LOGINShare
ตอน พาลูกหาหมอก็ยังได้โชค (1)
Last Updated:
2025-04-14 13:17:09ครอบครัวของซูเหยาและแม่ของเสี่ยวหยางพากันเดินมาที่คอมมูน เพื่อจะได้ว่าจ้างรถไถของคอมมูนให้พาเด็กทั้งสี่คนเข้าไปหาหมอที่โรงพยาบาล
เนื่องจากปัจจุบันในหมู่บ้านตอนนี้ยังไม่มีศูนย์สุขภาพ ชาวบ้านส่วนใหญ่เวลาเจ็บป่วยจึงมักจะปล่อยให้หายเองหรือไม่ก็เข้าป่าไปหาสมุนไพรที่รู้จักมารักษาตามมีตามเกิด
ตัวอย่างก็เช่นพ่อของมู่หานตามนิยายเดิมก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน ผลสุดท้ายตัวเองถึงต้องตาย ทั้งๆ ที่โรคที่เป็นอยู่หากไปหาหมอทันก็จะรักษาหายเหมือนกับตอนนี้
การไปหาหมอในโรงพยาบาล มีซูเหยากับมู่หานที่ลางานพาเด็กๆ ทั้งสี่ไปเอง โดยที่ถิงถิงเองก็อยากจะไปกับลูกชายด้วยแต่ได้ถูกลูกชายห้ามไว้ก่อน
“แม่ไม่ต้องไปเป็นเพื่อนผมหรอกครับ ผมไปกับน้องๆ และน้าเหยาได้ หากแม่ไปย่าก็จะต้องอยู่บ้านคนเดียว เพราะปู่ก็ยังต้องทำงาน” ตงหยางพูดเหตุผลออกมาให้แม่ฟัง
“พี่ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันจะดูแลเสี่ยวหยางเอง รับรองว่าจะไม่ให้มีปัญหาอะไรแน่นอน” ซูเหยาเองก็พูดรับรองอย่างแข็งขัน
“ถ้าอย่างนั้นพี่ฝากลูกด้วยนะอาเหยา แล้วนี่ก็เงิน พี่ไม่รู้ว่าเท่าไหร่ ถ้าขาดเหลือเท่าไหร่เ
Related chapters
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย พาลูกหาหมอก็ยังได้โชค (2)
ซูเหยาถามเพื่อความแน่ใจกับหมอคนสวยด้วยดวงตาเป็นประกาย พร้อมกับส่งสบู่ที่ถูกห่ออย่างสวยงามให้กับคุณหมอสามก้อนเมื่อเฉินมู่เจียวรับของที่ซูเหยาส่งมาให้ เธอก็ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ลอยออกมาจากสิ่งที่ถูกห่ออย่างสวยงามนี้ และสงสัยว่ามันคืออะไร“ขอบใจนะ ว่าแต่มันคืออะไรอย่างนั้นเหรอ” คุณหมอคนสวยถามออกมาด้วยความอยากรู้“ความลับค่ะ เอาไว้เมื่อไหร่ที่พี่แกะกระดาษออกก็จะรู้เอง” ซูเหยาพูดพร้อมกระพริบตาลงหนึ่งข้างอย่างหยอกเย้า“ฉันต้องกลับแล้วล่ะคะ และเรื่องในวันนี้ฉันและครอบครัวต้องขอบคุณพี่มากๆ เลยนะคะ ที่เป็นธุระให้เด็กๆ ได้หาหมอเร็วขึ้นเด็กๆ กล่าวขอบคุณหมอเฉินเร็วเข้า” ซูเหยากล่าวกับ เฉินมู่เจียวอีกครั้งจากนั้นเธอจึงเรียกเด็กๆ ให้มาทำความเคารพหมอคนสวย มู่หานเองก็ทำตามเด็กๆ ด้วยเช่นกันเฉินมู่เจียวเมื่อเธอเห็นว่าครอบครัวของซูเหยาเดินไปไกลแล้ว ด้วยความสงสัยว่าสิ่งของที่อยู่ในห่อคืออะไร เธอจึงรีบไปที่ห้องทำงานแผนกของตนทันที“พยาบาลอันคะ ซูเหยาฝากสิ่งนี้ให้ฉันเอาให้คุณค่ะ”
Last Updated : 2025-04-14ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย จ่ายก็ส่วนจ่าย ลงโทษก็ส่วนลงโทษ (1)
