LOGINShare
บทที่ 26
Last Updated:
2025-02-10 16:11:57
Related chapters
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 27
“ไง เรียกพวกกูมาที่ห้องมีอะไรอยากคุยกับพวกกูอีกล่ะ รอบนี้กูไม่ว่างมานั่งเฝ้ามึงเมานะเว้ย” ไอ้วินพูด“เออน่า แค่มีเรื่องอยากปรึกษา” ผมพูด“ว่ามา”“มึง กูไปจัดการตัวเองเรื่องดารินมาแล้วนะ”“ยังไง” ไอ้พายุเป็นคนถาม“กูก็ไปบอกเขาว่ากูไม่ได้คิดอะไรด้วย ให้เลิกยุ่งกับกูซะ และไม่ต้องไปละลานน้ำทิพย์อีก” ผมบอกพวกมันยิ้ม ๆ“มึงคิดว่าเขาจะเชื่อ” คราวนี้ไอ้ดินเป็นคนถาม“ไม่อะ กูว่าน้องมันน่าจะไม่หยุด แต่กูคิดว่าแค่ไม่มายุ่งกับกูกับน้ำทิพย์ก็พอ ส่วนน้องมันจะรู้สึกยังไงกูไม่สนใจ แต่ถ้าสิ่งที่กูเตือนไปแล้วไม่ฟัง เวลากูลงมืออย่ามาว่ากูโหดร้ายทีหลังไม่ได้ หรือจะมาขอร้องอ้อนวอนกูก็ไม่ฟังแล้วเหมือนกัน”ผมตอบพวกมันไปอย่างที่คิด เพราะถ้าเธอยังกล้าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับชีวิตของพวกผมอีกล่ะก็ ผมจะทำให้เธอรู้ว่าเธอคิดผิดตอนนี้ผมไม่อยากทำอะไรรุนแรงมากเห็นน้องมันยังเด็ก ก็ถือว่าให้โอกาสไปละกัน ถ้าไม่คว้าไว้ผมก็สุดแล้วแต่มันจะเป็นไป“อืม แล้วไงต่อ มึงคงไม่ตามพวกกูมาเพื่อพูดเรื่องแค่นี้”“ถูกแล้วครับเพื่อนวิน ที่เรียกพวกมึงมาครั้งนี้เพราะว่ากูไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นเข้าไปหาน้ำทิพย์ยังไงว่ะ” ผมพูดออกไปด้วยความหมดหนทาง“
Last Updated : 2025-02-10ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 28
ทางด้านน้ำทิพย์ที่ไม่สนใจอะไรอยู่นั้น ก็ต้องตกใจกับข้อความในไอจีที่ถูกแท็กมา“นี่มันบ้าอะไรเนี่ย! ไอ้บ้าเหนือนทีผีเข้ารึไงถึงได้ทำแบบนี้” ฉันพูดอย่างไม่สบอารมณ์ ทั้งโมโห ทั้งตกใจกับข้อความบ้า ๆ ที่นายเหนือนทีได้ทำลงไป‘สวัสดีครับทุกคน ผมได้ทำบางอย่างผิดพลาดไปจนเธอหล่นหายไปจากชีวิต หลาย ๆ คนคงรู้ว่าผมกับน้ำทิพย์เราคบกันอยู่เพียงแต่ว่าไม่ได้ออกสื่อมากนัก ที่ผมออกมาโพสต์ข้อความในครั้งนี้เพราะว่าผมอยากให้ทุกคนรู้ว่าเราสองคนคบกัน ถึงแม้ว่าตอนนี้ผมจะอยู่ในสถานะแฟนเก่าก็ตาม ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะตามง้อเธอจนเธออภัยให้ผมให้ได้ เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ ทิพย์ครับ พี่ขอโทษสำหรับทุกอย่างจริง ๆ เรายังไม่ต้องให้อภัยพี่ก็ได้ แต่ว่าอย่าปิดกั้นพี่ก็พอ พี่รักทิพย์มาก เพราะฉะนั้นพี่จะเอาทิพย์คืนมาให้ได้ รักนะครับน้องทิพย์ที่รักของพี่เหนือ’พิมพ์ออกมาได้ยังไงไม่ละอายบ้างเลยหรือยังไงกัน ฉันล่ะอายแทนเขาจริง ๆ หน้าหนายังไงก็คงหนาอย่างนั้นสินะเหอะ แต่เท่านี้มันไม่พอหรอก คิดว่ามาโพสต์ออกสื่อแล้วฉันจะใจอ่อนหรือไง ฝันไปเถอะ“ยายทิพย์ แกเห็นโพสต์พี่เหนือหรือยัง” ฉันหันไปมองคนถาม ซึ่งเป็นใครไปไม่ได้นอกจากน้ำพ
