"หลินตง ฉันเกลียดโมเสสวอล์คเกอร์ และหวังว่าครอบครัวของเขาทุกคนจะไม่ตายดี แต่ฉันยิ่งไม่อยากให้คุณบาดเจ็บ ชีวิตของทุกคนในตระกูลโมเสสรวมกันก็ไม่สามารถเทียบได้แม้แต่กับผมเส้นเดียวของคุณ ฉันไม่ต้องการให้คุณแก้แค้นตระกูลโมเสสเพื่อฉัน ฉันไม่อยากให้คุณบาดเจ็บเพราะฉัน ฉันขอให้คุณมีสุขภาพดีก็พอ! คุณเข้าใจไหม?" จ้าวซวนกล่าวเสียงดังด้วยร้องไห้หลินตงตกตะลึงจะบอกว่าเขาไม่ประทับใจนั่นเป็นเรื่องโกหกเขาไม่คิดว่าตัวเองอยู่ในใจของจ้าวซวนจะสำคัญขนาดนี้"พี่ซวน คุณหยุดร้องไห้ได้แล้ว! ผมเข้าใจ!" หลินตงพูดเสียงต่ำ"คุณไม่เข้าใจ!!! ถ้าคุณเข้าใจ คุณจะไม่ทำแบบนี้ ทำให้ฉันต้องเป็นห่วงคุณมากขนาดนี้""พี่ซวน นี่เป็นเพียงความคิดในใจของคุณ แล้วคุณรู้ไหมว่าในใจผมคิดยังไง? ผมไม่อนุญาตให้ใครทำแบบนั้นกับคุณไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ภูมิหลังแข็งแกร่งแค่ไหน ผมก็ไม่อนุญาตให้เขารังแกคุณแบบนี้ อย่าว่าแต่ตอนนี้ผมมีความมั่นใจในการจัดการกับพวกเขา แม้ว่าผมจะไม่มั่นใจ ผมก็จะต้องให้ตระกูลโมเสสชดใช้อย่างแน่นอน"คราวนี้เป็นจ้าวซวนที่ต้องตกตะลึงตอนนี้เธอควรจะมีความสุขเพราะคำพูดของหลินตงแสดงให้เห็นว่าตัวเองอยู่ในใจของเขาก็สำค
ดวงตาบวมแดงเล็กน้อยเห็นได้ชัดว่าร้องไห้มานานแล้ว"พี่ซวน..."หลินตงเปิดปากและอยากจะพูดอะไรบางอย่างไม่คิดว่าจ้าวซวนจะไม่ให้โอกาสเขาเลยกดเขาลงบนเตียงแต่ในวินาทีที่หลินตงล้มลงบนเตียง ก็ส่งเสียงที่เจ็บปวดออกมา"เป็นอะไร? เป็นอะไร? หลินตง โดนแผลคุณเหรอ? ตรงไหน? รีบให้ฉันดูหน่อย!" จ้าวซวนรีบลุกขึ้นจากหลินตงและถามอย่างกังวล"ไม่เป็นไร! พี่ซวน บาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น ผมเองก็เป็นหมอ รู้อาการตัวเองดี พักสองวันก็หายแล้ว" หลินตงลุกขึ้นนั่งเมื่อกี้เขาตั้งใจเดิมทีก็บาดเจ็บไม่หนักอยู่แล้วหลังจากที่รักษาตัวเองมาคืนหนึ่งก็ใกล้จะหายดีแล้วเหตุผลในการทำแบบนี้แค่กลัวว่าสิ่งต่าง ๆ จะควบคุมไม่ได้ท่าทางของพี่ซวนเมื่อกี้นี้คาดว่าไม่ได้เขาคงไม่ยอมแน่เขาจึงต้องทำแบบนี้เท่านั้นเพื่อทำให้พี่ซวนสงบสติอารมณ์ได้แม้ว่าตัวเขาเองก็อัดอั้นมานานแต่การมีอะไรกับพี่ซวนแบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับเธอเพราะตอนนี้เขาเป็นคนที่มีแฟนแล้ว"หลินตง... คุณ... คุณได้รับบาดเจ็บตรงไหนกันแน่? รีบบอกฉันเร็ว ๆ เข้า" จ้าวซวนถามอย่างกังวล"หน้าอกได้รับการกระทบกระเทือนเล็กน้อย ไม่เป็นอะไรมาก" หลินตงตอบ"อะไรนะ?
