LOGINShare
ตอนที่ 6.
Last Updated:
2025-04-14 21:28:35ตอนที่ 6.
“โอ๊ย... จีจี้ฉันปวดหัวจัง แต่ก็สนุกสุดๆ ฉันว่าฉันจะออกไปเต้นอีกรอบ...”
หญิงสาวกุมขมับบางของตนพลางหลับตาพูดแผ่วเบาอ้อแอ้ แล้วยังเอนซบบ่ากว้างของใครบางคนโดยไม่ลืมตาขึ้นมอง แต่ก็ยังพยายามลุกเพื่อจะออกไปเต้นรำให้สนุกสุดเหวี่ยงไปเลยด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ส่วนแจ็กเกอร์รีนเองก็ได้แต่มองเพื่อนรักตาปริบๆ ก่อนจะหันไปมองคนรักที่ขอตัวไปรับโทรศัพท์เมื่อครู่ ไม่นานโรบินก็เดินกลับมาพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาที่เครียดขึงจนเธอสังหรณ์ใจว่าอาจจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น
“มีอะไรคะร็อบ เกิดปัญหาอะไรรึเปล่า...”
แจ็กเกอร์รีนถามแฟนหนุ่มอย่างใส่ใจและคอยมองเพื่อนรักไม่วางตาเช่นกันทั้งห่วงเพื่อนรัก และคนรักซึ่งมีท่าทีเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจอย่างมาก เพราะสำหรับโรบินแล้วหากมีเรื่องด่วนหรือปัญหาอะไรที่ไม่สำคัญมากเขาจะให้เลขาและบอดีการ์ดส่วนตัวของเขาจัดการแทนทันที แต่คราวนี้จากท่าทางของชายหนุ่มแล้วเรื่องที่เขาต้องจัดการนั้นคงหนักหนาเอาการอยู่ เพราะคนที่เก็บอารมณ์เก่งอย่างโรบินแสดงอาการหน้านิ่วคิ้วขมวดและดูร้อนรนมากขนาดนี้แสดงว่าต้องไม่ธรรมดาแน่นอน...
“คุณแม่ผมเกิดป่วยกะทันหันครับท่านล้มในห้องน้ำจนสลบไปตอนนี้ยังหลับไม่ได้สติเลย...”
“อะไรนะคะ ก็ท่านเพิ่งมาถึงฮ่องกงไม่ใช่หรือคะ” แจ็กเกอร์รีนถามอย่างร้อนรนและเห็นใจคนรัก
“ครับเพิ่งมาถึงเมื่อสองวันก่อน แต่เมื่อกี้ท่านเกิดลื่นล้มในห้องน้ำไม่รู้ว่าอาการหนักแค่ไหน ผมคงต้องไปฮ่องกงคืนนี้...”
โรบินบอกเสียงเครียดแล้วหันไปมองปฐวินและอังศณา อย่างลังเลและแจ็กเกอร์รีนก็คงจะพอมองออกว่าเขาเองก็ทั้งห่วงเธอกับเพื่อนรักและห่วงมารดาของตนเอง
“ไม่ต้องห่วงจีจี้นะคะคุณไปดูคุณแม่ของคุณเถอะค่ะที่รัก”
“แต่ผมสัญญาว่าจะพาคุณไปฮ่องกงเพื่อพบครอบครัวของผมด้วยแต่ไม่นึกว่ามันจะกะทันหันแบบนี้ อีกอย่าง...”
โรบินอึกอักเพราะเขากลัวว่าแฟนสาวจะโกรธ เพราะก่อนหน้านี้เขาบอกว่าจะพาเธอไปพบครอบครัวของเขาอย่างเป็นทางการและวางแผนกันไว้ว่าหลังจากนั้นพวกเขาจะแต่งงานกัน...
“จีจี้รู้และเข้าใจคุณค่ะ ไปเถอะค่ะจีจี้กับนางดูแลตัวเองได้เราก็กำลังจะกลับกันอยู่แล้วนี่คะ”
แจ็กเกอร์รีนพูดออกไปด้วยใจจริงแม้จะรู้สึกเสียดายโอกาสที่จะเดินทางไปพบครอบครัวของเขาซึ่งตอนนี้มาพักผ่อนกันที่ฮ่องกงเนื่องจากมารดาของโรบินนั้นเป็นชาวฮ่องกงและทุกๆ หกเดือนทั้งครอบครัวของเขาจะมาพักผ่อนที่ฮ่องกงเป็นประจำ
“เฮ้ย จีจี้แกก็ไปกับคุณร็อบก็ได้ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันรู้ว่าแกรอคอยเวลานี้มานานแล้ว...”
อังศณาบอกเมื่อพอจะมองออกว่าเพื่อนรักมีเรื่องไม่สบายใจแม้ว่ายังรู้สึกมึนๆ เหมือนโลกหมุนๆ อยู่ก็ตามแต่สิ่งที่เธอไม่เคยลืมคือความฝันของแจ็กเกอร์รีน ที่ใฝ่ฝันถึงรักแท้และงานวิวาห์แสนโรแมนติกกับคนรักของตน และวันนี้แจ็กเกอร์รีนก็เจอคนที่รักตัวตนจริงๆ ของตัวเอง และอังศณาเองก็ยินดีกับเพื่อนมากหากเพื่อนรักจะได้ไปพบครอบครัวของโรบินและแต่งงานกันที่ฮ่องกงตามกำหนดการณ์ที่วางแผนเอาไว้ เธอไม่อยากให้เพื่อนรักเสียโอกาสดีๆ นั้นไปเพราะเธอเป็นตัวถ่วง... อังศณาคิดอย่างคนที่พอมีสติอยู่บ้างแม้ว่าแข้งขาเธอจะอ่อนไปบ้างหรืออาจจะเดินไม่ตรงทางในบางทีก็ตาม...
