Share

22  พิสูจน์สิ 

Author: xichng
last update Last Updated: 2025-04-01 18:52:41

บรรยาย First person

#เปียโน

เช้าวันรุ่งขึ้น

ในขณะที่ผมนั่งจิบกาแฟ ดูดบุหรี่อยู่ในห้องรอเธอตื่น มันก็ทำให้ผมนึกย้อนไปถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เธอเคยเอ่ยพูดกับผมเรื่องของกีต้าร์ มันทำให้ผมลังเลใจไม่น้อย ที่รู้สึกว่าเธออาจจะไม่ใช่พิง คนที่กีต้าร์เขียนไว้ในไดอารี่

เพราะรูปร่าง น้ำเสียง การเข้าหาใครสักคนของเธอ มันดูเหมือนจะไม่ใช่ ผู้หญิงที่กีต้าร์เขียนไว้เลยแม้แต่น้อย และยิ่งครั้งแรกที่ผมได้มีอะไรกับเธอ มันก็ยิ่งตอกย้ำให้ผมเริ่มไม่แน่ใจเลยด้วยซ้ำว่าเธอคือคนในไดอารี่จริงๆ หรือเปล่า

เรื่องที่เธอดูสวย น่ารัก ผมยอมรับว่าใช่ แต่เรื่องอื่นๆ มันกลับตรงกันข้ามกับทุกอย่างที่อยู่ในไดอารี่อย่างสิ้นเชิง ราวกับเป็นคนละคนกัน

"หื้มมม!"

ใบหน้าเรียวงัวเงียสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาด้วยท่านอนคว่ำจากเมื่อคืน ก่อนที่สายตาเรียวจะเหลือบมองมาทางผมด้วยความตื่นตระหนก

"ว้ายยย! นายนั่งอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?"

เธอรีบดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเอาไว้และเด้งตัวลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว

"เงินอยู่ตรงหัวเตียง เอาไปซื้อยาคุมกินด้วย"

"ว่าแต่ รอบที่แล้ว เธอกินยาคุมหรือเปล่า?"

"กะ...กิน!"

ร่างเล็กกอดผ้าห่มคลุมกายไว้แน่น เธอคงรู้สึกปร
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   32 ความหวัง

    กระทั่งมีเพื่อนสมัยเรียนมัธยมโทรมาหาฉัน พร้อมเอ่ยบอกถึงบุคคลคนหนึ่ง"ฮัลโหล""ฮัลโหล แม่ไฮโซ แม่เมียตำรวจผัวตาย เป็นไงบ้างสบายดีไหม?""ก็ปกติ ของคนเป็นแม่หม้ายผัวตายว่ะมึง""เป็นไง ได้เงินเยอะเลยดิมึง""เงินลูก พี่บอมเขาทำไว้ให้ลูก""จ๋าาาา กูจะรับปริญญาอาทิตย์หน้า มึงมานะ อ๋อ กูเจอเบ๊เก่า พี่บอมด้วยว่ะ?""ใครว่ะ?""เอ้า! ก็ไอ้กีต้าร์ไง"ใจฉันกระตุกวูบ มือที่ถือโทรศัพท์อยู่แทบหลุดมือ ก่อนจะเหลือบสายตาไปทางน้องพราว ที่นั่งเล่นของเล่นอยู่หน้าทีวี"เอ้า เงียบไปเลย ฮัลโหลๆ อี่ฟ้า""อ๋อ! เออๆ ว่าไง พอดีเมื่อกี้สัญญาณมันขาดๆ อ่ะ""เออ สรุปมึงมานะ เราจะได้ครบทีม""อื้ม!"โลกทุกอย่างราวกับหยุดหมุนมีเพียงเสียงที่ก้องอยู่ในหัวของฉันมาตลอด ว่าในที่สุดก็เจอตัวแล้ว ๆๆๆ อยู่แบบนี้ วนซ้ำๆ ในหัวอยู่ตลอดเวลาฉันเหลือบมองหน้าลูกอีกครั้ง พร้อมแสยะยิ้มมุมปากอย่างดีใจ ราวกับว่า ชีวิตฉันได้พบแสงสว่างอีกครั้ง เพ

    Last Updated : 2025-04-01
  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   23 เริ่มปรากฏ

