“ไม่ ฉันไม่อยู่!”ดาวเหนือมองทิวเขาด้วยความประหลาดใจ คนที่ยืนตรงหน้านี้ใช่ผู้ชายที่คอยรังเกียจไล่เธออยู่ทุกวันจริงหรือ เขาเพิ่งพูดว่า ขอชดเชย... แบบนี้หมายความว่ายังไง ไม่ชอบหน้า แต่อยากให้อยู่ต่อ?บอกเลย เธอตามเกมผู้ชายคนนี้ไม่ทัน“ไม่คิดสักหน่อย ก่อนจะปฏิเสธเหรอครับ”ทิวเขาบอกเธอด้วยคำสุภาพ แล้วพอเขาทำตาอ้อนมา ใจดาวเหนือก็เต้นแรงเชียว เธอไม่เคยเห็นแววตาแสนออดอ้อนเช่นนี้มาก่อนเลยก็ยังอยากจะย้ำคำเดิม ทิวเขาในโหมดนี้...มันใช่ตัวตนของเขาจริงหรือ?!“นี่นายป่วยหรือเปล่า วันก่อนด่าฉันแทบไม่ไว้หน้า มาวันนี้กลับมาอ้อนวอน ฉันงงไปหมดแล้ว”ไม่คิดว่าเธอจะต้องมาตั้งคำถามนี้เลย คนอย่างทิวเขา เท่าที่เคยสัมผัสอยู่ร่วมห้องกันมา เขาเอาแต่หนี และคิดว่าเธอคงเหมือนเชื้อโรค พอนั่งร่วมโต๊ะกินข้าวด้วย เขาก็ทำเป็นตกใจ รีบหลบหน้า ก่อนจะคว้าชามกลับเข้าห้องไปเสียเฉยๆหรือไม่บางครั้งที่เธอใส่เพียงผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำหลังอาบเสร็จ ทิวเขาจะทำเป็นตื่นตะลึง แล้วเขาก็หลบเข้าห้องปิดประตูใส่หน้าเธอเสียงดังสนั่นเนี่ย! เขาทำกับเธอแบบนี้ทุกครั้งที่อยู่ห้องนี้แล้วหนนี้คืออะไร? เขาคิดอะไรอยู่กันแน่นะ“ผมสบายดี แต่ถ้าจะ
ดาวเหนือสะดุ้งตกใจ จู่ๆ ทิวเขาก็ลืมตา เขาพูดมาเหมือนรู้ว่าถูกเธอทำอะไรอยู่“ทำไมไม่ทำต่อล่ะครับ”“ทะ...ทำอะไร”“ก็คุณขโมยจูบผมไง”“บ้า!”ดาวเหนือร้องเสียงสูงขึ้นมาเลย เขาแกล้งหลับใช่ไหม เธอจะบ้าตาย ถึงจะเป็นผู้หญิงลั้ลลาลุยดะมาเจ็ดย่านน้ำ แต่ก็ใช่ว่าถูกรู้ทันแล้วมันจะไม่เขินนะเอาไงต่อดี?!“ผมชอบจูบของคุณนะ”“ชอบ?”“ใช่” ทิวเขายิ้มนิด ขยับตัวเข้ามาใกล้เธออีกหน่อย “จูบที่มีกลิ่นหอมจากริมฝีปากสีชมพู มันทำให้ผมตื่น”“อะ...อะไรตื่น!”พอเธอทำเสียงตระหนกอย่างนั้น ทิวเขาก็หัวเราะเบาๆ“ตาผมไงครับ ตื่นเพราะคุณมาปลุก”“อ้อ...คงปลุกให้ตื่นจนนอนไม่หลับล่ะสิท่า”“ไม่ใช่ปลุกแบบนั้นครับ ผมหมายถึง...ปลุกน้องชาย”“หือ!”ตั้งแต่เกิดมาดาวเหนือสาบานได้เลย เธอไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนรุกแรงเงียบแบบนี้มาก่อนเลย พออยากให้เธออยู่ต่อ เขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยหรือไหนว่าไม่ชอบกันไง?!“ฝีปากทิวเขาก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย พูดอะไรแบบนี้เป็นด้วยเหรอ”“แล้วชอบหรือเปล่าล่ะครับ”“ชะ...ชอบอะไรอีกละ”“ก็ชอบตัวผม ชอบแก้มผม และก็ชอบ...น้องชายผม”“บ้าาา!”ดาวเหนือหน้าแดงก่ำ หูตาเหล่อไปหมด ทิวเขาร้ายมาก เขากำลังทำให้เธอใจแตก ทั้ง