“อ้าว ไปสิจะยืนมองฉันตาปริบๆ ทำไม ไปๆ แกไปเลย ร็อบจีจี้ไปได้แล้วค่ะ...” อังศณาบอกเพื่อนรักพลางรั้งให้แจ็กเกอร์รีนลุกขึ้นแล้วจูงมือเพื่อนสาวไปหาโรบินซึ่งยืนหน้าเครียดอยู่
“ถ้าอย่างนั้นเราขอตัวกลับเลยนะคะคุณวิลล์ ไปกันเถอะแกแล้วฉันจะไปส่งแกที่บ้านกลับก็ต้องกลับด้วยกันสิ...”
ด้วยความห่วงเพื่อนรักแจ็กเกอร์รีนก็รั้งร่างที่เดินไม่ค่อยตรงของอังศณาออกมาจนได้ ทั้งสามเดินออกไปจากผับดังมายังรถยนต์คันหรูของโรบิน แต่แล้วอังศณาก็หยุดเดินทำให้แจ็กเกอร์รีนหันมามองเพื่อนรักอย่างสงสัย
“แกหยุดเดินทำไม...”
“ฉันจะอยู่เที่ยวต่อแกรีบไปเถอะ เดี๋ยวไม่ทันเที่ยวบิน...”
“แกจะเที่ยวต่อคนเดียวได้ไงนังบ้า...” แจ็กเกอร์รีนแหวกลับมาอย่างไม่ชอบใจ ใบหน้าสวยยุ่งเหยิง
“เออน่า.. ฉันเที่ยวได้ แกไปเถอะ ฉันดูแลตัวเองได้... แกไปเถอะไปๆ” อังศณาโบกมือไล่
“ร็อบคะ...” แจ็กเกอร์รีนหันไปขอความเห็นจากคนรักเมื่อเพื่อนรักทำท่าจะดื้อแพ่งขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“แกอย่าเรื่องมากจีจี้ ฉันโตแล้วและที่นี่แกก็บอกฉันเองว่ามันปลอดภัยและดีที่สุด มีแต่คนรวยๆ ไฮโซ เขาคงไม่คิดจะมาสนใจคนกระจอกๆ อย่างฉันหรอกน่า... หรือบางทีคืนนี้ฉันอาจจะได้สามีรวยๆ กลับบ้านด้วยไงแก...”
อังศณาตัดบทเมื่อเห็นท่าทางลังเลของแจ็กเกอร์รีนกับร็อบจึงยืนยันมั่นเหมาะยิ้มให้เพื่อนรักเสียกว้างขวางขณะพยายามยืนให้ตรงทั้งยังพูดจาเสียก๋ากั่น
“แน่ใจนะแกว่าแกอยู่ได้ และจะไม่อยู่ที่นี่เกินเที่ยงคืน หากฉันโทร. ไปหายายอังแล้วแกยังไม่ถึงบ้านฉันเอาแกตายแน่ยายเฉิ่ม...” แจ็กเกอร์รีนกอดอกมองเพื่อนรักเหมือนผู้ใหญ่มองเด็กอย่างไรอย่างนั้น
“โอเค ฉันรับปาก แกไปเถอะ อย่าห่วงฉันเลย ฉันดูแลตัวเองได้น่า เห็นฉันเป็นเด็กๆ ไปได้...” อังศณาย้ำให้เพื่อนรักสบายใจแล้วคว้ากุญแจรถจากมือแจ็กเกอร์รีนมาใส่กระเป๋าถือใบเล็กของตน
“งั้นฉันไปนะแก อย่าอยู่ดึกนะ แล้วก็อย่าดื่มมากไปกว่านี้ด้วย...” แจ็กเกอร์รีนยังคงย้ำนักย้ำหนา
“ดูแลตัวเองด้วยนะครับ เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมจะให้คนของผมตามมาดูแลนาง จีจี้อย่าห่วงเลยสักครู่ลูกน้องผมจะลงมาดูแลนาง...”
โรบินบอกคนรักก่อนจะก้าวขึ้นรถคันหรูออกไปจากหน้าผับ อังศณามองตามหลังรถที่แล่นไปจนลับตา แล้วก้าวกลับเข้าไปในผับดังอย่างเริงรื่น ตั้งใจจะใช้เวลาในค่ำคืนนี้สนุกให้สุดเหวี่ยงไปเลย โดยไม่รู้เลยว่าเมื่อกลับเข้ามา ณ ที่แห่งนี้อีกครั้งมันจะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล...
Related chapters
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 7.
ตอนที่ 7. ปฐวินรู้สึกเสียดายไม่น้อยที่เขาไม่ทันได้มีโอกาสสานสัมพันธ์กับแม่สาวผมหอมนางนั้นเมื่อเธอเพิ่งจะเดินออกไปกับเพื่อนของเธอเมื่อครู่ ทั้งยังไม่สนใจเขาด้วยซ้ำ นี่เขาไม่มีอะไรดึงดูดสายตาเธอเลยหรืออย่างไรทั้งที่เขาโอบกอดเธอไว้ตอนที่จะล้มแถมยังถอดเสื้อคลุมของตนให้เจ้าหล่อนสวมอีกด้วย...“นี่เจ้าหล่อนไม่สนใจเราเลยหรือไงวะ...” ชายหนุ่มพูดอยู่คนเดียวอย่างหัวเสียพลันสายตาก็หันไปเจอหญิงสาวที่เขาเพิ่งบ่นถึงอย่างไม่ตั้งใจแต่สะดุดใจยิ่งนัก...แม่สาวเท้าไฟที่กระโดดขึ้นไปเต้นรำด้วยท่วงท่าเย้ายวนบนเวทีเตี้ยๆ ของทางร้านที่จัดไว้สำหรับดูโชว์การแสดงของนักดนตรี เธอกำลังยักย้ายส่ายสะโพกนัวเนียอยู่กับหนุ่มตาน้ำข้าวรูปหล่อคนหนึ่งอย่างเมามันโดยไม่สนใจสายตาของใคร แต่จะว่าไปในสถานที่แห่งนี้ไม่มีใครสนใจใครอยู่แล้ว ทุกคนมาเพื่อนสนุกเท่านั้น...“ยายบ้าเอ๊ย กำลังทำบ้าอะไรของเธอกันนะ...”ปฐวินรู้สึกเลือดขึ้นหน้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเพียงแค่เห็นเธอไปนัวเนียกับชายคนอื่นเขาก็รู้สึกร้อนรนจนทนไม่ได้ ปฐวินหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวมีอิทธิพลเหนือจิตใจของเขาอย่างไม่น่าจะเป็นได้ เขาเพิ่งได้พบเธอเมื่อไม่กี่น่าทีที
Last Updated : 2025-04-14ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 8.
