Share

8.ศิษย์คนใหม่ (2)

Penulis: rasita_suin
last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-28 20:35:15
จากนั้นเยี่ยนเฉินก็แบกเสี่ยวเม่ยไปกับผู้นำทาง ซึ่งเป็นเส้นทางภายในถ้ำ ขณะที่อีกฝ่ายอธิบายไปด้วย

“อาจารย์ของเราบำเพ็ญในถ้ำแห่งนี้ ภายในมีศิษย์พี่น้องอยู่ห้าคนรวมข้าด้วย ข้าชื่อสือเจาฉิน”

ขณะที่อีกฝ่ายพูดเยี่ยนเฉินรู้สึกเหมือนเสี่ยวเม่ยเริ่มขยับเขาจึงเหลือบไปมองด้านหลังแล้วเอ่ย

“เจ้าฟื้นแล้วหรือ รู้สึกอย่างไรบ้าง”

เจาฉินเองก็มองตามเขาขณะที่ศีรษะเล็กค่อยๆ ขยับพร้อมเสียงพึมพำ

“น้ำ”

“นางคงเพลียมากจึงกระหายน้ำ นี่ใกล้ถึงที่พักของข้าหรือยัง”

“เดินอีกหน่อย”

อีกฝ่ายตอบพลางเร่งฝีเท้า เยี่ยนเฉินเองก็ก้าวขายาวขึ้นเช่นกัน กระทั่งไปถึงยังโถงหนึ่งที่เล็กกว่าอาจารย์ลงมาก หากก็กว้างขวางไม่ดูอึดอัดนัก เขารีบพาร่างเล็กของเสี่ยวเม่ยไปวางลงบนแท่นหินทันใด

“ที่นี่ยังไม่ได้ทำความสะอาดเพราะเจ้ามากะทันหัน เอ...หรือข้าต้องเรียกว่าท่าน ในเมื่อท่านเป็นองค์ชาย”

เจาฉินถามหน้าตาย ไม่ได้ดูเอาอกเอาใจ หากก็ไม่ได้มีทีท่าถือดีว่าอยู่มาก่อน

“ข้าไม่สนใจยศศักดิ์ใดอีกแล้ว เวลานี้ข้าก็นับได้ว่าเป็นศิษย์น้องของท่าน”

ผู้ฟังพยักหน้าราวพอใจกับคำตอบของเขาก่อนบอกต่อ

“ที่พักนี้เคยเป็นที่พักของศิษย์พี่ใหญ่ของเรา แต่เวลานี้เขาสำเร็จเซี
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   9.น้องสาวร่วมสาบาน (1)

    “เหตุใดข้าจึงอยู่ที่นี่ไม่ได้”“อาจารย์รับเพียงศิษย์ผู้ชาย และเจ้าเป็นหญิง ชายหญิงไม่ควรอยู่ร่วมห้อง”เยี่ยนเฉินนั่งกอดอกเอ่ยเสียงเรียบ สีหน้านิ่ง เหลือบมองเจ้าของดวงหน้าเล็กที่ดวงตาคู่เรียวงามหม่นมองโดยไม่คิดเห็นใจ“ข้าพักในกระโจมท่าน นอนในรถม้ากับท่านมาตั้งหลายคืน”“นั่นมันเหตุสุดวิสัย ต่อไปเจ้าก็ต้องโตขึ้น หากคิดอยู่ที่นี่เจ้าต้องไปอยู่กับอาจารย์อาหญิง ที่นั่นมีศิษย์พี่ผู้หญิงมากมายเป็นเพื่อนเจ้า”“ข้าไม่ต้องการเพื่อน ข้าไม่เคยมีเพื่อนมาตั้งแต่เด็กแล้ว ไม่มีใครอยากคบหาเด็กไม่มีพ่อแม่เช่นข้า”ผู้พูดน้ำเสียงเศร้าสร้อยอย่างเจียมตน“ข้าเป็นผู้ติดตามท่าน หากไปอยู่ที่อื่น ข้าจะทำอาหาร ทำความสะอาดที่พักให้ท่านได้อย่างไร”“แรกทีเดียวข้าก็ไม่ได้ต้องการให้เจ้าทำสิ่งใด เป็นเจ้าขอติดตามข้าเอง และเมื่อพาเจ้ามาถึงที่นี่แล้ว นับว่าเป็นโชคดีของเจ้า อาจารย์ฝากฝังเจ้ากับอาจารย์อาหญิง ท่านก็ยินดีรับเจ้าไว้เป็นศิษย์ แม้เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา ไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเพียร”เสี่ยวเม่ยฟังที่อีกฝ่ายพูดแล้วนางก็ไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่เพราะได้เห็นกับตาว่าพี่ชายหน้าดุนั้นมีพลังพิเศษเหนือธรรมชาติ เขาแตกต่างจากนาง“ผู้บำเพ็

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-28
  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   9.น้องสาวร่วมสาบาน (2)

