Se connecterShare
ตอนที่27. ยิ้มอย่างพอใจ
Dernière mise à jour:
2024-11-24 16:08:12
Related chapter
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่28. หอมทั้งเนื้อทั้งตัว
“แต่พี่ว่านิอร่อยกว่าข้าวต้มนะ หอมทั้งเนื้อทั้งตัว”ตาคมมองกรุ้มกริ่มเรื่อยลงมา ถึงคอเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งกว้างลึกเผยให้เห็นเนินอกอวบอั๋นวับแวม อกสล้างแนบชิดกายแกร่งมีเพียงเสื้อตัวนอกบางเบาปกปิด ยอดปทุมถันชูชันราวกับจะร้องเรียกให้ปากร้ายดูดดื่มแล้วทันใดนั้นมือแกร่งของเขาก็ตวัดช้อนคนตัวเล็กขึ้นบนโต๊ะกลางห้องครัวอย่างรวดเร็ว จนคนถูกยกลอยขึ้นอุทานเสียงหลง“ว้าย! ทำอะไรคะ”“หิว!”เสียงคำรามของราชสีห์ผู้หิวโหยแนบชิดเนินนิ่มอวบอัด ลมหายใจอุ่น ๆ รดเนื้อนวลจนขนลุกเกรียวทั้งร่าง“ไม่ อะ เอา”เสียงร้องห้าม ผะแผ่วเพราะความสยิวแล่นสู่กลางกายสาวมือแกร่งดึงเรียวขางามเข้าหากระแทกเอวกำยำ เรียวขาจึงยกขึ้นเกี่ยวกระหวัดไปรอบสะโพกแน่นแกร่ง แล้วฝ่ามือเรียวแกร่งก็ลูบไล้จากต้นขา สอดเข้าใต้สะโพกกลมมนเคล้นคลึงหนั่นเนื้อที่ปราศจากปราการปกปิด“ใครใช้ให้นิ สวมเสื้อตัวเดียวเดินในบ้านราชสีห์ผู้หิวโหยล่ะจ๊ะ”เขาละปากกระซิบใกล้อย่างล้อ ๆ“พี่ชินนั่นแหละ! ไม่ปล่อยให้นิกลับบ้าน แล้วจะมีเสื้อผ้าที่ไหนใส่ล่ะคะ!”คนตัวเล็กแหวขึ้น ขณะที่วงแขนเรียวคล้องคอเขาไว้อย่างหลวม ๆ“ดี! พี่ชอบ!”ปากร้ายประกบปากอิ่มบดจูบปลุกให้ไฟส
Dernière mise à jour : 2024-11-24ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่29. พอได้แล้ว
“ทั้งหวาน ทั้งกรอบใช่ไหมล่ะ”นิญาดาพยักหน้า ผักที่ปลูกกินเองมันดีอย่างนี้นี่เอง“ผมชอบทานผัก เมื่อก่อนไปซื้อที่ตลาด แม้ว่าจะดูสดแต่ความจริงไม่ใช่ ทั้งเหนียว ทั้งเต็มไปด้วยสารเคมี ทานไปนาน ๆ สะสมในร่างกายสักวันพี่คงป่วย ก็เลยลองมาปลูกกินเอง แล้วก็พบว่า การปลูกผักกินเองนอกจากจะได้ทานผักสด ๆ ปราศจากสารพิษแล้ว ยังได้เพิ่มพลังชีวิตอีกต่างหาก”คนฟังตาโตกว่าเดิม ทวนคำที่ไม่อยากจะเชื่อ“เพิ่มพลังชีวิต?”“ใช่ เพิ่มพลังชีวิต เพราะปลูกด้วยมือของเรา และได้เฝ้าดูมันเติบโต ถ้าทานไม่หมดบางทีพี่ก็เก็บไปแบ่งให้เพื่อน ๆ อาจารย์ที่คณะทานด้วย ทุกคนติดใจกันใหญ่ เป็นความสุขอีกอย่างที่เติมลงในหัวใจเรา”นิญาดายิ้มให้อาจารย์เตชิน ตาคมสบตาหวานพร้อมรอยยิ้มที่แสนอบอุ่น ราวกับพระอาทิตย์ยามเช้า“นิก็เหมือนกับผักที่พี่ปลูก ปลูกด้วยหัวใจ สด กรอบ”มือเรียวแกร่ง ไล้แก้มนวล เปล่งปลั่ง สีชมพูระเรื่อเพราะคำพูดหวานหู“นิ ไม่ใช่ผัก เคี้ยวไม่ได้ จะกรอบได้ยังไงคะ”คนไม่ใช่ผัก แกล้งแหวดับความเขินชายหนุ่มหัวเราะคนแสร้งว่าแล้วดึงร่างบางขึ้นมานั่งบนตัก ร่างบางแนบชิดอกแกร่งที่อัดแน่นด้วยกล้ามเนื้อ ไออุ่นซึมซาบผ่านผ้าสู่
Dernière mise à jour : 2024-11-24ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่30. อุ่นซ่าน