ตอนที่ 8.“นี่ปล่อยนะ ฉันไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้นปล่อย...” ทางด้านอังศณานั้นหน้าตื่นแทบจะหายเมาเป็นปลิดทิ้งเมื่อเขารั้งร่างเธอให้เดินตามเขาไป โดยที่มันไม่ใช่ทางที่จะไปยังรถของแจ็กเกอร์รีนที่เธอเอากุญแจไว้... “นิพนธ์ จัดการเรื่องที่เหลือต่อให้ที...”ปฐวินบอกลูกน้องคนสนิทที่เป็นทั้งเพื่อนและมือขวาซึ่งคอยช่วยเหลือเขาแทบทุกอย่างและอยู่กับเขามานานและ นิพนธ์ ก็โค้งรับคำอย่างรู้หน้าที่แล้วพยักหน้าให้ผู้ติดตามอีกสองคนซึ่งคอยตามอารักขาชายหนุ่มอยู่ห่างๆ ในขณะที่ชายหนุ่มจับร่างบางเย้ายวนที่กำลังขัดขืนโวยวายไปยังรถยนต์คันหรูราคาแพงลิบของตนอย่างทุกลักทุเล “นี่แม่คุณหยุดดิ้นซะทีได้ไหม หรืออยากกลับไปล่าเหยื่อต่อ...” ชายหนุ่มพูดชิดแก้มนวลของคนที่ผินหน้าหนีเมื่อเห็นเขาชิดใกล้กับเธอมากเกินไปจนน่าหวาดเสียว แต่ก็ถลึงตามองเขาอย่างกราดเกรี้ยวเมื่อไม่สามารถต่อกรกับเขาได้... “เอ้าเรียบร้อยแล้ว และก็ขอความกรุณานั่งเฉยๆ สักนาทีนะคุณผู้หญิง...”เสียงนุ่มทุ้มที่ห่างออกไปเมื่อคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอเรียบร้อยแล้ว ทำให้หญิงสาวที่เอาแต่ผินหน้าหนีหันกลับมามองเขาอย่างสับสน
Last Updated : 2025-04-14ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 9.
ตอนที่ 9.ปฐวินก็ห้ามปากตัวเองไม่ทันอีกแล้วเมื่อเขามองไปนอกรถพบว่าย่านนี้เป็นเขตก่อสร้างคอนโดหรูซี่งมีแคมป์คนงานก่อสร้างปลูกสร้างอยู่ในพื้นที่การก่อสร้างซึ่งขณะนี้มีคนงานหนุ่มๆ บางคนกำลังตั้งวงเหล้ากันอยู่“มันเรื่องของฉัน หากต้องนั่งรถกับคนปากเสียฉันก็ไม่ขอทน... อุ๊บ...”ปากก็ต่อล้อต่อเถียงกับเขาทั้งที่ตอนนี้เธอรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนและวิงเวียนไปหมดราวกับว่าโลกหมุนกลับด้านเสียอย่างนั้นทั้งยังรู้สึกว่าศีรษะเธอมันหนักอึ้งจนแทบจะประคองตัวอยู่ไม่ไหว จนทำให้เธอต้องหลับตาลงพิงกับพนักพิงเบาะหนังหรูหรานั้นเสียก่อนที่จะมีอาการที่เรียกว่า หัวทิ่ม ให้อับอายขายขี้หน้า...“ฉะ ฉันอยากอ้วก...” ในที่สุดเธอก็พูดออกมาเสียงแผ่วเมื่อท้องไส้และลำคอมันเริ่มจะไม่ไหว ไอ้ที่ดื่มๆ เข้าไปมันกำลังจะหาทางออกเสียแล้ว“เฮ้ยๆ นี่เธออย่าเพิ่งนะ ให้ฉันจอดรถก่อน ห้ามอ้วกใส่รถฉันนะ”พูดจบชายหนุ่มก็รีบจอดรถเลียบข้างทางตรงที่มีไฟสว่างและไม่เปลี่ยวมากทันทีแล้วเดินลงมาเปิดประตูรถแล้วประคองร่างบางลงมาข้างนอกซึ่งพอออกมาจากรถคันหรูได้อังศณาก็โก่งคออาเจียนจนหมดไส้หมดพุงทันที...ปฐวินเข้ามาลูบหลังลูบไหล่หาน้ำให้เธอบ้วนปากแล้วยัง
Last Updated : 2025-04-14ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 10.
