LOGINShare
หายไปอย่างนั้นเหรอ (2)
Last Updated:
2025-04-21 18:08:25“เด็ก ๆ พร้อมกันหรือยัง” คุณแม่วัยใสถามลูกหลานวัยเรียนตัวน้อย
“พร้อมครับ/ค่ะ” เด็กทั้งหกคนที่มีกระเป๋านักเรียนสะพายไว้บนหลังขานรับเสียงดัง
“ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไปโรงเรียนกันเถอะแม่จะขี่จักรยานไปเป็นเพื่อน” ซูเหยาบอกกับเด็กชายหญิงทั้งหก
“จะเอาจักรยานไปเหรอลูกทำไมไม่เอารถยนต์ไปล่ะ” ผู้เฒ่าประจำบ้านถามอย่างสงสัย
“โรงเรียนห่างไปสามกิโลเองค่ะ ให้เด็ก ๆ ขี่จักรยานไปกันเองดีแล้ว ตอนกลางวันพวกเขาก็จะต้องขี่กลับมากินข้าวที่บ้านได้ง่ายด้วย” ผู้เป็นลูกสะใภ้ตอบคำถามพ่อสามี
“พวกหนูขี่จักรยานกันคล่องแล้วใช่ไหม” เฒ่าฮานที่ยังคงอดเป็นห่วงหลานไม่ได้ถามเพื่อความแน่ใจ
“คล่องแล้วครับคุณปู่ พวกเราขี่กันมาตั้งนานแล้วปู่ก็รู้” เสี่ยวเฉินตัวน้อยเป็นผู้ตอบคำถามปู่ของตน
“ได้ ๆ ถ้าหลานมั่นใจปู่ก็เชื่อ แต่ก็อย่าขี่เร็วนะเสี่ยวตงหยาง เสี่ยวหมิ่น เสี่ยวซือด้วย” ผู้เป็นปู่แม้ปากว่าจะเชื่อหลานแต่ก็ยังไม่วายกล่าวย้ำกับหลานคนโตที่เป็นคนขี่พ่วงน้อง
“ครับ คุณปู่ไ
Related chapters
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ชั่วพริบตา(1)
ในช่วงเย็นวันเดียวกันหลังจากที่คุณแม่ยังสาวกับลูกสาวตัวน้อยเสี่ยวผิงกลับมายังบ้านที่เป็นที่พักปัจจุบัน เธอก็ได้เห็นว่าเด็กวัยประถมกลับมาจากโรงเรียนกันแล้วโดยที่เด็กแต่ละคนต่างก็แยกย้ายกันไปช่วยงานแม่บ้าน พ่อบ้านภายในบ้าน ไม่ว่าจะเป็นการรดน้ำต้นไม้หรือกวาดใบไม้ ให้อาหารครอบครัวของเจ้าเสี่ยวไป่ซึ่งการกระทำของเด็กตัวน้อยเหล่านี้ก็ทำให้คนที่อยู่ในบ้านต่างพากันเอ็นดูเด็กน้อยกันทุกคน ซูเหยาเองก็ดีใจที่เด็กในความปกครองของตนเป็นคนดีมีน้ำใจหญิงสาวยืนมองเด็กวัยประถมทั้งหลายช่วยกันทำงานภายในลานบ้านด้วยสายตาชื่นชม ก่อนที่เธอจะหันหน้าไปมองทางหลานชายหลานสาวลูกของจิวเหลียนก็ทำให้เธอรู้สึกหนักใจขึ้นมาคนเป็นอาสะใภ้ยืนมองหลานทั้งสองนิ่งงันอย่างกำลังทำการตัดสินใจว่าตัวเองจำเป็นจะโกหกเด็กทั้งคู่ออกไปดีหรือไม่หากว่าบอกไปตามตรงหล่อนก็เกรงว่าเด็กทั้งสองอาจจะรับผลกระทบนี้ไม่ได้ เอาเป็นว่าโกหกไปก่อนก็แล้วกันเพราะถ้าเรื่องของจิวเหลียนเป็นไปตามที่พี่ใหญ่สันนิษฐานแม่ของทั้งสองก็น่าจะยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นก็ไม่ถือว่าหลอกลวงซะทีเดียวหรอกใช่ไหม คุณแม่วัยใสคิดเองเออเองอยู่ฝ่
Last Updated : 2025-04-21ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ชั่วพริบตา(2)