ชายหนุ่มก้มหน้าลงประทับจูบลงบนริมฝีปากของดาวเหนือ สัมผัสที่อ่อนนุ่ม ปากประกบปาก เป็นอะไรที่เหมือนอยู่ในเทพนิยาย ดาวเหนือคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงที่มีเจ้าชายรูปงามมาจุมพิตไม่ใช่แต่ปากชนกันธรรมดา เสือซ่อนเล็บอย่างทิวเขาแทรกลิ้นชอกซอนเข้าในโพรงปาก กระหวัดดูดดึงกับลิ้นของเธอ เขาชำนาญเหมือนคนเคยทำบ่อย ในขณะที่เธอ ผู้ผ่านศึกจูบมาหลายครั้งกลับเหมือนไก่อ่อนไปเลยเชียว!ร่างบางส่งเสียงอื้ออึงในลำคอ เธอพอใจกับจูบของเขามาก ทิวเขากำลังทำให้ดาวเหนือพบกับคำว่า น้องสาวหลั่งน้ำ...เพียงเพราะโดนผู้ชายจูบ!“อ้าาา...เป็นยังไงบ้าง กับคำตอบของผม”ทิวเขาถอนจูบ เขาหอบนิดๆ เมื่อต้องสบตาขึ้นมองดูเธอ“คำตอบดีมากเลย ฉันชอบ”ดาวเหนือตอบอย่างกับคนเลื่อนลอย เธอกำลังเมาจูบของเขา จูบที่นำพาเธอไปสู่สรวงสวรรค์ที่มีเรื่องน่าตื่นเต้นรออยู่“พร้อมที่จะไปต่อไหม”เขาถาม ส่วนเธอน่ะเหรอ แทบอยากจะกรีดร้องเมื่อตอบไปว่า“ขอสองเลยนะ”“หือ...”ทิวเขาหัวเราะเบาๆ ใบหน้าเขาแดงระเรื่อขึ้นมาทันใด และเธอก็ได้ตามที่ขอ ชายหนุ่มรีบก้มหน้าลงประกบปากจูบเธออีกครั้ง หนนี้เขาเติมความเร่าร้อนลงไปด้วยลีลาการจูบของเขาช่างมีเสน่ห์ ปลายลิ้นรุกล้ำเข
แสงแดดกระทบเข้าใบหน้าในเช้าวันถัดมา ทิวเขาลืมตาตื่นขึ้น เขาพลิกตัวนอนมองหน้าหญิงสาวที่เพิ่งผ่านการเป็นแฟนกันวันแรกไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ เขาและเธอไม่น่ามาถึงจุดนี้ได้ ผู้หญิงที่เข้าหาผู้ชายก่อน คอยตามตื้อไม่เว้นวัน บอกตามตรงทิวเขาไม่ชอบพฤติกรรมของเธอเลย แต่พอดาวเหนือจะหายออกจากชีวิต เขากลับคิดว่าเธอคือส่วนหนึ่งของใจแล้วสุดท้าย ส่วนหนึ่งของใจที่เขาว่ามีเล็กน้อย กลับกลายเป็นมหาศาลโดยไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัวโดยเฉพาะกับในเวลานี้ แสงแดดที่กระทบใบหน้าของคนที่นอนหลับอยู่ ช่างมีเสน่หา ชวนให้เขาหลงใหลอย่างบอกไม่ถูก ใจทิวเขาเต้นแรงยามที่มองดาวเหนือ เวลาเธอนิ่งเป็นเด็กว่าง่ายมันดูน่ารักจนน่าหมันเขี้ยว“มอนิ่งนะครับ คุณแฟน”ชายหนุ่มก้มลงจูบปากนุ่มนิ่มของเธอด้วยความอ่อนโยน ดาวเหนือคงเพลียจากกิจกรรมสองเราเมื่อคืนเธอยังคงหลับสนิท มีเพียงริมฝีปากที่ขยับขมุบขมิบไปมาน่ารัก...ทิวเขาอมยิ้มด้วยความเอ็นดู จากนั้นลุกขึ้นไปจัดเตรียมมื้อเช้าสำหรับเราสองคนก่อนไปมหาวิทยาลัยด้วยกันหลังจากทิวเขาออกไปได้สักพักหนึ่ง ดาวเหนือค่อยๆ รู้สึกตัวตื่น เธอมองไปรอบห้อง ไม่พบทิวเขาแล้วหญิงสาวรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยลืมไ
ทั้งสองเดินเข้ามาที่มหาวิทยาลัยโดยที่ใครหลายๆ คนยังคงจ้องมองมา ทุกคนซุบซิบกันว่า ทิวเขานั้นเห็นแก่เงินที่ดาวเหนือให้ ดาวเหนือได้ยินดังนั้นก็อยากเข้าไปต่อว่าเสียเหลือเกิน แต่ติดตรงที่คนข้างๆดันห้ามไว้นี่สิ ไม่งั้นนะ น่าดูเดินกันมาได้สักพักก็เจอเข้ากับผิงผิง แวบแรกที่ดาวเหนือเห็น ฝ่ายนั้นยืนกอดอก หน้าบึ้งตึง พอเธอกับทิวเขาเดินใกล้เข้ามา ผิงผิงทำเป็นยิ้มแย้มเดินเข้ามาหาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“ผิงดีใจนะคะที่พี่ดาวเหนือกับทิวเขาคืนดีกัน ผิงต้องขอโทษพี่ดาวเหนือด้วยที่ทำให้เข้าใจผิด”“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ พี่กับทิวเขาเราเข้าใจกันดีแล้ว ขอบคุณนะที่ทำให้ทิวเขารู้ใจตัวเอง อยากได้อะไรบอกพี่นะคะ เดี๋ยวพี่ซื้อให้”ดาวเหนือจิกกัดไปหนึ่งทีตามสไตล์ใสๆ เหมือนที่อีกฝ่ายชอบแสดงให้ดูบ่อยๆดูจากท่าทีแล้ว ผิงผิงคงสะกดกลั้นอารมณ์โกรธเอาไว้ในใจ ท่าทีของฝ่ายนั้นปิดสายตาเฉียบขาดของเธอไม่มิดหรอก คนคนนี้น่ายั่วให้อกแตกตาย“ไปได้แล้วครับ เดี๋ยวเข้าเรียนสายนะ”“โอเค ทิวเขาตั้งใจเรียนนะคะ เสร็จแล้วเดี๋ยวมาเจอกันหน้าตึกน้าา”“ครับ แล้วผมจะรอนะ”ดาวเหนือยิ้มให้พร้อมกับเหล่มองอีกคนไปด้วย พอผิงผิงเม้มปากแสดงอาการไม่ค่อยพ
ในที่สุดช่วงปิดเทอมก็มาถึง ถึงแม้จะเป็นปิดเทอมสั้นแต่สำหรับดาวเหนือแล้วเวลานี้มันคือสวรรค์ เป็นเวลาเดือนกว่าๆ แล้วที่เธอและทิวเขาคบกันมา ช่วงแรกที่ทุกคนรู้ว่าทั้งสองคบกันก็มีข่าวซุบซิบมากมายแต่ไม่ใช่ข่าวดีหรอกนะ บ้างก็ว่าทิวเขาไม่ได้รักเธอจริง บ้างก็ว่าทิวเขารักเธอเพราะเงิน บ้างก็ว่าเธอไปข่มขู่ทิวเขาเฮ้อ ไปกันใหญ่แล้วถ้าคิดว่านี่หนักแล้ว ไม่เลย...บางคนพูดกันถึงขนาดว่าทิวเขาขายตัวให้ดาวเหนือเลยก็มี เธอทนไม่ไหวจึงได้โพสรูปคู่ลงในไอจีพร้อมกับประโยคแคปชั่นแซะๆ ไปเรื่องถึงได้เงียบลง ดาวเหนือไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไมถึงได้มีคนสนใจเรื่องไร้สาระกันขนาดนี้“ดาวเหนือ มากินข้าวครับ” ทิวเขาเรียกเธอที่เอาแต่นอนอยู่บนเตียงไม่ไปไหน“วันนี้ทำอะไรทานคะสุดหล่อ”ทิวเขาส่ายหน้าอย่างเอ็นดู “พอได้แล้ว แซวอยู่ได้”“แหมม ทำเป็นเบื่อที่ถูกแซว แสดงว่ามีสาวๆ มาแซวบ่อยใช่ไหม”“เฮ้ย! มีที่ไหนกัน ไม่มีเลย”“เชอะ อย่าให้รู้ว่ามีนะแม่จะตีเข่าใส่เลย” ดาวเหนือทำทีเป็นโหดใส่เพื่อข่มขู่แต่มีหรือคนถูกขู่จะกลัว เขามองเธอเป็นแฟนสาวที่น่ารักเสมอ ทิวเขาวางมือจากสิ่งที่ทำอยู่ดึงรวบตัวแม่เสือสาวเข้ามาในอ้อมกอด ริมฝีปากบรรจงจ
“แย่เลย ขอโทษนะที่ถาม”ไม่หรอก ผมดีใจจะตาย”ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่ดาวเหนือก็มองออกว่ามันตรงข้ามกับความรู้สึกของเขา“ผมเห็นทั้งเพื่อน พี่ น้อง หลายคนที่ไปแล้วได้ดี แต่ก็มีบางคนที่อาจจะโชคร้ายได้ครอบครัวไม่ดี แบบนั้นน่ะ ไม่ถูกเลือกมันดีที่สุดแล้ว”“นี่เป็นครั้งแรกเลยนะ ที่ทิวเขาพูดเยอะขนาดนี้” ดาวเหนือเอียงคอมองแฟนหนุ่มด้วยความชื่นชม“ทิวเขาเคยคิดอยากเจอพ่อแม่ตัวจริงไหม”“เคยนะ จริงๆ ตอนนี้ก็ยังคงอยากเจอท่านอยู่ ผมอยากจะถามทำไมถึงเลือกที่จะทิ้งผม ทำไมถึงไม่มาหาผมบ้าง ตอนนี้สบายดีไหม ทำอะไรอยู่ ไม่มีใครไม่อยากเจอพ่อแม่ตัวเองหรอกนะ”“นั่นน่ะสิ คงมีแต่ดาวเหนือเองนี่แหละ”คำพูดที่ออกมาจากปากเธอทำเอาทิวเขาต้องหันกลับมามองหน้าอย่างแปลกใจ เท่าที่รู้มา เหมือนเธอจะไม่ถูกกับพ่อ แต่เขาก็ไม่เคยคิดว่าจะไม่ถูกกันถึงขนาดไม่อยากเจอหน้ากันเลย“เมื่อก่อนครอบครัวดาวเหนือก็เหมือนครอบครัวคนอื่น ดาวเหนือมีทุกอย่างที่เพียบพร้อม เงิน ทอง ครอบครัวที่แสนสุขใครเห็นก็อิจฉา แต่แล้ววันหนึ่งทั้งสองก็เกิดทะเลาะ ตอนนั้นดาวเหนืออายุแค่ห้าขวบเลยไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก แต่สิ่งหนึ่งที่รู้คือพ่อชอบเอาผู้หญิงคนอื่นมาที่บ้าน”
เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดยามเช้าอ่อนๆ ลอดเข้ามาจากทางหน้าต่างฝั่งระเบียง ผ้าม่านสีขาวปิดไว้มิดชิดก็จริง แต่ก็ไม่อาจปิดกั้นแสงแดงเข้ามาได้ ร่างบางที่นอนหมดเรี่ยวแรงบนเตียงค่อยๆ ขยับลุกขึ้น เสมองไปยังอีกคนที่นอนไม่ห่างกัน หรือจะเรียกให้ถูก เธอนอนทับตัวเขาเสียมากกว่าโดยมีอ้อมแขนเขากอดรัดไว้ตลอดจนรุ่งเช้ามาถึงดาวเหนือลุกลงจากเตียงเดินกายเปลือยเปล่าเข้าห้องน้ำ เธอไม่มีความอายเมื่ออยู่กับเขา และยังชินเสียอีกด้วยเมื่อต้องแก้ผ้าเดินผ่านหน้าเขาไปไม่รู้ต่อกี่ครั้ง“ดาวเหนือตื่นเร็วจัง”เสียงเอ่ยทักเบาๆ ทำให้ร่างบางชะงักเท้า ก่อนจะรีบหมุนตัวเดินกลับมายังคนที่นอนกึ่งนั่งบนเตียง“รีบตื่นทำไม เหนื่อยไม่ใช่เหรอ นอนต่อเถอะ”เธอแหย่เขาด้วยรอยยิ้ม และคนถูกแกล้งก็ยิ้มออกมาทันใดพร้อมกับตวัดแขนดึงเอวเธอให้เข้ามาชิดอกแกร่ง ริมฝีปากของคนเพิ่งตื่นนอนจรดหน้าผากหญิงสาว กระซิบคำน่ารัก“อยากฟินเหมือนเมื่อคืนต่อจัง สักรอบดีไหม”“บ้าน่าพอเถอะ”เธอกลั้นยิ้มไว้แทบแย่ หมู่นี้ทิวเขาชักจะร้ายขึ้นทุกวัน คำพูดคำจาก็ล่อแหลมกลั่นแกล้งเธอให้พลาดท่าให้ไม่รู้ต่อกี่ครั้ง และไหนจะความอบอุ่นในอ้อมแขนเช่นนี้อีก บอกเลย ไม่หลงก็คงไม่
7 ปีต่อมา...ทิวเขาซึ่งอยู่ในชุดสีเขียวเข้มเดินออกมาจากห้องผ่าตัด ร่างกายเหนื่อยล้าไม่ใช่น้อย แต่เขาก็ภาคภูมิใจที่วันนี้ได้ช่วยคนไข้ไว้ได้อีกคนแล้ว“วันนี้มีคิวผ่าตัดอีกไหม”“ไม่มีแล้วค่ะคุณหมอ”“หมดเวรของผมแล้ว งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”ทิวเขาขับรถออดี้คันหรูออกจากโรงพยาบาลเอกชนที่ตนทำงานอยู่ วันนี้ภรรยาคนสวยของเขาโทรมาบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย เสียงที่เอ่ยออกมานั้นดูจริงจังเสียจนเขานั้นอยากจะกลับบ้านเสียตอนนั้นเลย ถ้าไม่ติดว่ายังเหลือเคสผ่าตัดสุดท้าย