บทที่ 1.1 แม่เลี้ยงใจร้าย

บทที่ 1.1 แม่เลี้ยงใจร้าย

"โธ่เว้ย เสียอีกแล้ว ทำไมมันถึงมีแต่เสียกับเสียแบบนี้ น่าหงุดหงิดชะมัด จะไปหาเงินทำทุนมาจากที่ไหนดีล่ะ!"

อรอนงค์เดินออกมาจากบ่อนด้วยความหงุดหงิด เมื่ออุตส่าห์เอาเงินค่าน้ำค่าไฟทั้งหมดของมธุรามาเล่นไพ่ ตั้งใจว่าจะเอามาทำทุนต่อยอดแต่สุดท้ายกลับเสียจนหมด

อรอนงค์ติดการพนันอย่างหนัก ตั้งแต่สามีเสียไปก็เริ่มเล่นเยอะขึ้นทำเอาต้องขายสมบัติบางส่วนที่มีในบ้านเพื่อหาเงินมาเข้าบ่อน ทว่าเมื่อไม่มีของอะไรให้ขายแล้ว หล่อนก็เริ่มหันไปหากู้นอกระบบมาแทน

ตึก...ตึก...ตึก

ชายชุดดำหน้าตาน่ากลัวปรากฏขึ้นขวางหน้าทางเดินของอรอนงค์เอาไว้ คนถูกดักรอชะงัก เงยหน้ามองคนตัวโตกว่าด้วยความสงสัย

"มาขวางทางฉันทำไม ถอยไปสิ"

"ผมคงจะถอยให้ไม่ได้ พ่อเลี้ยงสั่งให้ผมมาเชิญตัวคุณไปพบ คุณลูกหนี้เบอร์หนึ่ง"

ปณิธาน คนสนิทและมือขวาที่พ่อเลี้ยงไว้ใจมากกว่าใครเอ่ยขึ้น น้ำเสียงเย็นเยียบของเขาทำเอาอรอนงค์ขนลุกซู่

"พะ...พ่อเลี้ยงอย่างนั้นหรือ ช่วยบอกพ่อเลี้ยงได้มั้ยคะ ว่าฉันจะหามาคืนให้อย่างแน่นอน สิ้นเดือน! สิ้นเดือนนี้ฉันจะคืนเงินให้ ได้โปรดเถอะนะคะ"

เธอพนมมือไหว้อ้อนวอนขอร้องให้พวกมันปล่อยเธอไป ด้วยเคยได้ย