“ขอบคุณค่ะ พวกพี่ไว้ใจน้องสาวคนนี้ได้เลย” เสี่ยวผิงตัวน้อยยืดอกเล็ก ๆ ของตนอย่างโอ้อวดพร้อมพูดออกมา“พวกพี่เชื่อ” คนเป็นพี่ทั้งหกคนพูดขึ้นเสียงดัง“พี่หมิ่น พี่ชาย พี่สาว พวกเรามาแล้วครับ/ค่ะ” ในระหว่างที่เด็กวัยประถมบ้านเทียนกำลังคุยกัน พวกเขาก็ได้ยินเสียงเล็ก ๆ ของเด็กชายที่กำลังพาเพื่อนวัยเดียวกันเข้ามาเรียกผู้เป็นพี่เสียงดัง“เสี่ยวหมิงเบา ๆ ทักทายคุณปู่เทียนกับปู่เจียงก่อนเร็วเข้า” ผู้เป็นพี่ชายกล่าวกับน้องชายที่เดินเคียงข้างมากับน้องสาว“สวัสดีครับ/ค่ะ คุณปู่เทียน คุณปู่เจียง น้าซูเหยา น้าเทียนหาน” เด็กชายหญิงผู้มาใหม่ทั้งห้ากล่าวทักทายผู้อาวุโสกว่าภายในบ้านทุกคน“สวัสดีทุกคน เอาล่ะในเมื่อมากันครบแล้วก็ไปเติมพลังกันก่อนที่จะไปเข้าสู่สนามรบกันเถอะ” เฒ่าฮานพูดออกมากับเด็กชายหญิงทั้งหลาย“ใช่ ๆ ไปกินข้าวกันดีกว่า กองทัพต้องเดินด้วยท้อง” สหายเฒ่าเจียงเฟยก็เห็นดีด้วย“เจ้าสามมากินข้าวเร็วเข้าหรือว่ากินมาแล้ว” พ่อผู้ชราหันไปถามลูกชายที่เป็น
Last Updated : 2025-04-21ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย เสี่ยวผิงผู้เก่งกาจ (1)
การดำเนินการสอบในปีนี้แบ่งเป็นสองวัน จะประกาศผลสอบหลังจากสอบเสร็จสองอาทิตย์และวันนี้ก็เป็นวันแจ้งการประกาศผลสอบของน้องน้อยคนสุดท้องของบ้านเทียนกับเหล่าเด็กชายหญิงในโรงงานลับวันนี้แม่ของซูเหยาได้พาหลานชาย และหลานสาวตัวน้อยมาทำงานอยู่ในโรงงานลับกับลูกสะใภ้ทั้งสองที่เพิ่งคลอดลูกและออกจากการอยู่ไฟได้ไม่นานมาด้วยเมื่อช่วงปลายปีที่ผ่านมาฟางหรงกับลี่มี่ได้คลอดบุตรตัวอวบอ้วนให้กับผู้เป็นย่า ทำให้หว่านชิงกับซูป๋อดีใจเป็นอย่างมากที่ได้อุ้มหลานชายและหลานสาวตัวน้อย“ยายคะ เป่าเปาพ่นน้ำลายอีกแล้วค่ะ” เสียงเล็กของเสี่ยวผิงตัวน้อยที่วันนี้ได้ตามแม่ของตนมาทำงานที่โรงงานลับเรียกคนเป็นยายเสียงดังที่เห็นน้องชายที่เกิดจากป้าสะใภ้ใหญ่พ่นน้ำลายฟู่ ๆ“เสี่ยวผิงเช็ดให้น้องได้ไหมลูก” หว่านชิงที่กำลังห่อสบู่อยู่แกล้งถามหลานสาว“ได้ค่ะ ว่าแต่น้องเป่าเป้ยไม่เห็นเป็นเหมือนเป่าเปาเลย” เด็กหญิงวัยเจ็ดขวบถามผู้เป็นยายขณะที่ตัวเองก็เอาผ้าเช็ดหน้าที่พกติดตัวเช็ดน้ำลายให้น้องชาย“ก็น้องสาวน่ารักยังไงล่ะคะ จริงไหมจ๊ะเป่าเป้ยของอา&rdq
Last Updated : 2025-04-22ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย เสี่ยวผิงผู้เก่งกาจ (2)
“เป็นเธอหรอกหรือ ฉันดีใจด้วยนะที่วันนี้เธอได้เป็นถึงครูใหญ่โรงเรียนประถมแห่งที่หนึ่ง” อดีตครูผู้เฒ่านั่งลงก่อนที่จะเอ่ยออกมาเมื่อนึกถึงเรื่องครั้งอดีตได้“ขอบคุณครับ แล้วอาชิวเป็นอย่างไรบ้างครับ ผมไม่เคยได้ข่าวเลยตั้งแต่ปฏิวัติล่าสุดรู้แค่ว่าเขาได้เป็นอาจารย์สอนอยู่ในมหาวิทยาลัยในเมืองหลวง” อดีตลูกศิษย์ถามถึงเพื่อนร่วมเรียนที่เป็นลูกชายของคนตรงหน้าออกมา“ฉันยังไม่ได้ข่าวเลยทั้งลูกชายลูกสะใภ้มันช่างเป็นช่วงเวลาเลวร้ายสำหรับครอบครัวเราเป็นอย่างมาก” ฮุ่ยซิ่วตอบคำถามลูกศิษย์ตามตรงด้วยดวงตาฉายแววเศร้าหมอง“ผมขอโทษครับครู ผมไม่น่าพูดให้ครูรู้สึกแย่ต้องขอโทษ จริง ๆ ครับ” คนเป็นครูใหญ่ในเวลานี้ลุกขึ้นยืนพร้อมโค้งตัวลงแสดงความจริงใจในสิ่งที่ตนเพิ่งพูดไป“ไม่เป็นไรหรอกคนไม่รู้ย่อมไม่ผิดรีบนั่งลงเถอะ ฉันเชื่อว่าหากมีวาสนายังไงสักวันก็คงจะได้พบกันหรือไม่ก็อาจจะได้ข่าว” อดีตครูรีบลุกขึ้นจับบ่าของลูกศิษย์ก่อนพูดออกมา“ผมว่าพักเรื่องเศร้ากันดีไหมครับ วันนี้เรามาเพื่อจะประกาศคะแนนของว่าที่เด็ก