ตอนที่ 10. “เฮอะ... นี่หนึ่งในมารยาของเธอรึเปล่านี่ ดูชัดๆ สิว่าที่นี่มันที่ไหนแม่เมรีขี้เมา” เขาบอกพลางกอดอกมองเธอด้วยท่าทางเหมือนผู้ใหญ่มองเด็กเกเร อังศณาก็มองรอบๆ กายอย่างพยายามพิจารณาว่ามันที่ไหนกันแน่ แต่เท่าที่รู้ที่นี่มันไม่คุ้นตาเธอเลยแม้แต่น้อย...“เป็นไงล่ะ คุ้นมั้ย แล้วรู้รึยังว่าตัวเองน่ะถูกหิ้วมาที่ไหน หรือถูกหิ้วบ่อยจะที่ไหนก็ได้”“อย่ามาดถูกกันนะ...”“อ้อ นี่ขนาดเมายังจะมีศักดิ์ศรี...”น้ำเสียงหมิ่นๆ นั้นทำให้อังศณาเลือดขึ้นหน้า หญิงสาวพยุงกายลึกขึ้นอย่างทุกลักทุเลแล้วเท้าสะเอวมองเขาอย่างเอาเรื่องตอนนี้เธอรู้สึกเพียงอย่างเดียวว่า เดือด เดือดสุดๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน... “จะมากไปแล้วนะคุณ คุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันฉอดๆ ทั้งที่เราไม่รู้จักกัน ผู้ชายอะไรปากจัดชะมัด แล้วนี่มายุ่งวุ่นวายกับฉันขนาดนี้แสดงว่าคุณสนใจฉันมากล่ะสิ ฉันจะบอกให้นะ ฉันน่ะไม่ได้อยากมีความสัมพันธ์กับใครแค่คนเดียวแบบตลอดไปหรอกนะ มันไม่สนุกแต่ถ้าจะสนุกชั่วคราวล่ะก็ได้ ว่าไงล่ะสนใจจะสนุกกันมั้ยล่ะคิดว่าอย่างฉันนี่มีเสน่ห์พอจะทำให้คุณเกิดอารมณ์อยากจะมีเซ็กซ์ด้วยมั้ยละ ฮ้า...”หญิงสาวผู
Last Updated : 2025-04-14ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 11 .
ตอนที่ 11 . “เธอไม่ควรทำแบบนี้...” เหมือนจะเป็นสุภาพบุรุษ แต่แท้จริงแล้ว เขาพยามข่มกลั้นไม่ให้ซาตานในร่างออกมาขย้ำแม่นางเนื้อหอมผมหอมขี้เมาคนนี้มากกว่า... “ทำไมคะ คุณไม่อยากนอนกับฉันหรือ น่า... นอนกับฉันแค่ครั้งเดียว รับรองคุณจะติดใจ ฉันน่ะยังสดยังใหม่อยู่น้า ลองแล้วติดใจ คิวไม่ว่างขึ้นมาจะหาว่าสวยแล้วไม่เตือน...”โอ้... คุณพระ นี่เธอพูดอะไรออกไป ช่างร้อนแรงดุจหญิงกร้านโลกเต็มขั้นเสียจริง แต่ตอนนี้อังศณาไม่คิดอะไรนอกจากจะทำตามหัวใจฝ่ายมืดดำเรียกร้อง... ลองดูสิว่าการมีสัมพันธ์กับผู้ชายแค่ชั่วข้ามคืนนี้มันจะเป็นเช่นไรความร้อนแรงและโชกโชนประสบการณ์ที่ผู้หญิงพวกนั้นพูดถึงมันเป็นอย่างไรกัน ทำไมผู้ชายถึงได้ชอบกันนัก..เมื่อคิดได้ดังนั้น อังศณาก็ใช้แขนเรียวของตนโน้มลำคอแกร่งลงมาให้ชิดใบหน้าของตนและประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากหนาของเขาอย่างร้อนรนเมื่อถูกจู่โจมด้วยนางสมันน้อยที่ไม่ประสา มีหรือที่นักล่าตัวฉกาจจะปล่อยมือจากเนื้อนวลที่แสนหอมหวานนี้ไป ปฐวินเผยอปากรับเรียวลิ้นเงอะงะแล้วสอดลิ้นร้อนของตนเข้าไปในโพรงปากสาวทันที ชายหนุ่มบดเคล้าริมฝีปากหยักสวยของตนกับเรียวปากอวบอิ่
Last Updated : 2025-04-15ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12. “อื้อ เจ็บๆๆ ออกไปได้โปรด...” เสียงเล็กๆ ที่ลอดเล็ดออกมาจากลำคอแห้งผากพร้อมด้วยหยาดน้ำใสปริ่มซึมตรงหางตาที่ปิดสนิท ริมฝีปากอิ่มขบกันอย่างข่มกลั้นความเจ็บร้าวราวร่างจะแตกปริทำให้ปฐวิน ถึงกับอึ้ง มึนงงเหมือนถูกค้อนปอนด์ทุบหนักๆ ลงบนหัว แต่เขาก็มาไกลเกินกว่าจะหยุดกลางคันเสียแล้ว...“เรามาไกลเกินจะหยุดแล้วคนสวย อีกแค่นิดเดียวมันจะไม่เจ็บอีกต่อไป นางจ๋า โอ้วพระเจ้า แน่นอะไรอย่างนี้...”ปฐวินทั้งปลอบโยนเธออย่างอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยได้ปลอบหญิงสาวคนไหนมาก่อน ทั้งสูดปากด้วยความเสียวกระสันเมื่อความคับแน่นบีบรัดกายแกร่งของเขาจนแทบขยับไม่ได้ในขณะที่ความร้อนระอุโจมตีเขาจนปวดหนึบไปทั้งกาย...ชายหนุ่มโอ้โลมหญิงสาวที่กระถดร่างหนีด้วยความอ่อนหวานซ่านทรวงอีกครั้ง ก่อนจะโหมไฟสวาทเร่าร้อนที่ถูกจุดขึ้นมาไปให้ถึงฝั่งฝันเมื่อรับรู้ถึงความพร้อมของหญิงสาวที่ครางครวญแอ่นกายเสียดสีกับร่างแกร่งของตน ปฐวินสอดเสยโยกกายอย่างร้อนแรงเมื่อความอ่อนนุ่มบีบดรัดและเสียดสียั่วเย้าให้เขาจับจูงเธอไปย่ำแดนสวาท และเขาก็พาเธอไปยังดินแดนแห่งนั้นได้อย่างงดงาม...บทที่3. คืนร้ายหัวใจผูกพันอีกครั้ง...