เมื่อสัญญาณเลิกงานดังขึ้น คนที่ทำงานในทุ่งนาก็พากันเดินมาที่คอมมูนเพื่อรายงานสิ่งที่ตัวเองทำสมาชิกทุกคนในครอบครัว ที่มู่หานได้ไปตามก็มาอยู่พร้อมหน้ากันครบหมดทุกคน ทางด้านครอบครัวทั้งสามบ้านเองก็พาลูกๆ ของตนมาด้วยใจจริงพวกเขาไม่ได้อยากพามาสักนิด ถ้าไม่ติดว่าหัวหน้าหน่วยพูดย้ำออกมา อย่าหวังเลยว่าเขาจะพาเด็กในครอบครัวของตนออกจากบ้าน“นี่เป็นรายการค่าใช้จ่ายทั้งหมดค่ะ และฉันจะเรียกค่าปลอบขวัญให้เด็กๆ ด้วย คนละสามสิบหยวน นี่ฉันถือว่าเรียกน้อยแล้วนะคะ” ซูเหยาไม่พูดพร่ำทำเพลง เมื่อเธอเห็นหัวหน้าหน่วยเดินเข้ามาเธอจึงรีบยื่นใบรายการที่จ่ายไปทั้งหมดแล้วก็รีบพูดในสิ่งที่ต้องการออกมาทันที โดยไม่สนใจใครว่าจะคิดกันอย่างไร ฉันต้องการแบบนี้ใครจะทำไม“มันจะไม่มากไปหน่อยอย่างนั้นเหรอ พวกเราจะต้องจ่ายทั้งค่ายา แล้วยังต้องจ่ายค่าทำขวัญบ้าบออะไรอีก นี่มันขูดเลือดปูกันชัดๆ” เสียงแหลมของฉินเจียวดังขึ้นด้วยความไม่พอใจ“ไม่อยากจ่ายก็ได้นะคะ แค่ส่งตัวเด็กพวกนั้นมา แล้วฉันจะทำให้เขาเป็นเหมือนเด็กสี่คนของบ้านฉัน และฉันจะจ่ายเงินค่ายารวม
Last Updated : 2025-04-14ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย จ่ายก็ส่วนจ่าย ลงโทษก็ส่วนลงโทษ (2)
ทุกคนก็ต่างพยักหน้ารับ มู่หานก็อุ้มลูกสาวตัวน้อยแนบอก ส่วนเสี่ยวเฟย และเสี่ยวเฉินก็ได้ลุงใหญ่กับลุงรองเป็นคนอุ้มส่วนเด็กของสามบ้านที่ถูกลงโทษนั้น พวกเขาก็ได้แต่ร้องไห้ต่อว่าแม่ของตนว่าไร้ประโยชน์ ตามที่ผู้เป็นใหญ่ในบ้านของตนพูดเอาไว้ทำให้แม่ของเด็กพวกนั้นต่างเจ็บแค้นซูเหยาในเรื่องที่กระทำกับพวกตนในวันนี้เป็นอย่างมาก ดั่งสำนวนที่ว่าปิดหูขโมยกระดิ่ง โดยที่พวกเขาไม่ได้มองว่าลูกของตนเป็นคนผิดและตนสั่งสอนลูกไม่ดีพอเมื่อครอบครัวหมิงและซูได้เดินมาถึงหน้าบ้านของพวกตนแล้ว เขาก็แยกเข้าบ้านไป เด็กๆ ก็ต่างโบกไม้โบกมือลาพี่ชายตัวโตซูเหยากับครอบครัวก็พากันเดินไปทางบ้านของตนต่อ โดยสมาชิกทั้งหมดที่อยู่ในละแวกเดียวกันได้มารวมตัวกันที่บ้านหลังนี้หลังจากที่คนในครอบครัวเดินเข้าไปที่โถงของบ้านแล้ว ซูเหยาคิดจะเข้าครัวทันที จึงได้หันมาทางครอบครัวและสามี“ฉันขอตัวก่อนนะคะ จะเข้าไปเตรียมอาหารเย็นและจะต้มโจ๊กให้กับเด็กๆ ด้วย มู่หานคะหลังฉันทำเสร็จฉันรบกวนให้คุณช่วยเอาไปให้เสี่ยวหยางด้วยนะคะ”
Last Updated : 2025-04-14ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ค่อยๆ เข้ารูปเข้ารอย (1)
กลางดึกคืนนั้นเด็กๆ ทั้งสี่คนของสองบ้านก็เป็นไข้ตามที่ ซูเหยาคิดเอาไว้ไม่มีผิด ทางบ้านหมิงนั้นยังไม่ลำบากเท่าไหร่นัก เพราะตงหยางเป็นเด็กที่โตพอจะบอกว่าตัวเองเป็นอย่างไรได้ซึ่งแตกต่างจากบ้านของมู่หานในเวลานี้ ที่มู่หานและซูเหยาได้ตัดสินใจนำลูกๆ เข้ามานอนอยู่ในห้องนอนของซูเหยาโดยที่คนทั้งสองต่างสลับกันดูแลเด็กสามคนกันตลอดเวลาจนไม่ได้หลับได้นอน จนกระทั่งคนทั้งคู่ต่างก็ผล็อยหลับไปในช่วงเวลาใกล้เช้าของอีกวัน“อาเหยา ลูกเขยเปิดประตูให้แม่ที” เสียงตะโกนจากหว่านชิงดังขึ้นหน้าบ้านของมู่หาน