LOGINShare
บทที่ 732
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 733
ตั้งแต่วินาทีที่ชายชราในระดับครึ่งเทพตั้งคำถามกับหลินตง ทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็รู้สึกว่าวันนี้อาจมีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้นเป็นไปตามคาด คนเหล่านี้อยากโจมตีและฆ่าหลินตงจริง ๆหลายคนจึงตอบสนองได้ตัวอย่างเช่นผู้แข็งแกร่งหลายคนในระดับครึ่งเทพพวกเขานั่งอยู่ข้าง ๆ ชายชรา หากลงมือก็สามารถขวางชายชราได้แต่กลับไม่มีใครคิดจะลงมือเลยพวกเขาแค่ถูกเตือนว่าไม่สามารถหาเรื่องหลินตงได้ แต่ไม่ได้บอกว่าจะต้องช่วยหลินตงถึงตอนนั้นต้าเซี่ยเริ่มสืบสาวราวเรื่อง ก็บอกว่าเรื่องเกิดขึ้นกะทันหัน ตัวเองตอบสนองไม่ทันก็พอนอกจากนี้ แม้แต่ปัญหาแค่นี้ก็ไม่สามารถจัดการได้ แล้วหลินตงจะเป็นกัปตันของพวกเขาได้ยังไง?ตอนที่ชายชราลงมือ ก็ได้ให้ความสนใจกับระดับครึ่งเทพที่อยู่ข้าง ๆ ตลอดเวลาคนเหล่านี้ล้วนเป็นตัวแทนของกองกำลังต่าง ๆ ตอนนี้ต้าเซี่ยกำลังจะเผชิญกับพายุอีกครั้ง ตามหลักเหตุผลแล้วพวกเขาจะไม่ลงมือเพราะเมื่อลงมือแล้วก็จะเข้าข้างต้าเซี่ยอย่างสมบูรณ์ ไม่งั้นไม่ว่าจะเป็นตระกูลถังและพันธมิตรซิงซู่ หรือกองกำลังศัตรูต่างชาติมากมายล้วนจะมองว่าพวกเขาเป็นศัตรูในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอนในปัจจุบัน ไม่มีใครจะวางเดิมพันหนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 734
สามวินาทีต่อมา...เอ๊ะ!!!ไม่ถูกต้อง!!!ทำไมคนพวกนี้ฆ่าหลินตงแล้วไม่ออกไปล่ะ?ทำไมถึงยังรักษาท่าโจมตีอยู่?พวกเขาไม่ควรหนีเหรอ?ในขณะที่ทุกคนกำลังสงสัย!"บูม!!!!!"ออร่าอันทรงพลังก็ปะทุขึ้นมาลมแรงทำให้คนระดับต่ำบางคนพัดโซเซ"อ๊ากกก!!!"ประกอบกับมีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดหลายครั้งเห็นแต่ร่างของจุดสูงสุดรายการมังกรทั้งแปดคนลอยออกมาอาเจียนเป็นเลือดในอากาศสุดท้ายก็กระแทกพื้นและสลบไปทุกคนรีบมองไปที่หลินตงเห็นแต่หลินตงบีบคอของชายชราด้วยมือเดียวแล้วยิ้มแต่รอยยิ้มแบบนี้กลับทำให้ทุกคนรู้สึกขนลุก รอยยิ้มราวกับยมทูตนี่... นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?ถูกระดับครึ่งเทพและจุดสูงสุดรายการมังกรทั้งแปดคนลอบโจมตี คาดไม่ถึงว่าหลินตงจะฆ่ากลับได้อย่างง่ายดายนี่คือสิ่งที่จุดสูงสุดรายการมังกรสามารถทำได้จริงเหรอ?อย่าว่าแต่จุดสูงสุดรายการมังกรแม้แต่ระดับครึ่งเทพห้าคนที่นั่งอยู่ เมื่อเจอการลอบโจมตีแบบนี้ ก็มีแต่ชีวิตที่จะถูกฆ่า แม้แต่หนีก็หนีไม่รอดหากมีการเตรียมพร้อมอาจจะมีโอกาสหนีได้แต่การโจมตีอย่างกะทันหันแบบนี้ไม่มีความเป็นไปได้เลยทุกคนมองชายหนุ่มที่ยิ้มแย้มอยู่ตรงหน้ารู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 735
