เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่19.ถูกตบหน้าด้วยความโกรธ ดีกว่าถูกจุมพิตด้วยคำโกหก 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-11 14:59:38หญิงสาวถึงบางอ้อ หล่อนพยักหน้าหงึกหงัก ก่อนตอบแบบเสียไม่ได้ “หอมต้องไปทำงานตั้งแต่6โมง นี่สายมาเกือบ2 ชั่วโมงแล้ว ป่านนี้ลุงนวยบ่นแย่”
6นาฬิกา หล่อนเริ่มตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างดี ลากยาวถึง3 นาฬิกา แม่เจ้า!! ผู้หญิงตัวเล็กๆ นี่นะ
“เธอเดือดร้อนเงินขนาดนั้นเลยเหรอ?” เรียวซักต่อ เขาลืมเรื่องประชุมสำคัญไปเสียฉิบ...
“อืม...หอมมีรายจ่ายหลายทาง...หอมก็ต้องทำงานสิคุณ แปลกตรงไหน”
หญิงสาวตอบแบบหน้าซื่อๆ เป็นเรื่องจริงที่เธอไม่เคยอาย ไม่มีความรู้ ก็ต้องเอาแรงกายแลกมา ทุกๆ คนบนโลก ก็เป็นเช่นนี้ เธอจึงพยายามเรียนให้มากขึ้น ในอนาคตเธอจะได้สบายเหมือนกับคนอื่นบ้าง
“พ่อ-แม่ หรือพี่ น้องเธอล่ะ”
&nb
บทที่เกี่ยวข้อง
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่19.ถูกตบหน้าด้วยความโกรธ ดีกว่าถูกจุมพิตด้วยคำโกหก 3
เมื่อเธอย้อนกลับมาอีกครั้ง หลังแปลงโฉมตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า... ทันทีที่ประตูห้องประชุมถูกดันให้เปิด ด้วยฝีมือเปรียว การ์ดคนสนิทของเรียว หล่อนจึงถูกมองจากทุกคน... ขาของแป้งหอมสั่นจนเธอรู้สึก หญิงสาวพยายามยิ้ม แม้หัวใจเธอจะเต้นเป็นจังหวะแทงโก้ มันเต้นแรงมาก แป้งหอมไม่แน่ใจ หากเดินแรงๆ หัวใจเธอจะหล่นลงมากองที่พื้นหรือเปล่า เรียวรีบยกมือขึ้นปิดปาก เขาไม่อยากให้ทุกคนเห็น เวลานี้ชายหนุ่มฉีกยิ้มจนปากจะฉีก...เขาคะเนไม่ผิด... แป้งหอมสวย...สวยกว่าที่คิดไว้เยอะ หลังจากจับหล่อนแต่งตัวเหมือนคนอื่นๆ “บอกไว้ก่อนนะคุณ ค่าเสื้อผ้าพวกนี้ หอมไม่ให้หักจากเงินเดือนหอมเด็ดขาด หอมแต่งตัวไงก็ได้ แต่นี่คุณสั่ง” เมื่อเดินมาหยุดข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่19.ถูกตบหน้าด้วยความโกรธ ดีกว่าถูกจุมพิตด้วยคำโกหก 4
