แชร์
บทที่ 136 ฉันเป็นลำดับที่ศูนย์ของเนเมซิส
บทที่เกี่ยวข้อง
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 137 คนจากเมืองไพร์ม
เสียงอันดังทำให้ทุกคนตกใจ สุนัขต่อสู้ในโรงเลี้ยงสุนัขเริ่มเห่าหอนด้วยความตื่นเต้น ไม่มีใครสามารถเห็นว่าไทร์ ซัมเมอร์โจมตีเจมี่ ซันเดอร์ได้อย่างไร อันที่จริง สิ่งที่พวกเขาเห็นคือ เจมี่ ถูกระเบิดออกจากโรงเก็บของจนกระทั่งเขาล้มลงกับพื้นฟาดเข้ากับกำแพงที่อยู่ห่างออกไปแปดเมตร ความเร็วและผลกระทบที่เกิดขึ้นทำให้ทุกคนอ้าปากค้าง ความแข็งแกร่งระดับนี้ไม่ควรเป็นของมนุษย์ด้วยซ้ำในขณะเดียวกัน เจมี่ก็นอนราบกับพื้นโดยไม่เคลื่อนไหว เขาหมดสติไปแล้ว เห็นได้ชัดว่า ไทร์ได้ยับยั้งกำลังเอาไว้บ้าง มิฉะนั้น ชายผู้นี้จะไม่เพียงแค่หมดสติไปเท่านั้นแน่หลังจากนั้น ไทร์ปัดฝุ่นในมือและมองไปรอบ ๆ ผู้คนที่อยู่รอบตัวเขา “จากนี้ไป ฉันคือที่ศูนย์แห่งโรงเลี้ยงสุนัข พวกนายทั้งหมดจะยอมจำนนต่อฉันหรือไม่?”หลังจากความเงียบไม่กี่วินาที เขาก็ได้ยินคำตอบของพวกเขาดังและชัดเจน "ใช่!""ดีมาก" ไทร์พยักหน้าอย่างพอใจก่อนจะหันไปมองที่แม็กซ์ ชีเวอร์ทันใดนั้น แม็กซ์ก็นึกขึ้นได้และเปิดกระเป๋าเอกสารหนังสองใบ มันเต็มไปด้วยเงินสด“สองล้านเหรียญ”ไทร์มองดูผู้คนรอบตัวเขาอย่างใจเย็น “คืนนี้ ฉันต้องการให้สองคนที่นี่ ไปทำภารกิจกับฉัน พว
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 138 ดินแดนต้องห้ามของพระเจ้า
ประตูของรถทั้งสองคันเปิดออก เมื่อนักสู้ผู้เชี่ยวชาญแปดคนจากตระกูลฟิชเชอร์แห่งเมืองไพร์มกระโดดออกมา เช่นเดียวกับฝูงหมาป่าที่หิวโหย พวกเขาพุ่งเข้าใส่แมทธิว คอลลินส์และมาร์ติน เจคแมนทันใดนั้นแมทธิวและมาร์ติน รู้สึกว่าเส้นเลือดของพวกเขาเริ่มเดือด ช่วงเวลานั้นทำให้พวกเขานึกถึงตอนที่ฝึกในโรงเลี้ยงสุนัข อะดรีนาลีนในร่างกายของพวกเขาพุ่งกระฉูดทันที“นี่เป็นการต่อสู้ครั้งแรกของเราที่ต่างจากในโรงเลี้ยงสุนัข เราต้องทำหน้าที่ให้ดี เราไม่สามารถปล่อยให้ท่านอาจารย์ดูถูกเราได้” แมทธิวตื่นเต้นมากจนตาแดงก่ำ เขาพุ่งเข้าใส่คู่ต่อสู้เหมือนวัวบ้าในเวลาเดียวกัน มาร์ตินส่งเสียงคำรามต่ำ ๆ และเข้าร่วมอย่างสนุกสนานทันทีที่การต่อสู้เริ่มขึ้น เสียงร้องของความเจ็บปวดก็ดังขึ้น แมทธิวและมาร์ตินกำลังเอาชนะนักสู้ผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลฟิชเชอร์แห่งเมืองไพรม์ อันที่จริง นักสู้เหล่านั้นแทบจะไม่มีโอกาสได้โต้กลับแลร์รี่ตกใจกับสิ่งที่เขาเห็น“สองคนนี้เป็นใคร? ทำไมสถานที่เล็ก ๆ อย่างเมืองคานห์ถึงมีนักสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนั้น?”ภายในหนึ่งนาที คนของแลร์รี่ครึ่งหนึ่งพ่ายแพ้ ในขณะนั้น มาร์ตินกำลังต่อสู้กับคู่ต่อสู้สามคน แต
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 139 ฉันจะให้เงินนายสามพันล้านดอลลาร์