แต่มือใหญ่ของหลินตงยังคงเหมือนคีมเหล็กบีบคอเขาแน่น ทำให้เขาไม่มีโอกาสพูดเลยด้วยซ้ำเขาทำได้แค่ส่งเสียง "เออออ" ออกมาจากลำคอผ่านไปหลายวินาที หลินตงก็พูดต่อว่า "ไม่ตอบ??? คุณอยากชั่วจนสุดทางเลยเหรอ! เดิมทียังอยากให้โอกาสคุณมีชีวิตอยู่ ในเมื่อคุณไม่เห็นค่า คุณก็ไปลงนรกเถอะ! คนตระกูลถังจะมาเป็นเพื่อนคุณในไม่ช้า"ในเวลานี้ชายชราก็ดิ้นรนอย่างรุนแรงเขาอยากเตือนหลินตงมากว่าคุณบีบคอผม ผมพูดไม่ออกผมอยากมีชีวิตรอด ผมอยากสารภาพทุกอย่าง"คลิก!!!"หลินตงบีบคอชายชราหักอย่างไม่ลังเลยอดฝีมือระดับครึ่งเทพคนหนึ่งตายแล้วคนที่อยู่ในเหตุการณ์อึ้งจนอ้าปากค้างทุกคนถึงกับหนาวสั่นไปทั้งตัวแบบนี้ก็เรียกว่าให้โอกาส???ทั้ง ๆ ที่บีบคอคนอื่นอยู่ แม้แต่พูดก็ไม่ให้พูดแล้วยังจะถามคำถามอีก?ยังบอกว่าคนอื่นไม่เห็นค่าของโอกาส?มีคนไร้ยางอายแบบนี้ที่ไหนกัน?ฆ่าโดยตรงเลยยังจะดีกว่าหลินตงจัดการกับชายชราเสร็จแล้วก็ทิ้งศพชายชราไปข้าง ๆ อย่างไม่สนใจมองดูดวงตาเกือบร้อยคู่ที่จ้องมองตัวเองด้วยความตกใจหลินตงรู้สึกว่าการสร้างอำนาจครั้งนี้ค่อนข้างดีความแข็งแกร่งของตัวเองได้แสดงให้เห็นแล้วเชื่อว่าต
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 736
หลินตงเห็นทุกคนส่ายหัวแสดงออกว่าไม่คัดค้านจึงพูดต่อว่า "ในเมื่อทุกคนไม่มีความคิดเห็น งั้นก็ดำเนินการตามกลุ่มและไปหาผู้ว่าราชการท้องถิ่นโดยตรงเมื่อไปถึงแล้วเขาจะจัดที่พักของพวกคุณและจะให้ความร่วมมือกับพวกคุณอย่างเต็มที่""ผมหวังว่าพวกคุณจะไม่ทำเป็นเบ่ง อย่างไรเสียก็เกี่ยวข้องกับชีวิตของตัวเอง ได้รับภารกิจแล้วก็ดำเนินการด้วยกัน ยอดฝีมือจุดสูงสุดของรายการมังกรบวกกับอาวุธแล้ว แม้จะเจอระดับครึ่งเทพ ก็มีโอกาสที่จะหลบหนีได้ เจอสถานการณ์ที่ไม่อาจเอาชนะได้ก็รีบรายงานอย่างรวดเร็ว เราจะหาทางแก้ไขให้""อีกอย่าง ถ้าให้ผมรู้ว่าพวกคุณสมรู้ร่วมคิดกับตระกูลถังและพันธมิตรซิงซู่เพื่อก่อความวุ่นวายในต้าเซี่ย อย่าโทษผมที่ไม่ไว้หน้า ถอนรากถอนโคนตระกูลและนิกายที่อยู่เบื้องหลังของพวกคุณ อย่าสงสัยในความแข็งแกร่งของต้าเซี่ย ต้าเซี่ยสามารถกลายเป็นหนึ่งในสองจักรวรรดิใหญ่ของโลกได้ ความแข็งแกร่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่พวกคุณจะจินตนาการได้""สำหรับระดับครึ่งเทพอีกหลายท่าน อีกเดี๋ยวผมมีเรื่องจะให้จัดการ!!!"หลินตงพูดจบก็เหลือบมองทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ทุกคนที่ถูกหลินตงกวาดสายตาไป ล้วนรู้สึกว่าตัวหนาวสั่นสายตาของผู้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 737
