LOGINShare
บทที่ 32
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 33
ขณะที่เซิ่งจวินต้องการแบกฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่งขึ้นหลัง รอบข้างมีคนสองถึงสามคนล้มลงไปหนึ่งในนั้น ยังเป็นคนของนักการแห่งศาลาว่าการแม้คนอื่นยังไม่ล้มลงไป แต่ร่างกายที่กำลังโงนเงนกลับทนต่อไปได้อีกไม่นานแล้วทันใดนั้นทุกคนต่างก็กระวนกระวายอยู่บ้าง“พวกเราโดนพิษแล้วหรือไม่ เหตุใดข้าคิดว่าหลังเข้าป่านี้แล้ว หายใจก็ลำบาก ยิ่งอยู่นานยิ่งเวียนหัว”“ทำอย่างไรดี พวกเราจะตายที่นี่หรือไม่?”“ข้าไม่อยากตายนะ...”เสียงตื่นกลัวของคนรอบกายพลันดังขึ้นมา ทันใดนั้นทุกคนถูกบรรยากาศตึงเครียดล้อมไว้“หุบปากให้หมด พูดส่งเดชอันใด รีบลุกขึ้นมาเดินทาง!”ซุนอู่ตะโกนเสียงดังสีหน้าเย็นชา ลองระงับคำพูดชวนให้คนว้าวุ่นใจเหล่านี้ จากนั้นตัวเขาเองก็รู้สึกไม่สบายเฉกเดียวกันจางเอ้อร์กระซิบข้างหูเขาอย่างตื่นตระหนก “หัวหน้า ท่านเห็นหมอกขาวเหล่านั้นที่ปกคลุมบนต้นไม้ในป่าหรือไม่ เกรงว่าพวกเราเผชิญกับไอพิษในตำนานแล้ว”ไอพิษ?แม้ทุกคนไม่เคยพบไอพิษมาก่อน แต่มากน้อยอย่างไรก็เคยได้ยินมาบ้าง หากหลงเข้าไปในป่าไอพิษ สามารถกลับออกมาได้น้อยมาก กึ่งหนึ่งล้วนโดนพิษตายอยู่ในนั้นบัดนี้สีหน้าทุกคนซีดเผือดหัวใจซุนอู่หนักอึ้งลง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 34
“มา ทุกคนมารับน้ำแกงยาคนละถ้วย ดื่มแล้วค่อยออกเดินทาง”กู้หว่านเยว่ถือกระบวย แจกจ่ายน้ำแกงยาให้ทุกคนนักการแห่งศาลาว่าการย่อมถูกจัดอยู่หัวแถว รอจนกระทั่งแจกจ่ายให้นักการแห่งศาลาว่าการทั้งหมดแล้ว กู้หว่านเยว่ก็เลือกแจกจ่ายหลายตระกูลที่มีไมตรีอันดีต่อกัน ยกตัวอย่างเช่นสกุลเหยียน สกุลหลี่และสกุลเซิ่งจากนั้นจึงมอบให้ตระกูลอื่น ส่วนสกุลซูกลับถูกนางมองข้ามโดยตรงนางเฉียนถือถ้วยเปล่าจับจ้องกู้หว่านเยว่สาดน้ำแกงที่เหลือทิ้งแต่ไม่มอบให้พวกเขา สบถด่าอย่างอดไม่ได้“กู้หว่านเยว่ เจ้าเป็นคนอกตัญญูใช่หรือไม่ ดีร้ายอย่างไรพวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน เจ้ายินดีช่วยคนนอก แต่ไม่ช่วยคนของตน?!”กู้หว่านเยว่ยักไหล่ทั้งสองข้าง “ตัดญาติแล้ว”“เจ้า!”บัดนี้หลายบ้านนั้นนึกเสียใจภายหลังอย่างมากเริ่มแรกกลัวบ้านสามเป็นภาระ จึงตัดญาติกับพวกเขาอย่างอดรนทนแทบไม่ไหวใครจะรู้กู้หว่านเยว่ยังเป็นวิชาแพทย์ ระหว่างทางนำของกินอย่างดีมาให้บ้านสามบัดนี้คิดดูแล้ว ก็มีเพียงหนึ่งคำ เสียดาย!ทว่าน่าเสียดายบนหนังสือตัดญาติล้วนเขียนไว้แล้ว เสียดายภายหลังก็ไม่มีประโยชน์คนบ้านเดิมสกุลซูที่กำลังเวียนหัวทำได้เพียงไปฟ้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 35
