที่ดูแลนางมาตั้งแต่ยังเด็กนางยอมตายเพื่อให้นางหนีรอดมา จ้าวหม่านฟางเดินเข้ามาในตำหนักที่ถูกทิ้งร้างไว้สามปีตั้งแต่นางหายตัวไปหยางเพ่ยตงก็มิให้ใครย่างกรายเข้ามาเด็ดขาด “ตำหนักแห่งนี้มิให้ใครเข้ามาเจ้าเป็นใคร” เหล่าทหารที่เห็นคนบุกรุกเข้ามาจึงนำกำลังเข้ามาปิดล้อมและรายงานท่านอ๋องในวังกำลังเกิดความวุ่นวายจึงไม่ให้คนนอกเข้ามา “พระชายา!” ทหารนายหนึ่งที่จำพระชายาได้จึงคุกเข่าและทำความเคารพ “ข้าอยากเข้ามาดูในตำหนักเสียหน่อย” จ้าวหม่านฟางไล่ให้ทหารออกไปยังไงหยางเพ่ยตงจะต้องมาหานาง นางจะรอเขาอยู่ที่นี่ที่เป็นห้องหอของนางและเขา “จ้าวหม่านฟางไยเจ้าถึงแอบตามพี่มา” “มาแล้วหรือเพคะน้องรอเสียตั้งนาน” นางหันกลับมาเผชิญหน้าและสวมกอดเขาไว้แน่น “ท่านพี่คิดจะทิ้งน้องกับลูกไปไหน” “น้องหญิงเข้ามาในวังและหนิงอ้าย” เขามองหาบุตรสาวเพราะที่นี่อันต
Last Updated : 2025-02-12ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 24 แคว้นเฉียงล่มสลาย
“ตอนนี้ทุกอย่างในวังเรียบร้อยแล้วเราจะเปิดประตูเมืองให้พวกคนเหล่านั้นเข้ามา” “ท่านอามิควรทำอย่างนี้”ท่านอาของพวกเขากำลังก่อกบฏเขายินดีหากท่านอาจะครองบัลลังก์แต่ความโลภเขาไม่สามารถปล่อยให้ชาวบ้านเดือดร้อน “ศึกครั้งนี้ไม่รู้ว่าข้าจะมีชีวิตรอดหรือไม่” “ท่านอย่าพูดอย่างนั้น” หยางเพ่ยตงได้รับรายงานมาว่าท่านอาเดินทางเข้ามาในวังหลวงแล้ว หยางเพ่ยตงเห็นแต่ความตายและกลิ่นคาวเลือดเต็มไปหมด เขาจึงต้องให้ทหารเปิดประตูเมืองไว้เพราะไม่ต้องการให้คนล้มตายไปมากกว่านี้“หลานของข้านั่งรอข้าอยู่บนบัลลังกืเชียวหรือ” หยางเฟยฉีคือน้องชายของอดีตฮ่องเต้คนก่อนและเป็นท่านอาของหยางเพ่ยตง หยางจงหมิ่นจ้องมองมาที่ท่านอา “ท่านมิควรจะฆ่าคนที่ไม่รู้เรื่อง” “สละบัลลังก์ให้ข้าและข้าจะปล่อยพวกเจ้าไป” “ข้ายอมข้าดีกว่าบัลลังก์ตกไปอยู่ในมือคนชั่ว” หยางเพ่ยตงที่ยืนอยู่จึงเดินมาเผชิญหน้ากับหยางเฟยฉี พร้อมกับอาวุธดาบที่ถืออยู่ทหารเตรียมพร้อมตลอดเวลา “แล้วหลานจะเสียใจ” ทางด้านจ้าวหม่านฟางที่รู้สึกโกรธหยางเพ่ยตงมิน้อยที่ให้นางมาอยู่ในที่ที่เขาเตรียม
Last Updated : 2025-02-12
Latest chapter
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช ตอนพิเศษ 5 จะไม่จากกันอีก