Last Updated : 2025-02-10ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 29
“เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อน ยายทิพย์นี่มันอะไรคะ” “อะไร หมายถึงนี่อะเหรอ”“จะเป็นอะไรไปอีกเล่าถ้าไม่ใช่กระเป๋าแบรนด์เนมใบใหม่ที่แกสะพายมาวันนี้”“ก็แค่ใบใหม่ ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย แกตื่นเต้นเกินไปหรือเปล่ายายหวาน ดูยายมนต์สิไม่เห็นมันจะพูดอะไรสักอย่างเลย”ฉันพูดกับน้ำหวานด้วยความระอากับอาการตื่นเต้นเห็นกระเป๋าใบใหม่ของฉัน ทำอย่างกับว่าตัวมันไม่ได้ถือใบใหม่มายังงั้นแหละ“แหม... ก็จะไม่ให้ตื่นเต้นได้ยังไงล่ะคะคุณเพื่อนทิพย์ขา กระเป๋าใบนี้เท่าที่ดิฉันจำได้ คุณเพื่อนยังไม่ได้ซื้อเลยนะคะ หรือคุณเพื่อนไปซื้อของไม่ชวนพวกฉัน หรือว่าไปกับใคร ละ..”“พอ! ยายหวานพอ เลิกมโนได้แล้ว ถ้าอยากรู้ขนาดนี้ฉันจะบอกก็ได้”“พูดมาสิยายทิพย์ ฉันก็รอฟังเหมือนกันนะ เพราะฉันก็สงสัยว่าแกไปซื้อมาตอนไหน เพราะช่วงหลัง ๆ มานี้แกจะชวนฉันไปซื้อของตลอด แต่ฉันก็จำได้นะว่าไม่เคยเห็นแกซื้อกระเป๋า”“พอกันกับยายหวานเลยนะยายพิ้งค์ จะบอกอยู่นี่ไง”“ว่า/ว่า” น้ำหวานและน้ำพิ้งค์พูดขึ้นมาพร้อมกัน“กระเป๋าใบนี้ฉันไม่ได้ซื้อเองหรอกนะ”“นั่นไงฉันก็ว่าแล้ว” น้ำพิ้งค์ว่า“อ้าว แล้วถ้าแกไม่ได้ซื้อแล้วใครซื้อให้อะ พี่ไฟเหรอ” น้ำหวานถามอย่างสงส
Last Updated : 2025-02-10ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 30
“เอาละ กุหลาบพร้อม ชุดพร้อม น้ำหอมพร้อม ไอ้เหนือสู้เว้ย!” ผมพูดกับตัวเองหลังจากที่ตรวจสอบความเรียบร้อยและความพร้อมต่าง ๆ แล้วใช่แล้วครับ วันนี้ผมตั้งใจจะไปหาน้ำทิพย์ ไปเพื่อง้อเธอ จะเรียกว่าง้อก็ไม่ถูกนัก เรียกว่าผมไปจีบเธอใหม่เลยดีกว่าครับ ก็ในเมื่อผมถูกลดสถานะจากแฟนเป็นแฟนเก่าแล้วนี่ครับ จะทำอะไรได้แต่ไม่เป็นไร ยังไงซะผมก็จะจีบเธอใหม่ได้ เคยได้ยินกันไหมครับจีบแฟนเก่าแต่ไฉไลกว่าเดิม!ผมตั้งใจและตั้งเป้าหมายไว้แล้วว่าครั้งนี้ผมจะไม่พลาดอีก และผมก็ปรับปรุงตัวเองเพื่อที่จะให้เธอพึงพอใจในตัวผมมากที่สุดด้วยส่วนวันนี้ที่ผมจะไปหาและจีบเธอนั้น ผมก็จัดการเตรียมความพร้อมมากมาย กุหลาบสีแดงที่เธอชอบช่อใหญ่ ๆ ถูกจัดไว้อย่างสวยงาม ชุดของผมก็พร้อม เพราะวันนี้ผมไม่ได้ไปฝึกงาน ดังนั้นการแต่งตัวของผมวันนี้บอกได้เลยว่าหล่อเหลาที่สุด!ยังไงซะวันนี้ถ้าน้ำทิพย์ได้เจอผมต้องใจละลายกับความหล่อของผมแน่นอนครับผมมั่นใจ จะไม่ให้เธอใจละลายได้ยังไง ในเมื่อผมหล่อขนาดนี้ทั้งยังฉีดน้ำหอมกลิ่นที่เธอชื่นชอบที่สุดด้วยผมยังจำได้ไม่เคยลืมว่าเหตุผลที่เธอชอบน้ำหอมกลิ่นนี้มันเป็นเพราะอะไร เรียกได้ว่าการลงทุนลงแรงของผมคร
Last Updated : 2025-02-10ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 31