“ฉัน...เธอไม่เห็นเรียก” เรียวพูดโพล่ง เขาชะงัก ก่อนจะกลบเกลื่อนด้วยสีหน้านิ่งๆ “คุณเป็นเจ้านาย หอมตีสนิทแบบนั้นได้รึคะ!! หัวก็ไม่ล้าน ทำเป็นนอยด์” หญิงสาวบ่น เธอรีบเปิดประตูรถยนต์เข้าไปนั่งด้านหลัง “นี่ๆ ฉันไม่ใช่คนขับรถนะ มานั่งนี่เลยมา” เรียวโวย เขามองแป้งหอมผ่านกระจกมองหลัง หญิงสาวยิ้มแหยๆ ก่อนจะคลานถอยหลัง และเปิดประตูมานั่งด้านข้างเขาแบบเหนียมๆ เรียวอมยิ้ม เขาสตาร์ทรถยนต์ บังคับรถยนต์สมรรถนะสูงให้วิ่งฉิวบนท้องถนน ขนาบข้างด้วยรถยนต์หรูๆ เต็มไปหมด เมื่อเป็นเวลาเที่ยงวัน “เราจะไปไหนกันคะ?” เรียวยิ้มกว้างมากขึ้น เขาชอบคำว่า ‘เรา’ ที่หลุดผ่านปากแป้งหอมมา มันเหมือนเขามีค่ากับเธอ ไม่ได้ถูกกันออกห่างๆ&n
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่19.ถูกตบหน้าด้วยความโกรธ ดีกว่าถูกจุมพิตด้วยคำโกหก 5
“มาลองชิมนี่ก่อนเลยไอ้หอก ชิดาเขาทำปอเปี๊ยะทอดมาให้รองท้อง มื้อใหญ่อีกแปบเดียว กำลังเร่งมืออยู่ ดันโทร. มานัดปุบปับ ตั้งตัวไม่ทันโว้ย” ออสตินแสร้งโวย เขาทิ้งตัวลงนั่ง พอดีกับที่อัปสราปีนขึ้นมานั่งซ้อนตักด้วย “หู!!” เด็กหญิงห่อปาก ทำตาโต เมื่อมองเห็นของกินเล่นน่าทาน มันหอมหวนชวนให้หยิบใส่ปาก ท่าทางคงอร่อยไม่น้อย มือป้อมๆ ยื่นออกมา และฉวยปอเปี๊ยะทอดยัดใส่ปาก ทันก่อนที่ออสตินจะห้าม “นางฟ้า ป๊าบอกแล้วไงอย่าหยิบของกินด้วยมือเปล่า มันเสียมารยาท” เด็กหญิงยิ้มแหยๆ แต่ปากก็ยังไม่หยุดเคี้ยว เมื่อของกินเล่นรสดี ยิ่งเป็นฝีมือมารดาด้วยแล้ว การันตีความอร่อย “ขอโทษค่า ต่อไปนางฟ้าจะไม่ทำ แต่ตอนนี้นางห้าหิว” ออสตินโครงศีรษะ เขาใช้ส้อมจิ้มปอเปี๊ยะทอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่19.ถูกตบหน้าด้วยความโกรธ ดีกว่าถูกจุมพิตด้วยคำโกหก 6
แป้งหอมไม่เคยอายที่จะบอกใครๆ ถึงความลำบากที่ตัวเองเคยผจญ เธอยอมรับตัวเอง เธอจน แต่เธอก็ไม่เคยท้อ “เมื่อก่อนชิดาก็เป็นแบบนั้นค่ะ ชิดามีเวลานอนแค่วันละ4 ชั่วโมง...เหนื่อยนะ แต่รู้สึกภูมิใจที่สามารถทำอะไรๆ ได้หลายอย่าง โดยไม่ต้องร้องขอความช่วยเหลือจากใคร” ปูชิดายิ้ม เธอเองก็เคยผ่านความลำบากแสนสาหัสแบบนั้นมา หญิงสาวจึงเข้าใจแป้งหอม “ว่างๆ ก็แวะมาได้ค่ะ ชิดาคงเป็นพี่ เรียกพี่ชิดาก็ได้เนอะ นมแผ้วของพี่ชิดาทำน้ำพริกอร่อยที่หนึ่ง เดี๋ยวจะแบ่งใส่กระปุกให้เก็บไว้ทานค่ะ” “ขอบคุณค่ะๆ” แป้งหอมยิ้มร่า เธอรับรู้น้ำใจที่ปูชิดาส่งให้ เวลานี้เธอมีเพื่อนร่วมโลกเพิ่มอีกหนึ่งคน นอกเหนือจากเรียวเจ้านาย “ชิดามัวแต่ชวนคุย คงหิวแล้ว ทานเลยค่ะทานเลย”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่19.ถูกตบหน้าด้วยความโกรธ ดีกว่าถูกจุมพิตด้วยคำโกหก 1