ทว่ายามมองเงาด้านหลังของกู้หว่านเยว่ ซูจิ่งสิงไม่รู้เพราะเหตุใดกลับยิ่งเจ็บปวดหัวใจทางด้านนี้หลี่ซือซือรีบเก็บยาสมุนไพร เลียนแบบกู้หว่านเยว่ต้มยาสมุนไพรแจกจ่ายให้ทุกคนกินอาจได้ผลทางจิตใจ ทุกคนดื่มน้ำแกงยาเข้าไปแล้วก็สดชื่นขึ้นไม่น้อยแม้แต่นางเฉียนก็เห็นหลี่ซือซือเข้าตามากขึ้นเพียงแต่ยามเมื่อพวกเขาตามคาราวานออกเดินทางไปพร้อมกัน ก็รู้สึกผิดปกติท้องร้องโครกครากไม่หยุด ถัดมาก็รู้สึกปวดอยู่พักหนึ่งซูอวี่เป็นคนแรกที่ทนไม่ไหว “ข้าปวดท้องยิ่งนัก อยากไปปลดทุกข์...”คนอื่นเองก็ขมวดคิ้วแน่น “ข้าเองก็ปวดท้องมาก อยากผายลมยิ่งนัก!”“อย่าผายลมเป็นอันขาด อย่าเชื่อว่าปวดท้องต้องผายลม พวกเราไปขอให้ท่านนักการหยุดพักสักครู่เถอะ” ซูหัวหลินรีบพูดทางด้านหน้า ซุนอู่กำลังถือคบเพลิงเพื่อบุกเบิกเส้นทาง ออกจากป่าไอพิษให้ได้โดยเร็วป่าไอพิษนี้ยิ่งอยู่นานเท่าไร ก็ยิ่งอันตรายมากขึ้น เขาย่อมไม่มีวันหยุดพักเพียงเพราะบ้านเก่าสกุลซูปวดท้อง“ปวดท้องหรือ? อดทนเสีย”“ท่านนักการ ทนไม่ไหวแล้ว!” หลายคนจับก้นแน่น ใบหน้าเขียวคล้ำ“ทนไม่ไหวก็ต้องทน หาไม่แล้วก็ถ่ายใส่กางเกงไปเถอะ!”นักการแห่งศาลาว่าการพูดจบก็
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 36
เพียงพูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนคล้ายเข้าใจแล้ว สายตาตำหนิระคนขุ่นเคืองของแต่ละคนถลึงมองทางหลี่ซือซือหลี่ซือซือกุมอกหลั่งน้ำตาออกมาอย่างไร้กำลัง หมาป่าตาขาวกลุ่มนี้ นางเก็บยาสมุนไพรก็เพื่อพวกเขานะ ยิ่งไปกว่านั้นนางเองก็โดนพิษเฉกเช่นเดียวกัน เหตุใดไม่มีใครห่วงใยนาง ตรงกันข้ามล้วนตำหนินาง?ทว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้นางเองก็หมดหนทางแล้ว บนตัวนางไม่มีเงินเลยแม้แต่น้อย มิหนำซ้ำระหว่างเดินทางถูกเนรเทศ หากออกห่างจากคนของบ้านเก่าสกุลซู นางคงมีชีวิตรอดไม่เกินสองวันดังนั้นระหว่างเดินทาง คนของบ้านเก่าสกุลซูจึงสบถด่าหลี่ซือซืออย่างแสบทรวงเลยทีเดียวเดิมทีซูจิ่นเอ๋อร์ไม่อยากสนใจหลี่ซือซือ แต่ได้ยินคำพูดโหดเหี้ยมเหล่านั้นก็มิอาจอดทนไหวแล้ว“พวกเขาทำเกินไปแล้วหรือไม่ เดิมทีหลี่ซือซือก็หวังดีอยากช่วยพวกเขา ก็แค่เก็บยาสมุนไพรมาผิด นี่ด่าหยาบคายเกินไปแล้วกระมัง”กู้หว่านเยว่กลับไม่แปลกใจ “เจ้ามิได้เห็นปากของพวกเขาเป็นครั้งแรกเสียหน่อย ยามมีผลประโยชน์ พวกเขาก็ยกยอเจ้า ไม่มีประโยชน์แล้ว ก็ถีบเจ้าไปที่ฝั่งหนึ่ง”พูดจบก็ครุ่นคิดพลางหันมองซูจิ่งสิงมุมปากซูจิ่งสิงกระตุกขึ้น เหตุใดรู้สึกว่านางกำลังว่าตนเองก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 37