ป่านนี้เขาคงได้อยู่กับภรรยาไปแล้วรถยนต์คันหรูเลี้ยวเข้าไปในคฤหาสน์เพราะเขาต้องมารับภรรยาที่บ้านพ่อตาเสียก่อน“สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่”“ไหว้พระเถอะลูก” คุณนายสร้อยฟ้ากล่าว พลันยิ้มแย้มด้วยความเอ็นดูลูกเขยที่ว่านอนสอนง่าย ทิวเขาเข้ามาเป็นสมาชิกในครอบครัวนี้ได้สามปีแล้ว และไม่มีครั้งไหนที่เขาจะหนักใจเมื่อก้าวเข้ามาสู่ความหรูหราร่ำรวยของครอบครัวภรรยา“ดาวเหนืออยู่ไหนเหรอครับ”“นู้นจ้ะ อยู่ที่สวนเลย”“ครับ งั้นผมขอตัวไปหาเขาก่อนนะครับ”ทิวเขาเดินเข้าไปในสวน ดอกกุหลาบหลากสีบานสะพรั่ง สวยสดงดงาม แต่มีสิ่งหนึ่งที่สวยงามกว่าดอกไม้เหล่านั้น
“พ่อกับคุณสร้อย รู้จักกันตั้งแต่ก่อนที่พ่อจะคบกับแม่ของลูกเสียอีก เวลาที่มีปัญหาพ่อก็มักจะมีคุณสร้อยนี่แหละคอยอยู่ข้างๆ คุณสร้อยเป็นคนที่คอยหาลูกค้าให้พ่อมาตลอด แล้วอีกอย่างก็เป็นคนติสท์ ที่บ้านทิ้งมรดกไว้ให้เป็นพันล้าน แต่ชอบเที่ยวทำอะไรตามความรู้สึก จนผ่านไปเจ็ดปีนั่นล่ะ พ่อก็รู้สึกชอบผู้หญิงคนนี้จึงได้ตามจีบจนเธอยอมใจอ่อนแต่งงานกับพ่อ”“เดี๋ยวนะคะ พ่อกำลังจะบอกว่า คุณสร้อยเป็นคนดีเหรอคะ แล้วทำไมหนูถึงเจอแต่เรื่องไม่ดีกับผู้หญิงคนนี้ละ”“พ่อบอกแล้ว เธอน่ะเป็นคนติสท์แตก แต่เอาเข้าจริง ก็เอ็นดูหนูมากนะลูก แค่ชอบแกล้งแรงไปหน่อย”ดาวเหนือตัวชาไปครึ่งซีก พ่อบอกว่า 'แค่แกล้ง' มันจะเป็นอย่างนั้นไปได้อย่างไร หน้าตา สีหน้า ปากคอที่เลาะร้ายเช่นนั้นน่ะเหรอ คิดเอ็นดูเธอ?!“คุณจะไปบอกทำไมคะว่าฉันเอ็นดูแก ดาวเหนือไม่มีทางเชื่อหรอกว่าฉันไม่ได้ร้าย”“ก็มันคือเรื่องจริง คุณทำไปก็เพราะหวังดีกับแก แล้วจะให้ผมนิ่งเฉยให้ลูกเข้าใจผิดอีกทำไมกัน”“เฮ้อ...คุณก็เป็นซะแบบนี้ ดูเอาเถอะ หน้าดาวเหนือแย่ขนาดไหน”พ่อหันมองลูกสาว ดาวเหนืออาการย่ำแย่จริง หน้าขาวจนไร้สีเลือด คงตกใจไม่น้อยกับความจริงในหลายๆ เรื่อง“เพ
16 ปีที่แล้วบริษัทนำเข้าดาวเคียงฟ้าเป็นบริษัทที่ค่อนข้างใหญ่ เมื่อเกิดข่าวอื้อฉาวขึ้นที่ถูกสร้างโดยเฟคนิวส์ก็โดนถล่มอย่างหนัก ถึงแม้จะมีหลักฐานมาพิสูจน์แต่เพราะพลังโซเชียลมีเดียที่เป็นดั่งมีดสองคมก็ยังคงโจมตีเข้ามาไม่หยุด“คุณนี คุณหยุดที่ผมได้ไหม ผมขอร้อง”“ไม่ บริษัทคุณจะล้มละลายวันนี้พรุ่งนี้ใครจะไปรู้ ฉันไม่ทนอยู่สภาพแบบนี้หรอกนะ”“เรารักกันไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณพูดออกมาแบบนี้”“เมื่อไหร่จะหายโง่สักที ที่ฉันอยู่ก็เพราะเงินของแกทั้งนั้นแหละ ตอนนี้แกไม่มีเงินให้ฉันแล้ว ฉันไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป หลบ!!”