Home / LGBTQ+ / ชายาอ๋องอำมหิต / ตอนที่23. ขอบคุณแล้วจากไป

Share

ตอนที่23. ขอบคุณแล้วจากไป

last update Last Updated: 2025-02-14 21:08:18

"เพราะเมื่อก่อนนั้น ท่านตาของเสี่ยวเหยียนเป็นอำมาตย์เจ้ากรมพิธีการ แต่ไป๋หลงเป็นแค่ขุนนางเล็กๆ ในกรมพิธีการ ในงานมดอกไม้ที่จัดขึ้นในวังหลวง มีคนผลักคุณหนูฮัวลี่บุตรสาวของเจ้ากรมพิธีการฮัวซานตกสระ ชายหนุ่มหลายคนต่างกระโดดลงสระหมายช่วยนาง แต่ไป๋หลงกระโดดลงไปช่วยคุณหนูฮัวได้ก่อนคนอื่น เขาจึงได้แต่งงานกับนาง แต่เพราะว่าเวลานั้นไป๋หลงมีภรรยาเอกอยู่ก่อนแล้ว คุณหนูจึงจำต้องแต่งเป็นภรรยารอง...เพราะความสัมพันธ์ของพ่อตากับลูกเขย เจ้ากรมพิธีการฮัวซานจึงสนับสนุนไป๋หลงจนได้ขึ้นมาเป็นรองเจ้ากรมพิธีการอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันอำมาตย์ฮัวซานก็มีสุขภาพอ่อนแอลงอย่างรวดเร็ว เขาจึงคิดจะลาออก ใครใครต่างคิดว่า อำมาตย์ฮัวซานจะต้องเสนอให้บุตรเขยของตนขึ้นมารับตำแหน่งต่อ แต่ทว่า..."

เล่าถึงตรงนี้...สีไคก็ยกจอกสุราขึ้นดื่ม แล้วพบว่าจอกว่างเปล่าซะแล้ว จึงคว้ากาสุรามารินให้ตนเอง พลางบ่นพึมพำ

"มีเมียก็ดีอย่างนี้ ไม่ต้องรินเหล้าเอง"

ไป๋หยงเพิ่งจะได้รู้เบื้องหลังการเป็นอำมาตย์ของท่านลุง อยากรู้ต่อเร็วเร็วก็เร่งรัดสีไคว่า "พี่ไค แต่อะไรหรือ?"

สีไคยิ้มเหมือนแยกเขี้ยว แล้วกล่าวต่อ

"อำมาตย์ฮัวซ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่24. ท่านมาทำไม

    "สะใภ้" ท่านย่าเรียกนางหลิวซื่อ "อาหยู ยังไม่กลับอีกหรือ?" ท่านย่าถามพลางเดินเข้ามาในห้องโถง โดยมีสาวใช้นางหนึ่งติดตามเข้ามาด้วย "ท่านย่า นั่งก่อนเจ้าค่ะ" นางหลิวซื่อกล่าว พลางเดินไปประคองอีกฝ่ายมานั่งลงที่เก้าอี้ของโต๊ะใหญ่ "เมื่อสักครู่ คนจากจวนฉินอ๋องมาส่งข่าวว่า คืนนี้อาหยูจะค้างที่จวนฉินอ๋องเจ้าค่ะ" ท่านย่าถอนใจเบาๆ อดบ่นไม่ได้ว่า "เด็กคนนี้สนิทสนมกับท่านอ๋องมากเกินไปแล้ว" "ที่ท่านย่ากล่าวมา เหมือนว่า...มันมิใคร่ดีนัก?" นางหลิวซื่อกล่าวอย่างคาดคะเน "สะใภ้ นั่งลงก่อน" นางหลิวซื่อจึงนั่งลงที่เก้าอี้ตัวใกล้ที่สุด ท่านย่าหันไปสั่งสาวใช้ "เจ้าออกไปก่อน" "เจ้าค่ะ" สาวใช้รับคำ แล้วเดินออกจากห้องโถงไป พอหมดคนนอก...ท่านย่าก็กล่าวว่า "ฉินอ๋องเป็นชายรักชาย หากอาหยูเติบโตขึ้น เป็นที่ต้องตาต้องใจของเขา หรือว่าอาหยูเกิดหลงรักเขา...เฮ้อ... ข้าไม่อยากจะคิดเลย" "ท่านย่า...พวกเราจำต้องดับไฟแต่ต้นลม" นางหลิวซื่อกล่าว "ข้าคิดได้หนทางหนึ่งคือรีบให้อาหยูแต่งงานกับเด็กผู้หญิงวัยเดียวกันเสียแต่เนิ่นๆ" "ข้าเห็นด้วย" ท่านย่าพยักหน้า "พี่ชายของข้า

    Last Updated : 2025-02-14
  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่25.แต่งละครได้ยอดเยี่ยมยิ่งนัก