บทที่19.ถูกตบหน้าด้วยความโกรธ ดีกว่าถูกจุมพิตด้วยคำโกหกตี้ดๆ... เสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กส่งสัญญาณเตือน มันสั่นไม่หยุดเมื่อตัวเจ้าของไม่มีทีท่าว่าจะตื่น... แป้งหอมบิดกายด้วยความเกียจคร้าน เธอหลับสนิทเป็นครั้งแรก เมื่อมีที่นอนอุ่น อากาศเย็นสบาย...และไร้เสียงรบกวน เธอขยี้เปลือกตาแรงๆ หมุนมองรวบตัวด้วยความกังวล เธอลืมไปได้ยังไง เธอยังไม่ได้กลับบ้านที่ที่เธอใช้ซุกหัวนอน ถึงมันจะไม่ค่อยปลอดภัย แต่เธอก็ไม่ได้ถูกกักกัน ห้องเช่าราคาถูก มีห้องเรียงติดกันเป็นตับ...ผู้คนที่อาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน ไม่ได้ต่างอะไรกับเธอ คนชนชั้นล่าง ใช้แรงกายแลกเงินตรา เพราะฉะนั้น มันจึงไม่แปลกหรอกสังคมรอบตัวเธอ มันเลยดิบๆ เถื่อน ไร้มารยาท เมื่อพวกเขาหย่อนการอบรม แต่แป้งหอมต้องทน เมื่อเธอไม่มีที่ไป ราคาห้องเช่าพอจ่ายได้ เธอต้องเก็บเงินไว้ใช้จ่ายหลายอย่าง แค่ค่าตำราของเธอ เงิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่20.เวลาของผมเดินไปข้างหน้า 1
บทที่20.เวลาของผมเดินไปข้างหน้า “เราจะไปไหนกันคะ?” เรียวขับรถยนต์เองวันนี้ เขาใช้ความเร็วในการขับเคลื่อนแบบที่ช้าที่สุดในชีวิต 60กิโลเมตรต่อชั่วโมง...เป็นความเร็วที่ชายหนุ่มไม่เคยใช้มาก่อน เขาเป็นผู้ชายไฟแรง ชอบความเร็ว และความท้าทาย “เธอบอกว่าจะกลับบ้าน” “ค่ะ แต่คุณจะหักเงินเดือนหอมไหม?” แป้งหอมไม่ได้งก แต่เธออยากได้รับเงินเดือนเต็มเดือน หากต้องถูกหักเพราะการเถลไถลในเวลางาน เธอเลือกที่จะอดทนรอ “ไม่หรอก ฉันอยากเห็นความเป็นอยู่ของเธอด้วย ไกลไหม?” เรียวตอบขณะที่ตามองถนน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่20.เวลาของผมเดินไปข้างหน้า 2
“เอาเป็นว่าทำงานกับมาสวณิชย์ เรามีสวัสดิการให้...เธอควรได้ที่พักที่ดีกว่านี้” หนุ่มใจป้ำ กระเป๋าตุง มีเงินเป็นฟ่อนเปย์ให้ได้สบายๆ เรื่องสายเปย์นี่ เรียวก็ไม่เคยน้อยหน้าใคร เพียงแต่เมื่อก่อนเขาเปย์ให้สาวๆ ใจกล้าเพื่อผลประโยชน์บางอย่าง ลองเปลี่ยนวิถีมาเปย์ให้สาวสู้ชีวิตสักคนจะเป็นไร เขาจะคอยเฝ้าระวังให้หล่อน แต่ก็จ้องเขมือบเช่นกัน หากหล่อนยินยอม “หึย!! หอมเพิ่งเริ่มงานเองค่ะ สัญญาอะไรก็ยังไม่เซ็น” หญิงสาวท้วง เงินเดือนสูงเธอชอบ แต่หากให้เธอทำงานเกินหน้าที่ เธอก็ไม่คิดจะทำ มีสองมือไว้ทำงาน หากหวังอย่างอื่นละก็...เธอสู้ตาย!! “เธอขึ้นตรงกับฉันคนเดียว รับเงินเดือนจากฉัน...แบบนี้ยังไม่ชัวร์อีกไง” เรียวยกมือท้าวสะเอว เขาถอนใจเฮือกๆ แป้งหอมระวังตัวจัด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่20.เวลาของผมเดินไปข้างหน้า 3