ฉูโจวเจริญรุ่งเรือง ร้านรวงบนถนนมีคนเดินผ่านไปผ่านมาเหมือนกับครั้งก่อน พวกเขาเหล่านักโทษไม่สามารถอาศัยที่ศาลาพักม้าได้เพียงเข้าเมือง ซุนอู่ก็พาทุกคนไปยังโรงเตี๊ยมราคาถูกแห่งหนึ่ง จากนั้นจัดแจงฟูกนอนรวมให้พวกนักโทษหนึ่งห้องครั้งนี้ ทุกคนมิได้เข้าไปแย่งกันนอน แต่กลับเลือกตำแหน่งดีที่สุดไว้ให้พวกกู้หว่านเยว่“แม่นางกู้ เตียงเตาที่อยู่ข้างในนี้ยกให้พวกเจ้านอนก็แล้วกัน”“ใช่แล้ว เตียงเตาข้างในสะอาดที่สุด นอนหลับก็เงียบสงบ ให้พวกเจ้านอนเถอะ”ทุกคนต่างพากันพูดกู้หว่านเยว่ “เช่นนี้เกรงใจ...”“มีอันใดให้เกรงใจกัน หากมิใช่เพราะแม่นางกู้ช่วยพวกเราเอาไว้ พวกเราก็ตายอยู่ในป่าไอพิษตั้งแต่แรกแล้ว”“ใช่แล้วๆ แม่นางกู้อย่าปฏิเสธเลย ไปนอนกับครอบครัวของเจ้าที่ภายในเถอะ”ทุกคนพูดอย่างจริงใจกู้หว่านเยว่มองสถานการณ์ก็ไม่เกรงใจแล้ว มีสถานที่เงียบสงบให้พักผ่อนแห่งหนึ่ง อีกเดี๋ยวสกุลหลินมาก็พูดง่ายแล้ว“ขอบคุณทุกท่านมาก!” กู้หว่านเยว่พูดขอบคุณทุกคน จากนั้นช่วยพวกนางหยางขนของจากเกวียนไปที่เตียงเตาด้านในสุดส่วนทางฝั่งบ้านเก่าสกุลซู พวกเขาเข้ามาเลือกเตียงเตาไม่ทันเสียด้วยซ้ำทันทีที่เข้ามาถึงโ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 38
หลินหรูไห่พูดอย่างรู้สึกผิด “น้าไม่มีความสามารถ หากสามารถเป็นขุนนางคนหนึ่งได้ ก็สามารถดูแลเจ้าระหว่างเดินทางเนรเทศได้”สกุลหลินทำการค้ามาหลายชั่วอายุคน ในมือมีเงินแต่ไร้อำนาจ มีฐานะต่ำที่สุดของสังคมเพราะเหตุนี้ แรกเริ่มสกุลหลินถึงส่งลูกสาวไปแต่งงานที่จวนโหว ปรารถนาเพียงให้นางหลุดพ้นจากชีวิตลำเค็ญ ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารหรือเสื้อผ้าอีกใครจะคาดคิด...ชายหลายใจคนนั้นของจวนโหว ถึงขั้นทรมานมารดาของกู้หว่านเยว่จนตายกู้หว่านเยว่รีบปลอบทุกคน“ท่านน้าอย่าโทษตัวเองเลย ยิ่งไปกว่านั้นข้าเพียงถูกเนรเทศ มิใช่ไปตายเสียหน่อยรอไปถึงหนิงกู่ถ่าอย่างปลอดภัยแล้ว ข้าจะต้องเขียนจดหมายถึงพวกท่าน หากภายภาคหน้ามีโอกาสก็สามารถกลับมาพบหน้ากันได้ ข้าจะกตัญญูต่อพวกท่านอย่างแน่นอน”คำพูดรู้ความถูกเปล่งออกมา ทำให้คนเหล่านั้นขอบตาร้อนผ่าว ร้องไห้สะอึกสะอื้นหากเป็นไปได้ พวกเขาอยากรั้งกู้หว่านเยว่ไว้ มิให้นางไปตกระกำลำบากที่หนิงกู่ถ่ากู้หว่านเยว่เห็นพวกเขาร้องไห้โอดครวญยกใหญ่ รู้สึกทุกข์ภายในใจแต่นางไม่มีเวลาเสียใจมากมายนัก ต้องคิดหาทางเล่าเรื่องสกุลหลินถูกโจรปล้น ถึงจะสามารถยับยั้งโศกนาฏกรรมเอาไว้ได้ค
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 39
บังเอิญนายท่านผู้เฒ่าหลินเองก็อยากสนทนากับซูจิ่งสิงพอดีอย่างไรเสียกู้หว่านเยว่ก็คือหลานสาวสุดที่รักของพวกเขา ส่วนซูจิ่งสิงเป็นหลานเขยของพวกเขา เป็นคนที่กู้หว่านเยว่ต้องพึ่งพาอาศัยทั้งชีวิตนายท่านผู้เฒ่าหลินมาที่เตียงเตา เพ่งพิศซูจิ่งสิงซูจิ่งสิงไม่สามารถลุกขึ้นได้ ทำความเคารพเขาในฐานะผู้น้อยทีหนึ่งจากนั้นสุขุมหนักแน่นดุจภูเขาไท่ซาน ตั้งแต่เริ่มจนจบยิ้มน้อยๆ อย่างมีมารยาท ปล่อยให้นายท่านผู้เฒ่าหลินสำรวจตนเองอย่างอิสระอันที่จริง