    "ฮิๆๆ..." ไป๋เหยียนส่งเสียงหัวเราะ "เจ้าขำอะไร?" สีไคเลิกคิ้วเข้มขึ้น "ข้าก็ขำท่านนะสิ...ช่างแต่งละครได้ยอดเยี่ยมยิ่งนัก น่าจะนำไปขายโรงงิ้ว" ไป๋เหยียนประชด "เจ้าไม่เชื่อหรือ?" "ย่อมต้องไม่เชื่อ" "เช่นนั้นข้าจะพิสูจน์ให้เจ้าเห็น" สีไคเอ่ยเสียงดุ แล้วคว้าตัวไป๋เหยียนขึ้นพาดบ่า "เจ้าทำอะไร?" ไป๋เหยียนตะโกน "ท่านสี!" นางฮัวซื่ออุทานอย่างตกใจ สีไคก้าวฉับๆ มุ่งหน้าไปเรือนนางหลิวซื่อ อย่างว่องไว นางฮัวซื่อก็วิ่งตามมาอย่างไม่คิดชีวิต "ปล่อยข้านะ" ไป๋เหยียนทำเสียงขู่ กำหมัดตุบร่างกำยำ พร้อมกับดิ้นรนจะให้หลุดจากมือของสีไคแต่ไร้ประโยชน์ สีไคแบกร่างบอบบางมาที่เรือนของนางหลิวซื่อ เข้าไปในห้องโถที่ฉินอ๋องและพระชายานั่งร่วมโต๊ะกับท่านแม่ยายและท่านย่า มีหยูหยูกำลังอวดแผลแห่งความกล้าหาญให้มารดาดูอยู่ จึงวางไป๋เหยียนลงยืนบนพื้น ไป๋เหยียนเห็นฉินอ๋องกับไป๋หยงก็รีบน้อมคำนับ "คารวะท่านอ๋อง คารวะพระชายาขอรับ" นางฮัวซื่อก็รีบยอบกาย "คารวะท่านอ๋อง คารวะพระชายาเจ้าค่ะ" "ไม่ต้องมากพิธี...เชิญทุกคนนั่ง ดื่มน้ำชา กินของว่างด้วยกัน" "ขอบพระคุณ

    Last Updated : 2025-02-14
  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่26.ร้องไห้สะอึกสะอื้น

    ที่สวนป่าชุ่ยหลิน ซึ่งเต็มไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ ต้นไม้ใหญ่ให้ความร่มรื่น ลานกว้างสำหรับการเล่นกีฬาต่างๆ และสระน้ำกว้างใหญ่ที่มีเก๋ง (ศาลาแบบจีน) พักร้อน เรียงรายอยู่ริมสระน้ำ มองไปฝั่งตรงข้ามของสระมีภูเขาใหญ่น้อยสลับซับซ้อน... ไป๋หยูกำลังเล่นเตะลูกกลมผ้าหยัดนุ่น (ลูกบอลที่ทำด้วยผ้า) อยู่กับสีไค ฉินอ๋อง นางหลิวซื่อ และนางฮัวซื่อ นั่งจิบน้ำชาอยู่ในเก๋งแห่งหนึ่ง ส่วนท่านย่ามิได้มาด้วย เพราะว่านางบอกว่าอยากนอนพักช่วงบ่าย พระชายาไป๋หยงชวนไป๋เหยียนไปเดินเที่ยว แล้วหยุดสนทนากันในที่ที่ห่างจากเก๋งที่ฉินอ๋องนั่งพอประมาณ "พระชายา ท่านช่วยบอกกล่าวท่านอ๋องให้ห้ามปรามญาติผู้พี่ ให้อย่ามาตอแยข้าทีเถิด" ไป๋เหยียนบอกไป๋หยงด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "พี่เหยียน...ข้าเคยพูดแล้ว ทั้งยังบอกพี่ไคว่า อย่าได้คิดแต่งท่านเป็นภรรยา เพราะว่าท่านเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของท่านลุง แต่เขากลับตอบข้าว่า ท่านลุงไม่ได้มีท่านเป็นบุตรชายเพียงคนเดียว แต่ท่านลุงมีภรรยาอีกนางหนึ่งอยู่นอกเมือง และมีบุตรชายกับนางถึงสองคน..." ไป๋หยงกล่าว แล้วเล่าเรื่องที่ได้สนทนากับฉินอ๋องและสีไค เรื่องอุบัติเหตุของมารดา

    Last Updated : 2025-02-16
  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่27.เช็ดน้ำตา