“มันดีมาก ดีเกินจนหอมกลัว” หญิงสาวนั่งคอห้อย เกิดมาเธอไม่เคยสบายแบบนี้ ตอนอยู่ในสถานสงเคราะห์ นอนรวมๆ กันใช้สอยพื้นที่ห้องร่วมกัน แต่ต้องคอยระวังสมบัติส่วนตัว ถึงถูกอบรมมาอย่างดี แต่เมื่อพวกเขาขาด ก็จำเป็นต้องไขว่คว้า ความอดยากนำมาซึ่งการทำผิด แม้จะไม่ตั้งใจ...แต่ก็คือก้าวแรกที่ทำให้ติดเป็นนิสัย เธอไม่โทษพวกเขา หากพอแบ่งปันได้ แป้งหอมก็จะทำเป็นลืมๆ แต่หากสิ่งนั้นสำคัญมาก เธอจะเก็บรักษาและระวังเป็นอย่างดี “กลัว?” เรียวเลิกปลายคิ้วขึ้นสูง เขากดปิดทีวีจอยักษ์ หันมาสนใจคนข้างตัว ที่นั่งหัวห้อยเหมือนกำลังคิดหนัก “ใช่ค่ะ...ขอหอมไปอยู่ห้องอื่นได้ไหมคะ ที่นี่มันเหมือนสวรรค์ และหอมไม่ใช่นางฟ้า” ของอ้างของหล่อน ทำเอาเรียวเกือบขำ...แป้งหอมช่างสรรหาคำมาแก้ต่าง เป็นข้ออ้างที่ฟังแล้วอารมณ์ดี “ลองดู...ไม่ใช่นางฟ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15
บทล่าสุด
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่23.มหาเศรษฐีสิ้นลาย... 2
หญิงสาวซุกหน้ากับแผงอกอุ่น “อ๋อ!! ทุกวันนี้ชิดาขี้เหร่งั้นสิ” เธอตอบเสียงแผ่ว “โอ้ย!! ไม่ใช่อย่างนั้น ความหมายของฉัน คืออยากเห็นชิดาดูดีไม่มีที่ติต่างหาก” ออสตินรีบแก้ตัว “เรื่องพิธีมันสมควรมีก็จริงค่ะ เมื่อมันเป็นประเพณีการทางสังคม และเป็นการให้เกียรติฝ่ายหญิง...ชิดารักคุณ ชิดาไม่เคยหวังไกล...ทุกครั้งที่ชิดาหลับ ชิดาจะภาวนาก่อนหลับ ขอให้เวลาที่ชิดาลืมตาขึ้นมา ทุกอย่างจะยังคงเหมือนเดิม” หญิงสาวช้อนนัยน์ตาหวานฉ่ำมองสบตาสามี เธอไม่เคยหวังไกลถึงขนาดนั้น ขอแค่ความเมตตาของเขาบ้าง แค่นั้นก็คือสิ่งที่ปูชิดาปรารถนา ออสตินกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เขาเปรยเบาๆ “ฉันเป็นคนโง่ ที่แสร้งทำเป็นคนฉลาด อวดตัวว่าข้าเก่ง ข้ามีดีจนใครๆ ก็อยากได้ แต่ไม่เลย...ฉันเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่ร่ำร้องหาความรัก ความรักที่เคยเกิดขึ้น
