Share

น่าเสียดาย (1)

“ลุงเจียงพอจะรู้ไหมคะว่าพวกพี่ชายต้องการอะไรบ้าง ฉันจะได้จัดการให้” ซูเหยาเมื่อได้ยินก็รีบถามขึ้น

“ลุงคิดว่าพวกเขาก็น่าจะต้องการเสบียงเหมือนกันนั่น...” คนวัยชรายังพูดไม่ทันจบประโยคดีก็ได้เห็นคนที่ถูกพูดถึงพากันเดินตบเท้าเข้ามาภายในตัวบ้านอย่างพร้อมหน้า

“ยุงหญ่าย ยอง ซี” เจ้าก้อนกลมเมื่อเห็นผู้ที่เดินเข้ามาเจ้าตัวรีบเรียกคนทั้งสามทันทีโดยที่ผู้เป็นแม่ไม่ต้องบอก

“เจ้าอ้วนหลานน้อยคิดถึงลุงเหรอครับ” เจียงหรานเดินเข้าไปอุ้มหลานชายที่ร่างกายเป็นปล้องทั้งตัวพร้อมถามหลานเสียงสอง

“ถึง” คนตัวเล็กก็ตอบอย่างประจบพร้อมเอาปากที่เลอะน้ำบ่อน้อยของเจ้าตัวจุ๊บไปที่แก้มของคนอุ้มหนึ่งที ทางด้านหลานชายอีกคนที่อาศัยอยู่บ้านเดียวกันก็มองสองคนเบื้องหน้าอย่างเฉยชา

“ดูเสี่ยวฮวนสิ จะนิ่งไปไหนเจ้าเด็กคนนี้ทำไมไม่ทำตัวเหมือนเด็กบ้างก็ไม่รู้” คนเป็นปู่พูดออกมาลอย ๆ เมื่อมองไปทางหลานชายตัวน้อยของตนที่สะบัดหน้าไปทางอื่นเพื่อหาในสิ่งที่เจ้าตัวสนใจ

จบเรื่องของเด็กก็มาถึงเรื่องของผู้ใหญ่ที่พากันมาในวันนี้

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   น่าเสียดาย (2)

    “เสี่ยวเหยาพวกพี่ขอกินได้ไหม” เจียงหรานผู้ชื่นชอบของอร่อยหลังจากที่กลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึกถามออกมา“ได้สิคะ ก็ฉันทำมาให้พวกพี่ได้ลองชิมทั้งหมดมีหกถ้วย คนละรสชาติพวกพี่สามารถลองได้เลย” คนเป็นน้องตอบพลางอมยิ้มพี่ชายทั้งสามคนพอได้ยินว่ากินได้พวกเขาก็หยิบเจ้าบะหมี่ถ้วยขึ้นมาแล้วก็มองหาตะเกียบ แต่ก็ไม่เห็นนอกจากสิ่งที่เหมือนช้อนส้อมเล็ก ๆ“ใช้สิ่งนั่นแหละค่ะเพราะว่าเขาจะมีมาให้อยู่ในกล่องแค่เติมน้ำร้อนพวกพี่ก็กินกันได้แล้ว และยังมีแบบที่ไม่ต้องเติมน้ำร้อนก็ได้นะฉันมีให้พี่ได้ลอง แต่ว่าหากนำออกมามันอาจจะเป็นอันตรายก็ได้เนื่องจากในตอนนี้น่าจะยังไม่มีฉันพูดถูกไหม” คนเป็นน้องค่อนข้างที่จะกังวลเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ไม่น้อย“มันก็จริงอย่างที่น้องว่านั่นแหละ เจ้าสองสิ่งนี้แม้มันจะสะดวกแต่ว่ามันก็เป็นอันตรายชวนให้คนเข้าใจผิดอาจคิดว่าพวกเราเป็นสายลับได้ ถ้าอย่างนั้นพวกพี่เห็นว่าน้องอย่านำออกมาเลยจะดีกว่า” เจียงหรานแม้จะติดใจรสชาติของมันแต่พอลองไตร่ตรองดูแล้วก็ได้แต่ต้องตัดใจ“พวกพี่เชื่อฉันน

    Last Updated : 2025-04-23
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ค่ำคืนแสนหวาน(1)