นายท่านผู้เฒ่าหลินไม่ค่อยพอใจซูจิ่งสิงอยู่ภายในใจหลานสาวเพิ่งแต่งงานเข้าไปก็ต้องเดือดร้อนถูกเนรเทศไปด้วยกัน ยังกลายเป็นคนพิการอีก มีครอบครัวญาติที่ใดจะชมชอบแต่สบมองสีหน้าสุขุมหนักแน่นของซูจิ่งสิง นายท่านผู้เฒ่าหลินเองจะไม่ยอมรับคงไม่ได้ ว่าเด็กคนนี้มีรัศมีไม่ธรรมดาเขาเป็นฝ่ายนั่งลงพูดคุยกับซูจิ่งสิงก่อนกู้หว่านเยว่มองอยู่ที่ฝั่งหนึ่ง ไม่รู้ว่าซูจิ่งสิงพูดอะไรกับท่านตามองเห็นท่านตาเผยสีหน้าใคร่ครวญหนักใจเป็นอย่างแรก ต่อมาค่อยๆ เผยสีหน้าเลื่อมใสในที่สุดทั้งสองสนทนากันราวสิบกว่านาที ไม่มีใครกล้าเข้าไปรบกวนแม้กู้หว่านเยว่แปลกใจ แต่กลัวทำให้แผน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 40
“ครอบครัวพวกเขาอยู่อย่างถ่อมตน ไม่เคยมีปัญหากับผู้อื่น ที่เหลือก็มีเพียงศัตรูทางการค้าแล้วส่วนที่สามารถทำเรื่องฆ่าล้างตระกูลพรรค์นี้ได้ จะต้องหาคนชั่วเสียยิ่งกว่าชั่วในยุทธภพ คนเช่นนี้จ้างวานยากนักดังนั้น ข้าจึงถามว่าช่วงนี้มีโจรนักฆ่าหนีมายังฉูโจวหรือไม่”กู้หว่านเยว่ฟังการวิเคราะห์โดยละเอียดของซูจิ่งสิงแล้ว สายตาชื่นชมอย่างอดไม่ได้สมองของชายคนนี้ยอดเยี่ยมเกินไปแล้วกระมัง เวลาสั้นๆ ถึงขั้นวิเคราะห์ออกมาได้มากเพียงนี้“ถ้าอย่างนั้นท่านตาสามารถสืบหาคนอยู่เบื้องหลังได้หรือไม่?”“ย่อมได้ เจ้าวางใจ คนมีความคิดลึกซึ้งเพียงนี้มีไม่กี่คน ท่านตาของเจ้าตั้งข้อสันนิษฐานดูสักหน่อยก็เดาออกแล้ว”ซูจิ่งสิงพูดจบ ครู่ต่อมาลูบผมนางเป็นการปลอบนี่เป็นเพราะเรื่องของสกุลหลินทั้งคู่จึงคืนดีกันชั่วคราว ลูบผมแล้วถึงนึกขึ้นได้ว่ายังมีเรื่องอึดอัดใจต่อกัน ถัดมาหันมองอีกฝ่ายสายตาสอดประสานกัน พลันเกิดความรู้สึกประหม่า เบือนหน้าหนีเร็วรี่กู้หว่านเยว่รีบลุกขึ้น พูดอย่างประหม่า “เอ่อ ขอบคุณท่าน...”แววตาซูจิ่งสิงหม่นลง “ครอบครัวของเจ้าก็คือครอบครัวของข้า ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ”อะไรเรียกว่าครอบครัวของ
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1384
“เจ้าออกไปเถอะ ข้าจะบอกอะไรเจ้าสักหนึ่งประโยค ถึงแม้เจ้าจะเป็นบ่าวของข้า แต่ข้าก็มองเจ้าเป็นเหมือนน้องสาวแท้ ๆ หากเจ้าชอบใครจริง ๆ เจ้าก็จงพยายามไขว่คว้าเอาเอง ข้าจะไม่ขัดขวางเจ้าวันนี้เจ้าก็เห็นแล้วว่าฉางเล่อมีใจให้กับอวิ๋นมู่ ข้าไม่ได้รู้สึกว่าเจ้าด้อยไปกว่านางเลยแน่นอนว่า ทั้งหมดนี้ก็ขึ้นอยู่กับเจ้า”กู้หว่านเยว่พูดเพียงเท่านี้แววตาของชิงเหลียนมีความสับสนอยู่ชั่วขณะ จากนั้นจึงพยักหน้า“ขอบคุณฮูหยิน บ่าวทราบแล้วเจ้าค่ะ”ขณะที่ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ ทันใดนั้น ซูจิ่งสิงก็รีบร้อนเข้ามาจากข้างนอก“น้องหญิง ทางเมืองหลวงมีข่าวแพร่สะพัดมาแล้ว”กู้หว่านเยว่ได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของนางก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาทันทีเรื่องใหญ่มาแล้ว!นางโบกมือให้ชิงเหลียนออกไป แล้วหันไปมองซูจิ่งสิง“เกิดอะไรขึ้น?”“นี่คือจดหมายของนกพิราบสื่อสารจากเมืองหลวง”ซูจิ่งสิงไม่ได้พูดอะไรมากนัก เขาแค่หยิบจดหมายที่อยู่ในมือมอบให้กู้หว่านเยว่กู้หว่านเยว่รีบเปิดออก แล้วก็หัวเราะเยาะในทันที“ฮ่องเต้ชั่วลงมือเร็วจริง ๆ ”ในจดหมายกล่าวถึง ฮ่องเต้มอบหมายกองทัพให้กับหลี่กวงถิง เสนาบดีฝ่ายขวา สั่งให้เขาเป็น
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1383
กู้หว่านเยว่เหลือบมองบัญชี พบว่ากิจการของร้านสาขานี้ดีกว่าร้านหลักมากจริง ๆ ซึ่งเป็นเพราะเจียงอวิ๋นจิ่นบริหารจัดการได้ดี“ร้านนี้มอบให้เจ้าเป็นคนดูแล ข้าไม่ได้ไว้ใจผิดคน”กู้หว่านเยว่พลิกดูบัญชีไปพลาง พยักหน้าพร้อมกับยิ้มไปพลาง“รอช่วงปลายปี จะแบ่งปันผลกำไรให้เจ้าอีก”เจียงอวิ๋นจิ่นเบิกตากว้าง“จะรับได้อย่างไร ท่านทำให้ข้ามีงานทำก็ดีมากแล้ว ข้าจะรับเงินจากพระชายาเพิ่มได้อย่างไร?”“รับไปเถอะ”กู้หว่านเยว่ยิ้มพลางปิดบัญชี“นี่เป็นสิ่งที่เจ้าควรจะได้อยู่แล้ว”น้ำเสียงของนางจริงจัง เจียงอวิ๋นจิ่นพอจะรู้จักนิสัยของนางอยู่บ้าง หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง จึงพยักหน้าอย่างว่าง่าย“เช่นนั้นอวิ๋นจิ่นขอบคุณพระชายาเจ้าค่ะ”หลังจากตรวจดูร้านค้าเสร็จ ทางด้านมู่หรงฉางเล่อก็วิ่งกลับมาด้วยความรีบร้อน“ดูเหมือนเจ้าจะได้อะไรดี ๆ มาเยอะนะ”กู้หว่านเยว่ยิ้มอย่างมีเลศนัย ส่วนมู่หรงฉางเล่อก็ไม่ได้เขินอาย นางโบกพัดที่อยู่ในมือไปมา“พี่สะใภ้ท่านดูสิ นี่คืออะไร?คุณชายอวิ๋นทำให้ข้าไม่พอใจ จึงชดเชยด้วยการมอบพัดเล่มนี้ให้กับข้าและยังรับปากข้าว่า มะรืนนี้จะไปล่องเรือที่ทะเลสาบกับข้า”เด็กคนนี้นี่ ถ้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1382
“คุณชายอวิ๋นไม่มีใจให้นาง นางคงจะคิดไม่ตก จึงเกิดความคิดที่จะออกบวชเจ้าค่ะ”ชิงเหลียนก้มหน้าลง แท้จริงแล้ว นางก็เป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบอวิ๋นมู่ แต่นางและหลี่ชิวเตี๋ยนั้นแตกต่างกัน นางรู้ดีว่าตัวเองอยู่ในสถานะใดนางและคุณชายอวิ๋นไม่มีทางเป็นไปได้ ดังนั้นในใจจึงไม่เคยมีความคิดเพ้อฝันใด ๆ “เจ้าหมายความว่าหลี่ชิวเตี๋ยอยากจะออกบวชอย่างนั้นหรือ?”กู้หว่านเยว่ได้ฟังเรื่องราวอันน่าประหลาดใจอย่างแท้จริง ไม่แปลกใจเลยที่สกุลหลี่จะรีบร้อนหาคู่ให้หลี่ชิวเตี๋ยขนาดนั้นพวกเขามีลูกสาวแค่คนเดียว หากออกบวชจริง ๆ แล้วจะทำอย่างไร “คุณหนูหลี่เคยผิดหวังในความรักกับทังต๋ามาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ยังคงยึดติดกับความรักได้ลึกซึ้งถึงเพียงนี้”ชิงเหลียนถอนหายใจพลางเอ่ยขึ้นหนึ่งประโยคกู้หว่านเยว่ไม่ได้พูดอะไร บางอย่าง ต่อให้พบเจออุปสรรคมาแล้วก็ใช่ว่าจะสามารถเปลี่ยนแปลงได้“ช่างเถอะ ในเมื่อคุณหนูหลี่ติดธุระสองสามวันนี้ พวกเราก็ไม่ต้องรอที่นี่แล้ว บัญชีก็ดูเสร็จแล้ว เราไปที่ร้านอื่นกันเถอะ”กู้หว่านเยว่ลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไป เมื่อมาถึงร้านสาขา เจียงอวิ๋นจิ่นกำลังยุ่งอยู่กับการทำงานภายในร้านอย่างสนุกสนาน“พระ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1381