บ้าไปแล้ว!นี่ผมทำอะไรลงไป คืนดีกันก็ยังไม่ได้คืน ผมยังกล้าฉวยโอกาสหอมแก้มเธออีก ตาย ตาย ตาย แบบนี้ตายแน่ ๆโธ่...ไอ้เหนือ มึงนะมึง ถ้าครั้งนี้เธอไม่ให้อภัยก็สมควรแล้ว แทนที่จะทำตัวดี ๆ ดันไปก้อร่อก้อติกเขาอีก มึงนะมึงผมได้แต่นั่งตัดพ้อต่อว่ากับการกระทำของตัวเองอยู่ภายในรถ ในขณะที่ในใจก็ต่อว่าตัวเองไปแต่ใบหน้าของผมนั้นยังคงรอยยิ้มเอาไว้แก้มของเธอทั้งหอมทั้งนุ่ม นานแค่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ได้ทำแบบนั้นกับเธอ เมื่อก่อนจะหอมเท่าไหร่ก็ไม่มีใครว่า แต่ปัจจุบันนี้ต้องขโมยหอมแก้มเฮ้อ คิดแล้วก็อนาถใจ!ยังไงก็เถอะ วันนี้ก็ยังคงเป็นวันดี ๆ อีกวัน ผมเห็นนะครับ กระเป๋าที่เธอสะพายมาวันนี้แท้จริงแล้วเป็นกระเป๋าที่ผมซื้อส่งไปให้ แค่เห็นเธอยอมใช้ของที่ผมซื้อหาให้ ผมก็มีความสุขและมีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อแล้วครับเอ๊ะ! หรือว่าผมจะซื้อกระเป๋าใบใหม่ไปให้เธออีกดี ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวโดนเธอบ่น เพราะถึงแม้ว่าน้ำทิพย์จะชื่นชอบของแบรนด์เนมแต่เธอก็ไม่ชอบที่จะซื้อของระดับนั้นถี่ ๆ อย่างน้อยก็ต้องทิ้งช่วงไประยะหนึ่งก่อน เธอถึงจะซื้อใหม่หึ แม่มดน้อยของผมนี่น่ารักและนิสัยดีที่สุดเลยใช่ไหมล่ะครับ นี่ถ้าผมไม่ทำผิดพลาด
Last Updated : 2025-02-10ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 32
“ไม่คิดว่าคนในกลุ่มน้องทิพย์จะมีคนชอบทำลายข้าวของด้วยน่ะครับ”“มึง!”“เฮ้ย! หยุดหยุด มึงนั่งเลยไอ้เหนือ ส่วนคุณถ้าไม่มีธุระอะไร เชิญครับ ถ้ายังท่ามากอย่าหาว่าผมไม่เตือนนะครับ” ไอ้วินเป็นคนลุกขึ้นมาห้ามผม ก่อนที่มันจะหันไปพูดกับไอ้บ้านั่น“พี่ขอตัวก่อนนะครับน้องทิพย์ ไว้เจอกันครับ”“มึง!” และเมื่อได้ยินสิ่งที่มันพูด ผมก็พร้อมที่จะพุ่งเข้าใส่มันทันที ติดที่ถูกไอ้ดินกับไอ้พายุรั้งไว้ โดยมีไอ้วินรีบดันหลังไอ้ผู้ชายสารเลวนั่นออกไปอย่างรวดเร็ว“ใจเย็นหน่อยสิวะไอ้เหนือ มึงมาทำคะแนนนะเว้ย เดี๋ยวก็ยิ่งติดลบในใจน้องทิพย์หรอก”“มึงก็ดูมันสิไอ้ดิน มึงดูมันพูด มึงจะให้กูใจเย็นได้ยังไง มันกวนบาทากูชัด ๆ”“มึงต้องใจเย็น ๆ ไม่งั้นน้องทิพย์ไม่มีวันอภัยให้มึงแน่ กูจะห้ามแค่ครั้งนี้นะ ถ้ามึงยังรั้นที่จะไม่ฟังคำพวกกู กูก็จะไม่ยุ่งแล้ว”ไอ้พายุเป็นคนพูด ซึ่งพอคิดตามคำพูดของพวกมันก็ทำให้ผมใจเย็นลงไปได้บ้าง จึงนั่งสงบสติอารมณ์ตัวเองเงียบ ๆ แต่สายตาก็ไม่ได้ละไปจากผู้ชายคนนั้นที่ผมหมายหัวเอาไว้เจอกันข้างนอกเมื่อไหร่ ถ้ามันยังปากดี ผมอัดมันแน่!“ขอบใจที่เตือนสติกู” ผมบอกพวกมันหลังจากที่ทำใจเย็นลงได้บ้างแล้วผ
Last Updated : 2025-02-10ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 33