    ตกเย็นภายใต้หลังคาลานหน้าบ้านของครอบครัวเทียนท่ามกลางบรรยากาศสายฝนโปรยที่วันนี้มีสมาชิกบ้านเจียงมาเพิ่มอีกหลายชีวิต ทำให้การกินหม้อไฟเต็มไปด้วยความอบอุ่นและสนุกสนานอาหารเย็นมื้อนี้ช่างเป็นที่ถูกอกถูกใจของทุกคนที่อาศัยอยู่ภายใต้ร่มชายคาแห่งนี้กันถ้วนหน้า ไม่เว้นแม้แต่คนทำงานตั้งแต่ด้านนอกถึงด้านในหลังมื้ออาหารเย็นจบลงพี่ชายทั้งสี่รวมเจียงเจ๋อผู้ตามมาทีหลังกับภรรยาและน้องสาวภรรยาที่ตอนนี้ก็ได้เรียนมัธยมต้นปีที่หนึ่งโรงเรียนเดียวกับเด็กบ้านเทียนก็ได้มาพาลูกชายตัวน้อยและพ่อผู้ชรากลับไปนอนที่บ้านหลังจากที่คนเป็นพ่อบุญธรรมหอบลูกน้อยหนีมานอนบ้านเทียนเป็นสัปดาห์แล้วตกดึกในคืนเดียวกันซูเหยาได้ลุกขึ้นจากเตียงหลังใหญ่และกำลังเดินย่องเพื่อจะออกจากห้องนอน หล่อนก็ได้ยินเสียงของสามีที่คิดว่ากำลังหลับถามออกมาด้วยความอยากรู้“ภรรยาครับคุณจะไปไหนนี่มันดึกมากแล้วนะ” เทียนหานที่รู้สึกตัวได้ถามกับภรรยาสาวพร้อมกับลุกขึ้นนั่งบนเตียงมองไปทางภรรยาที่กำลังจะเดินถึงประตูห้องนอนผ่านแสงจันทร์ที่สาดแสงสลัวเข้ามา“ฉันก็จะไปเตรียมของให้พวกพี่ชายนะสิคะ

    Last Updated : 2025-04-23
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ค่ำคืนแสนหวาน(2)

    “ภรรยาครับผมว่าหากคุณยังไม่ง่วงถ้าอย่างนั้นผม...” เทียนหานไม่คิดจะพูดอะไรเพิ่มอีก ก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้าเข้าใกล้ภรรยาสาวจากนั้นก็ประกบปากหยักได้รูปของตนลงไปที่ปากอิ่มสวยของภรรยา ชายหนุ่มค่อย ๆ ละเลียดชิมริมฝีปากน้อยที่เริ่มเผยอตามการรุกลานของตนไปทีละนิด จากที่เริ่มแรกหวานละมุนก็กลายเป็นดุดันขึ้น จากริมฝีปากอิ่มก็เริ่มมาที่ต้นคอสวยโดยการขบเม้มจนหญิงสาวรู้สึกเจ็บนิด ๆ ผสมกับความรู้สึกชวนวาบหวามด้านสามีที่กำลังรู้สึกถึงความพลุ่งพล่านภายในตัวเองก็กำลังพยายามระงับเอาไว้เนื่องจากกลัวเนื้อกวางน้อยแสนอร่อยจะบอบช้ำหมาป่าจึงต้องทำเป็นค่อย ๆ กินอย่างช้า ๆ เพื่อให้ตัวเองจะได้ไม่อดอาหารในมื้อต่อ ๆ ไป แม้ว่าหมาป่าจะหิวโหยสักปานใดก็ตามและเมื่อเจ้าหมาป่าเห็นว่าเจ้ากวางน้อยพร้อมแล้วคราวนี้ก็ไม่มีสิ่งใดที่จะมาห้ามความอยากกระหายได้อีก ชายหนุ่มได้มองร่างหญิงสาวที่ทอดกายอยู่ใต้ร่างด้วยไฟแห่งความปรารถนาโดยไม่ปิดบังความต้องการอีกต่อไปจากนั้นร่างกายของคนทั้งสองก็ได้ผสานเป็นหนึ่งเดียวภายใต้แสงนวลของดวงจันทร์ที่หลังจากฝนตกท้องฟ้าก็เริ่มที่จะแจ่มใสคนทั้งสองก็สอดประส

    Last Updated : 2025-04-23
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   โชคชะตาหรือความบังเอิญ (1)