เมื่อเธอเห็นว่าสายแล้วแต่ภายในบ้านของลูกสาวยังไร้การเคลื่อนไหวซึ่งค่อนข้างจะผิดปกติสามพี่น้องที่ตอนนี้ไข้ลดลงและมีอาการดีขึ้นมากแล้ว ได้ลืมตาตื่นขึ้นกันทั้งสามคนเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงยายตะโกนเรียกจากหน้าบ้าน“พี่ใหญ่ เสียงคุณยาย” เจ้ารองที่ลืมตาลุกนั่งขัดสมาธิหันไปมองรอบๆ แล้วสายตาก็สบเข้ากับพี่ชายคนโตที่กำลังมองมาทางตน“พี่ใหญ่ พี่รองเบาๆ ค่ะ พ่อ แม่หลับอยู่” เสียงเจ้าตัวเล็กของบ้านส่งเสียงบอกพี่ชายเสี
Last Updated : 2025-04-14ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ค่อยๆ เข้ารูปเข้ารอย (2)
เจ้าลูกชิ้นตัวกลมทั้งสองคน ยกเว้นเจ้าตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักหว่านชิงอยู่แล้ว ต่างเดินเข้ามาหายายอย่างเชื่อฟัง“ตัวเย็นกันหมดแล้วนี่ แสดงว่าน่าจะหายกันดีแล้ว” หว่านชิงพูดขึ้น ตอนนี้เองท้องของเด็กๆ ตัวน้อยก็ได้ร้องขึ้น เมื่อพวกเขาได้กลิ่นหอมๆ ที่ลอยออกมาจากในครัว“ใครทำอาหารหรือคะ” ซูเหยาถามแม่ที่นั่งอยู่ด้วยกัน“พี่สะใภ้ทั้งสองของลูกกับอาซิงยังไงล่ะ แม่กลัวว่าพวกเด็กๆจะหิว และก็ไม่รู้ว่าลูกจะตื่นเมื่อไหร่ ก็เลยให้ทั้งสามคนไปช่วยกันทำอาหารในครัว” หว่านชิงตอบ“มู่หานวันนี้คุณจะหยุดก็ได้นะคะ หลังจากกินข้าวเสร็จฉันว่าคุณไปนอนต่อสักหน่อยดีกว่า เด็กๆ ตอนนี้คงไม่เป็นอะไรแล้ว” ซูเหยาพูดกับสามีเมื่อเธอเห็นตาที่ปรือๆ ของเขา“ครับ” มู่หานเองก็รับคำโดยไม่อิดออด เพราะตอนนี้เขารู้สึกง่วงมากจริงๆหลังจากที่ครอบครัวของซูเหยากินข้าวเช้าเสร็จ มู่หานก็แยกตัวไปนอน ซูเหยาที่เห็นว่าเด็กๆ น่าจะอาการดีแล้วแต่เธอยังไม่วางใจมากนัก จึงให้ลูกๆ กินยาแล้วก็พาไปนอนที่ห้องของตนก่อนที่เธอจะออกมาหาแม่ และพี่ส
Last Updated : 2025-04-14ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย อยู่บ้านเฉยๆ ก็ยังมีคนเอาเงินมาให้ถึงที่(1)
เรื่องของสถานการณ์ความวุ่นวายภายในเมือง ไม่ได้มาถึงหูของซูเหยาที่ยังคงใช้ชีวิตตามปกติของตนกับครอบครัวหากเธอได้รู้ว่าสถานที่แห่งนั้นอาจเปิดได้เร็วมากกว่าที่คิดเธอคงจะดีใจมากอย่างแน่นอน มู่หานที่ได้นอนพักเต็มที่เขาก็เริ่มรู้สึกมีแรงมากขึ้น“ภรรยาครับ คุณต้องการที่วางสบู่เพิ่มไหมครับ ผมจะไปทำให้ ตอนนี้ผมมีแรงมากขึ้นแล้ว” มู่หานเมื่อเดินออกมาจากห้องแล้วเห็นว่าซูเหยากำลังทำสบู่อยู่ เขาจึงได้อาสาตัวออกมา“ทำเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะสามี” ซูเหยาพูดขึ้นอย่างยินดีพร้อมกับยิ้มออกมามู่หานที่ได้เห็นรอยยิ้มหวานๆ ของภรรยาก็เหมือนกับว่าได้ยาเสริมกำลัง เขาจึงมีความกระตือรือร้นในการทำงานเป็นอย่างมากหว่านชิงที่เห็นท่าทางลูกเขยแบบนี้เธอก็หัวเราะออกมาเบาๆ ด้วยความรู้สึกขบขัน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าบรรยากาศของลูกสาวลูกเขยของตนดูดีขึ้นกว่าแต่ก่อนเป็นอย่างมากหากเป็นเหมือนเมื่อก่อน ก็จะเห็นแต่ลูกสาวคอยแต่จะพูดจาไม่ดีใส่ทั้งลูกเลี้ยงและสามีซึ่งผิดกับตอนนี้‘ดูเหมือนว่าลูกสาวของเธอจะมีความคิดความอ่านมากขึ้นและโตขึ้นแล้วจริงๆ’ หว่า