Last Updated : 2025-04-22ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย เสี่ยวผิงกับการสอบข้ามชั้น(1)
เด็กหญิงยิ้มกว้างอย่างดีใจ ทางด้านผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ด้วยกันเมื่อเห็นว่าคงจะหมดเรื่องธุระของเด็กเหล่านี้แล้วหว่านชิงจึงได้ให้เด็ก ๆ ทุกคนแยกตัวออกไปด้านนอก“เด็ก ๆ กล่าวลาครูใหญ่กับครูซูก่อน” หว่านชิงพูดกับเด็กวัยอายุหกเจ็ดขวบในปกครองเมื่อเห็นว่าครูใหญ่น่าจะมีเรื่องอยากสนทนากับฮุ่ยซิ่วตามลำพังเด็กวัยประถมก็ทำตามอย่างเชื่อฟัง ทางด้านครอบครัวของหว่านชิงทั้งสามก็พากันขอตัวออกมาด้านนอกเช่นเดียวกันเนื่องจากพวกเขาต้องการให้คนทั้งสองได้สนทนากันได้อย่างไม่อึดอัดเด็กวัยประถมของบ้านหลังจากออกมาจากห้องรับแขกพวกเขาก็พากันเดินมาหาบรรดาพี่สาวที่อาศัยอยู่ยังที่แห่งนี้เพื่อที่จะได้บอกข่าวดีของพวกตน“เด็กน้อยบ้านเราเก่งกันทุกคนเลยอย่างนี้จะต้องมีรางวัลให้แล้ว” ลี่เซียนที่มีอายุมากกว่าหญิงสาวทั้งเจ็ดกล่าวชม“ไม่ต้องหรอกค่ะ/ครับ แค่พวกเรามีครอบครัวอยู่ที่นี่ก็เพียง พอแล้ว” เด็กชายหญิงกล่าวพร้อมเพรียงหว่านชิงที่ได้ฟังก็อดที่จะน้ำตาซึมออกมาไม่ได้ที่เด็กพวกนี้มีความกตัญญูและรู้สถานะตัวเองดีทั้งที่อายุยังน้อย“เอา
Last Updated : 2025-04-22ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย เสี่ยวผิงกับการสอบข้ามชั้น(2)
“เรื่องนี้ครูใหญ่ไม่ต้องกังวลค่ะ ฉันเชื่อว่าหากครูได้ลองทด สอบเสี่ยวผิงแล้วครูจะรู้คำตอบเองฉันมั่นใจ” คนเป็นแม่ไม่ได้อวยลูกตามตรง แต่ต้องการให้ความสามารถของลูกปรากฎออกมาให้เห็นเองหลังจากทำข้อสอบ“หากว่าคุณแม่มั่นใจแล้วตัวเด็กไม่มีปัญหาผมจะเรียกประชุมครูแต่ละวิชาเพื่อทำการทดสอบเด็กคนนี้ครับ เอาเป็นว่าวันจันทร์หน้าคุณแม่พาลูกสาวมาได้เลย” คนเป็นครูใหญ่ไม่ได้เอ่ยคัดค้านเนื่องจากหากมีเด็กนักเรียนของตนเรียนเก่งจนสามารถสอบข้ามชั้นเรียนได้นั่นย่อมหมายถึงชื่อเสียงโรงเรียนก็จะดีขึ้นด้วย“อีกตั้งหลายวันเลยนะนั่นฉันนึกว่าจะสอบเลยเสียอีก” เฒ่าฮานพูดขึ้นอย่างเสียดายส่วนเสี่ยวผิงตัวน้อยเองก็อดเสียดายไม่ได้เหมือนกัน เนื่องจากเธอเตรียมตัวมาพร้อมมาก“ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกครับ ผมต้องเรียกประชุมครูให้ออกข้อสอบชุดใหม่โดยเฉพาะ” หลี่ตงซานที่เห็นท่าทางของทั้งปู่และหลานสาวกล่าว“วันจันทร์หน้าจะให้พวกเรามากันกี่โมงคะ” ซูเหยาที่เห็นท่าทางห่อเหี่ยวของลูกและพ่อสามีจึงถามกับครูใหญ่ขึ้นอีกครั้ง