    บรรยาย First person#เปียโนผมเหลือบมองไปยังยัยโง่พักพิง ที่ยืนคุยกับผู้หญิงที่อุ้มลูกอยู่อย่างสนิทสนม ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาเธออย่างรวดเร็ว"ที่รัก มาอยู่นี่เอง ไม่พา แม่ไปหาพ่อแม่เราล่ะคับ""เออคือ เรายืนคุยกับฟ้าอยู่น่ะ"เธอเบี่ยงหน้าไปทางผู้หญิงคนนั้นเพื่อให้ผมได้ทักทายกับเพื่อนของเธอแต่ดูเหมือนผู้หญิงตรงหน้าจะสตั้นไปชั่วขณะ เมื่อได้เจอหน้าของผม"เออ...สวัสดีคับ ผมชื่อกีต้าร์คับ ยินดีที่ได้รู้จัก คุณเป็นเพื่อนแฟนผมเหรอคับ""ใช่ค่ะ!"น้ำเสียงโทนต่ำบวกกับใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความขุ่นเคือง ทำให้ผมรู้สึกแปลกใจกับผู้หญิงคนนี้ชอบกล"กีต้าร์ นี่ฟ้าไง ที่เรียนอยู่ห้องเดียวกับเรา"คุณฟ้ามีสีหน้าที่ขุ่นมัวอย่างชัดเจน เธอจ้องมองหน้าผมอย่างขุ่นเคือง ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมา จนยัยพักพิง ต้องห้ามศึก รีบเอ่ยบอกเธอเรื่องของผมออกไป"ฟ้า กีต้าร์ถูกรถชนน่ะ เขาความจำเสื่อม ฟื้นความทรงจำมา 4 ปีกว่าแล้ว แต่ดูเหมือนมันไม่ได้ผลเลยอ่ะ"

    Last Updated : 2025-04-04
  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   24 ความสงสัย 

    "ดู น้องพราวกลัวคุณแม่จังเลยนะคะ"เด็กหญิงพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว แต่แล้วความวัวยังไม่ทันหาย ความควายก็เข้ามาแทรกผมกับพักพิงในทันที เมื่อแม่ของพักพิง และ พ่อแม่ของผมได้เจอกัน"สวัสดีค่ะ คุณคงเป็นญาติของกีต้าร์ใช่ไหมคะ?""เออ คือสวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นพ่อแม่ของกีต้าร์และเปียโนค่ะ"แม่ของพักพิงหน้าซีดเผือดเมื่อรู้ว่า คนที่เข้าไปสู่ขอลูกสาวเธอในวันนั้น ไม่ใช่พ่อแม่ที่แท้จริงของผม ที่ยืนอยู่ตรงนี้"เออคือ แม่คับ ฟะ....ฟังผมก่อนนะคับ""พักพิง แม่ว่าเราไปที่อื่นกันเถอะลูก"แม่ของพักพิงรีบดึงแขนลูกสาวของเธอไว้เพื่อจะพาตัวออกจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ผมจะรีบเดินไปขวางทางไว้"คือ แม่คับฟังผมก่อนนะคับ""ถอยไปกีต้าร์""ผมชื่อเปียโนคับ เป็นพี่ชายฝาแฝดของกีต้าร์"แม่ของพักพิงหน้าซีดเผือดลมแทบจับ มือที่จับแขนของลูกสาวเริ่มเย็นเฉียบราวกับตื่นตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน"แล้วสรุป พักพิงมันแต่งงานกับใครเหรอ ในวันแต่งงาน"ในเมื่อเรื่อง

    Last Updated : 2025-04-06
  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   25 ความจริงถูกเปิดเผย