    ทางด้านเทียนหานที่ตอนนี้ยังไม่ได้ไปทำงานเพราะมัวแต่ยุ่งกับเจ้าตัวแสบที่อยู่ในอ้อมแขนที่ต้องการจะหาแต่ผู้เป็นแม่“เสี่ยวหยุนลูกต้องเงียบ ๆ นะเข้าใจไหม” คนเป็นพ่อที่อุ้มลูกน้อยอยู่ไม่ลืมกล่าวกำชับอีกครั้ง“ฮับ” เด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมแขนของบิดายกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดปากตัวเองแน่นพร้อมพยักหน้าส่งเสียงตอบรับ เบา ๆคนเป็นพ่อที่เห็นเจ้าตัวกลมทำท่าทางแบบนี้ก็หัวเราะน้อย ๆ ก่อนที่เขาจะเปิดประตูห้องนอนเข้าไปก็ได้เห็นภรรยาคนงามที่กำลังนั่งแต่งหน้าอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง“แม่” ลูกชายคนเล็กเมื่อเห็นคนเป็นแม่เขาก็รีบดิ้นดุ๊กดิ๊กในอ้อมแขนคนเป็นพ่อ ก่อนจะส่งเสียงเรียกเพื่อต้องการที่จะไปหาผู้เป็นแม่เทียนหานที่เห็นความดื้อดึงของเจ้าตัวเล็กเขาก็เลยต้องปล่อยให้ลูกน้อยยืนลงพื้นก่อนที่เจ้าตัวกลมจะตกลงจากอ้อมแขนของตนเสียก่อน“ยืนดี ๆ ก่อนครับเดี๋ยวล้ม” คนเป็นแม่หันมาบอกลูกชายเสียงหวาน“ฮับ” เจ้าตัวเล็กรับคำก่อนที่จะยืนตัวตรงแล้วก็ค่อย ๆ เดิน ตุปัดตุเป๋ส่ายก้นน้อยมาทางแม่ที่ยื่นมื

    Last Updated : 2025-04-23
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   โชคชะตาหรือความบังเอิญ (2)

    “ฮุ่ยชิว ลี่ซือ คุณลุงแน่ใจนะครับว่าคนทั้งสองชื่อแซ่นี้” รองหัวหน้าหน่วยที่มักจะนิ่งอยู่เป็นนิจคล้ายกับสหายสนิททวนชื่อของทั้งสองออกมาใจเริ่มไม่สงบ“ใช่พวกเขาเป็นเพื่อนของลุงพวกเรามาจากที่เดียวกัน” หมิงป๋อเหรินที่ยังไม่เข้าใจว่าทำไมสหายทหารหนุ่มด้านหน้าถึงดูตื่นเต้นตอบตามจริง“อาหมิ่นมีอะไรอย่างนั้นเหรอ” ตงหยางที่เห็นความผิดปกติของสหายสนิทที่เป็นเหมือนพี่น้องด้วยความแปลกใจ“ถ้าชื่อนี้จริงแล้วมาจากที่เดียวกับพ่อของนายมีความเป็นไปได้ว่าคนทั้งสองน่าจะเป็นพ่อแม่ของผม” ฮุ่ยหมิ่นกล่าวเสียงสั่นใบหน้าเริ่มแสดงความหวาดหวั่น“ไม่ว่าคนทั้งสองจะเป็นพ่อแม่นายหรือไม่ก็ตามเราจะต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด และจะต้องไม่ลืมในสิ่งที่พวกเราเคยฝึกมานายเข้าใจไหม” คนเป็นหัวหน้ากลุ่มกล่าวเสียงหนักแม้ว่าคนตรงหน้าจะเป็นสหายสนิทและเป็นพี่น้องที่อยู่มาด้วยกันตลอดเจ็ดปีก็ตาม“ทราบ” ฮุ่ยหมิ่นที่ได้ยินคำพูดของตงหยางขานรับเสียงหนัก ใช่แล้วแม้ว่าสองชีวิตนั้นจะเป็นใครก็ตามพวกเขาจะต้องช่

    Last Updated : 2025-04-23
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ช่วยได้แบบฉิวเฉียด(1)

    “พ่อ!” ฮุ่ยหมิ่นรีบหันไปมองทางด้านหลังทันทีที่สหายช่วยแม่ของตนขึ้นไปเรียบร้อยแล้วตะโกนออกมาเสียงดังจนสุดเสียง“ไม่ต้องห่วง ฉันจะต้องช่วยพ่อนายได้แน่” ตงหยางรีบบอกเพื่อนก่อนที่เขาจะสวนกลับเพื่อนของตนโรยตัวลงไปทันทีลี่ซือแม้จะถูกช่วยขึ้นมาได้แต่พอมองเห็นสภาพบ้านของตนที่เริ่มจะเอนตัวมากขึ้นหัวใจของเธอก็ดิ่งวูบลง จากนั้นหล่อนก็พยายามจะลุกขึ้นยืนเพื่อหวังที่จะไปหาสามีด้านฮุ่ยหมิ่นที่เห็นว่าสหายรักลงไปเพื่อที่จะช่วยพ่อของตนแล้วก็ได้หันหน้ากลับมาหาคนเป็นแม่ที่ตอนนี้กำลังร่ำไห้อย่างหนักพร้อมร้องตะโกนเรียกชื่อพ่อซ้ำไปซ้ำมาด้วยความเจ็บปวดเหลือเกินชายหนุ่มอายุสิบเก้าจึงได้เดินเข้าไปใกล้แม่ผู้บังเกิดเกล้าที่พรากจากกันไปหลายปีพร้อมนั่งคุกเข่าทั้งสองข้างด้านหน้าก่อนที่เขาจะเปิดปากของตนเรียกหญิงผู้นี้“แม่ครับ เชื่อผมพ่อจะต้องปลอดภัยหัวหน้าหมิงเก่งมาก” ชายหนุ่มผู้เป็นลูกเรียกแม่เสียงเครือตาเริ่มแดง“แม่อย่างนั้นเหรอ เสี่ยวหมิ่น...เสี่ยวหมิ่นของแม่ฮือ ๆ แม่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม แม่คิดถึงลูกมาตลอด..คิดถึงมาก” ลี