Last Updated : 2025-04-15ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 13.
ตอนที่ 13.เมื่ออึ้งไปพักใหญ่และได้ทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ อังศณาถึงกับอึ้งและรู้สึกอับอายที่ความน้อยเนื้อต่ำใจความรู้สึกสูญเสียสิ่งที่หวงแหน ศักดิ์ศรีที่มีน้อยนิดถูกเหยียบย่ำเพราะความเขลาเมามาย ทำให้เธอทำเรื่องที่น่าละอายเหลือเกิน แล้วความผิดปกติของร่างกายที่เกิดนี้อีก ยิ่งทำให้เธออยากแทรกแผ่นดินหนี ความรู้สึกและสิ่งที่คิดว่าตนเองหลงละเมอเมื่อคืนนี้มันไม่ใช่ความฝัน แต่มันคือความจริงที่น่าละอายที่สุดในชีวิต... “ก็ไปสิ ฉันไม่ได้ห้ามนี่” คนพูดก็พูดไปแต่ไม่ยอมละอ้อมแขนแกร่งที่เลื่อนมาโอบกอดเธอไว้อย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ “คุณก็ถอยออกไปสิ...” เธออับอายเกินกว่าจะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น และพยายามไม่มองอกกว้างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเป็นลอนสวยนั้น ยิ่งใบหน้าของเขายิ่งไม่อยากมอง สิ่งที่เธอควรจะทำในตอนนี้คือไปให้พ้นจากที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุด.เพราะหากช้าแม้แต่วินาทีเดียวเธออาจจะไม่เหลือศักดิ์ศรีใดๆ ไว้ให้ภูมิใจเลย... “โอเค ไม่แกล้งแล้ว แต่ว่าเธอลุกขึ้นไหวเหรอเมื่อคืนเธอร้อนแรงใช่เล่นนะ ทำฉันเสียหมดแรง เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันบริการอุ้มเธอไปส่งในห้องน้ำดีกว่า...”ว่า
Last Updated : 2025-04-15ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 14.
ตอนที่ 14. “เป็นเพื่อนของนางหรือพ่อหนุ่ม ทำไมยายไม่เคยเห็นหน้าเลยล่ะ...”คุณยายอังกาบ ถามชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาแต่งกายภูมิฐานอย่างสงสัยเพราะตั้งแต่เล็กจนโตอังศณาไม่เคยพาเพื่อนผู้ชายมาเยี่ยมเยียน ยิ่งคนหน้าตาหล่อเหลาดูผู้ดิบผู้ดีอย่างชายหนุ่มตรงหน้ายิ่งไม่เคยเห็น... “เอ่อ... ผมชื่อปฐวินครับ คุณยายอาจจะไม่เคยเห็นผมเพราะผมจะอยู่ต่างประเทศเสียส่วนใหญ่ครับ นี่ก็เพิ่งกลับมา บังเอิญว่าผมเป็นเพื่อนสนิทกับแฟนของแจ็กเกอร์รีนอีกทีน่ะครับคุณยาย”ปฐวินตอบไหลลื่นไม่มีสะดุดและนึกชื่นชมหญิงชราที่ยังคงดูสดชื่นสดใสและแข็งแรงแม้จะประเมินจากสายตาแล้วนางคงอายุไม่น้อยกว่าเจ็ดสิบปีแน่นอน... “อ๋อ... เพื่อนร็อบแฟนจีจี้นี่เอง ยายชื่ออังกาบนะจ๊ะ แหม... คนกันเองทั้งนั้น งั้นก็อยู่กินข้าวกลางวันด้วยกันก่อนสิคุณหากไม่มีธุระอะไร” คุณยายอังกาบเอ่ยชวนชายแปลกหน้าที่เดินตามหลังหลานสาวซึ่งวิ่งเข้าบ้านไปด้วยรอยยิ้มละไมและชายหนุ่มก็ยกมือไหว้นางอย่างนอบน้อมสง่างาม... ยายอังกาบเพิ่งกลับมาจากจำศีลที่วัดและกำลังจะปิดประตูรั้วบ้านหลังเล็กของตน ก็เห็นหลานสาวกลับบ้านมาพร้อมกับชายหนุ่มรูปหล่อท
Last Updated : 2025-04-15
Latest chapter
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 15.
ตอนที่ 15. “ฉันมีสองตัวเลือกให้เธอนะนาง ข้อแรกฉันจะบอกความจริงกับยายของเธออย่างน้อยๆ ฉันก็น่าจะรับผิดชอบต่อเรื่องที่เกิดขึ้นบ้าง เธออาจจะได้ค่าทำขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากฉันเพราะฉันคงแต่งงานยอมรับเธอออกหน้าออกตาไม่ได้แน่ๆ เพราะฉันไม่ชอบการผูกมัด ส่วนข้อสองก็คือ ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้กับยายของเธอ แต่เธอต้องมาเป็นผู้หญิงของฉัน โดยที่เราจะไม่เปิดเผยว่าเรามีความสัมพันธ์กันยังไง ความสัมพันธ์ของเราจะเป็นความลับต่อไป และหากเธอเป็นห่วงเรื่องค่าเลี้ยงดูไม่ต้องห่วงเลยเพราะคนอย่างปฐวินเลี้ยงผู้หญิงของเขาดีทุกคน...”ชายหนุ่มพูดอย่างเห็นแก่ตัวและแสนจะเลือดเย็นนักในความคิดของอังศณา เพราะไม่ว่าจะข้อไหน เธอก็เสียเปรียบเขาอยู่ดี...“คุณทำแบบนี้ทำไม ทำไมต้องเป็นฉัน คนอย่างคุณจะหาผู้หญิงที่ไหนก็ได้มาบำเรอความสุขของตัวเอง ทำไมต้องเป็นฉัน... ฉันไม่ต้องการข้อเสนอใดๆ จากคุณ กลับไปซะแล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกเข้าใจรึยัง...”ดวงตากลมโตมองเขาอย่างโกรธเกรี้ยว นัยน์ตาแดงเรื่อเพราะพยายามกลั้นน้ำตาแห่งความอดสูเอาไว้ ในขณะที่คนฟังยิ้มร้ายกาจ...“ก็เพราะฉันสนใจและยังติดใจเธออยู่ยังไงล่ะคนสวย... เอาล่ะ วันนี้ฉัน
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 14.