สองสามีภรรยาที่แต่งงานกันมาเข้าปีที่เจ็ด พวกเขาเกิดปากเสียงกันเมื่อคนเป็นภรรยาทราบมาว่าสามีของเธอกำลังตกต่ำ เสียงเด็กร้องสลับกับเสียงฟ้าร้องไปมา สามีของเธอนิ่งไปทันทีที่เธอพูดจบ นัยน์ตาของเขาแดงก่ำจากพิษรักที่กำลังถูกทรยศ“แล้วลูกล่ะ คุณไม่รักลูกเหรอ”“ใครอยากมีก็เลี้ยงไปสิ ฉันไม่ได้อยากให้มันเกิดมาสักหน่อย”มณี หรือแม่ของดาวเหนือพูดออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย ที่ผ่านมาเธอไม่ได้รักลูกจริงเลย มณีเพียงแสร้งทำดีเพื่อให้สามีหลงเธอจนหัวปักหัวปรำต่างหากแต่ในวันนี้ มันคือฟางเส้นสุดท้ายของคน
ทางด้านทิวเขาเมื่อเขาเข้าไปในโกดังร้างได้ ก็ได้เห็นแสงสว่างเดียวจากโคมไฟดวงหนึ่ง ส่องแสงสว่างไปยังทางมืดมิดเบื้องหน้า เขากลั้นใจชั่วอึดหนึ่ง ก่อนจะย่างเดินไปตามทางบังคับนั้นอย่างช้าๆ“ดาวเหนือ!”เขาตะโกนเรียกชื่อคนรัก สักประเดี๋ยวก็มีเสียงตอบกลับมา เสียงนั้นฟังแทบไม่ได้ศัพท์ ราวกับมีสิ่งใดขวางกั้นจนทรมานพอฟังอีกครั้ง ทิวเขาก็ใจเต้นระทึกลั่นอก ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ เสียงอู้อี้ก็ยิ่งดังขึ้น จนกระทั่ง...“ทิวเขา!!”เป็นดาวเหนือเองที่ส่งเสียงตอบกลับมา ทิวเขาตาเบิกโพลงกลับภาพที่เห็น ดาวเหนือถูกจับมัดแขนมัดขารวบรัดไว้กับเก้าอี้ มีผ้าผืนเก่าปิดปากไว้ เธอพยายามดิ้นรน ทั้งร้อง ทั้งเรียกหาแต่เขาอยู่เช่นนั้น“มาแล้วเหรอ ทิวเขาสุดที่รัก”ผิงผิงเดินไขว้หลังยิ้มแย้มออกมาจากมุมมืด เธอมาหยุดยืนคั่นกลางระหว่างทิวเขากับดาวเหนือ หันหน้ามาหาชายหนุ่มที่รักหมดหัวใจมากไปกว่านั้น ทิวเขายังเห็นผู้ชายอีกคนเดินตามออกมาด้วย ทว่าสีหน้าที่มองมายังดาวเหนือไม่ได้มีแววเย็นชาเหมือนอย่างผิงผิงแม้แต่นิด“ผิง ทำแบบนี้ทำไม ปล่อยดาวเหนือเดี๋ยวนี้”“เฮอะ ตลกสิ้นดี มาถึงก็ทำตัวเป็นพระเอกน้ำเน่าเลยนะ มาบอกให้ปล่อยงั้นเหรอ ฝันไ
ดาวเหนือลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ ละทิ้งเตียงนอนที่อุดอู้มาทั้งวัน เดินไปยังตู้เสื้อผ้า เปิดลิ้นชักเพื่อดูของด้านในนิดหน่อย แต่แล้วก็ต้องถอนหายใจ ยกมือตบหน้าผากหลังจากของใช้ที่ต้องการร่อยหรอไปหลายอย่างเลยเชียว“อ้าว หมดแม้กระทั่งผ้าอนามัยเลยเหรอเนี่ย” หญิงสาวคว้านมือเข้าไปด้านในสุดอย่างเสียอารมณ์ “เฮ้อ...ออกไปซื้อดีไหมนะ”ดาวเหนือคิดสักประเดี๋ยวหนึ่ง ก็เกิดอยากออกไปเซเว่น ร้านสะดวกซื้อที่ว่าอยู่ซอยถัดไปนี่เอง คงไม่เป็นไรหรอกมั้งถ้าเธอจะออกไปก่อนที่ทิวเขาจะกลับมา“เอาละ รีบไปรีบกลับก็แล้วกัน”หญิงสาวเดินออกมาจากหอพักด้วยกางเกงขายาวสวมใส่เสื้อฮู้ดธรรมดา เมื่อมาถึงเซเว่นดาวเหนือก็หายห่วง จัดการมองหาของที่ต้องการเธอซื้อของรวมถึงผลไม้และอาหารแช่แข็งสำเร็จรูปสำหรับทำอาหารทานมื้อเย็น แต่เธอไม่ใช่คนทำหรอกนะ คนทำตัวจริงยังไม่กลับมาจากมหาวิทยาลัยนั่นเลยดาวเหนือเดินกลับทางเดิมที่เธอเดินมา สองข้างทางเต็มไปด้วยป่าและมีบ้านคนเพียงแค่ไม่กี่หลัง ก็นี่มันทางผ่านเฉยๆ นี่เนอะ ถ้ากลับทางถนนใหญ่คนเยอะก็จริง แต่เดินไกลกว่า มอเตอร์ไซค์รับจ้างก็ไม่มีเสียด้วย เธอไม่ยอมเดินไกลกว่าเพราะอยากกลับไปให้ทันก่อนที่ทิวเข