ฮาวายทั้งห้าคนเดินทางมาถึงฮาวายโดยหยางเพ่ยตงพาน้องชายและน้องสะใภ้มาด้วยจะได้ดูแลหนิงอ้ายยามที่เขาสวีตกับจ้าวหม่านฟางสองคนจะได้มีคนดูแลหนิงอ้าย“พี่ฝากหนิงอ้ายสัก 2-3 ชั่วโมงนะ”“รีบทำเวลาหน่อยแล้วกัน”หยางซูเมิ่งบอกกับพี่ชายพาเขามาด้วยก็แค่อยากให้เขาดูแลหนิงอ้ายให้ส่วนตัวเองจะไปสวีตกับจ้าวหม่านฟางสองคน ทริปนี้หนิงอ้ายคงจะได้น้องสมใจ“พูดมาก”ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องพักที่อยู่ติดทะเลมองไปทางไหนก็เจอแต่ทะเล บรรยากาศสวยงามไปหมดแต่จ้าวหม่านฟางนั้นสวยกว่าร้อยเท่า“อุ้ย เข้ามาทำอะไรคะฟางฟางจะไปดูลูก”“พี่ขอชื่นใจหน่อยได้ไหมลูกอยู่กับซูเมิ่ง ไม่ต้องห่วงเรามาทำน้องให้หนิงอ้ายกัน”“แต่...”“นะครับ”หยางเพ่ยตงหอมแก้มทั้งสองข้างของภรรยาอย่างแผ่วเบา ก่อนจะไล่หอมไปทั่วหน้าแล้ววางปากทาบทับลงไปบนอวัยวะเดียวกันของผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจ พอเริ่มจูบก็ขยับมือลูบไล้ไปตามเรือนร่างแสนสวยอย่างเชื่องช้า เคลื่อนไหวเนิบนาบไม่ให้เธอรู้สึกถูกรุกล้ำหรือหวาดระแวงใด ๆมือหนาลูบคลำซ้ำ ๆ ให้ภรรยาคุ้นเคยก็สอดมือเข้าไปใต้ชายเสื้อสัมผัสเอวบางโดยไม่มีอะไรปิดกั้น ก่อนจะวางสองมือโอบล้อมก้อนเนื้อเต่งตึงทั้งสองข้างด้วยแรงแ
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช ตอนพิเศษ 4 ผมรักคุณ
ทั้งสองแต่งงานกันได้สามปีแล้วและมีพยานรักตัวกันหนึ่งคนคือหนิงอ้าย ชื่อของลูกสาวหยางเพ่ยตงเป็นคนตั้งให้ทั้งหมดจ้าวหม่านฟางชอบชื่อนี้มาก “จุนแม่ขา จุนพ่อไม่รักเรา” (คุณแม่คะคุณพ่อไม่รักเรา) “ไม่พูดอย่างนั้นสิคะ” ตอนนี้หยางเพ่ยตงทำงานหนักและกลับบ้านดึกดื่นจนลูกสาวน้อยใจว่าพ่อไม่รัก ดึกจนรอพ่อไม่ไหวจึงหลับไป แอด “กลับมาแล้วเหรอคะ” “ลูกหลับแล้วเหรอครับ” ช่วงนี้งานถาโถมเข้ามาจนเขาปลีกตัวไปไหนไม่ได้ตั้งแต่แต่งงานกันมาเขาก็ไม่เคยพาภรรยาไปฮันนีมูนกันเลย จึงรู้สึกผิดขึ้นมา “กลับดึกทุกวันขนาดนี้ลูกน้อยใจแล้ว” เธอเองก็น้อยใจเหมือนกันไม่รู้ว่างานจะสำคัญอะไรนักหนา ถมเวลาคุยกันก็น้อยลงไปทุกทีหรือเพราะเธอมีลูกแล้วเขาจึงไม่สนใจ “ฟางฟางครับพี่ขอโทษโปรเจกนี้จะจบลงแล้ว เดี๋ยวพี่พาฟางฟางกับลูกไปเที่ยวกันดีไหมครับ” เพราะเขารู้ว่าตอนนี้ภรรยากำลังน้อยใจเขาชวนเที่ยวหลายรอบและไม่เคยไปสักรอบเพราะติดแต่งาน วันนี้โปรเจกต์ใหญ่ที่ทำกำลังเสร็จสมบูรณ์จึงสัญญาว่าจะพาจ้าวหม่านฟางกับลูกไปพักผ่อน “พี่ขอโทษครับต่อไปจะไม่ทำงานหนักแบบนี้อีกแล้ว
