Library

Home / โรแมนติก / ดวงใจปฐวิน / ตอนที่ 29.

ตอนที่ 29.

Author: หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง

Last Updated: 2025-04-23 01:33:30

ตอนที่ 29.

ปฐวินครางหนักๆ ในลำคอเมื่อความคับแน่นบีบรัดเขาจนแทบคลั่งในขณะที่อังศณาบิดกายส่ายร่อนตอบสนองเขาอย่างเต็มอกเต็มใจสองมือบางขยุ้มผ้าปูสีเข้มจนยับย่นเพื่อระบายความซ่านเสียวแต่มันกลับไม่มีทีท่าว่าจะลดลงกลับเพิ่มอุณหภูมิความร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

“อื้ม พี่วิน พี่วินขา นางไม่ไหวแล้ว...”

หญิงสาวครางพลางสูดปากเร่าร้อน ปฐวินมองร่างขาวนวลที่เปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อนั้นอย่างพอใจก่อนจะสาวสะโพกแกร่งระรัวเร็วตามแรงอารมณ์ที่โหมกระพือ ยิ่งเธอแอ่นกายเข้าหาด้วยความซ่านรัญจวนปฐวินก็ยิ่งต้องเร่งจังหวะรักให้ร้อนแรงยิ่งขึ้น เร็วขึ้นๆ จนเสียงเนื้อกายกระทบกันดังกึกก้องไปทั้งห้องผสานกับเสียงครางด้วยความซ่านสุขที่ต่างมอบให้แก่กันดังก้องไปทั้งห้อง และพวกเขาก็พากันล่องลอยไปยังวิมานสวาทได้อย่างงดงาม...

“โอ้วนนางจ๋า อีกครั้งนะฉันยังไม่สงบเลย ทูนหัว...”

คำพูดของเขาทำให้อังศณาตาโตแต่ก็ไม่อาจจะปฏิเสธเมื่อเขาจับร่างบางให้คว่ำลงในท่าคลานเข่าจับเรียวขาของเธอข้างหนึ่งโน้มไปข้างหน้าก่อนจะสอดกายใหญ่โตเข้ามาคลอเคล้าดอกไม้งามจากด้านหลังทันที ความยิ่งใหญ่ที่สอดไซ้เข้าไปในความอ่อนนุ่มทำให้หนุ่มสาวครางออกมาพร้อมกันอีกคร