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่23.มหาเศรษฐีสิ้นลาย... 1
บทที่23.มหาเศรษฐีสิ้นลาย... ประตูห้องนอนถูกปิดและล็อกเพื่อกันคนภายนอกเข้ามาภายใน ในเวลาที่ไม่เหมาะสม วันนี้ออสตินอารมณ์ดี เขามีแผนเด็ด แผนเด็ดที่ทำให้เขากระชุ่มกระชวย จนปูชิดาเริ่มระแวง สายตาของสามีฉ่ำวาวจนหล่อนขนลุก “อาบน้ำด้วยกันนะ...ทูนหัว” น่านไง!! เสียงออดๆ ของออสติน เขาเดินย่างสามขุมเข้าหา และเธอก็คงไม่สามารถปฏิเสธความตั้งใจของเขาได้ มันจึงลงเอ่ยในอ่างน้ำกุชชี่ ขนาดใหญ่ในห้องน้ำภายในห้องนอน“โอย...แสบตา” ออสตินแสร้งโวย วันนี้เขาอ้อนเมียสำเร็จ เป็นการอาบน้ำด้วยกันครั้งแรก หลังจากหอบหิ้วกันมาอยู่ใต้ชายคาคฤหาสน์เทรย์เวอร์เกือบ1 อาทิตย์ โดยที่มาดามเยาวเรศอ้าแขนรับด้วยความเต็มใจ “ขอโทษค่ะ ชิดามือลื่น...”เพราะเธอเขินจัด เลยหลับหูหลับตาถูฟองน้
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่22.คุณแม่ขอร้อง 3
“เอาเป็นว่า...ฉันยอมรับแม่นั่นก็ได้...แต่แกต้องให้สัญญา แกจะต้องมีหลานให้ฉันอีก5 คน” นางพูด หลังเงียบไปหนึ่งอึดใจ รอยยิ้มของมาดามเยาวเรศทำให้ออสตินหัวเราร่า คุณแม่ก็คือคุณแม่วันยังค่ำ หากอยากบีบให้นางก้มหัว หรืออ่อนให้ นางก็ต้องไว้เชิงบ้าง “ตามนั้นเลยครับ อีกแปดเดือนไม่เกินนั้น แม่ได้อุ้มหลานคนที่สองแน่!!” ออสตินคุยโอ่!! เขารวบกอดมารดาแน่นๆ “แม่ไม่ได้เป็นลมใช่ไหมครับเมื่อสักครู่?” ชายหนุ่มกระซิบถามปัญหาคาใจ เขาว่ามันแหม่งๆ พิกล “มันคือการแสดง แม่น่าจะได้ออสก้านะ...ว่าไหม?” นางยิ้ม สอดมือกอดเอวสอบของออสตินไว้ นางไม่ได้กอดบุตรชายนานเท่าไรแล้วนะ “ครับ...เนียนมาก” ชายหนุ่มหัวเราะ “อีกคำถามนะออสติน...นามสกุลนางฟ้า แกจั
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่22.คุณแม่ขอร้อง 2
“แกใจดำมาก...ออสติน แกเป็นลูกอกตัญญู กล้าทิ้งฉันเพราะผู้หญิงคนเดียว” ชายหนุ่มถอนใจ เขาลุกจากที่นั่ง เดินมาทรุดตัวนั่งด้านหน้ามาดามเยาวเรศ ออสตินคุกเข่า เขาก้มลงกราบแทบปลายเท้านาง ก่อนจะยืดตัวขึ้นนั่ง มองสบนัยน์ตามารดาด้วยความเศร้า “ผมไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยครับ ชิดาท้อง เธอเลี้ยงลูกคนเดียวมา4ปี โดยที่ไม่คิดบอกพวกเรา ผมผิด... ผมอยากชดเชยให้เธอ หากแม่จะบีบให้ผมทิ้งเธออีกครั้ง ผมคงทำไม่ได้ ผมไม่ได้เลือกนะครับ แต่ผมจำเป็นต้องทำ...