    Last Updated : 2025-04-23
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ช่วยได้แบบฉิวเฉียด(2)

    “เสี่ยวตงลูกเป็นยังไงได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า”“ผมไม่เป็นไรครับพ่อวางใจได้ เอาไว้เราไปถึงที่พักค่อยคุยกันตอนนี้พวกเราต้องรีบกลับหากเกิดดินถล่มขึ้นจะแย่ได้” ชายหนุ่มยิ้มตอบคนเป็นพ่อ“ได้เอาตามที่ลูกว่า” คนเป็นพ่อก็ไม่ขัดเนื่องจากสถานที่พวกเขาอยู่ยังไว้ใจไม่ได้ทางครอบครัวฮุ่ยสามคนพ่อแม่ลูกต่างก็ร้องไห้กอดกันด้วยความดีใจ เพราะไม่คิดว่าเรื่องบังเอิญแห่งโชคชะตาแบบนี้จะมีจริงและได้มาเกิดกับพวกตน“พ่อครับตอนนี้พวกเราต้องรีบเดินทางแล้ว เอาไว้ผมเสร็จจากภารกิจแล้วพวกเราค่อยคุยกันนะครับพ่อกับแม่ก็ไปอยู่กับลุงหมิงก่อน”“ลูกรู้จักพี่หมิงแล้วอย่างนั้นเหรอจะว่าไปดูเหมือนว่าสหายหนุ่มของลูกก็น่าจะรู้จักกับพี่หมิงดี เพราะทั้งสองดูคุยกันอย่างสนิทสนม” คนเป็นพ่อพูดขึ้นเมื่อเขามองไปรอบ ๆ แล้วเห็นภาพที่พี่ชายที่ตนรู้จักคุยอยู่กับเด็กหนุ่มที่ช่วยตัวเองไว้“เขาเป็นพ่อลูกกันครับ พวกเขาเพิ่งจะมาพบกันที่นี่เหมือนที่ผมพบกับพ่อแม่นี่แหละ” ฮุ่ยหมิ่นอธิบาย“หา! นี่มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญจร

    Last Updated : 2025-04-23
  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ข่าวดีต้อนต้น(1)

    ตั้งแต่ที่ตงหยางกับฮุ่ยหมิ่นเจอพ่อแม่ของพวกเขาทั้งสองก็มีความสุขมากกว่าแต่ก่อนทางด้านสี่พี่น้องเจียงที่ได้ทราบเรื่องนี้ก็ได้แจ้งไปยังน้องสาวบุญธรรมของตนเพื่อให้หล่อนได้แจ้งไปยังครอบครัวของคนทั้งสองอีกครั้งอย่างน้อยคนแก่อย่างคนเป็นพ่อแม่ก็จะได้มีกำลังใจในการอยู่ต่อเพื่อที่จะได้พบหน้าลูกชายของพวกเขา“ใครโทรมาหรือครับคุณถึงดูมีสีหน้าดีใจแบบนั้น” เทียนหานที่กำลังอุ้มเจ้าลูกชายตัวแสบถามกับภรรยาสาวด้วยความสงสัย นอกจากเรื่องเงินแล้วภรรยาเขาจะมีเรื่องอะไรให้ดีใจได้อีก“ที่ถามแบบนี้คุณต้องคิดว่าฉันได้เงินเพิ่มจากไหนแน่เลยใช่ไหมคะ” หญิงสาวผู้เป็นภรรยาถามสามีที่อยู่ด้วยกันมาหลายปีอย่างรู้ทัน“อะแฮ่ม...ผมเอ่อ” คนเป็นสามีที่ถูกภรรยากล่าวย้อนทำให้พูดไม่ออกจะปฏิเสธก็ไม่ได้จะยอมรับก็ใช่ที่“เอาเถอะค่ะฉันไม่ได้คิดโกรธคุณเสียหน่อย เรื่องที่ทำให้ฉันดีใจเป็นเรื่องของครอบครัวของหมิงกับฮุ่ยต่างหาก”“เรื่องอะไรอย่างนั้นหรือครับ” สามีที่อดทนรอไม่ไหวรีบถามออกมาพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ใกล้กับภรรยาสาว ส่วนเจ