เสียงครางของชายหนุ่มทำให้ปากอิ่มของหญิงสาวยิ้มละไมอย่างพึงใจที่เขาสุขสม ในขณะที่ปลายนิ้วเล็กของหล่อนลูบไล้แผงอกแน่นด้วยมัดกล้ามเนื้อเนียนเกลี้ยงเกลาจนน่ากัด ดวงตาฉ่ำเยิ้มก็ช้อนมองเขาอย่างหลงใหลยิ่งขึ้นมือเรียวเล็กกรีดกรายเลื่อนพลิ้วลงมาเบื้องล่างซุกไซ้เข้าสู่ความแข็งขึงของแก่นกายชายกำยำ เมื่อคว้าความเป็นเขาไว้เต็มกำมือหล่อนก็รูดมันเข้าออกอย่างช้า ๆ สร้างความปวดร้าวจนปากเรียวแกร่งขบแน่นจนกรามขึ้นเป็นสัน คนที่กำลังทรมานจนผงาดง้ำสะดุดลมหายใจ กายแกร่งไหวสะท้านจนครางลั่น“อ้าก นิ”“ขา”ดวงตาหยาดเยิ้มสบตาเขาอย่างพอใจที่เขาครางเรียกชื่อเธอ ปากอิ่มของหล่อนยั่วเย้ามองชายหนุ่มที่หอบหายใจกระชั้นตาปรือด้วยไฟสวาทที่แผดเผาเขาจนแทบจะลุกเป็นไฟ ปากอิ่มโฉบลงขบเบา ๆ ที่กล้ามอกแกร่ง มืออีกข้างลูบไล้ตุ่มไตสีน้ำตาลแดงมอบความเสียวซ่านให้คนที่หล่อนรักจนหมดใจ“อื้อ..นะ.. นิ”ร่างแกร่งกระตุกไหวเมื่อโดนความซ่านกระสันเล่นงานตามการบดขยี้ตุ่มไตอ่อนไหวของลิ้นน้อยอันแสนร้ายกาจ ตาคมตื่นตะลึงจ้องร่างอรชรค่อย ๆ เลื้อยลงต่ำพร้อมกับปากซุกซนจูบ ไล้ โลม ไปจนถึงแก่นกลางกายที่พองโต“นะ.. นิจะทำอะ.. อะไร”เสียงแหบพร่าขอ
Dernière mise à jour : 2024-11-24ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่31. แนบชิด
มือเล็กเกาะกุมมือใหญ่ไว้ เนื้อเนียนของแผ่นหลังแนบชิดกับแผงหน้าอกกว้างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้ออันแข็งแกร่ง ราวกับว่าร่างกายที่โอบกอดหล่อนไว้จะสามารถเป็นที่พักพิงและคุ้มภัยให้หล่อนได้เสมอร่างบางเบียดกายเข้าไปมากยิ่งขึ้น เพื่อซึมซับไออุ่นจากกายแกร่งให้ได้มากที่สุด หล่อนหลับตาพริ้มฟังเสียงหัวใจของเขาที่เต้นเป็นจังหวะเดียวกันกับหล่อน อยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนี้ตรงที่มีอกอุ่นให้แอบอิงตรงที่มีลมหายใจเดียวกันตรงที่มีเพียงเขาและเธอเขาเป็นดั่งเจ้าชายในฝันของสาวหลาย ๆ คน ยิ่งตอนนี้เขาได้เลื่อนตำแหน่งเป็นถึง “รองศาสตราจารย์” ที่อายุน้อยที่สุดในมหาวิทยาลัย ต่อไปเขาก็คงได้เป็น “ศาสตราจารย์” แต่หล่อนกลับเป็นแค่เจ้าหน้าที่ตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ที่แม้แต่การขึ้นขั้นเงินเดือนยังอยู่ในกำมือของหัวหน้าสำนักงานสิ่งเหล่านี้ คอยย้ำเตือนหล่อนเสมอ ๆ ทำให้ไม่แน่ใจว่าคำที่เขาพร่ำบอกรักจะเป็นความจริงหรือแค่คำลวงอันหวานหูหากวันหนึ่งเขาทิ้งไป หล่อนจะทำเช่นไรเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทำให้นิญาดาตัวสั่นนิด ๆ วงแขนแกร่งกอดกระชับแน่นขึ้น จมูกโด่งคมฝังลงที่ซอกคอ“หนาวหรือ?”เสียงทุ้มกระซิบแนบเนื้อนวล“นิดหน่อยค่ะ”หล่
Dernière mise à jour : 2024-11-25ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่32. ยิ้มน้อยๆ