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช ตอนพิเศษ 3 เรารู้จักกันมานานแล้ว
“ลุกออกไปจากตัวฉัน” จ้าวหม่านฟางทั้งโกรธและเกลียดตัวเองที่ใจง่ายไปกับสัมผัสของเขาจึงผลักให้เขาออกห่างจากตัวและรีบแต่งตัว “รบกวนคุณไปส่งฉันที่บ้านด้วย” “ฟางฟางครับพี่...” หยางเพ่ยตงยังไม่ทันจะพูดอะไรหญิงสาวจึงเดินออกไปจากห้อง เขาจึงได้แต่รีบแต่งตัวและไปส่งจ้าวหม่านฟางที่บ้าน “พี่ขอโทษครับต่อไปที่จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วพี่คิดถึงเรามากไปหน่อย” ต่างฝ่ายต่างเงียบหยางเพ่ยตงจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อนเขาไม่ชอบที่จ้าวหม่านฟางเงียบจึงหาเรื่องชวนคุยแต่ก็เหมือนจะแย่ลงไปกว่าเดิม “ฟางฟางครับ” ปัง! หญิงสาวปิดประตูรถกระแทกจนเสียงดังโดยไม่รอฟังคำอธิบายจากเขา หญิงสาวรีบเดินขึ้นห้องไปโดยไม่สนใจเสียงทักทายของใครด้วยซ้ำ พอมาถึงห้องเธอก็ร้องไห้ออกมา “ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้” จ้าวหม่านฟางใช้มือมากุมหน้าอกข้างซ้ายไว้เธอยอมรับว่าเหมือนจะรู้สึกผูกพันกับเขาไม่น้อย ครั้งแรกที่เจอหน้ากันเหมือนมีอะไรลากให้เธอมารู้จักกับเขา “ฉวยโอกาส” จ้าวหม่านฟางลุกขึ้นมาอาบน้ำเพื่อให้สายน้ำช่วยชโลมจิตใจที่กำลังว้าวุ่น สองวันแล้วที่เขาติดต่อจ้าวหม่าน
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช ตอนพิเศษ 2 หล่อจึงยอม
วันจบการศึกษาของหญิงสาวเพื่อน ๆ ต่างพากันดีใจที่จะได้ออกไปใช่ชีวิตนอกรั้วมหาลัย บางคนต้องดิ้นรนแต่สำหรับจ้าวหม่านฟางลูกคุณหนูไฮโซที่มีครบทุกอย่างไม่จำเป็นต้องออกไปลำบาก “พี่ยินดีด้วยนะ” จื่อหยวนยื่นดอกไม้ช่อสวยให้น้องสาวแต่จ้าวหม่านฟางทำหน้าไม่ค่อยพอใจ “ให้แค่ดอกไม้?” “รถนั่นราคาแพงจะตายรอหาเงินได้เองค่อยซื้อ” รถPorscheราคาหลายสิบล้านซึ่งเขาสามารถซื้อให้น้องสาวได้แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เขาอยากให้จ้าวหม่านฟางหาเงินซื้อเองมากกว่าเพราะจะได้รู้ว่าเงินแต่บาทนั้นหาไม่ง่าย “น้องงอลแล้ว