“อื้อ ที่นี่ที่ไหนเนี่ย” ผมมองคนที่งัวเงียจากการตื่นนอน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ยังคงนอนตะแคงมองหน้าเธอและยิ้มออกมาเฝ้าดูอาการเกียจคร้านของเธออยู่แบบนั้น“เอ๊ะ! ที่นี่คุ้น ๆ เหมือนเคยเห็น” น้ำทิพย์ยังคงไม่รู้ตัวว่าผมนอนอยู่ข้าง ๆ เธอ ซึ่งผมก็ไม่คิดจะบอก ผมยังอยากมองเธออยู่แบบนี้ต่อไป“อะ เรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หรือว่า...ว้าย!”น้ำทิพย์ตกใจทันทีเมื่อหันหน้ามาเจอผมนอนอยู่ข้าง ๆ ส่งยิ้มละมุนให้เธออยู่ โดยที่ช่วงบนของผมไม่ได้ใส่เสื้อ นั่นจึงทำให้เมื่อเธอหันมาเห็นแผงอกผมเต็ม ๆและเมื่อเธอหายจากอาการตกใจ เธอก็ยังจ้องมองรูปร่างของผมอยู่ สายตาหื่นกระหายที่ลวนลามผมทางสายตานั่นทำให้ผมรู้สึกดีมากเลยทีเดียวล่ะครับนี่สิถึงจะคุ้มค่ากับแผนที่คิดทั้งคืน! น้ำทิพย์ค่อย ๆ ไล่สายตามองแผงอกผมขึ้น ๆ ลง ๆ อยู่แบบนั้น และเหมือนเธอจะอดใจไม่ไหว จึงได้ยกมือเรียวบางของเธอขึ้นมารูปไล้ที่แผงอกของผมเบา ๆอา...นี่ผมคิดผิดหรือคิดถูกเนี่ยที่จะอ่อยเธอด้วยวิธีนี้“อรุณสวัสดิ์ครับ จะลวนลามพี่อีกนานไหม”“นาย!” และเมื่อได้ยินคำพูดผม เธอก็ผละมือออกจากแผงอกผมทันที ผมส่งสายตาล้อเลียนไปให้ เมื่อเห็นว่าเธอหน้าแดงก็รู้สึกภูมิใจ“
Last Updated : 2025-02-10ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 34
น้ำทิพย์โวยวายเมื่อหันมาแล้วเจอผมยืนอยู่ข้างหลัง ไม่รู้ว่าเธอตั้งใจหันมาหรือไม่ เพราะทันทีที่เธอหันมาผมที่ยืนใกล้กับเธออยู่แล้วก็ยิ่งใกล้มากกว่าเดิม เพราะตอนนี้เธอตกอยู่ในอ้อมกอดของผมแล้วนั่นเองสายตาของผมไม่ได้อยู่บริเวณหน้าเธอด้วยซ้ำ เพราะมันถูกสิ่งที่น่าสนใจกว่าอย่างหน้าอกดึงดูดไปหมดแล้ว!ผมเลื่อนสายตาขึ้นไปมองหน้าเธออย่างช้า ๆ ไล่ตั้งแต่ลำคอระหง ปลายคางมนรับใบหน้าอย่างดี ริมฝีปากเล็กสีชมพูน่าจูบ จมูกโด่งเชิดรั้นน่าหยิก ดวงตากลมโตกระจ่างใสที่กำลังจ้องมองผมด้วยอาการตระหนกเราสองคนสบสายตากันโดยที่ไม่มีใครพูดอะไร มีเพียงร่างกายเท่านั้นที่กำลังสัมผัสกัน โดยเฉพาะไอ้เจ้าน้องชายตัวดีของผมที่มันเริ่มจะแผลงฤทธิ์อีกแล้ว!“ปะ... ปล่อย”“ยะ... อย่าขยับ อย่าเพิ่ง” ผมร้องห้ามน้ำทิพย์ทันทีเมื่อเธอเริ่มขยับร่างกายเบา ๆ หวังจะออกไปจากอ้อมกอดของผม แต่ถ้าเธอทำแบบนั้นมันก็ยิ่งทำให้ผมต้องการมากขึ้นถ้าผมไม่ห้ามเธอ ผมคงต้องกลายร่างเป็นราชสีห์จับหนูตัวน้อยอย่างเธอกลืนกินลงท้องแน่“ขะ... เข้ามาได้ยังไง ประตูปิดแล้วนี่”เธอถามผมเสียงเบาโดยที่เธอไม่กล้าสบตาผมเลยสักนิด ซึ่งผมคิดว่าเธอคงสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่
Last Updated : 2025-02-10
Latest chapter
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 62 จบ
ฉันผละออกจากอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของพี่เหนือ ก่อนจะเช็ดน้ำตาของตัวเองแล้วยิ้มให้เขาอย่างมีความสุขที่สุดตอนแรกที่เขาบอกว่าอย่าร้อง ฉันก็กะว่าจะไม่ร้องไห้นั่นแหละ แต่ใครมันจะไปอดทนได้เล่า ในเมื่อเขาน่ารักขนาดนี้คิดดูสิบรรยากาศภายในร้าน และอะไรต่าง ๆ ที่เขาทำวันนี้เป็นสิ่งที่ฉันคาดไม่ถึงทั้งสิ้นว่าเขาจะทำ เพราะสิ่งที่เขาทำวันนี้มันตรงกันข้ามกับเขาอย่างสิ้นเชิญพี่เหนือไม่ใช่คนที่โรแมนติก เขาค่อนข้างที่จะเป็นคนที่มีนิสัยไม่ยอมคน สายเอาแต่ใจ ที่สำคัญเขาหื่นมาก เพราะฉะนั้นการจัดตกแต่งร้านแบบน่ารัก ๆ ที่ฉันเห็นนี่มันสวนทางกับพี่เหนืออย่างสิ้นเชิงตั้งแต่ที่ฉันเดินลงจากรถและเดินเข้ามา สองข้างทางล้วนประดับประดาไปด้วยหลอดไฟเล็ก ๆ น่ารัก ๆ หน้าประตูถูกประดับไปด้วยดอกไม้ที่ฉันชื่นชอบ ยิ่งเปิดประตูเข้ามาในร้าน ฉันยิ่งรู้สึกประทับใจ เพราะมันเต็มไปด้วยดอกไม้ ลูกโป่ง และรูปของเรา ที่ขาดไม่ได้เลยคือป้ายคำว่า‘Anniversary 2 years’หลังจากที่เห็นทุกอย่างแล้ว และคิดถึงนิสัยของเขามันเลยทำให้ฉันตื้นตันใจจนอยากร้องออกมาแต่ก็ต้องกลั้นไว้เมื่อเขาห้าม แต่พอฟังเขาพูดประโยคพวกนั้นจบฉันก็ไม่สามารถกักเก็บความรู้สึ
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 61
“พี่เหนือ นี่จะพาทิพย์ไปไหนคะ ไม่เห็นบอกเลยอยู่ดี ๆ ก็บอกให้แต่งตัว”น้ำทิพย์ถามผม เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของเรา ผมจึงจะพาเธอไปยังที่แห่งหนึ่งซึ่งตอนนี้เราอยู่ที่คอนโดครับ ผมกับน้ำทิพย์กลับมาจากบ้านสวนได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว กลับมากรุงเทพเราก็ใช้ชีวิตไปตามปกติอ้อ ผมไม่ได้อยู่กับเธอตลอดเวลานะครับ เพื่อเป็นการให้เกียรติเธอและทางครอบครัว ผมจะมานอนกับเธอที่ห้องหรือให้เธอไปนอนที่ห้องกับผมแค่อาทิตย์ละสามวันเท่านั้นนอกจากนี้ผมยังให้คุณแม่ของผมคุยเรื่องการหมั้นหมายของผมกับเธอไปคร่าว ๆ ทางโทรศัพท์กับคุณพ่อคุณแม่ของเธอแล้วด้วยก่อนผมจะกลับกรุงเทพนั่นเองซึ่งผลจากการที่ผู้ใหญ่คุยกันเรื่องนี้นั้นได้ข้อสรุปว่า หลังจากที่คุณพ่อคุณแม่กลับกรุงเทพแล้ว พวกท่านจะคุยเรื่องนี้และข้อตกลงกันต่าง ๆ กันอีกที ซึ่งผมและน้ำทิพย์ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะถือว่าได้บอกความต้องการของตัวเองออกไปแล้ว ต่อไปก็ให้เป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่เขาคุยและตกลงกัน“อ้าวพี่เหนือถามไม่ได้ยินเหรอคะ จะไปไหน” น้ำทิพย์ถามผมหน้ายุ่ง“พาไปที่ที่สำคัญของเราสองคนไงครับ”ผมตอบเธอพร้อมกับยิ้ม น้ำทิพย์ย่นคิ้วคิดเล็กน้อยก่อนจะพูดออกมาว่า“จะพา
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 60
ระหว่างทาผมก็ถามพนักงานชายไปด้วยว่าทำแบบนี้ทำไม ซึ่งคำตอบที่ได้รับทำให้ผมตาโตด้วยความไม่เชื่อ เพราะพนักงานคนนั้นบอกว่าถ้าทาแป้งและขี้เถ้าแล้วมดแดงมันจะไม่กัด เป็นความเชื่อที่คนโบราณทำสืบต่อกันมา ซึ่งพอเวลาผ่านไปการทำแบบนี้ก็เริ่มไม่มีอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าพนักงานของที่นี่เขาค่อนข้างจะเชื่อคำคนโบราณจึงได้เอามาทำที่ไร่นี้ พอว่าที่พ่อตามาเห็นและรู้ว่าได้ผลจึงไม่ได้ห้ามตอนแรกผมก็ไม่เชื่อหรอกว่ามันจะได้ผลจริง