นิญาดายิ้มน้อย ๆ ส่ายหน้าปฏิเสธ พี่เกดหันไปสบตาภีม เพื่อนร่วมแก๊งอีกคน อย่างรู้กันว่าต้องมีอะไรแน่ ๆ แต่เมื่อเจ้าตัวไม่บอก คนเป็นพี่ใหญ่ที่สุดก็จะไม่สาวความต่อ“ไปประชุม”“ประชุมอะไรคะ?”“เอ้า พี่สาว ก็ประชุมรับรองสมเด็จพระเทพฯ ไงคะ งานรับปริญญาที่เราทำกันทุกปี”น้องภีมแถลงไขให้พี่สาวคนสวยที่ยังทำหน้างง ๆ ทราบ“อย่าบอกนะ ว่าลืม”“อืม... ลืมสนิทเลยค่ะ”นิญาดาตอบพร้อมกับยิ้มเจื่อน ๆ ความกังวลใจทำให้หล่อนลืมเรื่องงานต่าง ๆ ไปเสียสนิท“ไปห้องประชุมกันเถอะ คนอื่น ๆ ไปกันหมดแล้ว เดี๋ยวนางยักษ์ก็แยกเขี้ยวให้อีก”ภีมเบ้ปาก มองบน เมื่อนึกถึงใบหน้าอวบอูมของหัวหน้าสำนักงาน ที่มักจะทำหน้าหงิกให้ลูกน้องเสมอ ๆ“ฮ่า ๆ ไปเดิน ๆ” พี่เกดดุนหลังภีมให้เดิน นิญาดาจึงคว้ากระดาษ ปากกาสำหรับจดรายละเอียดการประชุมตามไปติด ๆณ ห้องประชุมสำนักงานอธิการบดีพี่เกดกับภีมลงชื่อมาประชุมในใบลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงนิญาดาเท่านั้นที่ยังคงไล่นิ้วไปตามใบลงทะเบียนกลับไปกลับมา“เร็ว ๆ นิ จะได้ไปหาที่นั่งกัน ยัยปัญญ์นั่งเสนออยู่นู่นแล้ว”พี่เกดเร่ง เมื่อเห็นคนอื่น ๆ นั่งจนเกือบเต็มห้องประชุมแล้ว โดยเฉพาะ “ปัญญ์” ล
Dernière mise à jour : 2024-11-25ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่33. หวังว่า
ณ ต้นไม้ใหญ่ข้างตึกสำนักงานอธิการบดีแสงแดดยามบ่ายร้อนระอุ แต่ยังไม่ระอุเท่ามวลอากาศที่ลอยอบอวลระหว่างผู้หญิงสองคนใต้ร่มไม้แห่งนี้สาวสวยคนหนึ่งใส่ชุดสูทสีขาว สูงสง่ายืนกอดอก สายตาทอดไปยังผืนน้ำเบื้องหน้า ผู้หญิงอีกคนตัวเล็กกว่าในชุดเดรสสีนู้ดขับให้ร่างอรชรดูบอบบางยิ่งขึ้นสาวสวยในชุดสูทสีขาวยื่นกระเป๋าสตางค์สีแดงใบเล็กให้นิญาดา“ยินดี ที่ได้พบกันอีกครั้ง นี่กระเป๋าเธอ… ลืมไว้ที่บ้านคู่หมั้นฉันเมื่อวันก่อน”นิญาดายื่นมืออันสั่นเทาไปรับกระเป๋าสตางค์คืน หล่อนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าทำหล่นไว้ที่บ้านอาจารย์เตชินผู้หญิงที่เอากระเป๋ามาคืนให้เธอ คือ คู่หมั้นของคนที่เธอรักสุดหัวใจจริง ๆ ใช่ไหม?หัวใจมันค้านกับคำตอบของสมอง หล่อนยังไม่อยากเชื่อ!“ต้องขอบคุณกระเป๋าของเธอนะ…. ที่ทำให้เราได้เจอกันอีกครั้งในวันนี้…. ฉันชื่ออรนุช นามสกุลไม่ต้องรู้จักหรอก เพราะอีกไม่นานก็คงจะต้องใช้นามสกุลเดียวกันกับสามี”หญิงที่ชื่อ “อรนุช” เน้นประโยคสุดท้าย แล้วหันมาจ้องตากับหญิงสาวร่างเล็กที่เจอในบ้านว่าที่สามีของเธอเมื่อวาน!ถึงแม้จะรู้ว่าเขาเป็นหนุ่มเพลย์บอย แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่เขาจริงจังขนาดพาเข้าบ้าน ผู้หญิงตรง
Dernière mise à jour : 2024-11-25ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่34. อยากตะโกน