Last Updated : 2025-04-14ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ข่าวดีตอนต้น (1)
ตั้งแต่ที่ตงหยางกับฮุ่ยหมิ่นเจอพ่อแม่ของพวกเขาทั้งสองก็มีความสุขมากกว่าแต่ก่อนทางด้านสี่พี่น้องเจียงที่ได้ทราบเรื่องนี้ก็ได้แจ้งไปยังน้องสาวบุญธรรมของตนเพื่อให้หล่อนได้แจ้งไปยังครอบครัวของคนทั้งสองอีกครั้งอย่างน้อยคนแก่อย่างคนเป็นพ่อแม่ก็จะได้มีกำลังใจในการอยู่ต่อเพื่อที่จะได้พบหน้าลูกชายของพวกเขา“ใครโทรมาหรือครับคุณถึงดูมีสีหน้าดีใจแบบนั้น” เทียนหานที่กำลังอุ้มเจ้าลูกชายตัวแสบถามกับภรรยาสาวด้วยความสงสัย นอกจากเรื่องเงินแล้วภรรยาเขาจะมีเรื่องอะไรให้ดีใจได้อีก“ที่ถามแบบนี้คุณต้องคิดว่าฉันได้เงินเพิ่มจากไหนแน่เลยใช่ไหมคะ” หญิงสาวผู้เป็นภรรยาถามสามีที่อยู่ด้วยกันมาหลายปีอย่างรู้ทัน“อะแฮ่ม...ผมเอ่อ” คนเป็นสามีที่ถูกภรรยากล่าวย้อนทำให้พูดไม่ออกจะปฏิเสธก็ไม่ได้จะยอมรับก็ใช่ที่“เอาเถอะค่ะฉันไม่ได้คิดโกรธคุณเสียหน่อย เรื่องที่ทำให้ฉันดีใจเป็นเรื่องของครอบครัวของหมิงกับฮุ่ยต่างหาก”“เรื่องอะไรอย่างนั้นหรือครับ” สามีที่อดทนรอไม่ไหวรีบถามออกมาพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ใกล้กับภรรยาสาว ส่วนเจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนก็ได้เดินไปหาคนเป็นแม่ทันทีที่พ่อคลายอ้อมแขนออก“ก็ฉันกำลังจะบอกอยู่นี่ยังไงล่ะคะ ตอนน
Last Updated : 2025-04-14ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย อยู่บ้านเฉยๆ ก็ยังมีคนเอาเงินมาให้ถึงที่(2)
มู่หานและคนที่นั่งอยู่ด้วยกันเมื่อได้เห็นท่าทางการกระทำของซูเหยาแบบนี้ พวกเขาต่างก็คิดเหมือนกันว่าในจดหมายจะต้องเป็นข่าวดีอย่างแน่นอน“ฉันขอไปเขียนจดหมายตอบก่อนนะคะ เอาไว้หลังจากที่ทหารนายนั้นกลับไปแล้วฉันจะเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ” ซูเหยาพูดออกมาใบหน้าเปื้อนยิ้ม“ลูกเขยเอาน้ำและของว่างไปรับรองแขกหรือยัง” หว่านชิงถามกับลูกเขยที่กำลังยืนมองลูกสาวของเธอตาปรอย“อ๊ะ..ผมลืมครับ หวังว่าทหารนายนั้นจะไม่โมโหผมนะนี่” มู่หานพูดขึ้นอย่างตกใจ ก่อนที่เขาจะเข้าไปจัดการเตรียมน้ำและของว่างออกไปรับรองแขกด้านนอกในลานบ้านที่ทหารนายนี้นั่งอยู่ ตอนนี้เขากำลังได้รับการต้อนรับจากเจ้าของบ้านตัวเล็กสองคน“สวัสดีครับ/ค่ะ คุณลุง” เสียงเล็กๆ ที่นำโดยเสี่ยวเฉินที่ละสายตาออกมาจากการคัดตัวอักษร และน้องสาวตัวเล็กแสนซนทักทหารที่นั่งอยู่ในลานบ้านเสียงใส“สวัสดีสหายตัวน้อย พวกหนูเป็นลูกของคนบ้านนี้หรือเปล่า” ทหารที่รู้สึกเอ็นดูเด็กชายหญิงด้านหน้าถามออกมาเสียงอ่อน“ใช่ครับ/ค่ะ พวกเราสามคนเป็น
Last Updated : 2025-04-15
Latest chapter