    บ้านเปียโนตริ่ง!เมื่อไลน์เด้งเข้ามา ผมก็ไม่รอช้า ที่จะเปิดดูภาพถ่ายเอกสาร ที่แม่ส่งมา"เปียโน ผล DNA ปรากฏแล้วนะ ไอ้เจ้ากีต้าร์กับน้องพราว เป็นพ่อลูกกันจริงๆ มี DNA ตรงกัน99.9% "DNA ตรงกันขนาดนี้ ยัยฟ้าคงจะใช่ คนชื่อพิงจริงๆ แล้วแหละ ไม่ผิดตัวแน่นอน และยิ่งผมรู้ความจริงขนาดนี้ ความรู้สึกผิดก็ประเดประดังเข้ามาในโสตประสาทอย่างหนักหน่วงกับพักพิงนี่ผมทำอะไรลงไป แล้วถ้าเธอรู้ความจริงขึ้นมา เธอจะยังอยู่กับผมไหม แล้วถ้าเธอไปจากผมขึ้นมาจริงๆ แล้วผมจะอยู่อย่างไงคลื่น~ คลื่น~ คลื่น~"ฮะ.....ฮัลโหลพักพิง""นายกลับบ้านแล้วเหรอ?""ใช่คับ""...............""อ่อๆ พอดีแม่บอกว่าขอเวลาน่ะ ยังไม่อยากคุยกับนายตอนนี้ ไว้ฉันนัดแม่ให้นายใหม่นะ""คับ""ส่วนคืนนี้ ฉันขอนอนกับแม่ที่บ้านนะ ไว้พรุ่งนี้ฉันจะกลับไป""ได้คับ ดูแลตัวเองด้วยนะ"ผมเริ่มพูดสุภาพใส่เธอ จนเธอเง

    Last Updated : 2025-04-06
  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   27  พฤติกรรมที่เปลี่ยนไป 

    บรรยาย First person#พักพิงปี๊น! ปี๊น!เสียงแตรรถพร้อมกับรถคันหรูขับเข้ายังหน้าบ้านของฉันอย่างรวดเร็ว พร้อมกับร่างสูงที่ลงมาจากรถ"สวัสดีคับแม่""หวัดดี"น้ำเสียงของแม่ฉัน ดูไม่ค่อยจะซบอารมณ์เท่าไหร่ เมื่อได้เห็นหน้าของอี่ตาเปียโน แต่ท่านก็ยังวางตัวไม่ให้อี่ตาเปียโนประหม่า"วันนี้ ผมอยากจะขอคุยกับแม่ เรื่องของพักพิงน่ะคับ""คือว่า....""ช่างมันเถอะ อย่างไรเสีย ยัยพักพิงมันก็เป็นเมียของเปียโนแล้ว แม่คงพูดอะไรไม่ได้ นอกเสียจาก ให้เปียโนรับผิดชอบในสิ่งที่กระทำลงไป""คับ ผมจะรับผิดชอบทั้งหมดเอง แม่สบายใจได้เลยนะคับ"พูดจบแม่ฉันก็เดินหนีอี่ตาเปียโน ขึ้นห้องในทันที ฉันเข้าใจแม่ดี ที่แม่รู้สึกว่าเปียโนเอาคนอื่นมาสู่ขอฉัน แถมยังหลอกลวงท่านว่าฉันท้องบ้างล่ะ เอาคนอื่นมาหลอกในงานแต่งงานเป็นพ่อแม่เขาบ้างล่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำ

    Last Updated : 2025-04-08
  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด    26 คลี่คลาย

    พูดจบ ผมก็กระชากหัวเธอให้ลุกขึ้น และลากเธอไปยังห้องของกีต้าร์ในทันที"โอ๊ย!ไอ้เวร มึงไม่ใช่ไอ้กีต้าร์ แล้วมึงเป็นใคร ตอบซิ!!!!"ตุบ!ผมผลักเธอไปยังเตียงนอนที่มีร่างของกีต้าร์นอนให้ออกซิเจนอยู่ ก่อนที่เธอจะเงยหน้ามองไปยังร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงใหญ่อย่างตะลึงงังดวงตากลมลนลานด้วยความตื่นตกใจ"นี่มัน!""ผมชื่อเปียโน เป็นพี่ชายฝาแฝดของกีต้าร์ ผมเรียนจบ ป.โท จาก ออสเตรเลีย และที่คุณบอกว่า แม่ของกีต้าร์เป็นแค่แม่ค้าขายขนมหาเช้ากินค่ำ คุณคิดผิดแล้ว ""อะไรนะ!"ดวงตากลมตะลึงงังไปชั่วขณะ เธอคงกำลังรู้สึกสับสนอยู่ไม่น้อย ราวกับว่า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริงก็อาจเป็นได้"พ่อของกีต้าร์และผม เป็นเจ้าของกิจการเครื่องดนตรีและสตูดิโอภาพยนตร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก รวมถึงเป็นหุ้นส่วนช่องโทรทัศน์ที่มีหุ้นที่ใหญ่ เป็นอันดับต้นๆ ของโลกเช่นกัน"ผมเดินเข้าไปใกล้ตัวเธอและนั่งคุกเข่าลงแสยะยิ้มมุมปากออกพอให้สะใจ"หรือจะเรียกว่า เป็นมหาเศรษฐีของโลกก็ว่าได้""อะไรนะ?"