Last Updated : 2025-04-22ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ความอวยน้องต้องยกให้พี่ชายบ้านซู (1)
เสี่ยวผิงตัวน้อยนั่งทำข้อสอบผ่านไปแต่ละข้อโดยไม่มีอาการชะงักงันให้ครูผู้คุมสอบได้เห็นแม้แต่ครั้งเดียวคุณครูสาวที่มีความสงสัยจึงได้เดินเข้ามาดูข้อสอบที่เด็ก หญิงตัวเล็กผู้นี้ทำ แล้วเธอก็ต้องตกตะลึงกับคำตอบที่ตนเห็นแม้จะเป็นเพียงแค่บางส่วนก็ตาม‘นี่มันเด็กคนนี้ทำข้อสอบที่ยังไม่ได้เข้าโรงเรียนได้ยังไง ใครเป็นคนสอนเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้อย่างนั้นเหรอ’ ครูสาวยืนมองด้วยความรู้สึกทึ่งเป็นอย่างมากพร้อมคิดไปด้วยสำหรับเสี่ยวผิงเจ้าตัวไม่ได้รู้สึกประหม่าแต่อย่างใดที่มีคนมายืนมองสิ่งที่ตนกำลังทำ เด็กน้อยก็ยังคงทำข้อสอบไปอย่างสบายเหมือนอยู่คนเดียวตามเดิมจนกระทั่งเสียงกริ่งบอกเวลารอบแรกดังขึ้น เจ้าตัวเล็ก จึงได้วางดินสอของตนลง จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นจากกระดาษคำตอบ“ครูคะ หนูทำข้อสอบเสร็จแล้วค่ะ” เสียงเล็กของเด็กหญิงตัวน้อยบอกกับครูสาวที่ยืนอยู่ด้านข้างครูสาวเมื่อได้ยินเสียงของนักเรียนอย่างไม่เป็นทางการพูดจากที่เธอกำลังยืนมองกระดาษคำตอบของเจ้าตัวเล็กหล่อนก็รู้สึกตัว
Last Updated : 2025-04-22ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ความอวยน้องตกยกให้พี่ชายบ้านซู (2)
“เด็กคนนี้เป็นเพชรชั้นดีทีเดียว แต่จะว่าไปเด็กรุ่นแรกทั้งหกก็มาจากครอบครัวของเด็กคนนี้ไม่ใช่เหรอ” ครูหญิงวัยกลางคนพูดออกมาเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่า ครูใหญ่ได้บอกเอาไว้ว่าที่เด็กคนนี้มาขอเลื่อนระดับก็เนื่องมาจากอยากเรียนร่วมกับพี่ชายพี่สาว“ใช่ค่ะ ฉันอยากจะรู้เหลือเกินว่าใครเป็นครูของเด็กพวกนี้ก่อนที่จะเข้าเรียน” ครูสาวกล่าวอย่างชื่นชม“ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันนั่นแหละ เอาไว้ค่อยไปถามครูใหญ่ทีหลังก็แล้วกัน ตอนนี้พวกเราก็แยกกันไปกินข้าวกลางวันก่อนเถอะ ช่วงบ่ายยังต้องมาคุมเด็กคนนั้นสอบอีกสามวิชาเลยนะ” ครูวัยกลางคนพูดขึ้นครูหนุ่มสาวทั้งสองต่างก็พยักหน้ารับอย่างเห็นด้วยทางด้านเสี่ยวผิงหลังจากที่เดินออกมาจากห้องสอบคนตัวเล็กก็เดินมาหาผู้ปกครองของตนอย่างอารมณ์ดีเพราะเจ้าตัวมั่นใจว่าข้อสอบที่ทำนั้นตนทำได้อย่างแน่นอน“สาวน้อยของแม่ไปกินข้าวกันค่ะ” ซูเหยาที่เห็นลูกสาวคนเล็กเดินยิ้มตาหยีมาแต่ไกลเธอก็มั่นใจว่าไม่มีอะไรทำให้ต้องเป็นกังวล“ตกลงค่ะ หนูต้องเติมพลังเพื่อสู้รบตอนบ่ายอีกรอบ” ลูกสาวตัวน้อยเดินเข้า
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่หก สามหนุ่มหล่อแห่งเมืองหลวงผู้แตกต่าง