    Last Updated : 2025-04-23

Latest chapter

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่หก สามหนุ่มหล่อแห่งเมืองหลวงผู้แตกต่าง

    หนุ่มน้อยคนเล็กของครอบครัวเทียนที่ตอนนี้ได้ก้าวเท้าเข้าสู่การเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง คณะบริหารธุรกิจตามที่ตัวเองต้องการ เช่นเดียวกับชายหนุ่มผู้เป็นลูกชายคนโตของซูหลงที่ต้องการจะเป็นพ่อครัวอันดับหนึ่งตามรอยเท้าของคนเป็นพ่ออีกหนึ่งก็คือบุตรชายคนโตของครอบครัวเจียงสามที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่สมาชิกครอบครัวนี้ก็มีเพียงเจียงเจ๋อที่มีครอบครัว ซึ่งตอนนี้เจียงฮวนได้มีน้องสาวน้องชายมาเพิ่มอีกอย่างละหนึ่งทั้งสามคนมีบุคลิกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงแต่ก็ยังคงสนิทกัน เนื่องจากทั้งสามมีอายุไล่เลี่ยกันเกิดก่อนหลังห่างกันไม่มากทำให้ได้อยู่ปีเดียวกันเทียนหยุนนั้นเป็นเหมืนเมฆตามชื่อล่องลอยอย่างอิสระ แต่ในเรื่องความรับผิดชอบเขามีเต็มร้อยเนื่องจากได้รับการฝึกฝนมาจากผู้เป็นแม่และพ่อในการทำงานซูตงที่แม้จะมีบุคลิกหนาวเหน็บตามชื่อแต่เมื่อไหร่ที่ได้ทำอาหารหรือขนมชายหนุ่มผมยาวผู้นี้จะมีความอ่อนโยนดุจสายน้ำคนสุดท้ายเจียงฮวนชายหนุ่มผู้มีความนิ่งมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเขาก็มักจะทำตัวนิ่งอยู่เสมอต้นเสมอปลาย แต่เมื่อไหร่ก็ตามที

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว2

    ชายหนุ่มที่โดนหญิงสาวคนนี้กอดขาของตนเขาก็ตกใจ แต่เมื่อเห็นอาการอันสั่นเทาของหญิงสาวฮุ่ยหมิ่นก็รู้สึกเห็นใจผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย ทำให้เขาก้มตัวลงไปจับไหล่บางของหญิงสาวด้วยมือทั้งสองข้าง“สหายตอนนี้คุณปลอดภัยแล้ว” เสียงอันอ่อนโยนของชายหนุ่มปลอบหญิงสาวที่ยังไม่ยอมลืมตาด้วยความเห็นใจเมื่อหญิงสาวผมสั้นได้ยินเสียงอันทุ้มนุ่มที่อยู่เหนือศีรษะของตนหญิงสาวก็ตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ พร้อมกับลืมตามองสิ่งที่ตัวเองกอดอยู่ก็เห็นเป็นกางเกงสีเขียวของทหารฉินเซียวซานเมื่อเห็นแบบนี้หล่อนจึงได้ผละตัวออกทันทีก่อนที่ตัวเองเกือบจะนั่งลงไปกับพื้นหิมะโชคดีที่ว่าชายหนุ่มจับไหล่ของเธอเอาไว้ ทำให้หล่อนไม่นั่งจ้ำเบ้าลงไปบนพื้นอันเย็นเฉียบ“สหายระวัง” ฮุ่ยหมิ่นกล่าวออกมาเสียงดังด้วยความตกใจที่หญิงคนนี้อยู่ ๆ ก็ผละออกจากเขากะทันหันหญิงสาวผมสั้นเมื่อได้ยินเสียงของคนพูดหล่อนจึงได้แหงนหน้าของตนมองขึ้นไปด้านบน ทำให้ดวงตากลมโตของเธอสบกับดวงตาเรียวคมดุของคนเบื้องหน้าที่กำลังมองเธออยู่เช่นกันในช่วงเวลาที่คนทั้งสองกำลังสบตากั