    Last Updated : 2025-04-08
  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   29  เหตุการณ์วันนั้น 

    พอพี่บอมพูดจบ พี่แอลก็รีบวิ่งไปที่รถเก๋งคันหรูของเขา ก่อนจะสตาร์ทรถเร่งเครื่องรอ ในวินาทีนั้น ฉันรู้ได้ในทันที ว่ากีต้าร์ไม่รอดแน่ๆ แต่ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ได้แต่เพียง ยืนกอดอกตัวสั่นระรัวเพราะหวาดกลัวกับสิ่งที่กลุ่มของแฟนฉันทำ ก่อนที่พี่บอมจะกระชากคอเสื้อกีต้าร์ให้ลุกขึ้น"มึงทำอะไรเมียกู!""เมียมึงเหรอ?......หึ!""..........""เขาก็เป็นเมียกูเหมือนกัน!"ฉันยิ่งลนลานหนักกว่าเดิม คราวนี้ ฉันคงต้องเอาตัวรอดให้ตัวเองก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลังละกัน ไม่อย่างงั้น มีหวัง โดนพี่บอมฆ่าตายและได้อับอายไปทั้ง โรงเรียนเป็นแน่"ไอ้กีต้าร์มันใส่ร้ายฟ้าพี่ ฟ้ามีพี่คนเดียว ใครๆ ก็รู้"ฉันพูดจบ ความเดือดดาลของพี่บอมก็เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ จนเขารัวหมัดใส่หน้ากีต้าร์ไม่ยั้ง"พอแล้ว ไอ้บอม เดี๋ยวมันก็ได้ตายพอดี"พี่เท่ห์ดึงตัวพี่บอมเอาไว้ เพื่อไม่ให้พี่บอมทำร้ายกีต้าร์รุนแรงมากไปกว่านี้ แต่ไม่ทันที่พี่บอมจะได้สงบสติอารมณ์ กีต้าร์ก็หาทางปั่นประสาทพี่บอมอีกครั้ง"มึงรู้ไ

    Last Updated : 2025-04-11
  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   28 จากใจคนแพ้ 

    บรรยาย First person#พิงฟ้าในสายตาคนอื่นฉันคงจะเป็นตัวร้ายมากเลยสินะ ก็ใช่อย่างที่พวกคุณคิดนั่นแหละ ฉันมันร้ายกาจ มีผัวทีเดียว 2 คน ในสมัยเรียนฉันคบซ้อนกีต้าร์กับพี่บอมมาตลอด โดยไม่ให้พี่บอมรู้และทำเป็นหลับหูหลับตาไป ตอนที่กีต้าร์ถูกรังแกที่ฉันคบพี่บอมออกหน้าออกตา เพราะเราคบกันมานาน แถมบ้านพี่บอมก็เป็นคนมีฐานะ อีกอย่างเวลาฉันควงพี่บอมไปไหน ก็จะเป็นจุดสนใจของคนอื่นเสมอ โดยที่ฉันไม่ต้องทำอะไรเลยส่วนกีต้าร์ ถ้าจะให้พูดในมุมมองของฉันคือเขาเป็นคนดีมาก ดีชนิดที่ว่า ดีจนฉันอิจฉา ถึงแม้จะรู้ดี ว่าไม่ควรทำแบบนี้กับเขา แต่ฉันก็ยังจะทำและที่ฉันมีอะไรกับกีต้าร์ ก็เพราะฉันเมาและเผลอไปข่มขืนเขาเอง เพราะเสียใจที่พี่บอมมันไปมีคนอื่น และพอเจอใบหน้าหล่อๆ ของกีต้าร์เข้าไป ใจมันก็บางลงอย่างเห็นได้ชัด แต่เพราะความลับมันจะต้องอยู่กับเราทั้งคู่ตลอดไปฉันจึงหลอกใช้ความไร้เดียงสาของเขาให้เป็นประโยชน์ เพื่อให้เราทั้ง 3 คนยังไปต่อด้วยกันได้ ฉันยอมรับเลยว่าตลอดเวลาที่คบกับกีต้าร์มา

    Last Updated : 2025-04-11

Latest chapter

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   38 ฉันโง่เหรอ?

    ฉันยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย เพื่อรอฟังคำตอบจากปากคนตัวใหญ่อย่างนิ่งเงียบ ก่อนที่เขาจะนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน จับมือฉันขึ้นมาแนบแก้มขาวอย่างอ่อนโยน"พักพิง เรามามีลูกกันเถอะ ต่อไปนี้ เธอไม่ต้องกินยาคุมแล้วนะ เราจะมีลูกที่น่ารัก ๆ ด้วยกัน สัก 2 - 3 คน ดีไหม?"เมื่อเขาพูดจบ ฉันก็ฉีกยิ้มออกพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ทั้งน้ำตาที่หลั่งไหลพรั่งพรูออกมากระทบจนเต็มแก้ม"ฮ่าาาาๆๆๆๆ"เพี้ยะ!ฉันตบหน้าเขาไป 1 ฉาก ให้กับความสกปรกโสโครกที่ฉันได้รับมา ก่อนจะลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับเขา อย่างเดือดดาล"พักพิง เธอตบฉันทำไม?""มึงต้องการให้กูมีลูก เพื่อที่มึงจะได้รั้งกู ให้อยู่กับมึงตลอดไปใช่ไหม เปียโน!"เขายืนขึ้น อย่างลนลาน ก่อนจะดึงมือฉันเข้าไปกุมไว้อีกครั้งแน่นหนา"มันไม่ใช่แบบนั้นนะ พักพิง ฟังเราก่อน""ปล่อยกู!"เสียงสั่นเครือของฉัน บ่งบอกชัดเจนแล้วว่า วันนี้ มันต้องจบ ไม่ว่า อะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม"พักพิง คือ แบบนี้นะ เราไม่ได

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   37  มีอะไรจะคุยกับฉันไหม?

    สถานกักกันหญิง"สวัสดีค่ะ ฉันมาพบ นักโทษที่ชื่อฟ้าค่ะ""กรุณา บอกชื่อ นามสกุลของ นักโทษด้วยค่ะ เป็นอะไรกับนักโทษคะ?"ฉันทำได้เพียงแต่ เงียบลง เพราะจำไม่ได้จริง ๆ ว่าเธอชื่ออะไร ก่อนจะ ดึงมือถือขึ้นมาเปิดรูปภาพของฟ้า ให้แก่ผู้คุมได้ดู"อ๋อ งั้นรับคิวแล้ว รอสัญญาณเรียกนะคะ วันนี้ ญาตินักโทษน้อย อาจจะใช้เวลาไม่นาน สามารถเข้าไปเยี่ยมได้ ไม่เกิน 40 นาทีนะคะ หากหมดเวลา จะมีสัญญาณเตือน""ขอบคุณค่ะ"ฉันนั่งรอคิวอยู่นานพอสมควร ก่อนที่เสียงเตือนให้เข้าพบ คุณฟ้า จะดังขึ้นติ๊ดดดดดดดดดดดดดด!"ญาตินักโทษ คิวต่อไป เชิญค่ะ"ฉันสูดหายใจเข้าเต็มปอด พร้อมกับต่อแถวเดินเข้าไป ยังห้องเยี่ยมนักโทษด้วยใจที่ลังเลแต่เมื่อคุณฟ้า ได้พบหน้าฉัน เธอก็สะดุ้งสุดตัว ก่อนจะลนลาน และหยิบโทรศัพท์ข้างม่านกระจกขึ้นมาแนบหูอย่างหวาดหวั่น"สวัสดีค่ะ ฟ้า"ม่านกระจกใส ทำให้เห็นถึงร่างกายที่ผอมบางของเธอ อย่างชัดเจน ราวกับว่า เธอยังไม่สามารถปรับตัวเข

