LOGINShare
บทที่ 85
Last Updated:
2025-04-03 15:11:17
Related chapters
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 86
เขาหัวเราะในลำคอ“ข้าไม่เคยคิดฆ่าเจ้า ก่อนหน้าไม่คิดตอนก็เป็นเช่นนั้น เรื่องนี้ค่อยพูดคุยภายหลัง แต่เวลานี้เจ้าต้องบอกข้ามาว่าเจ้าได้สุรามาจากที่ใด”เหยียนซือเหยียนครุ่นคิด“เป็นเซียวยีที่นำเหล้ามาให้ข้า บ่าวของข้าย่อมไม่คิดทรยศ ข้าจึงเชื่อใจนางยิ่งนักเซียวยีไม่มีทางวางยา”ไป๋จิ้งหานเอ่ยสงสัย“สุราอ
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 87
บทที่ 44 เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นหลี่หลงนำคนมาตามหาไป๋จิ้งหานทั้งคืนจนกระทั่งรุ่งสางก็พบพวกเขาพอดีเหยียนซือเหยียนนั่งม้าตัวเดียวกันกับไป๋จิ้งหาน ในขณะที่อี้ชิงที่ไม่ได้รับบาดเจ็บอันใดต้องนั่งม้าเพียงลำพังเพื่อออกจากป่าใหญ่กระทั่งก่อนถึงเข้าเมืองพวกเขาก็เปลี่ยนเป็นรถม้าเพื่อเข้าสู่ตัวเมืองด้วยกัน ไป
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 88
อี้ชิงหัวเราะเยาะ“ก็ดี ข้าเองก็เหนื่อยเต็มทนแล้ว หลายปีมานี้ข้าต้องกินยาระงับพิษบ้า ๆ นี่ แล้วข้าต้องกินไปถึงเมื่อไหร่”“คุณหนู หากงานสำเร็จนายท่านสัญญาแล้วว่าจะมอบยาถอนพิษให้ท่าน ตอนนั้นพวกเราก็จะเป็นอิสระแล้วนะเจ้าคะ”ทันทีที่ได้ยินคำนี้ อี้ชิงชะงักไปชั่วขณะ นางกำหมัดแน่น ดวงตาแดงแน ก่อนที่เพลิงโ
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 89
“ขอรับ หากว่าได้อาจารย์ช่วยดูแลอาการของฮูหยินชราต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน”อี้ชิงก็อยู่ตรงนั้นด้วยนางย่อมได้ยินทุกประโยค บัดนี้นางจึงคิดว่าตนเองจะได้ไปที่เมืองหลวงพร้อมด้วยฮูหยินชราอย่างแน่นอนอีกไม่นานไป๋จิ้งหานก็ต้องกลับเมืองหลวงแล้ว ดังนั้นเพื่อให้ได้ติดตามเขาไป นางจึงได้วางแผนนี้ทำให้อาการของฮูหยินช
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 90
บทที่ 45 พบเบาะแสไป๋จิ้งหานกล่าวน้ำเสียงหนักแน่น“อิ้ชิงเจ้าไม่ต้องไป ท่านแม่ของข้าที่อยู่เมืองหลวงจะดูท่านย่าเอง”อิ้ชิงตกตะลึงทั้งกำมือแน่น หากว่านางไม่ได้ไปเมืองหลวงเช่นนี้เรื่องที่นางตั้งใจไว้ทั้งหมดก็พังทลายแล้วน้ำตาของอี้ชิงหล่นลงมาเอ่ยพลางสะอื้น“ท่านพี่หากว่าข้าไม่ได้ติดตามท่านย่าไป เกรงว่
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 91
เหยียนซือเหยียนกระแอม“แต่ไป๋จิ้งหานมีข้าเป็นฮูหยินแล้ว ข้าก็ไม่มีทางมอบเขาให้เจ้าได้ เลิกฝันเสียเถิดอี้ชิง”“ท่านพี่ ข้า...”หัวใจของอี้ชิงเหมือนถูกบีบรัดอย่างรุนแรงจนแทบจะหายใจไม่ออก ราวกับมีมือที่มองไม่เห็นกำลังบีบหัวใจของนางให้แหลกสลายทีละน้อย ความอึดอัดและเจ็บปวดแล่นขึ้นมาจนถึงลำคอ สติกำลังถูกค
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 92
“อี้ชิงนางไปเจอเหตุการณ์ใดมาหรือจึงได้ป่วยเป็นโรคนี้”“อาจไม่เจอเหตุการณ์ใด ทว่าหากถูกพิษที่ทำให้เกิดอาการประสาทหลอน ก็จะเกิดโรคนี้ได้เช่นกัน จำเป็นต้องกินยาระงับพิษ แต่ว่ายาระงับก็มีผลข้างเคียง ระงับพิษได้ชั่วคราวหลังจากนั้นอาการก็จะนับวันหนักขึ้น”“ผู้ใดกันคิดพิษชนิดนี้ขึ้นมา”“เดิมทีพิษชนิดนี้มีเ
Last Updated : 2025-04-03ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 93
จากนั้นเขาก็ใช้หน้าผากของเขาคลึงที่หน้าผากของนาง ดวงตาเข้มคมจ้องมองนางราวกับสะกดจิต ปลายจมูกเคลียคลอกันเบา ๆ กระทั่งหัวใจของนางสั่นระรัว กล่าวตะกุกตะกักออกมา“ผู้ใดตรวจโรคเช่นนี้กัน”“หมอในสนามรบ เขาก็ทำเช่นนี้”“อย่ามาโกหก”ไป๋จิ้งหานหัวเราะเจือด้วยลมหายใจอบอุ่น ยังกล่าวโกหกหน้าด้านออกมาต่อ“โรคคลุ
Last Updated : 2025-04-03
Latest chapter
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 329
ปีค.ศ.1970คุณนายสกุลฉางให้กำเนิดบุตรีคนแรก ผิวขาวราวหยกใบหน้าจิ้มลิ้ม ซินแสทำนายวาสนาสูงส่งยิ่งนัก ทำให้กิจการค้าขายของบิดามารดาเจริญรุ่งเรืองในยามนั้นบิดาได้หมั้นหมายเด็กหญิงเอาไว้กับบุตรชายคนโตของเพื่อนรักแห่งสกุลต้วนต้วนชางหลางเด็กชายอายุราวหกขวบกำลังจ้องมองทารกตัวน้อยที่นอนอยู่ในเปลด้วยความสน
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 328
จูชางหลางอุ้มสตรีร่างผอมขึ้นมาวางนางเอาไว้บนตักของเขาโถมร่างกายก้มกอดนางแนบแน่นจนลึกสุดหัวใจ เส้นผมของนางกลายเป็นสีขาวโพลน รวมทั้งผมของเขาเช่นกัน ยามนี้เมื่อใกล้ชิดเส้นผมขาวของคนทั้งคู่กำลังเคลียคลอซึ่งกันและกันโดยไม่อาจแยกแยะว่าเป็นผมของผู้ใดกันแน่จูชางหลางเข้าใจชีวิต มิมีผู้ใดฝืนสังขารของร่างกาย
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 327
ตอนพิเศษ ตอนที่ 1ยี่สิบปีต่อมา“ท่านตา ท่านยายแย่แล้วขอรับ”จู่ ๆ ก็มีเด็กผู้หนึ่งวิ่งเข้ามาบอกเขาในเรือนสมุนไพร จูชางหลางที่กำลังนั่งยอง ๆ พร้อมกับใช้พัดโหมไฟให้ลุกโชนเพื่อต้มสมุนไพรให้กับหยางอี้หงถึงกับมือสั่นระริกทำพัดที่อยู่ในมือหลุดลงทันใดเขาวิ่งไปที่เรือนของนางอย่างรวดเร็ว หลายปีมานี้หยางอี้
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 326