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่หก สามหนุ่มหล่อแห่งเมืองหลวงผู้แตกต่าง
หนุ่มน้อยคนเล็กของครอบครัวเทียนที่ตอนนี้ได้ก้าวเท้าเข้าสู่การเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง คณะบริหารธุรกิจตามที่ตัวเองต้องการ เช่นเดียวกับชายหนุ่มผู้เป็นลูกชายคนโตของซูหลงที่ต้องการจะเป็นพ่อครัวอันดับหนึ่งตามรอยเท้าของคนเป็นพ่ออีกหนึ่งก็คือบุตรชายคนโตของครอบครัวเจียงสามที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่สมาชิกครอบครัวนี้ก็มีเพียงเจียงเจ๋อที่มีครอบครัว ซึ่งตอนนี้เจียงฮวนได้มีน้องสาวน้องชายมาเพิ่มอีกอย่างละหนึ่งทั้งสามคนมีบุคลิกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงแต่ก็ยังคงสนิทกัน เนื่องจากทั้งสามมีอายุไล่เลี่ยกันเกิดก่อนหลังห่างกันไม่มากทำให้ได้อยู่ปีเดียวกันเทียนหยุนนั้นเป็นเหมืนเมฆตามชื่อล่องลอยอย่างอิสระ แต่ในเรื่องความรับผิดชอบเขามีเต็มร้อยเนื่องจากได้รับการฝึกฝนมาจากผู้เป็นแม่และพ่อในการทำงานซูตงที่แม้จะมีบุคลิกหนาวเหน็บตามชื่อแต่เมื่อไหร่ที่ได้ทำอาหารหรือขนมชายหนุ่มผมยาวผู้นี้จะมีความอ่อนโยนดุจสายน้ำคนสุดท้ายเจียงฮวนชายหนุ่มผู้มีความนิ่งมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเขาก็มักจะทำตัวนิ่งอยู่เสมอต้นเสมอปลาย แต่เมื่อไหร่ก็ตามที
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว2
ชายหนุ่มที่โดนหญิงสาวคนนี้กอดขาของตนเขาก็ตกใจ แต่เมื่อเห็นอาการอันสั่นเทาของหญิงสาวฮุ่ยหมิ่นก็รู้สึกเห็นใจผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย ทำให้เขาก้มตัวลงไปจับไหล่บางของหญิงสาวด้วยมือทั้งสองข้าง“สหายตอนนี้คุณปลอดภัยแล้ว” เสียงอันอ่อนโยนของชายหนุ่มปลอบหญิงสาวที่ยังไม่ยอมลืมตาด้วยความเห็นใจเมื่อหญิงสาวผมสั้นได้ยินเสียงอันทุ้มนุ่มที่อยู่เหนือศีรษะของตนหญิงสาวก็ตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ พร้อมกับลืมตามองสิ่งที่ตัวเองกอดอยู่ก็เห็นเป็นกางเกงสีเขียวของทหารฉินเซียวซานเมื่อเห็นแบบนี้หล่อนจึงได้ผละตัวออกทันทีก่อนที่ตัวเองเกือบจะนั่งลงไปกับพื้นหิมะโชคดีที่ว่าชายหนุ่มจับไหล่ของเธอเอาไว้ ทำให้หล่อนไม่นั่งจ้ำเบ้าลงไปบนพื้นอันเย็นเฉียบ“สหายระวัง” ฮุ่ยหมิ่นกล่าวออกมาเสียงดังด้วยความตกใจที่หญิงคนนี้อยู่ ๆ ก็ผละออกจากเขากะทันหันหญิงสาวผมสั้นเมื่อได้ยินเสียงของคนพูดหล่อนจึงได้แหงนหน้าของตนมองขึ้นไปด้านบน ทำให้ดวงตากลมโตของเธอสบกับดวงตาเรียวคมดุของคนเบื้องหน้าที่กำลังมองเธออยู่เช่นกันในช่วงเวลาที่คนทั้งสองกำลังสบตากั
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่ห้า สองพี่น้องผู้โดดเดี่ยว1