หนุ่มน้อยคนเล็กของครอบครัวเทียนที่ตอนนี้ได้ก้าวเท้าเข้าสู่การเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง คณะบริหารธุรกิจตามที่ตัวเองต้องการ เช่นเดียวกับชายหนุ่มผู้เป็นลูกชายคนโตของซูหลงที่ต้องการจะเป็นพ่อครัวอันดับหนึ่งตามรอยเท้าของคนเป็นพ่ออีกหนึ่งก็คือบุตรชายคนโตของครอบครัวเจียงสามที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่สมาชิกครอบครัวนี้ก็มีเพียงเจียงเจ๋อที่มีครอบครัว ซึ่งตอนนี้เจียงฮวนได้มีน้องสาวน้องชายมาเพิ่มอีกอย่างละหนึ่งทั้งสามคนมีบุคลิกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงแต่ก็ยังคงสนิทกัน เนื่องจากทั้งสามมีอายุไล่เลี่ยกันเกิดก่อนหลังห่างกันไม่มากทำให้ได้อยู่ปีเดียวกันเทียนหยุนนั้นเป็นเหมืนเมฆตามชื่อล่องลอยอย่างอิสระ แต่ในเรื่องความรับผิดชอบเขามีเต็มร้อยเนื่องจากได้รับการฝึกฝนมาจากผู้เป็นแม่และพ่อในการทำงานซูตงที่แม้จะมีบุคลิกหนาวเหน็บตามชื่อแต่เมื่อไหร่ที่ได้ทำอาหารหรือขนมชายหนุ่มผมยาวผู้นี้จะมีความอ่อนโยนดุจสายน้ำคนสุดท้ายเจียงฮวนชายหนุ่มผู้มีความนิ่งมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเขาก็มักจะทำตัวนิ่งอยู่เสมอต้นเสมอปลาย แต่เมื่อไหร่ก็ตามที
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว2
ชายหนุ่มที่โดนหญิงสาวคนนี้กอดขาของตนเขาก็ตกใจ แต่เมื่อเห็นอาการอันสั่นเทาของหญิงสาวฮุ่ยหมิ่นก็รู้สึกเห็นใจผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย ทำให้เขาก้มตัวลงไปจับไหล่บางของหญิงสาวด้วยมือทั้งสองข้าง“สหายตอนนี้คุณปลอดภัยแล้ว” เสียงอันอ่อนโยนของชายหนุ่มปลอบหญิงสาวที่ยังไม่ยอมลืมตาด้วยความเห็นใจเมื่อหญิงสาวผมสั้นได้ยินเสียงอันทุ้มนุ่มที่อยู่เหนือศีรษะของตนหญิงสาวก็ตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ พร้อมกับลืมตามองสิ่งที่ตัวเองกอดอยู่ก็เห็นเป็นกางเกงสีเขียวของทหารฉินเซียวซานเมื่อเห็นแบบนี้หล่อนจึงได้ผละตัวออกทันทีก่อนที่ตัวเองเกือบจะนั่งลงไปกับพื้นหิมะโชคดีที่ว่าชายหนุ่มจับไหล่ของเธอเอาไว้ ทำให้หล่อนไม่นั่งจ้ำเบ้าลงไปบนพื้นอันเย็นเฉียบ“สหายระวัง” ฮุ่ยหมิ่นกล่าวออกมาเสียงดังด้วยความตกใจที่หญิงคนนี้อยู่ ๆ ก็ผละออกจากเขากะทันหันหญิงสาวผมสั้นเมื่อได้ยินเสียงของคนพูดหล่อนจึงได้แหงนหน้าของตนมองขึ้นไปด้านบน ทำให้ดวงตากลมโตของเธอสบกับดวงตาเรียวคมดุของคนเบื้องหน้าที่กำลังมองเธออยู่เช่นกันในช่วงเวลาที่คนทั้งสองกำลังสบตากั
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว1