ถ้ามันผิดต่อแม่ ผมก็จนใจ ผมไม่ได้ทิ้งแม่ ผมไม่ได้เลือกชิดา ผมทำสิ่งที่ถูกต้องที่สุด” “เหอะ!! ต่อให้แกพูดอย่างสวยหรูยังไง เรื่องมันก็จบตรงที่แกเลือกแม่นั่น” นางถอยหลังสองก้าว มองสบนัยน์ตาบุตรชาย ดวงตาของนางแดงก่ำ เพราะกำลังเสียใจสุดขีด “แม่จะให้ผมทำยังไงครับ นั่นเมีย นี่แม่ ผมเลือกยืนข้างฝ่ายไหน ผมก็เป็นคนผิดอยู่ดี”
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่22.คุณแม่ขอร้อง1
บทที่22.คุณแม่ขอร้อง เป็นอีกวันที่ออสตินเริ่มต้นวันทำงานด้วยความสุขเต็มเปี่ยม เดิมทีเขาเบื่อหน่ายหน้าที่ที่แบกรับไว้จนหนักบ่า แต่ทำไงได้เขาเป็นทายาทเพียงคนเดียวของเทรย์เวอร์ เวลานี้เขามีภาระที่หนักหน่วงให้แบกรับเพิ่มเติม แต่เป็นความเต็มใจอย่างยิ่ง ตั้งแต่คลี่คลายปัญหาของตัวเองกับปูชิดาได้ เขากับปูชิดากลับมาเหมือนเดิม...เพิ่มเติมคือรักยิ่งกว่าเดิม ไม่มีความคลางแคลงในใจหลงเหลืออยู่ เหลือก็แค่ปัญหาหนักอกเพียงอย่างเดียว นั่นคือมารดา... หลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ในห้องทำงานสีขรึม ออสตินนั่งอยู่ตรงนั้น เขากำลังก้มหน้าอ่านเอกสารสำคัญ ก่อนจะลงนามเซ็นกำกับ หากเขาพอใจ...มันเป็นวันเรียบง่ายอีกหนึ่งวัน ไม่มีงานเร่งด่วนชวนให้ปวดหัว ไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงให้ต้องแก้ปัญหา และในมือเขาคือแฟ้มงานของบริษัทไวศยปรานนท์ ผลกำไรเกินคาดของบริษัทนั้นเกินกว่าที่คาดไว้ เขาไม่คิดว่าคุณทรง
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่21.จับคู่ชู้ชื่น 3
“อืม...ดี ฉันมีโปรแกรมให้เธอเรียนรู้อีกเยอะ” เรียวไม่ได้ขยาย โปรแกรมที่แป้งหอมต้องเรียนคืออะไร เพราะที่เขาวางแพลนไว้คร่าวๆ คือการทำให้แป้งหอมเพอร์เฟคที่สุด สำหรับการเป็นภรรยาใครสักคน... และเมื่อแป้งหอมกับเรียว เดินเข้ามาในสถานที่ทำงานพร้อมกัน หญิงสาวจึงตกเป็นเป้าสายตา พร้อมกับคำนินทา ที่ตามมาในไม่ช้า เป็นเพราะแป้งหอมอยู่ไม่สุข เธอขยันทำงาน จนทำให้ในวันทำงานวันที่2 เธอก็ได้ยินเรื่องที่ขาเม้าทั้งหลายซุบซิบกันเข้าพอดี “เธอๆ ว่าไหม ยัยคนที่เดินตามคุณเรียวต้อยๆ ไม่พ้น เมียน้อยคุณเรียวแหงๆ” แป้งหอมสะดุดกึก...เธอรีบหลบหลังซอกตู้ มือเรียวกำแน่น “พูดแบบนั้นได้ไง คุณเรียวยังโสด อย่างแม่นั่นก็แค่เมียเก็บ ทำกำแหงชูคอ อีโธ่!!”