หิมะตกหนักท่ามกลางฤดูหนาวอันโหดร้ายของปีที่ภัยพิบัติได้มาเยือนในเขตภาคเหนือของประเทศทำให้ทหารต้องเข้าไปช่วยเหลือประชาชนในพื้นที่อันห่างไกลการเดินทางไปช่วยเหลือประชาชนในครั้งนี้มู่ซือกับฮุ่ยหมิ่นที่ได้เลื่อนตำแหน่งไปด้วยกันเป็นทีมแรก ท่ามกลางหิมะกองสูงพวกเขาจะต้องเดินฝ่าเพื่อไปยังหมู่บ้านเบื้องหน้าที่มีคนติดต่อมาว่าได้ถูกหิมะถล่มหลังคา ทำให้ประชาชนได้รับบาดเจ็บกันเป็นจำนวนมากและยังมีอีกหลายชีวิตที่ติดอยู่ภายใต้ซากหลังคาที่ถล่มทำให้หน่วยงานของพวกเขาจำเป็นต้องให้การช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน แต่การเดินทางฝ่าหิมะไม่ใช่เรื่องง่ายในระหว่างที่ทหารในกลุ่มของสองพี่น้องกำลังเดินทางพวกเขาก็ได้ยินเสียงของสุนัขป่าเห่ากรรโชกเสียงดังเหมือนข่มขู่อะไรบางอย่างด้านหน้าห่างจากพวกเขาไม่มากนัก ทำให้คนในกลุ่มพากันเร่งฝีเท้าของพวกตนให้เร็วขึ้น ท่ามกลางฝูงหมาป่าหกตัวที่ล้อมหญิงสาวสองคน หนึ่งในนั้นเป็นคนที่สองพี่น้องย่อมจะต้องรู้จักเป็นอย่างดี“เจินเจินพวกเราจะทำยังไงกันดีจะไปตามคนมาช่วยดันจะมากลายเป็นอาหารหมาป่าเข้าเสียได้” เสียงหญิงสาวผมสั้นท่าทางทะมัดทะแมงกล่าวกับเพื
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 2
ภายนอกถ้ำที่โจรทั้งหกนั่งรอบกองไฟที่พวกมันก่อ บัดนี้ได้มีทหารกลุ่มหนึ่งกำลังโอบล้อมพวกมันตามที่เทียนเฉินได้คาดการณ์เอาไว้“ผู้กองหานพวกเราจะรอถึงเมื่อไหร่ครับ” มู่ซือถามกับครูฝึกของตนด้วยความร้อนใจ เนื่องจากเป็นห่วงน้องชายที่อาสาเป็นตัวประกัน“เกือบได้เวลาแล้วนายก็ใจเย็นลงสักหน่อยเถอะ นายต้องเชื่อใจเทียนเฉินสิ” คนที่เป็นทั้งครูฝึกและกำลังจะเป็นน้องเขยของคนตรงหน้ากล่าว“ผมทราบครับแต่นั่นน้องชายผมนะครับ หากผมใจร้อนป่านนี้ผมบุกเข้าไปแล้ว” คนเป็นว่าที่พี่เมียแย้งพวกเขาซุ่มดูพวกมันมาจะครึ่งคืนแล้วไม่เห็นวี่แววว่าโจรร้ายพวกนี้จะหลับสักที หานจ้านจึงได้นึกถึงสมุนไพรที่มีฤทธิ์ทำให้คนสลบออกมา“มู่ซือนายเอาเจ้านี่ไปเผาให้ควันไปทางพวกมันนะรับรองพวกมันหลับแน่ ไม่หลับก็อาจจะสะลึมสะลือใช้ระวังหน่อยก็แล้วกันผลงานน้องสาวนายเลยนะ” คนเป็นหัวหน้ากลุ่มกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจมู่ซือแม้อยากจะพูดอะไรแต่เวลานี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมดังนั้นเขาจึงได้นำสหายร่วมรบไปกับตนอีกสองคนเพื่อไปทำตามคำสั่ง
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สี่ กลิ่นคาวเลือดก่อเกิดรัก 1
ยามเย็นย่ำท่ามกลางป่าใหญ่ที่ปราศจากเสียงร้องของสัตว์ เทียนเฉินผู้ที่ได้ปลอมตัวเป็นหนึ่งในตัวประกันที่ถูกผู้ร้ายค้าอาวุธเถื่อนจับตัวมาพร้อมกับกลุ่มคนอีกสี่คนหนึ่งในนั้นมีหญิงสาวใบหน้ากลมดวงตาเรียวเล็กอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย เทียนเฉินคิดว่าเด็กคนนี้บางทีน่าจะเป็นเด็กวัยมัธยมที่ถูกเจ้าชั่วพวกนี้จับมา“ลูกพี่อีกนานไหมกว่านายใหญ่จะมา” เสียงของหนึ่งในพ่อค้าอาวุธดังขึ้นขัดความคิดของเจ้าหน้าที่หนุ่มที่ตอนนี้แต่งตัวเหมือนคนทำงานในหน่วยงานวิจัยขององค์กรบางอย่างที่คนร้ายพวกนี้ต้องการตัว“นายก็รอหน่อยเถอะอีกไม่นานเจ้านายก็น่าจะมาแล้ว