หิมะตกหนักท่ามกลางฤดูหนาวอันโหดร้ายของปีที่ภัยพิบัติได้มาเยือนในเขตภาคเหนือของประเทศทำให้ทหารต้องเข้าไปช่วยเหลือประชาชนในพื้นที่อันห่างไกลการเดินทางไปช่วยเหลือประชาชนในครั้งนี้มู่ซือกับฮุ่ยหมิ่นที่ได้เลื่อนตำแหน่งไปด้วยกันเป็นทีมแรก ท่ามกลางหิมะกองสูงพวกเขาจะต้องเดินฝ่าเพื่อไปยังหมู่บ้านเบื้องหน้าที่มีคนติดต่อมาว่าได้ถูกหิมะถล่มหลังคา ทำให้ประชาชนได้รับบาดเจ็บกันเป็นจำนวนมากและยังมีอีกหลายชีวิตที่ติดอยู่ภายใต้ซากหลังคาที่ถล่มทำให้หน่วยงานของพวกเขาจำเป็นต้องให้การช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน แต่การเดินทางฝ่าหิมะไม่ใช่เรื่องง่ายในระหว่างที่ทหารในกลุ่มของสองพี่น้องกำลังเดินทางพวกเขาก็ได้ยินเสียงของสุนัขป่าเห่ากรรโชกเสียงดังเหมือนข่มขู่อะไรบางอย่างด้านหน้าห่างจากพวกเขาไม่มากนัก ทำให้คนในกลุ่มพากันเร่งฝีเท้าของพวกตนให้เร็วขึ้น ท่ามกลางฝูงหมาป่าหกตัวที่ล้อมหญิงสาวสองคน หนึ่งในนั้นเป็นคนที่สองพี่น้องย่อมจะต้องรู้จักเป็นอย่างดี“เจินเจินพวกเราจะทำยังไงกันดีจะไปตามคนมาช่วยดันจะมากลายเป็นอาหารหมาป่าเข้าเสียได้” เสียงหญิงสาวผมสั้นท่าทางทะมัดทะแมงกล่าวกับเพื
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 2
ภายนอกถ้ำที่โจรทั้งหกนั่งรอบกองไฟที่พวกมันก่อ บัดนี้ได้มีทหารกลุ่มหนึ่งกำลังโอบล้อมพวกมันตามที่เทียนเฉินได้คาดการณ์เอาไว้“ผู้กองหานพวกเราจะรอถึงเมื่อไหร่ครับ” มู่ซือถามกับครูฝึกของตนด้วยความร้อนใจ เนื่องจากเป็นห่วงน้องชายที่อาสาเป็นตัวประกัน“เกือบได้เวลาแล้วนายก็ใจเย็นลงสักหน่อยเถอะ นายต้องเชื่อใจเทียนเฉินสิ” คนที่เป็นทั้งครูฝึกและกำลังจะเป็นน้องเขยของคนตรงหน้ากล่าว“ผมทราบครับแต่นั่นน้องชายผมนะครับ หากผมใจร้อนป่านนี้ผมบุกเข้าไปแล้ว” คนเป็นว่าที่พี่เมียแย้งพวกเขาซุ่มดูพวกมันมาจะครึ่งคืนแล้วไม่เห็นวี่แววว่าโจรร้ายพวกนี้จะหลับสักที หานจ้านจึงได้นึกถึงสมุนไพรที่มีฤทธิ์ทำให้คนสลบออกมา“มู่ซือนายเอาเจ้านี่ไปเผาให้ควันไปทางพวกมันนะรับรองพวกมันหลับแน่ ไม่หลับก็อาจจะสะลึมสะลือใช้ระวังหน่อยก็แล้วกันผลงานน้องสาวนายเลยนะ” คนเป็นหัวหน้ากลุ่มกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจมู่ซือแม้อยากจะพูดอะไรแต่เวลานี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมดังนั้นเขาจึงได้นำสหายร่วมรบไปกับตนอีกสองคนเพื่อไปทำตามคำสั่ง
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 1
ยามเย็นย่ำท่ามกลางป่าใหญ่ที่ปราศจากเสียงร้องของสัตว์ เทียนเฉินผู้ที่ได้ปลอมตัวเป็นหนึ่งในตัวประกันที่ถูกผู้ร้ายค้าอาวุธเถื่อนจับตัวมาพร้อมกับกลุ่มคนอีกสี่คนหนึ่งในนั้นมีหญิงสาวใบหน้ากลมดวงตาเรียวเล็กอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย เทียนเฉินคิดว่าเด็กคนนี้บางทีน่าจะเป็นเด็กวัยมัธยมที่ถูกเจ้าชั่วพวกนี้จับมา“ลูกพี่อีกนานไหมกว่านายใหญ่จะมา” เสียงของหนึ่งในพ่อค้าอาวุธดังขึ้นขัดความคิดของเจ้าหน้าที่หนุ่มที่ตอนนี้แต่งตัวเหมือนคนทำงานในหน่วยงานวิจัยขององค์กรบางอย่างที่คนร้ายพวกนี้ต้องการตัว“นายก็รอหน่อยเถอะอีกไม่นานเจ้านายก็น่าจะมาแล้ว