    "แล้วท่านทั่นฮวาเป็นอย่างไรบ้าง?" ไป๋เหยียนถามมารดา นางฮัวซื่อเช็ดน้ำตา แล้วตอบว่า "หลังจากแม่แต่งงานได้สามเดือน เฉินอวี้ก็แต่งงานกับองค์หญิงเหลียนฮัว และหลังจากเฉินอวี้แต่งงานได้สามเดือน เขาก็ฆ่าตัวตาย" "ทำไมเขาถึงได้ฆ่าตัวตายขอรับ?" นางฮัวซื่อไม่ได้ตอบเป็นคำพูด แต่หยิบจดหมายที่กระดาษมีความเก่าปรากฏฉบับหนึ่ง ให้บุตรชาย ไป๋เหยียนคลี่จดหมายออกอ่าน 'ลี่ลี่...การพลัดพรากจากสิ่งที่รัก เป็นทุกข์การพบพานกับสิ่งที่ไม่รัก ก็เป็นทุกข์ข้าเป็นทุกข์เป็นสองเท่า ชาตินี้เราสองมิได้ครองคู่ หวังชาติหน้าจะได้สมปอง ดังนกยวนยาง (นกเป็ดน้ำ สัญลักษณ์ของรักแท้) ข้าขอลาก่อน เจ้าจงอยู่ดี รักและถนอมบุตรของพวกเราให้ดี เฉินอวี้' ไป๋เหยียนอ่านจดหมายเสร็จ ก็พับแล้วส่งคืนให้มารดา "เฮ้อ...เขาเชื่อมั่นว่าข้าคือบุตรของเขา" "ใช่..." นางฮัวซื่อรับคำแผ่วเบา ก่อนจะถามบุตรชายว่า "อาเหยียน เจ้าเกลียดแม่หรือไม่? ที่แม่ไม่ได้เป็นกุลสตรีที่ดี" "ไม่ขอรับ...ข้าสงสารท่านแม่มากกว่า ที่ต้องทนทุกข์อยู่กับคนใจดำอย่างไป๋หลงมาสิบกว่าปี" "ใช่...เขาใจดำจริงๆ ท่า

    Last Updated : 2025-02-16
  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่28.หนึ่งร้อยตำลึงเงิน

    เช้าวันรุ่งขึ้น... หลังอาหารหลักมื้อเช้า ที่มีคนคอยมาส่งของกินให้ ไป๋เหยียนก็ออกไปตั้งแผงรับจ้างเขียนหนังสือที่ตลาด บรรดาสาวใหญ่สาวน้อยพากันมาให้เขียนคำกลอนบ้าง วาดภาพบ้าง เพราะต่างเอ็นดูหนุ่มน้อยน่ารักวัยละอ่อนผิวเนียนนุ่ม จึงพากันมาอุดหนุน อยู่ๆ เสียงห้าวๆ ก็ดังขึ้น "หลีกไป หลีกไป" แล้วสีไคก็แหวกสาวน้อยสาวใหญ่เข้ามา "แม่นางทั้งหลายโปรดกลับไปก่อน บัณฑิตน้อยท่านนี้ข้าเหมาทั้งวันแล้ว" สีไคประกาศ "อย่างนี้ได้หรือ?" "ข้ายังไม่ได้วาดภาพเหมือนเลย" "ข้ายังไม่ได้คำกลอน" "ข้าจะให้เขียนจดหมาย" "ข้าอยากได้ภาพทิวทัศน์" เสียงเจี๊ยวจ๊าวดังระงม "เอาละๆ...ทุกคนจะได้สิ่งที่ต้องการ...ไปหาบัณฑิตชุดสีฟ้าทางด้านโน้น" บัณฑิตชราที่นั่งเหงามาตั้งนาน ก็เปิดยิ้มกว้าง กวักมือให้บรรดาแม่นางทั้งหลาย ในขณะเดียวกันคนของสีไคที่ดูดุดันก็กันพวกนางออกไป บรรดาสาวๆ มองบัณฑิตชราแล้วกระทืบเท้าอย่างขัดใจ "เชอะ..." พลางพากันจากไป สีไคนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเล็กตรงหน้าแผงของไป๋เหยียน พร้อมกับส่งยิ้มให้ ไป๋เหยียนไม่เพียงไม่ยิ้มตอบ ยังกระชากเสียงว่า "ท่านมา

    Last Updated : 2025-02-16
  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่29. รบกวนท่านแล้ว

    เย่ปิงเล่าต่อว่า "ท่านแม่ย่อมปฏิเสธ ด้วยเหตุผลสองประการคือ...หนึ่งไม่อยากให้ข้าน้อยเป็นอนุภรรยา แม้จะเป็นบ้านเศรษฐีก็ตาม สองข้าน้อยได้หมั้นหมายแล้วและกำลังจะออกเรือน แต่หม่าอู้ไม่สนใจ ส่งคนมาฉุดคร่าข้าน้อยไปเป็นอนุภรรยา ซ้ำยังทำร้ายเฉินกังจนบาดเจ็บต้องรักษาตัวนานหลายเดือนเจ้าค่ะ" "เฉินกังและมารดาของเจ้าไม่ร้องทุกข์หรือ?" ฉินอ๋องถาม "เรื่องนี้..." เย่ปิงเอ่ย "ข้าน้อยเคยถูกเรียกตัวไปให้การที่ศาลเจ้าค่ะ หม่าอู้สั่งข้าน้อยให้ให้การว่า ข้าน้อยสมัครใจมาอยู่กับเขาเอง หากข้าน้อยไม่ทำตาม เขาจะสังหารมารดาและน้องสาวของข้าน้อยเจ้าค่ะ" "ดังนั้นคดีฉุดคร่า จึงกลายเป็นสมัครใจเป็นอนุไป" ฉินอ๋องสรุป "ท่านอ๋องโปรดเมตตาช่วยนางด้วยขอรับ" หลิวฮั่วเอ่ยขอร้อง "ว่ายังไง? เสี่ยวหยง" ฉินอ๋องหันไปถามพระชายาที่นั่งเล่นลูกหินอยู่ "อ๊ะ...ข้าน้อยหรือ? ขอรับ" ไป๋หยงสะดุ้ง "ใช่...เจ้ามีความคิดดีๆ อะไรบ้าง" ฉินอ๋องถาม "ก็...รับนางกลับบ้านขอรับ" ไป๋หยงออกความเห็น "นางมิได้ตบแต่งกับหม่าอู้อย่างเต็มใจ แต่ถูกฉุดคร่าไป จึงมินับว่าเป็นครอบครัวของหม่าอู้...ว่าแต่นางมีบุตรกับเขาหรือ