ว่าแต่ทำไมตัวประกันของเราถึงมีเด็กมาด้วยวะ” ชายหน้าบากที่ถูกเรียกว่าลูกพี่ถามกับลูกน้องที่มีอาวุธปืนอยู่ในมือหลังจากที่มองไปยังหญิงสาวร่างเล็กใบหน้ากลม“ก็ฉันเห็นว่าหล่อนอยู่กับเจ้าหน้าที่พวกนี้ก็เลยจับมาทั้งหมด แต่พี่ว่าหล่อนยังเป็นนักเรียนอยู่เหรอ หรือว่าจะปล่อยหล่อนไปเด็กขนาดนี้คงจะบอกตำรวจหรือทหารอะไรได้ไม่มากหรอก” คนพูดเป็นชายที่มีลูกสาวอยู่ในวัยมัธยมถามความเห็นกับลูกพี่ใหญ่“แกจะบ้าเหรอห
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 2
มิเชลรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นความฝันที่ไม่ใช่ความจริงหากเป็นความฝันหญิงสาวก็ไม่คิดอยากจะลืมตาตื่นชายหนุ่มที่ฉุดหญิงสาววิ่งมาไกลแล้วจึงได้รู้สึกเบาใจว่าไม่น่าจะมีคนตามพวกเขามาทัน เขาจึงได้ปล่อยข้อมือของหญิงสาวคนนี้ลง“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” หลังจากที่เขาปล่อยมือของตนแล้วชายหนุ่มก็มองหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้แม้จะยังสวมแว่นตาอยู่แต่ด้วยการที่พวกเขาวิ่งกันมาไกลก็ยังพอเห็นใบหน้าอันแดงเรื่อจากแสงไฟทำให้ใบหน้านั้นดูน่ารักเทียนเฟยรู้สึกตกใจความคิดของตัวเองอยู่ไม่น้อยนี่เขาชมคนอื่นนอกจากน้องสาวของตน ทางด้านหญิงสาวที่กำลังรู้สึกเขินอายได้มองเห็นอาการเลิ่กลั่กของชายหนุ่มมาดนิ่งหล่อนก็หลุดยิ้มออกมาก่อนที่จะตอบชายที่อยู่ในความทรงจำออกไป“ฉันไม่เป็นไรค่ะแค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย” หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยหอบตามที่ตนพูดไปจริง ๆ“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วครับ คุณพักอยู่ที่ไหนให้ผมไปส่งเถอะผู้หญิงเดินคนเดียวยามค่ำคืนน่าเป็นห่วง” เทียนเฟยกล่าวตามที่ตัวเองรู้สึก“คือฉันพักอยู่ที่...มันจะสะดวกสำหรับพี่หรือเปล่าคะ” หล่อนแทนตัว
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สาม แม่คุณจะรับฉันได้จริง ๆ เหรอ 1
“ผมขอโทษครับคุณได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า” เสียงอันอ่อนนุ่มของเทียนเฟยกล่าวกับหญิงสาวผมทองร่างบางสวมแว่นตากรอบหนาออกมาอย่างรู้สึกผิด“ฉันเองก็ต้องขอโทษคุณเช่นกันที่เดินมาชนคุณก่อน” หญิงสาวคนนั้นกล่าวออกมาด้วยความเสียใจไม่แพ้กันเทียนเฟยหลังจากที่เก็บหนังสือเรียนของตัวเองแล้ว เขาก็ได้มาช่วยหญิงสาวคนนี้เก็บของที่กระจัดกระจายเพื่อส่งคืนให้เจ้าของ“ขอบคุณค่ะรุ่นพี่” หญิงสาวผมทองกล่าวตอบชายหนุ่มเสียงเบาด้วยความอาย“ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ ถ้าหากว่าคุณไม่เป็นอะไรแล้วผมขอตัวก่อน” เทียนเฟยบอกกับหญิงสาวหลังจากที่เขาดูนาฬิกาที่ข้อมือแล้วใกล้ถึงเวลาเรียนของตนหญิงสาวผมทองจึงได้แต่มองตามทุกการก้าวเดินของชายหนุ่มต่างสัญชาติด้วยความประทับใจ ที่คนผู้นั้นอาจจะจำหล่อนไม่ได้จากเหตุการณ์หลายวันก่อนที่เธอได้ถูกคนรังแกในขณะที่เธอกำลังจะตอบโต้คนพวกนั้น แต่ว่าได้มีชายหนุ่มคนนี้เข้ามาช่วยเอาไว้ก่อนมิเชลไม่คาดคิดว่าวันนี้จะได้มาเจอกับชายหนุ่มคนนี้อีกครั้งด้วยความบังเอิญ เธอรู้ตัวเองดีว่าไม่เหมาะสมกับเขาไม่ว่าจะเป็นด้วยรูปลั
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 2
ส่วนมู่ฟางก็ได้เจอกับพี่ชายของตนที่มาพร้อมกับชายหนุ่มที่เธอเป็นคนตรวจร่างกายให้เป็นคนสุดท้ายก่อนพัก“สหายกับพี่ชายของฉันสนิทกันอย่างนั้นหรือคะถึงได้มาด้วยกัน” คนเป็นน้องสาวถามกับชายคนนี้ออกมาหลังจากที่เธอเดินมาหาพี่ชายของตนแล้ว“คือว่าใช่ครับพวกเราสนิทกันมาก” คนเป็นครูฝึกโอบไหล่นักเรียนของตนแน่นก่อนตอบหญิงสาวพร้อมรอยยิ้ม“ถ้าอย่างนั้นยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันเป็นน้องสาวของพี่ชาย ชื่อมู่ฟาง” หญิงสาวที่อายุน้อยกว่ากล่าวพร้อมก้มหัวของ ตนลงทางด้านเทียนเฉินที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับน้องสาวและว่าที่น้องเขย เขาก็ได้แต่นั่งยิ้มมองไปทางพี่สาวพี่ชายอย่างอารมณ์ดี“พี่ชายฉันสงสัยอยู่เล็กน้อยทำไมสหายทหารถึงเรียกพี่มู่ฟางว่าพี่สะใภ้กันคะ” เทียนผิงที่รู้สึกสงสัยจึงได้ถามกับพี่ชายของตนออกมาตงหยางกับสหายที่นั่งอยู่ด้วยกันอีกสองคนที่กำลังกินข้าวอยู่แสดงสีหน้าประหลาดออกมาพลางเฉไฉทำเป็นไม่ได้ยินคำถามนี้อย่างพร้อมเพรียง“คือว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ...” เทียนเฉินเอามือป้องปากกระซิบไปที่หูของน้องน้
ซูเหยาเมื่อฉันกลายเป็นแม่เลี้ยงผู้โหดร้าย ตอนพิเศษที่สอง ผมชอบคุณ 1
ภายในโรงพยาบาลทหารที่เป็นสถานที่ทำงานของสองสาวเทียน มู่ ทั้งสองสาวต่างก็จัดว่าเป็นดอกไม้งามของโรงพยาบาลแห่งนี้ แต่ทุกคนต่างก็เป็นที่รู้กันดีว่าคุณหมอเทียนผิงนั้นมีคู่หมายเป็นผู้กองหน้าน้ำแข็งประจำหน่วยพยัคฆ์ทำให้หล่อนหมดความสนใจจากทหารคนอื่นไปทั้งหมด ยกเว้นมู่ฟางที่มักมีทหารหนุ่มต่างหาคนมาเป็นแม่สื่อ เพื่อต้องการติดต่อกับหญิงสาว แต่หญิงสาวคนนี้ก็ถูกคนเป็นพี่ชายหวงอยู่ไม่น้อย“อาซือ นายว่าฉันเป็นคนยังไงพอจะเป็นน้องเขยของนายได้หรือเปล่า” หนึ่งในสหายร่วมรบถามขึ้นกับเพื่อนของตนหลังฝึกซ้อมช่วงเย็น“ฉันเห็นนะไม่สำคัญหรอกเพราะคนที่จะต้องตัดสินใจคือน้องสาวของฉัน นายก็เห็นว่าวัน ๆ น้องของฉันทำแต่งานเคยมองใครที่ไหนกัน” คนเป็นพี่ชายพูดแบ่งรับแบ่งสู้“นายหวงน้องสาวก็บอกมาเถอะ แต่ว่านายก็เห็นพวกเราอยู่ทุกวัน นายไม่เลือกหนึ่งในพวกเราเป็นน้องเขยจริง ๆ เหรอ” สหายอีกคนที่อยู่ด้วยกันกล่าวพร้อมเสนอตัวเอง“พวกพี่ชายก็อย่าตื้อพี่ซือมากเลยครับ พี่สาวฟางของผมยังไม่ชอบใครต่างหาก ถ้าหากว่าเธอถูกใจพวกพ