ชิ” จ้าวหม่านฟางแกล้งงอนไปอย่างนั้นหากเธอไปขออ้อนวอนคุณพ่อก็ไม่ใช่เรื่อง ครอบครัวของเธอพากันถ่ายรูปจนเสร็จหญิงสาวกำลังจะกลับไปที่บ้านก็มีเสียงของคนหนึ่งดังมาก่อน “จะกลับแล้วเหรอครับหรือพี่มาไม่ทัน” หยางเพ่ยตงเดินถือดอกกุหลาบช่อใหญ่มาและยื่นให้จ้าวหม่านฟาง เขาติดงานคิดว่าจะมาไม่ทันเสียแล้ว “เอ่อ ขอบคุณค่ะ” “ไม่ดูให้ดี ๆ ว่าในนั้นมีอะไร” หยางเพ่ยตงอยากให้หญิงสาวดูในช่อดอกไม้ว่ามีสิ่งหนึ่งที่หญิงสาวอยากได้ “อะไรของคุณ” จ้าวหม่านจึงพยายามมอง
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช ตอนพิเศษ 1 ชะตารักจ้าวดวงใจทรราช พบกันอีกครั้ง
นครเซียงไฮ้ สาธารณรัฐประชาชนจีน ปัจจุบัน จ้าวหม่านฟางคุณหนูที่เกิดมาในชาติตระกูลที่รวยละมั่งคั่งหญิงสาวอายุ 22 ปี ที่กำลังจะจบการศึกษาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ตอนนี้กำลังฉลองกับเหล่าเพื่อน ๆ อย่างสนุกสนานวันนี้จะเมาให้หาทางกลับบ้านไม่ได้เลย “ฟางฟางดูโต๊ะนั่นสิผู้หล่อมาก” เหมยฮวาชี้ไปที่หนุ่ม ๆ ซึ่งนั่งดื่มกันไม่ไกลจากโต๊ะของหญิงสาว จ้าวหม่านฟางจึงมองตามไปที่มือของเพื่อนชี้ ทำให้เธอยืนนิ่งเพราะสบตากับใครคนหนึ่งที่แสนจะคุ้นเคย “ฟางฟาง ยัยฟาง!” “อะไรฉันตกใจหมดเลย” “แกเล่นจ้องเขาเสียขนาดนั้นสนใจเหรอ” “ป่าว (เสียงสูง)” เธอยกเหล้าขึ้นมาดื่มเพื่อบิดปังความรู้สึกบางอย่าง ชายหนุ่มคนนั้นทำไมเธอถึงรู้สึกเหมือนว่าเคยเจอกันมาก่อน ช่วงนี้เอชอบฝันแปลก ๆ ไปถึงเมืองโบราณคงจะดูซีรีส์มากเกินไปเลยเก็บเอาพระเอกไปฝัน ทางด้านชายหนุ่มคนนั้นเขาก็จ้องมองจ้าวหม่านฟางไม่วางตาตอนที่เขาสบตากับหญิงสาวหัวใจของเขาสั่นไหวเหมือนจะกระเด็นออกมาให้ได้“เจอกันทีสินะ”หยางเพ่ยตงนักธุรกิจหนุ่มอนาคตไกลวัย 29 ปี เขาจำเรื่องราวในอดีตได้ทั้งหมดไม่รู้ว่าเพราะอะ
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทส่งท้าย 25 หวังรักสองเราไม่ลืมเลือน
หยางจงหมิ่นเดินขึ้นมาที่กำแพงและยืนมองไปที่วังหลวงบรรพบุรุษคงจะสาปแช่งเขาที่ดูแลประชาไว้ไม่ได้ เขามองดูซากปะลักหักพังตอนนี้แคว้นเฉียงเหมือนกับเมืองร้างไปเสียแล้ว “ให้อภัยลูกด้วย” เขาไม่สามารถครองบัลลังก์ได้อีกต่อไป และเลือกที่จะเห็นแก่ตัวตายตามน้องสาวและน้องชายของตัวเอง