Continue to read this book for free

Scan code to download App

Locked Chapter

Previous Chapter Next Chapter

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 40.
ตอนที่ 40.“เธอจะยกโทษให้ฉันได้รึเปล่านะนาง...”ชายหนุ่มพูดเบาๆ กับตัวเองขณะขับรถไปยังจุดมุ่งหมายที่หัวใจของเขาแล่นถลาไปถึงก่อนแล้ว...ปฐวินเฝ้าทบทวนถึงสิ่งที่เขาทำกับอังศณาอย่างไม่น่าให้อภัยด้วยหวังว่าหากได้พบเธออีกครั้งอังศณาจะยกโทษให้เขา ซึ่งข้อนี้เขาเองก็เริ่มไม่มั่นใจว่าอังศณาผู้หญิงธรรมดาๆ แต่ทว่าใจเด็ดเดี่ยวนักนั้นจะให้อภัยในสิ่งที่เขาทำกับเธอไว้หรือไม่ขอให้อังศณารักเขา ขอให้เธอรักเขาด้วยเถิด... ปฐวินภาวนากับตนเองด้วยความหวัง และมันเป็นคำภาวนาที่เขาไม่คิดว่าชาตินี้เขาจะได้ใช้มัน...ปฐวินเดินทางมายังสถานที่ที่เขมรินทร์บอกว่าพบอังศณาทันที เขามาพักอยู่ที่บ้านพักตากอากาศของเขมรินทร์ซึ่งอยู่ถัดจากบ้านที่อังศณาพักประมาณหนึ่งหลังและบริเวณบ้านก็ค่อนข้างห่างกันพอสมควรและยังมีความเป็นส่วนตัวสูงแต่ก็มีระบบรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยมเลยทีเดียว เขาไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาจึงหาอังศณาไม่พบ และไม่คิดเลยว่าเธอจะอยู่ใกล้เขาเพียงแค่ปลายจมูกเท่านั้นเอง... “ออกมาเสียทีสินาง...”ปฐวินพูดกับตนเองเมื่อเขาเฝ้ามองบ้านหลังงามที่อังศณาพักอยู่ผ่านกล้องส่องทางไกลคุณภาพสูงมาร่วมชั่วโมงแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าเจ้าหล่อ
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 39.
ตอนที่ 39.ซึ่งช่วงที่บิดาของเธอล้มป่วยและต้องเข้าออกโรงพยาบาลอยู่บ่อยๆ นี่เองจักรกริชก็เริ่มเข้ามาพัวพันกับครอบครัวของเธอมากขึ้น แล้วก็ชักชวนให้มารดาของเธอร่วมลงทุนทำกิจการส่งออกเสื้อผ้าด้วยกัน แต่ก็เกิดการขาดทุนอย่างหนักซึ่งมารดาของเธอต้องเสียเงินไปหลายสิบล้าน พอบิดาของเธอรู้เข้าก็ถึงกับหัวใจวายเสียชีวิตฉับพลันหลังจากนั้นจักรกริชก็เข้ามามีบทบาทในบ้านของเธอมากขึ้น พร้อมๆ กับที่ทรัพย์สินทุกอย่างที่มีค่อยๆ ร่อยหรอลงไปเพราะมารดาหลงเชื่อคำพูดหวานหูของจักรกริช และปรนเปรอให้หนุ่มรุ่นน้องอย่างเอาอกเอาใจ เพราะกลัวว่าจักรกริชจะทอดทิ้งตน แต่ในขณะเดียวกันทั้งสองก็ไม่ได้เปิดเผยว่าพวกตนมีอะไรเกินเลยกันไปถึงไหนต่อไหน ทั้งคุณลินดาและจักรกริชยังคงแสดงบทบาทว่าเป็นหุ้นส่วนธุรกิจใหญ่โตที่มีเพียงแค่ชื่อขึ้นมาลอยๆ ต่อหน้าสังคมทั้งที่ความจริงแล้วมันขาดทุนย่อยยับ แต่ความจริงแล้วคุณลินดาถูกจักรกริชหลอกเอาเงินไปใช้อย่างสบายอารมณ์โดยที่คุณลินดาเองก็ไม่รู้ว่าตนนั้นถูกหลอก...และด้วยความที่คุณลินดานั้นเป็นคนที่ชอบเฉิดฉายมีหน้ามีตาในสังคมก็ยังพยายามสร้างภาพสวมหน้ากากสาวสังคมชั้นสูงและทำให้ตนเองดูดีอยู่เสมอ ทั้ง
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 38.