มู่เหยาทอดสายตามองแผ่นน้ำเบื้องหน้าที่คล้ายกำลังเต้นรำระริกไหวไปตามแสงจันทราแล้วยิ้มงดงาม“ท่านแม่ ขอให้ท่านคุ้มครองให้ข้ามีความสุขด้วยนะเจ้าคะ”เอ่ยคำนี้แล้วนางจึงโปรยดอกไม้ลงไปเบื้องล่าง ก่อนจะเดินกลับลงมายังหมู่บ้านก่อนจะถึงทางเข้าหมู่บ้านนั่นเอง จู่ ๆ มู่เหยาก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของค
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 325
มู่เหยายิ้มไม่หุบ คำชมเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อเอาใจนี้ไม่น่าเชื่อว่าจะส่งผลต่อนางเพียงนี้ "หลานชายช่างปากหวานยิ่งนัก เช่นนี้สตรีใดได้พบคงไม่อาจถอนใจได้ ด้วยใบหน้างดงามเช่นนี้ต่อไปคงทำให้สตรีเสียใจอีกหลายคน"จูอี้หลางส่ายหน้า"ข้าไม่คิดหลอกสตรีใด จิตใจของข้าจะมอบให้กับสตรีที่ข้ารักเพียงผู้เดียวเช่นท่านพ่
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 324
เมื่ออยู่กันเพียงลำพังจูชางหลางจึงเอ่ยขึ้นว่า“เจ้าได้พบนางแล้วใช่หรือไม่”จูอี้หลางพยักหน้า“ท่านพ่อ เป็นท่านแม่จริงหรือ”จูชางหลางพยักหน้า“ที่นี่ไกลจากหน้าผาที่แม่เจ้าตกลงมายิ่งนัก พ่อไม่คิดว่านางจะรอดกระทั่งมีคนของหมู่บ้านนายพรานไปพบเข้าระหว่างที่นางลอยไปตามกระแสน้ำ ท่านแม่ของเจ้าลืมทุกเรื่องไปจ
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 323
จูอี้หลางขมวดคิ้ว เขาแน่ใจว่านางย่อมคือมารดาของเขา อยากจะบอกออกไปให้รู้แล้วรู้รอดแต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มอย่างไร ดูเหมือนว่าสตรีนางนั้นจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างจนหมดสิ้น จูอี้หลางถอนหายใจยาวเขาต้องสนิทกับเด็กคนนี้ให้เร็วที่สุดเพื่อสืบถามเรื่องราวเอาไปบอกบิดา“แล้วพ่อแม่ของเจ้าเล่า”“ท่านพ่อท่านแม่ของข้าหรือ
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 322
"ถึงจะเป็นเช่นนั้นก็ต้องรีบปล่อยเขาออกจากเขตหมู่บ้านตามกฎ มิใช่จับเขามามัดเอาไว้เช่นนี้ เห็นท่าแล้วเจ้าอยากได้ม้าของเขาใช่หรือไม่ เจ้ารู้หรือไม่ว่าตราประจำตัวม้าเป็นตราราชสำนัก เจ้ากำลังนำความเดือดร้อนมาให้คนในหมู่บ้านแล้ว”มู่เยี่ยนลืมคิดถึงเรื่องนี้ไป ดวงตากลมโตตระหนกอย่างเห็นได้ชัด ท่านน้าของนางจ
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก! บทที่ 321
จูอี้หลางเป็นองค์รัชทายาทผู้สูงศักดิ์ ตั้งแต่เกิดมาทุกคนล้วนนอบน้อมกับเขา นี่จึงเป็นครั้งแรกที่มีคนเรียกเขาว่าเจ้าหน้าขาว ทั้งยังกล้าจับเขามัดอย่างไม่กลัวเกรง ทว่าเห็นท่าทางน่ารักของเด็กหญิงผู้นี้แล้วเขากลับไม่นึกโกรธ ยังนึกชื่นชมในความกล้าหาญของนางด้วยซ้ำ“เช่นนั้นบอกข้ามาก่อนว่าข้าอยู่ที่ใด แล้วเจ