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว1

    หิมะตกหนักท่ามกลางฤดูหนาวอันโหดร้ายของปีที่ภัยพิบัติได้มาเยือนในเขตภาคเหนือของประเทศทำให้ทหารต้องเข้าไปช่วยเหลือประชาชนในพื้นที่อันห่างไกลการเดินทางไปช่วยเหลือประชาชนในครั้งนี้มู่ซือกับฮุ่ยหมิ่นที่ได้เลื่อนตำแหน่งไปด้วยกันเป็นทีมแรก ท่ามกลางหิมะกองสูงพวกเขาจะต้องเดินฝ่าเพื่อไปยังหมู่บ้านเบื้องหน้าที่มีคนติดต่อมาว่าได้ถูกหิมะถล่มหลังคา ทำให้ประชาชนได้รับบาดเจ็บกันเป็นจำนวนมากและยังมีอีกหลายชีวิตที่ติดอยู่ภายใต้ซากหลังคาที่ถล่มทำให้หน่วยงานของพวกเขาจำเป็นต้องให้การช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน แต่การเดินทางฝ่าหิมะไม่ใช่เรื่องง่ายในระหว่างที่ทหารในกลุ่มของสองพี่น้องกำลังเดินทางพวกเขาก็ได้ยินเสียงของสุนัขป่าเห่ากรรโชกเสียงดังเหมือนข่มขู่อะไรบางอย่างด้านหน้าห่างจากพวกเขาไม่มากนัก ทำให้คนในกลุ่มพากันเร่งฝีเท้าของพวกตนให้เร็วขึ้น ท่ามกลางฝูงหมาป่าหกตัวที่ล้อมหญิงสาวสองคน หนึ่งในนั้นเป็นคนที่สองพี่น้องย่อมจะต้องรู้จักเป็นอย่างดี“เจินเจินพวกเราจะทำยังไงกันดีจะไปตามคนมาช่วยดันจะมากลายเป็นอาหารหมาป่าเข้าเสียได้” เสียงหญิงสาวผมสั้นท่าทางทะมัดทะแมงกล่าวกับเพื

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 2

    ภายนอกถ้ำที่โจรทั้งหกนั่งรอบกองไฟที่พวกมันก่อ บัดนี้ได้มีทหารกลุ่มหนึ่งกำลังโอบล้อมพวกมันตามที่เทียนเฉินได้คาดการณ์เอาไว้“ผู้กองหานพวกเราจะรอถึงเมื่อไหร่ครับ” มู่ซือถามกับครูฝึกของตนด้วยความร้อนใจ เนื่องจากเป็นห่วงน้องชายที่อาสาเป็นตัวประกัน“เกือบได้เวลาแล้วนายก็ใจเย็นลงสักหน่อยเถอะ นายต้องเชื่อใจเทียนเฉินสิ” คนที่เป็นทั้งครูฝึกและกำลังจะเป็นน้องเขยของคนตรงหน้ากล่าว“ผมทราบครับแต่นั่นน้องชายผมนะครับ หากผมใจร้อนป่านนี้ผมบุกเข้าไปแล้ว” คนเป็นว่าที่พี่เมียแย้งพวกเขาซุ่มดูพวกมันมาจะครึ่งคืนแล้วไม่เห็นวี่แววว่าโจรร้ายพวกนี้จะหลับสักที หานจ้านจึงได้นึกถึงสมุนไพรที่มีฤทธิ์ทำให้คนสลบออกมา“มู่ซือนายเอาเจ้านี่ไปเผาให้ควันไปทางพวกมันนะรับรองพวกมันหลับแน่ ไม่หลับก็อาจจะสะลึมสะลือใช้ระวังหน่อยก็แล้วกันผลงานน้องสาวนายเลยนะ” คนเป็นหัวหน้ากลุ่มกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจมู่ซือแม้อยากจะพูดอะไรแต่เวลานี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมดังนั้นเขาจึงได้นำสหายร่วมรบไปกับตนอีกสองคนเพื่อไปทำตามคำสั่ง