หลินตงจับเวลาที่จ้าวซวนลงจากเครื่องบินพอดี เพิ่งมาถึงไม่นาน เครื่องบินก็มาถึงแล้วเขายืนรออยู่ข้างทางออกของผู้โดยสารขาเข้าในไม่ช้าก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมแว่นกันแดดขนาดใหญ่ปกปิดใบหน้าครึ่งหนึ่ง ตัวสูงแต่งตัวทันสมัยและสวยงาม ลากกระเป๋าเดินทางออกมาหลินตงก้าวไปตอนรับ อยากรับกระเป๋าเดินทางในมือของผู้หญิงโดยไม่คาดคิดผู้หญิงโยนกระเป๋าเดินทางในมือทิ้งแล้วกอดหลินตงไว้แน่นหลินตงรู้สึกเขินอายเล็กน้อยรีบผลักจ้าวซวนออกไปแล้วพูดว่า "มีคนเยอะแยะ!!!""ฉันยังไม่กลัวเลย คุณจะกลัวอะไร?" จ้าวซวนพูดอย่างไม่พอใจเล็กน้อย"ไป! กลับไปก่อนค่อยว่ากัน!" หลินตงมือหนึ่งจับมือจ้าวซวน มือหนึ่งหยิบกระเป๋าเดินทางแล้วจากไป"ขี้ขลาดจริง ๆ!!!" จ้าวซวนพูดเพียงสองคำแล้วเดินตามหลินตงออกจากสนามบินการกอดกันอย่างเรียบง่ายของทั้งสองก็ดึงดูดความสนใจของชายหญิงในสนามบินจำนวนมากเนื่องจากทั้งคู่ไม่ว่าจะเป็นท่าทางหรือหน้าตาก็เป็นระดับบนสุดหลังจากขึ้นรถแล้ว จ้าวซวนก็ถอดแว่นกันแดดออก"หลินตง คุณจำฉันได้ยังไง? ฉันใส่แว่นกันแดดอันใหญ่ขนาดนี้ ตอนที่ฉันซื้อกลับมา พวกเขาบอกว่าจำไม่ได้แน่นอน ฉันคิดว่าคุณก็จะจำไม่ได้เหมือน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 738
เมื่อกล่องแพนโดร่าถูกเปิดออกก็ยากที่จะเก็บกลับคืนหลายวันก่อนตอนอยู่ที่เจียงเฉิง หานชือหยุนก็ทำให้เขาทรมานมากพอแล้วเดิมทีคิดว่าไม่กลับไปเมืองเจียงเฉิงก็จะหลุดพ้นจากการยั่วยวนของหานชือหยุน ไม่คิดว่าตอนนี้จะมาชนอ้อมแขนจ้าวซวนอีกแล้วนี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย???สำหรับหลินตง ความงามแบบนี้เป็นบททดสอบความมั่นคงของเขาจริง ๆหากไม่ระวังก็จะตกลงไปในเหว"พี่ซวน! อย่ายั่วยวนผมเลย! ถึงตอนนั้นผมกลัวว่าตัวเองจะทนไม่ได้จริง ๆ!" หลินตงพูดด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น"พี่สาวไม่ได้ให้คุณทนสักหน่อย!!! อยากทำอะไร เมื่อไหร่ก็ได้ พี่สาวพร้อมแล้ว ไม่ปฏิเสธหรอก" จ้าวซวนตอบอย่างมีนัยสำคัญ"ช่างเถอะ! เราอย่าคุยเรื่องนี้กันเลย พี่ซวนอยู่ต่างประเทศเป็นอย่างไรบ้าง?" หลินตงเปลี่ยนเรื่องแล้วถามขณะเดียวกันก็สตาร์ตรถเพื่อออกไป"ก็โอเคนะ!!! ตอนแรกไม่ค่อยชิน แต่นาน ๆ ไปก็ดีขึ้นและฉันก็ได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างจากต่างประเทศ ก็ถือว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่เสียเปล่าเลย!" จ้าวซวนตอบ"อ้อ??? ต่างประเทศมีอะไรน่าให้เราเรียนรู้บ้าง? เล่าให้ฟังหน่อย!""มีสิ! เยอะมาก! เช่นในต่างประเทศสนับสนุนให้ทำตามสิ่งที่ชอบอย่างกล้าหาญโ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 739