    “บะหมี่เป็นอย่างไรบ้าง อร่อยหรือไม่”เจ้าของดวงตาคู่เรียวงามจ้องอย่างรอคอยเยี่ยนเฉินมองอีกฝ่ายขณะเคี้ยวอย่างช้าๆ ราวละเลียดรสชาติกว่าจะยอมบอก“รสชาติดี”“อย่างนั้นหรือ ดีใจจังที่ถูกใจท่าน”อีกฝ่ายกุมมืออย่างพออกพอใจ ดวงตาเป็นประกายอย่างดีใจกับคำชมของเขา ทว่าเยี่ยนเฉินกลับถอนหายใจ“สามเดือนแล้ว เจ้าฝึกฝนคืบหน้าเป็นอย่างไรบ้าง”ผู้ที่ทำบะหมี่มาให้เขาชิมถึงถ้ำหน้าเจื่อนแล้วหลุบตาลงต่ำราวรู้ว่าจะถูกเขาดุ“สิ่งที่เจ้าควรใส่ใจคือการฝึกฝนบำเพ็ญเพียร”เสี่ยวเม่ยทำอาหารมาให้เขาทุกวัน นั่นทำให้เขาต้องย้ำแล้วย้ำอีกให้นางใส่ใจการบำเพ็ญตน หากอีกฝ่ายก็มักแก้ตัวว่าตนเองไม่เก่ง หัวทึบ เรียนรู้ช้า“ศิษย์พี่ซ่งบอกว่าข้าหัวไม่ดี ฝึกฝนบำเพ็ญตนร้อยปีหรือห้าร้อยปีก็คงไม่บรรลุเซียนขั้นต้น ข้าก็คิดว่าเช่นนั้น”“เช่นนั้นเจ้ายิ่งต้องฝึกฝน ไม่ใช่เอาเวลามาทำอาหาร”“ก็ตอนฝึกบำเพ็ญเพียรในหัวข้าตันไปหมด นั่งนิ่งๆ ก็ง่วงหลับไปทุกที ต่างจากเวลาทำอาหาร ข้าสนุกและมีความสุขมาก”“เจ้าไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อฝึกทำอาหาร หากอยากติดตามข้า เจ้าต้องสำเร็จปราณเซียน”เยี่ยนเฉินเสียงเข้มอย่างกดดัน อยากให้เสี่ยวเม่ยขยันฝึกฝนมากกว่านี

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-28
  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   10.ข้าร่วมประลองก็เพื่อเจ้า (1)

    สองมือเล็กส่งตะกร้าที่มีฝาปิดใส่อาหารมาให้ เยี่ยนเฉินรับไปแล้วเดินนำเสี่ยวเม่ยไปนั่งยังโต้ะหินที่ประจำด้านหน้าถ้ำ“ทำไมวันนี้ทำมาเยอะจริง”อีกฝ่ายช่วยเขาเปิดตะกร้าและจัดวางอาหารสามสี่อย่างจนกลายเป็นเต็มโต๊ะ“วันนี้ข้าจะมากินข้าวกับท่าน”“ไม่เห็นจำเป็นต้องเสียเวลาทำมากมายเช่นนี้”เขาดุทำให้คนที่ยิ้มสดใสส่งมาหน้าสลดลง“ทำมาอย่างเดียวก็กินด้วยกันได้”ดวงตาคู่เรียวงามของเสี่ยวเม่ยมีแววเศร้าจนเขารู้สึกได้ แต่เจ้าตัวก็ยิ้มขึ้นอีกครั้ง“ข้าอยากทำ เพราะต่อจากนี้คงไม่ได้ทำอาหารมาให้ท่านทุกวันอีกแล้ว”เยี่ยนเฉินขยับคิ้วขึ้นสูง ในใจวูบโหวงประหลาด หากยังไม่ได้ถามอีกฝ่ายก็พูดต่อ“ข้าคิดว่าจะมุ่งมั่นกับการบำเพ็ญเพียร อาจารย์เห็นว่าเวลานี้ข้าควรเริ่มบำเพ็ญตบะ แต่ศิษย์พี่บอกว่าใจข้ายังไม่นิ่ง ไม่มีสมาธิยากจะกำหนดจิตใจให้สงบเพื่อบำเพ็ญได้ ข้าไม่อยากคนอื่นต้องกังวลไปกับข้า รวมทั้งท่านด้วย ข้าจะพยายามให้มากกว่านี้”เยี่ยนเฉินฟังเด็กสาวพูดแล้วก็ยิ้มบางมุมปาก รู้สึกราวอีกฝ่ายโตขึ้นภายในเวลาเพียงข้ามคืนอย่างไรอย่างนั้น“ดีนัก เจ้าคิดได้เช่นนี้นับว่าดีต่อตัวเจ้าเอง ข้าเห็นด้วย”พร้อมพูดมือหนาก็ยื่นมาวางลงอย่

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-28
  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   10.ข้าร่วมประลองก็เพื่อเจ้า (2)

    การประลองฝีมือครั้งนี้อินกวางอวี่เข้าร่วมด้วย รวมทั้งสือเจาฉินและเยี่ยนเฉินในนามจ้าวชุนเทียน เขาเป็นผู้ที่เข้ามาในสำนักได้เพียงสามเดือนทำให้หลายคนจับตามอง ไม่ใช่ชื่นชม ทว่าสบประมาทว่าไม่น่าจะผ่านรอบแรกต่างหากทว่าศิษย์คนใหม่กลับผ่านรอบแรกไปได้ชนิดที่ขยับตัวเพียงครั้งเดียวก็ทำให้ผู้ฝึกมาสามปีกระเด็นออกนอกลานประลองได้ ทั้งที่อีกฝ่ายบุกก่อนแต่กลับไม่สามารถซัดพลังใส่เขาได้เลยสักครั้ง“ดี มีฝีมือ”อาจารย์ใหญ่เหลียงเฟิ่งปรบมือให้อย่างชื่นชม อีกฝ่ายเป็นผู้อาวุโสผมสีทอง มีความสัมพันธ์ชิดใกล้กับเผ่าวิหค ดูแลสำนักเซียนแห่งนี้มานานจนไม่อาจจำได้แล้ว เนื่องด้วยผู้ก่อตั้งขึ้นไปเป็นเทพเซียนชั้นสูงบนสวรรค์ เรื่องนี้เยี่ยนเฉินได้ยินจากเจาฉิน เขามีอีกฝ่ายเป็นเหมือนสหายแล้วในเวลานี้“จ้าวชุนเทียนคงได้รับการฝึกฝนมาอย่างหนัก ท่านหลี่เหวินได้ศิษย์ที่เก่งกาจเพิ่มอีกคนแล้วสิ”“ศิษย์พี่กล่าวเกินไปแล้ว”อาจารย์ของเขาเอ่ยพร้อมยิ้มบางจากนั้นกวางอวี่ก็ทำการต่อสู้ต่อจากเขาและเอาชนะมาอย่างง่ายดายเช่นกัน เจาฉินเองก็ผ่านมาจนถึงรอบที่สามและแพ้ในรอบต่อมาให้กับศิษย์ของอาจารย์อามู่อิงอินอี้โหรว“นางเป็นน้องสาวแท้ๆ ของศิษ

    Terakhir Diperbarui : 2025-02-28
  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   11.ความน่ากลัวของศิษย์พี่ซ่ง (1)

    เยี่ยนเฉินมีความต้องการทางร่างกายสูงด้วยเขาถูกปลุกปั่นอารมณ์มาตั้งแต่อายุยังน้อย นอกจากบริการผู้ว่าจ้างแล้วนายหญิงก็ยังเรียกหาเขาทุกค่ำคืน ราวนางกลัวเขาจะลืมรสรักของนางหลังไปพบกับหญิงอื่น แม้จะพอระงับจิตใจได้โดยไม่จำเป็นต้องมีหญิงสาวบำรุงบำเรอตลอดเวลา แต่หากห่างไปนานอารมณ์ของเขาจะแปรปรวณง่าย และเมื่อต้องการความมั่นคงของจิตใจในการควบคุมพลังภายในเขายิ่งต้องมีความสัมพันธ์กับสตรีและเขาต้องการฝึกเคล็ดลับวิชาที่ตนคิดค้นให้บรรลุ เมื่อซ่งจูหยวนเข้ามาพัวพันแสดงความพอใจในตัวเขาเยี่ยนเฉินก็ไม่ได้ปฏิเสธ ไม่นานความสัมพันธ์ทางร่างกายก็ตามมา และวิชาเมฆาดับสุริยันของตนก็เหลือเพียงขั้นเก้า ขั้นสุดท้ายก็จะบรรลุสำเร็จวิชาแล้ว ทว่าขั้นนี้ยากที่จะฝึกได้โดยง่ายเพราะเขาต้องบดบังแสงของดวงอาทิตย์ สร้างเวลากลางคืนขึ้นมาให้จงได้ ยังต้องใช้ปราณที่แข็งแกร่งยิ่งกว่านี้แน่นอนว่าหากได้พลังตบะจากผลพลับเซียนมาเสริมจะช่วยให้เยี่ยนเฉินฝึกเคล็ดวิชานี้ได้ดี แต่เขาไม่ต้องการ ในเมื่อตนฝึกปราณเซียนรุดหน้าเร็วอยู่แล้ว เขาต้องการให้เสี่ยวเม่ยบรรลุเซียนขั้นต้นให้จงได้เสียก่อน“หากได้ผลพลับเซียนตบะห้าร้อยปีในวันพรุ่งนี้ บำเพ็ญอ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-02
  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   11.ความน่ากลัวของศิษย์พี่ซ่ง (2)

    ดวงตาคู่งามเปิดขึ้นพร้อมด้วยแววกร้าวดุในนั้น จูหยวนกัด ริมฝีปากตนเองแน่น ทว่าไม่รู้สึกเจ็บแม้แต่น้อย แต่แล้วกลับยิ้มมุมปากขึ้นมา“หึ...เอาเถิด เพียงแค่นี้ก็ถือว่าไม่เลวนัก เพราะข้าก็ไม่ได้ต้องการให้เจ้าตาย เพราะมีเจ้าสวีเสี่ยวเม่ย จ้าวชุนเทียนจึงยอมใกล้ชิดข้า แม้เขาจะไม่มีข้าในใจก็ตาม”นางสร้างสัตว์เวทแล้วส่งออกไปก่อกวนเสี่ยวเม่ย ตั้งใจทำให้ตกใจแล้วก็เล่นงานให้บาดเจ็บเล็กๆ น้อยๆ ก่อนตนจะแสร้งไปช่วย ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะฉลาดหาทางเอาตัวรอดได้ก่อน นางเองก็ไม่ทันคิดถึงไฟเวทเช่นกัน แต่เท่านี้ก็นับว่าได้ผลสมใจนางไม่น้อย เพราะเสี่ยวเม่ยน่าจะแทบมือเยินไปเหมือนกัน“น่าเสียดายที่สัตว์เวทของข้าพลาด หากเป็นไปได้ ข้าอยากสร้างแผลไว้บนหน้าเจ้านัก”แม้จะอิจฉาริษยา จูหยวนก็รู้ว่าตนทำเกินเลยมากไปไม่ได้ อย่างน้อยก็ต้องไม่ใช่บาดแผลที่พี่ชายบุญธรรมของสวีเสี่ยวเม่ยสามารถเห็นได้ชัดเจน“ตายจริง ข้าไม่เคยเจอเรื่องเช่นนี้ในป่าเลย ถือว่าเจ้าโชคดีนักที่ปลอดภัย”จูหยวนแสร้งเป็นห่วงเมื่อศิษย์น้องของตนกลับมาก่อนเวลา แล้วเคาะห้องของนางด้วยสภาพบาดเจ็บทั้งมือและแขน ก่อนจะรีบรั้งให้อีกฝ่ายไปนั่งลงยังเก้าอี้รับรอง“มา ข้าจะ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-02
  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   12.เจ้าเจ็บ ข้ายิ่งเจ็บกว่า (1)