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   36 ตาม

    อ้วก! อ้วก! อ้วก!"พักพิง เธอเป็นอะไรน่ะ ทำไมตื่นเช้ามา ก็อ้วกแบบนี้ ไม่สบายเหรอ ไปหาหมอไหม?""ไม่เป็นไร ฉันโอเค""แต่ เธอหน้าซีดมากเลยนะ""เดี๋ยวมันก็หาย นายไปทำงานเถอะ เดี๋ยวจะสายเอานะ""ไม่อ่ะ ถ้าเธอเป็นแบบนี้ เราหยุดงานดูแลเธอดีกว่า"คำพูดที่ดูห่วงใยตัวฉัน มันบ่งบอกถึงความใส่ใจที่เขามีให้ฉันมากมายเหลือเกิน แต่สำหรับฉันแล้ว ฉันคิดว่า มันก็เป็นแค่ เกมส์หลอกลวงเท่านั้นเมื่อกีต้าร์ฟื้นแล้ว สุดท้ายฉันก็ต้องออกไปจากบ้านหลังนี้อยู่ดี โดยไม่มีข้อแม้ใด ๆ ทั้งสิ้น แต่สิ่งที่เขาทำกับฉันในวันนี้ และวันผ่าน ๆ มา ฉันจะไม่ยอมให้ใจของฉันต้องอ่อนแอเพราะเขาอีกต่อไปแล้วกระทั่ง 1 อาทิตย์ ต่อมา"พักพิง เราออกไปทำธุระก่อนนะ อยากกินอะไรไหม?"คำพูดเดิม โทนเสียงเดิม บ่งบอกให้ฉันรับรู้ว่า เขาจะออกไปที่ไหน วันนี้ ฉันจึงเลือกที่จะตามเขาไป เพราะจะได้หายจากข้

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   33 ขอคืน 

    ยัยโง่พักพิง ย่นคิ้วใส่ฉันอีกครั้งอย่างงวยงง เธอคงมีสงสัยฉันบางแหละ เพราะตอนเรียนมัธยม เราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ช่วงพัก ฉันก็จะต้องไปอยู่กับพี่บอม"พักพิง แกจำฉันได้ไหม?""ใครอ่ะ?""ฉันไง ฟ้า ที่เรียนห้องเดียวกับแกอ่ะ""ฟ้า"ยัยนี่ขี้ลืม หรือ จำฉันไม่ได้จริง ๆ กันนะ ห่างจากเรียนมัธยมได้ไม่กี่ปีเองนะ ลืมฉันแล้วเหรอ ฉันน่ะ ฮอตจะตาย จะมาลืมกันแบบนี้ได้ไง"อ๋อ เราจำได้แล้ว ฟ้าที่หายไปช่วงเทอมสองใช่ป้ะ""อื้ม ใช่ ๆ "ในที่สุดก็จำฉันได้สักทีนะ ยัยนี่แอ๊บหรือเรื่องจริงกันแน่เนี่ย"เป็นไงบ้าง ทำไมถึงพึ่งมาหากันตอนนี้!""คือเรา"ฉันเหลือบตามองหน้าลูกสาวของฉันอย่างร้ายกาจ ก่อนจะเอ่ยออกมา ด้วยเสียงสั่นเครือ"ตอนนั้นเราท้องน่ะ เลยพักการเรียน"พักบ้าบออะไร ฉันเรียนจบม.6 แล้วยะ แค่เลี้ยงลูกไม่ได้เรียนต่อ มหาลัยแบบพวกแกเฉยๆ แหละ ถ้าฉันเร

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   34 สงบ

    ฉันสติแตก จนคลั่งออกมา วิ่งไปทุบร่างของไอ้กีต้าร์ที่นอนโคม่าอยู่ เพื่อให้มันตื่นมาช่วยฉัน แต่ที่ไหนได้ กีต้าร์มันกลับ นอนนิ่งเป็นผัก ราวกับรอความตายเพียงเท่านั้นณ โรงพัก"จ่า เอาตัวไปฝากขังได้เลย""คับ ท่าน"ฉันเอาแต่ เหม่อลอยน้ำตาซึมอยู่ตลอดเวลา ที่อยู่ในโรงพัก ก่อนจะเดินตามจ่าเข้าไปยังห้องขัง ที่เหม็นคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นของเสียจนอยากอ้วก"ทางผู้กองเขาไม่ให้ประกันตัวนะ พรุ่งนี้จะส่งตัวไปฝากขังที่เรือนจำใหญ่ เพื่อรอขึ้นศาล""สวัสดีค่ะ ฉันมาเยี่ยม คนที่ชื่อ พิงฟ้าค่ะ"เสียงนั่น คือเสียงของแม่กีต้าร์อย่างแน่นอน เพราะเมื่อเช้า ฉันได้ยินเสียงของท่านและได้เห็นหน้าพวกเขาแล้วด้วยฉันรีบลุกขึ้นยืน มองตามเสียงนั่นอย่างฉับพลัน ก่อนที่คนตัวใหญ่ จะเดินเข้ามาหาฉัน ที่ห้องฝากขัง"ฮึก! ปะ.....เปียโน""ฉันพา น้องพราวมาหา""อะไรนะ!"&nb

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   35  งงงวย/สงสัย 

    บรรยาย First person#พักพิงเมื่อฉันส่งพ่อแม่และน้องพราวขึ้นเครื่องไปอังกฤษแล้ว ฉันกับอี่ตาเปียโน ก็นั่งเงียบกันมาตลอดทาง ราวกับไม่มีสิ่งใดจะโต้ตอบกันอีกกระทั่ง เขาเริ่มเปิดพูดขึ้นมาก่อน"เออคือ!""ว่าไง?""พักพิง เธอมีความคิดเห็นอย่างไงกับน้องพราวเหรอ?""จริงๆ มันก็แปลกๆ นะ ที่อยู่ดีๆ พ่อแม่นายก็รับน้องพราวเป็นหลานซะงั้น ว่าแต่ ฟ้าเขาไปไหนเหรอ?"ร่างใหญ่ที่กำลังนั่งขับรถอยู่ทำท่าทางเลิ่กลั่กเล็กน้อย ก่อนจะยกยิ้มขึ้นอย่างอ่อนโยน พร้อมกับใช้มือลูบหัวฉันอย่างแผ่วเบา"เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยยัยพิง เฮ้ย! ยัยคนชื่อฟ้า คงอยากให้ลูกของเธอมีชีวิตที่ดีมั้ง""อ่อ แบบนี้เอง"ฉันรู้ดีว่าเขาโกหก แต่ฉันก็ยังทำตัวปกติ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันรู้สึกว่า เปียโนมีอะไรปิดบังฉันอยู่ราวกับไม่ต้องการให้ฉันรู้เรื่องนี้เป็นอันขาดเสียอ

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   31 ผิดหวัง

    3 ชั่วโมงผ่านไปในขณะที่ฉัน ไปรับลูกที่โรงเรียน คุณครูของน้องพราวก็เดินมาบอกฉัน ในทันที"คุณแม่น้องพริ้งพราวใช่ไหมคะ น้องพริ้งพราวตกบันไดค่ะ ส่งตัวไปที่โรงพยาบาลแล้ว""อะไรนะคะ?"ฉันรู้สึกสับสนป่นมึนงง เพราะไม่มีใครโทรมาบอกฉันเลย ว่าน้องพราวเข้าโรงพยาบาล มันกลับเป็นฉันที่ต้องมารู้เองเสียอย่างนั้นฉันจึงรีบขับรถไปโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว พร้อมไปที่ห้องผ่าตัดอย่างรีบร้อน ก่อนจะเห็นพี่บอมนั่งถือแผ่นเอกสารสีขาวไว้ในมือแน่น ใบหน้าแดงก่ำ ราวกับเสียใจสุดขีด"พี่บอม ทำไมพี่ไม่โทรหาฟ้า รู้ไหมว่าฟ้าไปถึงโรงเรียนลูกแล้ว แต่ครูบอกว่า ลูกอยู่โรงพยาบาล ฟ้าเลยต้องรีบมาเลยเนี่ย รถก็ติด"ดวงตาแดงก่ำเหลือบมองฉันอย่างแค้นเคียด ก่อนจะยื่นเอกสารที่อยู่ในมือให้ฉันดู เมื่อฉันหยิบแผ่นเอกสารนั้นมาดู ขาฉันก็อ่อนแรงลงอย่างฉับพลันร่างกายที่แข็งแรงกลับสั่นหวั่นอย่างบอกไม่ถูก ทำอย่างไงดี พี่บอมรู้ความจริงแล้ว ฉันตายแน่ลูกฉันอีก ฉันไม่อยากลำบากนะ ฉันจะทำไงดี"กลับบ้านแล้ว เรามีเรื่องต้องคุยกัน พิงฟ้า"พี่บอมไม่เ