เช้าวันนี้ทิวเขาออกไปเรียนคนเดียว จุดมุ่งหมายของเขามีเพียงผิงผิง ที่คาดว่าฝ่ายนั้นจะอยู่ใต้ตึกของคณะ ผิงผิงเป็นเพื่อนสาวคนเดียวที่เขาสนิทด้วย แต่ตอนนี้ เธอยังเป็นคนเดียวที่คอยทำให้เขาไม่สบายใจ โดยเฉพาะเรื่องล่าสุด ที่ทำให้ทิวเขาต้องนอนไม่หลับมาทั้งคืน“ผิง เราขอคุยด้วยหน่อย”“มีอะไรหรือเปล่าทิวเขา นั่งก่อนสิ นี่กำลังคุยกับเพื่อนๆ สนุกเลย”“เรามีเรื่องต้องคุยกับผิงตอนนี้ มาคุยกันหน่อยเถอะ”ทิวเขาไม่เคยพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงแกมหงุดหงิดมาก่อน หากเรื่องที่ว่าไม่เกี่ยวข้องกับน้องผู้หญิงคนนั้น เขาคงจะลืมทุกเรื่องไปแล้วทิวเขาเดินนำผิงผิงมายังมุมลับตาคน ใต้บันไดไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน เพราะจุดนี้เป็นเพียงมุมเชื่อมต่อไปอีกอาคารหนึ่งเท่านั้น ผิงผิงมองสถานที่แวบหนึ่ง ก่อนจะหันมาสบตากับทิวเขา สีหน้าของเขาบึ้งตึงตั้งแต่เจอกันแล้ว“มีอะไรเหรอทิวเขา”“เรื่องทั้งหมด ผิงเป็นคนทำใช่ไหม”“เรื่องอะไร?” ผิงผิงขมวดคิ้วมุ่น ก่อนที่เธอจะพลันคิดได้ หรือว่า...ทิวเขาจะรู้อะไรเข้า“ผิงรู้ดีแก่ใจ ทั้งเรื่องฝน เรื่องในห้องน้ำ และยังไม่รวมที่อื่นอีก”“ทิวเขา...”“คราวนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าเรื่องอะไร”ผิงผิงกัดริมฝีปากตัวเ
เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดยามเช้าอ่อนๆ ลอดเข้ามาจากทางหน้าต่างฝั่งระเบียง ผ้าม่านสีขาวปิดไว้มิดชิดก็จริง แต่ก็ไม่อาจปิดกั้นแสงแดงเข้ามาได้ ร่างบางที่นอนหมดเรี่ยวแรงบนเตียงค่อยๆ ขยับลุกขึ้น เสมองไปยังอีกคนที่นอนไม่ห่างกัน หรือจะเรียกให้ถูก เธอนอนทับตัวเขาเสียมากกว่าโดยมีอ้อมแขนเขากอดรัดไว้ตลอดจนรุ่งเช้ามาถึงดาวเหนือลุกลงจากเตียงเดินกายเปลือยเปล่าเข้าห้องน้ำ เธอไม่มีความอายเมื่ออยู่กับเขา และยังชินเสียอีกด้วยเมื่อต้องแก้ผ้าเดินผ่านหน้าเขาไปไม่รู้ต่อกี่ครั้ง“ดาวเหนือตื่นเร็วจัง”เสียงเอ่ยทักเบาๆ ทำให้ร่างบางชะงักเท้า ก่อนจะรีบหมุนตัวเดินกลับมายังคนที่นอนกึ่งนั่งบนเตียง“รีบตื่นทำไม เหนื่อยไม่ใช่เหรอ นอนต่อเถอะ”เธอแหย่เขาด้วยรอยยิ้ม และคนถูกแกล้งก็ยิ้มออกมาทันใดพร้อมกับตวัดแขนดึงเอวเธอให้เข้ามาชิดอกแกร่ง ริมฝีปากของคนเพิ่งตื่นนอนจรดหน้าผากหญิงสาว กระซิบคำน่ารัก“อยากฟินเหมือนเมื่อคืนต่อจัง สักรอบดีไหม”“บ้าน่าพอเถอะ”เธอกลั้นยิ้มไว้แทบแย่ หมู่นี้ทิวเขาชักจะร้ายขึ้นทุกวัน คำพูดคำจาก็ล่อแหลมกลั่นแกล้งเธอให้พลาดท่าให้ไม่รู้ต่อกี่ครั้ง และไหนจะความอบอุ่นในอ้อมแขนเช่นนี้อีก บอกเลย ไม่หลงก็คงไม่