    แล้วคู่ชิงกระบี่อินทรีย์ไร้พ่ายกับผลพลับเซียนก็เป็นเยี่ยนเฉินกับจงเสวียนดังที่สือเจาฉินกล่าวไว้“ข้าคาดหวังให้เป็นเจ้าอยู่เช่นกัน ศิษย์น้องหก”จงเสวียนเอ่ยเสียงเรียบ“ศิษย์พี่ให้เกียรติเกินไปแล้ว”แม้จะเอ่ยเช่นนั้นหากในใจเยี่ยนเฉินก็ค่อนข้างพอใจคู่ชิงชัยของตนเช่นกัน คงเรียกได้ว่าเป็นการประลองจริงๆ ก็ครั้งนี้“เช่นนั้นก็มาเริ่มกันเลยเถิด”เมื่อศิษย์ผู้พี่เอ่ยจบทั้งสองก็พยักหน้าให้กันแล้วต่างก็เริ่มตั้งท่าร่ายเวทพลังและส่งพลังโจมตีเข้าหากันอย่างแข็งแกร่ง ผลักดันกันไปมาและเป็นพลังรุนแรงที่ทำเอาหินบนลานประลองถึงกับปะทุลอยขึ้น บรรดาศิษย์ที่ยืนชมต่างก็ต้องถอยยกมือบังลมและฝุ่งละอองปลิวว่อนจงเสวียนร่ายเวทพลังส่งเพิ่มเข้าไปอีก ทำให้ร่างเยี่ยนเฉินถูกผลักถอยหลังแม้ขาจะไม่ขยับจนเกือบตกขอบลานประลอง เขากดฝ่าเท้าลงพื้นให้แน่นยิ่งขึ้น ทว่าเมื่อถูกดันมาอีกร่างสูงโปร่งก็ดีดกาย ตีลังกาสูงไม่ยอมตกลงไป แล้วพุ่งข้ามหัวจงเสวียนไปยืนด้านหลัง อีกฝ่ายก็รีบดึงพลังกลับหมุนซัดตามอย่างรวดเร็ว สมเป็นศิษย์มีฝีมือของสำนัก โดยที่เยี่ยนเฉินยังไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำ เขาจึงยืนให้มั่นคงใช้มือหนึ่งส่งพลังผลักพลังของอีกฝ่ายขึ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-05
  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   12.เจ้าเจ็บ ข้ายิ่งเจ็บกว่า (2)

    “มือเจ็บเช่นนี้เจ้าคงถือลูกพลับไม่ไหว ข้าถือให้กินก็แล้วกัน”เมื่อพูดแล้วเยี่ยนเฉินก็แบมือขึ้น ผลพลับเซียนจึงปรากฏขึ้นอีกครั้ง ก่อนเขาจะยื่นไปชิดปากอิ่มสีหวานพร้อมจ้องด้วยแววตาดุเข้มสุดท้ายเสี่ยวเม่ยก็กินผลพลับที่ชายหนุ่มป้อนให้ด้วยมือเขาเอง มองสบตาคมที่จ้องตลอดเวลาก็พยายามกัดผลพลับเซียนเคี้ยวให้หมดโดยเร็วเพราะรู้สึกว่าใบหน้าตนเองกำลังร้อนจัด‘ข้ามีไข้เพราะออกมานั่งข้างนอกนี้นานเกินไปหรือ’คำสุดท้ายที่กัดปากของนางแตะปลายนิ้วแกร่ง ใจดวงน้อยเต้นแรงกว่าก่อนหน้านี้ ขณะร่างกายเปล่งประกายด้วยรัศมีเซียนระยับชั่วอึดใจก่อนจางหาย‘คงเพราะตบะห้าร้อยปีกำลังแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของข้า’แม้จะบอกตนเองเช่นนั้น ทว่าแววล้ำลึกในดวงตาคู่คมเข้มก็ทำให้นางมองไปทางอื่นกลบเกลื่อนความรู้สึกวิบวับของตน แต่กลับรับรู้ได้ถึงลมร้อนบางเบาที่เกิดขึ้นไม่ห่างจึงหันกลับมามองแล้วเห็นว่าชายหนุ่มกำลังเป่าเวทของเขาบนมือของนาง ครู่หนึ่งอาการหนักอึ้งและแสบจนปวดแปลบไปทั้งมือก็เบาบางลงราวหายสนิท ทว่าเมื่อ อีกฝ่ายจะแกะผ้านางก็ห้าม“มือข้าน่าเกลียดมาก”นางคิดว่าพี่ชายบุญธรรมเพียงช่วยบรรเทาอาการปวดและบวม แม้ศิษย์พี่ซ่งจะช่วยรักษาให