ตอนที่ 14. “เป็นเพื่อนของนางหรือพ่อหนุ่ม ทำไมยายไม่เคยเห็นหน้าเลยล่ะ...”คุณยายอังกาบ ถามชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาแต่งกายภูมิฐานอย่างสงสัยเพราะตั้งแต่เล็กจนโตอังศณาไม่เคยพาเพื่อนผู้ชายมาเยี่ยมเยียน ยิ่งคนหน้าตาหล่อเหลาดูผู้ดิบผู้ดีอย่างชายหนุ่มตรงหน้ายิ่งไม่เคยเห็น... “เอ่อ... ผมชื่อปฐวินครับ คุณยายอาจจะไม่เคยเห็นผมเพราะผมจะอยู่ต่างประเทศเสียส่วนใหญ่ครับ นี่ก็เพิ่งกลับมา บังเอิญว่าผมเป็นเพื่อนสนิทกับแฟนของแจ็กเกอร์รีนอีกทีน่ะครับคุณยาย”ปฐวินตอบไหลลื่นไม่มีสะดุดและนึกชื่นชมหญิงชราที่ยังคงดูสดชื่นสดใสและแข็งแรงแม้จะประเมินจากสายตาแล้วนางคงอายุไม่น้อยกว่าเจ็ดสิบปีแน่นอน... “อ๋อ... เพื่อนร็อบแฟนจีจี้นี่เอง ยายชื่ออังกาบนะจ๊ะ แหม... คนกันเองทั้งนั้น งั้นก็อยู่กินข้าวกลางวันด้วยกันก่อนสิคุณหากไม่มีธุระอะไร” คุณยายอังกาบเอ่ยชวนชายแปลกหน้าที่เดินตามหลังหลานสาวซึ่งวิ่งเข้าบ้านไปด้วยรอยยิ้มละไมและชายหนุ่มก็ยกมือไหว้นางอย่างนอบน้อมสง่างาม... ยายอังกาบเพิ่งกลับมาจากจำศีลที่วัดและกำลังจะปิดประตูรั้วบ้านหลังเล็กของตน ก็เห็นหลานสาวกลับบ้านมาพร้อมกับชายหนุ่มรูปหล่อท
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 13.
ตอนที่ 13.เมื่ออึ้งไปพักใหญ่และได้ทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ อังศณาถึงกับอึ้งและรู้สึกอับอายที่ความน้อยเนื้อต่ำใจความรู้สึกสูญเสียสิ่งที่หวงแหน ศักดิ์ศรีที่มีน้อยนิดถูกเหยียบย่ำเพราะความเขลาเมามาย ทำให้เธอทำเรื่องที่น่าละอายเหลือเกิน แล้วความผิดปกติของร่างกายที่เกิดนี้อีก ยิ่งทำให้เธออยากแทรกแผ่นดินหนี ความรู้สึกและสิ่งที่คิดว่าตนเองหลงละเมอเมื่อคืนนี้มันไม่ใช่ความฝัน แต่มันคือความจริงที่น่าละอายที่สุดในชีวิต... “ก็ไปสิ ฉันไม่ได้ห้ามนี่” คนพูดก็พูดไปแต่ไม่ยอมละอ้อมแขนแกร่งที่เลื่อนมาโอบกอดเธอไว้อย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ “คุณก็ถอยออกไปสิ...” เธออับอายเกินกว่าจะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น และพยายามไม่มองอกกว้างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเป็นลอนสวยนั้น ยิ่งใบหน้าของเขายิ่งไม่อยากมอง สิ่งที่เธอควรจะทำในตอนนี้คือไปให้พ้นจากที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุด.เพราะหากช้าแม้แต่วินาทีเดียวเธออาจจะไม่เหลือศักดิ์ศรีใดๆ ไว้ให้ภูมิใจเลย... “โอเค ไม่แกล้งแล้ว แต่ว่าเธอลุกขึ้นไหวเหรอเมื่อคืนเธอร้อนแรงใช่เล่นนะ ทำฉันเสียหมดแรง เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันบริการอุ้มเธอไปส่งในห้องน้ำดีกว่า...”ว่า
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12. “อื้อ เจ็บๆๆ ออกไปได้โปรด...” เสียงเล็กๆ ที่ลอดเล็ดออกมาจากลำคอแห้งผากพร้อมด้วยหยาดน้ำใสปริ่มซึมตรงหางตาที่ปิดสนิท ริมฝีปากอิ่มขบกันอย่างข่มกลั้นความเจ็บร้าวราวร่างจะแตกปริทำให้ปฐวิน ถึงกับอึ้ง มึนงงเหมือนถูกค้อนปอนด์ทุบหนักๆ ลงบนหัว แต่เขาก็มาไกลเกินกว่าจะหยุดกลางคันเสียแล้ว...“เรามาไกลเกินจะหยุดแล้วคนสวย อีกแค่นิดเดียวมันจะไม่เจ็บอีกต่อไป นางจ๋า โอ้วพระเจ้า แน่นอะไรอย่างนี้...”ปฐวินทั้งปลอบโยนเธออย่างอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยได้ปลอบหญิงสาวคนไหนมาก่อน ทั้งสูดปากด้วยความเสียวกระสันเมื่อความคับแน่นบีบรัดกายแกร่งของเขาจนแทบขยับไม่ได้ในขณะที่ความร้อนระอุโจมตีเขาจนปวดหนึบไปทั้งกาย...ชายหนุ่มโอ้โลมหญิงสาวที่กระถดร่างหนีด้วยความอ่อนหวานซ่านทรวงอีกครั้ง ก่อนจะโหมไฟสวาทเร่าร้อนที่ถูกจุดขึ้นมาไปให้ถึงฝั่งฝันเมื่อรับรู้ถึงความพร้อมของหญิงสาวที่ครางครวญแอ่นกายเสียดสีกับร่างแกร่งของตน ปฐวินสอดเสยโยกกายอย่างร้อนแรงเมื่อความอ่อนนุ่มบีบดรัดและเสียดสียั่วเย้าให้เขาจับจูงเธอไปย่ำแดนสวาท และเขาก็พาเธอไปยังดินแดนแห่งนั้นได้อย่างงดงาม...บทที่3. คืนร้ายหัวใจผูกพันอีกครั้ง...