    Last Updated : 2025-02-16
  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่30.ปล่อยเท้าข้าเดี๋ยวนี้!

    "เจ้าคิดว่าศีรษะของเจ้าแข็งกว่าโต๊ะตัวนี้หรือไม่?" สีไคเอ่ยเสียงเหี้ยมเกรียม "ศีรษะของข้าย่อมไม่แข็งเท่าโต๊ะไม้เนื้อดีราคาแพง" อำมาตย์ไป๋หลงกล่าวแล้วหยักยิ้มที่มุมปาก "แต่ทว่าศีรษะของข้ามีค่ามากกว่าโต๊ะมากจนเทียบไม่ติด" "เจ้ามั่นใจ" "ข้ามั่นใจ...หากท่านต้องการตบแต่งอาเหยียนเป็นภรรยา ท่านจะทำร้ายข้ามิได้แม้แต่ปลายเล็บ เพราะข้าคือบิดาของอาเหยียน...ท่านถึงทำได้แค่ระบายโทสะใส่บานประตูและโต๊ะแทน" "เจ้าพูดถูก""แต่พวกเราสามารถมาเจรจากัน...ถ้าท่านทำให้ข้าคืนตำแหน่งเจ้ากรมหรือรองเจ้ากรมได้ ข้าจะยกอาเหยียนให้เจ้า" สีไคเหยียดยิ้ม "ได้...แต่ต้องใช้เวลาระยะหนึ่ง" "ข้ารอได้" อำมาตย์ไป๋หลงยิ้มกระหยิ่ม "และระหว่างรอ ข้าจะดีต่ออาเหยียนและมารดาของเขา" พอสีไคเดินจากไปแล้ว...ฟูเหรินผู้เฒ่าก็ดุบุตรชาย "อาหลง เจ้าเลอะเลือนหรือ? ถึงได้ยกบุตรชายเพียงคนเดียวให้ออกเรือนได้ เจ้าไม่ละอายต่อบรรพบุรุษตระกูลไป๋หรือ?" "ท่านแม่ โปรดใจเย็นๆ ขอรับ" อำมาตย์ไป๋หลงบอกมารดา "เรื่องสืบวงศ์ตระกูล ข้ามิได้ลืม เพราะข้ามีบุตรชายอีกสองคน" แม่ใหญ่ได้ยินก็ส่งเสียงแหลมปรี๊ด "หา...ท่านพี

    Last Updated : 2025-02-16
  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่31.หอสุราจุ้ยเซียน

    บ่ายวันหนึ่ง...ฉินอ๋องพาพระชายาไป๋หยงไปเยี่ยมท่านแม่ยายกับท่านย่า พอทุกคนนั่งร่วมโต๊ะกินน้ำชากับของว่าง...อาหยูน้อยก็เอ่ยว่า "ท่านอ๋องพี่เขย...ท่านอ๋องพี่เขย... ท่านรู้หรือไม่ว่า ข้าน้อยมีพี่ชายและน้องชายเพิ่มขึ้นละ?" ฉินอ๋องเลิกคิ้วเข้มขึ้น "ทำไมถึงมีละ?" อาหยูน้อยป้องปากบอกว่า "คือท่านลุงมีท่านป้าสาม ท่านป้าสามมีลูกสองคนขอรับ" "แล้วพวกเขาชอบเจ้าหรือไม่?" "พี่ชายชอบข้าน้อยนิดดดหนึ่ง" อาหยูน้อยทำนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ โค้งเข้าหากันจนแทบจะบรรจบ "น้องชายไม่ค่อยชอบข้าน้อย เขาชอบบอกข้าว่า อีกหน่อยตระกูลไป๋ต้องเป็นของพวกเขาอย่างแน่นอนขอรับ" ฉินอ๋องจึงหันไปพูดกับนางหลิวซื่อว่า "ท่านแม่ยาย ท่านลำบากใจหรือไม่?" "ไม่เจ้าค่ะ" นางหลิวซื่อตอบ "ท่านอ๋องอย่าได้สนใจคำพูดเพ้อเจ้อของอาหยูเจ้าค่ะ" "ข้าคิดว่า...หากท่านแม่ยายอยากจะออกไปอยู่ข้างนอก ข้าจะได้ซื้อเรือนให้ใหม่" ฉินอ๋องกล่าว "ขอบพระคุณท่านอ๋องเจ้าค่ะ แต่ทว่าข้าน้อยมิได้ลำบากแม้แต่น้อย" "แล้วท่านย่าละ?" ฉินอ๋องถาม "ย่าก็สุขสบายดีเจ้าค่ะ" ท่านย่าตอบด้วยรอยยิ้ม เพื่อแสดงว่านางไม่เป็นไรจริงๆ "ขอบพ

    Last Updated : 2025-02-18

Latest chapter

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่66. ตอนพิเศษ3.