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 1

    ยามเย็นย่ำท่ามกลางป่าใหญ่ที่ปราศจากเสียงร้องของสัตว์ เทียนเฉินผู้ที่ได้ปลอมตัวเป็นหนึ่งในตัวประกันที่ถูกผู้ร้ายค้าอาวุธเถื่อนจับตัวมาพร้อมกับกลุ่มคนอีกสี่คนหนึ่งในนั้นมีหญิงสาวใบหน้ากลมดวงตาเรียวเล็กอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย เทียนเฉินคิดว่าเด็กคนนี้บางทีน่าจะเป็นเด็กวัยมัธยมที่ถูกเจ้าชั่วพวกนี้จับมา“ลูกพี่อีกนานไหมกว่านายใหญ่จะมา” เสียงของหนึ่งในพ่อค้าอาวุธดังขึ้นขัดความคิดของเจ้าหน้าที่หนุ่มที่ตอนนี้แต่งตัวเหมือนคนทำงานในหน่วยงานวิจัยขององค์กรบางอย่างที่คนร้ายพวกนี้ต้องการตัว“นายก็รอหน่อยเถอะอีกไม่นานเจ้านายก็น่าจะมาแล้ว ว่าแต่ทำไมตัวประกันของเราถึงมีเด็กมาด้วยวะ” ชายหน้าบากที่ถูกเรียกว่าลูกพี่ถามกับลูกน้องที่มีอาวุธปืนอยู่ในมือหลังจากที่มองไปยังหญิงสาวร่างเล็กใบหน้ากลม“ก็ฉันเห็นว่าหล่อนอยู่กับเจ้าหน้าที่พวกนี้ก็เลยจับมาทั้งหมด แต่พี่ว่าหล่อนยังเป็นนักเรียนอยู่เหรอ หรือว่าจะปล่อยหล่อนไปเด็กขนาดนี้คงจะบอกตำรวจหรือทหารอะไรได้ไม่มากหรอก” คนพูดเป็นชายที่มีลูกสาวอยู่ในวัยมัธยมถามความเห็นกับลูกพี่ใหญ่“แกจะบ้าเหรอห

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 2

    มิเชลรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นความฝันที่ไม่ใช่ความจริงหากเป็นความฝันหญิงสาวก็ไม่คิดอยากจะลืมตาตื่นชายหนุ่มที่ฉุดหญิงสาววิ่งมาไกลแล้วจึงได้รู้สึกเบาใจว่าไม่น่าจะมีคนตามพวกเขามาทัน เขาจึงได้ปล่อยข้อมือของหญิงสาวคนนี้ลง“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” หลังจากที่เขาปล่อยมือของตนแล้วชายหนุ่มก็มองหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้แม้จะยังสวมแว่นตาอยู่แต่ด้วยการที่พวกเขาวิ่งกันมาไกลก็ยังพอเห็นใบหน้าอันแดงเรื่อจากแสงไฟทำให้ใบหน้านั้นดูน่ารักเทียนเฟยรู้สึกตกใจความคิดของตัวเองอยู่ไม่น้อยนี่เขาชมคนอื่นนอกจากน้องสาวของตน ทางด้านหญิงสาวที่กำลังรู้สึกเขินอายได้มองเห็นอาการเลิ่กลั่กของชายหนุ่มมาดนิ่งหล่อนก็หลุดยิ้มออกมาก่อนที่จะตอบชายที่อยู่ในความทรงจำออกไป“ฉันไม่เป็นไรค่ะแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย” หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยหอบตามที่ตนพูดไปจริง ๆ“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ คุณพักอยู่ที่ไหนให้ผมไปส่งเถอะผู้หญิงเดินคนเดียวยามค่ำคืนน่าเป็นห่วง” เทียนเฟยกล่าวตามที่ตัวเองรู้สึก“คือฉันพักอยู่ที่...มันจะสะดวกสำหรับพี่หรือเปล่าคะ” หล่อนแทนตัว

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 1

    “ผมขอโทษครับคุณได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า” เสียงอันอ่อนนุ่มของเทียนเฟยกล่าวกับหญิงสาวผมทองร่างบางสวมแว่นตากรอบหนาออกมาอย่างรู้สึกผิด“ฉันเองก็ต้องขอโทษคุณเช่นกันที่เดินมาชนคุณก่อน” หญิงสาวคนนั้นกล่าวออกมาด้วยความเสียใจไม่แพ้กันเทียนเฟยหลังจากที่เก็บหนังสือเรียนของตัวเองแล้ว เขาก็ได้มาช่วยหญิงสาวคนนี้เก็บของที่กระจัดกระจายเพื่อส่งคืนให้เจ้าของ“ขอบคุณค่ะรุ่นพี่” หญิงสาวผมทองกล่าวตอบชายหนุ่มเสียงเบาด้วยความอาย“ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ ถ้าหากว่าคุณไม่เป็นอะไรแล้วผมขอตัวก่อน” เทียนเฟยบอกกับหญิงสาวหลังจากที่เขาดูนาฬิกาที่ข้อมือแล้วใกล้ถึงเวลาเรียนของตนหญิงสาวผมทองจึงได้แต่มองตามทุกการก้าวเดินของชายหนุ่มต่างสัญชาติด้วยความประทับใจ ที่คนผู้นั้นอาจจะจำหล่อนไม่ได้จากเหตุการณ์หลายวันก่อนที่เธอได้ถูกคนรังแกในขณะที่เธอกำลังจะตอบโต้คนพวกนั้น แต่ว่าได้มีชายหนุ่มคนนี้เข้ามาช่วยเอาไว้ก่อนมิเชลไม่คาดคิดว่าวันนี้จะได้มาเจอกับชายหนุ่มคนนี้อีกครั้งด้วยความบังเอิญ เธอรู้ตัวเองดีว่าไม่เหมาะสมกับเขาไม่ว่าจะเป็นด้วยรูปลั

