แชร์

บทที่ 0053

ผู้เขียน: หลินซินเหยียน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-24 05:42:00
ยังไม่ทันจะได้เถียงเขา เพ่ยเพ่ยก็ต้องกลืนคำพูดของตัวเองกลับลงไป

อ๋องหมิงกระชับกอดร่างบางแน่นยิ่งขึ้น เขาพันธนาการนางเอาไว้ไม่ให้นางคิดหนี มืออีกข้างก็จับกดอยู่ที่ท้ายทอยของนาง บังคับให้นางรับจูบอันเร่าร้อนของเขา

"อื้อ..."

เพ่ยเพ่ยใช้กำปั้นทั้งสองรัวทุบลงไปบนอกแกร่งแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่สะเทือนเขา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0054

    อ๋องหมิงเงยหน้าขึ้นมอง ปากยกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจ "หวานมาก" ยิ่งเขาพูดก็ยิ่งทำให้เธออายจนหน้าแดง เพ่ยเพ่ยมองเขาไม่ละสายตา ร่างสูงลุกขึ้นยืน เขากระตุกดึงสายคาดเอวของตัวเองออก เสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยเผยให้เห็นแผงอกกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ นางถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอ สายตาเจ้ากรรมมิวายมองลงต่ำ เขาใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0055

    ทั้งคู่ผละออกจากอ้อมกอดของกันและกันอย่างอ้อยอิ่งแล้วจัดการกับอาภรณ์ที่หลุดลุ่ยให้เรียบร้อยเข้าที่เข้าทาง เพ่ยเพ่ยก้มหน้าก้มตา พวงแก้มขึ้นสีแดงระเรื่อ อ๋องหมิงสวมกอดนางจากด้านหลัง ตอนนี้นางแทบจะยืนไม่อยู่ แขนขาไร้เรี่ยวแรงไปเสียอย่างนั้น ใบหน้าของเขาที่เกยอยู่บนไหล่ของนางนั้นเริ่มซุกไซ้ไปตามซอกคอ ทั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0056

    "โดยปกติหลังฤดูเก็บเกี่ยวก็จะต้องส่งเสบียงและผลผลิตทางการเกษตรจากเมืองทางตอนเหนือลงสู่ตอนใต้ เพราะเมื่อฤดูร้อนมาถึงอากาศทางใต้นั้นไม่สามารถที่จะทำการเกษตรได้แต่การขนส่งนั้นใช้เวลานานเกินไปจึงทำให้พืชผักเน่าเสีย กว่าจะไปถึงมือของชาวบ้านผลผลิตที่ใช้การได้ก็เหลือมิมากแล้ว เปิ่นหวางยังคิดมิตกเรื่องการย่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0057

    หลังจากเพ่ยเพ่ยรับสำรับเช้าเรียบร้อยแล้ว ก็ออกเดินทางเพื่อไปตลาดกับชิงชิงและสาวใช้นางหนึ่งที่ท่านอ๋องสั่งให้ติดตามมาเพื่อช่วยถือของ เพ่ยเพ่ยให้คนขับรถม้าพาไปร้านขายผ้าเป็นที่แรก หลังจากที่ได้ผ้าแพรที่ถูกใจสามสี่พับไว้ใช้ตัดชุดสำหรับฤดูร้อนแล้วเพ่ยเพ่ยเข้าร้านนั้นออกร้านนี้อีกหลายร้าน นางแวะไปร้านขา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0058

    เมื่อกลับขึ้นมาบนรถม้าเพ่ยเพ่ยก็ฝังเข็มให้สาวใช้นางนั้นที่สลบไสลไม่รู้เรื่องอยู่บนรถม้า สาวใช้ค่อยๆ รู้สึกตัวขึ้นมา นางรู้สึกเหมือนว่าตนหลับไปตื่นหนึ่ง นางรู้สึกสับสนว่าตนเผลอหลับไปได้อย่างไร ดีที่นางนั่งอยู่ในตำแหน่งที่หันหลังให้พระชายาพอดี คนขับรถม้าบังคับม้ามุ่งหน้ากลับตำหนักอ๋องทันทีตามคำสั่งขอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0059