ตอนที่ 38.“แม่ก็ให้ไอ้แมงดาของแม่หามามั่งก็ได้นะเงินน่ะ ไม่ใช่แค่บินมาเกาะคนแก่กินอย่างเดียว...”“นี่นังริน แกอย่ามาฟาดงวงฟาดงาเที่ยวโทษคนคนอื่น โยนหน้าที่ของตัวเองให้คนอื่น แกเป็นลูกมีหน้าที่หาเงินมาเลี้ยงดูฉันที่เป็นแม่ให้สุขสบายแค่นี้ทำไม่ได้รึไง...แล้วอย่ามาว่าฉันแก่เชียวนะ...”รินนภาปรายตามองมารดาที่เท้าสะเอวท่าทางหงุดหงิดฉุนเฉียวเพราะไม่มีใครมาคอยรองมือรองเท้าเหมือนที่ผ่านมา ทำให้ผู้มีเชื้อสายผู้ดีเก่าอย่างนางต้องลำบากมากทีเดียว แต่ก็นั่นล่ะด้วยความถือเนื้อถือตัวเจ้ายศเจ้าอย่างทั้งที่ไม่มีจะกินนี่เองที่ทำให้มารดาของเธอเป็นคนเห็นแก่ตัว เห็นแก่ความสะดวกสบายและมักมากไม่หายไม่ว่าจะเสียทรัพย์สินเงินทองเท่าไหร่เพื่อพยุงสังขารร่างกายให้สาวสวยสดนางยอมทำทุกอย่าง หาเงินจากทุกๆ ทางที่สามารถหาได้ไม่ว่าจะขายข้าวของในบ้านหลังใหญ่โตนี้ หรือกู้ธนาคารตลอดจนหยิบยืมจากเพื่อนฝูงในวงสังคมไฮโซด้วยกัน จนตอนนี้แทบไม่มีใครอยากจะคุยหรือคบหาคุณลินดา เพราะรู้กิตติศัพท์ความงกเงินที่จะใช้หนี้ให้กับคนที่หยิบยืมมา แต่จะจ่ายง่ายมากกับการปรนเปรอผู้ชายและเสียไปกับการเสริมความงาม เพื่อให้คงความสาวสวยสดเอาไว้หลอก
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 37.
ตอนที่ 37.“แหงล่ะก็กำลังจะมีเหลนให้อุ้มนี่นา เลยดีใจมีกำลังอยู่เลี้ยงเหลน”แจ็กเกอร์รีนเสียงใสมาตามสาย สองสาวคุยกันเรื่อยๆ อย่างสนุกสนานซึ่งสักพักอังศณาก็วางสายและกลับเข้าบ้านเมื่อคุณยายอังกาบเรียกให้เธอไปรับประทานอาหาร วันนี้คุณ โรซี่ มารดาของโรบินก็มาเยี่ยมเยียนเธอจนกลายเป็นแขกคนสำคัญไปแล้วและคุณโรซี่ก็รักเอ็นดูเธอมากทำให้อังศณาพลอยลืมเรื่องทุกข์ใจไปได้บ้างแต่เมื่ออยู่ลำพังเธอก็อดคิดถึงผู้ชายใจร้ายที่ชื่อปฐวินไม่ได้... เขาใจร้ายเหลือเกินไม่แม้แต่จะตามหาเธอเธอจะหวังอะไรหรืออังศณา เธอมีความสำคัญกับเขาอย่างนั้นหรือ... อังศณาเฝ้าถามตัวเอง แต่คำตอบที่ได้ก็คือความเจ็บปวดไม่สร่างซา อังศณาถอนใจเล็กน้อยก่อนจะปรับสีหน้าให้สดใสเพื่อคุณยายจะได้ไม่เป็นทุกข์ไปด้วย...แต่อังศณาไม่รู้เลยว่าคนที่ตนเฝ้าคิดถึงนั้นออกตามหาเธออยู่ตลอดแต่แจ็กเกอร์รีนไม่บอกให้รู้เพราะกลัวว่าจะทำให้เธอเป็นทุกข์มากขึ้น ซึ่งในขณะที่อังศณากำลังเดินเข้าบ้านไปนั้นหญิงสาวไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งเฝ้าสมองเธออย่างสนใจ...ปฐวินทำงานอย่างหนักมาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา ทั้งยังออกตามหาอังศณาในทุกที่ที่คิดว่าหญิงสาวจะไป หรือทุกที่ที่มี
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 36.
ตอนที่ 36.คุณปัทมาเดินหน้าตึงออกมาจากห้องทำงานสวนทางกับคุณวิลเลี่ยมผู้เป็นสามีพอดี ซึ่งสีหน้าท่าทางแบบนี้คุณวิลเลี่ยมนั้นเข้าใจได้ในทันทีว่าภรรยานั้นพบเจอฤทธิ์เดชอะไรมากจากบุตรชาย...“ให้เวลาลูกบ้างนะลูกปัด อีกอย่างเราก็แก่ๆ กันแล้วจะไปก้าวก่ายอะไรเด็กๆ ให้วุ่นวายจนพวกเขาไม่มีความสุข เราเองก็จะมานั่งทุกข์เสียเองแบบนี้ล่ะ...” คุณวิลเลี่ยมพูดกับภรรยาด้วยความอ่อนโยนและยังคงเรียกคุณปัทมาว่า ลูกปัด อย่างรักใคร่เอ็นดูไม่เสื่อมคลาย“แต่น้องก็รักลูกหวังดีอยากให้ลูกเจอคนที่ดีๆ มาช่วยเสริมบารมีให้เขาก้าวหน้านี่คะ”“แล้วลูกปัดคิดว่าสิ่งที่บอกว่าดีแล้ว เหมาะแล้วมันใช่สำหรับตาวินรึเปล่าล่ะ...”คำถามนี้ของสามีทำให้คุณปัทมาเงียบแล้วค่อยๆ เดินมาซบหน้าลงกับอกกว้างที่อบอุ่นเสมออย่างต้องการที่พึ่งหรือต้องการกำลังใจ...“ลูกปัดเองก็เริ่มไม่แน่ใจใช่ไหม... ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องปล่อยให้ลูกเขาคิดเอง จัดการชีวิตเขาเอง เราก็คอยดูห่างๆ ดีไหม...”“คุณพี่คิดว่าน้องทำถูกไหมคะ ที่เอ่อ... ใจร้ายกับเด็กคนนั้น...” คำถามของภรรยาทำให้คุณวิลเลี่ยมถอนใจแล้วส่ายหน้าช้าๆ“พี่ไม่รู้หรอกว่าเด็กคนนั้นจะต้องพบเจออะไรบ้าง แต่ที่