ว่าแต่ทำไมตัวประกันของเราถึงมีเด็กมาด้วยวะ” ชายหน้าบากที่ถูกเรียกว่าลูกพี่ถามกับลูกน้องที่มีอาวุธปืนอยู่ในมือหลังจากที่มองไปยังหญิงสาวร่างเล็กใบหน้ากลม“ก็ฉันเห็นว่าหล่อนอยู่กับเจ้าหน้าที่พวกนี้ก็เลยจับมาทั้งหมด แต่พี่ว่าหล่อนยังเป็นนักเรียนอยู่เหรอ หรือว่าจะปล่อยหล่อนไปเด็กขนาดนี้คงจะบอกตำรวจหรือทหารอะไรได้ไม่มากหรอก” คนพูดเป็นชายที่มีลูกสาวอยู่ในวัยมัธยมถามความเห็นกับลูกพี่ใหญ่“แกจะบ้าเหรอห
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 2
มิเชลรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นความฝันที่ไม่ใช่ความจริงหากเป็นความฝันหญิงสาวก็ไม่คิดอยากจะลืมตาตื่นชายหนุ่มที่ฉุดหญิงสาววิ่งมาไกลแล้วจึงได้รู้สึกเบาใจว่าไม่น่าจะมีคนตามพวกเขามาทัน เขาจึงได้ปล่อยข้อมือของหญิงสาวคนนี้ลง“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” หลังจากที่เขาปล่อยมือของตนแล้วชายหนุ่มก็มองหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้แม้จะยังสวมแว่นตาอยู่แต่ด้วยการที่พวกเขาวิ่งกันมาไกลก็ยังพอเห็นใบหน้าอันแดงเรื่อจากแสงไฟทำให้ใบหน้านั้นดูน่ารักเทียนเฟยรู้สึกตกใจความคิดของตัวเองอยู่ไม่น้อยนี่เขาชมคนอื่นนอกจากน้องสาวของตน ทางด้านหญิงสาวที่กำลังรู้สึกเขินอายได้มองเห็นอาการเลิ่กลั่กของชายหนุ่มมาดนิ่งหล่อนก็หลุดยิ้มออกมาก่อนที่จะตอบชายที่อยู่ในความทรงจำออกไป“ฉันไม่เป็นไรค่ะแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย” หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยหอบตามที่ตนพูดไปจริง ๆ“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ คุณพักอยู่ที่ไหนให้ผมไปส่งเถอะผู้หญิงเดินคนเดียวยามค่ำคืนน่าเป็นห่วง” เทียนเฟยกล่าวตามที่ตัวเองรู้สึก“คือฉันพักอยู่ที่...มันจะสะดวกสำหรับพี่หรือเปล่าคะ” หล่อนแทนตัว
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 1
“ผมขอโทษครับคุณได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า” เสียงอันอ่อนนุ่มของเทียนเฟยกล่าวกับหญิงสาวผมทองร่างบางสวมแว่นตากรอบหนาออกมาอย่างรู้สึกผิด“ฉันเองก็ต้องขอโทษคุณเช่นกันที่เดินมาชนคุณก่อน” หญิงสาวคนนั้นกล่าวออกมาด้วยความเสียใจไม่แพ้กันเทียนเฟยหลังจากที่เก็บหนังสือเรียนของตัวเองแล้ว เขาก็ได้มาช่วยหญิงสาวคนนี้เก็บของที่กระจัดกระจายเพื่อส่งคืนให้เจ้าของ“ขอบคุณค่ะรุ่นพี่” หญิงสาวผมทองกล่าวตอบชายหนุ่มเสียงเบาด้วยความอาย“ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ ถ้าหากว่าคุณไม่เป็นอะไรแล้วผมขอตัวก่อน” เทียนเฟยบอกกับหญิงสาวหลังจากที่เขาดูนาฬิกาที่ข้อมือแล้วใกล้ถึงเวลาเรียนของตนหญิงสาวผมทองจึงได้แต่มองตามทุกการก้าวเดินของชายหนุ่มต่างสัญชาติด้วยความประทับใจ ที่คนผู้นั้นอาจจะจำหล่อนไม่ได้จากเหตุการณ์หลายวันก่อนที่เธอได้ถูกคนรังแกในขณะที่เธอกำลังจะตอบโต้คนพวกนั้น แต่ว่าได้มีชายหนุ่มคนนี้เข้ามาช่วยเอาไว้ก่อนมิเชลไม่คาดคิดว่าวันนี้จะได้มาเจอกับชายหนุ่มคนนี้อีกครั้งด้วยความบังเอิญ เธอรู้ตัวเองดีว่าไม่เหมาะสมกับเขาไม่ว่าจะเป็นด้วยรูปลั