หยางจงหมิ่นวางดาบลงและก้มกราบแผ่นดินนี้เป็นครั้งสุดท้านก่อนจะเลือกทางเดินของเขาเอง กำแพงเมืองก็ไม่สูงเท่าไรนักเขาได้แต่ส่งยิ้มให้กับโชคชะตาที่โหดร้าย หมดสิ้นแล้วฮ่องเต้หยางจงหมิ่นสวรรคตพร้อมหยางเพ่ยตงและองค์หญิงหยางเพยอิ่ง “ฝ่าบาท!” อี้เฉินนำกำลังทหารมาช้าไปหนึ่งก้าวเขารีบวิ่งไปที่ท้องพระโรง อี้เฉินคุกเข่าลงต่อหน้าจ้าวหม่านฟางที่ไม่สามารถปกป้องนางได้ “กระหม่อมอี้เฉินขออภัยที่มาช้าไป กระหม่อมจะดูแลหนิงอ้ายตราบเท่าชีวิตของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ” เขาก้มกราบจ้าวหม่านฟางและท่านอ๋อง แล้วเขาต้องกลับไปบอกหนิงอ้ายว่าอย่างไร อี้เฉินนำร่างของจ้าวหม่านฟางและหยางเพ่ยตงฝั่งไว้ด้วยกันและไม่ต้องจากกันไปไหนอีก ตอนนี้ทั้งเมืองหลวงเกิดความวุ่นวายเพราะไม่มีประมุขปกครองทำให้เกิดการแย่งชิงอำนาจกันขึ้น
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 24 แคว้นเฉียงล่มสลาย
“ตอนนี้ทุกอย่างในวังเรียบร้อยแล้วเราจะเปิดประตูเมืองให้พวกคนเหล่านั้นเข้ามา” “ท่านอามิควรทำอย่างนี้”ท่านอาของพวกเขากำลังก่อกบฏเขายินดีหากท่านอาจะครองบัลลังก์แต่ความโลภเขาไม่สามารถปล่อยให้ชาวบ้านเดือดร้อน “ศึกครั้งนี้ไม่รู้ว่าข้าจะมีชีวิตรอดหรือไม่” “ท่านอย่าพูดอย่างนั้น” หยางเพ่ยตงได้รับรายงานมาว่าท่านอาเดินทางเข้ามาในวังหลวงแล้ว หยางเพ่ยตงเห็นแต่ความตายและกลิ่นคาวเลือดเต็มไปหมด เขาจึงต้องให้ทหารเปิดประตูเมืองไว้เพราะไม่ต้องการให้คนล้มตายไปมากกว่านี้“หลานของข้านั่งรอข้าอยู่บนบัลลังกืเชียวหรือ” หยางเฟยฉีคือน้องชายของอดีตฮ่องเต้คนก่อนและเป็นท่านอาของหยางเพ่ยตง หยางจงหมิ่นจ้องมองมาที่ท่านอา “ท่านมิควรจะฆ่าคนที่ไม่รู้เรื่อง” “สละบัลลังก์ให้ข้าและข้าจะปล่อยพวกเจ้าไป” “ข้ายอมข้าดีกว่าบัลลังก์ตกไปอยู่ในมือคนชั่ว” หยางเพ่ยตงที่ยืนอยู่จึงเดินมาเผชิญหน้ากับหยางเฟยฉี พร้อมกับอาวุธดาบที่ถืออยู่ทหารเตรียมพร้อมตลอดเวลา “แล้วหลานจะเสียใจ” ทางด้านจ้าวหม่านฟางที่รู้สึกโกรธหยางเพ่ยตงมิน้อยที่ให้นางมาอยู่ในที่ที่เขาเตรียม
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 23 จะไม่ทิ้งท่านไปไหน