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 2

    ส่วนมู่ฟางก็ได้เจอกับพี่ชายของตนที่มาพร้อมกับชายหนุ่มที่เธอเป็นคนตรวจร่างกายให้เป็นคนสุดท้ายก่อนพัก“สหายกับพี่ชายของฉันสนิทกันอย่างนั้นหรือคะถึงได้มาด้วยกัน” คนเป็นน้องสาวถามกับชายคนนี้ออกมาหลังจากที่เธอเดินมาหาพี่ชายของตนแล้ว“คือว่าใช่ครับพวกเราสนิทกันมาก” คนเป็นครูฝึกโอบไหล่นักเรียนของตนแน่นก่อนตอบหญิงสาวพร้อมรอยยิ้ม“ถ้าอย่างนั้นยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันเป็นน้องสาวของพี่ชาย ชื่อมู่ฟาง” หญิงสาวที่อายุน้อยกว่ากล่าวพร้อมก้มหัวของ ตนลงทางด้านเทียนเฉินที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับน้องสาวและว่าที่น้องเขย เขาก็ได้แต่นั่งยิ้มมองไปทางพี่สาวพี่ชายอย่างอารมณ์ดี“พี่ชายฉันสงสัยอยู่เล็กน้อยทำไมสหายทหารถึงเรียกพี่มู่ฟางว่าพี่สะใภ้กันคะ” เทียนผิงที่รู้สึกสงสัยจึงได้ถามกับพี่ชายของตนออกมาตงหยางกับสหายที่นั่งอยู่ด้วยกันอีกสองคนที่กำลังกินข้าวอยู่แสดงสีหน้าประหลาดออกมาพลางเฉไฉทำเป็นไม่ได้ยินคำถามนี้อย่างพร้อมเพรียง“คือว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ...” เทียนเฉินเอามือป้องปากกระซิบไปที่หูของน้องน้

  • ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย   ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 1

    ภายในโรงพยาบาลทหารที่เป็นสถานที่ทำงานของสองสาวเทียน มู่ ทั้งสองสาวต่างก็จัดว่าเป็นดอกไม้งามของโรงพยาบาลแห่งนี้ แต่ทุกคนต่างก็เป็นที่รู้กันดีว่าคุณหมอเทียนผิงนั้นมีคู่หมายเป็นผู้กองหน้าน้ำแข็งประจำหน่วยพยัคฆ์ทำให้หล่อนหมดความสนใจจากทหารคนอื่นไปทั้งหมด ยกเว้นมู่ฟางที่มักมีทหารหนุ่มต่างหาคนมาเป็นแม่สื่อ เพื่อต้องการติดต่อกับหญิงสาว แต่หญิงสาวคนนี้ก็ถูกคนเป็นพี่ชายหวงอยู่ไม่น้อย“อาซือ นายว่าฉันเป็นคนยังไงพอจะเป็นน้องเขยของนายได้หรือเปล่า” หนึ่งในสหายร่วมรบถามขึ้นกับเพื่อนของตนหลังฝึกซ้อมช่วงเย็น“ฉันเห็นนะไม่สำคัญหรอกเพราะคนที่จะต้องตัดสินใจคือน้องสาวของฉัน นายก็เห็นว่าวัน ๆ น้องของฉันทำแต่งานเคยมองใครที่ไหนกัน” คนเป็นพี่ชายพูดแบ่งรับแบ่งสู้“นายหวงน้องสาวก็บอกมาเถอะ แต่ว่านายก็เห็นพวกเราอยู่ทุกวัน นายไม่เลือกหนึ่งในพวกเราเป็นน้องเขยจริง ๆ เหรอ” สหายอีกคนที่อยู่ด้วยกันกล่าวพร้อมเสนอตัวเอง“พวกพี่ชายก็อย่าตื้อพี่ซือมากเลยครับ พี่สาวฟางของผมยังไม่ชอบใครต่างหาก ถ้าหากว่าเธอถูกใจพวกพ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status