แต่พอขึ้นไปบนต้นมะม่วงแล้วก็ต้องชะงัก เพราะสิ่งที่ผมไม่เชื่อกลับสามารถได้ผลดี แต่ใช่ว่าจะไม่โดนกัดเลย มันก็มีกัดบ้างแต่ไม่เท่ากับสามต้นแรกที่ผมไม่ได้ทาพวกมันแล้วขึ้นไปเก็บเรื่องนี้ก็นับว่าเป็นความเชื่อส่วนบุคคล ส่วนใครจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่วิจารณญาณส่วนบุคคล สำหรับผมแล้วผมเชื่อครับเพราะมันใช้ได้จริงหลังจากเก็บมะม่วงสองต้นสุดท้ายเสร็จแล้วผมกับว่าที่พ่อตาก็กลับมาอาบน้ำที่บ้านก่อนจะมานั่งทานข้าวที่ถูกเตรียมไว้แล้วมื้ออาหารกลางวันเป็นไปด้วยความเรียบง่าย ไม่มีเสียงกระทบกระทั่งกันไปมาของผมและคุณพ่อของน้ำทิพย์ถึงผมจะค่อนข้างแปลกใจแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร เพราะไม่ต้องการจุดฉนวนให้ตัวเองโดนเล่นง
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 59
หลังจากที่เมื่อวานได้เปิดอกเปิดใจคุยกับคุณพ่อของน้ำทิพย์แล้ว วันนี้ผมก็ต้องมาทำงานใช้แรงงาน เพราะว่าที่พ่อตาท่านบอกว่าจะมานั่งกินนอนกินไม่ได้ จะมาอยู่ก็ต้องมาช่วยกันทำงาน แม้ว่าที่บ้านสวนจะเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของพวกท่านก็ตามแต่พวกท่านก็ไม่ได้พักอย่างที่ใครคิด การพักผ่อนของพวกท่านคือการใช้ชีวิตชาวสวน วันนี้ผมจึงต้องมายืนสอยมะม่วงบ้าง ปีนต้นมะม่วงจนมดแดงกัดอยู่แบบนี้ไงครับ“ใช่ ๆ พวงนั้นแหละ ลูกมันดก ขนาดกำลังกิน”เสียงของว่าที่พ่อตาตะโกนส่งมาไม่ขาดสาย ในขณะที่ผมทั้งตัดพวงมะม่วง ทั้งปัดป่ายมดแดงที่ขึ้นอยู่ตามตัวและก็ไอ้มดแดงที่กำลังกัดผมอยู่นี่แหละ ที่ผมกินไข่ของพวกมันเมื่อวานนี้เห็นแบบนี้ก็อดยอมรับนับถือคนงานไม่ได้ที่ต้องมายืนแหงนคอสอยรังของมดแดง เพื่อที่จะนำไข่ของมันไปประกอบอาหารขนาดผมปีนต้นไม้เพื่อเก็บมะม่วงยังโดนกัดขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดภาพเลยว่ากว่าพวกเขาจะสอยได้แต่ละรังกว่าจะได้ไข่มาต้องลำบากกันขนาดไหน“มัวคิดอะไรอยู่ บอกเอาพวงนั้น พวงนั้น”“ผมก็ตัดอยู่นี่ไงครับว่าที่พ่อตา อย่าเร่งสิครับ มดมันกัดผมอยู่” ผมตะโกนโต้กลับกับคนที่ยืนชี้นิ้วสั่งผมอยู่ด้านล่าง“ผิวหนังด้าน ๆ อย่าง
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 58
บ้านสวนของน้ำทิพย์มีคนอยู่ไม่มากนัก จะมีแค่คุณพ่อคุณแม่ของเธอที่จะมาพักผ่อนหย่อนใจตามเวลาที่สะดวก มีน้ำทิพย์ และคนสวนที่ดูแลที่นี่เพียงสองคน คนดูแลบ้านอีกสองคน หลัก ๆ แล้วคนที่อยู่ที่นี่แค่สี่คนเท่านั้น ส่วนลุงเชิดกับป้าชมนั้นเป็นสามีภรรยากัน ลุงเชิดเป็นคนขับรถส่วนป้าชมเป็นหัวหน้าแม่บ้านและเป็นคนสนิทของคุณแม่ของน้ำทิพย์ด้วยเช่นกันอ้อ ผมลืมบอกไปที่เรียกว่าบ้านสวน เพราะบริเวณรอบบ้านของเธอล้วนปลูกผักผลไม้ทั้งสิ้น ยิ่งถ้าเป็นที่ดินด้านหลังบ้านที่ถัดออกไปอีกไม่ไกล มีเพียงคลองส่งน้ำเล็ก ๆ ขวางกั้นเท่านั้นเพียงก้าวข้าวสะพานไม้ที่ทำไว้ก็จะเจอกับสวนมะม่วงที่ให้คนงานลงปลูกไว้ขึ้นเต็มไปหมดผมโชคดีที่หน้านี้มะม่วงกำลังติดลูก คิดว่าคงจะได้เดินไปชมสวนของบ้านเธอแน่ ๆ ครับ เพราะนอกจากจะปลูกไว้กินแล้วเนี่ย ทางบ้านของน้ำทิพย์ยังส่งมะม่วงให้ตลาดในตัวอำเภอเพื่อขายอีกด้วย“เหม่ออะไรอยู่ ไปได้แล้วลูกเมียฉันรอ ไร้มารยาทจริง”ผมหลุดจากความนึกคิดของตัวเองแล้วเขม่นตามองว่าที่พ่อตาที่เดินนำออกไปไกลแล้ว จึงตัดสินใจลุกขึ้นเดินตามท่านไปบ้าง“ขอโทษที่มาช้าครับ” ผมรีบพูดทันที เพราะคุณแม่ของน้ำทิพย์กำลังนั่งรออยู่จ
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 57
“เจ้าบ้านเขาไม่ต้อนรับก็ยังจะหน้าด้านอยู่อีก” คำกล่าวทักทายแรกหลังจากที่ออกมาจากห้องพัก ก็โดนพ่อตากระแหนะกระแหนใส่ซะแล้ว“คุณพ่อครับ ถ้าไม่เต็มใจต้อนรับผมจะได้พักที่ห้องข้าง ๆ ทิพย์เหรอครับ”“ใครพ่อแก!”“อา... ลืมไปว่าไม่ใช่ งั้นคงต้องเรียกว่า...”“ว่าอะไร”“พ่อตา”“ไอ้เหนือ!”ผมพูดเสร็จก็รีบพาตัวเองเดินลงมายังชั้นล่างของบ้านทันที โดยไม่สนใจคนที่กำลังทำหน้าราวกับจะฆ่าคนของคุณพ่อตาสักนิด แถมยังมียิ้มให้ก่อนจะเดินออกมาด้วย“คุณนทีเป็นอะไรคะ เสียงดังมาถึงข้างล่าง” คุณแม่ของน้ำทิพย์เดินมาชะเง้อขอถามตรงตีนบันได ซึ่งสวนกับที่ผมเดินลงไปพอดีผมยิ้มให้ท่านแล้วเดินจากมา แต่พอมาถึงโซฟาก็เจอน้ำทิพย์ยืนกอดอกขมวดคิ้วอยู่“เป็นอะไรครับ ทำไมทำหน้าแบบนั้น”“ทิพย์ต่างหากที่ควรถามพี่เหนือว่าเป็นอะไรถึงได้กวนคุณพ่อ จนคุณพ่อเสียงดังแบบนี้”“พี่เปล่าทำอะไรสักหน่อยนะครับ” ผมตีหน้าซื่อตาใสไม่ยอมรับ“พี่เหนือ เราคบกันอยู่แล้วทำไมทิพย์จะไม่รู้สันดาน เอ๊ย!นิสัยของพี่เหนือล่ะคะ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงหน่อยสิคะ”“โธ่... ที่รักก็คุณพ่อของทิพย์ท่านชอบว่าพี่นี่”“แต่ถ้าพี่เหนือยอมท่านปล่อยเวลาไปสักพัก ให้ท่านได้มีเวลายอมร
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 56
ปัง!“กรี๊ดดด! หยุดค่ะคุณพ่อ หยุดก่อน”ปัง!“แกหลบไปยายทิพย์ หลบไปก่อนพ่อจะเอาเลือดหัวมันออก”“ถ้าเอาแค่เลือดหัวผมออกไม่ต้องใช้ปืนก็ได้ครับ เอาเป็นไม้หรืออย่างอื่นก็ได้ เป็นปืนแบบนี้ถ้าคุณพ่อพลาดยิงผมตายขึ้นมานอกจากจะติดคุกแล้ว น้ำทิพย์ยังจะเสียใจอีกนะครับ”“ฮึ่ม ไม่โว้ย ลูกสาวฉันไม่เสียใจนานหรอก เดี๋ยวฉันหาผู้ชายคนใหม่มาดามใจให้เอง แล้วก็นะฉันไม่ใช่พ่อแก!”คุณพ่อของน้ำทิพย์พูดก่อนจะทำท่ายกปืนเล็กอีกครั้ง แต่มีหรือที่ผมจะยอม ผมรีบเอาตัวน้ำทิพย์เข้ามาบังตัวผมไว้ แล้วโผล่หน้าไปท้าทายท่านอีกครั้ง“พี่เหนือ ทิพย์บอกแล้วไงว่าอย่าไปตีรวนท่าน”“ก็ดูคุณพ่อทิพย์สิ มาถึงยังไม่ทันจะได้เข้าบ้านก็เอาปืนมาไล่ยิงกันซะแล้ว แบบนี้จะให้พี่อยู่เฉย ๆ ได้ไงครับ” ผมพูดอย่างไม่ยินยอม พร้อมกับหลบอยู่หลังเธอใช่แล้วล่ะครับ ตั้งแต่มาถึงและลงจากรถขณะที่ผมกำลังจะก้าวเท้าเข้าไปในตัวบ้าน คุณพ่อของน้ำทิพย์ก็วิ่งออกมาพร้อมปืนยาวหนึ่งกระบอกและยิงทันทียิงแบบไม่สนใจด้วยว่าจะถูกหรือเปล่า แต่ผมคิดว่าท่านคงไม่กล้ายิงตรง ๆ นอกจากยิงขู่ ผมถึงได้กล้าตีฝีปากกับท่านนั่นเอง“มึง! ไอ้เหนือ ตายซะเถอะ”“โอ๊ย หยุดได้แล้วค่ะคุณ พอไ