“ตกลง ข้าจะมาเอาวันหลัง”อวิ๋นมู่กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แบบนี้ เขาก็จะมีโอกาสได้พบกับกู้หว่านเยว่อีกครั้ง“ข้ายังต้องไปที่ร้านดอกท้อ ขอตัวก่อนแล้ว”กู้หว่านเยว่ดึงมู่หรงฉางเล่อออกไป ขณะที่กำลังจะออกจากประตู สายตาของมู่หรงฉางเล่อยังคงจับจ้องอยู่ที่อวิ๋นมู่“พี่สะใภ้ คนนี้ใครหรือ?”“อวิ๋นมู่ คุณชายน้อยของตระกูลพ่อค้าที่ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งในแคว้นต้าฉี”กู้หว่านเยว่อธิบายพลางเหลือบมองมู่หรงฉางเล่อที่หน้าแดงก่ำ ก็เข้าใจในทันที“นี่เจ้าชอบเขาแล้วหรือ?”“ใช่แล้ว”มู่หรงฉางเล่อยอมรับอย่างเปิดเผย พลางดึงมือของกู้หว่านเยว่พร้อมกับลองหยั่งเชิง“คุณชายอวิ๋นผู้นี้ อายุเท่าไรแล้ว ในเรือนมีภรรยาหรืออนุภรรยาหรือไม่?”กู้หว่านเยว่ตกตะลึงกับความตรงไปตรงมาของนาง ในขณะเดียวกัน ก็รู้สึกชอบใจในนิสัยพูดจาเปิดเผยตรงไปตรงมาเช่นนี้ของนาง“ยี่สิบกว่า ยังไม่มีภรรยาหรืออนุภรรยา”ดวงตาของมู่หรงฉางเล่อเป็นประกายมากขึ้น “ไม่มีภรรยาหรืออนุภรรยาก็ดีแล้ว”เมื่อเห็นว่าอวิ๋นมู่ยังคงเลือกผ้าอยู่ในร้าน มู่หรงฉางเล่อก็เขย่าแขนของกู้หว่านเยว่“พี่สะใภ้ ข้าเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า ข้ายังต้องซื้อผ้าอีกชุดให้ยายโจว
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1380
กู้หว่านเยว่นึกขึ้นได้ว่าร้านขายเสื้อผ้าและร้านดอกท้ออยู่ทางเดียวกัน ถึงตอนนั้นก็ถือโอกาสไปดูกิจการของร้านดอกท้อด้วยเลย“เยี่ยมไปเลย เราไปกันเถอะ”มู่หรงฉางเล่อจูงมือของกู้หว่านเยว่ออกไปข้างนอกอย่างเบิกบานใจหลังจากที่ทั้งสองคนขึ้นรถม้าแล้ว ไม่นานก็มาถึงร้านเสื้อผ้ามู่หรงฉางเล่อกระตือรือร้นมาก หลังจากที่รถม้าจอดสนิทก็กระโดดลงจากรถม้าทันที จากนั้นก็จูงมือของกู้หว่านเยว่เข้าไปข้างใน“พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านจะซื้อเสื้อผ้าอะไรเจ้าคะ?”“ข้าขอดูก่อน” กู้หว่านเยว่กวาดตามองแวบหนึ่ง เสื้อผ้าของนางยังมีอีกมาก ไม่ได้ขาดแคลนเสื้อผ้าแต่อย่างใด“แม่นางอยากดูเสื้อผ้าใช่หรือไม่เจ้าคะ เชิญตามข้ามาดูเนื้อผ้าทางนี้เจ้าค่ะ”เจ้าของร้านออกมาต้อนรับมู่หรงฉางเล่อรีบตามเจ้าของร้านไปอีกด้าน เพื่อเลือกเนื้อผ้าก่อนองค์หญิงใหญ่อายุมากแล้ว เนื้อผ้าที่มู่หรงฉางเล่อเลือกนั้นล้วนเป็นสีที่ค่อนข้างเข้ม ยกตัวอย่างเช่นสีเขียวเข้มหลังจากเลือกเสร็จแล้ว ก็บอกขนาดและน้ำหนักขององค์หญิงใหญ่กับเจ้าของร้าน ลูกน้องในร้านช่วยจด“ใช้เวลาตัดเสื้อผ้านานแค่ไหนเจ้าคะ?”มู่หรงฉางเล่อกล่าวถาม“เร็วสุดก็ประมาณสามถึงห้าวัน ช้าส