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   30  ลังเล

    1 สัปดาห์ผ่านไป หลังพี่บอมรู้ว่าฉันตั้งท้องพี่บอมดูแลฉันเป็นอย่างดีมาตลอด จนฉันเองก็รู้สึกผิด ที่เผลอไปนอนกับคนอื่นเพราะประชดเขาแบบนั้น"นั่งเหม่ออีกละ นี่ยาบำรุง ผลไม้ และ อาหารเสริม ฉันเตรียมไว้ให้หมดแล้วนะ""ขอบคุณค่ะพี่บอม""ว่าแต่ ที่โรงเรียนเป็นอย่างไงบ้าง ไปมีเรื่องกับใครมา""ก็จะใครอ่ะ ไอ้กีต้าร์ไง ตั้งแต่มันออกโรงพยาบาลมา มันก็เปลี่ยนไป ดูดุดันน่ากลัว แถมตัวใหญ่ขึ้น""คะ? มันจะเป็นไปได้อย่างไง?""ก็ใช่สิ นี่ถ้าไม่เห็นว่า มันเป็นลูกคนเดียวของยัยแม่ค้าขายขนมนั่น ฉันคงคิดว่ามันมี ฝาแฝด"ฉันทำได้แค่ครุ่นคิด ถึงสิ่งที่พี่บอมเอ่ยบอก เพราะกีต้าร์เองก็ไม่ได้เล่าเรื่องราวของเขา ให้ฉันฟังเลยเหมือนกัน แถมวันที่ฉันอยู่โรงเรียนเป็นวันสุดท้ายฉันก็เห็นกีต้าร์แค่ผ่านๆ เพราะคิดว่า เขายังฟังคำสั่งฉัน ที่ฉันเคยสั่งเขาเอาไว้ว่าหากอยู่ โรงเรียนห้ามเรียกฉันว่าพิง และห้ามทำตัวสนิทกับฉันแต่จะว่าไป นี่ก็ผ่านมา 1 อาทิตย์แล้ว ถ้าเป็นกีต้าร์จริงๆ เขาก็ต้องโทรหาฉันแล

  • ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด   28 จากใจคนแพ้ 

    บรรยาย First person#พิงฟ้าในสายตาคนอื่นฉันคงจะเป็นตัวร้ายมากเลยสินะ ก็ใช่อย่างที่พวกคุณคิดนั่นแหละ ฉันมันร้ายกาจ มีผัวทีเดียว 2 คน ในสมัยเรียนฉันคบซ้อนกีต้าร์กับพี่บอมมาตลอด โดยไม่ให้พี่บอมรู้และทำเป็นหลับหูหลับตาไป ตอนที่กีต้าร์ถูกรังแกที่ฉันคบพี่บอมออกหน้าออกตา เพราะเราคบกันมานาน แถมบ้านพี่บอมก็เป็นคนมีฐานะ อีกอย่างเวลาฉันควงพี่บอมไปไหน ก็จะเป็นจุดสนใจของคนอื่นเสมอ โดยที่ฉันไม่ต้องทำอะไรเลยส่วนกีต้าร์ ถ้าจะให้พูดในมุมมองของฉันคือเขาเป็นคนดีมาก ดีชนิดที่ว่า ดีจนฉันอิจฉา ถึงแม้จะรู้ดี ว่าไม่ควรทำแบบนี้กับเขา แต่ฉันก็ยังจะทำและที่ฉันมีอะไรกับกีต้าร์ ก็เพราะฉันเมาและเผลอไปข่มขืนเขาเอง เพราะเสียใจที่พี่บอมมันไปมีคนอื่น และพอเจอใบหน้าหล่อๆ ของกีต้าร์เข้าไป ใจมันก็บางลงอย่างเห็นได้ชัด แต่เพราะความลับมันจะต้องอยู่กับเราทั้งคู่ตลอดไปฉันจึงหลอกใช้ความไร้เดียงสาของเขาให้เป็นประโยชน์ เพื่อให้เราทั้ง 3 คนยังไปต่อด้วยกันได้ ฉันยอมรับเลยว่าตลอดเวลาที่คบกับกีต้าร์มา

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status