“พะ พี่ ถูกคัดชื่อออกจากงานรับรองสมเด็จพระเทพฯ”นิญาดาสะอื้นไห้ โผเข้าซบอกแกร่งของผู้ชายตรงหน้า.... หล่อนต้องการที่พักพิง.... ที่ยึดเหนี่ยวให้กับดวงใจที่มันแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆหล่อนอยากตะโกน อยากกรีดร้อง ให้ความเศร้าเสียใจทั้งหลายทั้งมวลที่มันอัดแน่นอยู่เต็มหัวใจ แต่ต้องกลั้นความรู้สึกมาตลอดทาง จนกระทั่งมาถึงสำนักงาน เมื่อมีคำถามที่แม้สะกิดแผลในใจเพียงเล็กน้อยก็ทำให้ความผิดหวังความเสียใจทั้งหมดทั้งมวลมันทะลักออกมากลายเป็นน้ำตาพรั่งพรูไม่ขาดสายชายหนุ่มตะลึงงัน ยกมือขึ้นโอบแล้วลูบหลังเบา ๆ เพื่อปลอบโยนอย่างให้เกียรติฝ่ายหญิง คิ้วเข้มบนใบหน้าหล่อใสขมวดเข้าหากัน เขาไม่คิดว่าสาวสวยและเก่งมากอย่างนิญาดาจะร้องไห้เพียงเพราะถูกคัดชื่อออกจากการทำงานรับรองสมเด็จพระเทพฯ-อาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่มากกว่านั้น-ชายหนุ่มนึก พลางมองหญิงสาวที่ตนเองแอบชื่นชมในอ้อมแขน“เฮ้ย!! ปล่อย!”ตุ๊บ!!พลั๊วะก่อนจะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น หมัดหนัก ๆ ของอาจารย์เตชินก็พุ่งเข้าใบหน้าขาว ๆ ของปอร์เช่ จนเด็กหนุ่มถลาออกห่างจากนิญาดาไปชนโต๊ะอีกฝั่ง“อย่าแตะต้องผู้หญิงของฉัน!”อาจารย์หนุ่มตะคอกด้วยความโมโห สืบเท้าเข้าหาหมาย
Dernière mise à jour : 2024-11-25ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่35. ร้องไห้
แม้โกโก้ร้อนในแก้วหอมกรุ่นจะถูกวางตรงหน้าหญิงสาว แต่เจ้าตัวยังคงนั่งนิ่งราวกับว่าไม่รับรู้ต่อสิ่งใด ๆ ดวงตาแดงระเรื่อก้มมองที่โต๊ะ ภายในแววตานั้นว่างเปล่า ว่างเปล่าราวกับว่าจิตใจของหล่อนหลุดไปอยู่อีกโลกหนึ่งทิ้งไว้เพียงร่างกายที่ยังนั่งซึมกะทืออยู่ตรงนี้“ดื่มโกโก้ร้อน ๆ สักหน่อยนะครับ พี่นิจะได้รู้สึกดีขึ้น”ชายหนุ่มเอ่ยอย่างเอื้ออาทร แต่คนที่อยู่อีกโลกหนึ่งเหมือนจะยังไม่กลับมา ร่างบางยังคงนิ่ง“พี่นิครับ ที่พี่นิร้องไห้เพราะอาจารย์เตชิน ไม่ใช่เพราะหัวหน้ากีดกันไม่ให้พี่ทำงานสำคัญ ใช่ไหมครับ?”คำถามที่สะกิดแผลสด ๆ ในหัวใจนิญาดา ส่งผลให้น้ำใส ๆ ไหลรินอีกครา ชายหนุ่มผู้เอ่ยถามจึงแจ้งชัดในหัวใจว่าคำตอบคือใช่!“ผมจะไม่ถามพี่นินะครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมแค่จะบอกว่าผมพร้อมจะอยู่เป็นเพื่อนและช่วยเหลือพี่เสมอ”เขาเอื้อมมือมากุมมือบางไว้หลวม ๆ เพื่อยืนยันในสิ่งที่เขาพูดนิญาดาเลื่อนมือบางออกจากการเกาะกุม แล้วปาดน้ำตาทิ้ง สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจออกยาว ๆ เพื่อเรียกสติที่จมปลักกับความทุกข์ขึ้นมาหล่อนยกโกโก้ร้อนที่เริ่มอุ่นขึ้นดื่ม ความหวานปนขมนิด ๆ เคลื่อนลงสู่กระเพาะแล้วไหล
Dernière mise à jour : 2024-11-25
Latest chapter
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่55. จบ