    องครักษ์ซ้ายเจาหู่มาขอพบพระชายาไป๋หยงเป็นการส่วนตัว “มีธุระอะไรกับข้าหรือ?” พระชายาไป๋หยงถาม พลางใช้ช้อนสามง่ามทองคำจิ้มผลไม้ที่ปอกและหั่นเป็นชิ้นพอดีคำอย่างสวยงามพูนจาน เข้าปากอย่างชื่นใจ “น้อมเรียนพระชายา คือข้า…ข้าน้อยอยากจะขอกู้เงินพระชายาขอรับ” องครักษ์ซ้ายเจาหู่พูดตะกุกตะกัก “ต้องการเท่าไหร่?” “ห้าร้อยตำลึงเงินขอรับ” “เอาไปทำอะไร?” พระชายาหนุ่มน้อยวางช้อนสามง่ามทองคำในมือลง “คือว่า…ข้าน้อยชอบเซียวมี่ขอรับ” องครักษ์ซ้ายเจาหู่เอ่ยแล้วยกมือปาดเหงื่อที่หน้าผาก “ชอบเซียวมี่?” “ขอรับ” “แล้วเกี่ยวอะไรกับเงินห้าร้อยตำลึง?” “คือว่า…เดิมทีเซียวมี่เป็นคนในจวนราชครูมู่สง ต่อมาราชครูมู่สงยกเซียวมี่ให้เป็นบ่าวของพระชายา แต่บิดามารดาและน้องชายหญิงของเซียวมี่ยังคงเป็นบ่าวอยู่ในจวนราชครู พอตระกูลมู่ของราชครูต้องโทษประหารทั้งครอบครัว บ่าวไพร่ถูกขายทอดตลาด บิดามารดาและน้องชายหญิงของเซียวมี่ก็ถูกขายทอดตลาดด้วย ทางการให้พ่อค้าทาสเหมาทั้งหมดไปขายอีกต่อหนึ่ง ข้าน้อยไปเจรจากับพ่อค้าทาสแล้ว เขาจะยอมขายยกครอบครัวให้ข้าน้อยในราคาห้าร้อยตำลึงขอรับ

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่65. ตอนพิเศษ2.

    องครักษ์บู๊สงพาองค์ชายหกหลี่เฟิง เดินทางมุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ ค่ำไหนนอนนั่น คืนนี้…ทั้งสองพักในศาลเจ้าร้าง บู๊สงได้หากิ่งไม้แห้งจากรอบ ๆ ศาลเจ้า มาก่อกองไฟเล็ก ๆ เพื่อให้ไออุ่น องค์ชายหกมองเทวรูปดินปั้นที่ตั้งอยู่ด้านในสุด แล้วคุกเข่าลงพนมมืออธิษฐาน…ซึ่งใช้เวลาไม่นานก็อธิษฐานเสร็จ “องค์ชาย…ท่านอธิษฐานอะไร?” บู๊สงถาม เพราะตลอดหลายวันมานี้องค์ชายเอาแต่ร้องไห้ ทว่าวันนี้กลับไม่มีน้ำตา องค์ชายวัยสิบสองเม้มปากตอบว่า “ข้าอธิษฐานว่า…ขอให้ข้าตายง่าย ๆ ตายไว ๆ” บู๊สงอึ้ง “ทำไมถึงได้อธิษฐานเช่นนี้?” “ข้าสับสนมาก…แต่ก่อนเสด็จแม่บอกกับข้าว่า คนอื่นล้วนเป็นคนไม่ดี ทว่าพอข้าถูกกักบริเวณ ทั้งขันที ทั้งนางกำนัล ล้วนกล่าวว่าเสด็จแม่เป็นคนไม่ดี แม้แต่…เสด็จย่า…ก็ว่าเสด็จแม่ไม่ดี“ องค์ชายน้อยเอ่ยเสียงแผ่วเบา “ข้าอยากรู้ความจริง ว่าตกลงเสด็จแม่เป็นคนไม่ดีจริง ๆ หรือ?” “องค์ชาย…สตรีที่เข้ามาอยู่ในวังหลัง ก็เปรียบเสมือนบุรุษออกสู่สมรภูมิ ต่างต้องช่วงชิงการมีชีวิตรอด ไม่เป็นตัวของตัวเอง…ข้าไม่อาจบอกต่อองค์ชาย ว่าฮองเฮาหยางเซียงร้ายหรือดี เพราะว่าข้าเพียงได้ฟังเขาเล่าต

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่64. ตอนพิเศษ1.