เนื่องจากจ้าวซวนเคยได้ยินเรื่องหายนะครั้งใหญ่ในต่างประเทศ ทำให้หลินตงรู้สึกหนักใจเล็กน้อยแต่ไม่ได้แสดงออกมา แค่ให้จ้าวซวนอย่าเชื่อคำพยากรณ์เหล่านี้ ต้องเชื่อในหลักวิทยาศาสตร์แต่ในใจเขาเริ่มเชื่อว่าหายนะครั้งใหญ่อาจจะเกิดขึ้นจริง ๆเนื่องจากขนาดระบบก็มีแล้ว มีอะไรที่จะเป็นไปไม่ได้อีก?แค่คนสองคนพูดแบบนี้มันเป็นข่าวลือ แต่เมื่อทุกคนพูดแบบนี้ เรื่องก็จะไม่ได้ง่ายขนาดนั้นแล้วเขารู้สึกว่าตัวเองควรให้ความสำคัญกับเรื่องนี้บ้างแล้ว หาเวลาไปทำความเข้าใจไม่แน่ว่าตัวเองอาจจะเป็นผู้กอบกู้โลกจริง ๆ"ในฐานะคนที่ได้รับการศึกษาระดับสูง จริง ๆ แล้วฉันไม่ค่อยเชื่อเรื่องการทำนายเลย แต่ได้ยินว่าเรื่องนี้แพร่กระจายอย่างกว้างขวางในแวดวงชนชั้นสูงในต่างประเทศ" จ้าวซวนกล่าว"ก็แค่ข่าวลือ พี่ซวนไม่ต้องไปสนใจมากนัก แค่ชื่อเรียกหนึ่งเท่านั้น อย่างอื่นก็ไม่รู้อะไรเลย จะแม่นยำได้อย่างไร? มนุษย์มีชีวิตอยู่มากี่ปีแล้ว คำพยากรณ์มีเยอะแค่ไหน มีกี่อันที่เป็นจริง? คำพยากรณ์ล้วนเป็นคำพูดเหลวไหลจากคนอวดรู้" หลินตงปลอบใจ"ฉันรู้แล้ว! แต่หลินตง ยังมีอีกเรื่องที่ฉันอยากบอกคุณหน่อย""พี่ซวนมีเรื่องอะไรก็พูดตรง ๆ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 740
ท่าทางของเธอช่างน่าดึงดูดจริง ๆทำให้หลินตงทนไม่ไหวอยู่สักพักรีบละสายตาไปแล้วพูดว่า "พี่ซวนไปอาบน้ำก่อนเถอะ! คลายความเหนื่อยล้าหน่อย เดี๋ยวเราออกไปทานข้าวด้วยกัน เป็นการเลี้ยงต้อนรับคุณ""แต่ฉันเหนื่อยมาก ไม่อยากออกไปแล้วทำยังไงดี"จ้าวซวนยังคงนอนอยู่บนโซฟาโดยไม่ขยับเขยื้อน"เอ่อ... ไม่งั้นผมทำอะไรง่าย ๆ ให้คุณทานหน่อย?" หลินตงถาม"คุณทำอาหารเป็นด้วยเหรอ?" จ้าวซวนถามอย่างสงสัยพร้อมแววตาเป็นประกายลูกคนรวยอย่างหลินตงคาดไม่ถึงว่าจะทำอาหารกินเองเป็น?ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!!!จ้าวซวนราวกับง่าได้ค้นพบโลกใหม่"แน่นอน!!! คุณอย่าดูถูกผมนะ แม้ว่ารสชาติจะเทียบไม่ได้กับพ่อครัวติดดาวเหล่านั้น แต่ก็ยังพอทานได้" หลินตงพูดอย่างมั่นใจในตัวเองเล็กน้อยเมื่อก่อนเขาไม่ว่าจะอยู่บ้านป้าเล็กหรือบ้านป้าใหญ่เพื่อให้ได้รับความโปรดปราณจากพวกเขา เขาทำงานบ้านอย่างกระตือรือร้นมากการทำอาหารย่อมเป็นหนึ่งในนั้นตอนแรกก็แค่เป็นลูกมือนาน ๆ ไปตัวเองก็ทำเป็นมากมาย จึงเริ่มลงมือทำเองหลายปีที่ผ่านมา อาหารบ้าน ๆ ก็ทำได้ไม่เลว"งั้นก็ได้!!! คุณทำให้ผมชิมหน่อย! ดูว่าเจ้านายที่มีเงินเกือบสิบล้านล้านอย่างค
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1408
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1407
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1406
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1405
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1404
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1403
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม