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-05

Bab terbaru

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   31.เจ้าคือรักนิรันดร์ (2)

    “ได้โปรดเถิด ข้าเหนื่อยเหลือเกิน”ดวงหน้างดงามสะบัดอย่างทุรนทุราย เหงื่อซึมเต็มหน้าผาก จนเมื่อร่างสูงใหญ่กระตุกสั่นรุนแรงพร้อมโถมกายมาเต็มตัว อวี้หลันก็ผวาอีกครั้งทั้งกรีดร้องแหบพร่าอย่างสุดกลั้น ขณะหูแว่วเสียงเข้มคำรามดังไม่ต่างจากตนก่อนร่างหนาหนักจะทิ้งลงมาซุกซบนาง แขนเรียวโอบกอดเรือนกายใหญ่โตไว้อย่างเต็มอกเต็มใจพลางยิ้มบางทั้งที่น้ำตาซึมเป็นครั้งแรกที่ได้รับบทรักในฐานะอวี้หลัน หากก็สุขล้นหัวใจเหมือนได้กลับมาโอบกอดคนที่ตนรักดังเช่นเมื่อครั้งเป็นเสี่ยวเม่ย“ข้ารักท่าน พี่เยี่ยนเฉิน”นางเอ่ยกับอีกฝ่ายเสียงเบา“ข้าก็รักเจ้ามากอวี้หลัน”เยี่ยนเฉินเอ่ยตอบแล้วจูบหน้าผากชื้นเหงื่อ หัวใจชุ่มฉ่ำกับคำรักของผู้เป็นดั่งดวงใจเพียงนางเดียวของตนอวี้หวันยิ้มปลาบปลื้มกับคำรักจากอีกฝ่ายมือบางลูบไหล่กับแผ่นหลังกว้างแล้วก็รู้สึกได้ถึงรอยแผลหลายรอยที่ดูคล้ายแซ่ ทำให้ยิ่งขอบตาร้อนผ่าวชายหนุ่มต้องเจ็บปวดทรมานเพียงไหนหนอเมื่อรับทัณฑ์สายฟ้า และผู้ที่ไม่เคยยอมอยู่ภายใต้ผู้ใดกลับต้องเป็นทหารยามในวังสวรรค์ หัวใจแกร่งหยิ่งทระนงของบุรุษที่นางชื่นชมต้องทุกข์ทนเพียงใด“พี่เยี่ยนเฉิน ข้าขอบคุณท่านนักที่ไม่ละทิ้ง

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   31.เจ้าคือรักนิรันดร์ (1)

    “อื้ม หอมชื่นใจ”ร่างสูงใหญ่ที่โอบกอดจากด้านหลังพร้อมกับหอมลงมาบนแก้มตนทำให้อวี้หลันที่กำลังจะเข้านอนสะดุ้ง ส่วนม่านม่านซึ่งจัดเตรียมที่นอนอยู่ก็ตาโตรีบเลี่ยงหลบหนีทันใด เพราะกลัวว่าจะถูกทำให้หายไปอีก“อ้าว ม่านม่าน ไปไหนล่ะ”“คงกลัวจะหายไปน่ะสิ”เยี่ยนเฉินบอกพร้อมยิ้มมุมปากแล้วก็ต้องร้องเบาๆ“โอ๊ย นิ้วเล็กแค่นี้พิษร้ายแรงจริงเชียว”พร้อมพูดชายหนุ่มก็จับมือบางมาจุมพิตส่งสายตาคมกริบวาววามให้เจ้าของร่างนุ่มนิ่ม“ยังยิ้มอีก ปีศาจนิสัยไม่ดี”อวี้หลันเสียงขุ่น ไม่ชอบใจนักที่อีกฝ่ายนึกสนุกเมื่อทำให้ม่านม่านกลัวเยี่ยนเฉินเพียงหัวเราะในลำคอแล้วจูบแก้มนุ่มซ้ำอีกครั้งก่อนไต่ลงซอกคอหอม ขณะที่หญิงสาวย่นคอหลบเลี่ยง“อื้อ อย่า...”“โธ่...อวี้หลันคนดี ท่านพ่อเจ้าให้ข้าปลูกดอกไม้แทบจะทั้งภูเขากว่าจะเสร็จก็หลายเดือน มีอย่างที่ไหนให้องครักษ์ไปปลูกต้นไม้ดอกไม้ เจ้าจะทรมานข้าอีกคนหรืออย่างไร”เยี่ยนเฉินบ่นอุบ นับแต่มาถึงเผ่าบุปผา บิดาของนางก็เอาแต่มองเขาตาขวางแต่ไม่อาจไล่ได้เพราะเป็นราชโองการ แล้วเขาก็ถูกสั่งให้ปลูกต้นดอกอวี้หลันด้วยมือตนเอง จากด้านหลังกระท่อมริมเขาที่ตนอาศัยไปตามเส้นทางขึ้นเขา เหมือนเ

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   30.คว้านางมาเคียงใจ (2)

    “เขาปกป้องข้า ไม่ผิดอันใด”หญิงสาวเอ่ยสวนพร้อมทั้งรีบขยับไปคุกเข่าต่อหน้าท่านปู่ของตนพลางส่งสายตาขอร้องให้เห็นใจ“ทูลฝ่าบาท ทหารผู้นี้เป็นทหารองครักษ์ที่ฮองเฮารับสั่งแต่งตั้งที่มีความชอบเมื่อวานนี้เพคะ เขาทำหน้าที่ระมัดระวังช่วยเหลืออวี้หลัน นับว่าเหมาะสมแล้วเพคะ”องค์จักรพรรดิรับรู้ในข้อนี้จากหัวหน้าองครักษ์แล้ว ราชินีสวรรค์ไม่ได้รู้เห็นว่าเยี่ยนเฉินผู้นี้คือปีศาจผู้มีดาวชะตามาร ทั้งกายยังมีปราณเทพเซียนกลบไอปีศาจ หากมีความชอบจะได้รับการแต่งตั้งก็คงไม่ผิดนัก พระองค์เองก็ได้รับรายงานถึงพฤติกรรมที่ตรงเผงและอยู่ในรูปในรอยไม่เคยผิดวินัยของอีกฝ่ายเสมอ ทั้งฝีมือยังเก่งกาจหาตัวจับยาก หากจะแต่งตั้งเป็นองครักษ์ก็ย่อมได้“เทพธิดา ท่านเอ่ยราวรู้จักทหารยามผู้นี้เป็นอย่างดี น่าแปลกนัก”ชิงหลุนมองด้วยสายตาสงสัยอวี้หลันเม้มปาก รู้ว่ากำลังถูกหยั่งเชิง หากยอมรับว่ารู้จักคุ้นเคยทหารยามเป็นอย่างดี ก็จะทำให้ตำแหน่งเทพธิดาบุปผาเสียหาย นางสูดหายใจเข้าจนเต็มปอดก่อนจะเอ่ยขึ้น“ไม่รู้จักได้อย่างไร ในเมื่อฮองเฮาแต่งตั้งทหารผู้นี้เป็นทหารองครักษ์ แล้วรับสั่งให้ดูแลคุ้มกันข้ากลับเผ่าบุปผา”นางพยายามส่งสายตาขอกั

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   30.คว้านางมาเคียงใจ (1)

    “เยี่ยนเฉินหรือ?”ราชินีสวรรค์มองทหารยามอย่างพินิจ ท่าทางองอาจดูไม่หวั่นเกรงต่อผู้ใด สายตามั่นคงไม่วอกแวก ทั้งยังปราดเข้ามาสยบสัตว์เวทที่แม้แต่เทพเซียนผู้เป็นเจ้าของยังไม่อาจปราบได้ในชั่วพริบตา ทำให้รู้สึกว่าชายหนุ่มผู้นี้ไม่ธรรมดาเลย“ความชอบของเจ้าครั้งนี้ ข้าคงต้องมีรางวัลเสียแล้ว”“เป็นหน้าที่กระหม่อมอยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”เยี่ยนเฉินเอ่ยเสียงเรียบอวี้หลันจ้องมองชายหนุ่มอย่างไม่ละสายตา พยายามจะสบตาอีกฝ่ายเพื่อความแน่ใจ ทว่าเขากลับมองต่ำเพียงอย่างเดียว ทำให้นึกขัดใจนัก“ถึงอย่างไรข้าก็อยากตอบแทนน้ำใจเจ้า”“กระหม่อมไม่...”“เอาอย่างนี้ไหมเพคะ ในเมื่อเขาบอกว่าเป็นหน้าที่ ฮองเฮาก็แต่งตั้งเขาเป็นองครักษ์ให้เป็นรางวัลแทนสิ่งของ”อวี้หลันถือโอกาสเสนอ กระนั้นชายหนุ่มก็ยังไม่มองตนหญิงสาวเคืองจนแอบถอนหายใจ“อืม นั่นสินะ เช่นนั้นข้าจะบอกกับหัวหน้าองครักษ์ให้แต่งตั้งเจ้าเป็นองครักษ์สวรรค์ก็แล้วกัน”“เป็นพระมหากรุณาพ่ะย่ะค่ะ”เยี่ยนเฉินจำต้องรับไว้ แต่ก็ยังก้มหน้าราวเจียมตนเช่นเดิมผู้เป็นเทพธิดาบุปผาเม้มริมฝีปาก กรุ่นโกรธคนที่หมางเมินต่อตนราวไม่สนใจไยดีเมื่อมีโอกาสอยู่ในที่พักของตนยังตำหนักราชิ

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   29.ไกลเกินเอื้อม (2)