    หลังจากเรื่องราวในบ้านเมืองสงบเรียบร้อย ฮ่องเต้น้อยหลี่เจินขึ้นครองราชบัลลังก์ โดยมีฉินอ๋องเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน และมหาเสนาบดียกทัพปราบหม่าฟู่เจ้าเมืองชิงซานแล้วเสร็จ สีไคก็จะเดินทางกลับแคว้นเว่ย ซึ่งเป็นแคว้นตอนใต้ของอาณาจักรต้าเป่ยและอยู่ทางทิศเหนือของอาณาจักรจงกั๋วฉินอ๋องจึงจัดงานเลี้ยงส่ง…โดยมีแขกผู้รับเชิญเป็นครอบครัวของท่านแม่ยายนางหลิวซื่อ นางยู่อิง อาหยู และอาโหยว ส่วนท่านย่านั้น นางขอตัวเพราะไม่สะดวก (อยากนอนพักกลางวัน) และท่านน้าบัณฑิตหลิวฮั่ว ซึ่งได้เลื่อนตำแหน่งเป็นอำมาตย์ตรี หัวหน้ากองเอกสารของกรมการค้า ฉินอ๋องจึงถือโอกาสจัดงานเลี้ยงฉลองตำแหน่งให้อำมาตย์หลิวฮั่วด้วย อำมาตย์หลิวฮั่วได้พาฟูเหรินเย่หว่านมางานด้วย ฟูเหรินเย่หว่าน (หว่านหว่าน) นั้นกำลังตั้งครรภ์ได้ห้าเดือน ดวงหน้างดงามอิ่มเอิบ อาหยูน้อยที่ได้นั่งข้างๆ เย่หว่าน มองท้องที่นูนขึ้นของนาง แล้วถามอย่างสงสัยว่า “พี่หว่านหว่าน…” อาหยูน้อยยังไม่ได้ถามต่อ ก็ถูกนางหลิวซื่อว่ากล่าว “อาหยู…ต้องเรียกว่าท่านน้าสะใภ้ ไม่ใช่พี่หว่านหว่าน” “ไม่เป็นไรค่ะ” เย่หว่านตอบนางหลิว

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่63. กลับจวน

    นางหลิวซื่อ นางยู่อิง อาหยู อาโหยว และเฉียวซาน (อาจารย์และองครักษ์ของอาหยูอาโหยว) ถูกรับมาอยู่จวนของฉินอ๋องตั้งแต่ตอนบ่าย พอวันรุ่งขึ้น…กองทัพขององค์ชายห้าหลี่เหิงตีเข้าเมืองหลวงมา ก็แยกเป็นสองขบวน ขบวนหนึ่งโจมตีวังหลวง อีกขบวนหนึ่งโจมตีจวนฉินอ๋อง ครั้นประตูจวนต้านไม่อยู่ ทหารของราชครูมู่สงบุกเข้ามา…ไป๋หยงก็ตรวจนับคนที่ตนจะพาออกไปทางลับด้วยกัน ก็เห็นว่าขาดอาเหยียนกับป้าไช่ จึงถามนางฮัวซื่อว่า “ท่านน้า…พี่เหยียนอยู่ไหน?” (ตั้งแต่รู้ว่า อาเหยียนเป็นบุตรของทั่นฮวาเฉินอวี้ ไป๋หยงก็เรียกนางฮัวซื่อว่าท่านน้า แทนที่ท่านป้าสะใภ้รอง) “อาเหยียนไปตามหาป้าไช่ที่โรงครัว” “ทำไมมาแยกตัวออกไปตอนหน้าสิ่วหน้าขวานอย่างนี้ด้วย” ไป๋หยงบ่นอย่างไม่พอใจ แต่ก็ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว “ข้าจะไปตามพี่เหยียนกับป้าไช่ ทุกคนรออยู่ในห้องนอนใหญ่อย่าได้แยกย้ายไปไหนเป็นอันขาด” แล้วคว้ากระบี่ติดมือ มุ่งหน้าตรงไปยังโรงครัวทันที แต่ระหว่างทางพบเข้ากับราชครูมู่สง จึงเกิดการต่อสู้กันขึ้น “ข้าจะจับพระชายาไปแขวนที่กำแพงเมืองให้ฉินอ๋องดู” ไป๋หยงไม่ตอบว่าอะไร แต่ตั้งอกตั้งใจใช้เพลงก