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 11 .
ตอนที่ 11 . “เธอไม่ควรทำแบบนี้...” เหมือนจะเป็นสุภาพบุรุษ แต่แท้จริงแล้ว เขาพยามข่มกลั้นไม่ให้ซาตานในร่างออกมาขย้ำแม่นางเนื้อหอมผมหอมขี้เมาคนนี้มากกว่า... “ทำไมคะ คุณไม่อยากนอนกับฉันหรือ น่า... นอนกับฉันแค่ครั้งเดียว รับรองคุณจะติดใจ ฉันน่ะยังสดยังใหม่อยู่น้า ลองแล้วติดใจ คิวไม่ว่างขึ้นมาจะหาว่าสวยแล้วไม่เตือน...”โอ้... คุณพระ นี่เธอพูดอะไรออกไป ช่างร้อนแรงดุจหญิงกร้านโลกเต็มขั้นเสียจริง แต่ตอนนี้อังศณาไม่คิดอะไรนอกจากจะทำตามหัวใจฝ่ายมืดดำเรียกร้อง... ลองดูสิว่าการมีสัมพันธ์กับผู้ชายแค่ชั่วข้ามคืนนี้มันจะเป็นเช่นไรความร้อนแรงและโชกโชนประสบการณ์ที่ผู้หญิงพวกนั้นพูดถึงมันเป็นอย่างไรกัน ทำไมผู้ชายถึงได้ชอบกันนัก..เมื่อคิดได้ดังนั้น อังศณาก็ใช้แขนเรียวของตนโน้มลำคอแกร่งลงมาให้ชิดใบหน้าของตนและประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากหนาของเขาอย่างร้อนรนเมื่อถูกจู่โจมด้วยนางสมันน้อยที่ไม่ประสา มีหรือที่นักล่าตัวฉกาจจะปล่อยมือจากเนื้อนวลที่แสนหอมหวานนี้ไป ปฐวินเผยอปากรับเรียวลิ้นเงอะงะแล้วสอดลิ้นร้อนของตนเข้าไปในโพรงปากสาวทันที ชายหนุ่มบดเคล้าริมฝีปากหยักสวยของตนกับเรียวปากอวบอิ่
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 10.
ตอนที่ 10. “เฮอะ... นี่หนึ่งในมารยาของเธอรึเปล่านี่ ดูชัดๆ สิว่าที่นี่มันที่ไหนแม่เมรีขี้เมา” เขาบอกพลางกอดอกมองเธอด้วยท่าทางเหมือนผู้ใหญ่มองเด็กเกเร อังศณาก็มองรอบๆ กายอย่างพยายามพิจารณาว่ามันที่ไหนกันแน่ แต่เท่าที่รู้ที่นี่มันไม่คุ้นตาเธอเลยแม้แต่น้อย...“เป็นไงล่ะ คุ้นมั้ย แล้วรู้รึยังว่าตัวเองน่ะถูกหิ้วมาที่ไหน หรือถูกหิ้วบ่อยจะที่ไหนก็ได้”“อย่ามาดถูกกันนะ...”“อ้อ นี่ขนาดเมายังจะมีศักดิ์ศรี...”น้ำเสียงหมิ่นๆ นั้นทำให้อังศณาเลือดขึ้นหน้า หญิงสาวพยุงกายลึกขึ้นอย่างทุกลักทุเลแล้วเท้าสะเอวมองเขาอย่างเอาเรื่องตอนนี้เธอรู้สึกเพียงอย่างเดียวว่า เดือด เดือดสุดๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน... “จะมากไปแล้วนะคุณ คุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันฉอดๆ ทั้งที่เราไม่รู้จักกัน ผู้ชายอะไรปากจัดชะมัด แล้วนี่มายุ่งวุ่นวายกับฉันขนาดนี้แสดงว่าคุณสนใจฉันมากล่ะสิ ฉันจะบอกให้นะ ฉันน่ะไม่ได้อยากมีความสัมพันธ์กับใครแค่คนเดียวแบบตลอดไปหรอกนะ มันไม่สนุกแต่ถ้าจะสนุกชั่วคราวล่ะก็ได้ ว่าไงล่ะสนใจจะสนุกกันมั้ยล่ะคิดว่าอย่างฉันนี่มีเสน่ห์พอจะทำให้คุณเกิดอารมณ์อยากจะมีเซ็กซ์ด้วยมั้ยละ ฮ้า...”หญิงสาวผู
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 9.