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 35.
ตอนที่ 35.“ดีมากเพื่อนรัก จำไว้นะว่า ฉันรักแก”“ฉันก็รักแกจีจี้...” สองสาวกุมมือกันอย่างรักใคร่แล้วหัวเราะสดใสให้กันนับจากนี้อังศณาสัญญากับตัวเองว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอจะดูแลตัวเองให้ดีและจะไม่ยอมเป็นคนอ่อนแออย่างเด็ดขาด...ปฐวินปัดข้าวของที่มีบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่จนหล่นกระจายเกลื่อนกราดไปทั้งห้อง ใบหน้าหล่อเหลาบึ้งตึงดูกราดเกรี้ยวราวกับพญามารกำลังพิโรธทำให้ไม่มีใครหน้าไหนกล้าเข้าใกล้ ตอนนี้พากันหลบให้ห่างและอย่ามาเสนอหน้าให้เขาเห็นเป็นดีที่สุด...“นี่วิน ทำอะไรกันลูก เสียงดังไปจนถึงข้างล่าง นี่เห็นหัวแม่อยู่รึเปล่า...”คุณปัทมาตัดสินใจขึ้นมาดูบุตรชายที่อาละวาดเสียงดังอยู่ในห้องทำงานชั้นบนของบ้านหลังงามด้วยความไม่พอใจที่ตั้งแต่กลับมาจากฮ่องกงปฐวินก็ดูหงุดหงิดง่าย เสียงดังโวยวายและดื่มเหล้าจัดจนนางเป็นห่วงกลัวว่าปฐวินจะกลายเป็นไอ้ขี้เมาไป...“คุณแม่ก็รู้ดีว่าผมเป็นแบบนี้เพราะอะไร...”“ก็แค่ผู้หญิงกระจอกๆ คนเดียว ลูกจะโวยวายให้ได้อะไรขึ้นมา ไหนๆ มันก็ไปแล้ว ลูกเองก็มีคู่หมาย แล้วนี่หากหนูรินเขามาเจอสภาพลูกแบบนี้เขาจะว่ายังไง เขาไม่มาถอนหงอกแม่รึ...”“ก็ให้เขาถอนไปเลยครับ คุณแม่ยังไม่ต
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 34.
ตอนที่ 34.อังศณามองดูป้ายให้เช่าบ้านหลังเล็กของตนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะบอกให้คนขับรถของแจ็กเกอร์รีนเคลื่อนรถออกไปช้าๆ หญิงสาวหลับตาลงอย่างปวดร้าวเมื่อนับแต่นี้เธอก็คงจะไม่ได้เจอกับคนใจร้ายอย่างเขาอีก...“เธอรีบไปซะก่อนที่พี่วินเขาจะกลับมาจากฮ่องกงเข้าใจมั้ย...” เสียงของรินนภายังก้องอยู่ในหูเมื่อสองวันก่อนรินนภามาหาเธอที่บ้านระหว่างที่กำลังเก็บข้าวของเพื่อเตรียมย้ายบ้านอยู่ แต่เจ้าหล่อนก็ยังมาเร่งเร้าเธออย่างมีพิรุธ “ดิฉันก็กำลังจะไปค่ะ อย่าห่วงเลยยังไงดิฉันก็ไปอยู่แล้ว...” “ฉันรู้ว่าเธอจะไปจริงๆ แต่ช่วยเก็บข้าวของและอพยพไปให้เร็วกว่านี้ได้มั้ย ไปให้เร็วก่อนที่พี่วินจะกลับมา ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะมาเร่งเร้าอะไรหรอกนะ แต่ว่าพี่วินวานให้ฉันมาบอกเธอ เขากลัวว่าเธอจะอิดออดแล้วอ้อนวอนร้องขอให้เขาเลี้ยงดูเธอต่อ ฉันเองก็เห็นใจเธอนะไม่ได้อยากมาพูดเพื่อทำร้ายจิตใจเธอเลย... หวังว่าคงเข้าใจนะอังศณา...” น้ำเสียงของรินนภานั้นไม่ได้ทำให้รู้สึกดีหรือแสดงถึงความเห็นอกเห็นใจเลยแม้แต่น้อย มันเต็มไปด้วยความสาแก่ใจและเต็มไปด้วยความชิงชังมากกว่า...“อย่าไปสนใจชะนีหน้าวอกเลยนางรีบเก็บของเถอะ...” แจ็กเกอร์
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 33.
ตอนที่ 33.รินนภาเดินออกมาจากห้องของตนมาถึงชั้นล่างของบ้านที่ดูโล่งกว่าปกติอย่างใจหายนิดๆ นี่แสดงว่ามารดาของเธอเอาเฟอร์นิเจอร์ไปขายอีกแล้วสินะ ไหนจะเครื่องถ้วยชามที่เคยอยู่ในตู้โชว์ที่แต่ก่อนนั้นมันมีมากมายหลายแบบหลายยุคหลายสมัยจัดเรียงอยู่สวยงาม แต่บัดนี้ตู้โชว์มันเหลือแค่ความว่างเปล่า...