จ้าวซวนก็มองหลินตงอยู่แบบนี้ไม่ได้พูดอะไรแต่น้ำตาก็ไม่สามารถหยุดไหลได้หลินตงทนบรรยากาศแบบนี้ไม่ได้และเขาเห็นบางสิ่งที่แตกต่างออกไปในสายตาของจ้าวซวนเขาจึงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "พี่ซวน ให้เวลาผมหน่อยเถอะ! หากพวกเราทุกคนยังมีชีวิตอยู่หลังจากผ่านหายนะครั้งใหญ่ ผมจะให้คำตอบคุณแน่นอน ได้ไหม?""หายนะมีอยู่จริงเหรอ?" จ้าวซวนถาม"ตามบันทึกของกองกำลังโบราณบางแห่ง หายนะครั้งใหญ่มีอยู่จริง แต่รายละเอียดคืออะไร ไม่มีใครรู้!" หลินตงตอบ"หายนะครั้งใหญ่จะมาถึงเมื่อไหร่?""ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน!!!""ถ้าหายนะไม่เกิดขึ้นในอีกยี่สิบปีหรือห้าสิบปี คุณก็ถ่วงเวลาต่อไปแบบนี้เหรอ?""งั้นก็กำหนดไว้ภายในห้าปีเถอะ!""โอเค!!! สัญญาแล้วนะ!"จ้าวซวนหยุดร้องไห้แล้วพูดแค่มีความหวังก็พอสิ่งที่เธอกลัวที่สุดคือการที่หลินตงไม่ให้ความหวังเธอเลยให้เธอเข้าวังเย็นโดยตรงงั้นชาตินี้เธอก็จะมีชีวิตอยู่อย่างไม่มีความหมายตอนนี้สำหรับเธอหลินตงคือความหมายของชีวิตของเธอและเวลาห้าปีเธอยังสามารถรอได้หลังจากห้าปี เธอจะเพิ่งอายุสามสิบแม้ว่าจะไม่ได้เป็นสาวน้อยแต่ก็เป็นช่วงที่โตเต็มไว"อืม! สัญญา!
ภายในปราสาทตระกูลคริสขณะนี้มีการประชุมสำคัญเกิดขึ้นและตัวเอกของการประชุมก็คือตระกูลลึกลับสามตระกูลที่อยู่เบื้องหลังจักรวรรดิอินทรีตระกูลคริส ตระกูลโมเสสและตระกูลอ๊อกซิสหลังจากเหตุการณ์สำคัญสองเหตุการณ์เมื่อวานนี้ความแข็งแกร่งที่ต้าเซี่ยเปิดเผยทำให้ทุกคนตกใจชายสองคนที่ทรงพลังอย่างยิ่งในจุดสูงสุดของระดับเทพ ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถต่อสู้ได้เพียลำพังอีกต่อไปอีกสองครอบครัวจึงตอบรับคำเชิญของตระกูลคริส และมาหารือเกี่ยวกับวิธีจัดการกับต้าเซี่ยตราบใดที่ทั้งสามตระกูลร่วมมือกันไม่มีกองกำลังใดในโลกสามารถสู้ได้ต้าเซี่ยก็สู้ไม่ได้แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถทำลายต้าเซี่ยได้ชายสองคนที่ทรงพลังอย่างยิ่งในจุดสูงสุดของระดับเทพ ไม่ใช่อยากฆ่าก็จะฆ่าได้การประชุมครั้งนี้ก็เป็นระดับสูงสุดเช่นกันจุดสูงสุดของระดับเทพของทั้งสามตระกูลมาถึงแล้วไม่เว้นแม้แต่โมเสสมาโลนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากหลินตงเมื่อวานนี้พอรู้ว่าชายสวมหน้ากากที่บุกเข้าไปในตระกูลโมเสสเมื่อวานนี้เป็นคนต้าเซี่ย โมเสสมาโลนก็อัดอั้นใจมากต้องการหาโอกาสแก้แค้นครั้งนี้ในเวลานี้ตระกูลคริสต้องการร่วมมือตระกูลโมเสสย่อม