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1379
เฟิ่งอู๋ชีกล่าวเสริมอีกว่า“เงื่อนไขนี้ไม่ได้หนักหนานักมากหรอก อยู่ภายในขอบเขตความสามารถของพวกเจ้าอย่างแน่นอน”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงต่างมองหน้ากัน ทั้งสองคนไม่ได้ตอบตกลงในทันทีกู้หว่านเยว่เริ่มสนใจ“แล้วเจ้าจะขัดขวางพี่หญิงใหญ่ของเจ้าอย่างไร?”“ข้าและพี่หญิงใหญ่ไม่ถูกกันมานานแล้ว”นัยน์ตาของเฟิ่งอู๋ชีฉายแววสังหารอย่างเห็นได้ชัด“พระชายาไม่เคยได้ยินเรื่องของพี่น้องสายเลือดเดียวกันทั้งเก้า วันหนึ่งองค์ชายเก้าเกิดช่วงชิงบัลลังก์ องค์ชายแปดจึงต้องตายหรือ?”หัวใจของกู้หว่านเยว่เต้นระงม เข้าใจความหมายของอีกฝ่ายในทันทีในเมื่อเฟิ่งอู๋ชีกล่าวถึงขนาดนี้แล้ว กู้หว่านเยว่ก็ไม่จำเป็นต้องเสแสร้งอีกต่อไป“ได้ ข้ารับปากเจ้า”การร่วมมือของทั้งสามคนได้เกิดขึ้นอย่างเป็นทางการเฟิ่งอู๋ชีกระตุกยิ้ม“ที่นี่คือจวนอ๋องใช่หรือไม่? หลับไปตั้งหลายวัน บัดนี้ข้าชักจะหิวขึ้นมาจริง ๆ แล้ว ในเมื่อเราร่วมมือกันแล้ว เช่นนั้นพวกเจ้าคงไม่มีทางเอาเปรียบหุ้นส่วนอย่างข้าหรอกนะ ยกเหล้าเลิศรสและอาหารอร่อย ๆ มาให้ข้าสักหน่อยเถิด”“ได้”กู้หว่านเยว่ตอบตกลงอย่างสบายอารมณ์เดิมทีนางก็ไม่ได้อยากจะฆ่าเฟิ่งอู๋ชี
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1378
กู้หว่านเยว่และซูจิงสิงต่างสบตากัน นัยน์ตาของทั้งสองคนฉายแววประหลาดใจ“ไม่ใช่ความคิดของเจ้า จะเป็นไปได้อย่างไร? หนานเจียงไม่ได้วางแผนโจมตีเจดีย์หนิงกู่เพราะการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ถูกทำลายหรอกหรือ?”“ไม่ใช่แน่นอน”เฟื่งอู๋ชีส่ายหน้าด้วยรอยยิ้ม“หนานเจียงไม่เคยแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับเมืองอื่น มันเป็นเพียงแค่ข้ออ้างเท่านั้น”“แล้วเหตุผลที่แท้จริงคืออะไร?”กู้หว่านเยว่รีบกล่าวถาม นางต้องรู้เหตุผลที่แท้จริง ถึงจะหาทางแก้ไขได้“พี่หญิงใหญ่ของข้าเอง”เฟิ่งอู๋ชีมองทั้งสองคน “เรื่องการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์คือการตัดสินใจของพี่หญิงใหญ่ ความจริงแล้วไม่ว่าท่านหญิงฉางเล่อผู้นั้นจะหนีไปได้หรือไม่ หนานเจียงก็ตัดสินใจจะช่วยฮ่องเต้กดดันพวกเจ้าอยู่แล้ว”เฟิ่งอู๋ชีตะเกียกตะกายลุกขึ้นมาจากพื้น หาพื้นที่ที่สบายที่สุดให้ตัวเอง“เรื่องนี้เป็นแผนการของพี่หญิงใหญ่ นางเป็นแก้วตาดวงใจของท่านพ่อ ต่อให้เป็นข้าก็ไม่สามารถเปลี่ยนการตัดสินใจของนางได้”กู้หว่านเยว่แปลกใจ “เจ้าไม่ใช่องค์ชายหนานเจียงหรอกหรือ?”เท่าที่กู้หว่านเยว่รู้มา เฟิ่งอู๋ชีน่าจะเป็นองค์ชายเพียงคนเดียวของหนานเจียง ทุกคนให้ความสำคัญต่อ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1377