“คุณพ่อ ที่ไทร์ ซัมเมอร์ ชนะเพราะว่าเขามีคนมากกว่า แลร์รี่ เฮนดริกตกหลุมพรางของพวกเขา เมื่อตระกูลฟิชเชอร์ออกคำสั่ง เมื่อเมืองคานห์ถูกทำลายล้าง มันก็จะกลายเป็นแค่เศษผง” ชาร๋ล็อทตั้งใจแน่วแน่ที่จะล้มไทร์“ไร้สาระ! ใครบอกเธอว่าแลร์รี่แพ้พวกเพราะเขามีคนมากกว่า? แลร์รี่ไปกับผู้ชายอีกแปดคน สามคนเสียชีวิตในขณะที่อีกหกคนที่เหลือได้รับบาดเจ็บสาหัส ในขณะเดียวกัน ฝ่ายตรงข้ามเพียงแค่สองคนเท่านั้น”ชาร์ล็อทตกตะลึงกับสิ่งที่เธอได้ยิน “คุณพ่อ มันเป็นไปได้ยังไง?”“แลร์รี่บอกฉันด้วยตัวเอง เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องโกหกหรือยังไง? ไทร์สั่งให้แลร์รี่ส่งข้อความถึงตระกูลฟิชเชอร์แห่งเมืองไพร์ม เขาระบุว่า เมืองคานห์จะเป็นที่รู้จักในนามของ ดินแดนต้องห้ามของพระเจ้า และต่อจากนี้ไปถ้าหากผู้ใดล่วงละเมิด มันผู้นั้นจะต้องตาย! ชาร์ล็อท คราวนี้เธอยุ่งผิดคนแล้ว” แกรี่คำรามชาร์ล็อทขมวดคิ้วแน่น เธอไม่เคยเห็นพ่อของเธอจริงจังขนาดนี้มาก่อน“คุณพ่อ แม้ว่าพวกมันจะมีนักสู้ที่เชี่ยวชาญ แต่เราก็มีคนของเราจำนวนไม่น้อยในตระกูลฟิชเชอร์ ทำไมเราจะกำจัดพวกมันไม่ได้? คุณกลัวเหรอ ไทร์ ซัมเมอร์เป็นใคร? เขาทำผิดและยังกล้าคุกคามต่อตระกูล
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 140 องค์หญิงน้อยไม่มีความสุข
หลังจากออกจากร้านกาแฟ ไทร์ ซัมเมอร์มองเวลาและพบว่า ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสามโมงแล้ว ดังนั้นไทร์จึงโทรหาเฮเลน โคล แม่ยายของเขา เพื่อบอกกับเธอว่าเขาจะไปรับแบลร์ ซี กลับจากโรงเรียนเมื่อไทร์มาถึงทางเข้าโรงเรียนอนุบาล แบลร์เพิ่งเลิกเรียนในวันนี้และกำลังออกมาข้างนอก ไทร์เดินเข้าไปหาแบลร์อย่างร่าเริง อย่างไรก็ตาม แบลร์ไม่ได้เอื้อมมือไปหาไทร์ด้วยความตื่นเต้นเหมือนเมื่อก่อน อันที่จริง เธอทำหน้าบึ้งเล็กน้อยขณะที่จ้องไปที่ไทร์“มีอะไรเหรอแบลร์? ลูกไม่ชอบที่พ่อมารับลูกแล้วเหรอ?”ไทร์กำลังจะอุ้มแบลร์ขึ้น แต่เธอก้าวถอยหลังและเลี่ยงการสัมผัสของเขา“พ่อไม่ดี”ไทร์รู้สึกสับสน“แบลร์ ลูกเป็นอะไร? พ่อไม่ได้ทำอะไรให้ลูกเสียใจ” ไทร์ขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไรก็ตาม แบลร์ยังคงไม่มีความสุขในขณะที่เธอทำหน้าเศร้า ไทร์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแย่เมื่อเห็นลูกสาวของเขามีพฤติกรรมเช่นนี้ ในเวลาเดียวกัน เขารู้สึกโกรธอย่างอธิบายไม่ถูก มีคนมารังแกลูกสาวเขาอีกแล้วเหรอ? ทันใดนั้น ครูสาวคนหนึ่งก็เดินเข้าไปหาไทร์“คุณเป็นพ่อของแบลร์เหรอคะ? ฉันคือ โซอี้ ฉันเป็นครูสอนภาษาของแบลร์” ครูหญิงแนะนำตัว“สวัสดีครูโซอี้” ไทร์รีบพยักหน้
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 141 เกิดเรื่องใหญ่แล้ว
เมื่อแบลร์ ซีเห็นว่าชายผู้นี้โกรธเพียงใด เธอก็รีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของวินนี่เฟรด ซีทันที วินนี่เฟรดกอดแบลร์ไว้แน่น “อย่ากลัว แม่อยู่นี่ จะไม่มีใครทำร้ายลูกได้”ชายคนนั้นหัวเราะ “หยุดพูดสักที ไม่งั้นฉันจะตีเธอทั้งคู่”ในที่สุด ผู้คนที่อยู่ในแถวข้างหลังของพวกเขา ก็เริ่มถอยห่างออกเนื่องจากการได้เห็นการโดนรังแกและพวกเขาก็เริ่มแสดงความคิดเห็น“ทุกคนรออยู่ในแถว ทำไมคุณต้องเข้ามาแซงคิว?”"