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 2
ส่วนมู่ฟางก็ได้เจอกับพี่ชายของตนที่มาพร้อมกับชายหนุ่มที่เธอเป็นคนตรวจร่างกายให้เป็นคนสุดท้ายก่อนพัก“สหายกับพี่ชายของฉันสนิทกันอย่างนั้นหรือคะถึงได้มาด้วยกัน” คนเป็นน้องสาวถามกับชายคนนี้ออกมาหลังจากที่เธอเดินมาหาพี่ชายของตนแล้ว“คือว่าใช่ครับพวกเราสนิทกันมาก” คนเป็นครูฝึกโอบไหล่นักเรียนของตนแน่นก่อนตอบหญิงสาวพร้อมรอยยิ้ม“ถ้าอย่างนั้นยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันเป็นน้องสาวของพี่ชาย ชื่อมู่ฟาง” หญิงสาวที่อายุน้อยกว่ากล่าวพร้อมก้มหัวของ ตนลงทางด้านเทียนเฉินที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับน้องสาวและว่าที่น้องเขย เขาก็ได้แต่นั่งยิ้มมองไปทางพี่สาวพี่ชายอย่างอารมณ์ดี“พี่ชายฉันสงสัยอยู่เล็กน้อยทำไมสหายทหารถึงเรียกพี่มู่ฟางว่าพี่สะใภ้กันคะ” เทียนผิงที่รู้สึกสงสัยจึงได้ถามกับพี่ชายของตนออกมาตงหยางกับสหายที่นั่งอยู่ด้วยกันอีกสองคนที่กำลังกินข้าวอยู่แสดงสีหน้าประหลาดออกมาพลางเฉไฉทำเป็นไม่ได้ยินคำถามนี้อย่างพร้อมเพรียง“คือว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ...” เทียนเฉินเอามือป้องปากกระซิบไปที่หูของน้องน้
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 1
ภายในโรงพยาบาลทหารที่เป็นสถานที่ทำงานของสองสาวเทียน มู่ ทั้งสองสาวต่างก็จัดว่าเป็นดอกไม้งามของโรงพยาบาลแห่งนี้ แต่ทุกคนต่างก็เป็นที่รู้กันดีว่าคุณหมอเทียนผิงนั้นมีคู่หมายเป็นผู้กองหน้าน้ำแข็งประจำหน่วยพยัคฆ์ทำให้หล่อนหมดความสนใจจากทหารคนอื่นไปทั้งหมด ยกเว้นมู่ฟางที่มักมีทหารหนุ่มต่างหาคนมาเป็นแม่สื่อ เพื่อต้องการติดต่อกับหญิงสาว แต่หญิงสาวคนนี้ก็ถูกคนเป็นพี่ชายหวงอยู่ไม่น้อย“อาซือ นายว่าฉันเป็นคนยังไงพอจะเป็นน้องเขยของนายได้หรือเปล่า” หนึ่งในสหายร่วมรบถามขึ้นกับเพื่อนของตนหลังฝึกซ้อมช่วงเย็น“ฉันเห็นนะไม่สำคัญหรอกเพราะคนที่จะต้องตัดสินใจคือน้องสาวของฉัน นายก็เห็นว่าวัน ๆ น้องของฉันทำแต่งานเคยมองใครที่ไหนกัน” คนเป็นพี่ชายพูดแบ่งรับแบ่งสู้“นายหวงน้องสาวก็บอกมาเถอะ แต่ว่านายก็เห็นพวกเราอยู่ทุกวัน นายไม่เลือกหนึ่งในพวกเราเป็นน้องเขยจริง ๆ เหรอ” สหายอีกคนที่อยู่ด้วยกันกล่าวพร้อมเสนอตัวเอง“พวกพี่ชายก็อย่าตื้อพี่ซือมากเลยครับ พี่สาวฟางของผมยังไม่ชอบใครต่างหาก ถ้าหากว่าเธอถูกใจพวกพ