"วันนี้เชิญคุณสองคนมาที่นี่ ก็เพราะอยากให้พวกคุณนำตระกูลของตัวเอง มาเป็นตระกูลในเครือของตระกูลคริสของผม ทุกอย่างเน้นตระกูลคริสของผมเป็นหลัก ไม่รู้ว่าทั้งสองคนมีความคิดยังไง?"หลังจากคริสบีเบอร์พูดจบก็มองดูทั้งสองคนด้วยรอยยิ้มโมเสสมาโลนและอ๊อกซิสกาซิวมีสีหน้าไม่พอใจพวกเขาสงสัยว่าหูของพวกเขาผิดปกติ ฟังผิดหรือหรือเปล่าคริสบีเบอร์กล้าดียังไงมาขอแบบนี้?ทั้งสามตระกูลได้ร่วมกันควบคุมจักรวรรดิอินทรีมาหลายปีแล้วแม้ว่าทุกคนจะไม่รู้เบื้องลึกของกันและกันก็ตามแต่พวกเขาก็มีความเข้าใจซึ่งกันและกันทุกคนมีพลังพอ ๆ กัน แม้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งแต่ก็ไม่ได้แข็งแกร่งกว่ากันมากนัก คริสบีเบอร์กล้าดียังไงมาบอกว่าให้พวกเขาไปเป็นตระกูลในเครือของตระกูลคริส เคารพตระกูลคริสเป็นตระกูลหลักนี่ถือเป็นการดูถูกสองตระกูลของพวกเขาพวกเขาเป็นกองกำลังห้าอันดับแรกของโลกเหมือนกันตระกูลคริสอยากกลืนพวกเขาเอาความกล้าหาญและความแข็งแกร่งนี้มาจากไหน?"บีเบอร์ นี่คุณล้อเล่นหรือเปล่า?" โมเสสมาโลนถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม"ผมไม่ได้ล้อเล่น! หมายความแบบนี้จริง ๆ อยากให้ทั้งสองท่านนำตระกูลของตัวเองมาเข้าร่วมผม ก็ขึ้นอยู่ก
"ขอแนะนำสองท่านหน่อย นี่คือท่านผู้เฒ่าของตระกูลคริสของผม ท่านคริสบอร์น และเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของตระกูลคริสของผม เมื่อสี่ร้อยปีก่อนเคยหล่อหลอมความรุ่งโรจน์ของตระกูลคริสของผม ตอนนี้ได้ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง จะนำตระกูลคริสของผมไปทำให้ทั้งโลกตกใจและทำให้ตระกูลคริสของผมกลับมาเป็นผู้ครองโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พวกคุณสามารถยอมจำนนต่อตระกูลคริสของผมในเวลานี้ ในอนาคตก็จะสามารถมีสถานที่อยู่ในโลกได้ ไม่เช่นนั้นพวกคุณก็รอการทำลายล้างกันเถอะ" คริสบีเบอร์กล่าวด้วยสีหน้าตื่นเต้นอะไรนะ???บุคคลเมื่อสี่ร้อยปีก่อน?เป็นไปได้ยังไง?แม้ว่าตอนนี้ความเข้มของสนามแม่เหล็กจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แต่คนธรรมดาก็มีอายุยืนยาวประมาณหนึ่งร้อยปีและพวกเขาซึ่งอยู่ในจุดสูงสุดของระดับเทพ ควบคุมการใช้พลังงานและชะลอความชราของอวัยวะในร่างกาย สองร้อยปีก็มากสุดแล้วบุคคลเมื่อสี่ร้อยปีก่อนจะมีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบันได้อย่างไร?นี่ล้อพวกเขาเล่นเหรอ?"บีเบอร์ คุณล้อพวกเราเล่นเหรอฒ บุคคลเมื่อสี่ร้อยปีก่อนจะมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ได้อย่างไร? คุณและผมเป็นคนที่อยู่ในจุดสูงสุดของระดับเทพ แม้ว่าเราจะควบคุมการใช้พ