“ลำดวน คุณแม่ไปไหน...” หญิงสาวถามสาวใช้ที่เหลือเพียงคนเดียวในบ้านหลังงามที่มันมีแค่ เปลือก อย่างฉุนเฉียว“คุณนายไปบ่อนค่ะ”“ไปอีกแล้วเหรอ ไปกับใคร อย่าบอกนะว่าไปกับผู้ชายคนใหม่อีกน่ะ...” หญิงสาวตะคอกถาม“ไม่ทราบค่ะ แต่ว่าเมื่อวานเพื่อนของคุณรินมาค่ะ”“หา... ว่าไงนะ เขามาเห็นบ้านโล่งๆ แบบนี้ฉันก็เสียหน้าแย่สิ แกปล่อยให้พวกนั้นเข้ามาทำไม ให้มันอยู่แค่ที่หน้ารั้วสินังโง่”วาจาของรินนภายามอยู่กับคนในบ้านนั้นเต็มไปด้วยความหยาบกระด้างผิดกับที่อยู่นอกบ้านลิบลับที่เธอสวมหน้ากากเป็นสาวสังคมที่เก่ง ฉลาด มาดมั่นชวนหลงใหล...“คือ... คือลำดวนลืมไปค่ะ แต่ลำดวนก็บอกพวกเขาไปว่าคุณรินกำลังจะย้ายบ้านค่ะ จึงทยอยขนของบ้านเลยโล่ง...”ลำดวนรีบบอกไปลนลาน เธอสุดจะทนกับครอบครัวนี้แล้วแต่ที่ยังไปไม่ได้เพราะเจ้านายสุดห่วยนี่ย
ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 32.
ตอนที่ 32.“ก็เพิ่งลงเครื่องมา พอดีฉันโทร. หาคุณยาย คุณยายบอกว่าเธอไม่สบายฉันเลยแวะมาหาเธอก่อนแล้วจะรับกลับบ้านด้วยกันเลย...“นางไม่เป็นอะไรมากแล้วจีจี้ เดี๋ยวสักพักให้นางไปพบพี่ที่ห้องนะ พอรับยาแล้วก็กลับบ้านได้เลย...” โตมรยิ้มบางๆ ให้สองสาวก่อนจะเดินออกไปให้ทั้งสองได้พูดคุยกันประสาผู้หญิง“แกมีอะไรจะบอกฉันรึเปล่านาง...” เมื่อลับหลังบุคคลที่สามแจ็กเกอร์รีนก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ทว่าจริงจัง“จีจี้ คือ ฉัน...” อังศณาพูดไม่ออกเมื่อเจอสายตาคาดคั้นของเพื่อนรัก เธอไม่เคยปิดบังอะไรแจ็กเกอร์รีนได้เลย... หยาดน้ำใสๆ ที่คิดว่ามันเหือดหายไปแล้วรื้นขึ้นมาอีกครั้ง แจ็กเกอร์รีนถอนใจแล้วนั่งลงข้างเพื่อนรักรับฟังเรื่องราวที่พรั่งพรูออกมาจากปากของอังศณาด้วยความปวดร้าวไม่แพ้กัน... อังศณานั่งเงียบมาตลอดทางกลับบ้านซึ่งแจ็กเกอร์รีนเองก็รู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้กัน เมื่อได้รับรู้ว่าเพื่อนรักของตนพบเจออะไรมาบ้าง อีกทั้งเธอก็ทั้งแค้นคนที่ทำให้เพื่อนของตนต้องมาพบเจอเรื่องราวเลวร้ายเช่นนี้...“แกจะให้ฉันกับร็อบช่วยอะไรมั้ย รับรองเลยว่าฉันจัดหนักให้เลย”“ไม่ต้องหรอกแก... ฉันไม่อยากให้เรื่องมันวุ่นวาย อีกอย่างฉั

Explore and read good novels for free

Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.

Read books for free on the app

SCAN CODE TO READ ON APP

Share

ตอนที่ 29.

Related chapters

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 30.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 31.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 32.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 33.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 34.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 35.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 36.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 37.

Latest chapter

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 40.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 39.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 38.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 37.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 36.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 35.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 34.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 33.

ดวงใจปฐวิน ตอนที่ 32.