ใช่ คุณยังข่มขู่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อีก คุณไม่ละอายใจในตัวเองบ้างเลยรึไง?”“คุณมันไม่ใช่ผู้ชาย”ความเห็นถากถางเข้ามาหาเขาทีละคน ทันใดนั้น ชายคนนั้นรู้สึกอับอายมาก ใบหน้าของเขาบูดบึ้งทันที“ฉันคือสเวน เฟนเดอร์ ทำไมไม่ลองพูดต่อหน้าฉันอีกทีล่ะ?”สเวน เฟนเดอร์! ทันทีที่ได้ยินชื่อของเขา ผู้คนจำนวนมากก็หุบปากทันที อันที่จริง คนเหล่านี้ดูค่อนข้างกลัวเขา“สเวน เฟนเดอร์ คือใคร? ทำไมดูเหมือนคุณกลัวเขา?” ใครบางคนในกลุ่มถามเบา ๆอีกคนตอบด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลในทันที “อย่าส่งเสียง สเวน เฟนเดอร์ เป็นหนึ่งในหัวหน้าแก๊งของละแวกนี้ เขาเป็นหนึ่งในสาวกของโนอาห์ ลี ไม่มีใครสามารถเข้าถึงด้านเลวร้ายของเขาได้”“โนอาห์ ลี
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 142 มานอนด้วยกันเถอะ
แม้ว่าโทรศัพท์ของสเวน เฟนเดอร์ จะดังขึ้นหลายครั้งในสวนสนุก แต่เขาก็ไม่ได้สังเกตเลย เมื่อใดก็ตามที่เขาไปเดทกับแฟนสาว เขาจะเก็บโทรศัพท์ไว้เงียบ ๆ เพราะเขาไม่ต้องการให้ความสนุกถูกขัดจังหวะ และถ้าเขาดูโทรศัพท์ตอนนี้ เขาจะต้องตกใจ ภายในไม่กี่นาที โนอาห์ ลีพยายามโทรหาเขามากกว่าสิบครั้งในขณะเดียวกัน สเวน เริ่มหัวเราะเยาะไทร์ ซัมเมอร์ สำหรับการกระทำของเขา“เฮ้ย แกโทรหาท่านปรมาจารย์โนอาห์จริง ๆ เหรอ แกช่างเป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ!”ใบหน้าของสเวนเปลี่ยนเป็นเย็นชาหลังจากแสดงความคิดเห็นสั้น ๆ“กล้าดียังไงมาแกล้งเป็นเพื่อนกับปรมาจารย์โนอาห์? ฉันจะหักแขนขาของแกอย่างง่ายดายเลยคอยดู!” สเวนโบกมือของเขา “จับมัน ฉันจะหักขามันเอง!”ชายร่างใหญ่หลายสิบคนรุมล้อมไทร์ทันทีทันใดนั้น รถเก๋งคันหนึ่งพุ่งชนประตูสวนสนุกและกำลังเร่งไปทางนั้น ทันทีที่รถหยุด ชายหัวล้านก็เดินออกไป“พวกแกหยุดเดี๋ยวนี้! สเวน เฟนเดอร์ แกบ้าไปแล้วเหรอ?”สเวนตกตะลึง “บัลดี นายกำลังจะทำอะไร? ทำไมนายดูกังวล?”บัลดีรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว เขาไม่กล้าแม้แต่จะมองตาไทร์ด้วยซ้ำ บัลดีเตะสเวนออกไปทันที“ต่อให้แกอยากตาย ก็อย่าดึงคนอื่นเข
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 143 เล่านิทาน
หัวใจของวินนี่เฟรดเริ่มเต้นแรง ไทร์หมายความว่าอย่างไร เขาพยายามแสดงความรู้สึกที่มีต่อเธออยู่เหรอ? ในความเป็นจริงแล้ว ไทร์จะไม่ทำสิ่งนี้ในอดีต ก่อนหน้านี้ ไทร์จะปฏิบัติต่อเธอด้วยความเคารพอย่างสูงเสมอ ไม่รู้ว่าสิ่งนี้ มันเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ไทร์ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปและในเวลาเดียวกัน วินนี่เฟรดเองก็ดูเหมือนว่าจะเปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัวเช่นกันตัวอย่างเช่น เมื่อออทัมน์ฟิลด์ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้าย วินนี่เฟรดวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของไทร์และร้องไห้ออกมา ในออฟฟิศ ไทร์กอดเธอแน่นโดยไม่ผลักเธอออกไปเช่นกัน ในช่วงเวลานี้ไม่มีใครสนใจการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาไตร่ตรองเรื่องนี้ในวันนี้ พวกเขาตระหนักดีว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาพัฒนาขึ้น“ทำไมพวกเธอถึงยังยืนอยู่ที่นั่น? มันดึกแล้ว พวกเธอคิดว่าค่าไฟฟรีหรือยังไง? รีบไปนอนกันได้แล้ว” เฮเลน แม่ยายของไทร์ เดินออกจากห้องของเธอและตะโกนใส่พวกเขาในความเป็นจริง เธอแอบฟังพวกเขาอยู่ที่ประตูเป็นเวลานานตอนนี้ เธอและเจคอบ ซี ยอมรับไทร์และทั้งคู่แล้ว ไม่ใช่เพราะว่าไทร์รวย แต่เป็นเพราะพวกเขารู้สึกว่าไทร์ห่วงใยวินนี่เฟรดและลูกสาวของเขาอย่างแท้จ
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 144 กลายเป็นอดีตไปแล้ว
โดนัลด์ ลูอิสเข้าใจในทันทีว่า ไทร์ ซัมเมอร์ พยายามจะพูดอะไรในขณะที่เขารู้สึกหนาวไปถึงกระดูกสันหลัง โดนัลด์รีบคุกเข่าต่อหน้าไทร์ทันที “บราเธอร์ไทร์ ผมจะจำไว้เสมอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ตระกูลลูอิสของเราจะทำทุกอย่างตามที่บราเธอร์ไทร์ต้องการ” โดนัลด์กล่าวขณะคุกเข่า"ลุกขึ้น อย่าคุกเข่าโดยไม่มีเหตุผล ฉันไม่ชอบ!” ไทร์โบกมือของเขาโดนัลด์ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว“อ้อ บราเธอร์ ไทร์ เมื่อเร็ว ๆ นี้ เราได้เริ่มขายวิลล่าสุดหรูบนภูเขาลูนาร์ พื้นที่แถบนั้น เป็นทำเลที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองคานห์ ยิ่งไปกว่านั้น เรามีเฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างครบครันและผู้อยู่อาศัยสามารถย้ายเข้ามาได้ทันที คุณต้องการให้ผมเลือกหลังที่มีทำเลที่ดีที่สุดให้คุณหรือไม่?”โดนัลด์เป็นคนฉลาด บางมี เขาอาจศึกษาถึงสถานการณ์ปัจจุบันของไทร์เอาไว้แล้ว ในตอนนี้ ไทร์และวินนี่เฟรด ซี ยังคงอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบสามห้องนี้ โดนัลด์จึงเดาว่า ไทร์อาจกำลังคิดที่จะซื้อบ้านเป็นของตัวเอง โดยธรรมชาติแล้ว โดนัลด์ต้องการเอาใจไทร์โดยการยื่นข้อเสนอวิลล่าที่ภูเขาลูนาร์ให้เขาในความเป็นจริงไทร์เอง ก็มีความคิดนี้อยู่ในหัวของเขาจริง ๆ อันที่จริง เขาพิจา
บทล่าสุด
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 240 ราชาแห่งเซาท์ริเวอร์ตายแล้ว
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 239 หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 238 ฉันโกรธเคืองมาก
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 237 สร้างความบาดหมาง
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 236 ฉันจะแต่งงานกับคุณคนเดียวเท่านั้น
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 235 ไสหัวไปจากเมืองไพร์ม
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 234 คำเชิญของ คาร์สัน ยอร์ก
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 233 ฟ้าร้องในฤดูร้อน
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 232 ช่วยหย่ากับไทร์ ซัมเมอร์ด้วย
