ถือว่ายังมีโชค(1)

เมื่อคนเป็นลูกเห็นรอยยิ้มอันเบ่งบานของผู้เป็นแม่ก็ทำให้เธอยิ้มตามบุคคลอันเป็นที่รักด้วยเช่นกัน เออโถวเห็นทั้งสองยิ้มเขาเองก็ยิ้มตามออกมา

“แม่คะ แม่มาที่นี่นานหรือยังแล้วตอนนี้แม่ทำอะไรอยู่” หญิงสาววัยยี่สิบถามคนเป็นแม่ด้วยความใคร่รู้

“ประมาณอาทิตย์ที่แล้วตอนที่แม่นั่งรถมาแม่ได้ยินข่าวเรื่องที่ลูกสอบได้อันดับหนึ่งด้วย แม่ดีใจด้วยนะลูกของแม่เก่ง จริง ๆ” คนเป็นแม่ตอบพร้อมพูดเรื่องที่ตนได้ยินออกมา

คนเป็นลูกที่กำลังจับมือของแม่อยู่ยิ้มเขินพลางแกว่งมือของแม่ไปมาด้วยความอาย จิวเหลียนที่เห็นท่าทางของลูกสาวหล่อนก็ได้แต่หัวเราะน้อย ๆ ด้วยรู้สึกเอ็นดู จากเด็กหญิงในวันวานที่ตอนนี้เติบใหญ่ขึ้นมากแล้ว แต่นิสัยเรื่องขี้อายนี้ยังคงเดิม

เออโถวมองสองคนด้วยความไม่เข้าใจเท่าไหร่นักแต่เขาก็มีความสุขตามผู้หญิงด้านหน้าอยู่ดี แต่ตอนนี้เขาหิวมากจึงได้เรียกหญิงสาวที่มากับตนอย่างน่าสงสาร

“เหลียนหิวแล้ว” คนที่เหมือนเด็กเอามือลูบท้องปรอย ๆ    ทำให้สองแม่ลูกที่กำลังสนทนากันอยู่หยุดชะงักก่อนหันหน้าไปมองชายร่างใหญ่หัวใจเด็กที่ทำห