    “ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังคิดหนี”ไท่จื่อซึ่งเป็นผู้คุมตัวตนมาเอ่ยขึ้น ทำให้เยี่ยนเฉินเหลือบมองอย่างหงุดหงิด หากก็ไม่เอ่ยสิ่งใด“แต่เจ้าอาจหลงลืมไปว่าเทพธิดาบุปผาก็มักจะขึ้นมาบนสวรรค์อยู่เนืองๆ ในโอกาสต่างๆ”คำบอกนี้ทำให้เยี่ยนเฉินหยุดเดิน ขณะที่ผู้เป็นไท่จื่อเพียงก้าวเดินต่อไปไม่หันกลับ“อะแฮ่ม”ผู้ที่กระแอมคือหวังหย่งผู้ติดตามไท่จื่อแล้วผายมือให้ปีศาจหนุ่มเดินต่อเยี่ยนเฉินจำต้องก้าวต่อเพื่อไปยังแท่นรับสายฟ้า หากก็ครุ่นคิดไปด้วย แม้แปลกใจที่ไท่จื่อสวรรค์เอ่ยกับตนเช่นนี้ แต่ก็เป็นความจริงที่ว่าถ้าหนีเขาอาจไม่ได้พบเจอกับอวี้หลันอีก สวรรค์คงต้องหาทางคุ้มกันเทพธิดาเผ่าบุปผาเข้มงวดกว่าก่อนหน้านี้ ทว่าหากอยู่บนสวรรค์ก็ยังมีโอกาสได้เห็นคนที่ตนรักเมื่อมาถึงยังแท่นรับสายฟ้า ไท่จื่อก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง“หญิงสาวที่เจ้ารักอยู่ไกลเกินเอื้อม หากเจ้าจริงใจต่อนาง ย่อมรู้ว่าควรทำอย่างไร ความรักอาจไม่จำเป็นต้องครอบครอง เพียงได้เห็นผู้ที่ตนรักใช้ชีวิตอย่างเป็นสุขก็เพียงพอ ทุกสิ่งอย่างขึ้นอยู่กับการกระทำของตัวเจ้า”จิ่นลี่นั้นไม่ได้ต้องการให้หลานสาวตนลงเอยกับปีศาจตนนี้ แต่ก็รู้ดีว่าหัวใจไม่อาจบังคับได้ ทั้งยัง

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   29.ไกลเกินเอื้อม (1)

    ร่างสูงใหญ่ก้าวตามผู้เป็นอาเข้าประตูสวรรค์มาด้วยใบหน้านิ่งขรึม แม้ไม่เต็มใจและมีแผนในหัว หากก็พยายามตีสีหน้าเฉยเข้าไว้เพื่อที่ราชาปีศาจจะได้อ่านความในใจตนไม่ออก พลางสายตาก็กวาดมองสวรรค์ชั้นฟ้าที่งดงามด้วยสายตาดูแคลน ไม่มีความชื่นชมหรือตื่นตาตื่นใจแต่อย่างใด กระทั่งมาถึงยังท้องพระโรงที่มีร่างขององค์จักรพรรดินั่งอยู่บนบัลลังก์และไท่จื่อยืนอยู่ด้านหนึ่ง“องค์จักรพรรดิ”ราชาปีศาจเอ่ยขึ้นพร้อมก้มหัวคำนับเล็กน้อยขณะที่เยี่ยนเฉินยืนเฉย ผู้เป็นอาจึงเอ่ย“เยี่ยนเฉิน”ผู้ถูกเรียกถอนหายใจ ก่อนจะจำใจเอ่ยเสียงดังทั้งที่ยืนนิ่ง“เยี่ยนเฉินคำนับองค์จักรพรรดิ”“เจ้ายอมมาถึงที่นี่ คงเตรียมใจไว้แล้วสินะ”จักรพรรดิจินหวงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ หากสายตาที่มองชายหนุ่มรูปร่างองอาจทว่าหน้าตางามล้ำโดดเด่นนั้นบอกชัดว่าไม่ชอบใจ เพราะอีกฝ่ายทำให้หลานสาวสุดรักต้องเสียศักดิ์ศรี“จะทำอย่างไรก็เชิญ”เยี่ยนเฉินเชิดหน้ามองตรงไม่หลบเลี่ยง“ความผิดเจ้าใหญ่หลวงนัก ทั้งยึดสำนักชิงเชิง ปลุกระดมบังคับศิษย์ในสำนักให้แข็งข้อก่อกบฏต่อขุนเขากลางเวหา แล้วยัง...”“ลอบเข้าไปอุ้มเทพธิดาบุปผา...”“บังอาจ!”ร่างสูงขององค์จักพรรดิลุกขึ้นห

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   28.รักที่ยากจะลงเอย (2)

    “ความรักหัวใจของเรากำหนด เราไม่อาจเลือกเองได้ว่าจะรักหรือไม่รัก”นางเอ่ยพลางจับหน้าอกของตัวเอง“หัวใจของลูกเจ็บปวดที่เขาจะจากไป ลูกห้ามใจตัวเองไม่ได้ และหากไม่ทำสิ่งใดเลย ลูกคงอยู่ไม่ได้ ท่านพ่อเห็นใจลูกเถิด”หนิงเฟิ่งสงสารลูก ทั้งปวดใจตามจนทนไม่ได้ นางจับมือของสวามีพร้อมเอ่ยขอ“ท่านพี่ หลันเอ๋อร์เพียงขอชีวิต ไม่ได้ขอให้ละเว้นโทษ ช่วยลูกของเราเถิด”เจิ้งหานสบตากับชายาตน อีกฝ่ายพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมส่งสายตาขอร้อง เพราะหากเขาไม่รับปากบุตรสาวก็คงดื้อรั้นอยู่เช่นนี้“จะฟื้นขึ้นมาหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ แต่เอาเถิด พ่อรับปากว่าจะขอให้ท่านปู่เว้นโทษตายก็ได้ แต่โทษเป็นก็คงสาหัสไม่ต่างกับตายทั้งเป็นเช่นกัน”เอ่ยจบเขาก็เดินจากไปด้วยความไม่พอใจ ไม่อยากตามใจอวี้หลันจนเกินควร แต่ไม่อาจใจแข็งกับบุตรสาวได้อวี้หลันได้แต่มองตามบิดาตนแล้วก็สะอึกสะอื้นเบาๆ เพราะไม่รู้ว่าผลสุดท้ายแล้วชายหนุ่มจะเป็นอย่างไร จะฟื้นหรือไม่“หลันเอ๋อร์”หนิงเฟิ่งพยุงบุตรสาวตนอีกครั้ง อีกฝ่ายก็โผเข้ามากอดแทนที่จะยอมลุกขึ้น“ท่านแม่ ลูกผิดหรือเจ้าคะ ลูกผิดที่ผูกพันใจกับปีศาจใช่ไหมเจ้าคะ”“โถ...ลูกแม่”ผู้เป็นแม่ทำได้เพียงโอบกอดบุ