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่62. ที่จวนโหราจารย์

    ที่จวนของโหราจารย์ คืนนั้น…โหราจารย์รู้สึกจิตใจไม่สงบ เขาได้รู้ข่าวการตายอนาถของขันทีปลอมเกาซ่ง ฮองเฮาถูกปลดจากตำแหน่งและขังอยู่ที่ตำหนักเย็น เขาก็เกรงว่าภัยจะมาถึงตัว แล้วพอเข้าห้องนอน ก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อเห็นเงาร่างสูงใหญ่ของคนผู้หนึ่งยืนรออยู่ในห้องนอนด้วย “ใคร?” โหราจารย์ถาม “คนที่เจ้าทำนายว่า…เกิดใต้ดาวพิฆาตอย่างไรล่ะ” “ฉิน…อ๋อง…” เสียงของโหราจารย์สั่นสะท้าน “ความจำของเจ้ายังดีอยู่” ฉินอ๋องตอบ “ท่านอ๋อง…ค่ำมืดดึกดื่นเช่นนี้ ท่านมาหาข้าน้อย ต้องการจะให้ทำนายเรื่องใดหรือขอรับ?” “ไม่มีอะไร…ข้าเพียงแค่มาส่งเจ้าเดินทางไกล (ตาย) เท่านั้น” ฉินอ๋องเอ่ยเสียงเย็นยะเยียบ โหราจารย์จึงตัดสินใจวิ่งหนี แต่ช้าเกินไป เพราะเพิ่งจะขยับตัว ก็ถูกสะกัดจุดเอาไว้ไม่ให้ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว และไม่สามารถพูดออกเสียงได้ ได้แต่ขยับปาก โดยไร้สุ้มเสียง… พอรุ่งเช้า…บ่าวรับใช้ในเรือนของโหราจารย์ที่มีหน้าที่เข้ามาจะปรนนิบัติ ก็พบว่าโหราจารย์ได้แขวนคอตายอยู่ในห้องนอน! สามวันต่อมา… อดีตฮองเฮาหยางเซียงก็ได้รับพระราชทานยาพิษจากไทเฮา พร้อมกันนั้น คนตระกูล

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่61.พังพินาศ

    เวลาบ่าย…สนมหม่าซู่ซู่ได้เชิญเสด็จฮ่องเต้ออกมาพักผ่อนที่อุทยานหลวง เกาซ่งขันทีคนสนิทของฮองเฮา ซึ่งหายจากอาการบาดเจ็บราวเจ็ดส่วน (เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์) ได้รับข่าวจากสายของตน ก็รีบนำมารายงานฮองเฮา “เหนียงเหนียง (พระนาง) ยามนี้ฮ่องเต้เสด็จลงอุทยาน นับเป็นโอกาสอันดีพ่ะย่ะค่ะ” “โอกาสอะไร?” ฮองเฮาตรัสถาม “ปกติสนมคนโปรดจะกีดกันผู้ที่จะไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ที่พระตำหนักหลวง แต่ในอุทยาน เหนียงเหนียงหาโอกาสเข้าเฝ้า แล้วทูลขอตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน เพื่อจะได้ว่าราชการหลังม่าน ซึ่งฮ่องเต้จะได้มีเวลาพักผ่อนตามสบายพ่ะย่ะค่ะ” เกาซ่งทูล “เวลานี้ไทเฮาก็ทรงทำหน้าที่นี้อยู่มิใช่หรือ?” “เหนียงเหนียง อย่าลืมสิ ว่าพอไทเฮาออกว่าราชการ ฉินอ๋องกับพรรคพวกก็กำจัดองค์หญิงเหลียนฮัว แล้วเป้าหมายต่อไปของพวกเขาต้องไม่พ้นเหนียงเหนียงอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ” เกาซ่งทูล “ชิงลงมือก่อนได้เปรียบนะพ่ะย่ะค่ะ” “ถูกต้อง…คนแรกที่เราจะต้องกำจัดก็คือฉินอ๋อง” ฮองเฮาขบฟันตรัสแต่แผนการณ์ของฮองเฮาพังพินาศ…เพราะหม่าซู่ซู่เสแสร้งว่าถูกฮองเฮาผลักล้มและเกือบแท้งบุตร หม่าซู่ซู่และหม่าเต้า (หม่าเต้าเป็น

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่ 60. พวกเจ้าเป็นใคร?

    ดังนั้น…พอฉินอ๋องเสนอกลางท้องพระโรงว่า ให้เชิญไทเฮาออกว่าราชการแทนฮ่องเต้ เหล่าขุนนางก็มีทั้งเห็นด้วย และไม่เห็นด้วย จึงมีการนับคะแนนเสียง ซึ่งปรากฏว่า…ขุนนางที่เห็นด้วยมีมากกว่า จึงมีการเข้าชื่อถวายฎีกาไทเฮา ผู้ที่นำฎีกาเข้าไปถวายไทเฮาที่พระตำหนักของไทเฮา คือฉินอ๋อง มหาเสนาบดี และเจ้ากรมพิธีการ ไทเฮาตรัสถามว่า “ฮ่องเต้ไม่เสด็จออกว่าราชการนานเท่าไหร่แล้ว?” “กว่าสามเดือนแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ฉินอ๋องทูลตอบ ไทเฮาจึงทรงเรียกหมอหลวงมา แล้วเสด็จไปยังพระตำหนักหลวงที่ประทับของฮ่องเต้ พร้อมด้วยฉินอ๋อง มหาเสนาบดี เจ้ากรมพิธีการ และหมอหลวง ขันทีคนสนิทของฮ่องเต้ไม่กล้าขัดขวางไทเฮา ไทเฮาจึงนำทุกคนเข้าไปถึงห้องบรรทม เห็นฮ่องเต้บรรทมหลับอยู่บนพระแท่นบรรทม “หมอหลวงจงตรวจพระอาการของฮ่องเต้” ไทเฮาทรงออกคำสั่ง หมอหลวงทำการตรวจพระวรกายของฮ่องเต้ แล้วทูลไทเฮาว่า “ฮ่องเต้ทรงพระประชวรพ่ะย่ะค่ะ เพราะพระชีพจรเต้นไม่สม่ำเสมอ ทั้งพระวรกายยังมีกลิ่นสมุนไพร เหมือน…” หมอหลวงทูลไม่ทันจบ…ฮ่องเต้ก็ทรงตื่นบรรทม และทรงเอะอะลั่น “พวกเจ้าเป็นใคร?” “แม่เอง” ไทเฮาตรัส “แ