“ทะ ทำสัญญา ยังไงคะ?”กายแกร่งขึ้นทาบทับร่างบางที่แสนนุ่ม เนื้อเนียนกลมกลึงได้สัดส่วน จนหญิงสาวสัมผัสไอร้อนในทุกอณูของร่างแกร่งมือแกร่งทั้งสองข้างประสานกับมือเล็กกดไว้เหนือศีรษะ ก่อนกระซิบตอบแนบปาก“ประทับสัญญา ให้นิ เป็นของพี่เพียงคนเดียว”สิ้นเสียงกระซิบระโหย ปากบางก็ประทับลงบนปากอิ่มหล่อนเผยอปากรับ ให้ปลายลิ้นร้ายของเขาซุกซอนเข้าไปตอดรัดลิ้นเล็ก ดูดกินน้ำหวานจากโพรงปากอุ่น“อืม อะ อ่า”ลิ้นร้อนฉ่าของเขาดุนดัน ซอกซอนในขณะที่กายหล่อนหลอมละลาย ขาเรียวของหล่อนค่อย ๆ แยกออกเพื่อตอบรับแก่นกายกำยำที่แข็งขึงแนบชิดตรงหน้าท้อง“อืม..”ทั้งเขาและเธอครางออกมาเบา ๆชายหนุ่มละจูบ เลื่อนปากไล้มาที่ซอกคอขาวผ่อง กดฟันครูดเบา ๆ พร้อมกับดูด ขบเม้มจนเกิดรอยแดงในเนื้อนวล“โอ อืม”ปากอิ่มเผยอครางออกมาด้วยความซ่านสยิว ริมฝีปากของเขาเคลื่อนไปตามเนื้อลออทั่วทั้งร่างบางมีกลีบซากุระที่ติดมาจากบ่อออนเซ็นประปราย จมูกโด่งฝังลงกับเนื้อเนียนสูดเอากลิ่นหอมอ่อน ๆ ราวซากุระของเนื้อสาวเข้าเต็มปอด กลิ่นกายสาวเย้ายวนจนเขาแทบอยากจะกลืนกินหล่อนเข้าไปเสียเดี๋ยวนั้น“งามเหลือเกิน”ปากเขาคลอเคลียอยู่แถว ๆ ทรวงอกสล้าง ปล
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่54. ปกป้อง
“ผมทำตัวผมเองต่างหากครับ! เพราะผมเข้าใจคุณนิญาดาผิด แล้วเมาจนเกิดอุบัติเหตุ”“นี่ลื้อปกป้องมัน! ลื้อมีคู่หมายอยู่แล้ว อานุชเขาก็ดูแลลื้ออย่างดี ลื้อจะทิ้งอีไปหานางผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าคนนั้นได้รึ!”ผู้เป็นมารดาตวาดด้วยความโกรธ นางรักลูกชายคนเล็กมาก มากจนตามใจเขาเสียทุกเรื่อง เว้นแต่เรื่องหมั้นหมายนี้!“ม้าครับ ผมรักนิญาดา ผมรักใครไม่ได้อีกแล้วจริง ๆ”ผู้เป็นลูกคุกเข่าลงตรงหน้าผู้เป็นมารดา เรี่ยวแรงที่เพิ่งจะฟื้นจากอาการป่วยแทบจะไม่มี เสียงร้องขอจึงพร่าแปร่งคนเป็นแม่เบือนหน้าหนี ไม่อยากเห็นสายตาเว้าวอนของบุตรชายที่รักยิ่ง ใจหนึ่งนางก็อยากจะตามใจเขา แต่ก็กลัวเหลือเกินว่าลูกชายจะเสียใจเพราะผู้หญิงซ้ำสอง อีกใจหนึ่งนางก็รักและเอ็นดูอรนุชที่หมายหมั้นให้มาเป็นลูกสะใภ้ อีกทั้งเป็นลูกสาวของเพื่อนเก่า ก็กลัวว่าความเป็นมิตรของทั้งสองตระกูลจะขาดสะบั้นลง“ม้าคะ! หนูขอถอนหมั้นค่ะ!”เสียงเด็ดเดี่ยวของอรนุชดังขึ้นทำลายความเงียบระหว่างสองแม่ลูก พร้อมกับเจ้าตัวที่เดินมานั่งลงข้าง ๆ นางวัลลี ผู้เป็นมารดาของคู่หมั้นตน“ลื้อพูดอะไรอานุช!”นางวัลลีผวาเข้ากุมมือว่าที่ลูกสะใภ้อย่างตกใจ ในขณะที่อาจาร
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่53.พายุแห่งความรัก
“อือ ยะ อย่า ค่ะ”ร่างบางครางแหบพร่า ความซ่านเสียวแปลบปลาบพุ่งปราดไปทั่วร่าง มือแกร่งของเขาสอดเข้าใต้สะโพกหนั่นเนื้อ บีบเคล้นเคล้าคลึงตามเพลิงสวาทที่ลุกโชนจนยากจะห้ามไหวเขายกสะโพกงามขึ้นลง หญิงสาวรู้สึกถึงความแข็งขึงร้อนระอุของแก่นกายชายที่เสียดสีกับจุดวาบหวามจนชุ่มฉ่ำหล่อนแอ่นหยัดเผยอแยกขาให้แนบชิดยิ่งขึ้น เมื่อความรัญจวนซ่านสวาทระลอกใหญ่พุ่งปราดไปทั่วสรรพางค์ สติที่มีอยู่อันน้อยนิดปลิวหายไปกับแสงสว่างอันพร่างพราว“อ่าซ์”“บอกสิ.. คุณรักผมมากแค่ไหน”เขากระซิบเสียงพร่าแนบอกสล้าง