บทที่ 319

แขนของเซียวตั๋วนั้นแข็งแรงและทรงพลัง และกล้ามเนื้อก็แข็งเล็กน้อย ทั้งสองก็อยู่ใกล้กันมากจนเกือบจะสัมผัสได้ถึงการเต้นของหัวใจและการหายใจของกันและกัน

เสิ่นม่านถอนมือออกพูด:"ขอโทษ ฉันยืนไม่อยู่ "

"ผมประคองคุณ คุณจะได้ไม่ล้ม"

พูดไป สาวใช้นอกประตูยื่นเสื้อผ้าชุดใหม่เอี่ยมเข้ามา เซียวตั๋ววางเสื้อผ้าไว้บนโต๊ะข้างๆ แล้วพูดว่า:"ผมรอคุณอยู่ข้างนอก"

เสิ่นม่านพยักหน้า เธอเป็นไข้มาเกือบทั้งคืน ทั้งตัวก็ได้มีเหงือ เธอเมื่อเห็นเซียวตั๋วเดินออกไปนอกประตู เสิ่นม่านเดินไปที่ห้องน้ําเพื่ออาบน้ำ

นอกประตู ความอบอุ่นที่เหลืออยู่บนแขนของเขายังคงอยู่ เซียวตั๋วก็ได้ยินเสียงน้ำในห้อง ก็ได้กลืนน้ำลายเล็กน้อย

หลังจากนั้น เสิ่นม่านก็เปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่สะอาดและออกมา

เสิ่นม่านพูด:"ฉันเก็บของเสร็จแล้ว ไปได้แล้ว"

ในขณะนี้เธอสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงยีนส์ง่ายๆ ผมยังเปียกเล็กน้อยและในขณะนี้ผมหยักศกยาวพาดไหล่

เซียวตั๋วเดินไปข้างหน้าเสิ่นม่าน จับผมของเสิ่นม่านขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นเขาก็จับข้อมือของเสิ่นม่านและเดินเข้ามาในห้อง

"ไดร์เป่าผมอยู่ไหน?"

"……อยู่นี้ "

เสิ่นม่านเอาไดร์เป่าผมที่ห้องน้ำมาให้เซียวตั๋ว

เซีย