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่59.ถอดเสื้อผ้า

    อาเหยียนเตรียมพร้อมรับมือ…พอราชทูตเหอหู่เข้ามาในรัศมีของแขนปุ๊บ อาเหยียนก็ทิ่มนิ้วเข้าใส่ดวงตาที่เป็นจุดอ่อนของอีกฝ่ายปั๊บ แต่ราชทูตเหอหู่นั้นมีวรยุทธ์ จึงหลบหลีกได้อย่างง่ายดาย ซ้ำคว้าข้อมืออาเหยียนแล้วกระชากให้เซถลาเข้ามาในอ้อมอก กะจะกอดรัดให้หนำใจ ทว่าไหล่ของราชทูตเหอหู่กลับถูกมือแกร่งกระชากไปด้านหลังและทุ่มลงกับพื้น ตามมาด้วยตีนใหญ่ๆ ของนางกำนัลร่างยักษ์เหยียบอยู่บนหลัง ทำให้เขาไม่สามารถขยับเขยื้อน ส่วนร่างบอบบางที่ถลาเพราะแรงกระชาก ก็ถูกสีไคคว้าไปกอดเอาไว้ด้วยมือหนึ่ง อีกมือหนึ่งลูบไล้แผ่นหลัง “โอ๋ๆ ไม่ต้องกลัวน้า เมียจ๋า” “ปล่อยข้า” อาเหยียนตวาดเบาๆ “แหม…แค่นิดเดียวเอง” สีไคบ่นเล็กน้อย แต่ก็ยอมปล่อยอาเหยียนโดยดี “เจ้าๆๆ…” ท่านราชทูตใต้ฝ่าเท้าส่งเสียง “ยังไม่รีบปล่อยข้าอีก” “ทำไมข้าต้องปล่อยเจ้าด้วย?” “ถ้าเจ้ากล้าทำร้ายข้า คนของข้าข้างนอกกระโจม จะต้องเข้ามาสับเจ้าเป็นร้อยเป็นพันชิ้น” “อุ๊ยต๊ายตาย…กลัวซะที่ไหน” สีไคเอ่ย “คนของเจ้าถูกคนของข้าสังหารหมดแล้ว ไม่เชื่อเจ้าก็ลองเรียกดู” “ทหารๆๆๆ…” ไม่มีใครโผล่เข้ามาแม้แต่คนเดียว

  • ชายาอ๋องอำมหิต   ตอนที่58.รู้สึกขัดอกขัดใจ

    ในพระราชวังหลวง…ที่เรือนของท่านชายเฉินเหยียน… เจ้ากรมพิธีการหวงฟงได้พาราชทูตแห่งซีเซี่ยเหอหู่ มาเยี่ยมคำนับท่านชายเฉินเหยียน พอแนะนำตัวและคารวะกันเรียบร้อยแล้ว เจ้ากรมพิธีการหวงฟงก็เป็นคนเริ่มเปิดฉากสนทนาก่อน “ท่านชายเฉินเหยียน…ฝ่าบาทมีพระบัญชาให้ท่านชายเดินทางไปซีเซี่ยพร้อมกับท่านราชทูตเหอหู่ เพื่อสมรสกับองค์หญิงอันอัน เป็นการเชื่อมสัมพันธไมตรีของสองประเทศ…นี่ขอรับราชโองการ” กล่าวจบ เจ้ากรมพิธีการหวงฟงก็ยื่นม้วนราชโองการให้อาเหยียน “ข้าต้องทำเช่นไร?” อาเหยียนถาม เขาไม่ได้ตกใจ เพราะว่าสีไคได้นำเรื่องนี้มาบอกแก่เขาก่อนแล้ว “ท่านชายก็แค่ทำใจให้สบายและเตรียมตัวให้พร้อมเท่านั้นขอรับ ส่วนเรื่องเสื้อผ้าอาภรณ์ข้าวของเครื่องใช้ ตลอดจนเครื่องประดับมีค่าและเงินทองที่จำเป็น ทางกรมพิธีการจะจัดการให้ขอรับ” หวงฟงตอบ “แล้วจะออกเดินทางเมื่อไหร่?” อาเหยียนถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ “อีกเจ็ดวันขอรับ” ราชทูตเหอหู่เป็นผู้ตอบขึ้น “ทำไมเร็วอย่างนี้” “ฮาๆๆ…หากท่านชายได้เห็นองค์หญิงอันอัน จะตำหนิว่าช้าไปเสียด้วยซ้ำ” ราชทูตเหอหู่พลางยื่นม้วนภาพวาดให้แก่อาเหยียน

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status