แก่นกายกำยำของเขาอัดแน่นด้วยพลังบุรุษจนรวดร้าว เมื่อสัมผัสกับกายน้อยที่ชุ่มฉ่ำจนเหมาะแก่การโจนทะยานเข้าใส่แค่ไหน“พูดสินิ”เสียงเว้าวอนของเขากระซิบสั่งขณะที่มือประคองขยับสะโพกงามให้ยกขึ้นรับเอาแก่นกายร้อนฉ่าอันแข็งแกร่งของเขา แล้วค่อย ๆ ดันมันสู่กายสาวจนสุดลำ“อะ อือ”หล่อนครางกระสัน หายใจถี่ หัวใจเต้นระรัว เธอจำบทรักอันแสนเร่าร้อนของเขาในวันเก่าได้ดี ใจดวงน้อยที่เต้นระรัวมันร่ำร้องเพรียกหาอยากได้ความเร่าร้อนนั้นมาขับไล่ความทรมานที่รวดร้าวไปทั้งกาย อยากพุ่งทะยานไปสู่ชั้นฟ้าล่องลอยจนลืมสิ้นทุกอย่าง“พูดสิ
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่52. กลีบซากุระสีชมพูอ่อน ๆ
นิญาดามองกลีบซากุระสีชมพูอ่อน ๆ ลอยปะปนกับฟองน้ำสีขาวหอมกรุ่น หล่อนค่อย ๆ เอนกายลงเพื่อทิ้งความเหนื่อยล้าให้ละลายหายไปกับสายน้ำ มองกลีบซากุระล่องลอยตามผิวน้ำที่ไหลวนคลอเคลียรอบกายสาวชวนให้นึกถึงใครบางคนที่เคยบอกกับหล่อนไว้-หากอยากเห็นซากุระในเดือนห้า ให้ไปที่ซัปโปโร-บัดนี้คนที่บอกเธอ เขาจะหายดีหรือยังหนอ? เขาจะคิดถึงหล่อนบ้างไหม? หรือหล่อนได้ตายไปจากหัวใจของเขาแล้ว เพียงแค่คิดถึงเขา น้ำตาก็พลันไหลออกมาเงียบ ๆซู่!จอกกกก!เสียงน้ำล้นออกจากอ่าง น้ำกระเซ็นแตกกระจายตามการทิ้งกายลงนั่งเบียดร่างอรชรในอ่างออนเซ็น คนที่นอนอยู่ในอ่างลืมตาโพลงขึ้น เมื่อตากลมของหญิงสาวสบกับตาคมดุอันคุ้นเคย กระแสไฟฟ้าก็วิ่งปราดเข้าจู่โจมหัวใจทำให้ใจดวงน้อยกระตุกวูบลามไปจนถึงหน้าท้องในขณะที่หญิงสาวกำลังอ้าปากค้าง กายแกร่งก็เบียดเข้าชิดร่างอรชรอย่างโหยหา สติสัมปชัญญะของหญิงสาวพยายามอย่างหนักเพื่อพิจารณาว่า คนข้าง ๆ เธอ คือ เรื่องจริงหรือความฝัน แล้วท้ายที่สุด หล่อนก็อุทานชื่อคนข้างกายด้วยความตกใจ“อาจารย์เตชิน!”“ครับ”เสียงทุ้มของชายหนุ่มขานรับ เรียวปากชมพูบางเหยียดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ใบหน้าหล่อเหลา
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่51. หัวใจของเขา
อาจารย์เตชินนอนลืมตาโพลงมองฝ้าเพดานที่มีโคมไฟเป็นดอกบัวสีขาวห้อยลงมา สมองกับหัวใจของเขากำลังทบทวนกับตัวเองหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาเก็บตัวอยู่ในห้องหนังสือทั้งวัน เพื่อพักใจและเพื่อหลบหน้าผู้เป็นมารดาและคู่หมั้น เพราะเขาไม่อยากตอบคำถามเกี่ยวกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น ทั้งไม่อยากรับรู้เรื่องงานแต่งที่กำลังจะจัดขึ้นในเมื่อหัวใจของเขามันแตกสลายไปอีกครั้ง และครั้งนี้มันเจ็บปวดมากกว่าครั้งไหน ๆ มันเจ็บจนเขาไม่อยากเคลื่อนไหว จนกระทั่งเพื่อนสนิทมาพบเขาในวันนี้ ราวกับลมที่พัดพาเอาดวงใจที่แตกลงไปแล้วให้ประกอบเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาใหม่โดยเสมือนมีความหวังเป็นกาวประสานรอยร้าวในใจมือเรียวจับโทรศัพท์ขึ้นดู คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน มือกำโทรศัพท์บีบแน่นแล้วคลายออก ทำซ้ำ ๆ อยู่อย่างนั้นราวกับว่ากำลังตัดสินใจบางอย่างความอยากรู้ กับความช้ำใจมันกำลังห้ำหั่นกันใจที่ช้ำ ก็ไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วใจที่ยังคงมีเยื่อใย ก็อยากรู้ว่าผู้หญิงที่รักเป็นเช่นไรและแล้วเยื่อใยที่ยังเหลืออยู่ก็ชนะเขากดเข้าไลน์เพื่อเปิดดู คลิปวิดีโอที่ ดร. พงษ์ ส่งให้ในคลิปเป็นภาพตั้งแต่นิญาดาเข้ามานั่งข้าง ๆ เตียง เขาได้ยินเสียงหล่อ
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่50. เกี่ยวอะไรกับฉัน
ดร. พงษ์ ขอตัวเลี่ยงออกมา เพื่อตัดบทการสนทนา เขารักและเคารพนางวัลลี เหมือนแม่คนหนึ่งจึงไม่อยากชี้แจงเรื่องของนิญาดากับอาจารย์เตชิน เพราะเกรงว่าจะกลายเป็นการโต้เถียงและไม่ให้เกียรติผู้ใหญ่ และเพราะเป็นเรื่องที่เจ้าตัวควรจะต้องมาชี้แจงด้วยตนเอง เขาเป็นคนนอกอย่างไรเสีย คำพูดก็คงไม่มีน้ำหนักพอที่จะคัดค้านสิ่งที่ผู้เป็นมารดาได้ปักใจเชื่อไปแล้วดร. พงษ์ ขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านเขารู้ว่าห้องหนังสืออยู่ที่ไหนเพราะคุ้นเคยบ้านหลังนี้เป็นอย่างดีเมื่อผลักประตูเข้าไปภาพแรกที่ปรากฏแก่สายตา คือ.....ชายหนุ่มผิวขาวซีดเอนตัวบนเก้าอี้นวมสีขาว แม้บนหน้าผากจะมีรอยแผลที่เพิ่งจะหายแต่ยังคงความหล่อคมเช่นเดิม... มือเรียวถือหนังสือเล่มหนาเอาไว้ แต่ทว่าดวงตาเข้มคู่นั้นกลับเหม่อมองทะลุหน้าต่างออกไปด้านนอกดร. พงษ์ ปิดประตูห้องตามหลังค่อนข้างดัง แต่เจ้าของห้องไม่มีทีท่าว่าจะขยับ เขาจึงแกล้งไอ ก่อนเอ่ยทักเสียงดังมากกว่าปกติ“อะ.. แฮ่ม ไง? ไอ้หุ่นยนต์”ได้ผล... หุ่นยนต์เริ่มเคลื่อนไหว... วางหนังสือลง หลับตาลงแล้วขยับตัวเอนลงบนเก้าอี้นวมยิ่งกว่าเดิมคล้ายกับว่าไม่อยากให้ใครรบกวน“อ้าว! เฮ้ย! กูอุตส่าห์ขับรถมาหา ดันจะ
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่49. ชื่นใจ
ดร. พงษ์ ขยับเข้าไปใกล้พร้อมกับจ้องตาภีมราวกับจะกลืนกินหนุ่มน้อยเข้าไปทั้งตัว“คิดถึง”หนุ่มน้อยกล่าวเบา ๆ เอียงอาย“อะไรนะ? ไม่ได้ยิน”ดร. พงษ์ โน้มตัวเอียงแก้มเข้ามาใกล้คนหน้าแดงเพราะอายจุ๊บ!ภีมหอมเข้าไปที่แก้มขาว ๆ ของคนช่างแกล้งทีหนึ่ง ดอกเตอร์หนุ่มฉีกยิ้มกว้างพลางเอ่ย“ชื่นใจจังเลย”“ช่วงนี้ที่รักเหมือนจะซูบไปนะ กินข้าวเยอะ ๆ แล้วพักผ่อนบ้าง”ภีมตักผัดผักกุ้งสดใส่จานให้ชายผู้เป็นที่รัก ขณะเอ่ยออกปากอย่างห่วงใย“ขอบคุณคร้าบบบบบบ...... ถึงจะซูบอย่างไร แต่ถ้าได้กำลังใจดี ๆ แบบนี้ รับรองยังขย้ำเสือได้สบาย ๆ”ดอกเตอร์หนุ่มตาพราวระยับ ภีมฟาดมือลงไหล่แน่นของเขาเบา ๆ แล้วเอ็ดแก้เขิน“ทำเป็นพูดเล่นไป ภีมเป็นห่วงคุณจริง ๆ นะ แล้วอาจารย์เตชินเป็นอย่างไรบ้าง”“แผลตามร่างกายอะ หายแล้ว... แต่แผลในใจนี่สิ คงลึกน่าดู ลึกกว่าเหวซะอีก ผมก็ไม่รู้ว่าจะดึงมันขึ้นมาไหวไหม สภาพมันตอนนี้ยิ่งกว่าหุ่นยนต์ ถามคำตอบคำ วัน ๆ เอาแต่หมกตัวอยู่แต่ในบ้าน จนอาม้ามันขอให้ผมไปเยี่ยมมันบ่อย ๆ เพราะกลัวมันจะคิดสั้น ก่อนจะได้แต่งงานกับอรนุช”ภีมมอง ดร. พงษ์ ที่พรั่งพรูความอัดอั้นตันใจออกมา หาก ดร. พงษ์ยังไม่สามารถดึ