"ที่แท้ก็คือท่านบอร์น ผมมีตาไม่มีแวว ล่วงเกินท่าน ขอให้ท่านบอร์นให้อภัยสิ่งที่พวกผมหยาบคายเมื่อกี้ด้วย"โมเสสมาโลนลุกขึ้นยืนทันที กำมือแน่น งอตัวเล็กน้อย แล้วพูดด้วยความเคารพ"ขอให้ท่านบอร์นให้อภัยสิ่งที่พวกผมหยาบคายด้วย" อ๊อกซิสกาซิวก็พูดด้วยความเคารพทั้งสองรู้ความแข็งแกร่งของคริสบอร์นและยอมรับความผิดพลาดอย่างรวดเร็วผู้แข็งแกร่งที่แซงหน้าจุดสูงสุดของระดับเทพไปแล้ว ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถรุกรานได้สำหรับคนแบบนี้ แม้ว่าวันนี้อยากจะเก็บพวกเขาไว้ที่นี่ก็ง่ายมากทั้งสองก็ทำได้แค่ยอมรับผิดด้วยความเคารพเท่านั้นพวกเขาไม่รู้ว่าคริสบอร์นยังไม่ได้ฟื้นฟูสู่ช่วงรุ่งเรืองของเขาจริง ๆ และไม่ยอมลงมือด้วยไม่เช่นนั้นจะสามารถกำจัดตระกูลใหญ่ทั้งหมดในโลกและครองโลกได้โดยตรงยังต้องพูดเรื่องไร้สาระเพื่อดึงสองตระกูลนี้มาเป็นพวกเหรอ?แน่นอนว่าการไม่ได้ฟื้นฟูสู่ช่วงรุ่งเรืองนั้นก็ยังเก่งกว่าจุดสูงสุดของระดับเทพอย่างพวกเขามากเพียงแต่ว่าคริสบอร์นเพิ่งฟื้นขึ้นมาและมาจากสี่ร้อยปีก่อน เขาเสียดายชีวิตมากขึ้น ถ้าสามารถไม่ลงมือได้ก็จะไม่ลงมือเมื่อลงมือแล้วถึงจะชนะความเสียหายต่อร่างกายของตัวเองก็ไ
"จุ๊จุ๊จุ๊!!!! สุดยอดจริงๆ! ก็ไม่รู้ว่าคุณทำได้ยังไง ประหลาดจริงๆ""ลุงซ่ง นี่ท่านชมผม! หรือว่าผมกันแน่! จริง ๆ แล้วผมก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองทำได้ยังไง ก็มาถึงขั้นปัจจุบันโดยไม่มีเหตุผล รู้สึกเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดเลย ทุกอย่างเหมือนปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ" หลินตงตอบแบบแสร้งทำเป็นไม่รู้เขาพูดได้แค่อย่างนี้ไม่สามารถเปิดเผยระบบได้อย่างไรก็ตามแค่สมมติว่าตัวเองไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็พอด้วยความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้ ก็ไม่มีใครกล้ามาจับเขาหั่นวิจัยแล้วแม้ว่าจะกล้ามาก็ต้องมีความแข็งแรงนี้ถึงจะได้หลังจากสะสมแต้มศักดิ์สิทธิ์มาหลายวันก็ได้ทะลุหลักพันอีกครั้งอีกแค่สามพันแต้มพลังจิตวิญญาณของเขาถึงขีดจำกัดของระดับเทพจะยังมีใครคือคู่ต่อสู้ของเขาอีก?เมื่อถึงเวลานั้นการชนะจุดสูงสุดของระดับเทพอย่างโมเสสมาโลนก็เหมือนกับการเล่นสนุกหลินตงก็ตื่นเต้นเล็กน้อยเช่นกันเขาก็อยากเห็นว่าหลังจากทะลุจุดสูงสุดของระดับเทพไปแล้วขอบเขตคืออะไร"เอาล่ะ! ทุกคนมีความลับของตัวเอง คุณมาถึงจุดนี้ได้ยังไง ผมไม่สนใจและไม่อยากรู้ ผมแค่รู้ว่าคุณเป็นคนต้าเซี่ยก็พอแล้ว และยังเป็นคนต้าเซี่ยที่มีความรับผิดชอบสู