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   28.รักที่ยากจะลงเอย (1)

    จิตใจอวี้หลันไม่เป็นสุขแม้กลับมายังเผ่าบุปผาหลายวันแล้ว การไม่มีม่านม่านอยู่ด้วยทำให้นางไม่อาจบอกเล่าความในใจกับผู้ใดได้ บิดาของนางไม่เอ่ยถึงข่าวคราวใดจากทางสวรรค์หรือเผ่าปีศาจ ส่วนมารดานั้นแม้จะคอยมาอยู่ด้วยอย่างเป็นห่วงกระทั่งนางเข้านอนจึงกลับไป ทว่าอวี้หลันรู้สึกราวกำลังถูกจับตามองมากกว่านางนอนไม่หลับพลิกไปพลิกมาจนสุดท้ายก็ลุกขึ้นนั่ง มองมือสองข้างของตนที่กดกระบี่ใส่ปีศาจตนนั้นแล้วก็น้ำตาเอ่อคลอ“เจ้าคือพี่เยี่ยนเฉินจริงหรือ จะเป็นไปได้อย่างไร”แม้คิดว่ายากจะเป็นไปได้ แต่กลับไม่มั่นใจเอาเสียเลย เพราะอีกฝ่ายรู้จักชื่อ ‘เสี่ยวเม่ย’ ของนาง ราชาปีศาจเองก็เรียกเขาว่า‘เยี่ยนเฉิน’ หากเป็นเรื่องจริงเท่ากับนางลงมือสังหารคนรักในชาติมนุษย์ด้วยมือตนเอง อวี้หลันอดปวดร้าวใจกับความกลัวนี้ไม่ได้นางอยากรู้คำตอบ อยากรู้ความจริง แต่ไม่รู้จะได้มาอย่างไร“ถ้ำนั้นอยู่ที่ใดข้าก็ไม่รู้”ถึงอยากไปที่นั่นด้วยตนเองอีกครั้ง อยากรู้ว่าชายหนุ่มดีขึ้นหรือยังพร้อมสอบถามเรื่องที่สงสัย แต่บิดามารดาคงไม่ยอมให้นางคลาดสายตา อวี้หลันรู้สึกได้ถึงสายตาเคร่งเครียดจากบิดาทว่าท่านกลับไม่ถามสิ่งใดแน่นอนว่าสตรีที่อยู่กับบ

  • ชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์   27.ปีศาจก็มีหัวใจ (2)

    “เขายังมีชีวิตอยู่”“จริงหรือ”อวี้หลันหันถามอย่างมีความหวังขึ้นมา และก็ได้รับการพยักหน้าตอบกลับจากราชาปีศาจ ทว่าสะดุดใจชื่อที่อีกฝ่ายเรียกชายหนุ่ม“แต่กระบี่นี้สามารถทำลายวิญญาณอมตะได้ไม่ใช่หรือ”นางเอ่ยด้วยความแปลกใจ แต่ชายหนุ่มยังไม่สูญสลายไปหลังจากถูกนางแทง นั่นเท่ากับว่าเขาอาจยังพอมีทางรอด“กระบี่นี้ ดูเหมือนจะเป็นกระบี่อินทรีไร้พ่ายที่ท่านเทพอาจารย์ของเจ้าสำนักชิงเฉิงสร้างขึ้น ข้าจำได้ตอนไปพบเทพอาจารย์พร้อมท่านเหลียงเฟิ่ง”แม่ทัพสือเฟิ่งก้าวเข้ามาดูใกล้ๆ ด้วยการจะเข้าประตูสวรรค์นั้นไม่ใช่ผู้ใดก็เข้าได้ ตนจึงต้องพาเจ้าสำนักเหลียงเฟิ่งไปพบเทพอาจารย์แห่งสำนักชิงเฉิง“ใช่เจ้าค่ะท่านตา”อวี้หลันรีบสำทับแม่ทัพแห่งเผ่าวิหค ซึ่งเป็นน้องชายราชาวิหคท่านตาของนาง“แต่เท่าที่รู้ กระบี่นี้จะไม่สังหารผู้ที่เป็นเจ้าของกระบี่”คำบอกของผู้ที่นับได้ว่าเป็นตาของตนอีกคนทำให้อวี้หลันหันมองผู้เจ็บอย่างเต็มตา ใบหน้าคมคายที่ล้ำเลิศหาผู้ใดเทียมยากนี้ต่างจากเยี่ยนเฉินโดยสิ้นเชิง ทว่าแม้แต่ราชาปีศาจก็ยังเรียกชายหนุ่มด้วยชื่อนี้ มันหมายความว่าอย่างไร นางได้แต่ครุ่นคิดอย่างไม่เข้าใจ“หากยังไม่ตาย ก็ต้องควบคุ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status