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่48. อุทานเบาๆ
ภีมและ ดร. พงษ์เดินกลับมาเห็นนิญาดาร้องไห้ออกมาจากห้องคนไข้พอดี“อุ้ย! “ภีมอุทานเบา ๆ เมื่อเห็นนิญาดาสะอื้นจนตัวโยน เขาถลาเข้าไปประคองเมื่อเห็นร่างบางเดินโซเซแทบจะล้มทั้งยืน“คุณนิ เป็นอะไรไปครับ แล้วทำไมถึงออกมาจากห้องครับ”นิญาดาไม่ตอบเอาแต่ร้องไห้ แล้วส่ายหัวภีมสบตากับ ดร. พงษ์ และเมื่อมองผ่านช่องกระจกตรงประตูห้องพักคนไข้เข้าไป เขาเห็นอาม้า พี่สาว พี่เขยของอาจารย์เตชิน รวมถึงอรนุชก็เข้าใจในทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น“พี่นิ รอที่นี่เดี๋ยวนะ ภีมขอไปเอากระเป๋าในห้องสักครู่ เดี๋ยวภีมไปส่งพี่ที่บ้าน”ภีมบอกหญิงสาว แล้วจึงเดินเข้าไปในห้องคนไข้พร้อมกับ ดร. พงษ์ สักครู่ใหญ่ภีมจึงออกมาพร้อมกระเป๋าแล้วไปส่งนิญาดาที่บ้าน “นิ… นิ...ร้องไห้ทำไม บอกพี่ซิ” ชายหนุ่มกอดร่างบางไว้แนบอก หญิงสาวจะรู้บ้างไหมว่าเสียงหัวใจที่เธอได้ยินมันเต้นด้วยความรักที่มีต่อเธอทั้งหมดแล้วหญิงสาวในอ้อมแขนก็ขยับตัวออกห่าง... เลื่อนมือประคองใบหน้าของเขาเอาไว้ ยืดตัวขึ้นเพื่อจุมพิตเบา ๆ ที่ริมฝีปากเขา... ริมฝีปากอิ่มนุ่มส่งผ่านความอบอุ่นให้ไหลซาบซ่านเข้าสู่กลางใจเขา.... เขาจึงกระชับอ้อมกอดให้แน่นยิ่งขึ้นแต่แล้วหญิงสาวที่เ
ซ่านรักซากุระเดือนห้า ตอนที่47. น้ำใส ๆ ไหลจากแก้มนวล
ภีมพูดกับตัวเองเบา ๆ ก่อนจะกดรับสาย และยังไม่ทันที่เขาจะเอ่ยอะไร ปลายสายก็ส่งเสียงร้อนรน“รถอาจารย์เตชินแหกโค้ง พลิกคว่ำชนต้นไม้ข้างทาง!!!”“อ๊าย! .... ตายแล้ว” เสียงอุทานตกใจดังลั่นของภีม ทำให้นิญาดาชะงักมือที่เก็บของลงกล่อง มองคนที่กำลังคุยโทรศัพท์อย่างฉงนภีมสบตากับนิญาดาในขณะที่ฟังเสียงรายงานสถานการณ์จากปลายสาย“รถยับเยินมาก ตอนนี้ไอ้ชินอยู่ที่โรงพยาบาลXXXXX”“อืม เดี๋ยวฉันจะรีบตามไป”เมื่อกดวางสาย ภีมมองนิญาดาอย่างตัดสินใจอะไรบางอย่าง.... แล้วพยายามกดเสียงให้เป็นปกติที่สุด“รถอาจารย์พลิกคว่ำ ชนต้นไม้ยับ”ได้ยินเพียงเท่านั้น ร่างบางก็แทบทรุดลงกับพื้น ราวกับว่าถูกกระชากวิญญาณออกจากร่างอย่างกะทันหัน นิญาดาเกาะขอบโต๊ะเอาไว้ไม่ให้ตัวเองล้มลงไปภีมอาสาขับรถพานิญาดามาถึงโรงพยาบาล เพราะสภาพจิตใจของหญิงสาวตอนนี้ไม่สมควรแม้กระทั่งอยู่คนเดียว ดร. พงษ์แจ้งข่าวให้เขารับทราบเป็นระยะ ๆ ข่าวล่าสุดที่ได้รับแจ้งคือ อาจารย์เตชินออกจากห้องฉุกเฉินย้ายมาที่ห้องพิเศษเรียบร้อยแล้วเมื่อทั้งคู่เปิดประตูเข้าไปพบ ดร. พงษ์ ที่คอยทั้งคู่อยู่ในห้องคนเจ็บ ภีมถลาเข้าไปจับมือชายหนุ่มบีบเพื่อปลอบประโลมค่ำคืนนี้