“แย่เลย ขอโทษนะที่ถาม”ไม่หรอก ผมดีใจจะตาย”ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่ดาวเหนือก็มองออกว่ามันตรงข้ามกับความรู้สึกของเขา“ผมเห็นทั้งเพื่อน พี่ น้อง หลายคนที่ไปแล้วได้ดี แต่ก็มีบางคนที่อาจจะโชคร้ายได้ครอบครัวไม่ดี แบบนั้นน่ะ ไม่ถูกเลือกมันดีที่สุดแล้ว”“นี่เป็นครั้งแรกเลยนะ ที่ทิวเขาพูดเยอะขนาดนี้” ดาวเหนือเอียงคอมองแฟนหนุ่มด้วยความชื่นชม“ทิวเขาเคยคิดอยากเจอพ่อแม่ตัวจริงไหม”“เคยนะ จริงๆ ตอนนี้ก็ยังคงอยากเจอท่านอยู่ ผมอยากจะถามทำไมถึงเลือกที่จะทิ้งผม ทำไมถึงไม่มาหาผมบ้าง ตอนนี้สบายดีไหม ทำอะไรอยู่ ไม่มีใครไม่อยากเจอพ่อแม่ตัวเองหรอกนะ”“นั่นน่ะสิ คงมีแต่ดาวเหนือเองนี่แหละ”คำพูดที่ออกมาจากปากเธอทำเอาทิวเขาต้องหันกลับมามองหน้าอย่างแปลกใจ เท่าที่รู้มา เหมือนเธอจะไม่ถูกกับพ่อ แต่เขาก็ไม่เคยคิดว่าจะไม่ถูกกันถึงขนาดไม่อยากเจอหน้ากันเลย“เมื่อก่อนครอบครัวดาวเหนือก็เหมือนครอบครัวคนอื่น ดาวเหนือมีทุกอย่างที่เพียบพร้อม เงิน ทอง ครอบครัวที่แสนสุขใครเห็นก็อิจฉา แต่แล้ววันหนึ่งทั้งสองก็เกิดทะเลาะ ตอนนั้นดาวเหนืออายุแค่ห้าขวบเลยไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก แต่สิ่งหนึ่งที่รู้คือพ่อชอบเอาผู้หญิงคนอื่นมาที่บ้าน”
ในที่สุดช่วงปิดเทอมก็มาถึง ถึงแม้จะเป็นปิดเทอมสั้นแต่สำหรับดาวเหนือแล้วเวลานี้มันคือสวรรค์ เป็นเวลาเดือนกว่าๆ แล้วที่เธอและทิวเขาคบกันมา ช่วงแรกที่ทุกคนรู้ว่าทั้งสองคบกันก็มีข่าวซุบซิบมากมายแต่ไม่ใช่ข่าวดีหรอกนะ บ้างก็ว่าทิวเขาไม่ได้รักเธอจริง บ้างก็ว่าทิวเขารักเธอเพราะเงิน บ้างก็ว่าเธอไปข่มขู่ทิวเขาเฮ้อ ไปกันใหญ่แล้วถ้าคิดว่านี่หนักแล้ว ไม่เลย...บางคนพูดกันถึงขนาดว่าทิวเขาขายตัวให้ดาวเหนือเลยก็มี เธอทนไม่ไหวจึงได้โพสรูปคู่ลงในไอจีพร้อมกับประโยคแคปชั่นแซะๆ ไปเรื่องถึงได้เงียบลง ดาวเหนือไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไมถึงได้มีคนสนใจเรื่องไร้สาระกันขนาดนี้“ดาวเหนือ มากินข้าวครับ” ทิวเขาเรียกเธอที่เอาแต่นอนอยู่บนเตียงไม่ไปไหน“วันนี้ทำอะไรทานคะสุดหล่อ”ทิวเขาส่ายหน้าอย่างเอ็นดู “พอได้แล้ว แซวอยู่ได้”“แหมม ทำเป็นเบื่อที่ถูกแซว แสดงว่ามีสาวๆ มาแซวบ่อยใช่ไหม”“เฮ้ย! มีที่ไหนกัน ไม่มีเลย”“เชอะ อย่าให้รู้ว่ามีนะแม่จะตีเข่าใส่เลย” ดาวเหนือทำทีเป็นโหดใส่เพื่อข่มขู่แต่มีหรือคนถูกขู่จะกลัว เขามองเธอเป็นแฟนสาวที่น่ารักเสมอ ทิวเขาวางมือจากสิ่งที่ทำอยู่ดึงรวบตัวแม่เสือสาวเข้ามาในอ้อมกอด ริมฝีปากบรรจงจ