    อ๋องหมิงสั่งให้ทหารปิดทางเข้าออกเมืองชางหลางทุกทาง รวมถึงเหล่าองครักษ์ลับของเขาก็ถูกส่งออกไปตามหาเพ่ยเพ่ยยังชายแดนที่ติดกับต่างแคว้นด้วย เหลยคังเอาตัวคนร้ายทั้งสามมาทรมานยังคุกใต้ดินในกรมอาญา แต่ไม่ว่าจะทรมานอย่างไรพวกคนร้ายก็ไม่ยอมรับสารภาพว่าใครที่เป็นคนส่งมา "หากมิยอมรับสารภาพก็ใช้วิธีที่เราใช้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0060

    "เฟิงอี้อย่างนั้นรึ" "ใช่แล้วเจ้าค่ะ แม่นางได้โปรดตามข้ามาเถิด" เพ่ยเพ่ยเดินตามเหมยฮวาผ่านประตูกลนั้นเข้ามา หลังประตูนั้นเป็นอุโมงค์ใต้ดินที่ทอดยาวเชื่อมไปยังสถานที่ที่หนึ่ง ภายในอุโมงค์มีคบเพลิงแขวนอยู่เป็นระยะๆ พอให้มีแสงสว่างเข้ามาข้างในอุโมงค์ แสดงว่าต้องมีช่องว่างสักที่ให้อากาศผ่านเข้ามายังอุ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0061

    ล่วงเข้าวันที่สองแล้วที่อ๋องหมิงส่งองครักษ์ออกตามหาเพ่ยเพ่ยไปทั่วทั้งเมืองชางหลางแต่ก็ไร้ซึ่งวี่แววของเพ่ยเพ่ย "ท่านอ๋อง สายลับที่ส่งไปตามหาพระชายายังนอกเมืองก็ยังไม่ทราบข่าวคราวเช่นกันพะย่ะค่ะ" เหลยคังก้มหน้าหลบสายตา กว่าจะรายงานความคืบหน้าออกมาให้อ๋องหมิงทราบ เขายืนเกร็งเสียจนแทบจะลืมหายใจ "บัด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24

บทล่าสุด

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0111

    -จวนตระกูลหยาง- "มากันแล้ว มากันแล้วขอรับ!" เสียงพ่อบ้านทั้งวิ่งทั้งตะโกนเรียกทุกคนในเรือนไปพร้อมๆ กัน ทุกคนวางมือจากงานที่ทำอยู่อย่างลนลานก่อนจะรีบไปรวมตัวกันที่หน้าประตูจวนเพื่อนต้อนรับอ๋องหมิงและพระชายา ระหว่างเดินทางอ๋องหมิงให้ม้าเร็วมาแจ้งตระกูลหยางล่วงหน้าแล้วว่าเขากำลังพาเพ่ยเพ่ยกลับมาชางห

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0110

    เพ่ยเพ่ยมองทั้งสามและพิจารณาถึงสิ่งที่อี้ซินบอก ใช่แล้ว คนเคร่งขรึมหน้าตาไร้อารมณ์เช่นเขาความจริงแล้วไม่น่าจะมีเด็กที่ไหนอยากเล่นด้วยเลยต่างหาก อาจเป็นเพราะสัมพันธ์พ่อลูกที่ตัดอย่างไรก็ไม่ขาดกระมัง เวลาล่วงเลยมาจนถึงเวลารับสำรับเย็น ไม่น่าเชื่อว่า อาหารพื้นๆ ในเรือนหลังไม่ใหญ่แต่อาหารมื้อนี้สำหรับ

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0109

    "ท่านพ่อ ท่านแม่ เมื่อไหร่จะตื่นเสียที พวกเรารอตั้งนานแล้วนะ" เด็กทั้งสองเคาะประตูอยู่หน้าห้องไม่หยุด อี้ซินมีสีหน้าซีดเผือด นางพยายามห้ามนายน้อยและคุณหนูอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่สองแฝดผู้เอาแต่ใจก็หาได้ฟังใครไม่ หลังจากที่รอบิดากับมารดามาตั้งแต่เช้า กระทั่งพวกเขารับสำรับเช้าเสร็จแล้วแต่ท่านพ่อท่