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 55
“บอกคุณพ่อคุณแม่ด้วยครับว่าพี่ขอไปด้วย” “พี่เหนือจะไปทำไมคะ” ทันทีที่เธอได้ยินคำพูดของผม น้ำทิพย์ก็ถามกลับมาทันที พร้อมมองผมขึ้น ๆ ลง ๆ“จะไปบ้านเมีย”“พี่เหนือ”“ก็พี่อยากไปด้วยนี่ พี่อยากเจอคุณพ่อคุณแม่ของทิพย์นี่ครับ ทิพย์ก็ได้เจอคุณพ่อคุณแม่พี่แล้ว ให้พี่ไปเจอพวกท่านบ้างสิเราจะได้เท่าเทียมกัน”“แต่คุณพ่อของทิพย์ไม่ชอบพี่เหนือ”“ก็ยิ่งไม่ชอบนั่นแหละครับ พี่ถึงต้องไป”ผมพูดออกมาด้วยความจริงจัง และใช่ครับ คุณพ่อของเธอไม่ค่อยชอบผม ย้อนกลับไปสามวันที่แล้ว ที่ผมพาน้ำทิพย์และคนอื่น ๆ ไปเที่ยวน้ำตกวันที่สองของการอยู่ที่นั่น คุณพ่อของเธอก็โทรเข้ามา แต่บังเอิญว่าน้ำทิพย์หลับอยู่ และผมก็อยู่ตรงนั้นพอดี จึงได้ถือวิสาสะรับสายท่านไป แค่ท่านได้ยินเสียงผม ก็โวยวายออกมายกใหญ่เลยครับผมก็ไม่ยอมเหมือนกัน แต่ผมไม่ได้ต่อว่าท่านกลับหรอกนะครับ ผมยังคงรู้จักมารยาท แต่ว่าการตอบกลับของผมค่อนข้างที่จะรวนท่านนิดหน่อยจนเดือดร้อนให้คุณแม่ของเธอเข้ามาห้ามปรามและรับโทรศัพท์ไปคุยเอง เราถึงพูดกันรู้เรื่อง ความว่าคุณแม่และพ่อของเธอไม่ได้อยู่กรุงเทพ แต่เดินทางไปบ้านสวน ให้น้ำทิพย์ตามไปที่นั่นเพื่อพักผ่อน เพราะเห็
ตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า บทที่ 54
“แค่ก แค่ก กดหัวทำไมหายใจไม่ออก” ฉันไอหน้าดำหน้าแดง ส่วนคนที่ถูกต่อว่าก็ทำเพียงแค่ส่งสายตาสำนึกผิดมาให้“ขอโทษครับ”“เหอะ” ฉันส่งเสียงอย่างไม่พอใจ แล้วทำท่าจะลุกหนี“ไปไหนครับ” เขาคว้าจับแขนฉันไว้ โดยมีสายตาไม่พอใจของฉันจับจ้องอยู่“เสร็จแล้วไม่ใช่เหรอ ก็ไปอาบน้ำสิ ถามมาได้” ฉันที่ไม่พอใจกับการที่ถูกเขากระแทกน้องชายเข้าปากอยู่แล้วก็ตอบกลับเขาไปอย่างอารมณ์เสีย“หืม ใครบอก เมื่อกี้แค่ยกแรกครับ เขาเรียกว่าของกินเล่น จากนี้ต่างหากของจริง”“ไม่”“ไม่ทันแล้วครับ ยังไงวันนี้ทิพย์ก็หนีไม่รอด”“ไม่นะพี่เหนือ มะ อื้อ”ฉันตกใจตาเบิกโพลง คำพูดที่ฉันจะพูดไม่ถูกพูดออกมาด้วยซ้ำ เพราะพี่เหนือที่ไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน อยู่ดี ๆ ก็จับฉันนั่งตักและแทงน้องชายของเขาเข้ามาทีเดียวมิดโคนตอนนี้ฉันทั้งเสียว ทั้งจุก ทำได้แค่กอดเขาแน่น ๆ เท่านั้นเพื่อหวังว่ามันจะระบายอาการพวกนี้ออกไปได้บ้างพี่เหนือก็เหมือนรู้ เขาไม่ได้ขยับตัว แต่กลับยกมือขึ้นลูบไล้แผ่นหลังปลอบโยนฉันอยู่เรานั่งกันแบบนั้นอยู่ราว ๆ สองนาที ก่อนที่พี่เหนือจะเริ่มขยับตัว มือที่ลูบไล้แผ่นหลังบางของฉันทีแรกก็กลับกลายเป็นบีบขยำเนื้อหนังด้านหลัง ก่