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่21.จับคู่ชู้ชื่น 2
เรียวกดปิดทีวีจอยักษ์ ภาพดับวูบไป เขาหันมาหาแป้งหอมพร้อมกับเริ่มต้นอธิบายเนื้องานช้าๆ ระหว่างนั้น แป้งหอมแทรกถามเป็นระยะ หล่อนจริงจัง ใส่ใจ จดรายละเอียดไว้ได้เกือบหมด จนเรียวเองยังทึ่ง หลังแป้งหอมเข้าใจเนื้องานทั้งหมดเธอปิดสมุด เตรียมตัวถอยหลังกลับเข้าห้องพักเหมือนเดิม เรียวถามก่อนที่หญิงสาวจะผุดลุกขึ้นยืน “เธอจบอะไรมา?” เขาไม่ได้ดูแคลนหล่อน เรียวอยากรู้เรื่องของแป้งหอมบ้าง แป้งหอมชะงัก เธอตอบกลับเสียงแผ่วๆ “หอมกำลังเรียนในวิทยาลัย’ เปิดแห่งหนึ่งค่ะ ยังไม่จบ” เพราะการทำงานกินเวลาเธอไปเกือบหมด ไม่มีเวลาอ่านหนังสือ แต่เธอก็ไม่เคยท้อ ปริญญาคือเป้าหมายอีกอย่างหนึ่งของแป้งหอม เธอจะทำให้คนรอบตัวเห็น เด็กคนหนึ่งที่ไม่มีใครเลย ก็ประสบความสำเร็จได้ เรียวพยักหน้าทำเหมือนเข้าใจ เขาสอดมือล้วงไปในกระเป๋ากางเกง หยิบเครดิตกา
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่21.จับคู่ชู้ชื่น 1
บทที่21.จับคู่ชู้ชื่น เปรียวเปิดประตูห้องพักของแป้งหอม เขานำอาหารตามสั่งมาส่งให้เจ้านาย พร้อมกับโทรศัพท์เครื่องใหม่เอี่ยม ชายหนุ่มถอยหลังกลับ เขาเดินไปชะโงกหน้าดูหมายเลขห้อง เขามาไม่ผิดห้องนี่นา แต่ที่เขาเห็นมันคืออะไร? เรียวนอนเอนๆ ดูภาพยนตร์ โดยมีแป้งหอมนั่งอยู่ใกล้ๆ เจ้านาย ขยันส่งข้าวโพคั่วให้คนข้างๆ และหล่อนก็อ้าปากงับโดยไม่แย้ง เหตุการณ์แบบนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้น...มันไม่ใช่วิถีคาสโนว่า เปรียวคาดเดาว่า เจ้านายอาจจะกำลังสะบึมแป้งหอม เมื่อเรียวทุ่มทุ่นสร้างขนาดนี้ เขาจึงไม่แน่ใจในสิ่งที่เห็น “ฮ่าๆ คุณตลกบ้าๆ หอมไม่เคยดูหนังอะไรตลกเท่านี้เลย” ถ้าว่ากันตามจริง แป้งหอมไม่เคยชมภาพยนตร์เลยด้วยซ้ำ เธอไม่มีเวลาว่าง ทุกนาทีของเธอคือการทำงาน
ซ่อนรักมหาเศรษฐี บทที่20.เวลาของผมเดินไปข้างหน้า 3
“มันดีมาก ดีเกินจนหอมกลัว” หญิงสาวนั่งคอห้อย เกิดมาเธอไม่เคยสบายแบบนี้ ตอนอยู่ในสถานสงเคราะห์ นอนรวมๆ กันใช้สอยพื้นที่ห้องร่วมกัน แต่ต้องคอยระวังสมบัติส่วนตัว ถึงถูกอบรมมาอย่างดี แต่เมื่อพวกเขาขาด ก็จำเป็นต้องไขว่คว้า ความอดยากนำมาซึ่งการทำผิด แม้จะไม่ตั้งใจ...แต่ก็คือก้าวแรกที่ทำให้ติดเป็นนิสัย เธอไม่โทษพวกเขา หากพอแบ่งปันได้ แป้งหอมก็จะทำเป็นลืมๆ แต่หากสิ่งนั้นสำคัญมาก เธอจะเก็บรักษาและระวังเป็นอย่างดี “กลัว?” เรียวเลิกปลายคิ้วขึ้นสูง เขากดปิดทีวีจอยักษ์ หันมาสนใจคนข้างตัว ที่นั่งหัวห้อยเหมือนกำลังคิดหนัก “ใช่ค่ะ...ขอหอมไปอยู่ห้องอื่นได้ไหมคะ ที่นี่มันเหมือนสวรรค์ และหอมไม่ใช่นางฟ้า” ของอ้างของหล่อน ทำเอาเรียวเกือบขำ...แป้งหอมช่างสรรหาคำมาแก้ต่าง เป็นข้ออ้างที่ฟังแล้วอารมณ์ดี “ลองดู...ไม่ใช่นางฟ้