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0108

    "เมื่อกี้เจ้าจูบข้าก่อน" อ๋องหมิงมองเพ่ยเพ่ยพร้อมกับมุมปากที่ยกยิ้มขึ้น หัวใจกระตุกเพราะนางไม่เคยทำเช่นนี้มาก่อน ทุกครั้งมีเพียงเขาที่เป็นฝ่ายจูบนางก่อนและเกือบทุกครั้งคือการบังคับให้นางต้องรับจูบจากเขา "ใช่เพคะ มิได้หรือ" "ทำไมจะมิได้ เปิ่นหวางชอบ" เพ่ยเพ่ยมอบจุมพิตแผ่วเบาบนริมฝีปากของเขาอีกครั

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0107

    "แล้วหม่อมฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าหม่อมฉันพูดอันใดไปบ้าง ท่านอ๋องก็บอกหม่อมฉันสิเพคะ" "เจ้าจับหน้าเปิ่นหวาง เรียกข้าว่าอ้ปป้าแล้วยังบอกว่าหากได้จูบอ้ปป้าสักครั้งจะตั้งใจทำงาน" "หา! หม่อมฉันเนี่ยนะเพคะกล่าวเช่นนั้นออกมา" แต่ภาษาวัยรุ่นแบบนั้น ไม่ใช่แกแล้วเขาจะคิดเองได้หรือไงเล่ายัยบ้า เมื่อคิดได้เช่

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0106

    "เจ้าพูดอะไรของเจ้า ยิ่งฟังเจ้าข้าก็ยิ่งงง ท่านอ๋องเคยไปรังแกเจ้าด้วยรึ" "หึ เจ้าอยากโดนรุมซ้อมดูบ้างไหมล่ะ คนของเขาเท้าหนักๆ กันทั้งนั้น เพราะอารมณ์หึงหวงอย่างมิมีเหตุผลของเขาอย่างไรล่ะ" อย่าให้เขาบรรยายเลย บุรุษยุคนี้ หน้าใหญ่ใจโต ถือว่าตนมีอำนาจก็ไม่เห็นหัวใครทั้งนั้น กดทุกคนให้อยู่ต่ำหมดไม่ว่า

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0105

    อ๋องหมิงได้ยินดังนั้นก็หันขวับไปจ้องหน้าเพ่ยเพ่ย แขนแกร่งทั้งสองข้างจับข้อมือเล็กของนางแน่น แล้วดึงมือนางที่จับกุมใบหน้าของตนออก แววตาของเขาเต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธแต่กลับแอบแฝงความน้อยเนื้อต่ำใจเอาไว้ เขายังจำได้ เมื่อครั้งที่เห็นนางเมาในคราแรกแล้วเพ้อถึงแต่อ้ปป้านั่น แค่คิดถึงเรื่องนั้นขึ้นมาเขาก็แ

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0104

    อันที่จริงเรือนเหมยฮวาก็ไม่ได้ไกลอะไร แต่เพ่ยเพ่ยก็ไม่ได้ปฏิเสธนายหญิงหลิว เพราะหากไม่รับปากนาง นางก็จะคะยั้นคะยอไม่เลิก เพ่ยเพ่ยเองก็ชินกับนิสัยนายหญิงหลิวแล้ว นางชอบเวลาที่ลูกหลานอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา อ๋องหมิงต้องยอมรับว่าเหล้าโซจูที่หลินเฟิงอี้นำมานั้นค่อนข้างแรง ดื่มไปเพียงนิดก็แสบไปทั้งลำคอ

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 0103

    "เฟิงอี้ หวังว่าเจ้าคงจะไม่ลืมที่เคยสัญญาเอาไว้เมื่อคราวก่อน" "ย่อมไม่ลืม" หลินเฟิงอี้กระดิกนิ้วเรียกให้บ่าวคนสนิทนำไหเหล้าเข้ามา "ตามที่ขอ ข้าหมักเองกับมือ นี่โซจูตามสูตรที่ได้มาจากโชซอนเลยนะ" "ว๊าว อ้ปป้า เยี่ยมสุดๆ ไปเลย ข้าขอคารวะ หากรู้มาก่อนว่าเจ้าจะมาวันนี้ ข้าคงทำกิมจิไว้รอแล้ว" เพ่ยเพ่

DMCA.com Protection Status