จ้าวหม่านฟางเข้ามาในวังพร้อมกับอี้เฉินและขอเข้าไปพบ หยางเพ่ยตงที่ตำหนัก ทำให้จ้าวหม่านฟางนึกถึงเรื่องราวที่ใช้ชีวิตอยู่ตำหนักแห่งนี้ “เข่อซิงเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” จ้าวหม่านคิดถึงบ่าวรับใช้ที่ดูแลนางมาตั้งแต่ยังเด็กนางยอมตายเพื่อให้นางหนีรอดมา จ้าวหม่านฟางเดินเข้ามาในตำหนักที่ถูกทิ้งร้างไว้สามปีตั้งแต่นางหายตัวไปหยางเพ่ยตงก็มิให้ใครย่างกรายเข้ามาเด็ดขาด “ตำหนักแห่งนี้มิให้ใครเข้ามาเจ้าเป็นใคร” เหล่าทหารที่เห็นคนบุกรุกเข้ามาจึงนำกำลังเข้ามาปิดล้อมและรายงานท่านอ๋องในวังกำลังเกิดความวุ่นวายจึงไม่ให้คนนอกเข้ามา “พระชายา!” ทหารนายหนึ่งที่จำพระชายาได้จึงคุกเข่าและทำความเคารพ “ข้าอยากเข้ามาดูในตำหนักเสียหน่อย” จ้าวหม่านฟางไล่ให้ทหารออกไปยังไงหยางเพ่ยตงจะต้องมาหานาง นางจะรอเขาอยู่ที่นี่ที่เป็นห้องหอของนางและเขา “จ้าวหม่านฟางไยเจ้าถึงแอบตามพี่มา” “มาแล้วหรือเพคะน้องรอเสียตั้งนาน” นางหันกลับมาเผชิญหน้าและสวมกอดเขาไว้แน่น “ท่านพี่คิดจะทิ้งน้องกับลูกไปไหน” “น้องหญิงเข้ามาในวังและหนิงอ้าย” เขามองหาบุตรสาวเพราะที่นี่อันต
ทะลุมิติมาเป็นจ้าวดวงใจทรราช บทที่ 22 ไม่หวนกลับมา
“ที่เจ้าหนีไปกับชายชู้นั่นหมายถึงสิ่งใด”“ข้าไม่เคยคบชู้” จ้าวหม่านฟางยังคงร้องไห้สะอื้นนางนั่งลงที่พื้นคุกเข่าหากนางยังมีชีวิตต่อก็คงต้องตายทั้งเป็น หากนางตายไปท่านพ่อของนางคงจะหายโกรธเคือง“แล้วไอ้มารหัวขนนั่นมันลูกของใคร” หยางเพ่ยตงยังคงปักใจเชื่อว่านางคบชู้ เขารักนางแต่นางทำให้เขากลายเป็นคนโง่งมที่ให้ภรรยาสวมหมวกเขียวให้“หยางเพ่ยตงทุกสิ่งทุกอย่างที่เจ้าทำมา เจ้าทำตัวเองทั้งนั้นข้าจะเกลียดเจ้าทุกชาติภพ”“อย่ามาสอนข้า”“แค่สตรีนางเดียวท่านก็โง่งมถึงเพียงนี้ไม่แปลกที่ท่านจะเชื่อนางว่าข้ามีชู้” จ้าวหม่านฟางพูดออกมาทั้งน้ำตามองไปรอบจวนที่ทหารกำลังขนศพออกไป ชาวบ้านต่างพากันมารุมประณาม“หยางเพ่ยตงข้าจะบอกอะไรท่านลูกของข้างในท้องนี้เป็นลูกของท่าน ท่านสั่งโบยข้าโดยมิรู้ว่าข้าตั้งท้อง เจ้าจงจำการกระทำของเจ้าให้ขึ้นใจให้เจ้าทุกข์ทรมานทุกชาติไป เจ้ากับข้าให้จากกันตลอดกาล” จ้าวหม่านฟางคว้าดาบของเขาขึ้นมาและจ่อไว้ที่คอตอนนี้นางมิกลัวอะไรอีกต่อไป หากนางมีชีวิตอยู่ต่อท่านพ่อคงจะเกลียดนางที่นางพาศัตรูเข้าจวน“หยุดนั่นเจ้าจะทำอะไร หม่านฟาง!”จ้าวหม่านฟางใช้ดาบปาดคอตัวเองจนเลือดสีแดงไหลหนองเต็มพื้น