ตอนที่ 9.ปฐวินก็ห้ามปากตัวเองไม่ทันอีกแล้วเมื่อเขามองไปนอกรถพบว่าย่านนี้เป็นเขตก่อสร้างคอนโดหรูซี่งมีแคมป์คนงานก่อสร้างปลูกสร้างอยู่ในพื้นที่การก่อสร้างซึ่งขณะนี้มีคนงานหนุ่มๆ บางคนกำลังตั้งวงเหล้ากันอยู่“มันเรื่องของฉัน หากต้องนั่งรถกับคนปากเสียฉันก็ไม่ขอทน... อุ๊บ...”ปากก็ต่อล้อต่อเถียงกับเขาทั้งที่ตอนนี้เธอรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนและวิงเวียนไปหมดราวกับว่าโลกหมุนกลับด้านเสียอย่างนั้นทั้งยังรู้สึกว่าศีรษะเธอมันหนักอึ้งจนแทบจะประคองตัวอยู่ไม่ไหว จนทำให้เธอต้องหลับตาลงพิงกับพนักพิงเบาะหนังหรูหรานั้นเสียก่อนที่จะมีอาการที่เรียกว่า หัวทิ่ม ให้อับอายขายขี้หน้า...“ฉะ ฉันอยากอ้วก...” ในที่สุดเธอก็พูดออกมาเสียงแผ่วเมื่อท้องไส้และลำคอมันเริ่มจะไม่ไหว ไอ้ที่ดื่มๆ เข้าไปมันกำลังจะหาทางออกเสียแล้ว“เฮ้ยๆ นี่เธออย่าเพิ่งนะ ให้ฉันจอดรถก่อน ห้ามอ้วกใส่รถฉันนะ”พูดจบชายหนุ่มก็รีบจอดรถเลียบข้างทางตรงที่มีไฟสว่างและไม่เปลี่ยวมากทันทีแล้วเดินลงมาเปิดประตูรถแล้วประคองร่างบางลงมาข้างนอกซึ่งพอออกมาจากรถคันหรูได้อังศณาก็โก่งคออาเจียนจนหมดไส้หมดพุงทันที...ปฐวินเข้ามาลูบหลังลูบไหล่หาน้ำให้เธอบ้วนปากแล้วยัง
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 8.
ตอนที่ 8.“นี่ปล่อยนะ ฉันไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้นปล่อย...” ทางด้านอังศณานั้นหน้าตื่นแทบจะหายเมาเป็นปลิดทิ้งเมื่อเขารั้งร่างเธอให้เดินตามเขาไป โดยที่มันไม่ใช่ทางที่จะไปยังรถของแจ็กเกอร์รีนที่เธอเอากุญแจไว้... “นิพนธ์ จัดการเรื่องที่เหลือต่อให้ที...”ปฐวินบอกลูกน้องคนสนิทที่เป็นทั้งเพื่อนและมือขวาซึ่งคอยช่วยเหลือเขาแทบทุกอย่างและอยู่กับเขามานานและ นิพนธ์ ก็โค้งรับคำอย่างรู้หน้าที่แล้วพยักหน้าให้ผู้ติดตามอีกสองคนซึ่งคอยตามอารักขาชายหนุ่มอยู่ห่างๆ ในขณะที่ชายหนุ่มจับร่างบางเย้ายวนที่กำลังขัดขืนโวยวายไปยังรถยนต์คันหรูราคาแพงลิบของตนอย่างทุกลักทุเล “นี่แม่คุณหยุดดิ้นซะทีได้ไหม หรืออยากกลับไปล่าเหยื่อต่อ...” ชายหนุ่มพูดชิดแก้มนวลของคนที่ผินหน้าหนีเมื่อเห็นเขาชิดใกล้กับเธอมากเกินไปจนน่าหวาดเสียว แต่ก็ถลึงตามองเขาอย่างกราดเกรี้ยวเมื่อไม่สามารถต่อกรกับเขาได้... “เอ้าเรียบร้อยแล้ว และก็ขอความกรุณานั่งเฉยๆ สักนาทีนะคุณผู้หญิง...”เสียงนุ่มทุ้มที่ห่างออกไปเมื่อคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอเรียบร้อยแล้ว ทำให้หญิงสาวที่เอาแต่ผินหน้าหนีหันกลับมามองเขาอย่างสับสน
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 7.
ตอนที่ 7. ปฐวินรู้สึกเสียดายไม่น้อยที่เขาไม่ทันได้มีโอกาสสานสัมพันธ์กับแม่สาวผมหอมนางนั้นเมื่อเธอเพิ่งจะเดินออกไปกับเพื่อนของเธอเมื่อครู่ ทั้งยังไม่สนใจเขาด้วยซ้ำ นี่เขาไม่มีอะไรดึงดูดสายตาเธอเลยหรืออย่างไรทั้งที่เขาโอบกอดเธอไว้ตอนที่จะล้มแถมยังถอดเสื้อคลุมของตนให้เจ้าหล่อนสวมอีกด้วย...“นี่เจ้าหล่อนไม่สนใจเราเลยหรือไงวะ...” ชายหนุ่มพูดอยู่คนเดียวอย่างหัวเสียพลันสายตาก็หันไปเจอหญิงสาวที่เขาเพิ่งบ่นถึงอย่างไม่ตั้งใจแต่สะดุดใจยิ่งนัก...แม่สาวเท้าไฟที่กระโดดขึ้นไปเต้นรำด้วยท่วงท่าเย้ายวนบนเวทีเตี้ยๆ ของทางร้านที่จัดไว้สำหรับดูโชว์การแสดงของนักดนตรี เธอกำลังยักย้ายส่ายสะโพกนัวเนียอยู่กับหนุ่มตาน้ำข้าวรูปหล่อคนหนึ่งอย่างเมามันโดยไม่สนใจสายตาของใคร แต่จะว่าไปในสถานที่แห่งนี้ไม่มีใครสนใจใครอยู่แล้ว ทุกคนมาเพื่อนสนุกเท่านั้น...“ยายบ้าเอ๊ย กำลังทำบ้าอะไรของเธอกันนะ...”ปฐวินรู้สึกเลือดขึ้นหน้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเพียงแค่เห็นเธอไปนัวเนียกับชายคนอื่นเขาก็รู้สึกร้อนรนจนทนไม่ได้ ปฐวินหงุดหงิดเมื่อหญิงสาวมีอิทธิพลเหนือจิตใจของเขาอย่างไม่น่าจะเป็นได้ เขาเพิ่งได้พบเธอเมื่อไม่กี่น่าทีที