ที่แท้กู้หว่านเยว่ก็จำเรื่องที่เขาพูดได้ “เจ้าเก็บเรื่องที่ข้าพูดไว้ในใจมาตลอด”นัยน์ตาของเฟิ่งอู๋ชีฉายแววตาเย้ายวน จ้องเขม็งไปทางกู้หว่านเยว่“เพราะเจ้าตกหลุมรักข้าระหว่างทางแล้วใช่หรือไม่?”น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยเจตนาที่ไม่ดี แต่การแต่งกายเป็นสตรีของบุรุษผู้นี้กลับทำให้กู้หว่านเยว่หลุดหัวเราะอย่างอดไม่ได้“เจ้าเข้าใจผิดแล้ว”กู้หว่านเยว่เกาศีรษะอย่างจนปัญญา ขอร้องล่ะ สามีของนางยืนอยู่ด้านหลัง“ถ้าไม่ลองดู จะรู้ได้อย่างไรว่าข้าเข้าใจผิดหรือไม่?”เฟิ่งอู๋ชีกล่าวด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย “ในเมื่อเจ้ารู้สถานะของข้าแล้ว สนใจอยากเป็นราชินีแห่งหนานเจียงหรือไม่ล่ะ?”เขาจ้องเขม็งไปทางกู้หว่านเยว่ โดยมีความคิดที่ไม่ดีปรากฏขึ้นในใจหากกู้หว่านเยว่ตอบตกลงเขาจริง ๆ บางทีเขาอาจจะยอมยกตำแหน่งราชินีแห่งหนานเจียงให้นางจริง ๆ ก็ได้ “ในหอเจิ้นไห่พวกเราเคยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ผ่านความเป็นความตายมาด้วยกันแล้ว เจ้าลองคิดไตร่ตรองดูเอาเถิด”เฟิ่งอู๋ชีมองนางด้วยความคาดหวัง เดิมทีเขาก็แค่อยากพูดโน้มน้าวไปตามสถานการณ์ แต่บัดนี้เขากลับคิดจริงจึงขึ้นมา“ข้ามีสามีแล้ว”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้าปฏิเสธโด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1376
ไม่นานนัก เฟิ่งอู๋ชีก็ตื่นจากการหลับใหลภาพที่ดึงดูดสายตาของเขาเป็นอันดับแรกคือกู้หว่านเยว่ที่ยืนอยู่ตรงหน้าความทรงจำของเฟิ่งอู๋ชียังอยู่ในหอเจิ้นไห่ หลังจากที่เห็นกู้หว่านเยว่ตรงหน้าอย่างชัดเจน ก็รีบถอยหลังอย่างรวดเร็วเขาจำได้ว่ากู้หว่านเยว่หยิบของที่เหมือนกันชิ้นหนึ่งออกมา แล้วแตะบนตัวของเขา พริบตาเดียวเขาก็รู้สึกชาไปทั้งตัว จากนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย ภาพตรงหน้าดับวูบและล้มลงไปบนพื้นเฟิ่งอู๋ชียังคงหวาดกลัวกับ “อาวุธ” ชนิดนั้นครั้นกู้หว่านเยว่เห็นดังนั้นก็คลี่ยิ้ม“ไม่ต้องกังวล ข้าไม่ทำร้ายเจ้าหรอก”“ที่นี่คือที่ไหน?”เฟิ่งอู๋ชีมองไปรอบ ๆ พบว่าสถานที่ตรงหน้าเป็นสถานที่ที่แปลกตาโดยสิ้นเชิง อีกทั้งกู้หว่านเยว่ที่อยู่ตรงหน้าก็ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว“ข้าหลับไปนานแค่ไหนแล้ว?”เขากุมขมับของตัวเอง รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยขึ้นในใจ“ประมาณสี่ถึงห้าวัน” กู้หว่านเยว่ตอบกลับ ก่อนจะโน้มตัวลงมามองเขาด้วยรอยยิ้มเฟิ่งอู๋ชีเพิ่งจะได้สติกลับมา เขาจำได้ว่าก่อนที่เขาจะสลบไปนั้นเขาได้เจอกับเต่าทะเล ดังนั้นจึงรีบกล่าวถามทันที“สี่ถึงห้าวัน แสดงว่าตอนนี้ข้าก็ออกจากหอเจิ้นไห่แล้วน
